STAD/ STREEK Pin de ban van de tij d' leeg decor zonder spelers Jan Luyendij k, liet regionaal gezicht van Greenpeace tij Vorming zet vrouwen aan tot kleurige expositie DRIES isa Geschiedenis van een carrière Bewoners willen parkeer verbod Zwaluwen laan SRMNSEPQLDER Centrum zoekt vrijwilliger BONT Veilingen Veilingen maandag 9 maart 1981 VD/SC/WW Vorige week kwam het boek 'In de ban van de tijd* van de Schiedamse oud-burgemeester H. Roelfsema uit. Dat het eraan zat te komen, was al even bekend, en naar aanleiding daarvan plaatste onze krant op woensdag 17 december 1980 een in terview van onze redacteur Hans van Reeuwijk met de nog altijd in Schiedam wonende oud-burgemees- ter. Vandaag de recensie, een bijdrage van Hans van der Sloot (37), publi cist te Schiedam, die Roelfsema tij dens diens ambtsperiode heeft mee gemaakt. peen lezer van 'In de ban van de tijd' van oud-burge meester Roelfsema kan zeg gen dat ie niet gewaar schuwd is. Al meteen in de inleiding van zijn pas ver schenen boek deelt de auteur mee, dat hij persoonlijke be levenissen en dingen „waar mee verder niemand van doen heeft" buiten beschou wing zal laten. Kortom, dat het scherm dat bepaalde ont wikkelingen verhult, dis creet gesloten zal blijven, 'In de ban van de tijd' bevat dan ook geen echte memoires, maar dat was alweer aldus de schrijver ook de bedoe ling niet. Het boek moet meer worden gezien als een verzameling herinneringen, bespiegelingen en overpein zingen. Als beroepslezer voel je je dan tamelijk bij de neus ge nomen. Gehoden wordt een yiaardingen De belangen- commissie Zwaluwenlaan wil dat er een parkeerverbod komt nabij het honkbalveld in de Zwaluwenlaan. De belan- gencommissïe is van mening dat het parkeren een extra ge vaar is voor voetgangers die willen oversteken naar het park. Door de drukte die de naar een parkeerplaats zoe kende automobilisten veroor zaken vinden de omwonenden het te gevaarlijk om over te steken. Een algeheel parkeer verbod is het enige middel om de overlast van de auto's tegen te gaan, is de mening van de bewonerscommissie. In een schrijven aan het college van burgemeester en wethouders {n Vlaardingen wordt nu om een parkeerverbod gevraagd. Of die aanvraag ook daadwer kelijk wordt gehonoreerd, is bog maar de vraag. Gemeente werken is om advies gevraagd, pet kan nog wel enige tijd du ren voordat het advies van ge meentewerken klaar is. ADVERTENTIE Vlotte, vakkundige schade regeling. Hypermoderne outillage voor aulonchten, fcwa bteitsautoplaat- en spuitwerk mltf 'I Bokelweg 100. 3125 AO Schiedam.Tel. (0101-154540 Schiedan De bewonersvere- niging Schiedam-Centrum heeft nu wel een ruimte ge kregen in gebouw de Teerstoof aan de Nieuwstraat, maar de club mist nog iemand die deze ruimte in de toekomst wil gaan bemannen. Daarom zoekt het centrum een vrijwilliger voor halve dagen, die zich te vens bezig zou moeten houden met de ledenadministratie, ty pewerk en het verspreiden van het blad van de vereni ging. Menseo die belangstel ling hebben voor de vacature kunnen contact opnemen met voorzitter Cees de Graaff, tele foon 265732. vrijwel leeg decor, waarin weinig of niets uit de doeken wordt gedaan. Gemist wor den daarbij alle zaken die memoires en biografieën van bewindslieden doorgaans boeiend maken en waarde geven voor het nageslacht. Het genre leent zich voor treffelijk voor zowel relati veren als het aanscherpen van controverses. Ontwikke lingen, die in werkelijkheid jaren hebben gevergd, kun nen in het bestek van enkele pagina's worden samengevat en achtergronden kunnen worden geaccentueerd. Bij Harm Roelfsema ont breekt dit alles. Bijna vier honderd pagina's lang han delt het boek over een be stuurscarrière met de inten siteit van een treinpassagier die in het holst van de nacht naar buiten zit te staren. Nergens wordt het boek menselijk. Koel, afstandelijk en bovenal onaangedaan wordt de levensweg bewan deld beschreven is te sterk uitgedrukt van een Groningse plattelandsjongen die het tot burgemeester van een middelgrote stad heeft gebracht. Zeer voorzichtig, pogend om vooral niemand tegen de haren in te strijken en zichzelf bij voortduring herhalend dat de auteur nie mand voor de voeten wil lo pen, geen geheimen kan openbaren en niet nader op ontwikkelingen in vroeger tijd kan