12
ROTTERDflW
Van puinhoop
tot goede
organisatief
Luxor wellicht
zomers dicht
GRAAG £EDAAN.
SOM
;Jg==ss£S~-
Spullenhuip na jaar 'opknappfei*'
M
ih
Dienst Kunstgebouwen moet bezuinigen
Rotterdams Nieuwsblad
zaterdag
30 januan 1982
"Twee Rotterdamse
film-buitenbeentjes
'Om een film als Pinkel te
maken moet je heel ver gaan'
Rotterdam „Ze hebben geloof ik dat kind bij ons in
- huis verwekt", zegt Diek Rijneke. „Toen Pinkel geen
huis had, heeft hij een tijdje met zijn vriendin Matjan
bij ons gewoond. Nee, hij is na het zien van de film
"direct weggegaan. Hij houdt niet van publiciteit- Vindt
dat hele filmfestival maar een raar gedoe."
Ze lachen. „Pinkel zei tegen een meisje dat een passe
partout kocht van honderd gulden, dat hij nog geen
knaak over had voor die domme handel", zegt Mildred
van Leeuwaarden.
Op de vraag hoe het nu met
Pinkel, Marjan en de baby is,
antwoorden de regisseurs:
„Gewoon, net als de film. 2e
sukkelen verder." Mildred:
„De baby was gisteren ziek."
Om alle misverstanden uit de
weg ie ruimen. Pinkel, de
hoofdfiguur in de gelijknamige
film van Dick Rïjneke en Mil
dred van Leeuwaarden, heet
in werkelijkheid ook Pinkel
en is geen opgeleidde acteur.
„Wel een geboren acteur, een
natuurtalent Ik heb zelden ie
mand 20 spontaan voor de ca
mera gehad,"zegt Dick.
~Ze zijn het er over eens dat
/-Pinkel een schot in de roos
^•vyas. De eerste Rotterdamse
^speelfilm over de punk Pinkel,
terugkeert naar het tradi
tionele patroon, is een succ.es
'Jap het filmfestival. Leuk, vin-
j^den Mildred en Dick, maar nu
»-het Lijnbaantheater nog.
Z£-Die film is voor een heel
jrijreed publiek en het moeilijke
vds nu om dat te bereiken", zegt
/piek. „Hoe krijg je de mensen
achter de televisie vandaan?
De bioscoop is niet meer te be
talen en voor een Nederlandse
film komen ze helemaal hun
stoel niet meer uit. Daarin
wordt vaak zo onnatuurlijk
gespeeld, en je kunt de tekst zo
'jgoed verstaan, dat dat het al-
dëen maar erger maakt."
^Mildred: „Gelukkig draait de
/"film in het Lijnbaan theater en
-/'niet jn het Venster. Het Lijn-
/jb'aantheater is echt nog een
^avondje uit. In het Venster is
jer weer die drempel met al die
Jrare kunstenaars en zo".
stadsvernieuwing. Heeft de ge
meente nooit gebruikt. Was
zeker te negatief."
Bij de gastenboot. „We moeten
wel naar die kleffe zooi als we
'Pinker in het buitenland wil
len krijgen", zegt Dick. „Maar
door
Karin Kufjpers
je moet met een praatje komen
en daar houden we niet van.
Er zijn filmers die iedereen al
plat lullen, voordat ze een me
ter film geschoten hebben."
„Daar komt bij", vult Mildred
aan, „dat Rotterdam nog altijd
het stempel van 'lokaal' draagt
bij collega's. In Amsterdam
schijnt het allemaal te moeten
gebeuren, wil het wat beteke
nen. New York valt ook goed
bij de filmers. Misschien had
den we de film 'Pinkel in New
York' moeten noemen." Iro
nisch. „Met al die aardige
straatbeelden en zo. Dót maakt
indruk. Rotterdam heeft in de
ogen van anderen weinig te
betekenen laat staan als we de
film in Zutphen gemaakt zou
den hebben." Lacht. „Pinkel
in Zutphen zou helemaal erg
zijn."
doen alsof ze je al jaren ken
nen. Hé Dick, zeggen ze dan
voor de microfoon en stellen
dan zo'n quasi-kritische
vraag."
Mildred: „De mensen die echt
goede vragen hebben, stellen
die niet tijdens zo'n discussie.
Die komen persoonlijk naar je
toe."
„Maar", vult Dick aan, velen
denken wel zo van 'die Rïjne
ke lult wel een beetje raar,
maar kan in ieder geval nog
filmen'."
