«ORJAAR De bulldozer gaat er minder tegenaan Wereldreputatie Subsidiekraan Meester-metselaar U Het vak Het buitenland Romeinse nederzetting Steenhouwers dondordsg 19 maart 1961 VD/SC/WW Ameide "Een tijd van welvaart is funest voor monumenten. Plaatsjes waar vroeger minder welvaart was zijn het beste bewaard gebleven. Daar heerste een mindere woede tot modernisering. Er is een geweldige achterstand geweest op het gebied van restauratie. Gelukkig is er een groeiend besef voor het bezitten van monumenten. Vooral in de binnensteden. De bulldozer gaat er minder tegen aan. In dit verband prijs ik het werk van actiegroepen, hoewel ik het altijd niet eens ben met de manier waar op", zegt Gijsbert Johannis Woudenberg, president directeur van Aannemersbedrijf en Beheermaatschappij Woudenberg BV uit Ameide. Woudenberg, dat als bedriif een wereldreputatie heeft opgebouwd op het terrein van restaureren, heeft om dicht bij huis te beginnen in Schoonhoven onder andere het stadhuis en een aantal panden in de Lopikerstraat en Koestraat en het stadsarchief gerestaureerd. Op dit moment is het bedrijf - om enkele willekeurige "karweien** te noemen - bezig aan het stadhuis van Dord recht, de Ned. Hervormde kerk van Lekkerkerk en de Grote Kerk van Montfoort Waar is Woudenberg eigenlijk niet bezig aan monumenten in ons land? De president-directeur weet het precies te vertellen. Het bedrijf voert thans in veertig plaatsen in ons land aan monumenten restaura tiewerkzaamheden uit; van Gronin gen tot en met Maastricht Zoals het Rijksmuseum in Amster dam. 't Arsenaal in Den Brielle en de Grote Kerk in Beverwijk. Hoe staat het met het restaureren in ons land? Gijsbert Johannis Wouden berg: "Het is wat minder geworden mede ten gevolge van het dicht draaien van de subsidiekraan bij Monumentenzorg. Er is dus een be paalde stilstand ontstaan en dat be tekent in feite teruggang. De grote monumenten zijn gerestaureerd of zijn onder handen". In dit verband wijst de president-directeur erop dat bepaalde steden in ons land jaarlijks zo n 60 panden mogen laten restau reren, waarvan de kosten gefinan cierd worden uit een bepaalde Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening-pot Woudenberg heeft een stevige vin ger in de landelijke restauratiepap. Maar daarnaast is het bedrijf actief in het buitenland met vestigingen in België, Duitsland, Cura.cao,Surina me en Griekenland. Het bedrijf heeft in Nederland zo'n 400 mensen werken en met de medewerkers in het buitenland komt het totale per soneelsbestand op 770 mensen. De historie van dit familiebedrijf blijkt oud te zijn. Een oude koopacte van percament, gedateerd 16 no vember 1799, voert terug naar mees ter-metselaar Hermanus Wouden berg. Deze met de handgeschreven acte vermeld het feit, dat Hermanus een stuk grond koopt ten zuiden van de stadsgracht te Ameide. De acte is opgemaakt in tegenwoordig heid van de schout en schepenen van Ameide. Vermoedelijk is de familie Wouden berg afkomstig van het kasteel 't Groene Woud te Woudenberg. In de vorige eeuw had "de stede Ameide twee bekende bouwbedrij ven binnen haar stadsmuren, te we ten Bunschoten en Woudenberg. Deze families hebben volgens Gijs bert Johannis gezamenlijk kerken gerestaureerd in de 19e eeuw. Zo is men tussen 1860 en 1880 bezig ge weest met het vernieuwen van de kerk te Meerkerk. Daarnaast heb ben Bunschoten en Woudenberg verbouwd en herbouwd (kerken) te Noordeloos, Nieuwpoort en Groot- Ammers. Volgens de president-directeur ver richtten grootvader Woudenberg en zijn zes zonen in 1912 één van de eerste, grote restauratiewerken in ons land. Het betrof de kerk in