STflB/STBEM 6Ü Huizen voor muizen, maar niet voor Berry en Marjan HISTORISCH Zelf verzekerde Holy- vrouwen: Tiïï Scouts gezocht Schiedams jenever uitvoer in gevaar 'Die panden staan al jaren leeg: waarom wóónt er niemand?' vrijdag VD/SC/WW 'Het beleid stinkt erger dan ons huisvuil zélf!' '!i Vlaardingen „Huisvrouwtjes, zeggen ze wel eens; ach, het zijn maar huisvrouwtjes. Nou, we zullen het hun nog wel eens laten voelen wat huisvrouwtjes anno 19B0/*81 waard zijn!" De vecht lust 2it er goed in, de actiebereidheid, zouden ze in vakbondskringen zeggen, is hoog. Vastbesloten nieuwe tariefsverhogingen voor het huisvuil, die ongetwijfeld volgend jaar weer voorgesteld zullen worden, dit keer een halt toe te roepen hebben de vrouwen, die de geschiedenis in zullen gaan als 'de Holy-vrouwen', een geharnast actieplan in het hoofd. „Al wordt het nachtwerk, we zullen ze stoppen." De voorgeschiedenis is genoeg- moeten gaan betalen, de zwak- zaam bekend. Het miljoenen- keren. Je moet eens gaan kij- bedrijf AVR, de centrale af valverwerking van Rijnmond, dreigt door wanbeheer over de kop te gaan. Alle zeilen moe ten worden bijgezet om het zinkende schip boven de wa terspiegel te houden. Voor veel gemeenten die bij de AVR aangesloten zijn betekent het: bloeden, door iedere ge meente moeten er miljoenen op tafel worden gelegd. Waar vandaan? Men bekijke het maar. De Vlaardïngse gemeenteraad vond, overigens met het mes op de keel, de volgende 'oplos sing': drieëneenhalf miljoen uit de eigen spaarpot, een gi gantische verhoging van de huisvuilbelasting (januari 1979: ƒ6,50 per maand januari 1981: ƒ12,60 per maand), waar bij het vuil in plaats van twee maal nog slechts één keer in de week opgehaald zal wor den. Alternatieven zijn er niet volgens Vlaardings wethouder IJsbrand van der Velden (PvdA). Wat we nu doen is nog de goedkoopste oplossing, meent hij in het december nummer van zijn eigen partij blad De Achterban. Maar Van der Veldens finan ciële becijferingen zullen de Holy-vrouwen een zorg zijn. .Hun woede werd gewekt door een besef van onrechtvaardig heid, Of zoals één van hen, Corry de Man, dat zegt: „Dat de zwaksten er weer voor op moeten draaien. Dat wij nu voor de corruptie bij de AVR ken bij de Goudkust, daar zit veel geld, naaf ze betalen evenveel als een bejaarde ao- w'er met zó'n klein vuilniszak je eens in de week. Dat is toch oneerlijk? Het minste wat de gemeente had kunnen doen is het geld ergens anders van daan halen. Niet bij de zwak keren, maar de lasten eerlijk verdelen." Verontwaardiging ook over de vermaarde 'gou- door Jan Hendrik Bakker den handdrukken' bij de AVR, de 'oprotpremies' van hon derdduizenden guldens. Moe ten wij daórvoor betalen, vraagt men zich verbijsterd af. Koffie En zo bleken er meer mensen over te denken. Het verzet van de Holy-vrouwen, zoals we de Corry, Nel Knecht en Nel Buytendijk gemakshalve maar zullen Wijven noemen, slaat aan. Het begon volgens Nel 1 onder de koffie. „Toen twee clevere huisvrouwtjes zeiden: we pikken het niet. We zijn in een tijd dat we niet meer over ons heen laten lo pen." In het wijkgebouw 'De Heipaal' werden andere vrou wen gemobiliseerd en het eer ste resultaat, een handtekenin genactie in de buurt waaruit bleek dat 9B% met de doelstel lingen van de vrouwen sym pathiseert, is binnen. „Als wij alle koffie had moeten drin ken die ons aangeboden werd tijdens het ophalen van de handtekeningen!' Gisteravond is met de buurt- groepen van de andere stads wijken gesproken over een sa menwerking over de