4
STflD/STBIEK
Maasland en
haar sluizen
at
i
Extra *"m-,22M4
bijverdienste
Vrouwenprojecten stichting bedrijfskunde
Duur
alarm kom
er toch
fy
m
mu
P',
Glascontainers
in de Hoek
Kosten
inspraak
MAF.y.sr.vïs
wifttoa
21 november 1980
VO/SC/WW
Dèlft «Wij 2ijn geen subsidievreters",
1 zegt Ria Buitelaar, administratrice en fï-
3 n and eel medewerkster van de vrou-
5 wenprojecten van de stichting Bed rijfs-
kunde in Delft. Dit om aan te geven dat
het team, dat zich binnen de stichting
bezighoudt met „de vrouw en macht
niet de zoveelste emancipatieclub is, die
I wat in de marge rommelt met gelden
3 van CRM. „We krijgen wel subsidie,
3 maar we hebben onze eigen verdiensten
uit de cursussen en trainingen. Die zijn
alleen nog niet dekkend".
Dat team bestaat uit Yvonne van de
Mosselaar, stafmedewerkster vrouwen*
emancipatie, Annemieke van der Helm,
studentassistente en Ria zelf. Het drietal
3 houdt zich bezig met emancipatie van
de vrouw, maar centraal staat toch wel
de positie van de vrouw in leidingge-
venae en staffuncties bij de overheid,
het bedrijfsleven en de non-prof itsector.
1 Yvonne werkt al een tijdje voor de
stichting Bedrijfskunde, een in 1965 op-
gerichte organisatie, die zich toelegt op
I het geven van post-academisch onder-
wijs in bedrijfskunde. Nog niet zo lang
geleden ontstond binnen Bedrijfskunde
het idee mede voortgekomen uit de
groeiende betekenis van vrouweneman-
cipatie om eens te gaan bekijken wat
I er voor vrouwen met dergelijke posities
zou kunnen worden gedaan. Want al
met al waren het toch verreweg alleen
1 maar mannen die de cursussen van de
I stichting volgden. Om het concreter te
3 stellen: 99.9 procent is man.
Yvonne van de Mosselaar leek de aan-
gewezen persoon om een en ander van
I =5 de grond te tillen, en in mei 1979 werd
Sg begonnen met de vrouwenprojecten.
=5 Yvonne: „We merken nu, na vijf kwar-
=5 talen, dat het zaadje begint te ontkie-
25 men". Ofwel, de belangstelling van
vrouwen 'in het veld' is groeiende.
gjj Vrouwenvisie
=5 De activiteiten vallen uiteen in vier
SS groepen. Eén daarvan is de samcnwer-
king met de stichting Vrouwenvisie.
55 Deze is in 1979 opgericht door een aan-
gsg tal vrouwen, dat niet geheel tevreden
was over de vrouwenmanagementcur-
sus van de De Baak, het opleidingsinsti»
j== tuut van het VNO. Daar wordt volgens
5 Vrouwen visie geen specifieke aandacht
besteed aan de problemen van vrouwen
5=g in leidinggevende en staffuncties.
En daarom gaat het nu juist, aldus
=5 Yvonne. Mannen-managers 2ijn in de
regel taakgericht bezig in hun onderne-
=5 ming. Vrouwen-managers worden vaak
5= daarvan afgeleid doordat zij noodge-
S dwongen relatiegericht bezig zijn.
Dit komt voort uit uit een aantal situa-
55 ties, dat in het maatschappelijk rollen-
§5 patroon verweven zit. Enkele in het oog
gg| springende zijn:
HS vrouwen worden niet 'opgevoed' om
(buitenshuis) een leidinggevende positie
in te nemen
§5 een vrouw in een leidinggevende
Sg functie bekleedt een minderheidspositie
5= een vrouw wordt volgens manncnnor-
55 men beoordeeld
55 er zijn nauwelijks vrouwen die als
voorbeeld kunnen dienen
Hoek van Holland De deel.
gemeenteraad van Hoek van
Holland toonde zich allermïr«
gelukkig met het oversehnV
den van het krediet voor A
aanleg van alarmapparatuUr
bij bejaardenwoningen. Uitefn-
delijk hebben de raadsleden
toch toestemming verleend.
