I
'We zijn in een paleisje gekomen
Begrolingsde bat
als
nachtkaars uit
Natuurfilm
in Stael-
duinse bos
"Iser nou
ook een
burgemeester
met een
kaalhoofd
9
Rotterdam wil
bouwvergunning
intrekken
Renovatie
PKD'l
bijna klaar
Dreigende woorden
geen dadendrang
Manege op losse schroeven
i-#v>
vrijd«g
21 november 1SS0
VD/SC/WW
De achtergevels zijn geheel vernieuwd, e-
venals alle scheidingswanden binnenin. Bij.
sommige panden moest zelfs een nieuwe
voorgevel opgetrokken worden.
o Op, in en rond de panden wordt met man en macht gewerkt om de oplevering, begin volgen
de maand, te halen. Gemiddeld zijn zo'n 50 mensen van Van der Waal aan het werk.
Een beeld van de kleine, maar moderne
keuken in de gerenoveerde woningen. Zo
goedkoop mogelijk, maar wel aangepast aan
de eisen van modern comfort.
Maasland In het bezoekerscentrum d'Oude Koestal
in het Staelduinsebos wordt zondag de natuurfilm
Rietland in de Randstad gedraaid. De film, van Jan
van der Linden en Bon Schrijvers, werd opgenomen
in het plassengebied van Nieuwkoop en Noorden. De
rolprent geeft een beeld van het rijke vogelleven, de
flora en de mens in deze polder, die onder bescher
ming staat van de "Vereniging tot behoud van Natuur
monumenten,
De filmvoorstellingen beginnen om 13.30, 14.30 en
15.30 uur. De toegang tot het voorlichtingscentrum,
dat gedurende de wintermaanden open is op woens
dag, zaterdag en zondag van 13.00 tot 16.00 uur, is gra
tis.
Vlaardingen Het is precies vier jaar na het Actieplan
voor de VOP, de door de raad aangenomen nota van
wethouder Bas Goudriaan en zijn afdeling, die bij de
mensen in de wijk die zich met de stadsvernieuwing
bezighouden keihard was aangekomen. Een nota die er
in grote lijnen op neer kwam, dat hele stukken van de
oude Vlaardingse buurt zonder mededogen tegen de
vlakte zouden moeten. Wie nu, na die vier jaar, door de
Pieter Karei Drossaartstraat wandelt kan zich niet
voorstellen dat die nota ooit is verschenen. Als je vanaf
de, Zomerstraat de PKD ingaat zie je even voorbij., de
Vettenoordstraat aan je linkerhand een rijtje panden,
dat in een dure nieuwbouwwijk niet zou misstaan.
Achter de blinkendschone geveltjes en de fraaie, in al-
luminium gevatte ruiten staan de bloemetjes en plan
tjes te genieten van het vele licht, ^dat hen tegemoet
treedt
Wie verder de straat in kijkt
ziet ongeveer halverwege dat
er nog heel wat aan de hand
is: daar staan de' manshoge
hekken, waarachter de aan
nemer zijn materiaal heeft
opgeslagen en waarachter de
werkzaamheden zich afspe
len. Daar is de renovatie van
het vooral de afgelopen we
ken veelbesproken project
nog in volle gang. Er is nog
net te zien, hoe de laatste
panden van de rij nagenoeg
geheel kaalgeslagen zijn: al
leen de zijwanden zijn over
eind gebleven, en hier en
daar een voorgevel.
Van binnen zien de panden er
troosteloos uit Oude, kapotte
vloerdeeltjes steken tusspn de
balken omhoog en een verve
loze, half gesloopte trap lijkt in
de kaalgeslagen ruimte ieder
ogenblik in te kunnen storten.
Aan de overkant van de straat
is te zien hoe het vroeger alle
maal geweest is: een verouder
de straat, met panden die er
stuk voor stuk vermoeid uit
zien. Als je dat beziet lijkt het
Actieplan zo gek nog niet.
Maar de praktijk heeft inmid
dels iets heel anders laten zien.
