j] Im/stbeek
r
Asher kan
nu zingen
wat hij wil
Directeur 'CoMitz' gaat met de VUT
Krakers uit
'onbewoonbaar'
pand gezet
m
egeloottje ogen niet.
Badmeester gaat vijf weken op vakantie
Cheques
gestolen
Zoon (17)
mocht
in auto rijden
Geen ruit
meer heel
Tebbe Bos relativeert zijn eigen afscheid
donderdag
2 |u!i 1881
VD/SC/WW
Gemeente draait kraan
badhuis tijdelijk dicht
j* Vlaardingen Het enige badhuis dat de gemeente
I' gaardingen nog rijk is, dat aan de Rotterdamseweg,
Tgaat vijf weken dicht. De reden: badmeester Eigen-
S raam ontvlucht tijdelijk deze stad en geniet in de perio-
Lde van 11 juli tot 14 augustus van zijn vakantie. Larie
-j om het badhuis daarvoor te sluiten, vinden de zeventig
regelmatige bezoekers. „Er zijn plaatsvervangers voor
handen1', zegt de heer A. Heijman, een trouwe badgast, Tegenvaller
verontwaardigd.
pend is, is sinds enige tijd
uniek in Vlaardingen. On
danks diverse protesten (onder
andere van de Socialistiese
Partij) besloot het gemeentebe
stuur de badhuizen aan de Ma-
risstraat en 2e Van Leyden
Gaelstraat te sluiten.
j „En dan moeten burgemees-
1 ter en wethouders niet met
1 de dooddoener komen, dat er
toch al zoveel geld bij moet
I Want dan kunnen alle door
de gemeente gefinancierde
1 instellingen wel worden ge-
3 sloten."
1 Het mini-badhuis aan de
Rotterdamseweg voorziet
nog altijd in een aanzienlijke
I behoefte. Met name oudere
mensen trekken 'minimaal
eens per week met hand
doek, stukje zeep en sham
poo richting badhuis. Daar
toe gedwongen omdat hun
eigen huis een dergelijke sa
nitaire voorziening ontbeert
en zij
financieel niet in staat zijn een
badcel te laten plaatsen. Het
gemeentelijk badhuis aan de
Rotterdamseweg, dat op vrij
dag van twee tot acht uur en
zaterdag de gehele dag geo-
Eéntje bleef er open, maar de
bezoekers daarvan lijken nu
toch weer met een fikse tegen-
door John Bunte
vaüer geconfronteerd te wor
den. De heer Heyman kan
zich er kwaad om maken. „We
kunnen ons toch geen maand
lang in een teiltje gaan was
sen? De atmosfeer in Vlaar
dingen is nu ook weer niet
van zo'n gehalte, dat er geen
vuiln'e in de lucht zit Een we
kelijkse wasbeurt is hier toch
wel noodzaak. Willen ze de
klok soms vijftig jaar terug
draaien?"
Zo absoluut wil wethouder Bas
Goudriaan het niet stellen.
Zuiver het financiële aspect
zou voor de gemeente Vlaar
dingen bij de afweging (wel of
niet open houden) van door
slaggevende betekenis zijn ge
weest Goudriaan: „Iemand
anders voor die periode aan
stellen zou neerkomen op zes
honderd gulden per week. Dat
kun je niet maken in een tijd
van bezuinigingen. Er is na
tuurlijk geen ambtenaar die
zegt dat hij er wel gratis gaat
zitten. Dat is logisch."
Een wasbeurt zou bij aanstel
ling van een tijdelijke kracht
ongeveer een tientje per keer
gaan kosten. En dat vindt de
wethouder wat al te dol. Sug
gererend: „Geef die mensen
dan gewoon een tientje, dan
kunnen ze naar het Deftahotei
gaan en daar een kamer voor
een uur huren." Ai zal de di
rectie vreemd opkijken men
sen met een handdoek het ho
tel te zien betreden en een
uurtje later, danig opgefrist,
weer te laten vertrekken.