ingaan. door Hans van der Sloot Schiedam neemt in 'In de ban van de tijd' één hoofd stuk in beslag. Precies de li miet die de stad ook in het persoonlijke leven van Harm Roelfsema heeft gehad. En ook daar staat de deur van de koelcel wagenwijd open. Kalmpjes wordt melding ge maakt van aanstelling en af scheid, van het feit dat er niet direct een woning ter beschikking stond, het lid maatschap van het Toon kunstkoor en een (tamelijk willekeurig) aantal beslissin gen en besluiten. Het boek beschrijft Schiedam als was het een polderlandschap: de gemeenteraad ligt rustig kab belend in het avondlicht, de ambtenaren staan rustig wui vend in de koele lentebries, de kinderen zingen zachtjes hun lied van samengaan van PvdA en CDA en aan de kimme trekt de karavaan van projectontwikkelaars en speculanten aan Schiedam voorbij. Alsof er geen proble men genoeg zijn geweest die eindelijk eens duidelijkheid behoeven. De onderkoelde toon van Roelfsema wordt pas werke lijk merkwaardig wanneer je je realiseert dat uitgerekend zijn bestuursperiode de meest turbulente is geweest van na 1900. Om maar wat te noe men: vijf wethouders hebben in die tijd er het bijltje bij neergelegd, meer of minder gefrustreerd, minder of meer ten gevolge van een hakke lend beleid. Meer dan een voltallige gemeenteraad nam in diezelfde periode ontslag, er werd een heel stadscen trum gesloopt zonder dat er één huis voor in de plaats kwam, het culturele leven kwam vrijwel geheel tot stil stand, de WD en de CPN sloten een monsterverbond, er werden uiterst controver siële plannen ontwikkeld voor stadsvernieuwing en in dustrievestiging en het con tact tussen overheid en bur gerij werd verder geformali seerd. Aan de achtergronden en sa menhang van deze gebeurte nissen gaat Roelfsema vol strekt voorbij. Kennelijk be horen ze tot de dingen „waarmee verder niemand van doen heeft". Over de to tale sloop van de binnenstad merkt hij als terloops op dat deze „verrot en ver krot was", zonder de moeite te nemen daar enige verkla ring aan toe te voegen op welke rapporten of onder zoekingen deze constatering gebaseerd is. Als 'In de ban van de tijd' de reddingsactie van Jan Scha per c.s. beschrijft om het oude noorden te behouden, wordt volstaan met de mede deling: „Vastgesteld moest worden dat herstel eigenlijk niet meer mogelijk was." Vastgesteld mag dan nu ook wel eens worden dat de dienst gemeentewerken in een sneltreinvaart een be wust misleidend plan voor dit stadsdeel fabriekte dat onder pressie van de 'ver nieuwers-lobby' in het blad van de Schiedamse Gemeen schap werd gelanceerd om twijfelaars over de streep te trekken. Over de beruchte hearing over de Branders- buurt zegt Roelfsema dan het volgende: „Ik heb deze ver gadering natuurlijk bijge woond en het woord ge voerd, toen me die gelegen heid geboden werd. Het was een nuchter woord." Hier doet de oud-burgemeester de werkelijkheid echt geweld aan. Van nuchterheid was geen sprake. Aan beide zij den niet Vrijwel onbesproken blijft ook het culturele leven tij dens zijn ambtsperiode. Roelfsema spreekt zijn vreugde uit over de levens vatbaarheid van verenigin gen en wuift zichzelf het complimentje toe dat hij zo vaalc voorstellingen bijwoon- de, als de omstandigheden dat toelieten. Niets over de structurele moeilijkheden van de Schiedamse Gemeen schap die deze organisatie twee competente directeuren kostte, plus een gewaardeerd maandblad dat met enige goede wil best een brede ba sis had kunnen behouden. Niets ook over de farce van de cultuurnota die, letterlijk, op een achternamiddag en tegen enige vergoeding als zwijggeld, in elkaar werd ge gooid. maar desondanks in de gemeenteraad werkelijk heidswaarde kreeg, Niets ook over het doordrammen van een heel theater, waarvan al van Di"'' af aan vaststond dat ..tft te groot en te duur en nauwelijks te exploiteren zou zijn. En evenmin iets over de wel uiterst onverkwikkelijke 'Teerstoof-affaire', waarbij het particulier initiatief eerst door Roelfsema in superlatie ven werd geprezen en ver volgens met een enorme klap de grond werd ingeboord. In één week tijd presteerde het college van B en W het toen om financiële hulp voor te spiegelen aan het theater dat helemaal door vrijwilligers was gebouwd en 2ou worden gerund om vervolgens een absoluut 