BOTTERDAM
In den Rustwat heeft
geen boei meer nodig
Bicentennial 1982'
in april van start
k
mm
Parkeerbeleid i 'I
kost s
gemeenschap l
NOTEERT
U EVEEL»
Hoogtepunt in Rotterdam
t
Zonder
pottekijhers'n
piano toefeen jj
RIJKEN tl LANGE
4
I i
Ml
Cf:
Voor
inlichtingen
óiptrent
adverteren
in deze
rubriek i
m 010-144 j 44
toestel 0
<&\Lt A «7
In den Rustwat ligt heel romantisch in de lommerijke Perenhof.
Nog niet zo lang geleden verscheen een gemeente-ambtenaar
ih restaurant In den Bust wat aan de Honingerdijk met de
vraag, waar de reddingsboei was. Hij moest namelijk vast
stellen of dit attribuut nog in deugdelijke staat verkeerde.
Restaurateur Johan A. van der
Horst, die sinds I960 hei culi
naire gebeuren in de uit 159?
stammende 'herberg' leidt, was
uiteraard nogal verbaasd. De
ambtenaar handelde volgens
ietwat vergeelde voorschrif
ten. En die hielden in dat er
een boei aanwezig diende te
zijn in het, ten aanzien van het
rivierwater zo kwetsbaar gele
gen pand. Blijkbaar was die
verplichting na vele jaren
plotseling weer boven water
gekomen, waarop de over
heidsdienaar zijn jas en de
stoute schoenen had aange
trokken om zich te begeven
naar de Perenhof in Kralin
gen. Nadat de heer Van der
Horst hem erop had gewezen,
dat sinds de verhoging van
Schielands Hoge Zeedijk in
het kader van de Deltawerken
de situatie geheel anders was
geworden, moest de ambte
naar zelf glimlachen over zijn
veiligheidsmissie.
In die put aan de Honinger
dijk, waar lijn 1 zo'n fraaie lus
knerpte, was de herberg in
derdaad erg kwetsbaar. Dat
heeft men geweten ook, want
tijdens de ramp van 1953 heeft
het water er tot een hoogte
van 1,65 gestaan. Het is ver
meld op een steen, die is inge
metseld in de, in 1960 naar De
Perenhof verplaatste herberg.
Zoals een authentieke steen
boven de ingang meldt, dat In
den {per ongeluk zijn In en
den aan elkaar gemetseld)
Rustwat dateert van 1597.
Geen duit
Johan van der Horst, een van
Ede geboortige horecaman met
veel horeca-ervaring, heeft er
geen duit spijt van, dat hij
veertien jaar geleden de ex
ploitatie heeft overgenomen.
,',En toch moet ik eerlijk be
kennen, dat ik nou niet direct
Rotterdam óp het oog had,
toen ik een eigen bedrijf wilde
beginnen. Als je me nu zou
vragen; Zou je weg willen uit
deze stad?, dan zou ik zonder
aarzelen antwoorden; beslist
nieti Ik ben misschien nog
chauvinistischer dan menige
geboren Rotterdammer."
Johan van der Horst haalt een,
naar het lijkt midden Negen
tiende Eeuws schilderij van de
muur om een daaronder aan
wezig wapen te tonen, waar
van nïj niet weet van wie of
wat het is. Het wapen van
Kralingen is het zeker niet;
men denkt, dat het van één
der vele families is, waarvan
de herberg in de loop van de
eeuwen achtereenvolgens ei
gendom is geweest. De restau
rateur is het met ons eens, dat
het eigenlijk zonde is zo'n wa
pen. hoe eenvoudig ook uitge
voerd, af te dekken met een
schilderij. Overigens is op het
doek heel fraai de herberg ge
penseeld. Hij neemt zich voor
nog intensiever naar de oor
sprong van het wapen op jacht
te gaan, het op te knappen om
het daarna een minder ver
stopt bestaan te laten leiden.