Brief aan Kieboom
De heer Heyman laat het er
niet bij zitten. Hij heeft inmid
dels een mooie brief voor bur
gemeester Kieboom opgesteld.
De eerste man van Vlaardin
gen is echter op vakantie, zo
dat de strekking van de brief
voorlopig niet tot hem door zal
dringen. Veel zou hij er zich
waarschijnlijk toch niet van
aan trekken, want wat wil de
heer Heyman? Burgemeester
Kieboom zou „als super-sociaal
voelend mens" ook zijn badka
merdeur van 11 juli tot 14 au
gustus op slot moeten gooien.
Dit ondanks dat de burge
meester „in zijn functie heel
wat meer transpiratiedruppels
heeft te verwerken, dan de ou
deren in hun tuintje".
De trouwe badgast, zich in zijn
brief richtend tot Kieboom:
„Als u even tijd hebt, moet u
er eens met uw vrouw over
praten. Zij is toch voorzitter
van de Stichting Raad voor
het Ouderenwerk? Ik weet
haast zeker dat u dan uw be
sluit herroept." Mocht dat niet
het geval zijn, iets dat in de
lijn der verwachting ligt, dan
rest de burgemeester volgens
Heyman slechts één ding:
„Sluit uw badkamer!"
Wethouder Goudriaan: een
tientje per douche wel al te
dol....
't Mooiste huis dat ik ooit heb gehad'
Vlaardingen Drie kra
kers (2, 20 en 21 jaar) zijn
gisteren uit een kraakpand
in de Stationstraat gezet
Zij hadden vorige week de
al geruime tijd leegstaande
gemeentewoning gekraakt,
nadat zij diezelfde woens
dag.. ieder uit een ander
kraakpand in de straat wa
ren gezet „Waarom kun
nen ze me niet wat langer
laten zitten totdat ik een
woning krijg aangeboden.
Op het stadhuis hebben ze
me gezegd dat het nog
maar een paar maanden
kan duren. Het was een
prima woning; het* mooiste
huis dat ik ooit heb gehad",
zegt kraakster Jessica die
met haar tweejarig doch
tertje de afgelopen week de
benedenverdieping van
Stationstraat 178/180 heeft
bewoond.
Edward die zijn intrek had
genomen op de bovenver
dieping windt zich vooral
op over de korte tijd die is
verstreken tussen de aan
zegging dat ze eruit moes
ten en de ontruiming. „Een
paar dagen terug kregen
we te horen dat we eruit
moesten. In zo'n korte pe
riode kan je toch niet zoe
ken naar andere woon
ruimte. Wat maakt het nou
uit dat wij er in zaten. Het
pand stond toch al een tijd
leeg. Nu heeft de gemeente
er wel voor gezorgd dat er
niemand in kan wonen!
Gelijk nadat wij er uit wa
ren gezet werden de gas en
elektriciteitsmeter er uit
gehaald en de vloeren ge
sloopt." Beide krakers noe
men dat stijlloos. „Zo maak
ie het woningprobleem al
leen maar groter. Voor ons
was het goed genoeg. Nu
staan we weer op straat."
De krakers dienden tegen
het ontruimingsbesluit een
bezwaarschrift in. Zij wer
den daarin gesteund door
het Jongeren Advies Cen
trum (JAC), dat in een be
geleidend schrijven bena
drukte dat de krakers drin
gend verlegen zitten om
woonruimte en de handels
wijze van de gemeente 'be
paald niet elegant' noemde.
Het mocht echter niet ba
ten. De krakers werden
gistermorgen door de poli
tie gewekt en hen werd te
kennen gegeven dat ze er
uit moesten. Moeder en
dochter konden terecht in
het nood-opvangcentrum
en kraker Edward moest
maar zien. Hun spulletjes
worden zolang door de ge
meente opgeslagen. Jessica
voelt er echter niets voor
met haar dochter naar het
opvangcentrum te gaan. Ze
is van plan een ander huis
te kraken. „We willen ge
woon een dak boven ons
hoofd. Veel mensen den
ken dat wij kraken om gra
tis te kunnen wonen. Ze
begrijpen niet dat wij ook
niets liever dan een nor
maal huurhuisje willen."