Lan- gerak. Een foto in zijn werkkamer is daarvan een bewijs. Een paar broers zijn na de kerk in Langerak doorgegaan met 't restaureren. Zij verrichtten grote kerkrestauraties in Oud-Vossemeer, Usselstein en Utrecht. In Utrecht heeft men nog de Domkerk onder banden gehad. Na de Tweede Wereldoorlog verliet Gijsbert Johannis het ouderlijk huis om bij familie het restaureren onder de knie te krijgen. Zo heeft hij on dermeer het vak geleerd aan ker ken in Rhenen, Middelburg en Oos- terland op Schouwen-Duiveland. Later keerde hij terug bij zijn vader. Hij, zijn vader Lambert, en twee broers zijn eigenlijk in 1950 gestart met de restauratie. Men nam aller eerst de kerk te Ophemert ter hand. Gijsbert Johannis zegt monumen ten bewust te zijn geworden rondom de Tweede Wereldoorlog. Direct na deze oorlog stonden de grote monu menten in de publieke belangstel ling-De laatste tijd zijn we er achter, dat we ook nog kleine maar tegelijk kostbare monumenten bezitten, ook in bet buitenland. Restaureren Is een vak apart. Hen goede opleiding daar voor Is een voorwaarde. Woudenberg laat dan ook niets aan het toeval over. Binnenkort gaat een opleiding steenhouwer van start. v> W el vaart funest voor monumenten •?v President-directeur Gijsbert Johan nis vertelt het volgende over "zijn" vak: "We nemen alle werken nor maal aan. Alleen enkele heel groten in Nederland gaan in "regie In derdaad rit je in de restauratie vrij wel altijd met tegenvallers en dus met meerwerk maar de moeilijke, de onoverzichtelijke posten zijn meestal verrekenposten Ais voor beeld haalt hij aan de restauratie van de kap van een leerk. Wouden berg: "Aangegeven is dat zoveel ku bieke meter eikehout moet worden verwerkt en zoveel vierkante meter bebording. Nou valt dat tegen en komt er meerwerk uit voort op die verrekenbare hoeveelheden. Dat gaat goed. We hebben nog nooit een beroep bij de raad van Arbitrage ge had, ook nog nooit een advocaat op het werk. Kijk, dat is onze kracht ook: concurrende prijs, goede kwali teit en als er wat is, dat gezamenlijk In wepel overleg oplossen". Hoe kom je aan de kennis van res taureren. van stenen en natuur steen? Woudenberg: "Kijk, je groeit erin. Van jongsafaan heeft mij dit werk getrokken. Het is dus ook mijn hobby en daardoor verdiep je je er ook in. Zoiets groeit Het is be gonnen met Amroerzoden waar we mee de bouwsporen en de bouwge schiedenis heboen onderzocht en zo gaat dat verder. Op een gegeven moment heb je je weekendverblijf op kasteel Radboud in Medemhlik dat net als Ammereoyen dateert uit eind 1200. Daar heb ik in mijn vrije tijd heel wat aan onderzocht En die liefde heb ik over kunnen brengen op mijn mensen hier. Dan krijg je dus die sfeer, de liefhebberij voor je werk". Volgens Gijsbert Johannis Wouden berg kan een reslauratiebedrijf niet goed functioneren zonder een na- tuurs teen bedrijf. Woudenberg: "Je hebt zoveel natuursteen nodig en je hebt het altijd net nodig op het mo ment dat je ontdekt dat het kapot of slecht is. Als je dan bij een ander Woudenberg restaureert ook de Ned. Her vormde kerk van Lekker kerk. Dit Is één van de veertig plaatsen In ons land waar het bedrijf op dit moment res tauratiewerk zaamheden verricht. Door Pieter A. Kerkwijk moet vragen dan duurt dat te lang. Dus hebben we ons eigen natuur- steenbedrijf en alle steensoorten in voorraad die in de restauratie hier voorkomen. Zo zijn we ook één van de heel weinig Nederlandse bedrij ven met nog een aantal hakkers in dienst. Die vind je haast niet meer in ons land. We hebben trouwens een grote voorraad van alle oude bouwmaterialen. Dat is een vrij kostbare toestand, maar je