„We zijn hier ..in een paleisje
teruggekomen, meneer," zegt
Henk van Dorp, die enkele
maanden geleden samen met
zijn bejaarde moeder weer zijn
intrek heeft genomen in zijn
oude huis op nummer 95. Hij
zit er glunderend bij, in een
mooie, ruime woonkamer op
een bovenetage. „Van ons
oude huis is helemaal niets
meer te herkennen. We had
den hier drie kleine kamertjes,
waarvan een nog met een
oude bedstee, die inmiddels
was omgebouwd tot kleren
kast Als je nu ziet wat ze er
van gemaakt hebben: dat is
echt fantastisch." Henk was
het er begin dit jaar helemaal
mee eens, dat het huis dras
tisch gerenoveerd zou worden:
Voor zijn moeder lag dat alle
maal wel wat anders- „Zij
heeft in dit oude huis 25 jaar
gewoond, misschien zelfs nog
wel langer. Voor haar was het
dus niet zo gemakkelijk. Ze is
echt ziek geweest van de ge
dachte, maar toen ze eenmaal
zag hoe het 'geworden was,
ging dat Wel over, Nu zegt ze:
hadden ze het maar tien" jaar
geleden gedaan."
Comfort anno 1980
Henk heeft gelijk als hij zegt,
dat van de oude toestand niets
megr terug te vinden is. De
woningen zijn na de renovatie
niet of nauwelijks van nieuw
te onderscheiden. Ze voldoen
aan alle tegenwoordige eisen
en bieden alle comfort dat bij
1980 past. Dat er een badka
mer met douche in zit is niet
meer dan logisch, maar daar
naast is er ook een gecombi
neerde CV- en warmwaterin
stallatie, een kleine maar mo
derne keukeninrichting, fraaie
alluminium ramen en deur-
<p05ten en een heel wat logi
scher en ruimere indeling dan
vroeger. „Een voorbeeldhuis
voor wat je met renovatie toch
nog kunt bereiken," noemt
Lode Dortland het, een van de
mensen uit de wijkgroep die in
het projectteam zitten. En
Truus Sneek, die verderop in
de straat nog hard aan het
werk is om haar net opgele
verde woning te behangen en
in te richten, zegt het zo: „Het
is een ontzettend mooie wo
ning, eerlijk waar! We zijn er
hartstikke blij mee." De resul
taten van de vernieuwbouw
zijn te meer verbazingwek
kend, als bedacht wordt dat de
bewoners gemiddeld niet meer
dan 230 gulden per maand be
talen. Dat is weliswaar heel
wat meer dan de enkele tien
tjes, die ze vroeger voor hun
huisje neertelden, maar dat is
eenvoudig niet meer te verge
lijken.
Redelijk tevreden
„We zijn inderdaad redelijk te
vreden," zegt Lode Dortland.
„We hebben er vreselijk hard
aan gewerkt, maar het resul
taat is er dan ook naar. Je
kunt dit inderdaad beschou
wen als voorbeeldwoningen:
zo kan het ook in andere delen
van de stad. Hier wordt bewe
zen dat er met veel moeite
heel wat te bereiken is met re
novatie. Het is een goedkoop
plan, zo goedkoop mogelijk
zelfs, maar toch is de kwaliteit
van de huizen zonder meer
goed." En Henk van Dorp nog
een keen „Ik neem verschrik
kelijk mijn petje af voor men
sen als Joost Kühne en Lode
Dortland en al die anderen uit
de wijkgroep, die verschrikke
lijk voor dit project hebben ge
vochten. Vooral dankzij hen
Schiedam „En meneer, is
«r nou ook een burgemeester
Met een kaal hoofd? Want ik
Jie altijd die meneer met een
pruine hoed en jas aan lo
pen? Burgemeester. Te Loo
verblikt of verbloost niet.
^Nee, meisje, dat kah niet, er
ïs maar één burgemeester en
pat ben ik, daar durf ik ver-
op in te nemen." Maar
lang bent U dan al burge
meester? „Nou, al 22 jaar,
®aar pas ruim één jaar in
Schiedam. Daarvoor was me
neer Lems burgemeester en
daarvoor Roelsema en daar
voor Peek en daarvoor Hon-
nerlage Grete."
