UIT V< il i Een vloed van exposities; Carla Sparreboom imponeert te:;: li w, (5) Toneelgroep 71 heft het glas mï\ K f?i ï3 Met stip Dabaret Salu: bevrijdend lachen S'ftï i Jubileum musical „Mexico, o, Mexico" Pffe: sr.: Vi irv izkt 5 i s*. 6 V! Sh V'fl tps C fi Steen en Brons 3^1 p e&\ vt4n>i vrijdag 3 oktober 1980 VD/SC/WW ft J-;/: H v* £^-„k r-f, - ftf -' V? &*tw~c .vu;: >V* ■i a te: In s ft it» Een wekelijkse pagina vol informatie over kunst en cultuur uit de regio. Reac- ties en berichten graag vóór dinsdag 12.00 uur, naar het adres van deze krant, postbus HO, Vlaar dingen (t,a.v. J.H. Bakker), tel, 010 - 352066. In café de Quibus speelt zondagavond de Engelse band Spredthiclc. Deze band is sinds 1977 profes sioneel bezig met het ver tolken van traditionele liedjes en oude blues, 30-er jaren stijl liedjes en country en klassieke man doline stukken. Naast hun muzikale in breng schijnt de band ook een leuke show te geven. Andrew Frank geeft een toneel- en cabaretachtige tint aan de groep. In zijn liedjes stopt hij een grote expressie en bravour. Aanvang 21.30 uur. 's Middags is er het kin- derspeeltheater 'Kobus Kuch' in de Quibus. Aan vang 14.00 uur, toegang vrij. Weekendcafé QT! ont vangt dit weekend, zater dagavond 22.00 uur, geen onbekende in zijn huis. Men neme aan dat het woord Flame vele mensen niet onbekend In de oren klinkt. Kees van Krugten is een klinkende naam voor de disco en funk spe lende band. Opvallend is dat er een gitarist ont breekt in deze viermans formatie. De keyboards en drums compenseren op goede wijze het gitaarspel. De organist Jaap Kroon- enbcrg verzorgt zaterdag om 20.15 een concert op het Garrelsorgel van dé Grote Kerk in Maassluis. Er zullen werken van Bach, Krebs en Mailly vertolkt worden. Toegang ƒ5. Oktober is voor het Vlaardings Podium B'Bwana jazzmaand. Za terdag treedt het Barend Petersen Quintet, een bop- achtig gezelschap dat om 22.00 uur zijn swing inzet. De vrijdag daarop komt, om het nu alvast maar te melden. Kon Snijders, en zaterdag 18 oktober Maar ten van Regteren Altena. Zaterdag 4 oktober in de Stadsgehoorzaal van Vlaardingen De Gouden Vijver, met Mary Dressel- huys, Jan Retèl, Manfred de Graaf en Rudy Falken- hagen. Een comedie van Ernest Thompson.Aan- vang 20.15 uur. Film is er uiteraard in B'Bwana, het onderkomen van de Vlaardingse Film liga. Daar draait vanavond 'La Notte* van Antonïoni, aanvang 20.30 uur, en zon dagavond 'Al Christie's Roaring Twenties', een verzameling korte films van de wat minder beken de Amerikaanse komiek uit de jaren '20. Vlaardingen loopt zo langzamerhand over van de exposities. Het is alsof iedereen op el kaar heeft zitten wachten en men nu los barst. Exposities zijn er in het Zonnehuis, in het Kunsthuis RV, in de Artoteek, het Hol- Iandiagebouw, De Duig en bij boekhuis Den Draak. Een kleine selectie deze keer. Ronduit de meest verrassende tentoonstel ling is te vinden in het ontmoetingspunt van het Zonnehuis aan de Dillenburgsingel. Daar exposeert Carla Sparreboom voor het eerst in haar artistieke carrière foto's. Voor het merendeel zijn dat kleurenfoto's. Zeer esthetisch en van een rustige compositie. Haar onderwerpen worden gevormd door levenloze stille objecten. Zo hangt er een se rie deuren, waarvan ze vaak alleen een de tail laat zien. Verder doet zij veel met ritmi sche patronen, zoals die soms getoond war den door een veld rogge, of de rasterstruc- tuur van een opslag van oude tonnen. Het is een element dat al bekend was uit haar an dere werk. Zelf vind ik dat deze foto's overtuigender zijn dan haar andere werk, dat toch iets aca demisch heeft. Door het overweldigend, maar subtiele gebruik van kleur wordt er nu iets aan haar overige beeldende werk toegevoegd dat het voordien