STAD/STREEK
Streekmuseum Jan Anderson
heeft grootse plannen
Berenmuts wa$
beeldmerk van
Rijnmondband 1
Maasland moet
tarieven Begroting
verhogen
Woningzoekenden steeds
meer in sociale ellende
•4
Humanitas begint met
wijkverzorging bejaarden
Binnen driejaar: 'Het verhaal over Vlaardingen9
Maatschappeli j k
werk wil
niet helpen
Vorming en
scholing in
vrouwencafé
Hobbyclub
in Oost
Film bij FICO
Dieven weg met
waterpomp, koffie en thee
1981:
donderdag
23 oktober 1880
VD/SC/WW
Vlaardingen Het streekmuseum Jan Anderson is weer een
stukje groter. Na een bouwtijd van zes weken is er een depót ge
creëerd met een oppervlakte van 60 vierkante meter. De nood
zaak van het depót was overduidelijk. Nu al zijn er al meer dan
15.000 kleine of grote spullen in opgeslagen. De daardoor vrijge
komen ruimte in het streekmuseum zal in de toekomst voor heel
wat andere activiteiten dan het opslaan van spullen worden be
nut Kortom, Jan Anderson heeft grote plannen met zijn parti
culiere streekmuseum.
Door de verbouwing zelf te
begeleiden bespaarde Jan An
derson 20 procent van de kos
ten. „We kunnen onze vleu
gels nu weer wat wijder uit
slaan," sprak de museumdirec
teur. In de vier jaar dat het
streekmuseum nu bestaat 2ijn
er 7500 bezoekers geweest. Jan
Anderson: „En dat vind ik niet
weinig voor een museum dat
alleen zaterdags en op de eer
ste zondag in de maand is geo
pend. Daarbij waren overigens
67 schoolklassen en veel vere
nigingen."
Vlaardingen In vrouwenca
fé Westwijk wordt een thema
avond gehouden over vorming
en scholing. De volgende as-^
pecten worden daarbij bespro
ken: waarom willen mensen
leren en hoe gaat dat tegen
woordig? Kan ie van je eigen
ervaring leren? Wat betekent
vorming en scholing voor
vrouwen? Welke mogelijkhe
den zijn er voor vrouwen in
Vlaardingen?
Over deze punten willen
Vlaardingse vrouwen vana
vond vanaf 20.30 uur met el
kaar praten. Het café is te vin
den in het Ontmoetingscen
trum West aan de Floris de
Vijfdelaan 2.
Vlaardingen In het buurt
huis van Wijkcentrum. Oost is
vanavond weer hobbyclub. Ie
dereen die ee-ns wil tekenen,
boetseren, timmeren, bloem
schikken of werken met tex
tiel kan in het buurthuis te
recht. Ervaring met het wer
ken van de materialen is zeker
géén vereiste. Chris en Majet
zijn altijd bereid om bij het uit
voeren van de ideeën ter zijde
te staan. De avond start om
20.00 uur en duurt tot 22,00
uur. De kosten bedragen
ƒ2,50.
Voor de Vlaardingse jeugd die
naar een filmvoorstelling wil
in eigen stad stelt FICO weer
de poorten open. Zaterdag zijn
er in de toneelzaal van de Icn-
tuskerk aan de Maerlantlaan
en in de aula van het Groen
van Prinstererlyceum aan de
Rotterdamseweg filmvoorstel
lingen. Op het programma
staat de film 'De jongen die
geel werd'.
In de Ichtuskerk zijn twee
voorstellingen: om 10.00 uur
en 13.00 uur. In de aula van 't
Groen begint de voorstelling
om 15.00 uur. Bovendien is er
nog een extra voorprogramma.
De toegangsprijs begraagt
ƒ1.25.
Plannen
Plannen heeft Jan Anderson
te over. Binnen 14 dagen wil
hij een tentoonstelling klaar
hebben over kinderspeelgoed.
