STREEK
Bewoners
in actie
tegen
renovatie Kapelpolder
Sprookjesprins Hans
Visser: Dit wordt
geen kreeftenhu9
Wethouder Han Hummelen boos:
9Opknapbeurt is echt nodig9
Rustpunt
in
regionale
fiets- en
wandel
route
m
i
Bijen houden wespen van de strooppannekoeken af
donderdag
23 april 1981
VD/SC/WW
Maassluis De op
handen zijnde renovatie
van de Kapelpolder houdt
de gemoederen danig
bezig in de Maassluise
volksbuurt. Onlangs
werden de buurtbewoners
verrast met een anoniem
schrijven van een
wijkbewoonster, die tegen
renovatie was. Een week
later was het wederom
raak. Nu kregen de
bewoners van de
Kapelpolder een keurig
boekwerk in de bus
waarin alle nadelen van
de renovatie nog eens
werden opgesomd.
Dreigende taal in het
boekje: „De werkgroep zal
niet aarzelen om de
onderhoudsplicht van de
gemeente via de
Gerechtelijke macht af te
dwingen."
Verantwoordelijk wethouder
Han Hummelen is de anonie
me actie van een aantal buurt
bewoners duidelijk in hel ver
keerde keelgat geschoten. „Ik
zal staan te juichen als die
mensen inderdaad naar de
rechter stappen. Dan pas zal
duidelijk worden dat 2ij onge
lijk hebben. De mensen in de
•wijk hebben gewoon valse
voorlichting gehad. Ze worden
geïntimideerd. Ik vind het laf
dat ze alles anoniem doen. Als
ze het allemaal zo goed weten
moeten ze zich niet anoniem
opostellen. Ik heb nog nooit
wat van die mensen gehoord.
Ik heb het gevoel dat sommi
gen het liefst de gemeente wil
len pesten."
Trots
Han Hummelen is trots op het
renovatieproject in de Kapel
polder. Vorige maand kwamen
de eerste zes gerenoveerde wo
ningen in de Piersonstraat
klaar. Het resultaat mocht er
zijn. Centrale verwarming
werd in de huizen ingebouwd,
doucheruimte gerealiseerd en
de huizen zijn ruimer ge
maakt. Met de renovatie is de
huur van de woningen om
hoog gegaan. Momenteel beta-
len de bewoners van de huisjes
een klein bedrag, veelal varië
rend tussen de 90 en 120 gul
den per maand. Na de renova
tie wordt de huur opgetrokken
tot 250 gulden. Altijd nog blij
ven de huizen in de Kapelpol
der veruit de goedkoopste van
Maassluis.
Renovatie is onontbeerlijk
voor de wijk. Wordt er nog
langer gewacht, dan kan dat
wel eens betekenen dat er ge
sloopt zou moeten worden: „Ik
zal niet ïeggen dat dat binnen
één of twee jaar zal gaan ge
beuren, maar over een aantal
jaren wordt de vraag wel actu
eel. Je kunt die huizen niet
eeuwig in stand blijven hou
den. De huisjes staan er al
sinds 1920. Als we de renova
tie van de Kapelpolder uitstel
len, dan kan dat wel eens het
begin van de verpaupering be
tekenen. Dat willen wij niet
Verwacht
Wordt er gerenoveerd, dan be
tekent dat dat de mensen de
garantie hebben dat de huizen
nog 25 jaar bewoond kunnen
blijven. Renovatie is gewoon
geriefsverbetering voor de
mensen. Ik vind het een grie
zelige zaak dat een klein
groepje mensen eventueel re
novatie in gevaar kunnen
brengen. Als 70 procent m de
wijk voor renovatie is dan gaat
het door, is het minder dan is
het van de baan. Het is echt
griezelig dat mensen door ver
keerde voorlichting misschien
een onjuiste beslissing nemen.
Renovatie gaat dan niet door
door de schuld van de eigen
buurtbewoners."