nodens miste. Het is kortom een heel verzorgde expositie, vlakbij ook nog eens een keer, dus wat let ons. De expositie is gisterochtend geopend en zal tot 14 november blijven hangen. Men kan er dagelijks van 10.00 tot 20.00 uur te recht. In Boekhuis Den Draak hangen verder et sen van Gradus Verhaaf. De waarschijnlijk beste kwalificatie is: gewoon leuk, maar niet origineel. Het zijn meest allegorische voor stellingen met een menselijk tintje. Peter Vos is aan deze stijf niet geheel vreemd. De expositie kan tijdens de openingsuren van de winkel bezichtigd worden. Reinier Rijke En dan nog iets anders: een ouderwetse au todidact De Vlaardingse schilder Reinier Rijke (65), een kunstenaar met wat je noemt een 'oeuvre' achter de rug, heeft in de ten toonstellingsruimte van het Hollandiage- bouw een expositie die echt de moeite waard is. Hij blijkt een veelzijdig man te zijn die zich met alle mogelijke stijlen heeft bezigge houden en zich nog steeds verder ontwik kelt. Zijn tentoongestelde werk omvat land schappen, stadsgezichten, stillevens, portret ten en wat al niet meer. Beslist gedurfd, voor de geest van de tijd althans, zijn Rijkes Bijbelse afbeeldingen die overigens wel erg door Jan Hendrik Bakker aan de zondagschoolplaatjes van weleer doen denken. Ook was oud-Vlaardingen dikwijls een in spiratiebron voor ziin aquarellen of schilde rijen. Daarbij gaat het hem niet zozeer om de natuurgetrouwheid en de historische juistheid, maar meer om de schilderachtige sfeer. Hij maakte de prenten ook met opzet in ouderwetse stijl. Zijn meest recente werk is ten opzichte van het oude een verrassing, .Rijke doorliep voor de oorlog de academie en heeft in zijn latere leven onder meer bij de vlaggenfabriek van Thurmer gewerkt. „Soms zijn dat prachtige schilderijen, die vlaggen, weet je dat wei? En zo was ik toch met schilderen bezig," Joop van Dorp, directeur van het Visserij- xt'S i -/ 4 1 Een zwaargewicht onder de Vlaar dingse beeldenschat: de „Gevleugel de" van de Vlaardingse kunstenaar Leen Droppert. In de tuin van het bejaardenflat aan de Bilitonlaan, zichtbaar vanaf de Burgemeester Pruissingel. Oorspronkelijk was het de bedoe ling van de kunstenaar om de om liggende tuin te reorganiseren en aan te passen aan het beeld. Voor die tuinaanleg was er geen geld meer en zo komt het dat de „Ge vleugelde" eigenlijk in een niet aan gepaste omgeving staat. Ondanks dat een fraai, maar moei lijk beeld. Drie bij drieëneenhalve meter en uitgevoerd in brons. Het werd geplaatst in 1973. De flatbewo ners kregen er destijds een uitge breide verklaring bij, want achter het ontwerp zit een hele filosofie. Het heeft iets met ouderdom en le venswijsheid te maken. Maar sinds dien heeft niemand er meer naar gevraagd. Is filosofie1 dan toch een zaak die onvermijdelijk in stoffige archieven terechtkomt? (samenstelling mari timmers- mans) „Hé, dat moeten we vieren! Hef de glazen hoog!" Een stukje uit een van de leidjes van de mu sical „Mexico, o Mexico", dat ook heel goed gebruikt zou kunnen worden voor de groep die deze unieke produktie uitvoert. Toneelgroep '71 viert - het is uit de naam al een beetje af t leiden - dit seizoen haar tien jarig bestaan. Maar ruet alleen het eigen feest wordt gevierd, er komt nóg een lustrum aan tc pas. Het Christelijk Onderwijs, dat nog eens tien keer zo lang bestaat, heeft na het 2ien van de uitvoering van „lm weiss 'n Rossl" aan toneel groep '71 gevraagd om hun jubileumavond op te luiste ren. Ze waren vorig jaar dé verrassing van het halfin- gedutte Camerettenfesti- val. Twee knotsgekke Antwerpse jongens, Daba ret Salu; met het beproef de procédé van de gekke bekken kregen de Belgen het door het nauwelijks meer verrassing biedende Nederlandse cabaret afge matte publiek in