Zoen
Even terug naar Pinkel. Het
idee om de ontwapenende
punkjongen te filmen, stamt af
van de tv-film 'Groeten uit
Rotterdam', die Rijneke twee
jaar geleden voor de VPRO-te-
levisie maakte. Daarin werd
het culturele leven en met
name het punkgebeuren in
Rotterdam belicht. „Dat 'Groe
ten uit Rotterdam' was voor
mij van: wham, er tegenaan.
In mijn vorige films was ik
rauwer. In deze eerste speel
film, deels documentaire en
deels geënsceneerd, is het op
een meer subtiele manier ge
gaan. Om een jongen als Pin
kel te filmen, moet je heel ver
gaan. We hebben hèm laten
spreken over voor de hand lig
gende onderwerpen. Hooguit
zeiden we: geef je vriendin
nou eens een zoen. Maar óók
de zin waarin Pinkel zegt, dat
hij niet in een flat wil wonen,
omdat daar alle portieken be
klad worden, komt van hem
zelf.
Het grote voordeel bij het op
nemen was, dat alleen Mildred
en ik er waren. Als er tien
mensen bij zo'n opname aan
het rommelen zijn, wordt de
Een beeld uit het begin van de film.
concentratie snel verstoord. Ze
waren aan ons gewend en wij
aan hun."
„Wij leerden Pinkel kennen
bij KKdubio, een soort punk-
centrum, en we waren geboeid
door hem", zegt Mildred. Pin
kel was toen een politieke
punk geworden, omdat hij de
kapitalistische maatschappij
niet zag zitten. Hij kwam
erachter dat er ook bazen bij
KKdubio waren. Hopmannen
noemde hij ze. Voor Pinkel
waren het allemaal bazen, of
ze nu links, anarchistisch, of
kapitalistisch zijn. Hij vindt de
baas, waar hij mee kan drin
ken en van wie hij geld krijgt,
aardiger dan een baas die zegt
hoe hij moet leven. Toen
haakte hij af van de punkbe
weging en kwam in het gareel
terug. Die verandering ging
heel snel, wekelijks. Dan zien
we dat Pinkel en Marjan be
wust een kind nemen, terwijl
hun kansen zo klein zijn."
Ook in vorige films gebruik
Mildred en Dïck mensen 4
aan de zelfkant van de mar
schappij staan en kansar:
zijn. 'Ik hou het wel voor^j
zien' uit 1973, de bekroond
film. gaat over het leven va
een druggebruiker, 't Is g
woon leven' uit 1978 is
film over drie jonge vrouwe i
geobserveerd in hun dagelijks
doen en laten.
Dick: „Wij nemen mensen 4 i
we interessant vinden. Ik j
niet gauw een portret mak
van een succesvol directeur
Over de kritiek van sommii
vrouwen, die boos zijn datt„
film de rolpatronen nog etc I
een keer bevestigt, zegt b j
„Pinkel vertelt het zelf ha
spontaan, dus is die situac
ook zo."
'Pinkel' is geheel gefinancier
door Dick Rijneke en MildrS
van Leeuwaarden zelf. 2
hebben de Stichting Rotte;
dam Films opgericht en nu
ken met-commerciële film
„Eigenlijk is het gekkenwet
om zo'n film zelf te betalen'
stelt Mildred. „Filmen is j j
ontzettend duur dat het nat
welijks mogelijk is om een lar
ge Kwaliteitslilm te maker
Voordeel is dat wij zelf app<
ratuur hebben en een monu
getafel. Maar om films naa
het buitenland te krijgen,
erg moeilijk en kostbaar. Hi
ministerie van CRM wil p
subsidie geven voor de vert-
ling als een buitenlandse pn
ducent de film aankoopt. Mai
zo'n man koopt pas als hij d i
film begrepen heeft, en daar;
weer ondertiteling voor nodij
Zo blijf je gaan."
Voorlopig is dc film Pinkt 1
vanaf donderdag 4 februari:
zien in het Lijnbaan theate i
Voor iedereen aan te bevelee i
•■Slijmjurken
*Zelf houden Dick en Mildred
Tqok niet van het 'slijmjurken-
'♦-gedoe* en de opgefokte sfeer in
/de filmwereld. Toch moeten ze
"**de boer op" om 'Pinkel* te ver-
-kopen. Dus, na een haastig ge
nuttigd ontbijt om vier uur s"
middags in de Lantaren, op
naar de Rijnboot aan de Maas
boulevard waar de collegafil
mers zich bevinden.
Onderweg praten ze over de
stad. De Willemsbrug vinden
ze mooi, maar de rest is 'ver
ziekt'. „Als ze hoge gebouwen
willen neerzetten, laten ze het
„Han ook goed doen", zegt Dick.