Te Loo had zijn lesje goed ge
leerd. Dat moest ook wel
de vierde klas van de Albertus
Magnusschool was uitstekend
Voorbereid op het bezoek dat
Bisteren aan het stadskantoor
gebracht werd. Als eerste
school hadden zij de burge
meester gevraagd om hen eens
le vertellen wat er nou alle-
^aal gebeurt in datgrote
stadskantoor.
£us naast alle begrotingsbe-
*ognes deze week, moest Te
Loo een kleine in scène gezet
ste raadsvergadering bijwonen
®et als raadsleden de kinde
ken van de Albertus Magnus-
£chool. En vragen hadden ze.
h.Waarom is dat witte knopje
JP die toeter?" Oh, dat wist de
FUfgemeester ook niet Wel
brilde hij uitleggen dat "die toe-
een microfoon is waarin
j«le raadsleden die wat willen
Jvertellen, kunnen spreken. En
pvaarom die tafel krom is, en
interpellupsie is, en wat
*he burgemeester wel niet in
^ïjn kamer boven doet Vragen
•waar de eerste burger eenvou
dige antwoorden op gaf. „Kijk,
tafel is krom omdat we het
leuk model vinden, maar
-ik zal aan ie denken als we
Xen nieuwe bestellen. Interpel-
jlupsie, daar bedoel je waar-
ijnlijk mee interruptie."
Gerommel bij de kinderen.
Een jongetje zegt „Ja, ik weet
het niet precies, hoor". „Nou,"
zegt Te Loo, „wat je nu aan
het doen "bent is interruptie.
Als iemand iets wil zeggen,
kan hij de knop van de toeter
indrukken en dan de spreker
in de rede vallen, dat is inter
ruptie. Ja, en wat ik boven
doe...uh, -papieren lezen en
praten met de mensen,maar
ik zit er niet altijd.hoor, want
ik ga vaak de gemeente in."
Dan komt er chocomel en de
kinderen stormen op de bur
gemeester af voor een handte
kening. Na de 'kleine gemeen
teraad' mochten de kinderen
o Te Loo kan niet ophouden
met vergaderen. Gistermor
gen was er een vergadering
met 30 kleine raadsleden, die
de eerste burger heel wat te
vragen hadden.
de kamer zien vari de^ burge
meester en de wethouders-
Een jongetje maakt gebruik
van de gelegenheid, als hij
vlak naast Te Loo staat, en
zegt dat hij zo graag wil leren
drummen maar hij weet niet
waar. „Dan moet je maar aan
de meester vragen waar de
muziekschool is in Schiedam,
want jij kan drummen leren
hoor, als je dat wilt," stelt Te
Loo de jongen genist.
ziet het er uit als een juweeltje.
Als je de architect samen met
de aannemer hun gang had la
ten gaan, dan had het er heus
heel anders uitgezien."
Aannemersbedrijf Van dei
Waal, dat vanaf het begin
nauw betrokken is geweest bij
het maken van de plannen,
onder leiding van de architec
ten Van Asperen en Hallema,
wijst hele andere oorzaken aan
voor het slagen van het
project. Hoofduitvoerder
J. van Aerdenne: „Het succes
van deze renovatie is vooral te
danken aan de kwaliteit van
de woningen, zoals ze hier
stonden. En dan gaat het met
name om de grootte en de op
pervlakte. We hadden de
ruimte, en dat is vreselijk be
langrijk. Die panden hebben
een breedte van vijf en een
halve meter hart op hart en
zijn tien meter of meer diep.
Kijk, dan heb je mogelijkhe
den om de zaak aan te passen
aan de moderne eisen. Dan
krijg je nog redelijk grote ka
mers. Bij woningen als in de
Zeeheldenbuurt hoef je dit
echt niet te proberen: die zijn
er gewoon veel te klein voor.