Oude tegeltjes zijn overal in
het sfeervolle gebouwtje te
vinden, tot bij de meterkast
toe. Men proeft bij het binnen
komen reeds direct: hier is al
les gedaan om de oorspronke
lijkheid zoveel mogelijk in
stand te houden.
Sloopspook
De heer Van der Horst is zo
verknocht aan zijn restauran-
therberg, dat hij griezelt als hij
bedenkt welke sloopgevaren
het historische gebouwtje heb
ben bedreigd. Niet éénmaal,
maar verscheidene keren was
het laatste uur van In den
Rustwat bijna geslagen. Steeds
weer kwam het boven, drijven
op de lijst van projecten, waar
de sloper wel naar mocht kij
ken, maar niet aankomen. En
toch werd in het najaar van
1959 In den Rustwat afgebro
ken. Als gevolg van de opho
ging der waterkering was de
herberg tussen Maasboulevard
er» Honingerdijk nog veel die
per weggezonken. Een onmo
gelijke situatie, die maatrege
len wel noodzakelijk maakte.
Het afbreken gebeurde op een
rustige en ordelijke manier.
De mannen, die de afbraak
verrichtten, gingen te werk als
gewetensvolle archeologen.
Steentje voor steentje, spon
ning voor sponning werden ais
het ware met fluwelen hand
schoenen aangepakt. In Den
Rustwat zou opnieuw overle
ven, al was er een verhit debat
in de gemeenteraad aan vooraf
Tekst:
Ben Swaep
Tekeningen:
Charles Kemper
gegaan. Wat bruikbaar was
en dat was nog heel veel
ging naar De Perenhof, waar
van de stichting eigenaar was
geworden. Er werd bij de we
deropbouw alles gedaan om de
authenticiteit het volle pond te
geven. Zelfs foutjes in het met
selwerk werden aangehouden.
Toch was er bij al die vrolijke
klanken een man in mineur.
Natuurlijk was herbergier
Tuk, die In den Rustwat in de
eerste plaats als café exploi
teerde, verheugd, dat de her
berg zul worden behouden.
Maar hij was niet de geroepe
ne om er een klasserestaurant
in te gaan leiden. Zeker, hij en
zijn vrouw konden een stevige
pot koken, maar van de echte
gastronomie had Tuk geen
hoge (kok)muts op. De familie
Tuk sliep boven de gelagka
mer, in een paar kleine op
trekjes. De Tukkers huisden
gewoon aan de grote tafel in
de herberg, temidden van de
gasten. Na het verplaatsen zijn
zij naar een horecabedrijf aan
de Kleiweg getrokken.
In 1960 kreeg burgemeester
Van Walsum het eerste kopje
koffie geserveerd in de nieu
we, maar toch nog wel oude In
den Rustwat als teken, dat de
heropening een feit was. De
bekende boreca-exploitant
Bakker heeft vooral ook de za
kenwereld zeer weten te inte
resseren voor zijn uitstekende
Franse keuken. Een. taak, die
dus later door de hoer Van der
Horst werd overgenomen en
die op zijn beurt een geheel ei
gen stempel op de zaak zou
gaan drukken.
'Nyeuwe herberg'
Of In den Rustwat nu meteen
in 1597 een van alle officiële
stempels voorziene herberg
was, is niet helemaal zeker.
Aangenomen wordt echter,
dat een passage in éen nota
van het Hoogheemraadschap
Schieland betrekking had op
het in opdracht- van Pieter
Jansz Bock gebouwde huis met
de naam In den Rustwat. Die
passage luidt: „Nyeuwe her
berg in 159? voor drie gulden
en tien stuyvers bier gedron
ken." Eerst in 1656 wordt het
huis nadrukkelijk als herberg
genoemd. Van 6 mei 1671 af is
die gedurende meer dan an
derhalve eeuw in het bezit van
de familie Krijgsman geweest.