„Dat wordt een heel leuke
tentoonstelling," begint hij en
thousiast zijn verhaal. „Van
een mevrouw heb ik zelfs 50
stuks kinderspeelgoed gehad
uit de periode 194B-1950. Ik
richt daar een speciaal speel
goedwinkeltje mee in. Verder
is er veel speelgoed dat naar
boven is gekomen tijdens op
gravingen." De trots van Jan
Anderson is echter een Ro
meins speelschijf je. „Dat is
maar liefst 1900 jaar oud. Waar
het precies voor werd gebruikt
weet ik echter niet." Verder
heeft Jan Anderson beslag we
ten te leggen op veel speelgoed
uit de 16e en 17e eeuw. Na de
kinderspeelgoed-tentoonstel-
ling komt er 1981 een expositie
over de schilders in Vlaardin
gen. Dit als voorloper op een
te maken schilderswinkel uit
vroeger tijd. Het materiaal
daarvoor heeft de streekmü-
seumdirecteur inmiddels al
voor het grootste gedeelte bij
elkaar.
Niet alleen een schilderswin
kel zal er overigens in het
streekmuseum komen. Ook
een smederij, een banketwin
kel en een drogisterij zullen in
oud-hollandse stijl verrijzen.
Andereon: „Het vraagt natuur
lijk enorm veel tijd om alle
spullen die je nodig hebt om
een winkeltje in te richten
identiek aan de vroegere situa
tie. Daar moet je heel wat voor
snuffelen en kopen."
Project
Als de winkeltjes eenmaal
gebouwd zijn start Jan Ander
son met een heel bijzonder
project. Boven op de tentoon
stellingszolder wil hij 'Het ver
haal van Vlaardingen' gaan
uitbeelden. Hij start daarmee
Jan Anderson in zijn nieuwe depót, waar nu al 15.000 spullen in zijn opgeslagen.
in 1981 en binnen drie jaar
moet het hele project gereed
zijn. Over de achtergrond van
zijn initiatief hoeft Jan Ander
son niet lang na te denken.
„Veelmensen denken dat
Vlaardingen groot is geworden
door de visserij. Maar dat is
helemaal niet waar. Vlaardin
gen stond eeuwen geleden al
bekend als koopmansstad. De
stad was veel belangrijker dan
Kampen of Rotterdam. Pas la
ter is daar de visserij bij geko
men. Ook de industrie, zoals
melkfabriek. De Hollandiaan,
heeft meer aan de bekendheid
meegewerkt." De tentoonstel
ling zal een permanent karak
ter krijgen. Het wordt echter
geen tentoonstelling met al
leen maar hoera-geroep over
Vlaardingen: „Ook de kriti
sche kanten moet je belichten.
Wat te denken van de mensen
in Holy die met een flat neu
rose zitten?" 'Het verhaal over
Vlaardingen' zal zeker ook een
educatief karakter dragen.
„Als je van buiten Vlaardin
gen hier komt wonen moet je
toch minstens weten wat er
zich allemaal in de stad heeft
afgespeeld door de jaren heen.
Voor bijvoorbeeld nieuwe on
derwijzers kan het erg nuttig
zijn. Weten zij veel dat waar
nu de flats in Holy staan, vroe
ger talloze boerderijen ston
den?"
Hoek van Holland De vere
niging Humanitas gaat in
Hoek van Holland starten met
een nieuwe vorm van hulp
verlening onder de naam
wijkbejaardenverzorging. Deze
verzorgingsvorm is opgezet
voor die mensen, die bij de be
staande vormen van hulpver-
Jening lussen wal en schip
dreigen te raken. Het gaat bij
voorbeeld om mensen die door
hun geestelijke gesteldheid
niet gemotiveerd of niet in
staat zijn normale hulpverle
ning te vragen.
Wijkbejaardenverzarging kan
ook voor mensen zijn die uit
een ziekenhuis of verpleeghuis
komen en waar niet direct
hulp voor beschikbaar is. Of
voor mensen die vereenzamen
en waar een dagelijks contact
met een wijkbejaardenver-
zorgster van belang kan zijn.
Het gaat hier om gediplomeer
de bejaardenverzorgsters die
aan deze speciale groep bejaar
den hulp kunnen verlenen.
