Expositie van
clavecimbels
Herman van Veen
in stadsgehoorzaal
Steen en Brons
.00 uur geopend.
vrijdag
5 Mplember 1980
VD/SC/WW
Het Stedelijk Museum
Schiedam brengt volgende
week vier dagen een cla-
vecimbel tentoonstel ling in
entreezaal van het mu
seum.
Donderdag 11 september
!S de opening. De collectie
clavecimbels is een mani
festatie van Nederlandse
houwers van clavecimbels.
Zlj hebben zich verdiept
m het oude ambacht, be
studeerden de klank van
beroemde oude instru
menten, evenals de mate
rialen die mannen als
Rückers, een bekend cla-
vecimbelbouwer, vroeger
toepasten.
Vrijdagavond kwart over
acht wordt de tentoonstel
ling luister bijgezet met
een claveeimbelrecital van
Heieen van der Linden.
Zaterdagavond om kwart
over acht is er een Bach-
concert met drie clavecim
bels en strijkers.
Op de tentoonstelling is
het mogelijk om contact te
hebben met de aanwezige
bouwers, waardoor het
voor geïnteresseerden een
unieke bron voor informa
tie kan zijn.
„Al jaren loop ik met het
plan een theatervoorstel
ling te maken die zowel
voor volwassenen als voor
kinderen te verteren is,
een voorstelling die in
filmkringen bekend staat
als 'alle leeftijden*. Het is
een ongebruikelijke vorm
misschien, maar mijns in
ziens een hele leuke moge
lijkheid om eens met de
Een zwetende Herman
van Veen.
hele familie naar het thea
ter te gaan." Zo sprak Her
man van Veen aangaande
zijn nieuwe voorstelling
'Onder Water', een familie
programma dus. De man
komt donderdag 11 en 12
vrijdag september naar de
Vlaardingse stadsgehoor
zaal.
'Onder Water' is het thea
ter relaas van Jan Haring.
Samen met een aantal lot
genoten zwerft hij de ocea
nen door, op zoek naar
achterneef Walvis, op de
vlucht voor de moordende
haringvissers. Het pro
gramma is vorige week in
première gegaan. De kri
tiek reageerde nogal lauw,
men vond het over het al
gemeen beneden de maat
van Hermans eigen kun
nen. Of dat zo is, bekijkt u
het zelf. Aan 'Onder Wa
ter' werken een groep mu
sici en een groep danseres
sen mee. Het is, welgeteld,
Van Veens tiende theater
programma.
De calypso-si nger van
Rijnmond, Imrïch Lobo,
wiens achternaam als ar
tiestenaam fungeert, heeft
een elpee gemaakt. 'If I
Say*. De plaat is uitge
bracht door Lobo's mana
ger, de dameskapper Henk
Kramer, het verklaart
misschien waarom de el
pee genoemd is naar het
enige nummer dat deze
Kramer voor de elpee
schreef: If I Say'. Overi
gens is de elpee in bet gen
re genomen niet slecht,
hoewel de modieuze ach
terkoortjes soms erg irrite
ren. Helaas ook voor Leon
Hussel, zijn mooie, cyni
sche 'Masquarade' gaat
door de gehaktmolen van
het gladde lied. Maar ver
der. voor wie er van
houdt... Bij mij rees tijdens
het beluisteren van de el
pee vooral de vraag waar
om iemand met zo'n
prachtige stem. want dat
heeft Lobo. zijn talent op
zulk een manier verdoet,
(jhb)
Hoewel de zomer nu pas
op gang begint te komen
sluit in Schiedam de serie
zomerconcerten. Maandag
avond 20.00 uur beklimt
Addie de Jong voor de
laatste maal de toren van
de Grote Kerk, althans in
het kader van die zomer
concerten. De traditionele
luisterplaats is het Zak
kendragershuisjes, daar
namelijk wordt koffie ge
serveerd. In Maassluis
daarentegen gaan de zo
merconcerten nog gewoon
door. Jaap Kroonenburg
verzorgt morgen op het
Garrelsorgel van de Maas-
sluise Grote Kerk een con
cert, aanvang 20.15 uur.