Han Hummelen had de weer
stand tegen de renovatie wel
verwacht. De problemen lig
gen volgens hem veel dieper;
die begonnen al bij de afbraak
en herbouw van de binnen
stad. Toen voerden wijkbewo
ners fel actie voor het behoud
door
Chris Woerts
van de oude huizen. Zij wilden
renoveren. Han Hummelen
vond dat dat niet meer kon,
omdat de huizen zich in een
uitermate slechte toestand be
vonden. De meeste wijkbewo
ners die uit de binnenstad weg
moesten, gingen wonen in de
Kapelpolder. Han Hummelen,
fel: „En wat zie je nu: ze zijn
tegen renovatie, terwijl ze
eerst in de binnenstad op de
bres stonden voor renovatie.
De omgekeerde wereld eigen
lijk. De mensen denken maar
dat de gemeente er beter van
wordt Dat is natuurlijk de
reinste onzin. De gemeente
vangt geen cent, alles gaat
naar het rijk."
De bewoners stellen echter dat
de gemeente 500.000 gulden in
eigen zak steekt. Het geld, dat
de gemeente aan extra huur
vangt, hoeft volgens de actie
voerders niet te worden terug
betaald aan het rijk. Han
Hummelen: „Echt, de grootst
mogelijke onzin die ik hu weer
hoor. Het geld gaat naar het
rijk en wij worden er niets
wijzer van." Vult Jan Baren-
dregt, directeur van het ge
meentelijk woningbedrijf aan:
„Niets is makkelijker voor ons
om te zeggen: we doen het
niet. Er gaat heel wat tijd in
die renovatie zitten en dat
hebben we er graag voor over,
omdat de woningen beter wor
den, waarmee we de mensen
helpen."
Momenteel wordt er in de
wijk een een enquête gehou
den onder de wijkbewoners.
Uit de enquête moet blijken of
de bewoners de renovatie nu
wel of niet willen. Blijkt dat
het merendeel tegen renovatie
is, dan wil dat niet zeggen dat
zo'n opknapbeurt volledig van
de baan is. Han Hummelen:
„Dan gaan we kijken of we
niet per blok of straat kunnen
renoveren. Zo makkelijk zijn
de actievoerders niet van ons
af. Wij willen de Kapelpolder
niet kwijt. Er staan goedkope
woningen en die blijven rela
tief gezien goedkoop. Moeten
we gaan slopen, dan komen er
woningen te staan waarvan de
huur veel hoger is. De mensen
moeten wel de realiteit onder
ogen zien en zich ook op de
lange termijn richten."
Touwfabriek
Naast de renovatie van de Ka
pelpolder staat nog een groot
project op het programma van
Han Hummelen: de aankoop
van de terreinen van de voor-
Han Hummelen blijft zich
inzetten voor renovatie van
de Kapelpolder. „Zo makke
lijk zijn de actievoerders niet
van ons af,"
malige Touwfabriek. Tijdens
de eerstkomende raadsverga
dering zal de gemeenteraad
een besluit nemen over de
aankoop. Han Hummelen:
„Als die 2,3 hectare zijn volge
bouwd, dan is de verbinding
tussen oost en west in Maas
sluis eindelijk compleet Voor
zover we het nu kunnen bekij
ken is er plaats voor ongeveer
400 500 woningen. Ik hoop
zeker dat we ze allemaal kun
nen bouwen in de woningwet
sector. Niet alleen eengezins
woningen komen er op het
terrein. In Maassluis bestaai
ook een grote behoefte aan ap
partementen. Ik denk dat we
met het bouwen niet al te lang
moeten wachten. Ik denk dat
we aan het einde van dit jaar
de plannen rond moeten zijn.'1
Schiedam Hans Visser
heeft een sprookje
waargemaakt Hij verhuist
vandaag naar een woning
middenin het Prinses
Beatrixpark en dat is een
woning zoals 20 ongeveer
de reus van Klein Duimpje,
de heks van Hans en
Grietje en de rijken der
aarde moeten hebben
gehad: een authentiek
land juweeltje. De
bouwkosten zijn naar ruwe
schatting om en nabij de
zeven ton.
Adres: Prinses Beatrixpark 1.