Daar moet men zich in de stad
niet op verkijken."
Mes op tafel
Van Aerdenne Is de eerste die
toe zal geven, dat het maken
van de plannen niet altijd
even soepel 'is verlopen. Er
zijn zo nu en dan best harde
woorden gevallen; onderhan
delen met het mes op tafel. De
belangrijkste inzet was daarbij,
de prijs zoveel mogelijk naar
beneden te krijgen, zonder dat
de kwaliteit er op achteruit,
zou gaan. „Van die harde on
derhandelingen: dat mag ge
rust, daar zijn we helemaal
•niet bang voor," zegt de hoofd
uitvoerder. „Dat is het spel:
dat durven we best aan. Om
een project als dit te laten sla
gen moet je een plaatselijke
aannemer hebben die je onder
druk kunt zetten. En die je er
warm voor krijgt om zich ook
voor zo'n renovatieproject vre
selijk in te spannen."
Wat die inspanning betreft:
Van der Waal heeft gemiddeld
zo'n vijftig mensen constant
aan het werk in de PKD, om
de zaak op tijd af te krijgen.
Ondanks de goede weersom
standigheden is er wel de no
dige achterstand opgetreden.
Lode Dortland: „We zijn iets te
optimistisch geweest, wat de
planning betreft. Het is vrese
lijk hard werken om het
project op tijd klaar te krijgen.
Het gevolg daarvan is dat de
afwerking van de woningen
hier en daar wel het nodige te
wensen overlaat Er i3 in alle
door PaulHoukes
haast wel eens wat slordig ge
werkt Dat is ook best te be
grijpen. Al die problemen zul
len overigens nog wel worden
opgelost. Maar we hebben daar
wel wat van geleerd voor de
overkant"
Grote chaos
De afwerking van de huizen
levert inderdaad heel wat
klachten op van de bewoners,
die inmiddels hun intrek in de
huizen hebben genomen of die
met de verhuizing bezig zijn.
Henk van Dorp: „Ik zou vrij
dags de sleutel krijgen. Toen
ik woensdags kwam kijken
was het nog een grote chaos:
scheidingswanden en deuren
zaten er nog niet in, er zat
geen glas in de ramen, alles
moest nog worden afgewerkt:
het leek toen nog nergens op.
Toen ik uiteindelijk op zater
dagochtend naar binnen ging
waren ze nog met tien man
bezig om het af te maken. Al
les bij elkaar ziin er echter
heel wat zaken slecht of slor
dig afgewerkt daar heb ik nu
nog steeds klachten over. Van
sommige dingen zeg je zelfs:
hoe bestaat het dat ze het zo
durven afleveren." En Truus
Sneek: „Dit pand lekte als een
gieter, toen we er in kwamen,
We zijn begonnen met hehan-
gen, maar daar zitten nu over- t
al grote kringen in, We moe- i
ten dus weer opnieuw begin-
nen. Er zijn ook tal van andere 5
zaken niet in orde. Het blijkt j
duidelijk dat die aannemer het
wat snelheid betreft eigenlijk -
niet meer aankan. Het moet J
allemaal veel te vlug af. Het
zijn ontzettend mooie wonin- j
gen, maar er zijn veel-van die
kleine rotdingetjes, die ze heel ,j
slecht hebben gemaakt." De
afwerking: de enige wan- 1
klank, die voor sommige be-
woners zelfs het oorspronkelij- '1
ke enthousiasme stevig heeft
teruggebracht We blijven Ne
derlanders.
Een jonge vrouw van even
In de twintig loopt onderzoe-
kend door de PKD. Ze be- 1
kijkt de gereedgekomen wo-
ningen aan de buitenkant,
loopt bedachtzaam door
naar het laatste stuk, klau-
tert over een berg oud hout
en bouwmaterialen en gaat
het laatste, inwendig geheel
kaalgeslagen pand binnen. 1
In gedachten ziet ze al hele-
maal voor zich, hoe het
straks kan worden: daar het
bankstel, daar de eethoek en
tegen die muor„. „Ik beb een -
brief gekregen dat ik in aan
merking kom voor een van
de huizen" zegt ze glunde-
rend. „Ik kan nog uit enkele
van die panden kiezen. En
lk vind ze primal" „Heeft a ,j
er al een die klaar is van
binnen gezien?" proberen
we. Nee, schudt ze. En zegt
er meteen bij dat ze dat ei-
genlijk best zou willen.