Het programma omvat on
der meer werken van Jan
Zwart, J.S. Bach en Max
Reger.
Vlaardingen heeft een
nieuwe cultuuragenda:
Prik, genoemd naar de
onsmakelijke maar oer-
Vlaardingse werkzaamhe
den van de prikkenbijter,
die met de mond aas voor
de vissers af moest bijten.
De nieuwe gemeentelijke
uitgave komt in de plaats
van het vouwblaadje
'Waarheen in Vlaardin
gen'. dat om verscheidene
redenen niet meer vol
deed. De agenda is in elk
geval overzichtelijker ge
worden, geordend naar de
diverse soorten van ver
tier. 'Prik' kan gratis afge
haald worden op het
VVV-kantoor aan de
Westhaven kade. waar ook
het redactiesecretariaat ge
vestigd is.
Veel film deze week.
Vanavond in het Maasslui-
se Ozobleu de film 'Death
Race 2000' met David
Carradine. Ter gelegen
heid van het lustrum van
Rood Vlaardingen, mor
genavond, 20.00 uur, in het
Weeshuis, Tod Browjngs
'Freaks'. En in het
B'Bwana (Hofiaan 12,
Vlaardingen), zondaga
vond Buster Keaton in
'The General', aanvang
20.00 uur.
Muziek voorts eveneens
in B'Bwana, waar morgen
avond na het haring- en
bierfeest de afro-jazzgroep
'Mayafra', aanvang, zoals
immer. 20.00 uur.
In galerie De Duig,
Smalle Havenstraat 13.
Vlaardingen, morgen tij
dens het haring- en bier
feest een eendagsexpositie.
De schilders Dirk Hadde-
man en C.P. Thurmer zul
len er hun olieverf en
aquarellen van Vlaarding
se onderwerpen tonen.
Open van 12.00 tot 17.00
uur. Exposities zijn er ook
in het Zonnehuis, waar
aquarellen bezichtigd kun
nen worden van dhr.
Doornheim, meest stads
en dorpsgezichten van
Maassluis en omgeving.
Het ontmoetingspunt van
het Zonnehuis, waar de
expositie gehouden wordt,
is dagelijks van 10.00 tot
Vanaf vandaag start
Toonbeeld met een feuil
leton: Steen en Brons.
Een beeld-feuilleton dus,
om een woordspeling te
gebruiken: alle beelden
van Schiedam, Vlaardin
gen en Maassluis keurig
in een wekelijkse afleve
ring bij U thuis bezorgd.
Medewerker Mari Tim
mermans zocht de ach
tergronden van al die
brokken steen en brons
uit, terwijl Henk van
Westering ze fotografeer
de.
'De straat
was
kinderkamer
voor eers ïe Lockwafelelpee
Een wekelijkse
pagina vol in
formatie over
kunst en cul
tuur uit de re
gio. Reacties en
berichten graag
vóór dinsdag
12.00 uur, naar
het adres van
deze krant,
postbus 110,
Vlaardingen
(ta.v. J.H. Bak
ker), tel. 010 -
352066.
Om te beginnen: een beeldje dat er
niet meer is. Een jaar of tien geleden
werd dit 'Spelend Kind' uit de tuin
van het tegenwoordige
Ontmoetingscentrum West ontvreemd.
Het beeldje was nauwelijks veertig
centimeter hoog en werd in 1964
vervaardigd door de Belgische
kunstenaar Jean Decoen.
Degenen die het beeldje
ontvreemdden moeten over zware
apparatuur hebben beschikt: vanwege
zijn geringe afmetingen was het
Spelende Kind met betonijzer
verankerd in een ondergronds
voetstuk. Het beeldje verdween met
voetstuk en al en het moet daarbij zo'n
zevenhonderd kilo hebben gewogen.