één keer plat. De jury behoefte dan ook niet lang te beraadsla gen. Is Dabaret Salu cabaret? De vraag is minder be langrijk. de twee Vlamin gen brengen een soort theater dat nauwelijks meer verwantschap heeft met de liedje-praatje-liedje formule van bet studen tencabaret, en dat vooral leuk is. Het 'Dabaret* is een samentrekking van Dada en Cabaret, 'Salu' van de voornamen van de twee: Sam Bogaerts en Lu cas Vandervorst. Namen om te onthouden. Hun programma 'Ik ben niet van gisteren', soms op be scheiden schaal taboedoor brekend, neemt het mo dieuze gevoelsleven op de hak. de namaakemotïes en heeft een bevrijdende hu mor. Vrijdag en zaterdag in Zoldertheater De Teer- stoof, Nieuwstraat 12, Schiedam. Aanvang 21.00 uur. o Sam Bogaerts en Lucas Vandervorst, winnaars van Cameretten 1979. Reden genoog dus om naar iets speciaals uit te kijken. En dat werd gevonden m do musical „Mexico, o Mexico" (een va riatie op het beroemde „Calcutta oh Cal cutta"), geschreven door Manko van Dorp en Harry van der Wouden. Voor amateurs si het geen geringe op gaaf om aan een musical te beginnen. De meeste toneelspelers, beroeps of niet, kunnen niet best zingen, en zangers kunnen dikwijls weer met spelen of dan sen, Daarbij komt nog, dal er voor zo'n produktie meestal een hoop volk nodig is, meer dan een gemiddelde amateur club beschikbaar heeft. Waarschijnlijk zijn ook daarom musicals dikwijls Vrije Produkties. De oplossing voor deze problemen vond Toneelgroep '71 bij zichzelf en in de Sehiedamse Gemeenschap, waarbij do groep is aangesloten. Deze instelling heeft namelijk niet alleen het Sehiedamse toneel (grotendeels), maar ook andere culturele afdelingen, waaronder muziek. Daarbij is ook het koor „The Crccdsingers" en nu wil het lot, en voorat de mensen zelf natuurlijk, dat enkele leden van Toneelgroep 71 ook in du koor mccjubclen. Voor het eerst m de geschiedenis van de SG een samenwerking tussen twee ver schillende afdelingen: lang verwacht tn toch gekregen. -!>1 Foto Carla Sparreboom. museum, een vriend van Rijke, opende de tentoonstelling nu eindelijk de erkenning tentoonstelling afgelopen vrijdagavond met krijgt die hem toekomt.. De expositie is tot een enthousiast, zij het niet helemaal cliché- 10 oktober te bezichtigen. Openingstijden: vrij pleidooi voor het kunstenaarschap van maandag tot en met vrijdag van 10.00 tot Reinier Rijke, die volgens hem met deze 18.00 en zaterdags van 10.00 to.t 12.30, Men heeft er ruim de tijd voor genomen om na deze eerste, de volgende stappen en vooral „stapjes" te nemen. Want ook de dans heeft bij een musical een belang rijke plaats in en dat was voor alle deel nemers een geheel nieuw verschijnsel. Regisseuse Tonneke Brunott: „Het is voor ons allemaal een nieuwe ervaring. Ik kon wel merken dat het in het begin voor het koor moeilijk was om zo op een toneel te staan, te lopen, te dansen. Maar mettertijd komen ze er steeds meer in, je ziet de betrokkenheid groeien. Misschien ook door de moeilijkheden die we toch we! gehad hebben. Nu ook, de dirigent is al drie weken ziek. de decorbouwer „leg plat, hij heb 't an z'n rug", citeert ze uit één van de stukken die zij ooit regisseer de, Jan Mculcndijk. die de rol van de zijns ondanks verloofde kapitein speelt, valt in: „Ja. daar zijn we met elkaar toch goed doorheen gekomen". Hoe goed, zal zaterdag 4 en 11 oktober te zien zijn in hel Passagetheater. Beide voorstellingen zijn al bijna uitverkocht, wie nog ccn plaats wil hebben moet zich haasten. Maar misschien, als het erg storm loopt, kan erkort daarna nog een derde georganiseerd worden. iroor To neelgroep '71 wordt het za in ieder geval een gedenkwaardig lustrum. Nancy Mac Gillavry.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1980 | | pagina 5