7/Over tien jaar is er geen oude
-wijk meer in de stad. Ik heb in
~1975 een film gemaakt over
Hé Dick
Ze zijn dus een buitenbeentje
in de filmwereld. Hoewel Dick
Rijneke al een aantal films
'Ik hou het wel voor gezien' en
't Is gewoon leven' 1 op zijn
naam heeft staan is hij naar
zijn gevoel nooit echt geaccep
teerd.
„Dat heeft ook met mijn eigen
houding te maken", bekent
hij, „Ik heb geen zin in dat ge
zeur over alle mogelijke ach
tergronden die je uit de film
kunt halen. Daar reageer ik
nogal bol op. Ja, en dan wordt
het publiek pissig op ie. Als ie
mand tijdens de publieke dis
cussie donderdagavond een
domme vraag stelt, zeg ik ook
dat-ie een domme vraag stelt
en moet ophouden. Ik hou he
lemaal niet van die publieks-
discussïes. AI die mensen die
Dick Rijneke en Mildred van Leeuwaarden: „We houden
-niet van dat siijmjurkengedoe..."
Gerrit Stelnkamp bezig met zijn specialiteit: repareren van wasmachines
Rotterdam Ruim een jaar is Spullenhuip bezig met verzame
len en opknappen van oude, versleten goederen.
De vrijwilligersorganisatie maakt elektrische apparatuur, huis
houdelijke artikelen en meubels, die anders bij het grof vuil ko
men, weer klaar voor de verkoop.
Medewerker Rob Lagrouw
herinnert zich, hoe het begon:
„Op een grote tafel lag een sta
pel briefjes met namen van
mensen die gebruikte spullen
hadden. Blindelings trokken
we een paar adressen en gin
gen met een gammele wagen
op pad. Soms belde er iemand
weken later op en vroeg waar
we bleven. Wat een puinhoop
was het. De laatste maanden
zijn we op weg een goede,
overzichtelijke organisatie te
worden".
/Rotterdam De bezuinigingsvoorstellen van de
/Dienst Gemeentelijke Kunstgebouwen, die vrijdag
Z& februari in de Commissie Kunstzaken aan de orde
ikomen, houden geen schokkende veranderingen in.
/Het film-programma in het Luxor Theater zal ko-
Lmen te vervallen, mogelijkerwijs zal het theater
3Ïan in de zomermaanden gesloten worden.
"Behalve het concertgebouw De trale dagkassa in het stadscen
^Doelen en het Theater Zuid
r^lein zullen de theaters gedu
rende één of twee vaste dagen
/per week gesloten worden.
3Met deze maatregel wordt in-
-gespeeld op het feit dat de
jrieeste bespelers op zondag en
.maandag niet spelen. Door op
<jeze dagen het theater ook
//werkelijk te sluiten -ook de
-kassa- wordt een bespas ring
/zowel op licht- en verwar-
/rhingskosten als op personele
"/kosten bereikt
Met het instellen van een cen
trum en mogelijkerwijs ook in
Rotterdam-Zuid gaat een lang
gekoesterde wens in vervul
ling. De VVV Rotterdam heeft
het voornemen zijn theaterbe-
spreekbureau-functie door
middel van automatisering te
verbeteren en uit te breiden.
Er bestaat contact met de
VW teneinde te bezien in
hoeverre met deze automatise
ring een samenspel tussen
VvV en DGK kan worden be
reikt
De service van de ouvreuses
wordt teruggebracht men zal
in het concertgebouw en in de
theaters zelf zijn plaats moeten
zoeken. In de garderobe van,
de Rotterdamse Schouwburg
zal zelfbediening worden inge
voerd.
Van de oorspronkelijke ge
dachte het Hofpleintheater of
het Luxor Theater te sluiten is
afgestapt, al zou sluiting van
het Hofpleintheater voor de
DGK een besparing van
f 500.000,- opleveren.
De gemeentelijke 'ombuigings-
operatie' '82-'83 legt aan de
Dienst Gemeentelijke Kunst
gebouwen dwingend een be-
zuiging op die moet leiden tot
een maximaal bereikbare ver
laging van de exploitatiekos
ten met y2.800.000,-. Dat komt
neer op een bezuiniging van
15 op het huidige exploita
tietekort van /18.815.000,-.
Ter illustratie wijst Lagrouw
op enkele lijsten en een agen
da, waarop alle afspraken
staan. Na een rondleiding
langs de werk- en opslagruim
tes aan het Samuel Muller-
plein in het Nieuwe Westen
zegt hij: „Zoals je ziet, zijn we
serieus bezig mooie en stevige
werkplaatsen te bouwen. Bo
vendien hopen we een winkel
tje te maken."
