SPURT 'Als er voor de lol wordt gebasketbald, hoor ik er niet bij' Nieuwe Waterweg Noond wil zich opK ss lis richten- Bestuur v Si :ö|S SS -i: ■■j\} -;v Ik?:-flSSS5y lp Jaap Boon streeft met Green Eagles naar het hoogste donderaar 17 december 198 J VD/SC/WW -V.i-gps?.jj:v; J v>ivy.g%y; y>3 y*-?:5:>; ^y&y^iy v:. '-;y:ry ;\:0 i :||i; ;V?M|V.•■-,h-:,'y.':0.c%i||v|gy^y$ys^::is£i Klein district met een betekenis die de groten te boven gaat Vlaardingen Het gaat goed met het nu alweer meer dan een jaar oude biljartdistrict Nieuwe Waterweg Noord. Er zullen waarschijnlijk slechts weinig regionale sportbonden zijn, die kunnen bogen op een ledenaanwas, zoals die zich de laatste zestien maanden rond de boorden van de Nieuwe Waterweg heeft afgetekend. Het aantal actieve biljarters in dit district, dat 2ich voorlopig nog concentreert op de plaatsen Schiedam en Vlaardingen, groeide in die periode van 150 naar 275 leden en als aan het voorzitter Aad Stouthandel en zijn naaste medewerkers ligt, zal dit aantal vooral via een intensieve ledenwerving in de 'zwarte vlek' Maassluis nog groter vormen aannemen. Hot «ïo«df dsstrict Schi^d^ni is dus weer springlevend na de gedaante verwisseling die hei. noodgedwon gen. onderging. Want Aad Stout handel, in het dagelijks leven dro gist. beaamt het eerlijk, dat de bil- jartsport de voorbije jaren 'een beetje in het verdomhoekje was geraakt. Zo'n dertig van de veertig jaar flo reerde de georganiseerde biljart- sport in Schiedam, onder leiding van de initiatiefnemers Jan van Duyl en Eppo Hekman. „Maar de laatste tien jaar", blikt Stouthandel ietwat som hertjes terug, „nam het aantal clubs gestaag af. Daar komt nu gelukkig weer verandering en verbetering in". Zoals eigenlijk alles veranderd is in het jaar dat het volgende jubileum (veertigjarig bestaan) voor de deur staat. Hadden vroeger, heel vroeger de Schiedamse clubs de overhand. tegenwoordig zijn de zaken omge draaid en zijn achttien van de 21 clubs uit Vlaardingen afkomstig en nog slechts uit drie Schiedam. „Daardoor ook", klinkt het logisch uit de mond van penningmeester Cees Eigenraam. „was de naam bïl- jartdistriet Schiedam niet langer op z'n plaats. We wilden persé nie mand voor de schenen schoppen en hebben voor de naam Nieuwe Wa terweg Noord gekozen. Bestuurlijk is er totaal niets veranderd, alleen wordi de lading nu beter gedekt". Reputatie Trots zijn ze. stuk voor stuk. op de reputatie die het kleine district ge niet bij de vroede vaderen van de Koninklijke Nederlandse Biljart Bond (KNBB), Zo heeft Constant Trimbos, hoofdbestuurslid van de KNBB en voorzitter van het gewest Zuid-Holland, het Vlaardingse bïl- jartcentrum De Griffioen uniek ge noemd, heeft hij de bestuursleden van het district regelmatig de nodi ge lof toegezwaaid. „En", vult een glimmende Stouthandel aan, „heb ben wi* vnriir ia ar Hp nationale fina le vierde klasse libre klein biljart mogen organiseren. Trimbos zegt al tijd; 'Ik kom hier graag'. Hij heeft inderdaad nog nooit een afgevaar digde gestuurd'. Met andere woorden, de Nieuwe Waterweg Noord is een klein di strict, dat de betekenis van de gro ten echter te boven gaat. Stoïcijns heeft men derhalve al die jaren, ook toen het beduidend minder ging en het de grootste kopzorgen kostte om niet te verdrinken, geweigerd aan sluiting te zoeken bij het district Rotterdam. „Dan hadden we nu waarschijnlijk nog maar 25 leden gehad", merkt Stouthandel cynisch op. „Onze leden hebben geen ver bondenheid met Rotterdam. Ons clubleven is veel beter geregeld. In Rotterdam spelen ze hun partijtje en dan zijn ze vertrokken. Wij willen het biljarten bevorderen voor de re creant, maar via de technische com missie ook de wedstrijdsporters aan moedigen". Onafhankelijk Aad Stouthandel heeft er beslist geen zin om het oude 2eer van vroe ger open te rijten. „We moeten el kaar positief benaderen", meent hij. „Wat kopen we er voor om de ver houdingen te vertroebelen. Geluk kig hebben we weinig last van el kaar, kunnen onafhankelijk opere ren. Daar ben ik erg blij om. Tien jaar geleden hadden