gehele stad. Er is contact met de Werkgroep Verzet Woonlas ten, een actiegroep van ge mengde politieke kleur die zich tegen de lastenverhoging in het algemeen richt, er zijn brieven verzonden naar het Vlaardings college, de Rijn- mondraad, de Provincie, de Tweede Kamer en ook de re gering zal persoonlijk aange schreven worden. Plannen „voor een grote protestmanifes tatie zijn bovendien in de maak. Waar richten de Holy-vrou wen zich nu in de eerste plaats op? Het voornaamste punt blijkt toch de onevenredige lastenverhoging te zijn. Daar komt dan nu bij dat het vuil nog maar eenmaal in de week opgehaald gaat worden. On aanvaardbaar, vinden de vrou wen. Ze voorzien een chaos. Corry: „Vlaardingen staat toch al bekend als de vieste stad van Nederland. Nu wordt het dat helemaal. Het is gewoon een gevaar voor de volksge zondheid. We kregen van mensen de reactie: we gooien het straks maar langs de kant, want waar moeten we het la ten? Wij keuren dat natuurlijk Corry, Nel Nel: de ge meente had op zijn minst de lasten moeten verdolen. af. Nee, we zijn het ook niet eens met die actieplannen van de SP, die het overtollige vuil ergens uit protest willen dum pen. Dat is onzin." En Nel: „Ik vraag me af, hoor. Hoe moet het straks met al die jongelui die kleine kinderen hebben? Wat moeten die met hun poep- en plasluiers. Moe ten ze die zomaar een wee- klang laten staan? Of neem mijn eigen man. Die is sport visser. Soms komt hij thuis met van zulke gulletjes. Nou, waar moet ik de koppen dan laten? Moeten die liggen stin ken in de vuilniszak? Op het balkon? De gemeente zegt wel: gooi geen voedsel op straat, maar waar moet je andere heen? Ik weet het echt met, hoor." Geen jaren dertig Maar één ding stellen de vrou wen duidelijk: ook als het vuil nog twee maal per week zou worden opgehaald, dan nóg. De akties zouden gewoon doorgaan. De vrouwen: „Deze verhoging van 1 januari zullen we moeten pikken. We zijn pas begonnen toen de raad de beslissing al had genomen. Ei genlijk werden we pas wakker toen er in de kranten werd ge schreven; nu gaat het gebeu ren. Dat was te laat. Maar de verhoging van 1 juli zullen we stoppen, al wordt het nacht werk. We zijn in een tijd dat we niet meer over ons heen la ten lopen. Niet meer in de ja ren derug. Wat denken ze wel! Laten ze de industriëlen eens aanpakken. Die hebben toch de verliezen bij AVR veroor-! zaakt? Maar omdat die te, machtig zijn pakken ze ons.** Hoe staan zij tegenover de po- litieke partijen? De vrouwen, erkennen dat zij met politiek, bezig zijn, maar onder het- vaandel van een bepaalde par-; tij willen zij niet varen. Pas in] een later stadium denken zij eri over de politieke partijen en wellicht de vakbonden in tCj) schakelen. Maar vooralsnog, wil men elke schijn van poli-' tieke partijdigheid vermijden Reden ook waarom zij gewei-, gerd hebben onder het vaan del van Remi Poppe's SP tej worden geschaard, de Social is-J tiese Partij die ook al enige tijc" probeert een actie tegen he nuïsvmlbeleid van de grond u; krijgen en via het eigen comité 'Huisvuil geen melkkoe' he college heeft gevraagd een o pen ba re discussie-avond te be leggen. „De SP mag met on: meedoen, maar we voelen ei. niets voor dat onze aktie eer SP-act.ie wordt," menen df vrouwen. „Remi is hier gister avond wezen praten, maar hi wilde persé onder het vaande van de SP. Kijk, en daar be ginnen wij niet aan. Hij dach zeker: een paar huisvrouwen die pak ik wel even in." 2e lachen alle drie. Zelfverzé- kerd, niet van hun stuk U brengen. En dan volgt wat