Ondanks jaren van naspeuringen is er
nog niets teruggevonden. De politie
heeft het kennelijk ook een beetje
opgegeven. Het beeldje is gewoon weg.
Daarom dit als begin: een hommage
aan 'verdwenen kunst'
Voor de ingang van het
Rotterdamse warenhuis
Ter Meulen staan, gere
kend naar de maatsta
ven van de jeugdbla
den, twee niet meer zo
heel jonge popmuzikan
ten. De één wringt zich
over een grote string-
bas, de ander hanteert
een gitaar. Harde strak
ke stemmen zingen een
lied. Straatmuziek, dat
is schering en inslag de
zer jaren. Maar anders
dan de doorsnee straat
muzikanten trekken
deze twee musici óók
publiek. Winkelend
volk blijft geïnteres
seerd staan luisteren
naar de zeer Ameri
kaans bekkende samen
zang en zet na afloop
van een nummer zo
waar de boodschappen
tas op de grond om te
kunnen applaudiseren.
..Dank u, dank u," zegt de
lange met de bas. Ert er
volgt een routineus entai-
nersgrapje: „Dank u, we
krijgen al klappen genoeg."
Misschien heeft hij het
grapje al honderd keer ge
maakt De straatmuziek is
hun broodwinning tenslotte,
voor popmuzikanten im
mers is er geen gespreid be
dje in de contraprestatie.
Vandaar dat dit duo, vroe
ger opererend onder de in-
door
Jan Hendrik Bakker
trigerende naam The Ama
zing Stroopwafels' en in de
jongerencentra van Vlaar
dingen en omgeving als zo
danig welbekend, een groot
deel van hun reëel besteed
baar inkomen van straat
moet halen. Eind dit jaar
verschijnt er een elpee, op
genomen in samenwerking
met een aantal ex-Fungus
leden, zonder titel voorals
nog, maar gevuld met zeer
origineel en gevarieerd ma
teriaal.
De harde kern van 'De
Stroopwafels' ontstond nog
niet zo lang geleden toen
pianisrizanger/liedjesschrïj-
ver Wim Kerkhof zijn bege-
leidingswerk van de soft-
soulzanger Joe Bourne er
aan gaf en met zijn Vlaar
dingse stadsgenoot Fred
Piek in zee ging. De laatste
had al enige naam gemaakt
met de groep Fungus, in
Drie rockwafels. Wim
Kerkhof, Koos Pakvis en
Fred Piek.
volksmuziekkringen niet
onbekend. Sedert het ont
staan van 'De Stroopwafels'
heeft de straat van meet af
aan een belangrijke rol ge
speeld in de ontwikkeling
van hun muziek. Ze was de
kinderkamer, zogezegd, van
de elpee die nu verschijnen
gaat.
„Door dat gedoe in jonge
rencentra richt je je heel
erg op één publiek. Op
straat merk je dat je ook
heel veelzijdig kunt wer
ken," zal Fred Piek toelich
ten. „Wat uiteindelijk op
deze elpee terecht is geko
men hebben we eerst op
straat gespeeld, daarna in
de zaal en wat overbleef is
tenslotte op de plaat geko
men."
Spookachtig
Het materiaal voor de Roc-
kwafele'pee, die om het in
gewikkeld te maken voor
zien zal zijn van het op
schrift 'The amazing stroop
wafels', bestaat uit een op
het eerste gezicht bonte
mengeling. Nederlandse
liedjes van voor de oorlog,
waaronder een lied van
Koos Speenhof. Maar ook
Engelstalige songs: een
nummer van Gerry Raferty
en vijf eigen composities.
Met de bontheid van de
mengeling valt het echter
wel mee. Er is een eenheid,
ontstaan doordat de num
mers door 'de zeef' van het
siraatoptreden zijn gegaan.
Om bij de eigen composities
even stil te staan: ze zijn
alle van de hand van Wim
Kerkhof. Uit zijn songs
spreekt een gefascineerde
voorkeur voor de duistere
kanten vara de samenleving.
