Rugby
'Ik geniet van
publiciteit,
nou én!'
Accommodatie
MSV'71 al
weer te klein
Hoekse Boys
zoekt een spits
Joop Koole over debuut bij VDL:
AadMoerman:
Blessures
Stormachtig
Medewerkers
-• 'i
TrainerCor van Rooy: 'Mentaliteit verbeteren'
Voorzitter Wim Caron:
'Verenigingsleven is verbeterd'
22 augustus
VD/8C/WW
Hoek van Holland Een figuur, die in het
Westland en met name Hoek van Holland
geen nadere introductie behoeft, is Aad Moer
man. De 26-jarige Hoekenaar is behalve be
drijfsleider van het café-restaurant Unicum
ook zeer bekend bij de voetbalverenigingen
in de omtrek, die op een enkele uitzondering
na, de roodharige spits onderdak hebben ge
boden.
De vele doelpunten die Aad Moerman, thans
spelend voor s-Gravenzandse SV, op zijn con
to heeft staan, hebben hem tot een veel be
sproken figuur gemaakt. „Dat komt ervan als
je veel in de publiciteit staat", zegt hij. „Dat
gebeurt nu eenmaal, dat kan ik ook niet hel
pen. Het is wel zo, dat ik er heus niet afkerig
van ben. Waarom zou ik, is het dan zo'n
slechte zaak te bekennen dat je het erg leuk
vindt om je naam terug te vinden in de Krant.
Nee toch!".
Eén ding is zeker, wat er ook over Aad Moerman
gezegd wordt, voetbalcapaciteiten kunnen hem
niet worden onthouden. De beker van zijn voetbal
carrière, die loopt van de pupillen van Excelsior
M, Sparta (geselecteerde jeugd), Hoek van Holland,
Naaldwijk, Hoekse Boys, 's-Gravenzandse SV,
Hoekse Boys en weer 's-Gravenzandse SV, is goed
gevuld met doelpunten. En dat is nog steeds één
van de belangrijkste zaken in het voetballen.
„Als er ooit nüg eens een kans komt het betaalde
voetbal in te duiken, dan zal ik het zeker probe
ren. Wat heb ik te verliezen", vertelt Aad Moer
man, die bij Sparta een aardige kans had. „Op het
strand voetbalde ik wel eens met Hans Eijken-
broek en zo kwam ik al vroeg bij Sparta terecht"
„Maar de zaak speelde ook mee. Ik zat op de Hore-
ca-school in Spangen, dat moest van mijn vaders
die helemaal niet om voetbal gaf. In het begin was
de zaak nog erg klein en moest ik ook meehelpen.
M'n vader heeft me nooit iets cadeau geven. Ik
heb er keihard voor moeten werken. Aan de ene
kant, als ik nu de zaak zie, ben ik erg gelukkig.
Aan de andere kant had ik graag verder gekomen.
Het is maar waarvoor je kiest".
Van invloed zijn de blessures geweest: meniscuso-
peratie, afgescheurde enkelbanden, scheurtje in de
knieschijf, het is slechts een kleine greep uit het
scala van blessures, waarmee Aad Moerman te
kampen heeft gehad. „Maar ik ben altijd weer te
ruggekomen. Nu ook, ook al kan ik alleen met een
speciaal enkelzwachtsel spelen. Mijn vrouw Anne
ke zegt wel eens, je kan je bed beter bij de fysio
therapeut opslaan- Maar ja, ik wil altijd zo snel mo
gelijk weer spelen".
Behalve uitverkiezingen voor het Haags jeugdelf-
tal, Westlands elftal ('Daar ben ik enorm trots op')
en Hoeks elftal, is Aad Moerman, mede door zijn
blessures, nooit verder gekomen. „Tsja, ik zou het
wel weten als. ik de kans zou krijgen. Ik heb er het
karakter nog voor. Als ik een mooie goal heb ge-
maakt, dan laat ik het vaak iedereen weten en dat
veroorzaakt wel eens afgunst. Dat is misschien wel
een grote fout. Maar je moet niet vergeten, het
voetballen heb ik altijd helemaal alleen moeten
beleven. Voor eenvoudige wedstrijden trucs bij
mijn vader uit moeten halen om tóch te kunnen
spelen. Als je wat ouder wordt, en ie krijgt de ver
antwoordelijkheid over een zaak, aan gaat het za
kelijk gevoel meespreken".
k moest u zeggen
tegen de spelers'
Joop Koola
(I) en Janus
van Onselen
op het veld
san de Boon-
erstuls in
Maassluis.