we het erg moeilijk. We stonden zelfs in de rode cijfers, maar dat wist niemand, omdat de toenmalige penningmees ter Jacques van Haasteren de begro ting uit eigen zak rond maakte. Toen Piet Lagendijk de scepter overnam, is de zaak weer gezond geworden. Maar we willen meer, froter worden, alleen de vraag is oe". Het huidige bestuur, naast Stout handel en Eigenraam, bestaande uit Jan Brouwer (vice-voorzitter), Mari Zevenmbergen (financieel advi seur), Leo van der Lubbe (secreta ris) en Aad van der Kooy (voorzit ter technische commissie), wil zich nu grondig richten op Maassluis, waar met name de eigenaren van café's vooralsnog niet staan te pope len om mee te werken aan een re gionale verbreding van de biljart- sport. „We willen alles doen om de boel daar te activeren", aldus Stout handel. „Het is toch te gek dat uit een stad van 40.000 inwoners geen goede biljarters te halen zijn. Vere nigingen als 'l Oosten en Start '75 hebben notabene aardig wat leden uit Maassluis". Kroegsport Feit blijft dat de biljartsport het bij uitstek moet hebben van de mede- BrmzMz i2Si). UUÉ Het bestuur van het biljartdistrict Nieuwe Waterweg Noord poserend voor de het splinternieuwe scorebord. V.l.n.r. Cees Eigenraam, Aad Stouthandel. Jan Brouwer, Aad van der Kooy en Piet Mondt. Op deze toto ontbreken Leo van der Lubbe en Mari Zeven bwrgen. door Donald Bax werking van de kastelijns. Al wordt Stouthandel een beetje kwaard als de uitdrukking 'kroegsport' langs neus en lippen over de tafel gaat. „We willen de jeugd meer bij het wedstrijd wezen betrekken, maar we hebben geen mogelijkheden om hen op te vangen. Dan zouden ze toch in de café's terecht komen en dat wil len wij als bestuur voorkomen. Maar ja", verzucht hij, „we hebben eigenlijk alleen maar café's". En Cees Eigenraam: „Ergens is 't natuurlijk armoe. Bij ons staat de sport centraal, met natuurlijk een E raatje na afloop. We hadden ge- oopt op do realisering van de twee de sporthal in Vlaardingen-Holy. Maassluis Het verbaast Jaap Boon eigenlijk nauwelijks dat Green Eagles zich dit seizoen opnieuw lijkt te ontwikkelen tot een serieuze titelkandidaat. De Maassluise basketbaiformatie gedijt tot nu toe boven verwachting in de eerste en hoogste rayonklasse en mag zelfs met het Delftse DAS trots de koppositie koesteren. Hoewel in de splinternieuwe sporthal Opdreef de uitdrukking 'promotie' voorlopig nadrukkelijk gemeden wordt, moet er toch serieus rekening mee worden gehouden, dat Green Eagles binnen afzienbare tijd de in deze regio eens zo onaantastbaar schijnende positie van het Schiedamse Juventus voorgoed naar de geschiedenisboekjes zal verwijzen. De gezonde en vooral op de toe komst gerichte visie van het be stuur wordt momenteel door beide topteams gehonoreerd met klin kende resultaten. Waar veel vrij jonge verenigingen een vieze smaak verbinden aan prestatiege richt werken en daardoor min of meer gedoemd zijn tot marginaal gerommel in de marge, daar blijkt Green Eagles de enig juiste weg te bewandelen. Via een uitstekend gedoceerde jeugdopleiding, waarin op langere termijn een belangrijke rol is weggelegd voor de schaduw- vereniging The Tomahawks, be- Green Eagles-coacb Jaap Boon. geflankeerd door Robert Wever en Usette Dejalle, schreeuwt zijn aanwijzingen door de zaal. reikte vorig jaar net damesteam de landelijke eerste divisie en lijkt door het slechts een Kwestie van tijd Donald Bax aleer de heren dat podium berei ken. Jaap Boon. oud-speler van Juventus en in Maassluis alweer vier jaar kei hard bezig als trainer-coach, prijst zich dan ook gelukkig met de werksfeer die de technische leiding voor hem heeft geschapen. „Want zodra ik de indruk krijg, datjiier al- i leen maar voor de lol wordt gebas ketbald, dan hoor ik er niet meer bij en kunnen ze net zo goed een re creatiesportleider aantrekken", trekt hij die lijn stevig door. „Ik wil echt prestatief werken. Ik stop een heel groot deel van mijn vrije tijd in de basketbalsport en daar wil wel wat voor terug zien. Het is voor mij een uitdaging om te zien wat ik met dit team