Op 12 april 1815 maakte her
bergierster Anna van Driel,
weduwe van Jan Krijgsman,
'ziek van lychaam te bedde
leggende' haar testament. Zij
liet de herberg na aan zoon
Hugo, van beroep tapper.
Nadat nog andere families ei
genaresse zijn geweest, kwam
met het buiten Woudenstein
In den Rustwat in het bezit
van de familie Koiff. In ver
band met de aanleg van de
tramlijn Het Park-Honïnger-
dijk wilde de gemeente buiten
en herberg aankopen. De koop
werd in 1896 na vele moeilijk
heden een feit, maar zowel
Woudenstein als In den Rust
wat verkeerde in staat van
verval. Discussies over het al
of niet voortbestaan te over.
precies als ruim een halve
eeuw later het geval zou zijn.
In 1905 werd de totale restau
ratie uitgevoerd. De gemeente
verpachtte In den Rustwat als
uitspanning en bejaarden van
thans zullen nog wel goede
herinneringen hebben aan de
speeltuin, de frisse ranja en de
koele karnemelk.
De oorzaak, dat het gebouwtje
zo diep kwam te liggen, was,
dat na de stormvloed van 1916
de dijk ter plekke niet onaan
zienlijk werd verhoogd. In
1953 had het echter toch maar
een haar gescheeld of het wa
ter had het totaal overspoeld.
Geen sinecure
Deze herberg heeft dus een
enorme historie, zodat organi
saties als het Historisch Ge
nootschap Roterodamum het
voortbestaan ervan hoog in
het vaandel hebben geschre
ven.
Uiteraard doet dat Johan van
oer Horst deugd. Hij maakt er
geen geheim van, dat de ex
ploitatie van een klasserestau
rant met werk voor twaalf
mensen in een toch wel kleine
ruimte geen sinecure is. Hij
steunt daarbij voor een groot
gedeelte op de zakenwereld,
maar er komen ook gasten, die
zo maar eens sfeervol willen
eten, of die iets hebben te vie
ren. Er is geen armslag om een
aparte apéritiefruimte te
creeren, die stellig de exploita
tie gunstig zou kunnen beïn
vloeden.
Van der Horst daarover: „In
1976 heb ik vergunning ge
vraagd om geheel in stijl iets
te mogen laten aanbouwen. In
1980, vier jaar later dus, kreeg
ik eindelijk bericht, dat er
gunstig op mijn aanvraag was
beslist. Toen was de bouwprijs
zoveel hoger geworden, dat ik
ervan moest afzien."
Hij maakt echter allerminst de
indruk een aangeslagen man
te zijn. Zijn liefde voor zijn,
van een royaal voorzien par
keerterrein In den Rustwat
blijft immer groot.
ADVERTENTIE
Ais u van pianospelen houdt, kom
dan 'ns bij ons binnenstappen.
Vragen stellen. Kritisch kijken.
Op uw gemak een stukje spelen.
En dan rustig beslissen.
Of nog even uitstellen,
want een piano of vleugel koopt u
met zómaar,
t Tenminste, dat hopen wij.
JOU ID fiOniNW* JU tólQUmCO
Rotterdam Ter gelegenheid van de 'Bicentennial
1982', de viering van tweehonderd jaar diplomatieke
en handelsbetrekkingen tussen de Verenigde Staten
en Nederland, organiseren de gemeente Rotterdam
en enkele instellingen een serie grote evenementen
ïn de economische en culturele sfeer.
Het hoogtepunt van deze herdenking vormt een se
minar op 19 april in De Doelen. Op die dag zal ko
ningin Beatrix in New York het Amerikaanse con
gres toespreken, hetgeen het startschot betekent voor
een aantal evenementen in de VS.
Het seminar in Rotterdam draagt de titel 'Verstevi
ging van de Amerikaans-Nederlandse handelsbe
trekkingen: het voorbeeld van kolen'. Het staat on
der meer in het teken van de wederzijdse interessen
bij kol en transport; kolenoverslag en kolenvergas-
sing. Amerika is een kolenexporterend land en Rot
terdam verwacht als grootste Europese energiehaven
de Amerikaanse kolen binnen te krijgen.