Beiden zijn op
ctai moment
IS jaar en vlak
voor het begin
van hun de
buut.
Maassluis - Een leven gevuld
met sport. Joop Koole kan er
over mee praten. De in Maas
sluis geboren, maar nu al weer
jaren in Vlaardingen wonende
oud-voetballer van VDL, is
niet meer weg te denken uit
de voetbalwereld. Al op 15-ja-
rige leeftijd speelde hij in het
eerste elftal van VDL, Van
1934 tot 1959. En dat zonder
onderbreking. Toen hij in juli
1945 bij de politie in Vlaardin
gen kwam, werd hij direct lid
van de Politie Sport- en Ont-
spannings Vereniging.Hij
bleef echter gewoon in Maas
sluis voetballen bij VDL. In
1947 werd hij bestuurslid van
de Politie Sport Vereniging en
sinds vijf jaar is hij nu voorzit
ter. Hij is evenwel bezig aan
zijn laatste ambtsperiode. In
1982 zet hij definitief een punt
achter zijn bestuurlijke carriè
re.
Joop Koole heeft de hoogtijdagen
van VDL nog meegemaakt. Hij
speelde met VDI, zelfs in de tweede
klasse van de KNVB. „We hadden
toen een prachtig elftal. VDL speel
de op een hoger plan dan Excelsior
M. Spelers als Gerrit van Altena,
Janus van Onselen en Arie Hoek
waren toen de steunpilaren. Al jon
getje van 15 jaar debuteerde ik in
het eerste elftal van VDL. Ik werd
door de ouderen in het elftal goed
opgevangen, maar moest wel u zeg
gen tegen de oudere mede-spelers
Dat Joop Koole indertijd wel een ta
lent was bleek uit het feit dat, toen
hij van Maassluis naar Vlaardingen
verhuisde, benaderd werd door ver
schillende clubs. De Hollandiaan.
Fortuna en zelfs VSV uit Velsen
probeerde Joop Koole in te lijven.
Hij werd toen tevens geselecteerd
voor het Nederlands Politie Elftal,
waar hij 50 maal voor uit kwam. Hij
veranderde echter niet van dub.
De Vlaardïngse Politie Sport en
Ontspannings Vereniging maakte
na de oorlog een stormachtige ont
wikkeling door. Vóór de oorlog wa
ren slechts voetbal en schermen po
pulair bij de politie-agenten. Joop
Koole heeft ae ontwikkeling van
dichtbij meegemaakt. „Ik vind dat
een politieman een goede conditie
moet hebben. Een agent die er bij
loopt als een houten hark hoort na
tuurlijk niet. Je hebt het gewoon
nodig als politieman. Tegenwoordig
worden bijna alle sporten bij ons be
oefend".
In de periode dat Joop Koole bii de
politie voetbalde, heeft hii hel
zwaarder te verduren gehad dan bij
VDL. „Bij de politie heb ik de mees
te „optaters" gehad. Dat komt om
dat sommige elftallen aangevuld
werden met minder begaafde voet
ballers. Die gingen er natuurlijk wat
onbesuisder in. Toch heb ik weinig
blessures gehad. Had je er één, dan
gooide je een beetje groene olie op je
benen en hup. ging je de wei weer
in. Ach, ik heb altijd staan spillen,
ik was vrij robuust, dus ik kon wel
tegen een stootje".
De loopbaan van Joop Koole zit er
nu bijna op. Tijdens zijn actieve
loopbaan heeft hij heel wat diensten
moeten omzetten om op zondag te
kunnen voetballen. Hii had het er
graag voor over. Hij zal gemist wor
den, Joop Koole, als hij er in 1982
niet meer bij zal zijn. Hij stond aan
de wieg van de ontwikkeling van
de Vlaardïngse Politie Sport-Ont-
spannings Vereniging.
Maassluis - Jan Middelburg, één
van de oprichters van MSV'71 en
penningmeester in het huidige be
stuur, heeft het idee naar voren
gebracht om deze Maassluise
sportvereniging uit te breiden met
een rugby af deling. In Maassluis
bestaat nog geen vereniging, die
zich met deze „mannelijke" sport
bezighoudt,
Voorzitter Wim Caron „Dit idee
sal het komende winterseizoen ter
tafel worden gebracht om de haal
baarheid te onderzoeken. We wil
len, alvorens we er eventueel toe
over zullen gaan om een nieuwe
afdeling in het leven te roepen,
zeker een jaar in de nieuwe struc
tuur van MSV'71 hebben ge
draaid. Om meer ervaring te heb
ben met de problemen die zich
voor zullen doen
Aan deze voetbalpagina's
werkten mee: Emlle Schelvis,.