„De eerste en de laatste in dit
park," zegt Hans Visser, niet
weinig trots, maar zonder
poeha. Tenslotte heeft hij de
tijd van Mercedessen al ge
had, toen hij nog in de Sche-
veningse horeca zat, en zo'n
periode ga je achteraf uiter
aard relativeren. Om het geld
heeft hij zich dan ook niet in
de eerste plaats in het Bea
trixpark gevestigd. „Ik wilde
ook een beetje léven, een
stukje privé hebben, tijd kun
nen maken voor mijn vrouw
en zoon," zegt hij. In Scheve-
ningen was dat wel anders:
hard werken, puur om geld
te maken, en dan was hij
over een paar jaar binnen ge
weest; „Met een hartinfarct,"
zo voegt hij eraan toe.
Privilege
Miljonairs: maakt u zich geen
illusies! U zult nooit in het
Beatrixpark mogen wonen. U
zult nimmer vanaf uw open
haard over de dichtgevroren
vijvers van het park kunnen
kijken, u zult uw ochtenden
in de lente nooit kunnen la
ten beginnen met het gekraai
der hanen van de kinder
boerderij. Want: dat is het
privilege van Hans Visser,
37-jarige ondernemer, ge
boortig in Rotterdam, houder
van een pannekoekhuis an
nex petït-restaurant genaamd
De Vijver. En dat gegeven:
het hebben van zon zaak,
maakte dat Hans Visser wèl
in het Beatrixpark mocht
gaan wonen. Het oude pan
nekoekhuis, dat er twintig
jaar heeft gestaan, liet hij ze
ven maanden geleden slopen
om er door de Schiedamse
aannemer J. van de Tempel
iets nieuws te laten neerzet
ten. Iets nieuws voor ieder
een. Want Vissers panne
koekhuis De Vtjver moet,
zoals ook vroeger, een aan
trekkelijk rustpunt blijven
voor jan en alleman. „Voor
de bewoners van de Goud
kust, voor de mensen uit de
Gorzen," zoals Hans Visser
zegt „De lui van de visclubs,
de hengelaars, en ook de man
die met pensioen is, die moe
ten hier blijven komen,"
vindt hij zelf.
Visser is een horecabaas met
ervaring. Het pannekoekhuis
in het Beatrixpark, zoals dat
er twintig jaar gestaan heeft,
werd twee seizoenen geleden
voor het eerst een beetje ren
dabel, toen Visser zich er
vestigde. Voordien had het
zonder vrucht al zes eige
naars gehad. De bouwer -was,
in de tijd dat het Beatrixpark
werd aangelegd, Cor de
Groot een Rotterdamse ho
reca-exploitant, goede kennis
van Schiedams vorige burge
meester Arie Lems, dezelfde
De Groot die tegenwoordig
het restaurant I-a Duchesse
op de Maasboulevard be
heert Hij heeft er daar een
duur etablissement van ge
maakt waar de VVV een
beetje over moppert want de
gewone man kan nu niet
meer terecht voor een kopje
koffie aan de Maasboulevard.
Hans Visser: „Ik oen eigen-
Hans Visser (37) voor
zijn sprookjespaleis mid
denin het Prinses
Beatrixpark. „Ik wilde
ook een beetje privé
teven."
(Foto: Ben Blümers)
lijk een beetje bang dal de
mensen dat van mijn panne
koekhuis ook zullen gaan
denken. Zo van: dat Is een
duur pand geweest, dat zal
wel doorberekend zijn in de
prijzen. Maar het moet hier
geen kreeftenhuis en slak-
kentent worden. Het is hier
geen la carte-restaurant,
het is een beetje uitgebreid
pannekoekhuis. waar je ook
wat andere warme snacks
kunt krijgen en daarmee uit
Je kunt hier een drankje ha
len en of dat nu in de winter
een cognacje is voor de open
haard hier binnen, of in de
zomer een pilsje buiten op
het terras, ik handhaaf de ge
wone caféprijzen."