Inleiders op het seminar zijn Jan Terlouw, minister
van economische zaken, die praat over de relatie tus
sen ons land en de VS, William Morris, onder-minis
ter van handel in de VS over de rol van zijn land op
de internationale kolenmarkt, R. A. Cardello (Esso-
Nederland) over onder meer kolenvergassing in Rot
terdam en de waarnemend wethouder van haven
en economische zaken in Rotterdam, die verhaalt
over de Rotterdamse haven als poort van Europa
voor Amerikaanse kolen.
De bijeenkomst in De Doelen, die van 14.00 tot 16.30
uur wordt gehouden, is georganiseerd door de ge
meente Rotterdam in samenwerking met de Ameri
kaanse consul-generaal in Rotterdam, J. Sulser. Di
rect na het seminar wordt de tentoonstelling 'Twee
honderd jaar vriendschap' geopend.
Vrijwel gelijktijdig met dit gebeuren hebben de ge
meente, de Kamer van Koophandel en enkele ande
re Rotterdamse instellingen in de Verenigde Staten
evenementen georganiseerd. Het Wereldhandelscen
trum en de Scheepvaart Vereeniging Zuid houden
met medewerking van het Havenbedrijf en het Rot
terdamse bedrijfsleven een tentoonstelling in het
Newyorkse World Trade Center, De expositie loopt
van 19 tot 26 april.
Op 19 april verzorgen Rotterdamse relaties in New
Orleans een feestelijke bijeenkomst, waarna drie da
gen later de Rotterdamse vertegenwoordiger in
Houston een seminar voor zakenlieden en Neder
landse relaties houdt.
Verder verzorgt de zusterhaven Seattle op 23 april
een lunehbijeenkomst met presentatie in die stad.
Tot slot wordt op 20 juni een Rotterdam-VS evene
ment in Los Artgeles gehouden.
4
De opbrengst van par-
keergelden in Rotterdam
loopt de laatste jaren te
rug. In 1981 was die op
brengst ruim drieënhalf-
miljoen gulden, 3-552.90G
gulden om precies te zijn.
In 1980 was het nog zes- u
duizend gulden meer en
in 1979 was de opbrengst
3-687.090 gulden. Op zich i
lijken het geen aiarme-
rende cijfers. Maar wie,
even nadenkt over de ont
wikkelingen in het par
keerbeleid van de laatste
jaren komt tot heel ande
re conclusies.
Het korps parkeercontro-
leurs staat onder grote
druk om het werk goed en
rechtvaardig uit te voe
ren. Enkele malen is het
korps de afgelopen jaren
uitgebreid om de groeien
de behoefte aan parkcer-
controle op te kunnen
vangen. En ook dit jaar
komen er weer dertig par-
keerconlroleurs bij.
Daarnaast is in de Joop
van 1981 een groot aantal
parkeermeiers om
gebouwd van een kwartje
per uur naar een kwartje
per half uur. Bovendien
zijn in de meeste straten
meters bijgeplaatst ten
koste van vrije parkeer
plaatsen. Zelfs zonder
over een gToot financieel
inzicht te beschikken, zou
men dus kunnen verwach
ten, dat de parkeergelden
jaarlijks zouden toene
men.
Het tegendeel blijkt waar
te zijn. De inkomsten lo
pen terug. Deels komt dat
door het verminderen van
de grote parkeerterreinen
ïn het centrum, deels door
nauwelijks groeiende in
komsten uit de parkeer-
meters. Niet alleen vallen
de inkomsten tegen, maar
daaraan gekoppeld loopt
ook de gemiddelde betaal
de bezetingsgraad van de
parkeermeters terug, In
1979 werd er gemiddeld 49
proeent van de tijd bij een
parkeermeter betaald, in
1980 nog 47 procent en in
1981 nog maar 43 procent.