if de inleiding van dit verhaa ook ai stond: „2e zeggen we eens: ach, huisvrouwtjes. Not we zullen het hun eens later voelen wat huisvrouwtje: anno 1980/'81 waard zijn! Hee het huisvullbeleid van de ge meente Vlaardingen stink nog erger dan ons huisvui zelf!" Burgemeester Van Hofwegen speldt de heer Verhart de ere medaille op. Decoraties voor Jodenhuïp De Israëlische ambassadeur in ons land zal morgen in de Jaar beurshallen van Utrecht een aantal Nederlanders decoreren vanwege de hulp aan Joden, in de Tweede Wereldoorlog ver leend. Onder hen zijn enkele Vlaardingers. Mevrouw M. de Snayer-De Boer en haar echtgenoot posthuum, de heer J. de Keizer, echtgenote posthuum. en mevrouw Stolk-Maarleveld, haar echtgenoot posthuum. Ook het nu in Australië woonachtige echtpaar A.Don-V.d.Hoek, dat tijJens de oorlog in Vlaardingen woonde, krijgt een onderscheiding. De versierselen zijn hun toe gekend door Yad Vashem, het Israëlische bureau voor oorlogs documentatie. Afscheid Vanavond om half zes neemt M.P.K1 oosterman, chef afdeling fi nanciën van de dienst gemeentewerken van Schiedam afscheid. Kloosterman is ruim dertig jaar in dienst geweest van de ge meente Schiedam. De receptie heeft plaats in de recreatiezaal van het stadskantoor. Eremedaille voor P. Verhart De Vlaardinger P. Verhart heeft woensdag door Gouda's burge meester Chris van Hofwegen de eremedaille verbonden aan de orde van Oranje Nassau in zilveren uitgereikt gekregen. Deze onderscheiding kreeg de 62-jarige Vlaardinger. omdat hij woens dag 40 jaar in dienst was van het melkcontrolestation West-Ne derland te Gouda, Burgemeester Van Hofwegen overhandigde mevrouw Verhart een boeket bloemen. Tijdens een door het melkcontrolestation aangeboden receptie ontving de heer Verhart vele bloemstukken en cadeau's» van het bedrijf ontving hij een couvert met inhoud. Schiedam De zeeverkenners van de Burgemeester van Haarengroep zoeken jongens tussen II en 15 jaar, die bij de waterscouts geplaatst kunnen worden. Op het programma van de zeeverkenners staat deze zo mer een veertien dagen durende vaartocht door Ne derland. Inlichtingen zijn te verkrijgen bij W. Dogte- rom, 070-938769. Ook de landverkenners kunnen een aantal nieuwe scouts gebruiken. Voor inlichtingen kan gebeld wor den met de héér Adriaanse, telefoon 010-15,14.26. Schiedam Ze zoeken alle bei een woning, staan al ge ruime tijd bij het bureau huisvesting ingeschreven, krijgen maar niets te horen en dat vinden ze nog gek ook. Want, zeggen Marjan Verbeek en Berry van Dit- ten: er staan genoeg huizen leeg. De twee meisjes hebben de proef eens op de som ge nomen en zijn de eente de beste straat in Schiedam doorgelopen om die lege hui zen eens te tellen: de Hoog straat, een winkelstraat nota bene, telt minstens zes wo ningen waar alleen muizen komen en ander ongedierte huist „Kijk," zeggen Berry en Marjan, „daarkan je als gemeente toch mooi zes wo ningzoekenden mee hel pen..." Dat gebeurt alleen niet, die zes huizen op de Hoogstraat staan al jaren leeg, en de rneiskes vinden dat ronduit Cen schandaal. Zij hebben al lebei in de kraak buurt ge woond, vroeger, en herinne ren zich een leegstandslijst die de krakers uit de Laan toen van de binnenstad heb ben gemaakt „Dezelfde pan den stonden ook toen al leeg," zegt Marjan. „En dan heb ik het alleen nog over de woningen met een eigen in gang. Daarnaast zijn er nog een stel woningen boven de winkels, waar niet gewoond wordt Tegen de bestemming in gebruiken de winkeliers die woonruimte als opslag plaats." Er