Onder de werkzaamheden valt
de persoonlijke verzorging,
huishoudelijke werkzaamhe
den, hand- en spandiensten,
maar ook sociaal contact. Het
bezoek of de hulp variéert per
bejaarde van 1 tot 2 uur per
dag. Op die manier kan een
bejaardenverzorgster meerde
re mensen per dag helpen.
Deze vorm van hulpverlening
is uitermate geschikt, om men
sen te begeleiden bij het wen
nen aan de herkregen zelf
standigheid of het voorberei
den op andere vormen van
zorg.
Voor informatie kan men te
recht bij de leidster van de
wijkbejaardenverzorging,
T. van der Voet-Veenkamp.
Op dinsdag- en vrijdagmorgen
is ztj te bereiken van 9,00 uur
tot 10.00 uur via telefoon 3629.
Schiedam Vanuit een direc
tiekeet die stond bij en bouw
werk aan de Sehiekade heb
ben inbrekers een waterpomp,
tien pakken koffie en twee
pakken thee gestolen. De
waarde van de buit loopt tegen
de duizend gulden. Daar bo
venop heeft net aannemersbe
drijf uit Barendrecht nog een
schade van tweehonderd gul
den door de schade die werd
aangericht om de keet binnen
te dringen.
Bij een inbraak in een kelder
box aan het Sibehusplein wer
den een bromfiets cn een le
ren broek met een gezamenlij
ke waarde van vijfhonderd
gulden buit gemaakt. Men
kwam binnen door een deur te
forceren.
Schiedam De
Rijnmondband is
met het verdwij
nen van de beren
muts uit haar ten
ue tevens haar
'beeldmerk' kwijt
geraakt. Dat
schrijft één van de
ontwerpers van het
oude tenue van de
band, Sijmen Ale-
man, in hel laatste
nummer van het
clubblad Nexus,
„Het oude uniform
voorzag in een be
hoefte van het pu
bliek," schrijft Ale-
man. „De details
daarvan waren
niet belangrijk; een
opvallend element
daar ging het om,
en dat was de be
renmuts."
Met het vervangen
van de berenmuts
door een pet is vol
gens Aleman het
unieke uit het uni
form van de Rijn
mondband verdwe
nen. „Doordat wij
destijds de enige in
Nederland waren
die over een derge
lijk hoofddeksel
beschikten steeg de
populariteit tot
zelfs buiten de
landsgrenzen." al
dus Aleman. die
enige deskundig
heid ontleent aan
zijn dageNjkse
werkkring, de re
clame.
Toch hoeft de band
niet te wanhopen
na het inwisselen
van berenmuts
voor gemakkelij
ker hoofddeksel.
Je weet in de re
clame immers
nooit van tevoren
hoe iets uitpakt, al
dus het oud-lid van
de band.
Maasland De gemeente
Maasland moet volgend jaar
haar tarieven verhogen om de
begroting voor 1981 kloppend
te maken. Dat blijkt uit de
aanbiedingsbrief, die burge
meester en wethouders van
Maasland schrijven aan de
raad, Zonder de uitgaven voor
de geplande investeringen is
er een batig saldo van ruim
263.000 gulden. Wanneer deze
echter door de raad worden
aanvaard ontstaat er een te
kort van bijna 310.000 gulden.
Dat moet dan volgens B en W
aangevuld worden met het ge
vormde overschot en de ver
hoging van de tarieven en be
lastingen.
De ruim 46.000 gulden die
overschieten moeten komen
uit de verhoging van de onroe
rend goedbelastïng, de reini
gingsrechten en de rioolrech
ten, elk met vijf procent. Aan
belasting moet dan door de ge
bruiker per tien vierkante me
ter 6,55 betaald worden en
door de eigenaar 8,20. De rei
nigingsrechten komen in het 1
voorstel op 75,80 en de riool- j
rechten op 50,70,
De gemeente Maasland heeft I
in het jaar 1978 een bedrag j
overgehouden van ruim 3
366.DOO gulden. Dit geld moet 1
volgens een voorstel van
BenW gedeeltelijk gebruikt ij
worden voor extra afschrij-
ving van enkele investeringen
en voor het overige worden
toegevoegd aan het fonds
dorpsuitleg. Naar verwachting
wordt van het jaar '79 een be
drag van twee ton overgehou-
den. Hiermee is al rekening j
gehouden door een extra af
schrijving op de inventaris
van de sportaccommodatie.