Een woordvoerder van het
gemeentelijk bureau huis
vesting zegt eerst dat de
krakers nog niet lang ge
noeg zijn ingeschreven en
dat ze niet zomaar in een
leegstaand pand kunnen
trekken. „Daar hebben wij
een hele lijst woningzoe
kenden voor." Maar later
voegt hij daaraan toe dat
de vloeren er uit moesten
voor het funderingsonder-
zoek dat binnenkort in de
wijk wordt gedaan. „Een
sloopcontract konden we ze
niet aanbieden vanwege de
toestand van de woning.
Als er wat gebeurt is de ge
meente tenslotte verant
woordelijk. Ze staan ge
woon niet lang genoeg in
geschreven. Het verde-
lirigssysteem functioneert
hier goed. Iedereen moet
nu eenmaal op zijn beurt
wachten. Deze mensen
trekken van kraakpand
naar kraakpand. En dat
kan niet."
Schiedam Bij een inbraak
in een woning aan de Buijs
Ballotsingel zijn 24 girobetaal
kaarten en twee kascheques
buit gemaakt. Men kwam ver
moedelijk binnen met een val
se sleutel.
Een muziekhandel aan de Rot-
terdamsedijk mist twee dwars
fluiten ter waarde van 1400
gulden. De dief vernielde
's nachts een winkelruit en
deed een greep in de etalage.
Ook bij een verfwinkel aan de
Aleidastraat werd een winkel
ruit geforceerd. Daar namen
dieven vijftien blikken menie
en afbijtmiddel mee met een
waarde van honderd gulden.
Vlaardingen Een 17-jarige
jongeman heeft dinsdagavond
een proces-verbaal aan zijn
broek gehad, nadat de politie
hem een personenauto had
zien besturen. Dit, gezien zijn
leeftijd uiteraard, zonder in
het bezit te zijn van een rijbe
wijs. De eigenaar van de wa
gen, de vader van de jongen,
had hem hiervoor toestem
ming gegeven.
Toen de jeugdige Vlaardinger
werd aangehouden, vluchtte
hij zijn huis in, maar ging later
toch mee naar het politiebu
reau. Ook de auto werd mee
genomen om aan een tech
nisch onderzoek te worden on
derworpen.
Schiedam „Bij andere bazen moest ik altijd zingen, wat zij
wilden, nu kan ik tenminste zingen wat ik wil". Asher (34),
de Israëliet die drie jaar geleden naar Schiedam kwam, heeft
eindelijk zijn zin en is blij. Op de Hoogstraat heeft hij nu een
eigen pand waar mensen die van Lama, Moustaki en Israëli
sche liedjes houden, terecht kunnen. „Ik vind zingen heerlijk
om te doen", zegt Asher, die zestien jaar geleden met zingen
begon.
Vooral liedjes met tempera
ment hebben zijn voorkeur.
„Het mooiste vind ik als je
door de mimiek een buiten
lands lied begrijpelijk kan ma
ken. De harmonie tussen tekst
en melodie, dat is een combi
natie waar ik nog naar zoek."
Gisteravond is het café-chan-
tam op de Hoogstraat 124 fees
telijk geopend. „Ik wil niet
nog een café maken in de bin
nenstad, want die zijn er ge
noeg. Ik vind het leuk om
voor mensen te zingen die van
het chanson houden. Zo speel
ik ook graag voor bejaarden
en gehandicapten. Nou, en nu
kan ik andere mensen die
graag spelen ook eens de kans
geven.
Asher opent zijn deuren zes
dagen in de week, van twaalf
uur 's middags tot één uur
's nachts. Op maandag is hij
gesloten.
Schiedam Een Schiedam
mer dacht dat hij nog droomde
toen hij 's ochtends zijn auto
zag staan. Toen hij hem de vo
rige dag op de Horvatweg had
geparkeerd waren alle ruiten
toch nog heel? Terwijl hij rus
tig lag te slapen hadden onbe
kenden alle ruiten ingeslagen.