moet wel". Hij denkt dat men wel anderhalf miljoen oude bakstenen in voorraad heeft staan. In allerlei afmetingen en allerlei kleuren. Volgens Wou denberg gaat daar heel veel geld in zitten aan rente maar het voordeel is, dat als men een werk aanneemt altijd kan zeggen de materialen in voorraad te hebben. Of het nu na tuursteen is of bakstenen of tegels of dakpannen hetzij in blauw, rood of beglaasd, bij Woudenberg zijn ze in voorraad. Woudenberg: Je kunt het niet bedenken of we nebben het in voorraad staan. Dat is mee onze kracht natuurlijk. Hoe we steeds aan die spullen komen? In de loop der tijden hebben we een groep slo pers om ons heen gekregen die we ten dat zer bij ons alle oude mate rialen kwijt kunnen. Dat wordt hier neergestort, gesorteerd, schoon ge maakt en op tassen gezet". De buitenlandse activiteiten van Woudenberg startten met de restau ratie van het "Fort Zeelandia" te Paramaribo. Daar heeft het bedrijf vier jaar lang aan gewerkt Voorts heeft men de rutne gerestaureerd van de oudste synagoge van Zuid- Amerika. Deze synagoge is gelegen in het oerwoud van Suriname en behoorde aan een grote Joodse ne derzetting. Midden in het oerwoud. Woudenberg heeft overigens meer gerestaureerd in Paramaribo, zoals aan het Oranjeplein en het Hof van Justitie. Gijsbert Johannis: "In 1960 komt de vraag of wij oude bouwmaterialen willen leveren aan Paramaribo. Oude bakstenen, oude dakpannen, oude tegels waar in de 17e en 18e eeuw mee is gebouwd. Die gingen toen als ballast in zeilschepen daar heen. Op die vraag heb ik gezegd: die wil ik leveren en je kunt ook nog een aannemer daar krijgen. Er waren toen plannen ora "Fort Zee landia" te restaureren maar er wa ren zoveel problemen met andere restauratiewerken dat men er niet foed aan durfde. Toen kregen we et verzoek of wij dat fort wilden restaureren. Dat werd dus daar ons eerste werk. We hadden drie men sen naar Paramaribo gezonden, een opzichter-uitvoerder, een voorman- metselaar en een voorman-timmer man en die trokken dan een 20, 30 mensen uit Suriname aan en ze leidden ze op in de restauratie. Als het fort klaar is komen de plannen om midden in het oerwoud de res ten van de oudste synagoge van Zuid-Amerika, de Joden Savanna te restaureren. Nou, dat hebben we ook gedaan. Dan komt het Hof van Justitie en zo kom je steeds verder". Wat later komen mensen uit Cura sao begonnen. Dan waaiert dat ook weer uit naar de eilanden en zo komt men aan de slag op Sint Eus- tatius aan het "Fort Amsterdam". Dat werk heeft Woudenberg hele maal begeleid, dus met opmeten en tekenen en al. Woudenberg is ook actief in Duits land. Zo is men sinds 1972 ingescha keld bij de herbouw van de Dom in WezeL De torenspits zelf was 45 me ter hoog. Een hijskraan van 120 me ter moest er aan te pas komen. Daarbij kwam dat de spits niet ge heel kon worden afgewerkt omdat anders de kraan de zaak niet kon hijsen. Door uitbreiding van op drachten kwam nen op het idee van een Duitse vestiging. Woudenberg: "Wanneer we daar mee bezig zijn krijgen we in 1974 de gelegenheid een bedrijf over te ne men in Kanten. Dat hebben we ge daan en zo is Bauuntemehmung Woudenberg in Xanten gesticht. Daar zijn we als eerste bedrijf inge schakeld bij de herbouw van het ar cheologisch park in Xanten. Dat is een oude Romeinse nederzetting. De herbouw gebeurt op blootgelegde funderingen. Een gigantisch project waarmee vele miljoenen zijn ge moeid. Ze mikken erop in het jaar 2000 ermee klaar te zijn. Voor de "herriixing" van het stukje Romein se Rijk moeten woonhuizen en fa brieken worden opgekocht Een provincialeweg wordt er zelfs voor omgelegd. Kilometers