Bas van den Berg, Chris
Woerts, Jan Schrijver, Leen
van OoIJsn, Simon van Zuilen
'en Ben Blumers.
Aad Moer
manveel
doelpun
ten
Maassluis - Nog een beetje een
zaam buiten de Maassluise bebou
wing en via de Westlandseweg en
een smalle aftakking daarvan
moeilijk bereikbaar, ligt een vier
tal gemeentelijke sportvelden, dat
door MSV'71 voor voetbal {tweede
klasse afdeling), honkbal {di
strictsklasse) en softbal (rayon
derde klasse) wordt gebruikt. Be
stuurslid Piet Bouts ziet de afge
zonderde ligging als een onge
wenst remmende factor op de
groei {in negen jaar een ledental
van 520) van deze sportvereni
ging.
„Het is niet bepaald een veilige
weg, die hier naartoe leidt, het
geen met name -voor de jeugd
geldt. Ik kan me goed voorstellen,
dat dit sommige ouders ervan
weerhoudt om nun kinderen bij
ons lid te laten worden. We zijn
van plan om vooral in de nieuwe
wijk, die aan ons complex grenst,
een actie te voeren om ons leden
tal op te voeren. Het hangt mede
van de aanwas in de komende ja
ren af of onze bouwplannen haal
baar zijn".
Uitbreiding
Deze bouwplannen betreffen een
uitbreiding van het drie jaar oude
clubgebouw met twee kleedkamers
voor de voetbal- respectievelijk
honkbalselectie en een nieuwe be
stuurskamer. Wim Caron, aan zijn
derde jaar als voorzitter bezig: „Met
name in de periode dat het honk
bal- en het voetbalseizoen elkaar
overlappen, zitten we krap in de
kleedruimte. Het liefst zouden we
de uitbreiding daarvan in het sei
zoen 1931/1982 realiseren, maar
door het ontbreken van voldoende
financiële middelen zal dat waar
schijnlijk niet op korte termijn van
de grond komen. Omdat ook het be
staande gedeelte aangepast zal moe
ten worden aan eventuele nieuw
bouw. komen de kosten minimaal
op een ton te liggen".
De voorzitter weer: „Daarbij speelt
ook mee dat we deze zomer al circa
vijftienduizend gulden hebben moe
ten uittrekken voor twee van halo
geenlampen voorziene lichtmasten,
die, voordat de „wintertijd" ingaat,
geplaatst zullen worden op het trai
ningsveld. Volgend jaar zal dan een
gelijke investering worden gedaan
voor nog eens twee lichtmasten op
hetzelfde veld, zodat we over vol
doende licht beschikken om 's-
avonds wedstrijden te spelen. De In
stallatie, die we tot op heden heb
ben gebruikt, was rbnduit een la
chertje".
Wijziging
De Maassluise sportvereniging werd
in 1971 opgericht als „omnïvereni-
ging", waarin een drietal deelbestu-
ren de scepter voerden over even
veel takken van sport, terwijl een
algemeen bestuur het geheel over
koepelde. De volleybalafdeling van
MSV'71 werd „leeggezogen" door de
herrezen Maassluise volleybalclub
MVC. De laatste competitiewed
strijd speelde MSV'71 in 1977 .waar
na in 1979 statutaire opheffing volg
de. Begin dit jaar werd een ingrij
pende wijziging van de statuten uit
gevoerd om tot een nieuwe vereni
gingsstructuur te komen, waarbij
niet langer van het omni-principe
werd uitgegaan. De voetbaitak
enerzijds en de honkbal- en softbal-
tak anderzijds, gaan sindsdien als
één vereniging met een gezamenlijk
bestuur door het leven.
„Volgens het nieuwe verenigin-
grecht was de wijziging noodzake
lijk, terwijl deze tevens gewenst was
om het verenigingsleven te verbete
ren. Tot voor kort hielden de honk
ballers en de voetballers zich duide
lijk gescheiden in de cantine op.
