Paniekvoetbal
'Onbehoorlij k
bestuur
in De Hoek'
Van der Geer
start video-BV
STAD/STREEK
Praatpaal
dreigt weg
te kwi j nen
'Jongens zijn bang
dat ze voor gek staan'
Bewoners Oostwijk schorten overleg op
@DRIES
s-Grayenzande protesteert:
Bewoners krijgen meer te vertellen in nieuwe opzet
Een praatgroep na jaar in
problemen
OPNIEUW DOET HET GEBREK aan beleid in de Vlaardingse
stadsvernieuwing zich ernstig wreken, teek het er op dat
'langzamerhand alle perikelen rond de uitbetaling van de
verhuiskostenvergoeding en de huurgewenning in de VOP
en de Oostwijk achter de rug waren; nu weigert de ge-
- meente dat geld te betalen aan mensen, die binnenkort in
.de Oostwijk zullen verhuizon, terwijl eerdere verhuizers
.„wél uitbetaald hebben gekregen. Naar aanleiding daarvan
hebben de bewoners het overleg met de gemeente binnen
de projectgroep opgeschort, en dat is begrijpelijk.
DE GEMEENTE HEEFT ALLE problemen rond die verhuis
kosten volledig aan zichzelf te danken. De wettelijke rege-
ling is duidelijk genoeg: de verhuiskostenvergoeding en
Jiet recht op huurgewenning is alleen van toepassing, in-
dién vast staat dat de te verlaten huizen leeg zullen blijven,
omdat 2e Jn de nabije toekomst gerenoveerd of gesloopt
zullen worden. De gemeente werkt hard in de stadsver
nieuwing, maar er ligt nog steeds geen stadsvernieuwings
plan aan ten grondslag. Van de meeste hutzen staat daar
om helemaal niet vast. óf ze wel gesloopt of gerenoveerd
worden. Door het ontbreken van dat beleidsplan is het
stadsvernieuwingsbeleid van Vlaardingen er een geweest
van louter ad hoc-beslissingen. De bewoners die vanuit de
stadsvernieuwingswijken naar nieuwbouw- of renovatie
complexen verhuizen, zijn daar nu de dupe van.
HET GEBREK AAN EEN stadsvernieuwingsplan is niet het
enige, dat de gemeente kan worden verweten. Onder druk
van bewonersorganisaties en wijkverenigingen is men er
in een aantal gevallen op tweeslachtige gronden toe over
gegaan, de bedoelde bedragen wél uit te betalen, omdat
de bewoners er nu eenmaal moreel recht op hebben. Dat
is aardig voor de betreffende bewoners, maar het pro-
- bleem wordt er niet door opgelost, zoals nu weer duidelijk
is gebleken. Ook in het geval van het wél uitbetalen van die
vergoedingen is er sprake van een ad hoc-belefd. Een be
leid dat precedenten schept, en waarover zelfs op het
stadhuis veel onduidelijkheid blijkt te bestaan. Het wordt
hoog tijd, dat zolang het stadsvernieuwingsplan er niet
is precies wordt vastgelegd, op basis van welke gron
den wél en niet wordt uitbetaald. Dan kunnen situaties als
deze, waarin sommige mensen wél verhuiskosten krijgen
en andere niet, worden voorkomen. Als er niets gebeurt
zal het probleem [n alle toekomstige stadsvernieuwings
projecten telkens weer de kop opsteken.
DAT OP HET STADHUIS de formulieren voor de aanvraag
van huurgewenning en huursubsidie in het kader van de
onzekere situatie zonder meer zijn achtergehouden, zon
der datde bewoners die die vergoedingen hadden aange
vraagd daarvan op de hoogte zijn gesteld, is een zeer ern
stige fout. Het is typerend voor het 'paniekvoetbal', dat in
het kader van de stadsvernieuwing op het Vlaardingse
stadhuis vaak wordt gespeeld.
P.H.