Voor een stel nieuwe moest hij
diep in de beurs tasten: 1700
gulden.
I
ADVERTENTIE
j?- Vóbraldif. mensen die nu nèg niet weten dat
•et Ho'md iitteTE*». Ifiu buttwk
'{aantrekkelijke prijsjes heeft,; nog één voorbeeld: -
léaihele weffchaifpensioó in HoteïSelect Marnaa;
R - i bn Vt fr,:<p
sWt4gni13-au^istiiSiffnidden in het hot^efzoenvr
KOMmO
WFIBNJIlOfUl
Wam, G; Vérboonstmat 17-21; 010-:'
V?;
Reisbura
Schiedam „Wat een belangstelling voor een gewoon direc-
teurtje dat afscheid neemt," verzucht Tebbe Bos (63) als hij
voor de krant op de foto moet. Met zijn handen nonchalant
in de zakken van zijn colbert laat hij zich op zijn laatste echte
werkdag vereeuwigen.
Tebbe Bos is de directeur van de technische school aan de
Mgr. Nolenslaan 3. 'Colditz' zeiden de leerlingen in de tijd
dat die televisieserie Nederland in zijn ban hield. En daar
mee doelen ze onder meer op de solide bouw van het oude
pand aan het begin van de Nolenslaan. Maar anders dan de
in de serie heeft de Schiedamse 'Colditz-directeur' geen ge
vangenisstraffen nodig om alles op de juiste manier te laten
draaien.
Bos ziet zichzelf ook niet als
boeman. Hij werkt liever op
het gemoed van de jongens.
Wordt zelden echt kwaad en
als hij het wordt dan is het
vaak nog een stukje toneel
ook.
Met fut in de VUT
Vandaag neemt de directeur
van de Technische school in
de Nolenslaan afscheid van
leerlingen en leerkrachten.
„Nu ik nog fut heb ga ik met
de VUT," grapt hij; zwaar
wichtigheid over het naderen
de afscheid is hem vreemd.
„Als één karaktertrek van de
directeur genoemd moet wor
den, dan is het wel het vermo
gen tot relativeren, meent de
nieuwe directeur Van Viersen,
die Bos opvolgt op de techni
sche school. Een compliment
dat Bos onmiddellijk illu
streert door hetrif te zwakken:
„Ja? vind je dat nou... Goh, dat
is dan zeker iets dat je van je
zelf niet merkt"
Tebbe Bos heeft zijn wortels in
Groningen liggen, waar zijn
beide ouders vandaan kwa
men. Zelf is hij geboren in
Leerdam en in zijn kleuterja
ren is Tebbe met het gezin
verhuisd naar het Schiedamse.
In de Lekstraat koos het gezin
domicilie en daar groeide de
huidige directeur op. Hij be
zocht een lagere school in de
Lekstraat, die inmiddels niet
meer bestaat, ging daarna op
het Mulo en koos voor de
kweekschool in Rotterdam. Hij
gaf jaren les op een lagere
school en ging naar de am
bachtsschool als wiskundele
raar.
Het onderwijs trekt Bos. „Dat
moet ook wel," beweert hij
zelf, „want anders had ik de 45
jaar dat ik het nu doe nooit
volgehouden." De technische
school trekt hem in het onder
wijs het meest. „Het is de
door Richard Stomp
meest algemene vorm van on
derwijs die er is: de leerlingen
krijgen van alle vakken iets.
Aardrijkskunde, biologie, Ne
derlands, elk vak dat andere
scholen geven krijgen de jon
gens hier ook, alleen het blijft
hier wat algemener."
Leuker
„En dan krijgen de jongens
natuurlijk ook nog eens de
praktijkvakken, waarbij ze
aan de machines moeten staan.