'nee' te laten horen. En laat niemand zeggen dat hier een vergissing in het spel moest zijn zoals een wethouder later suggereerde want de woordvoerders van de Teerstoof behoorden toevallig tot de top van de fi nanciële en juridische we reld, die Roelfsema goed ver staan hadden. De lijst met hiaten, onzuiver heden, gebrek aan toelich ting en aan motivatie zou kunnen worden uitgebreid en tot de lengte van deze pa gina door kunnen gaan. Mij merend en stilstaand bij de door hemzelf uitgekozen hoogtepunten verhaalt Roelfsema over zijn leven. Onzekerheden worden niet vermeld (een jongen huilt nooit, een burgemeester kent geen twijfels). Vragen wor den niet beantwoord en per sonen rondom zijn gemini maliseerd in dit bijna een kilo wegende boek. Bijna al les is weggelaten wat het tot interessante lees- en studies- tof had kunnen maken. Of, zoals Han van der Horst in zijn bespreking in Het Vrije Volk schreef: „Het hoofdstuk over Schiedam had een an der net zo goed uit de krant kunnen overschrijven." Ster ker nog. Voor wie iets van dit hoofdstuk wil begrijpen, is het lezen van die krant zelfs onontbeerlijk. Jan Lyuendïjk heeft alles voor Greenpeace over. .44 fjfiwA rij 7wrrv door Chris Woerts V- Maassluis Het vlagge- schip de Rainbow Warrior van Greenpeace is hard aan vervanging toe. Het schip is momenteel onderweg naar Canada om daar de jacht op de hulpeloze zeehondjes te gen te gaan. Het wordt de laatste reis van liet nu al legendarisch geworden schip. Het vlaggeschïp van de milieuorganisatie is door en door rot en voor de reis naar Canada moest er heel wat worden verbouwd om het schip toch te kunnen laten uit varen naar de ijsgebieden. De bemanning, bestaande uit actievoerders uit ver schillende landen van de wereld waaronder ook en kele Nederlanders, zullen met pijn in hun hart af scheid nemen van het schip. De Rainbow Warrior is on verbrekelijk verbonden met Greenpeace. Vele malen kwam het schip in het nieuws als er actie werd gevoerd voor het be houd van de walvissen en zeehonden. Iedereen weet zich nog wel de spectaculaire ontsnapping te herinneren uit de Spaanse marinehaven El Ferrol. De boot was door de Spaanse marine opgebracht, maar door doortastend optreden van enkele Nederlandse be manningsleden kon het schip onder de ogen van de ver baasde en niet begrijpende Spanjaarden de haven verla ten. Eenmaal terug in Nederland ging het schip op de helling. Duidelijk werd toen dat de Rainbow Warrior de beste tijd had gehad. Nog één reis en het zou er definitief op zitten. Als het schip eenmaal uit de vaart is gaat de Rainbow Warrior zeker niet verloren voor Greenpeace. Het zal als diaschip verschil lende havens in de wereld gaan aan doen. Belangstellenden krijgen op het schip informatie over de vreedzame strijd die wordt gevoerd door Greenpeace. Jan Luyendijk, de Maassluise actievoerder die zich voor 100 procent inzet voor Greenpeace, zet zich nu in om geld in te zamelen vcor het nieuwe schip dat moet worden gekocht. De robuuste Luyendijk is nu twee jaar bezig en volgens hem gaan steeds meer men sen zich interesseren voor het werk dat Greenpeace overal in de wereld doet: „Het is algemeen bekend dat Greenpeace nooit geweld zal gebruiken. Geweld wijzen wij zonder meer van de hand. Dat spreekt de mensen aan. In de twee jaar dat ik nu be zig ben in de regio kom je in contact met steeds meer mensen. Ze weten je te vin den. De mensen worden ook steeds bewuster van het on recht wat de walvissen wordt aangedaan. Moet je nu zo'n prachtbeest als de walvis do den om de 28 gram amber die het beest in heeft? Ja de parfumindustrie heeft het zogenaamd nodig. Ik kan je echter verzekeren dat uit steenkool ook spullen voor de parfumindustrie gehaald kunnen worden." In de twee jaar dat Jan Luy endijk, hij wordt volledig ge steund door vrouw en zoon, bezig rnet de acties is heeft hij al heel wat geld in het laatje gebracht van de mi lieuorganisatie: „Ik denk dat het loopt in de duizenden guldens. Het is eigenlijk ge woon een dagtaak aan het worden voor mij. Naast mijn werk als gemeen teambtenaar houd ik me al leen bezig met Greenpeace. Tijd voor andere dingen heb ik niet. Zou ik ook met wil len want het werk voor Greenpeace is voor mij veel belangrijker. Vakantie hoeft ook met. Alle overuren die ik maak neem ik