„Dan belt u toch gewoon er-
gens aan, om te vragen of u
even mag kijken?", moedi-
gen we haar aan. „Zou ik
dat doen?" vraagt ze naden
kend. „Het zou wel leuk we-
zen.-" We knikken haar nog
even toe. Dan wandelt ze re
soluut terug de straat in, in
de richting van het al be-
woonde gedeelte. Een toe-
komstige straatgenote.
Hoek van Holland De bouwvergunning van manege De Cae*
pruiters in Hoek van Holland.staat op losse schroeven. De Cae-
pruiters hebben op 12 november een bouwvergunning gekregen
van de Hoekse deelgemeenteraad, omdat hun manége was afge
brand. Burgemeester en wethouders van Rotterdam echter drei
gen het besluit van, de deelgemeenteraad te schorsen.
Het Rotterdamse college meent dat de vergunning in strijd is
met de woningwet omdat het bouwplan niet voldoet aan de
voorschriften van het bestemmingsplan dat van toepassing is.
De deelgemeenteraad Hoek van Holland heeft de vergunning
verleend op grond van de zogeheten „calamiteitsbepaling". Deze
bepaling komt voor in de meeste bestemmingsplannen om her
bouw van teniet gegane opstallen mogelijk te maken. Het dage
lijks bestuur van Hoek van Holland wil nu proberen op een
snelle manier tot een oplossing te komen door een wjjzigingsbe-
sluit te nemen. Na het nemen van dit voorbereidingsbesluit en
een verklaring van geen bezwaar door het Openbaar Lichaam
Rijnmond kan alsnog met de bouw worden begonnen. Hoewel
tekeningen en andere bescheiden reeds ter inzage kunnen wor
den gelegd, betekent dit voor de Caepruiters een vertraging van
enkele maanden.
Wethouder Riet Taverne, In antwoord op
Noordegraat van de PPR: personeel heeft geen
behoefte aan crèche In stadskantoor...
Schiedam Alle dreigende woor
den, die PvdA-fractieleider Gé Brou
wer deze week tot het college van B
en W heeft gericht, zijn uiteindelijk
niet in daden omgezet Geen wethou-
dersstoel heeft gewankeld, Zijdeveld
deed zelfs alsof hij intens in zijn nop
jes was met Dielemans' binnenstads-
motie (hoewel er binnen de PvdA-
fractie heel moeilijk over gedaan is)
en al met al zijn er in de meerjaren
begroting tot 1985 maar drie puntjes
naar voren geschoven: een beleids
medewerker voor het voortgezet on
derwijs, een jeugdwerkster voor
Schiedam-Noord en bejaard en wijk
possen in Oost en Zuid,
Alle wijzigingen, die de WD had voor
gesteld, kwamen er bij de gemeente
raad niet door. Over CPN-amendemen-
ten, waarin wordt aangedrongen op be
vriezing van de watertarieven en op
niet betalen van prijsverhogingen voor
het aardgas aan de Nederlandse Gas
unie, wordt vanavond pas gestemd.
Dan wordt ook de raadsagenda verder
afgehandeld.
Tweemaal kwam het gisteren tot conf
licten. Gerard Verhulsdonk (WD)
werd door diverse sprekers verweten
„een aanzet te geven tot discriminatie"
(Brouwer) naar aanleiding van zijn
beeldspraak, waaruit kan worden opge
maakt dat Verhulsdonk het aantal bui
tenlanders in'Schiedam genoeg vindt
Weinig tactisch vond men zijn opmer
king daarover. Verhulsdonk verdedig
de zich door grote vrees uit te spreken
voor „intolerante, rechtse extremisten"
die zich tegen buitenlanders richten en
door erop te wijzen dat veel Schiedam
mers vinden dat er al te veel buitenlan
ders zijn. „Een discussie daarover moet
ie in het openbaar durven aangaan," zei
Verhulsdonk. „Wie dat juist niet doet,
discrimineert!"