kan bereiken". „Een heel belangrijk punt is, dat de opbouw van de vereniging erg ge zond is", vervolgt Boon enthousiast. „Ik denk dat er weinig clubs zijn waar men de zaken zo goed heeft geregeld. De technische leiding en het bestuur hebben er veel voor over om te promoveren, zijn dus competitie-minded. Bij Green Ea gles hoor je nooit dat de eerste teams te duur zijn of te veel organi satie vergen. Als er speciaal op mijn verzoek een wedstrijd verzet moet worden, dan proberen ze dat ook. Voor mij ais coach is het erg lekker werken, zonder dat je je zorgen be hoeft te maken over andere din gen". Eindpunt Het hoogste punt van de prestatse- curve lijkt vooralsnog niet in zicht. Het tot de grootste verenigingen van de kern Rotterdam behorende Green Eagles ts m praktisch alle hoogste jeugd klassen vertegenwoor digd en kent in de topteams geen verloop van betekenis. „De meeste jongens heb ik al vanaf de jeugd bij me", aldus Boon. „Ik weet dus wat ze kunnen. Ik denk dat de eerste di visie het eindpunt is voor de huidi ge kern, maar natuurlijk wel leuk om in te spelen. In mijn ogen speel je dan al in de top van het vader landse basketbal, want hoeveel ech te Nederlanders basketballen er te genwoordig nog in de eredivisie?" Alvorens Green Eagles zich kwalifi ceert bij de nationale top, moet evenwel allereerst het verblijf in de eerste klasse met goed gevolg wor den afgerond. Die strijd zal overi gens nog pittig genoeg worden, met tegenstanders als DAS Delft (Jappie van Dijk. Harrie van Heusden. Je roen van Basten Batenburg), het Scboonhovense Silvertown Lions (Eric van Woerkom. Ruud van Eyck en Dave Dawson) en OSG uit Utrecht. De confrontatie met deze toppers leverde twee knappe zeges op, maar ook een verschrikkelijke Veegpardj' tegen DAS, dat schrij nend aantoonde op welke aspecten waar wij ook een eigen ruimte zou den krijgen, maar dat is misschien wel definitief van de baan. We wil len die jongens een goede opleiding geven in een goede accommodatie. Daar zijn ook veel mensen voor no dig. Idealisten vooral, want op een stukje dankbaarheid moet je zeker niet rekenen.,," Jaap Boon de komende weken het accent moet leggen. Signalen „Eerder al", meent Boon. „tekenden zich signalen af dat het niet 20 lek ker ging. Van AMVJ en Leiderdorp hebben we eigenlijk met een beetje geluk gewonnen. Het toppunt van het dieptepunt kwam tegen DAS. Toen werden we werkelijk op alle punten die er maar 2ijn geklopt, als team en indtvidueel. Die jongens hadden een betere conditie, waren sterker aan de bal en aan hun ver dediging konden wij een puntje zui gen. We zijn daardoor wel een stuk fanatieker gaan trainen, niet bij de pakken neer gaan zitten, maar kei hard gaan werken aan onze zwakke punten. Als we toevallig nog van DAS hadden gewonnen, hadden we nu zeker van OSG verloren". „Af en toe", ontleedt Boon tjjn ploeg, „zijn we te veel met ons zelf bezig. Als we een eenvoudige bal missen, zijn we ineens erg zielig en vergeten we te verdedigen. Daarom heb ik er conditioneel wat meer aan getrokken, omdat je mentaal sterker bent als je fysiek stevig in je schoe nen staat. En in de aanval hebben we weinig geduld in de set-play. DAS is zo'n ploeg waartegen je je kans moet afwachten. Moet je lan ger de tijd nemen om een kans te creéren. Meestal is het niet nodig dat we de bal goed rond spelen. Pe ter van der Waal en Rob Schriel zijn uitstekende schutters en nieu weling Kees Brugman (tevens trai ner-coach van de dames. DB) heeft vooral een grote basketbalintelli- gentie". Toekomst Voorlopig heeft Jaap Boon nog een zee van tijd om alle oneffenheden weg te werken. Maar de blik op een iets verdere toekomst richten, daar past hij voor. „Natuurlijk is er de vraag wat je moet doen als het lukt om de eerste divisie te halen", zegt hij. „Komt er misschien een goede sponsor die er geld in wil steken? Zo ver zijn we nog lang niet en daar wordt eigenlijk nauwelijks aandacht aan besteed. In de late uurtjes filo sofeer je daar wel eens over..."

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1981 | | pagina 5