Maasland heeft volgens
B en W op 1 januari 1981 een
reserve van ruim twee miljoen
gulden. Dat is opgebouwd uit
ondermeer eigen kapitaal zon
der bestemming, het fonds
dorpsuitleg, de reserve voor de
bouw van een sporthal en de
reserve voor de uitbreiding
van het gemeentehuis.
Schiedam Je hoort bij de politie nogal eens over
burenruzies. Vooral op wat benauwde avondjes in
het weekend moet oom agent er vaak op uit om er
gens een laaiend conflict tussen buren te sussen.
Dat is dan een stukje sociaal werk van de politie,
maar lang niet altijd wordt zo'n burenruzie dan
ook in de kiem gesmoord. Of het heethoofd is een
uur later wéér met buur op de vuist, óf de dagen,
.weken daarna leven gezinsleden onder grote span
ningen: wanneer zouden er weer klappen vallen?
•t Hoeft niet tussen buren te gaan. Als vader en
moeder kleinbehuisd zijn, willen de kinderen ook
anno 1980 nog wel eens aangewezen zijn op één
enkel slaapkamertje waar zij elkaar met kussenge
vechten de tanden door de lip slaan, waarbij vader
er dan weer aan te pas moet komen om zijn Jan
Hagel uiteen te rukken. En dat doet hij niet één
keer, nee, dat is een structureel probleem, want die
slaapkamer wordt er met alle ruzies niet groter op.
Wat deed men tot begin dit jaar aan zulke proble
men?
Niets.
Wat doet men tegenwoordig?
Wen hanteert het begrip 'sociale indicatie'. Als
Schiedammers leven onder de druk van een min
der prettige of als hun huisvestingssituatie zo be
roerd is dat zij er geestelijk aan kapot gaan, dan
zou het kunnen helpen die mensen een ander huis
loe te wijzen geven bijvoorbeeld in een rustiger
buurt, of een woning met meer kamers beschik
baar te stellen, al naar gelang de problemen. Die
sociale omstandigheden, waarbij het een oplossing
hjkt de mensen een ander huis Xe bieden, leveren
extra punten op bij het gemeentelijk bureau huis
vesting aan de s-Gravelandseweg. Een woningzoe
kende, die dagelijks geconfronteerd wordt met de
sociale ellende, komt op die manier eerder in aan
merking voor een huis. Dat heet sociale urgentie.
De omstandigheden heten sociale indicatie.
Pillen slikken
Vroeger werkte het bureau huisvesting ook al met
hrgentieverklaringen, maar dal waren dan medi
sche. Een invalide die in zijn huis trappen op
moest naar vierhoog kwam via zo'n medische ur
gentieverklaring eerder in aanmerking dan een
aanstaand bruidspaar. Maar ook de pillenslikkende
huisvrouw, die zich thuis aan alles ergerde, werd
als een urgenter geval beschouwd dan een door
snee-woningzoekende. Dat gebeurde op medische
gronden.
Als gevolg van alle nieuwe theorieën in de medi
sche wereld over psycho-somatiek kwam ook in'
Schiedam een discussie op gang, of bijvoorbeeld
dat pillen slikken van die huisvrouw nu wel zo
strikt medisch moest worden gezien. Die pillen
moesten misschien wel worden ingenomen omdat
de dame in kwestie er geestelijk niet meer tegen
op kon en niet per se omdat zij zo ziek was. Ook
daarom werd het begrip sociale urgentie uitgedok
terd. Spanningen, waaronder de woningzoekende
leeft, tellen dan bij de woningtoewijzing haast net
zo zwaar als lichamelijke handicaps.