's-Gravehzande De ge
meente i 's-Gravenzande gaat
bij het ministerie protesteren
over de houding van Hoek
van Holland. Burgemeester
M. van -Prooijen betichtte de
deelgemeente tijdens de laatste
ronde van de begrotingsverga
dering 2elfs van „een staaltje
van onbehoorlijk bestuur".
Hoewel 's-Gravenzande de
toestemming heeft om haar
compost op een terrein van
vijftig hectare aan de Oranje-
dijk te storten, voelt zij 2ich
door De Hoek gedwarsboomd.
„Nadat Rotterdam de hele af
handeling van deze zaak aan
Hoek van Holland had gedele
geerd. kregen wij het bericht
van de deelgemeente dat de
advies-milieudienst in een ont
werp-beschikking heeft ge
zegd, dat ons afval tot stank
overlast leidt. Volgens Rijn
mond echter heeft de dienst
nooit advies in deze zaak uit
gebracht. Daarnaast zijn er in
die beschikking waar De Hoek
het over heeft, geen aanwijzin
gen voor stankoverlast gege
ven. Alleen daardoor al zou
den wij nooit in beroep kun
nen gaan tegen dat advies", zo
zei de burgemeester na afloop
van de vergadering. Hij bena
drukte daarbij nogmaals dat
Hoek van Holland door die
handelswijze een 'staaltje van
onbehoorlijk bestuur' heeft ge
toond.
Schiedam Cees van der
Geer en.Fred Kappelhof. de
makers van het video- en dia
programma over gemeente
werken 'dat in het stedelijk
museum is te zien, overwegen
een BV;op te richten om met
dit soort producties verder te
gaan.,Van der Geer denkt dat
er zich in de nabije toekomst
een markt voor deze program-
Vlotte,
vakkundige schade
regeling. Hypermoderne
outillage voor autolichten,
kwaliteöaautoplaat-en spuitwerk
Bokelweg 100.3125 AD
Schiedam Tel. (0101-154540.
ma's zal openbaren. Vanuit
zijn historische achtergrond,
als voorzitter van de histori
sche vereniging Schiedam,
komt het Cees van der Geer
bovendien voor dat de video
programma's een nieuwerwet
se vastlegging van de actuali
teit voor de toekomst kunnen
betekenen, en in die zin een
belangrijke vorm van 'live-ge-
schiedschrijving'.
In het diaprogramma, dat
werd gemaakt ter gelegenheid
van het 400-jarig bestaan van
gemeentewerken Schiedam,
trad Van der Geer op als in
terviewer van een aantal afde
lingschefs en andere werkne
mers. Fred Kappelhof han
teerde de camera.
maandag
28 december 1981
VD/SC/WW
West leert Tan fouten
in stadsvernieuwing
Schiedam Wijsheid bereikt men door schade
en schande, wil een volkswijsheid ons doen ge
loven. Dat lijkt ook het geval bij de stadsver
nieuwing in Schiedam-West, die nu heel anders
zal worden aangepakt dan voorheen. De bewo-
nersverenïging heeft op die andere aanpak aan
gedrongen om de invloed van bewoners op de
stadsvernieuwing te vergroten. Bestuurslid
John de Kievith: „We gaan de stadsvernieu
wing het komende jaar zo aanpakken dat be
woners zélf er meer over te vertellen hebben,
Bovendien zal eerst een plan worden ontwik
keld voor de gehele wijk. Pas daarna wordt dan
naar de verschillende blokken gekeken."
Schade en schande heeft de stadsvernieuwing
in Schiedam West in het verleden volop ge
kend. Het grootste probleem was volgens de be
woners wel dat letterlijk overal voor moest
worden gevochten. De meest vanzelfsprekende
dingen moesten in West worden afgedwongen.