In plaats van de oorspronkg,
lijk genoemde 76 woningen
werden slechts 63 woningen
op het systeem aangesloten,
omdat dertien mensen er ge^J
behoefte aan bleken te heb-
ben. Niettemin werd het be
schikbare krediet met 3son
1 gulden overschreden, D*
vraag was vooral waarom de
deelgemeente, alleen voor het
tekort moest opdraaien, terwijl
ook de woningbouwvereniging
Rotterdam aan Zee partner
was in de aanschaf van hel
alarmsysteem. Deze woning,
bouwvereniging heeft echter
een bijdrage van 1900 gulden
als maximum vastgesteld. Van
de kredietoverschrijding is tot
nu toe nooit melding gemaakt
zodat alle betrokkenen er bij
de eindafrekening door wer
den overvallen.
isj;-
!vv.
ÏS
IK/*"
s
Hoek van Holland Twee
glascontainers worden in de
deelgemeente Hoek van Hol
land geplaatst. In totaal wor-
den in de gemeente Rotterdam
honderd van deze Roteb-con-
tainers aangebracht. Eén van
de glasafvalbakken komt op
de Mercatorweg te staan aan
de kant van de naburige su
permarkt en de tweede wordt
geplaatst op de hoek van de
Prins Hendrikstraat en de
Rietdijkstraat, aan de zijde van
het politiebureau.
Training
Om adequaat steun te kunnen bieden is
een training ontwikkeld. Voor de eerste
twee trainingen zijn subsidies toege
kend, Tot nu toe hebben Vrouwen visie
en Bedrijfskunde eenmaal een program
ma gedaan. Met een tweede zijn zij nu
bezig en het derde start in maart 1981.
Een tweede activiteit is de coördinatie
van het project Macht en onmacht van
de vrouw en de vrouwenbeweging. Dit
project wordt door drie werkgroepen
(micro-meso-macro) uitgevoerd onder
leiding van een stuurgroep. Yvonne
vertelt dat de grondgedachte achter alle
activiteiten geoaseerd is op het boek
„Omgaan met macht" van prof. dr. M.
Mulder, de rector van de stichting Be
drijfskunde. Daarin onderscheidt Mul
der acht soorten macht
Yvonne, die met bezielend enthousias
me over haar werk praat, legt uit dat
vrouwen aan de 'verkeerde' kant van
de scheidslijn zitten. Die soorten macht
bezitten, waarmee zij niet of nauwelijks
uit de voeten kunnen. De macht die
vrouwen hebben (in het huishouden bij
voorbeeld), is er één van een lage maat
schappelijke waardering. Mannenmacht
daarentegen, wordt maatschappelijk
ho(o)g(er) gewaardeerd.
Jaarverslagen
Vanuit deze gedachtengang willen de
drie werkgroepen zoeken naar moge
lijkheden waarmee vrouwen macht
kunnen uitoefenen op plaatsen waar
mannen dat doorgaans doen, aldus for
muleert Yvonne van de Mosselaar.
„Vrouwen moeten leren met macht en
met leidinggeven om te gaan". De meso-
werkgroep buigt zich over de belemme
ringen die vrouwen ontmoeten in de or
gan isaties waarin zij werken. Om een
begin te maken is daartoe een aantal
personeelsfunctionarissen uitgenodigd.
Ria Buitelaar zegt desgevraagd dat con
tacten met vrouwen in het bedrijfsle
ven, bij de overheid en in ziekenhuizen
of andere non-profit-instellingen „ra
zendsnel" kunnen worden gelegd. Met
een aantal bedrijven zullen gesprekken
door André Vermeulen
foto Henk Koster
worden gevoerd over een en ander.
Daartoe is een verdeling gemaakt in
'vrouw-vriendelijke' organisaties, neu
trale en 'moeilijke' bedrijven. In het ko
mende voorjaar wil Bedrijfskunde een
zogenaamde strategische conferentie be
leggen voor personeelsfunctionarissen.
Hoe ze erachter komen welke houding
bedrijven tegenover vrouwen in de or
ganisatie aannemen? Annemiek: „Daar
kom je alleen al achter door sociale jaar
verslagen te lezen. Maar ook uit reacties
van bedrijven op de trainingsprogram
ma's merk je welk bedrijf 'vrouw-vrien
delijk' is en welk niet".
Sceptisch
Ria Buitelaar zegt dat sommige vroiiwe-
lijke managers, die een training hebben
gevolgd, aanvankelijk sceptisch stonden
tegenover een en ander. Na afloop van
de training was die scepsis omgeslagen
in een positieve waardering, aldus Van
de Mosselaar. Tijdens de evaluatie wer
den opmerkingen gemaakt als: eindelijk
eens geen training naar mannelijk mo
del.