Van elders
Visser denkt dat hij het voor
dertig, veertig procent zal
moeten hebben van mensen
van buiten Schiedam, hoewel
er in de onmiddellijke omge
ving van De Vijver geen par
keerterrein is. „Aan de be
taalkaarten kan ik zien dat
er veel mensen van elders
door Kor Kegel
komen." zegt hij. „Dat zijn
bijvoorbeeld fietsclubs, uit
Rijswijk, uit Delft of het
Westland, en die zie je hier
veel, want het Beatrixpark
sluit aan op de Midden-Delf
landroute, je kunt het hier
zien als een soort eindpunt
na een fietstocht. Dat is voor
de wethouders van Schiedam
ook de reden geweest om mij
de vergunningen te verlenen.
Hun hoofddoel was: het heb-
oen van een rustpunt in die
regionale fiets- en wandel
route."
Of er daarmee ook meer toe
risten naar Schiedam zullen
komen, vraagt Visser zich
wel af. Liefst zag hij op het
grasveld naast zijn panne
koekhuis een midget-golf-
baan aangelegd, maar sinds
het aanbod van de service
clubs ten tijde van Sehiedam-
700 is dat zo'n gevoelig punt
(het zou elitair zijn) dat Vis
ser op het stadskantoor is af
geraden om daar voorlopig
over te beginnen. Wel denkt
Visser aan andere evenemen
ten. In de winter zouden dat
schaatsfestijnen kunnen zijn,
met 's avonds verlichting
over de hele vijver heen, of
anders barbecuefeesten op
verzoek. De Vijver staat open
voor partijen en feestjes. „Ik
heb tot nu toe twintig avon
den volgeboekt, nog zonder
dat ik heb geadverteerd,"
zegt hij. „En een nieuwtje is
dat Lentefeest hier voortaan
elke maandag zal komen,
met zestig tachtig mensen,
om een verbinding tot stand
te brengen tussen invaliden
en andere bezoekers van
mijn zaak."
Moet dat nou?
Gemakkelijk heeft Visser het
niet gehad om zijn sprookje
te verwezenlijken. Het begon
al met moeilijkheden toen
het ontwerp, gemaakt door
Van de Tempel, werd inge
diend bij de welstandscom
missie. Daar zeiden de archi
tecten: moet dat nou, zo'n
nostalgisch gebouwtje? Kan
je niet gewoon een modern
pand neerzetten? Maar dat
wou Visser niet Voor hem
had het park iets nostalgisch,
dus het moest in de stijl blij
ven. En van B en W kreeg inj
zijn zin. Dat college heeft het
toch al eens aan de stok met
de welstandscommissie.
Toen kwam het punt van de
woonvergunning. Gedepu
teerde staten van Zuid-Hol
land staan niet zo gauw toe
dat er iemand in een park
gaat wonen, maar in dit ge
val wisten BenW daarvoor
te zorgen. Bijkomend voor
deel voor de gemeente was
tenslotte dat Visser direct uit
zicht zou hebben op de kin
derboerderij, waar nogal eens
dieren door vandalen worden
afgeslacht En dat zou nu
wellicht voorkomen kunnen
worden. Daarover heeft Vis
ser trouwens binnenkort een
gesprek met commissaris
Cees van der Haagen, die er
blij mee is dat op die plek nu
iemand woont. Maar, zoals
Visser zegt „in hoeverre ben
ik verantwoordelijk voor die
kinderboerderij?" Hij ant
woordt dat op de vraag, of hij
niet bang is in elkaar gesla
gen te worden middenin dat
's nachts eenzame park, als
hij eens een keer de politie
tipt over een kippendief.
Vechtlust
En tenslotte heeft Hans Vis
ser ook met de plantsoenen
dienst nog een en ander moe
ten rondmaken, voordat zijn
bouwplan mocht worden uit
gevoerd, Het viel, kortom,
niet mee om aan het sprookje
gestalte te geven, maar Vis
ser had vechtlust genoeg. Die
ijver was trouwens drie jaar
geleden de reden, dat hij er
in Scheveningen mee stopte.
