EXTRA
water
Moeizaam
Minidorp
Voorjaarsleven
maandag
8 december 1980
YD/5C/WW
i;TT/ estland
foto 2
vanaf li et
(2)
foto 1
De jachtwerf aan de Gantel bij Poeldijk vonnt opnieuw
een schilderachtig punt op de route. Links en rechts
hommelende scheepjes, bruggetjes die de beide oevers
met elkaar verbinden cn over het water neerbuigende
bomen. In de haven van de oude „Poelikse" veiling laat
ik mij een ogenblik ronddrijven, terug in de tijd. Een
verstild verleden met vlakbij nog een paar druivenser-
res waar de zon door naar binnen filtert: de roem van
Poeldijk. De torenklok van de Bartholomeuskerk slaat
acht uur, de slagen sterven weg over het water. Ergens
zondigt i
ver weg verkon
fc een andere kerkklok hetzelfde uur.
Onder de autoweg door gaat
het verder de Gantel op. De
kerk lijkt vanaf het water nog
imposanter dan hij in werke
lijkheid al is; z'n spiegelbeeld
rimpelt stuk als ik er overheen
vaar(foto 1).
Voorbij de kerk wordt de stro
ming sterker en vanaf nu zal
het peddelen een stuk moeilij
ker gaan.
Het contrast tussen hutzen en
warenhuizen is zeer sterk ten
oosten van Poeldijk. Woonhui
zen en warenhuizen reiken el
kaar de hand over de GantaJ,
een scheiding tussen twee
werelden(foto 2).
De T-spIitsing Gantal-Wenne
tjes Sloot-Hollewatering komt
na vele zweetdruppels einde
lijk in zicht. Het gaat rechtsaf,
Kwinsheul tegemoet. De.wind
wordt alsmaar krachtiger en
om zoveel mogelijk buiten
schot te blijven, vaar ik in de
luwte van de hoge walkant
Kerkgangers rijden en fietsen
zowat over m'n hoofd.
Tegen half tien bereik ik de
brug van Kwinsheul, dan de
Lange Watering op. Inder
daad, de naam is heel toepas
selijk gekozen Lange Wate
ring en dat wordt het: een lan
ge, lange kaarsrechte water
weg met aan het eind het mi
nuscule torentje van Het
Woud. Een steeds meer aan
wakkerende wind staat recht
op de boot en jaagt het water
er klotsend tegenop. Massa's
druppels spetteren vanaf de
peddels de kano in. Links en
rechts valt het weideland een
respectabel eind naar beneden:
het laag liggende polderland
tussen het Westland enerzijds
en de steden Rijswijk en Delft
anderzijds. Geen wonder dat
de wind hier vrij spel heeft.
Het kost me steeds meer moei
te enigszins redelijk vooruit te
komen. Het torentje van Het
Woud blijft eindeloos verweg,
hij lijkt onbereikbaar. Na vier
eneenhalf uur gaat de ver
moeidheid een rol spelen. De
toch erg lichte peddel wordt
langzamerhand van lood. En
dat verrekte torentje wil maar
niet dichterbij komen. Het
peddelen wordt een automatis
me, de wind flakkert om m'n
oren en de zon stijgt hoger en
hoger.
Dan is daar het moment van
victorie. Met een putdiepe
zucht zet ik het bootje met een
laatste aanloop op de oever
van de Zwetb.
Het uitzicht rondom is gewel
dig en zou betiteld kunnen
worden als „Panorama West-
land". Een grandiose 360 gra
den ronde blik laat een groot
deel van het Westland en de
Randstad zien. De Zweth en
de Lange Watering vormen
een zilveren „T" temidden
van het lager gelegen polder
gebied. De weilanden zijn be
spikkeld met koeien en hier
en daar een hekje en draaien
de windmolen. Naar alle hori
zonten sloten en greppels die
dood lopen ap de versteende
contouren van dorpen en ste
den. Achtereenvolgens de
kerktorens, molens en hoog
bouw van Naaldwijk, Honse-
lersdijk, Poeldijk, kwintsheul.
Wateringen, Rijswijk, Delft-
,Den Hoorn, Vlaardingen en
De Lier. Elf steden en dorpen
in één wijde blik. Grandioos!
En op de voorgrond het cu-
rieuse minidorpje 't Woudt,
een vredige oase van een paar
boerderijen omgeven door
hoog geboomte met daarboven
het kerkje.
Tegen elf uur besluit ik op te
stappen, de spieren zijn weer
wat tot rust gekomen.
Een klein stukje Zweth, dan
linksaf de Monster Waterweg
op. Opnieuw zijn wind, stroom
en zon tegen. Met enkele
haakse hoeken gaat het op de
Groeneveldse molen af, een
stukje levende historieffoto 3).
Het wordt nu ook wat drukker
op het water. Een enkele zeil
boot spoedt zich voor de wind
uit langs mij heen, een golven
de watermassa achterlatend.
Een motorjacht pruttelt er rus
tig achteraan.
Eenmaal de brug onderdoor
tussen De Lier en Delft, kron
kelt het water een steeds rus-
tieker wordend landschap in.
Recht vooruit prikt het kerk
torentje van Schipluiden in de
blauwe lucht, maar waar de
Monster Waterweg uitkomt in
de Zijde, stuur ik naar rechts,
richting Oostbuurt. Een mooi
stukje water waar het prettig
relaxen is. De wind is dan ook
met mij en ook de zon is ten
slotte in de rug. Nogmaals gaat
het de reeds genoemde auto
weg onderdoor, waarna aan de
andere kant van de weg ver
der wordt gevaren, De Lier te
gemoet.
Het vogelvoorjaarsleven is ook
hier volop in de running. Zwa
nen, eenden, fuuten, water
hoentjes en andere soorten
vliegen, zwemmen en scharre
len waar je maar kijkt. Op een
gegeven moment zwemt er
een fuutenechtpaar voor me
uit met hun. kroost behoed
zaam tussen de vleugels. De
ene fuut met één jong, de an
dere met twee op zijn of haar
rug. Een kostelijk gezicht!
Terug op de Zweth volgt het
laatste, praktisch rechte stuk
achter De Lier langs naar
Oranjesluis(foto 4). Zoals over
al en altijd zijn het ook hier en
nu de laatste loodjes die het
zwaarst wegen. Gelukkig zit
nu wel de stroom me pal in de
rug. Gestadig aan zie ik de da
ken yan veiling Westerlee na
derbij komen. Aan weerszijde
begint jong riet de oevers te
stofferen. Auto's en fietsers,
aangelokt door het mooie
weer, rijden links en rechts
voorbij.
Rond twee uur ben ik achter
de veiling, peddel onder het
kruispunt Westerlee door
waarna de brug in de Galge-
weg volgt. Dan het laatste
stukje met hoog boven mij de
hoogspanningmasten. Ook dit
alerlaatste deel is nog zeer de
moeite waard. Mooi begroeide
oevers, goed onderhouden
bloementuinen en in het groen
weggedoken huizen.
Na bijna negen uur op het wa
ter te zijn geweest, stap ik met
lichtelijk stijve onderdanen
weer op de kade onderaan de
Maasdijk, 't Was een hele
sjouw maar wel heel erg de
moeite waard.
'i Westland vanaf het water,
een bijzondere ervaring die ik
iedereen kan aanraden. Je ziet
je eigen omgeving eens vanuit
een heel andere hoek en dat
kan allen maar verruimend
werken in onze tijd van wie
len en wegen.
foto 5
foto 3