Derde onderdeel van de vrouwenprojec
ten is te vangen onder de noemer „inte
gratie van emancipatie-aspecten in door
de stichting verzorgde cursussen en trai
ningen". Yvonne stelt dat de sfeer in
een onderneming beter wordt naarmate
de verhouding mannen-vrouwen even
wichtiger is, In dit kader heeft onlangs
Estar Ldchter, emancipatie-fuhetionaritf
bij Dow Chemical voor geheel Europa,
een lezing gehouden voor (mannelijke)
cursisten, die de Leergang Bedrijfskun
de volgden.
YvonAé: „De mannen reageren ge
mengd. De één zegt: we hebben geen
geld voor integratie van emancipatieza
ken in het ondernemingsbeleid, de an
der uit zich zeer positief. In elk geval
zijn wij al blij dat mannen erover gaan
denken",
Over het vierde en laatste deel van de
teamactiviteiten is nog niet .veel te zeg
gen, aldus Annemieke van der Helm,
die wil afstuderen op het thema Vrouw
en arbeid. „Ze verkeren nog in het ont-
Van links naar rechts:' Ria Buitelaar^
Yvonne van de Mosselaar en Anne
mieke van der Hetm.
wikkelingsstadium. Deeltijdarbeid valt
eronder".
Syndroom
Yvonne. Ria en Annemieke (en ook de
andere stichlingsmedewerkers) maken
zich binnen Bedrijfskunde sterk voor de
positie van de vrouw in management
functies en voor de ontwikkeling van
vrouwenemancipatie meer in het alge
meen. Sinds dertig jaar bestaat er in Ne
derland een Unie van Vrouwelijke Be-
drijfshoofden (zie deie rubriek in de
krant van 6 oktober), waarvan sommige
leden geneigd zijn te 2eggen: emancipa
tie? Prima, maarniet voor mij. Ik ben al
geëmancipeerd. Zie mijn positie. Hoe
denken de drie vrouwen daarover?
Annemieke: „Vrouwen op hoge posities,
die ontkennen dat zij problemen hebben
met mannen in hun organisatie, lijden
aan een „queen be-syndroom". En
Yvonne vult haar aan: „Wij weten dat
het niet alleen aan persoonlijke kwali
teiten ligt, waardoor een vrouw moeite
loos zou kunnen functioneren in de top
vai) een bedrijf. Het zijn ook structurele
zaken waar geen vrouw onderuit
komt".,.
In uw blad van woensdag
avond geeft u een letterlijk in
druk makend verhaal over de
kosten van de verkeersin-
spraak. Meer dan zeshonderd
duizend gulden. Hoe bestaat
het! Volgens uw bericht zeg
gen burgemeester en wethou
ders in het betrokken raads
voorstel „dat de overschrijding
een rechtstreeks gevolg is van
het grote aantal deelnemers".
Ik heb de wenkbrauwen opge
trokken over die uitdrukking.
Ik heb circa anderhalf jaar
lang alle parkeergarage-avon
den bijgewoond. Dat waren er
aardig wat. Wie aanwezig was
geweest kreeg uitvoerige notu
len uiteraard (duur, over de
post) maar alle insprekende
burgers konden koffie bij de
barjuffrouw halen (bekertje
bewaren voor de tweede keer!)
maar verder ging het niet Dus
geen vast salaris; geen presen
tiegeld^ geen open buffet Nog
niet eens een bedankje uit de
mond van een gemeentebe
stuurder. Dus die insprekers
deden het niet Het is maar dat
de bevolking het weet, zietü?
II. K. van Minnen,
Vlaai-dingen.
g~,-
Tot 1514 behoorden het
j dorp Maaslaiv' Maas-
landsluis v- ">t
de Ambacb 1 '-J
Maasland. *-^rong
vormde het dorp Maas
land de kern van dit ge
bied. Maaslandsluis dankt
haar opkomst aan de reor
ganisatie van de water
huishouding in de veer-
J tiende eeuw. Daar het
Ambacht Maasland geen
eigen sluizen bezat, loosde
het het overtollige water
via de sluizen in Huyt
genshoeck of Hutjeshoek
I bij Vlaardingen. Deze
I sluizen lagen tot 1389 aan
het begin van de Zuid-
buurtseweg. Behalve het
Maaslandse water ver
werkten zij pok een ge
deelte, afkomstig uit
Vlaardings gebied. Om
streeks 1340 werden in
het Ambacht Maasland de
Noord- en Middelvliet ge-
raven om de waterover-
ast in de omgeving van
I de Bommeer te verminde
ren. "In de Noordvliet
werd de Monsterse sluis
I gebouwd, in de Middel-
vliet de Wateringersluis:
het begin van Maaslands-
vt-ing stonden hier oor
spronkelijk slechts twee
hutjes, gebouwd van leem
en riet. De bewoners had
den een functie als sluis
wachter. In 1367 komt de
naam Mazelandersluis
voor het eerst voor in een
brief van Albrecht van
Beieren. De aanleg van de
Boonervliet volgde in
1389. Het water werd af
gevoerd door de Booners-
luis, bestaande uit drie
sluizen; de Voorburger-,
Naaldwijkse- en Maaslan-
dersluis. Zij werden ge
noemd naar die Ambach
ten, die via deze sluizen
afwaterden. Door alle
vernieuwingen waren de
sluizen bij Huytgenshoeck
overbodig geworden. De
sluisopening werd gedicht
en de dijk versterkt met
stenen. Vele jaren nadien
stond dit dijkvak nog be
kend als de „steenen dijek
an Huytgenshoeck".
