SPURT
'Als er voor de lol wordt gebasketbald,
hoor ik er niet bij'
Nieuwe Waterweg Noond
wil zich
opK ss lis
richten-
Bestuur v
Si :ö|S SS -i:
■■j\} -;v Ik?:-flSSS5y
lp
Jaap Boon
streeft met
Green Eagles
naar
het hoogste
donderaar
17 december 198 J
VD/SC/WW
-V.i-gps?.jj:v; J v>ivy.g%y; y>3
y*-?:5:>;
^y&y^iy v:. '-;y:ry ;\:0 i
:||i; ;V?M|V.•■-,h-:,'y.':0.c%i||v|gy^y$ys^::is£i
Klein district met
een betekenis die de
groten te boven gaat
Vlaardingen Het gaat goed
met het nu alweer meer dan
een jaar oude biljartdistrict
Nieuwe Waterweg Noord. Er
zullen waarschijnlijk slechts
weinig regionale sportbonden
zijn, die kunnen bogen op een
ledenaanwas, zoals die zich de
laatste zestien maanden rond
de boorden van de Nieuwe
Waterweg heeft afgetekend.
Het aantal actieve biljarters in
dit district, dat 2ich voorlopig
nog concentreert op de
plaatsen Schiedam en
Vlaardingen, groeide in die
periode van 150 naar 275 leden
en als aan het voorzitter Aad
Stouthandel en zijn naaste
medewerkers ligt, zal dit
aantal vooral via een
intensieve ledenwerving in de
'zwarte vlek' Maassluis nog
groter vormen aannemen.
Hot «ïo«df dsstrict Schi^d^ni is dus
weer springlevend na de gedaante
verwisseling die hei. noodgedwon
gen. onderging. Want Aad Stout
handel, in het dagelijks leven dro
gist. beaamt het eerlijk, dat de bil-
jartsport de voorbije jaren 'een beetje
in het verdomhoekje was geraakt.
Zo'n dertig van de veertig jaar flo
reerde de georganiseerde biljart-
sport in Schiedam, onder leiding
van de initiatiefnemers Jan van
Duyl en Eppo Hekman. „Maar de
laatste tien jaar", blikt Stouthandel
ietwat som hertjes terug, „nam het
aantal clubs gestaag af. Daar komt
nu gelukkig weer verandering en
verbetering in".
Zoals eigenlijk alles veranderd is in
het jaar dat het volgende jubileum
(veertigjarig bestaan) voor de deur
staat. Hadden vroeger, heel vroeger
de Schiedamse clubs de overhand.
tegenwoordig zijn de zaken omge
draaid en zijn achttien van de 21
clubs uit Vlaardingen afkomstig en
nog slechts uit drie Schiedam.
„Daardoor ook", klinkt het logisch
uit de mond van penningmeester
Cees Eigenraam. „was de naam bïl-
jartdistriet Schiedam niet langer op
z'n plaats. We wilden persé nie
mand voor de schenen schoppen en
hebben voor de naam Nieuwe Wa
terweg Noord gekozen. Bestuurlijk
is er totaal niets veranderd, alleen
wordi de lading nu beter gedekt".
Reputatie
Trots zijn ze. stuk voor stuk. op de
reputatie die het kleine district ge
niet bij de vroede vaderen van de
Koninklijke Nederlandse Biljart
Bond (KNBB), Zo heeft Constant
Trimbos, hoofdbestuurslid van de
KNBB en voorzitter van het gewest
Zuid-Holland, het Vlaardingse bïl-
jartcentrum De Griffioen uniek ge
noemd, heeft hij de bestuursleden
van het district regelmatig de nodi
ge lof toegezwaaid. „En", vult een
glimmende Stouthandel aan, „heb
ben wi* vnriir ia ar Hp nationale fina
le vierde klasse libre klein biljart
mogen organiseren. Trimbos zegt al
tijd; 'Ik kom hier graag'. Hij heeft
inderdaad nog nooit een afgevaar
digde gestuurd'.
Met andere woorden, de Nieuwe
Waterweg Noord is een klein di
strict, dat de betekenis van de gro
ten echter te boven gaat. Stoïcijns
heeft men derhalve al die jaren, ook
toen het beduidend minder ging en
het de grootste kopzorgen kostte om
niet te verdrinken, geweigerd aan
sluiting te zoeken bij het district
Rotterdam. „Dan hadden we nu
waarschijnlijk nog maar 25 leden
gehad", merkt Stouthandel cynisch
op. „Onze leden hebben geen ver
bondenheid met Rotterdam. Ons
clubleven is veel beter geregeld. In
Rotterdam spelen ze hun partijtje en
dan zijn ze vertrokken. Wij willen
het biljarten bevorderen voor de re
creant, maar via de technische com
missie ook de wedstrijdsporters aan
moedigen".
Onafhankelijk
Aad Stouthandel heeft er beslist
geen zin om het oude 2eer van vroe
ger open te rijten. „We moeten el
kaar positief benaderen", meent hij.