Schiedam was, kortom, niet erg inspraak-min-
ded als het om stadsvernieuwing ging. Bjj de
gemeente geeft men dat met zoveel woorden
ook wel toe, maar daar wijst men erop dat West
het eerste gebied is waarin Schiedam stadsver
nieuwing bedrijft en dat men nauwelijks erva
ring had met dergelijke projecten. Ook de ge
meente zegt van fouten te hebben geleerd.
Een ander probleem in het gebied rond de Ma-
riastraat is het volledige gebrek aan overzicht
bij de bewoners. Men praatte voornamelijk
over het eigen huï2enblokje, maar hoe de hele
wijk er nou uit zou moeten zien, daar hadden
die bewoners vaak geen idee van.
Grotere rol
Nu West zich opmaakt voor het opknappen van
het tweede plan in de wjjk, het gebiedje rond
de Huysmanstraat. wil men die fouten proberen
te vermijden. Daartoe zal allereerst een grotere
rol worden toebedeeld aan de bewoners. Zij zul
len plaats kunnen nemen in een werkgroep
voor de Huysmanstraat: een werkgroep die al
leen uit de bewoners bestaai. Daarin zal aller
eerst een globaal plan voor de wijk worden be
sproken, als de bewoners het onderling eens
zijn, wordt pas met de gemeente onderhandeld.
Volgens John de Kievith van de bewonersvere
niging moeten in de werkgroep bewoners ko
men die zelf in de stadsvernieuwing wonen.
West kiest daarmee voor een andere oplossing
dan de bewonersvereniging Zuid. waar leden
van de vereniging eerst over de stadsvernieu
wing praten en pas daarna de man uit de straat
de plannen voor ogen krijgt.
Verder wil men dat de nieuwe werkgroep
wordt gebaseerd op de kersverse inspraakve
rordening. John de Kievith: „Hoewel we op
zich helemaal niet zo gelukkig zijn met die ver
ordening, willen we toch volgens dat ding aan
het werk gaan. Daardoor krijgen we namelijk
speciale faciliteiten; zo komt er een budget be
schikbaar voor de werkgroep, kan er gebruik
worden gemaakt van een administratieve
kracht worden en mogen externe deskundigen
worden ingeschakeld waar dat nodig is. Vooral
over die faciliteiten is de bewonersvereniging
zeer tevreden. Het zijn dingen waar men in het
verleden immers tevergeefs om vroeg.
"West heeft al met de projectleider van de ge
meente, Han de Kluyver, overlegd en tot op he
den is men het eens. Het wachten is volgens De
Kievith alleen nog op de erkenning van de
werkgroep, maar dat zal volgens hem geen pro
bleem worden. Al in januari wil men in West
hard aan het werk gaan op de nieuwe manier,
want eind 1982 moeten de plannen bij het rijk
worden ingeleverd. Belangstelling van de be
woners zal er volgens De Kievith genoeg zijn:
„Het is er een actief buurtje", meent hij.
Vlaardingen De Praatpaal, een praatgroep zonder al te
veel pretenties die sinds januari van dit jaar in de keuken
van clubhuis De Haven bij elkaar komt, dreigt weg te kwij
nen. Tot aan de vakantie ging het de groep voor de wind,
daarna bleven opeens allerlei mensen weg. Mensen verhuis
den, vrouwen kregen een kind, of mochten van hun man
niet meer komen.
i Drie medewerksters van de Praatpaal in hun hoekje in de keuken.
De meeste praatgroepen heb
ben elke avond een thema,
de Praatpaal niet.' De mensen
komen gewocn bij elkaar en
In hun artikelen hebben de
journalisten van de Sjendie-
dorpkrant de laatste dagen la
ten zien, dat een dorp en een
stad voor kinderen niet zo veel
verschillen van wat daarbui
ten te zien is. Ze stuiten bij
hun omzwervingen op conflic
ten, spreken mensen die met
geweld bedreigd zijn, en vrou
wen die vinden dat mannen
nog te veel in hun rolpatroon
zitten.