stadsmuur moet er met natuursteen worden gemetseld". Woudenberg is ook zeer actief In België. Niet verwonderlijk als men bedenkt dat onze Zuiderburen ver houdingsgewijs over meer monu menten beschikken dan ons land. Volgens Woudenberg is Brugge een voorbeeld voor heel België. Daar is al veel gerestaureerd en wordt nog veel gedaan. Op het platteland van onze Zuiderburen komt volgens hem de restauratie op gang. Woudenberg: "In België zijn we niet gevraagd maar hebben we zelf het initiatief genomen. We hebben nog al wat Brabanders in dienst en die sturen we naar Utrecht, Zuid-Hol land. We dachten: waarom zouden we die niet eens de andere kant op sturen? Ons eerste werk daar was een kasteeltje bij Antwerpen. Dat werk liep goed en toen kregen we het verzoek van de schepenen van Brugge om daar eens te komen pra ten. Deze schepenen hadden hun beklag bij Stadsherstel in Amster dam gedaan dat zij geen aannemers meer konden krijgen die in Brugge wilden restaureren en dat rij zo ver schrikkelijk duur waren". Woudenberg heeft achteraf wel ge hoord wat het probleem was en dat ervaart hij ook wel: men moet daar ontzettend lang wachten op z'n geld. Dat heeft volgens Woudenberg de animo van de plaatselijke aanne mers verminderd en daardoor wer den ze duur. Nou krijgt Wouden berg er het ene werk na het andere, zodat men besloot een vestiging in Brugge op te richten. Het is geen apart bedrijf, want in België zit men met z'n erkenning. Informerend naar de toekomst ant woordt Gijsbert Johannis Wouden berg: "Er komt binnenkort een op leiding voor steenhouwers. Als er geen maatregelen getroffen worden kan over zo'n 20 jaar de laatste steenhouwer het licht uit doen. Op dit moment zijn in ons land zo'n 100 steenhouwers in de restauratie werkzaam. Trouwens, opleiding is bij Woudenberg een gegeven, bijna zo lang het bedrijf in de restauratie zit. Woudenberg: "Voor de restaura tie hebben we goede vakmensen no dig, die echt het ambachtelijke in hun vingers hebben". Over de opleidingen heeft Wouden berg zeer uitgesproken meningen. Toen nog niemand van leerling bouwplaatsen had gehoord, rette hij zoiets al in eigen bedrijf op. Daar naast werden op verschillende bouwwerken jongens gezet die daar werden opgeleid. Wekelijks zouden ze begeleid moeten worden maar daar kwam in de praktijk te weinig van terecht Woudenberg: 'Toen de "echte" bouwplaatsen in Nederland opkwa men schoot ons bedrijf daar direct op in. De Stichting Vakopleiding zag het aanvankelijk echter niet zit- .ten met bouwplaatsen in de restau ratie. Wij daarentegen wel en heb ben een eigen leerling-bouwplaats opgezet in Vianen. Wij kochten daartoe een oud pand aan en zo is het gebeurd. Restaurateurs zijn ei genlijk kunstenaars. Zij houden de scheppingen van toen in stand met hun vakmanschap". Volgens Woudenberg komt het res taureren nooit stil te leggen. Als er iets in de werkverruimende sfeer wordt gedaan komt de restauratie aan de beurt Eigenlijk heel begrii-* pelijk. De nieuwbouw is namelijk maar voor 30 procent arbeidsinten sief en in de restauratie bedraagt de verhouding 70 procent arbeid en 30 procent materiaal. Tenslotte wijst Woudenberg op de instelling "Monumentenwacht". Be zitters van monumenten kunnen hier lid van worden. Het monument wordt dan één of twee keer per jaar geïnspecteerd. Hiermee schuift men volgens Woudenberg een volgende restauratie vooruit Tijdens de in spectie worden kleine reparaties uitgevoerd. Wat de opdrachten op korte termijn betreft is Woudenberg vrij positief. De bulldozer gaat er - dan ook minder tegen aan. 0

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1981 | | pagina 4