Spullenhuip is een onderdeel
van een project van het Buro
Alternatief Werk, bedoeld om
vrijwilligers arbeid te bezor
gen. Nog negen 'clubs', zoals
een fietsenmakerij en een
vrouwenwinkel, horen bij het
plan. Met een begroting van
zo'n 45.000 gulden per jaar,
waarvan de gemeente een der
de financiert, moeten gemid
deld acht krachten van Spul
lenhuip hun inkopen doen. De
opbrengst van de verkoop
wordt gebruikt voor de aan
schaffing van gereedschap.
Schoenen
„Ik had eens op het erf een
paar schoenen klaargezet om
weg te gooien", vertelt tim
merman Rob Lagrouw. „Plot
seling kwam er een meisje
aanrennen. Vlug drukte ze me
twee gulden in de hand. Ver
volgens zwaaide ze triomfante
lijk naar haar moeder, die er
gens op een balkon stond. De
vrouw had haar dochter op
dracht gegeven zo snel moge
lijk te handelen".
Deze anecdote is tekenend
voor het publiek, dat Spullen-
hulp trekt. Lagrouw: „Vooral
minder draagkrachtigen uit
oude buurten bezoeken ons.
Logisch, onze prijzen zijn op
deze mensen afgestemd. Maar
in de toekomst gaan we ons
ook richten op een bredere
klantenkring".
Zijn collega Genit Steinkamp
voegt er aan toe: „Als ik veel
I*
tijd in een wasmachine steek,
en ik maak een goed product,
mag de prijs toch wel hoger
zijn. We vormen geen concur
rentie voor winkels, we letten
op de marktprijzen. In het be
gin hebben de profs wel ge
klaagd, nu zijn er geen proble
men. Het geeft voldoening, dat
we van de kopers nagenoeg
geen klachten krijgen over de
kwaliteit".
Eigenlijk is Steinkamp onder
wijzer. Hij doorliep de Pedago
gische Academie, in zijn vrije
tijd knutselde hij weieens: „Ik-
heb 130 keer gesolliciteerd.
Gelukkig, dat ik hier terecht
kon. Ik krijg voorlopig toch
geen baan in het onderwijs".
Via het Hulp en Informatie
Centrum (HIC) of de Sociale
Dienst komt een werkloze in
contact met Spullenhuip. In
het verleden keken de mede
werkers niet zo nauw. Ieder
een die een beetje handig was,
kon meedoen. Nu selecteren
de vrijwilligers meer. „We
Willen vaklui", verklaren Rob
Lagrouw en Gerrit Steinkamp.
„Omdat we conïnuïteit in ons
bedrijfje willen. Binnenkort
hopen we een vestigingsver
gunning te krijgen, zodat we
zijn verzekerd van voortbe
staan. Eigenlijk zijn we van
plan onszelf te bedruipen, de
gemeentelijke subsidie kan
dan vervallen. We willen he
lemaal de verantwoording
voor Spullenhuip krijgen".
Veel last van de gemeente
hebben ze niet: „Als op het
eind van het jaar de begroting
sluit, zit het wel goed".
Medewerkster Amy Snoek, die
'een keertje de boel kwam op
ruimen en bleef hangen':
„Omdat we alles zelf doen, zijn
we emotioneel bij de zaak bé
trokken. Daarom is het moei
lijk om van Spullenhuip af
scheid te nemen. Drie jongens,
die nu ergens anders werken,
hebben Spullenhuip als op
stapje kunnen gebruiken.
Maar Rob riep een half jaar
geleden al, dat-ie weg wude,
en nu zit hi^er nog steeds".
Nadat een vrachtwagen de goederen heeft gelost, zetten vrijwilligers de spullen klaar voor
'bewerking'
-Waaju
Er zijn mensen die onze krant nog niet
lezen. Uw beste vriend of vriendin
misschien. Breng daar even
verandering in.
Maak hem of haar abonnee. Zo gefikst
en goed beloond! Want voor die kleine^
A*tes:.
Postcode.
n
moeite krijgt u een originele
pepermolen en zoutvat.
^Plaats,
*°utva fna
<ïdres.__
I P°ïfcod#;
I ™°°°PUats:_
J telefoon;
d
w
8UI
d
di
zt
K. d
O1
Rott
telij;
mee
eens
die
plan
om
Will
ren'
toch
de g
ting
den.
Fel
lems
dire<