„Wat kopen we er voor om de ver
houdingen te vertroebelen. Geluk
kig hebben we weinig last van el
kaar, kunnen onafhankelijk opere
ren. Daar ben ik erg blij om. Tien
jaar geleden hadden we het erg
moeilijk. We stonden zelfs in de
rode cijfers, maar dat wist niemand,
omdat de toenmalige penningmees
ter Jacques van Haasteren de begro
ting uit eigen zak rond maakte.
Toen Piet Lagendijk de scepter
overnam, is de zaak weer gezond
geworden. Maar we willen meer,
froter worden, alleen de vraag is
oe".
Het huidige bestuur, naast Stout
handel en Eigenraam, bestaande uit
Jan Brouwer (vice-voorzitter), Mari
Zevenmbergen (financieel advi
seur), Leo van der Lubbe (secreta
ris) en Aad van der Kooy (voorzit
ter technische commissie), wil zich
nu grondig richten op Maassluis,
waar met name de eigenaren van
café's vooralsnog niet staan te pope
len om mee te werken aan een re
gionale verbreding van de biljart-
sport. „We willen alles doen om de
boel daar te activeren", aldus Stout
handel. „Het is toch te gek dat uit
een stad van 40.000 inwoners geen
goede biljarters te halen zijn. Vere
nigingen als 'l Oosten en Start '75
hebben notabene aardig wat leden
uit Maassluis".
Kroegsport
Feit blijft dat de biljartsport het bij
uitstek moet hebben van de mede-
BrmzMz
i2Si). UUÉ
Het bestuur
van het
biljartdistrict
Nieuwe
Waterweg
Noord
poserend voor
de het
splinternieuwe
scorebord.
V.l.n.r. Cees
Eigenraam,
Aad
Stouthandel.
Jan Brouwer,
Aad van der
Kooy en Piet
Mondt. Op
deze toto
ontbreken Leo
van der Lubbe
en Mari
Zeven bwrgen.
door
Donald Bax
werking van de kastelijns. Al wordt
Stouthandel een beetje kwaard als
de uitdrukking 'kroegsport' langs
neus en lippen over de tafel gaat.
„We willen de jeugd meer bij het
wedstrijd wezen betrekken, maar we
hebben geen mogelijkheden om hen
op te vangen. Dan zouden ze toch in
de café's terecht komen en dat wil
len wij als bestuur voorkomen.
Maar ja", verzucht hij, „we hebben
eigenlijk alleen maar café's".
En Cees Eigenraam: „Ergens is 't
natuurlijk armoe. Bij ons staat de
sport centraal, met natuurlijk een
E raatje na afloop. We hadden ge-
oopt op do realisering van de twee
de sporthal in Vlaardingen-Holy.
Maassluis Het verbaast
Jaap Boon eigenlijk
nauwelijks dat Green
Eagles zich dit seizoen
opnieuw lijkt te
ontwikkelen tot een
serieuze titelkandidaat.
De Maassluise
basketbaiformatie gedijt
tot nu toe boven
verwachting in de eerste
en hoogste rayonklasse en
mag zelfs met het Delftse
DAS trots de koppositie
koesteren. Hoewel in de
splinternieuwe sporthal
Opdreef de uitdrukking
'promotie' voorlopig
nadrukkelijk gemeden
wordt, moet er toch
serieus rekening mee
worden gehouden, dat
Green Eagles binnen
afzienbare tijd de in deze
regio eens zo
onaantastbaar schijnende
positie van het
Schiedamse Juventus
voorgoed naar de
geschiedenisboekjes zal
verwijzen.
De gezonde en vooral op de toe
komst gerichte visie van het be
stuur wordt momenteel door beide
topteams gehonoreerd met klin
kende resultaten. Waar veel vrij
jonge verenigingen een vieze
smaak verbinden aan prestatiege
richt werken en daardoor min of
meer gedoemd zijn tot marginaal
gerommel in de marge, daar blijkt
Green Eagles de enig juiste weg te
bewandelen. Via een uitstekend
gedoceerde jeugdopleiding, waarin
op langere termijn een belangrijke
rol is weggelegd voor de schaduw-
vereniging The Tomahawks, be-
Green
Eagles-coacb
Jaap Boon.
geflankeerd
door Robert
Wever en
Usette Dejalle,
schreeuwt zijn
aanwijzingen
door de zaal.
reikte vorig jaar net damesteam
de landelijke eerste divisie en lijkt
door het slechts een Kwestie van tijd
Donald Bax aleer de heren dat podium berei
ken.
Jaap Boon. oud-speler van Juventus
en in Maassluis alweer vier jaar kei
hard bezig als trainer-coach, prijst
zich dan ook gelukkig met de
werksfeer die de technische leiding
voor hem heeft geschapen. „Want
zodra ik de indruk krijg, datjiier al- i
leen maar voor de lol wordt gebas
ketbald, dan hoor ik er niet meer bij
en kunnen ze net zo goed een re
creatiesportleider aantrekken",
trekt hij die lijn stevig door. „Ik wil
echt prestatief werken. Ik stop een
heel groot deel van mijn vrije tijd in
de basketbalsport en daar wil wel
wat voor terug zien. Het is voor mij
een uitdaging om te zien wat ik met
dit team kan bereiken".