staan nog veel meer hui- door Kor Kegel zen leeg. De krakers kwa men in 1975 tot een opsom ming van 200 onbewoonde woningen in en om de bin nenstad, en dan is de Linden- hof er ook nog. Die leeg standslijst is toen gemaakt om toekomstige krakers op een idee te brengen. Maar Schiedam heeft niet zoveel krakers meer, dus bleven die woningen onbewoond. Het is de politiek nu ook op gevallen. PvdA-raadshd Hans van Kleef heeft tijdens de begrotingsbehandeling in november een motie inge diend, waarin hij wethouder Riet Taverne vraagt binnen drie maanden met een lijst te komen, waarin precies staat wat er met elk leegstaand pand in de binnenstad dient te gebeuren. Die lijst moet volgens de motie, die van de hele gemeenteraad steun kreeg, uiterlijk 20 februari klaar zijn. Daarmee hebben Marjan Verbeek en Berry van Ditten natuurlijk nog geen huis, evenmin als .een paar dui zend andere woningzoeken den in Schiedam. Of lieven ze hébben wel een huis, maar daar moeten zij binnenkort uit. Zulke verschijnselen zie je tegenwoordig wel meer met al die stukgelopen huwe lijken. In Schiedam zijn de laatste tijd één op de twee huwelijken misgegaan. „En wat moeten wij dan?" zeggen Berry en Marjan. Zij willen gaan samenwonen, hebben dus maar één huis nodig, en dan blijven er op de Hoogstraat altijd nog vijf over. Het bekendste voor beeld van een leegstaand pand aan de- Hoogstraat is wel dat van de Ooievaar, vlakbij Het Vrije Volk. Dat is een heel mooi gebouw. Berry en Marjan zouden daar best willen wonen. Bij het bureau huisvesting krijgen zij nul op request. Er zijn zevenduizendnegen hon derddrieën lach tig wachten den voor u, horen zij alleen maar. „Moeten die allemaal wachten tot Woudhoek vol gebouwd is?" vragen zij dan. Marjan heeft meegemaakt,- dat de ambtenaar aan de an dere kant van de balie van zulke opmerkingen terug deinst „En dan moet je har der praten, wil hij je kunnen verstaan. Maar als je harder praat kijkt meteen iedereen op met een gezicht van, nou, nou, wat een a-sociaal is dat!" Matjan vond dat niet leuk. „Ik ben niet a-sociaal," zegt zij, „ik wil alleen een huis." Zij heeft de indruk, dat som mige ambtenaren het haar Marjan Verbeek (tlnks) en Berry van Ditten voor het al jaren leegstaande Ooievaar-pand op de Hoogstraat: daar zouden ze best willen wonen... Foto; Jacques Zorgman. nog steeds kwalijk nemen dat zij in de Laan heeft gewoond. Lelijke kraakster, jou krijgen we wel volgens Marjan z£e je het hen gewoon denken. En ze is onverbeterlijk. Het liefst zou zij weer kraken, want zij vindt het om te hui len met de pet op, dat er zo veel woningen leegstaan in een tijd met zoveel woning nood. „Wat doe je daar nu aan?" vraagt zij. Berry weet dat ook niet. Je kunt wel ac tie! actie! roepen, maar dat doet deuren eerder sluiten dan opengaan. Voorlopig zul len ze nog wel in de kou staan. Daar zijn 2ij zelf ook bang voor. In 1778 koos Frankrijk de kant vaii de Noordamenkaan- se koloniën in hun strijd om de onafhankelijkheid legen Engeland. Hierdoor werd de positie van de Republiek der Vereenigde. Nederlanden ver re van prettig. Op aandringen van Engeland besloot de Sta ten-Gene raai schepen, geladen met grof hout, geen konvooi meer te verlenen, waarna Frankrijk de handelsrechten introk. Een en ander leidde tot de Vierde Engelse Oorlog. In één maand tijd wisten de Engelse kapers 200 schepen te bemachtigen met een waarde van 15 miljoen gulden. Door het tijdig waarschuwen van de Vlaardïngse en Maassluise vis sersschepen door de Vlaardin ger Jacob van der Windt, wist