Een tweede moment vol wrevel was
toen burgemeester John te Loo de
PvdA een amendement ontried, waarin
werd voorgesteld de post ^beveiliging
door Kor Kegel
politie' te schrappen. Brouwer stoorde
zich er bijzonder aan, dat Te Loo het
amendement uitlegde alsof het tegen
het politiepersoneel was gericht Hij
had er alleen een discussie over het
welzijnsbeleid bij de politie mee willen
starten. Toch trok Brouwer het amen
dement in, na een korte schorsing
waarbij de PvdA-fractie zich terugtrok
voor beraad.
Heilig vuur
Eigenlijk gingen de begrotingsdebatten
als een nacht kaarsje uit, te meer omdat
Brouwen dreigende woorden van
maandag meer deden verwachten. Al
leen Nikolaj Dielemans deed een po
ging „het heilige vuur van weleer" op
nieuw te ontsteken. Hij begon met een
haiku (Japans gedicht) van Schiedam
mer Simon Buschman, dat over de bin
nenstad zegt: „Je bent me dierbaar,
hoewel ie slordig omgaat met je stads
verhaal.Dielemans, over die slordig
heid: „Ik heb een appeltje te schillen
met de gemeenteraad. Het schillen van
een vrucht is nuttig, als je van de
vrucht wilt eten. Maar als he de vrucht
gaat uithollen en je houdt de schil over,
dan is dat zinloos geweest. Welnu, de
binnenstad is een schil. Vruchteloos
heeft de raad zich erover opgesteld. Het
schaamrood stijgt mij daarom naar de
kaken." Beterschap beloofde Dielemans
de raad door znn motie met termijnen
in te dienen Overigens waren CDA,
VVD en D'66 alleen tegen die motie
omdat een gebied met winkeldoelein-
den nu voor wonen bestemd gaat wor
den. Alle genoemde termijnen spraken
hun wel aan.
Verhulsdonk deed op het laatst nog een
poging het ooilege van B en W wat
meer speling te geven. „Er wordt zo
veel gevraagd wat binnen korte tijd
klaar moet zijn, ik stel voor om de tijds
limieten pas te berekenen vanaf 1 janu
ari. Aan november hebben wij toch
niets meer en december heeft veel
feestdagen en bovendien moeten die
maand nog veel kleine dingetjes wor
den afgehandeld," aldus Verhulsdonk.'
De PvdA voelde daar echter mets voor.
„Ik zie geen enkele reden het college
nog anderhalve maand extra te geven,"
aldus Dielemans. Van de wethouders
was alleen Herman Posthoorn dat met
hem eens. Zijdeveld, Scheeres en Ta
verne, alsmede de fracties van WD,
CDA en CPN steunden Verhulsdonk in
zijn voorstel, maar samen kwamen zij
één stem tekort. De tijd gaat nu dus in.
Bodemonderzoek GTB
Er werden nog belangrijke wensen
geuit:
Een bodemonderzoek op het GTB-
terrein aan de Dwarsstraat, omdat er
mogelijk gas in de grond zit (PPR).
Deeltijdarbeid voor de politie (PPR).
Harde 'voorwaarden voor inpassing
van rijksweg 19 in Midden-Delfland en
Schiedam-Noord (PPR).
Aluminiumwoningen met lage huren
naar Breda's model (CDA).
Scherpe maatregelen tegen illegale
verkoop van vuurwerk (CDA).
Instellen van de culturele raad voor
juni 1980 (D'66).
Een tramlijn tussen Schiedam en
Delft (PPR, Zijdeveld).
Een rookkamer met kloostertafel en 1
kleedje, schemerlamp, staande asbak,
een clivia en een schilderijtje, nu de ge
meenteraad niet meer mag roken (Die
lemans).