Om met het eerste te begin
nen: een van de journalisten
van de krant van Sjendiedorp
vroeg aan iemand die in de
Lijnbaanhallen stond om de
kinderen te helpen met naaien
en borduren, hoe ze het vond
dat er zo weinig jongens wa
ren. Nu, „Jolanda vond het
erg kinderachtig dat er aleen
maar meisjes komen en dat er
geen jongens durven of bang
zijn dat ze voor gek staan."
Verslaggeefster Petra was he
lemaal niet onder de indruk
van jongens. Ze ging in Jeugd
land kijken bij het poffertjes
bakken en zag, dat daar ene
Bob bezig was. Geen beste
bakker, als we Petra mogen
geloven. „Hij heeft poffertjes
gebakken maar ze waren aan
gebrand. Echt wat voor jon
gens." Misschien schreef daar
om een ander van het krantje:
„In de Lijnbaan hal ruikt het
erg naar poffertjes."
En geweld, geweld alsof niet
net kerstmis is geweest. Een
journaliste schreef: „Ze vindt
dat de jongens eens op moeten
houden, want ze gooien met
rotjes. Ze heeft pas nog een ro
tje naar haar hoofd gekregen."
De redactie
van de krant
bezig met de
drukke werk
zaamheden.
En behalve de lichamelijke
waren er ook nog wel andere
soorten van geweld. Het
geweld van leidsters bijvoor
beeld, die altijd meer mogen
dan anderen- Bij het glasschil
deren waren strenge regels.
„Je mag dit werk maar een
keer doen." Maar daar wist die
leidster weer mooi onderuit te
komen. „Ria doet het voor de
vierde keer."
Logisch redenerende kinderen
waren er ook bij de krant. „Bij
spelletjes werden leuke spelle
tjes gedaan", schreef één van
hen. Bij de rommelmarkt wa
ren „oude spuletjes" te koop.
Die kon je daar „voor goed
koop kopen,"
En twee jongens deden dit
keer een echt interview. Met
een medewerker van Jeugd-
stad, die bij het luchtkussen
stond...Richard vind dat het,
een groot luchtkussen is. Het*
luchtkussen is rood met wit.
Het staat in de twee hal van
de Lijnbaan. Dit vond Ri
chard."
Kinderen die zich ondanks dit
alles toch nog verveelden kon
den gaan tafeltennissen. „Als
je het natuurlijk kent", schreef
een medewerker van de krant
van Sjendiesorp. In die sport
werd een competitie gehou
den. „En Cock ligt aan de lei
ding." We wensen Cock het
beste,
Vervolg van de voorpagina
Volgens Vera Streuper van de
bewonersgroep kaalslag moe
ten enkele mensen die door
het niet uitbetalen van de ver
huiskosten en het mislopen
van de huurgewenning flink
in de problemen zijn geraakt,
zich ai tot de sociale dienst
wenden. Eén van de bewoners
van de kaalslag zou in het
nieuwe huis nog steeds op de
betonnen vloer zitten, omdat
zij de vloerbedekking uit de
verhuiskostenvergoeding had
willen betalen. „Die mensen
hebben het toch al moeilijk ge
noeg. Men vergeet wel eens
dat die 3000 gulden lang niet
genoeg is om een verhuizing te
kunnen betalen. Daar is nou
eenmaal veel meer geld mee
gemoeid," zegt Vera.
De ambtenaren Jan Landsheer
en Jan Amoureus hebben vo
rige week tijdens de project
groepvergadering laten weten,
„alle begrip" te hebben voor
de woede van de bewoners. Al
zegt Jan Landsheer er achter
af bij het wel moedig te vin
den van het college van
B en W, dat men de zwarte
piet naar zichzelf heeft toege
trokken. „Welke beslissing er
ook genomen zou zijn: er zou
altijd een groep door zijn gedu
peerd. Die huizen zijn in de
meeste gevallen te slecht voor
renovatie. Als je nu zou beslui
ten om toch tot sloop over te
gaan, zodat de verhuizers
recht op die 3000 gulden, zou
den. krijgen, dan dupeer je de
groep van bewoners die tn die
oude huizen wél wil blijven
wonen en die helemaal niets
voor sloop voelt Je kunt geen
besluit nemen waarmee ieder
een tevreden is."