op om actie te kun nen voeren voor Greenpea ce. Ik heb nu weer 300 uren staan en die heb ik hard no dig want we gaan weer een drukke tijd tegemoet." Op markten, braderieen, scholen en tentoonstellingen is hij te vinden met zijn stand. Hij geeft d3n voorlich ting over het werk van Greenpeace. Toont dia's over de moorden de jacht die gemaakt wordt op de walvissen door vooral de Japanners en de Canade zen. Krijgt veel bijval van het publiek dat stickers, but tons, truien en informatie materiaal bij hem koopt. Nare ervaringen heeft hij ei genlijk nooit gehad: „Nog maar een keer heb ik ruzie gehad met iemand. Dat was op de Westlandbeurs. Een jongen was daar met zijn vader en moeder en dat ven tje nam een paar stickers weg zonder te betalen. Ik er achter aan, maar voor dat ik wat kon zegen had ik al een klap te pakken van die jon gen. Twee dagen pijn gehad. Ik begrijp zulke dingen niet. Gelukkig is dat een uitzon dering. Kinderen tonen vooral veel belangstelling. Niet vreemd natuurlijk want die zijn gek op dieren. Zij brengen het over op de ou ders waardoor die ook be wuster worden. Voor één ding wil ik de mensen wel waarschuwen. Koop nooit aan de deur spullen van mensen die zeggen namens Greenpeace te komen. Wij leuren niet langs de deur, zijn geen hedelaars. Momenteel is een man in deze regio actief met ver koop van Greenpeace spul len, vooral tegeltjes. Nou het is pure oplichterij. Kijk daar dus voor uit." Al het geld dat Jan Lyendijk en zijn familie inzamelt komt ten goede aan Greenpeace. Jan Luyendijk heeft diepe bewondering voor de man nen die op de boot varen. Is er zelfs een beetje jaloers op: „Eens hoop ik dat ik nog eens op de boot terecht komt. Het lijkt me echt fantastisch om een reis met de boot mee te maken. Iedereen weet dat ik voor niemand bang ben, dus als ze vragen of ik mee wil ben ik er graag toe bereid." Jan Luyendijk heeft thuis veel informatie liggen over Greenpeace. Mensen die contact met hem willen opnemen kunnen al- tijsd terecht in de Karekiet- straat 31 in Maassluis. Het telefoonnummer; 01899- 13470. V Ï.V ,"7 «I Vrouwen uit Schiedam exposeerden in het M. C. M. de Groothuis de bonte resultaten van haar handvaardigheden. Schiedam Alsof een nij vere schoolklas er enkele maanden mee bezig was geweest, hingen 2aterdag talloze borduursels, schil derijen, tekeningen, maak sels van klei en wol en an dere objecten in twee loka len van het M. C. M. de Groothuis aan de Stadhou derslaan. Maar niet een schoolklas was er zo druk mee, nee, het zijn vooral volwassen vrouwen uit Schiedam ge weest die tijdens hun cur sussen, orientatïegesprek- ken en andere activiteiten in het vormings- en ont wikkelingscentrum zulke kleurige dingen maakten. Van al dat moois was een tentoonstelling gemaakt en deze nu werd zaterdagoch tend geopend, in het kader van de internationale vrouwendag. De expositie werd meteen gekoppeld aan een grote fancy-fair, die tamelijk druk bezocht werd, door vele vrouwen maar ook door mannen en kinderen. Erg verheffend voor de emancipatie was het totaal niet. Zelfs het snoep dat er te koop lag, gaf geen blijk van gezond denken. Typerend was een collage waarop de foto van een oude uitheemse vrouw, waarbij de maakster met de pen had geschreven: „Zou deze vrouw ook we ten wat overgang is?" Door dat soort schilderijen en collages bleek wel dat vrouwen in het M. C. M. de Groothuis problemen in hun leven delen en met el kaar bepraten, en het zal best zijn dat zij een strijd lust hebben om die proble men op te lossen, maar aan de tentoonstelling was dat niet ta zien. DE LIER, Delft-Westerlee, vrijdag 6 maart 1981. Aardap pelen 31-22. Andijvie 410-460. Komkommers 63-169. Koolra bi 144-154. Paprika groen 540- 730, Pepers groen 1210-1220. Peterselie 163-193. Prei 245- 30Q. Raapstelen 31-33. Radijs 71-82. Selderij 22-54. Sla 35-71. Snijbonen 1820-184Ü. Spinazie 190-225. Spruiten 152-239. To maten 2950-4080. Witlof 330- 380, 's-GRAVENZANDE, West- land-Zuid, vrijdag 6 maart 1981. Andijvie 360-455. Bladsla 85-103. Bloemkool 360-420. Boerenkool 275. Broccoli 570. Paprika groen 510-620. Pepers groen 1240. Prei 210-270. Ra dijs 60-81. Rettich 63-134. Sel derij 41-47. Sla 37-65. Spinazie 180^230. Spruiten 137-157.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1981 | | pagina 3