In zijn horecazaken hij zat
in de Bredero-groep, hij wa3
lid van het evenementenco
mité Scheveningen had hij
vaak artiesten (buikdanseres
Yonina bijvoorbeeld) en ook
ander amusement (voor zo
ver Henk van der Meyden
daartoe gerekend kan wor
den) en dat bezorgde hem
heel wat overuurtjes. En
toch, hoewel hij spreekt van
meer privé leven, zit hij wat
dat betreft ook vol plannen
voor het pannekoekhuis in
het Beatrixpark te Schiedam.
Maar hoe, dat valt nog te be
zien. Dat hangt ook een beet
je af van de belangstelling,
die hij krijgt En ofschoon die
belangstelling weer afhangt
van het mooie weer, heeft
Visser ervoor gezorgd dat
zijn enorme investering niet
uit wat zonneschijn alleen
hoeft terug te komen: door
bijvoorbeeld zijn zaak open te
stellen voor bruiloftsfeestjes,
zaken party's enzovoorts, ook
bijeenkomsten van Rotary en
de Nederlandse Vereniging
van Huisvrouwen.
Dat er voor de deur niet ge
parkeerd mag worden, vindt
hij geen probleem, omdat hij
het vooral van de recreatie
zal moeten hebben. „Boven
dien, de benzine wordt duur
der, veel mensen gaan tegen
woordig eerder lopend naar
een park als dit dan dat zij
met de auto naar elders toe
gaan," hoopt hij. Overigens
denkt de plantsoenendienst
aan veranderingen in het
Beatrixpark, waardoor par
keren bij Excelsior '20 zal
worden teruggedrongen en
meer mensen hun auto bij
zwembad Groenoord kwijt
zullen kunnen.
Ouwe troep
Met Ruud Pillard, directeur
van de Schiedamse Gemeen
schap/VVV, heeft Visser re
gelmatig contact over toeris-
mebevordering. „Je ziet in
Schiedam alles geconcen
treerd op de Hoogstraat, ter
wijl ik persoonlijk dat een
ouwe troep vind," zegt hij.
„Maar zoals de VW wil, een
poffertjestent cf zo op de
Maasboulevard, daar ben ik
ook helemaal voor. Het is
niet dat ik alle toeristen hier
zou willen hebben, omdat ik
hier toevallig zit Nee. heel
Schiedam zou wat meer ge
promoot kunnen worden,
mits er voorzieningen ko
men."
Of je nu toerist bent of niet,
er is de alom gekende angst
voor wespen en die komen
ongetwijfeld op de stroop van
de pannekoeken af. Is Visser
daar niet bang voor? Nee, hij
is dat niet. „Wespen heb je
toch," zegt hij, „zo ongeveer
vijf zes weken per jaar heel
erg. En die komen net zo
goed op een pilsje en een
flesje limonade als op een
strooppannekoek af. Maar
dat treft hier nu zo goed:
vlakbij is hier een imker be
gonnen, die houdt bijen, en:
waar bijen zijn, zijn geen
wespen. Dat zit dus snor,"
Vrijdagmiddag wordt Vissers
pannekoekhuis De Vijver of
ficieel geopend door burge
meester John te Loo. Om
half vijf vindt er een receptie
plaats. Met Pasen was De Vij
ver al twee dagen officieus
open, dat was een echte
streefdatum. „Niet alleen om
dat de mensen dat van je
verwachten, hoor," zegt Hans
Visser, „maar ook omdat je
na zeven maanden plat lig
gen toch wel weer eens wat
geld wilt zien binnenkomen.
Nou, je hebt het gezien: het
zat weer stervensvol."
En op een gegeven ogenblik
was er zelfs een wachtlijst
voor de pannekoeken. „Dat
was een kinderziekte," zegt
Hans' vrouw Evelyn. „De
kassa was kapot en daardoor
liep het even mis. Maar de
kot kon het gemakkelijk
aan." Geen wonder. Die kok
is de beste pannekoekenbak
ker van het Rijnmondgebied,
N. Pons, die eerst in het Kra-
2ingsebos werkte. Hij staat
voor 500 pannekoeken per
middag, vlugger dan een au
tomaat, en mèt echte eieren
en écht deeg. .Deze zomer is
hij bij mij in dienst," zegt
Visser. Zim geestdrift is niet
zo vreemd voor een sprookje
sprins.