Veel kritiek
Schiedam is de jaren tachtig begonnen met de in
voering van de sociale urgentie. Het was allemaal
nogal nieuw, weinig andere steden hadden er er
varing mee, er waren vragen over het onderscheid
tussen medische en sociale aspecten, en daarom
zou de praktijk met de sociale indicatie voorlopig
elk jaar geëvalueerd worden. Dat is kort geleden
voor het eerst gebeurd. Aanstaande maandag be
spreekt de Schiedam5e gemeenteraad een kleine
nota van het college van burgemeester en wethou
ders, eigenlijk meer een nota van de verantwoor
delijke CDA-wethouder Riet Taverne dan van B
en W, zoals maandag zal blijken. De PvdA heeft er
als coalitiepartner namelijk kritiek op.
De nota komt tot de slotsom, dat ook het komende
half jaar nog op de huidige voet moet worden
doorgegaan, althans met dit verschil dat de huidige
indicatiestelling (wie is urgent en wie minder?)
wordt uitgebreid met een periodiek overleg tussen
bureau huisvesting, geneeskundige en gezond
heidsdienst (GGD) en sociale dienst (GSD). De be
doeling van wethouder Taverne is vóór de jaarwis
seling een tweede evaluatie te houden.
Wordt op de huidige voet voortgegaan, dan gaat
men voorbij aan alle kritiek die dit jaar gespuid is
door de stichting maatschappelijk werk Schiedam
en de PvdA-delegatie in de raadscommissie voor
sociale zaken.
Voor de goede orde zij gesteld, dat de PvdA en het
maatschappelijk werk het volstrekt niet met el
kaar eens zijn. De stichting maatschappelijk werk
Schiedam verzet zich bij monde van Wim van
Nieuwenhuize tegen het gebruik van sociale indi
caties, omdat zij er uitsluitend huisvestingsproble
matiek in ziet die het bureau huisvesting zelf alle
maal maar moet opknappen.
PvdA-raadslid Hans Konings vindt dat die stich
ting 'maatschappelijke onzin' verkondigt. Volgens
Konings draait het maatschappelijk werk de rug
toe naar de sociale ellende door domweg te zeggen
dat er meer huizen moeten worden gebouwd om
het probleem op te lossen en verder niks.
De kritiek van de PvdA richt zich op de beoorde
ling van de sociale urgentie van woningzoekenden
die volgens de partij moet plaatsvinden bij de GGD
in plaats van bij de GSD, zoals dat nu gebeurt. In
mei zei PvdA-woordvoerder Hans van Kleef al,
dat de GGD tenslotte ervaring mee heeft met ur
gentieverklaringen, dat de GGD momenteel vaak
doorverwijst naar de GSD wat voor een moeilijk
sociaal geval niet bevorderlijk is omdat die proce
dure nóg meer spanningen veroorzaakt Ook zei
van Kleef, dat de sociale dienst kennelijk de vin
gers niet wil branden omdat deze dienst tot nog toe
geen sociale urgentieverklaringen afgaf. Ook be
oordelen GGD en GSD momenteel vaak dezelfde
problemen. Daarom wil de PvdA er iemand bij bij
de GGD komt die zich fulltime gaat werpen op de
sociale kanten van de zaak en zal maandagavond
een motie in die richting indienen.
Wethouder Taverne geeft er in haar nota geen
blijk van, dat zij zich de opmerkingen van Hans
van Kleef ter hane heeft genomen. Mejuffrouw C.
Baars, sinds jaar en dag eew beleidsbepalend top-
•functionaris bij de sociale dienst, blijft voorlopig
gewoon de sociale gevallen beoordelen. En vol
gens Van Kleef hebben de betreffende woning
zoekenden daar r.u juist niets aan.