Dat maakt dat de technische
school veel afwisselender is
dan elke andere vorm van on
derwijs. Dat merken wij erg
goed als we leerlingen binnen
krijgen die het op het Mavo
niet konden ^bolwerken. Die
hebben het hier onmiddellijk
enorm naar hun zin. Die krijg
je hier niet meer vandaan. En
het. is natuurlijk ook leuk: als
„Al die belangstelling voor een eenvoudig directeurtje dat afscheid neemt, dat is toch niet
nodig" vindt Tebbe Bos zelf.
nodig'
ze een paar uur praktijk heb
ben gehad dan hebben ze er
best behoefte aan om bij een
theoretisch vak rustig te gaan
zitten. Andersom is dat het
zelfde, als ze een paar uur the
orie hebben, willen ze daarna
graag weer wat doen. Dat lijkt
mij ook veel leuker dan de
hele dag alleen maar in de
bank zitten."
Maar de LTS is niet alleen
leuk: het biedt een groot aan
tal leerlingen een toekomst
met werk. Steeds meer is er
immers vraag naar vakmen
sen die werkelijk iets kunnen.
Die vakmensen worden door
de technische school afgele
verd. Alleen is het dit jaar
voor het eerst wat moeilijker
de leerlingen aan een baan te
helpen. Vooral in de bouwnij
verheid en in motorvoertui
gensector 2ijn er problemen.
Toch is ook nu het grootste
deel van de vertrekkende
leerlingen aan een baan gehol
pen, Onder de jeugdwerktozen
zijn ook nauwelijks mensen
die een diploma van de techni
sche school op zak hebben. Je
hebt er veel meer voortijdige
schoolverlaters en mensen met
Mavo en Havo onder.
Rijk der fabeltjes
Het verwijt dat de leerlingen
tegenwoordig nog geen schroe
vendraaier kunnen vasthou
den wordt door de directeur
naar het rijk der fabeltjes ver
wezen. „Dat is pure onzin, de
huidige opleiding is minstens
even goed als vroeger, zo niet
beter. Het probleem is alleen
dat de eisen nu veel hoger lig
gen dan toen."
Tebbe Bos illustreert zijn be
toog met een voorbeeldje: „Als
jongens vroeger op de am
bachtsschool kwamen moesten
ze drie maanden vijlen aan
een blokje metaal. Dat moest
dan een dobbelsteen worden.
En als de kanten niet helemaal
recht waren presteerde de le
raar het nog om het ding in de
vuilnisbak te gooien ook en
moest zo'n jongen helemaal
opnieuw beginnen. Dat zegt
wel iets van de opleiding
toen."
Het zijn dingen die nu niet
meer voorkomen. Onderwijs
vernieuwing is doorgedrongen
tot de technische school, en
Bos noemt dat als een van de
belangrijkste veranderingen
die hij als directeur op de
school heeft meegemaakt. Het
wordt allemaal aantrekkelij
ker voor de leerlingen ge
maakt, vat hij de verandering
in enkele woorden samen. Je
kunt leerlingen een plaatje ko
per laten emailleren en dan als
voorwaarde stellen dat zij
daarbij alle kleuren gebruiken.
Maar je kunt ze natuurlijk
veel béter een sieraad laten
maken. Daar hebben ze dan
zelf ook nog wat aan.
Smoeltjes
Als Bos vanmiddag voor het
laatst de buitendeur van het
oude schoolgebouw achter zich
dicht trekt doet hij dat met
een opgelucht gevoel. „Als ie
zolang in het onderwijs zit als
ik, dan krijg je behoefte om er
eens mee te stoppen en de
zaak over te laten aan jongere
mensen. Natuurlijk zal ik best
weieens momenten hebben dat
ik met weemoed aan de school
terugdenk. Maar dan ga ik
toch gewoon weer eens een
kijkje op de school nemen.
Dan ga ik gewoon weer eens
naar de smoeltjes van de jon
gens kijken."
Reizen is de belangrijkste
hobby van de scheidende di-,
recteur. Het is zijn bedoeling
dat htj die hobby na zijn pen
sionering volop op gaat ne
men. De mogelijkheden daar
van kan hij op het moment
echter nog niet geheel over
zien: financieel zal het wel
moeilijk worden en hij vreest
daarom ook de bezuinigingen
op de pensioenen.