„Een heel belangrijk punt is, dat de
opbouw van de vereniging erg ge
zond is", vervolgt Boon enthousiast.
„Ik denk dat er weinig clubs zijn
waar men de zaken zo goed heeft
geregeld. De technische leiding en
het bestuur hebben er veel voor
over om te promoveren, zijn dus
competitie-minded. Bij Green Ea
gles hoor je nooit dat de eerste
teams te duur zijn of te veel organi
satie vergen. Als er speciaal op mijn
verzoek een wedstrijd verzet moet
worden, dan proberen ze dat ook.
Voor mij ais coach is het erg lekker
werken, zonder dat je je zorgen be
hoeft te maken over andere din
gen".
Eindpunt
Het hoogste punt van de prestatse-
curve lijkt vooralsnog niet in zicht.
Het tot de grootste verenigingen
van de kern Rotterdam behorende
Green Eagles ts m praktisch alle
hoogste jeugd klassen vertegenwoor
digd en kent in de topteams geen
verloop van betekenis. „De meeste
jongens heb ik al vanaf de jeugd bij
me", aldus Boon. „Ik weet dus wat
ze kunnen. Ik denk dat de eerste di
visie het eindpunt is voor de huidi
ge kern, maar natuurlijk wel leuk
om in te spelen. In mijn ogen speel
je dan al in de top van het vader
landse basketbal, want hoeveel ech
te Nederlanders basketballen er te
genwoordig nog in de eredivisie?"
Alvorens Green Eagles zich kwalifi
ceert bij de nationale top, moet
evenwel allereerst het verblijf in de
eerste klasse met goed gevolg wor
den afgerond. Die strijd zal overi
gens nog pittig genoeg worden, met
tegenstanders als DAS Delft (Jappie
van Dijk. Harrie van Heusden. Je
roen van Basten Batenburg), het
Scboonhovense Silvertown Lions
(Eric van Woerkom. Ruud van
Eyck en Dave Dawson) en OSG uit
Utrecht. De confrontatie met deze
toppers leverde twee knappe zeges
op, maar ook een verschrikkelijke
Veegpardj' tegen DAS, dat schrij
nend aantoonde op welke aspecten
waar wij ook een eigen ruimte zou
den krijgen, maar dat is misschien
wel definitief van de baan. We wil
len die jongens een goede opleiding
geven in een goede accommodatie.
Daar zijn ook veel mensen voor no
dig. Idealisten vooral, want op een
stukje dankbaarheid moet je zeker
niet rekenen.,,"
Jaap Boon de komende weken het
accent moet leggen.
Signalen
„Eerder al", meent Boon. „tekenden
zich signalen af dat het niet 20 lek
ker ging. Van AMVJ en Leiderdorp
hebben we eigenlijk met een beetje
geluk gewonnen. Het toppunt van
het dieptepunt kwam tegen DAS.
Toen werden we werkelijk op alle
punten die er maar 2ijn geklopt, als
team en indtvidueel. Die jongens
hadden een betere conditie, waren
sterker aan de bal en aan hun ver
dediging konden wij een puntje zui
gen. We zijn daardoor wel een stuk
fanatieker gaan trainen, niet bij de
pakken neer gaan zitten, maar kei
hard gaan werken aan onze zwakke
punten. Als we toevallig nog van
DAS hadden gewonnen, hadden we
nu zeker van OSG verloren".
„Af en toe", ontleedt Boon tjjn
ploeg, „zijn we te veel met ons zelf
bezig. Als we een eenvoudige bal
missen, zijn we ineens erg zielig en
vergeten we te verdedigen. Daarom
heb ik er conditioneel wat meer aan
getrokken, omdat je mentaal sterker
bent als je fysiek stevig in je schoe
nen staat. En in de aanval hebben
we weinig geduld in de set-play.
DAS is zo'n ploeg waartegen je je
kans moet afwachten. Moet je lan
ger de tijd nemen om een kans te
creéren. Meestal is het niet nodig
dat we de bal goed rond spelen. Pe
ter van der Waal en Rob Schriel
zijn uitstekende schutters en nieu
weling Kees Brugman (tevens trai
ner-coach van de dames. DB) heeft
vooral een grote basketbalintelli-
gentie".
Toekomst
Voorlopig heeft Jaap Boon nog een
zee van tijd om alle oneffenheden
weg te werken. Maar de blik op een
iets verdere toekomst richten, daar
past hij voor. „Natuurlijk is er de
vraag wat je moet doen als het lukt
om de eerste divisie te halen", zegt
hij. „Komt er misschien een goede
sponsor die er geld in wil steken?
Zo ver zijn we nog lang niet en daar
wordt eigenlijk nauwelijks aandacht
aan besteed. In de late uurtjes filo
sofeer je daar wel eens over..."