De bewoners uit de 68 Patri
monium-woningen in de Zee
heldenbuurt hadden enige tijd
geleden wel al de schriftelijke
toezegging van de gemeente
gekregen, dat tot uitbetaling
van de verhuiskosten zou wor
den overgegaan. Dat moet zijn
gebeurd naar aanleiding van
de uitspraak van de commissie
voor de stadsvernieuwing van
enkele maanden geleden, dat
de Oostwijk moreel zonder
meer recht heeft op uitbeta
ling van het bedrag.
Diezelfde commissie zal in
haar eerstvolgende vergade
ring op 13 januari weer over
de zaak pralen. Het is te ver
wachten dat ook veel bewo
ners tijdens die vergadering
aanwezig zullen zijn, om hun
ongenoegen kenbaar te ma
ken. Morgen al zal de kwestie
op de agenda staan van de
vergadering van burgemeester
en wethouders.
praten over wat ze op dat
moment interessant vinden.
„We beginnen gewoon wat te
babbelen, maar daar blijft
het nooit bij", zegt mede
werkster Wil Zwijgers. „We
zijn met allemaal vrouwen,
dus meestal komen we uit op
onderwerpen als geld, schei
ding, abortus, kinderen en
dat soort dingen."
Het is overigens nooit de be
doeling geweest om alleen
maar vrouwen in de groep te
hebben. Jonnie Troost denkt
dat het wat meer variatie in
de onderwerpen van gesprek
zou geven als er ook mannen
kwamen. Maar ze begrijpt
wel hoe de situatie gegroeid
is. „Het is toch heel moeilijk
om zomaar ergens binnen te
stappen. Veel vrouwen ko
men hier om hun kinderen
naar de peuterspeelzaal te
brengen. En als je eenmaal
binnen bent durf je ook wel
naar zo'n praatgroep."
De medewerksters dachten,
dal een vrouw van haar man
eerder 's avonds naar het
buurthuis zou mogen dan
naar de bar. Maar dat blijkt
niet alle gevallen zo te ztjn.
„Ja, daar kun je vreemd van
opkijken", zegt Wil, „maar
het komt echt nog voor dat
vrouwen van hun man niet
wegmogen. Daar zijn vrou
wen voor weggebleven. Het
ligt bij een buurthuis natuur
lijk wel iets makkelijker dan
bij een bar, maar toch... Men
sen vinden het sowieso eng
om ergens alleen naar bin
nen te stappen."
Niet alleen de medewerk
sters, ook Piet Boere van het
buurthuis zou het jammer
vinden als de Praatpaal werd
opgeheven. „Zo'n groep
heeft heel veel mogelijkhe
den, het heeft raakvlakken
met Open School", zegt Boe-
re. „Als de mensen samen op
een onderwerp komen waar
ze meer van willen weten,
kunnen we iemand uitnodi
gen om daarover te praten,
of een videoband draaien.
Het kan heel leerzaam zijn."
Maar dat is er nooit van ge
komen; één keer kwam er
iemand praten over gezond
heidszorg, maar daar bleek
geen belangstelling voor.
Jonnie: „Ach, dat is eigenlijk
wel logisch. Groepen waar
over thema's gepraat wordt
2ijn er al genoeg. Mensen die
in zo'n groep willen hebben
er natuurlijk al een gevon
den."
Op de avond van donderdag
zeven januari is de eerstvol
gende bijeenkomst van de
Praatpaal. Piet Boere wil het
nog een maandje aankijken.
Komt er geen kentering in
de zaak, dan is de Haven
over een poosje een praat
groep armer.