Dat wil geenszins zeggen dat de sociale dienst
geen zinnige opmerkingen te plaatsen heeft. De
discussie over wie wel en wie niet sociaal urgent
te noemen is. werd in gang gezet door CSD-direc-
teur Gérard Smits, Hij is van mening, dat een wo
ningzoekende pas dan sociaal urgent te noemen is
als hij bij zijn moeilijkheden begeleiding krijgt
van een hulpverlenende instantie. Smits bedoelt
daarmee, dat zonder zo'n voorwaarde te stellen ie
dereen wel in aanmerking kan komen voor een
sociale urgentie, omdat iedereen wel wat heeft. En
dat is de bedoeling niet. dan wordt de nieuwigheid
'sociale indicatie' meteen al ondergraven. Een so
ciaal urgent woningzoekende moet dus contact
hebben met maatschappelijk werkers.
Probleem is alleen, dat een van de belangrijkste
hulpverlenende instanties, de stichting maat
schappelijk werk Schiedam, niet mee wil werken
aan de sociale indicatie. Wim \*an Nieuwenhuize
voen genoeg redenen aan: „Het aantal te verdelen
woningen in Schiedam is zo gering, dat het een il
lusie is te denken eerlijker met de armoede om te
gaan door invoering van een sociaal urgenticsys-
teem. Het geeft de hulpvrager onterechte hoop:
zelfs een hoge urgentie betekent altijd nog een
wachttijd van een half jaar. Dan zitten wij binnen
de kortste keren met hoge aantallen zeer urgenten
gevallen. Gevolg is dat het systeem dichtslibt,
zoals ook in de praktijk ook met het medisch ur
gentiesysteem het geval is."
Verder wordt alle onrust en onvrede dan alleen
maar verschoven van het bureau huisvesting, die
de woonruimteverdeling niet aankan, naar de
hulpverlenende instantie en dat vindt Van Nieu
wenhuize niet terecht. Bovendien gaan volgens
hem dan alleen maar meer mensen zich bezighou
den met dezelfde problemen, en dat helpt niets,
vindt hij.. De stichting maatschappelijk werk
heeft toch al zo weinig tijd en mankracht, aldus
Van Nieuwenhuize.
Hij vindt het alleen dan zinnig hulpverlenende In
stanties in te schakelen, als er sprake is van
brandgevallen; mensen die acuut in grote span
ningen komen te verkeren. Vc-rder vraagt Wim
van Nieuwenhuize zich af, wat zinniger is als een
woning vrijkomt: daar één urgent geval in plaat
sen of meerdere woningzoekenden tegelijk. Hij
bepleit een meer uitgekiend doorscnuifsysteem, en
dat vindt hij uitsluitend een taak voor de huisves-
tingseommissie en het bureau huisvesting.
Hans Konings van de PvdA vindt dat veel te ge
makkelijk gedacht van het maatschappelijk werk.
„Zeggen dat er te weinig woningen 2ijn en er dan
door Kor Kegel
verder maar niets aan doen. Is dat nu maatschap
pelijk?". aldus Konings.
Hij herinnert aan het verkiezingsprogram van de
PvdA, waarin gesproken wordt over de noodzaak
van sociale indicatie. Van Kleef toonde in mei die
noodzaak aan met harde cijfers: van de 267 wo
ningzoekenden, die in drie maanden tijd bij de
GGD waren beland, bleek 58 procent medisch ur
gent te zijn. Alle anderen verkeerden in sociale
moeilijkheden en wilden om die reden verhuizen.
Nu is het de vraag, of een verhuizing in al zulke
gevallen helpt. Maar om daarachter te komen vin
den de GGD, de sociale dienst en de politieke par
tijen het nu juist gewenst als er maatschappelijk
werkers worden ingeschakeld om dat te beoorde
len. Als dat inderdaad het geval kan zijn, zou vol
gens de PvdA een speciaal te benoemen functio
naris bij de geneeskundige dienst de urgentie
moeten bepalen. Wethouder Taverne gaat uit van
een periodiek overleg tussen de verschillende in-
stellingen en het aantrekken van een maatschap-
pehjk werker bij de sociale dienst voor de 'intake*
van gevallen die niet door een hulpverlenende
instantie worden begeleid.
Van Nieuwenhuize: „Wat schieten wij hier in 's
hemelsnaam mee op?