deze vloot zonder belangrijke verliezen ïn de thuishaven te rug te keren. Zonder toestem ming van de Staten-Generaal mochten zij niet meer uitva ren. Voor beide steden, die voornamelijk bestonden van de visaerij, een ware ramp. Ook Schiedam werd met de gevolgen van deze oorlog ge confronteerd. Niet afhankelijk van de visserij, maar van een reeds bloeiende jeneverindu strie, dacht men het wel te kunnen redden. In Schiedam zag men op 27 november 1780 de oorlog al aankomen. In een verslag voor de Schiedamse stadsregering was sprake van de beslissing van de Staten-Generaal om zo spoedig mogelijk oorlogssche- en Ierse mout te verbieden. De Schïedamse branders cn mou ters waren tegen zo'n maatre gel. Niet zozeer om de mout, want de kunst van het mouten was, „tot dien graad van vol- komenheyd" gestegen, dat zij het „Engelse evenaard", maar om de gevolgen. Een belangrijk deel van de in woners bestond van de moute rijen en men vreesde dat het door ingena Vellekoop en Albert Brouwer pen naar West-Indiö te zen den. Na de Engelse oorlogsver klaring op 20 december begon de strijd om het bestaan. Do: Republiek zon op middelen, die Engeland naast de gewone oorlogshandelingen afbreuk konden doen. Een handelsboy cot leek een hanteerbaar wa pen. De mouters in Holland vroegen de Staten-Generaal de invoer van Engelse, Schotse Invoerverbod de bedrijfstak* geleidelijk naar de ondergang zou brengen. De Engelse mout konden zij wel gebruiken, maar belangrijker was een eventuele beslissing van „het hof van Engeland" om de in voer van Hollandse jenever te verbieden. De invoer van on metelijke hoeveelheden jene ver in vijandelijk gebied werd oogluikend toegestaan. Door een Engels invoerverbod zou de „hartader" van het ste delijk bestaan worden afgesne den. Bovendien waren de pro vinciale mouterijen alleen in staan om de „koom-wijn" branderijen te gerieven, door een overvloed van gerst of graan uit de Oostzeelanden. Of 3e aanvoer altijd voldoende zou zijn gedurende de oorlog, was volgens de Schiedammers niet te voorspellen. De oorlog kostte geld, maar de belastingdruk werd te hoog. Op 17 maart 1782 verzochten de distillateurs om ontheffing van de belasting op stookke- tels. Een ander probleem was het personeelstekort. Met wil de niet-Schiedammers aan trekken, „Roomscbe of On- roomsche", om die arbied te verrichten, waartoe de handen van onze „landsaaten en stad- singesetenen" onwillig of on geschikt zijn. Eind 1782 probeerde men in de Republiek de handelsboy cot uit te breiden. Men tracht te een belasting op ingevoerde wollen en zijden lakenen te Distilleerderij uit de achttiende eeuw. heffen. De Delftse porceleinfa- brieken wilden een invoerver bod op Engels aardewerk. Door de buitengewone belas tingheffingen waren de kolen duur. Regelmatig kwamen de verzoeken om de heffing op de. voornamelijk Schotse, ko len te halveren binnen, gezien de hoge stookkosten probeerde men de energieprijs te verla gen door andere methoden toe te passen. De Schiedammer Cornells Zilieezen vond vonc „Vuurwerk" uit voor de bran deriien, waardoor de hoevedj heid brandstof aanzienlijk v<< minderd kon worden. E, jaarlijks voordeel van 1Q0.Ö. gulden viel te verwachten. Schiedam rolde redelijk dc-i deze oorlog heen. Vier d&gntl vóór het einde van de strïjjl op 16 juni 1784, vroegen lf' koomwijnbranders het sta*? bestuur toestemming voor \l'M bouw van een nieuw sten? korenwindmolen op de Noon vest. Schiedam zag weer tfl komst. 1

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1980 | | pagina 3