Mensen verdwijnen op
spookachtige wijze uit de
geregelde omgang van de
burgerij.
Zoals in de twee songs die
Wim wijdde het leven in de
Oostbloklanden, waar hij
als student geschiedenis
veel over las en bijna even
vaak heeft rondgezworven.
'Disappearing in the haze'
gaat over een partijbons die
in ongenade is gevallen en
in de mist verdwijnt. 'We
are told he's now working
as a tailor, seven miles from
Gottwaldov,' luiden de laat
ste zinnen. Het gedragen
lied 'Jan Masaryk', de Tsje
chische minister van bui
tenlandse zaken wiens zoge
naamde zelfmoord in 1948
werd geregeld door hem het
raam van een regeringsge
bouw uit te schuiven, geeft
een onheilszwangere be
schrijving van die histori
sche gebeurtenis.
Maar ook het vrije westen
biedt Wim zo nu en dan stof
voor een luguber verhaaltje.
Dokter O., de gifmoorde
naar van Berkel en Roden
rijs (in de song verameri-
kaanst tot 'Berkeley'),
wordt bezongen in de sappi
ge stijl van de zekere bla-
zijn op het Vlaardingse ha
ring- en bierfeest (in hun
gedaante van Rockwafels,
dat wil zeggen met uitge
breide bezetting). Die gul
den hoeft niet, het optreden
is gratis.
den. Wim gunt ons een blik
in de zieke ziel van de ge-
neesheen 'In the kitchen
the doctor found something
that worked faster than a
divorce. It was a vial with a
cyanide powder, enough
poison for killing a horse.'
En dood ging de echtgenote
inderdaad, wat de dokter in
de vijftiger jaren een stroom
van publiciteit opleverde.
Gewoon muziek
Dat dus bij elkander wordt
de eerste elpee van 'De Roc
kwafels'. De banden zijn
klaar, welke maatschappij
de plaat echter uit gaat
brengen is nog niet hele
maal zeker. Er schijnt enige
aarzeling van commerciële
aard te zijn over "de markt'.
Maar hij komt. De bezet
ting: Fred Piek: zang en gi
taar, Louis Debij: drums,
Wim Kerkhof: zang en pia
no's. Koos Pakvis: bas en
zang. Arie van der Graaf:
soiogitaar en Rens van der
Zalm: viool, mandoline en
gitaar.
Overigens ziet hel er naar
uit dat het bij deze Rockwa-
felelpee wel zal blijven.
Fred Piek gaat. hoewel hij
wel met de promotie-optre
dens mee zal doen, zijn ei
gen weg, zoals dat heet. Hij
wil meer studiowerk gaan
doen. Zijn verdere plannen?
Gewoon muziek, het Fun
gusverleden heeft hij afge
rond.
„Ze zeggen dat de folk nog
een heel levendige sien is,
maar ik vind het niet meer
zo spannend. Ik snuffel niet
meer in stoffige archieven,
zoals iemand eens schreef.
Wat me nu aantrekt? Len-
nart Nijgh beeft gevraagd
of ik mee wilde doen met
de opname van een nieuwe
elpee met teksten van hem.
Misschien wordt dat wat. Ik
ben musicus, ja, entertainer,
eigenlijk."
„Ik ben geen tekstschrijver,
geen componist. Maar ik
doe wel graag origineel ma
teriaal, ik wil er bij zijn als
er iets van de grond komt.
Dat is leuk, leuker dan
'Strangers in the night' spe
len. Ik ben een entertainer,
gewoon met muziek bezig,
al probeer je wel iets crea
tiefs te doen. Maar ik ver
wacht niet meer dat een
song een doorbraak bete
kent in de besprekingen
tussen Carter en Bresjnef.
Wat ik daarentegen gewoon
erg leuk vind is dat je op
straat mensen zo ver krijgt
dat ze je een gulden geven."
Wie de stroopwafels mor
gen wil zien optreden: ze