Door de afsluiting van
Huytgenshoeck zullen de
Vlaardingse sluizen, gele
gen tussen de huidige
Hoogstraat en Kortedijk,
meer water te verwerken
gekregen hebben. Zij wer
den dan ook in 1389 ver-
nieuwd. Het dijkonder-
houd was een zware be
lasting voor de ingelan
den, degenen die grond
binnen het bedijkte ge
bied bezaten. In de En-
queste uit 1494, bedoeld
om een inzicht te krijgen
in 's lands inkomsten,
staan de klachten van de
Maaslanders. Het onder
houd van de Maasdijk
bracht zware lasten met
zich mee. De kosten voor
1494 werden op 1000 Rijn
se guldens (ca. 1400.-)
begroot. De Maaslandse
bevolking bestond voor
namelijk van de land
bouw en veeteelt. Een
derde van de bewoners,
waarschijnlijk die van
Maaslandsluis, leefde van
de visvangst en het
vrachtvervoer. In 1512
kreeg de waterkering
langs de Maas het zwaar
te verduren. Op verschei
dene plaatsen waren de
dijken bij Maasland ge
scheurd en ingezakt. In de
omgeving van-de Spartel-
weg bleek de aanleg van
een stenen dijk noodzake
lijk te zijn. Volgens de
Deïflandse keuren kwam
de aanleg van een dijk
IG
voor rekening van de on
derhoudsplichtigen. Wan
neer een dijk van steen
gemaakt werd' betaalden
alle ingelanden van Delf
land mee. Toen in 1512 in
Maasland deze „stenen
dijk" aangelegd moest
worden, protesteerden de
nïet-direkt betrokkenen.
Ondanks de beslissing van
Delfland bleef het verzet
bestaan. Delft schreef een
brief aan landvoogdes
Margaretha van Savoye
om te bemiddelen. De
stad vreesde dat door de
vernielde dijken het zoute
water zou binnendringen
en Delft bereiken. Voor
de bijna honderd Delftse
brouwerijen kon zoiets fa-
taai zijn. Margaretha vor
derde dat het bevel van
Delfland op korte termijn
uitgevoerd moest worden,
anders werd de schade
verhaald. Het merendeel
der Ambachtsheren en in
gelanden wilde niet mee
werken. Zij stelden voor
door Albert Brouwer
en Ingena Vellekoop
een aarden dijk aan te
leggen. Margaretha kwam
opnieuw tussen beide par
tijen en plaatste de aanleg
van de stenen dijk onder
toezicht van twee, speciaal
benoemde ambtenaren
van het Hof van Holland.
In de begrotingen van
Delfland werden door dit
Hof de posten verlaagd,' in
het bijzonder die van de
reiskosten der Hoogheem
raden. De 'dijk kwam er,
maar moest nog enkele
malen verlengd worden.
In 1514 werd een onder
zoek ingesteld, zoals in
1494:. de Informacie. De
Maaslanders bleken zeer
zwaar belast te zijn ten
opzichte van de bewoners
van de andere Ambach
ten. Meer dan 3000 roeden
van de dijk (ruim 11 kilo
meter) en een van de vijf
„zwaersten" sluizen, de
Boonersluis, kwamen voor
hun rekening.
Kaart van Holland da*
Jacques Bureau, 1565. (Ge
meentelijke Archiefdienst
Vlaardingen).
U heb! MBA. SPD. HTS- of MTS*
Er zijn dan gtnoog menton to vindon, die nog wat
van u wilton bron.. Plaat» maar oen advertent».
«V.
j. it
Af