Door onze nieuwe structuur is er
een veel beter contact onstaan tus
sen beide groepen sporters, die zich
nu lid van dezelfde vereniging voe
len", Voorzitter Wim Caron gaat
verder: „In de oude structuur was
ook de verdeling van de financiële
middelen tussen de deelverenigin-
gen problematisch, omdat het
„dure' honkbal met een geringer
aantal deelnemers relatie! meer
geld vergde dan het
voetbal. Die strikte onder
hoeven we nu niet meer te maken.7
„We zijn trouwens met alle beslis
singen slagvaardiger, aangezien
deze niet langer over twee schijven
behoeven te lopen. Een besluit .dat
in de oude structuur soms drie we?
ken vergde, kan door het huidige
bestuur, dat uit circa 40 procent
honkbal- en 60 procent voetbalmen
sen is opgebouwd, in één avond
worden genomen".
uauvi meer
dï?vtrdeimg
r to maVon
Hoek van Holland Al twee
seizoenen lang, terwijl hij nog
trainer was van MVV '27, keek
Cor van Rooy (30) met bewon
dering naar het elftal van
Hoekse Boys. Met het mate
riaal, dat bij de Hoekse zater
dagformatie aanwezig was,
leek het hem ideaal werken.
Toen dan ook bekend werd,
dat Koos Lankester bij de Boys
ging vertrekken, was hij er als
de kippen bij om te sollicite
ren. „Met zo'n groep te kunnen
werken is voor een trainer een
geweldige stimulans", zegt hij.
„Maar dat wil niet zeggen dat er
niet een heleboel werk te doen is.
Naast de onmiskenbare kwaliteiten
bij Hoekse Boys, is er bij enkele spe
lers zeker ook sprake van een
zwakke mentaliteit en het is mijn
eerste taak om dat te verbeteren".
Terwijl Van Rooy praat, hijgen de
spelers van de-selectie even. uit. Ze
worden tijdens de training dan ook
behoorlijk „afgeknepen" en dere
training begon als opwarmertje met
zeven rondjes rond de twee school-
sportvelden binnen twaalf minuten.
Van Rooy. een enthousiaste leerling
van Sandor Fopovic, onder wie hii
de jeugd van CVV trainde, begon al
op zijn 23ste als oefen meester bij
CVV. Om daarmee bij Unitas en
Xerxes te werken. Drie iaar lang
had hij vervolgens MVV 27 onder
zijn hoede en net komend seizoen
gaat hij proberen om Hoekse Boys
hoge ogen te laten gooien. Hij is zich
daarbij overigens wel bewust van de
besprekingen binnen een elftal.
Concurrentie
Van Rooy: „Er kan er in deze afde
ling nu éénmaal maar één kam
pioen worden en ik ga echt niet uit-
schrewen dat wij dat gaan worden.
Uiteraard is MVV '27 een flinke
concurrent en verder zie ik Satel
liet, Naaldwijk, SV '35 ais grote con
currenten. Natuurlijk wil iedere
trainer kampioen worden, maar het
is niet altijd het beste elftal dat bo
venaan eindigt. Een beetje geluk
hoort er ook bij. Kijk naar Maasdijk
vorig seizoen. Zeker niet de beste
ploeg, maar ze werden wel derde
klasser op mentaliteit. Bij de eerste
drie zie. ik Hoekse Boys echter wel
komen".
De uit Maassluis afkomstige trainer
kent echter voorlopig nog wel wat
problemen ten aanzien van de aan
val. Topscorer Ron Sellers vertrok
samen met Jan Plaizier naar FC
Den Haag, en vooral het gemis van
Seliers scheelt een slok op een bor
rel wat betreft de afwerking van de
aanvallen.
Van Rooy weer: „We zullen moeten
zoeken naar een nieuwe spits en
desnoods zullen we er één moeten
„opvoeden" in die richting. Ik heb
nog niet voldoende inzicht om na
men te noemen. In het oefenpro
gramma zal dat er zonder twijfel
wel uitkomen. Misschien is het wel
een voordeel, dat er nog met spelers
uit de basis van vorig jaar met va
kantie zijn. Ik ben nu wel verplicht
om wat andere spelers te proberen.
Met name van een paar jeugdspelers
heb ik hoge verwachtingen".
Het zag er overigens na vorig sei
zoen naar uit, dat ook Tom van der
Pijl zou vertrekken, maar op het,
laatste moment besloot de vaak so
lerende en zwervende aanvaller
toch te blijven. Van Rooy stelt vast
dat het elltal van Hoekse Boys nog
geen enkele vorm heeft die defini
tief genoemd kan worden. „Ze zul
len zich allemaal waar moeten ma
ken in deze oefenperiode en mis
schien kunnen we op 30 augustus -
tijdens een trainingsweekend in Pa
pendal - tot een basis komen. Voor
dien zal er vooral keihard gewerkt
moeten worden aan conditie en
vooral aan mentaliteit".
Accommoda
tie weer aan
uitbreiding toe