Het is niet eenvoudig om
de vraag te beantwoor
den, waarom de gemiddel
de bezettingsgraad bij
parkeermeters terugloopt,
en de inkomsten, ondanks
een toename van het aan
tal meters en een hoger
tarief, tegenvallen. Wie 1
echter de tijd neemt om^*
zich te verdiepen in het
nauwkeurig samengesteld
overzicht van de opbreng
sten van parkeermeters
per straat en per fcariefs-
groep, kan minstens een
aantal aspecten aanwij
zen van het tegenvallend
resultaat van de meters.
Vooral voor de politici,
die voor het gemeentelijk
parkeerbeleid verant
woordelijk zijn, is het
onthullend leesvoer.
Twee voorbeelden ter illu
stratie. De inmiddels ver
dwenen groene parkeer
meters op het Doclwater
met een parkeerduur van
vier uur haalden een be
zettingsgraad van 71 pro
cent, diezelfde meters aan
de Blaak maar zeventien
procent.
De grijze meters voor
twee uur parkeren bij het
postkantoor halen een be
zettingsgraad van 81 pro
cent, diezelfde meters in
de Witte de WUhstraat
maar achttien procent.
De beide voorbeelden to
nen aan, dat het plaatsen
van de juiste parkeerme
ters en de Controle «t-h;.
van het grootste belAug
zijn voor de inkónv-trn
La ngpark eer plaatsen r
het centrum van dé si;?
met een tijdsduur* vn
twee of \Le.r uur hbihit'
I bij automobilisten 7/.vr n
'trek te zijn. Op ptaptte
i met een scherpe cuntrji
l zoals het DoHwv.êV
'het polUietsurcV'* en b
postkantoor, halen z> <*-*:-
hoge betaalde bezeilt r~; -
graad.
In de Witte de
is de hm»timgstfnvu! v w
de parkeprmeters iV>'
maximaai. ge/W ,het U t'
dat je er Je auto hifn.
nooit kwijt kia ttw d
auto's dagelijks tin
geparkeerd staan. Knntt
controle laten automobi
listen hei bctaiesj' al si.
achterwege, getuig* dt
lage bciaalde bezet'>H.,'
graad. In de Vi
Wit hst ra at v>
het feit. dat de p
wachters zich ovr
gemeen tot Sutt~<
ren van de me tors bvji» -
ken en echte fonipark^-r
ders niet aanpakkep U\i'
laten ze aan de--nornhtf'
politieagenten óver. He
J
p !a)
door w-
Gees de Gèaaff
a»
gevolg is, dat de phrkdt r-
wachlcrs in de Witte 'd<-
With Straat niet echt ,np
kunnen" treden. Immer-
het zóu uiterst orimtbi
vaardig zijn Iemand mi
de meter ir bekeuren Hi
ernaast dubbel geparkdn-
de auto's^tftan.
Bij d<- parkeermeters fnii
de Blaak kan men zieh af
vragen, waarom die me
ters er staan. Bij langpar-
keren is de kansV d;U\»r
controle komt veel grol*-/
dan bij kort park eren' F>-<j
lage »behta-ïde bezeil:ig4
graad betekent in dat v
val, dat de behoefte Jhsi
die parkeermeters KÏt t'ro
erg groot is. De v.raag i-.
of bij een dergelijk bigt
bezettingsgraad m> i*.".
wel nuttig atüfi,
W 1 i
Het beleid van degem'-in
te is erop gericht de hit ge
parkeerd er uil de sU'T
houden en de kort par
keerder meer kans d<- er
ven een vrije plaats In
een parkeermrtvC' t,e vin
den, Maar als dal b-léKl
zo stringent wordt uitge
voerd, dat kor «parkeer
plaatsen napwelijks befet
zijn, schiet,dat bejeid ziit.
doel voorbij. Als',dan ruk
nog de controleIu'ie
lijks zinvol is uivJe vi c
ren en het gebrek avtn vin
trole mensen uitnodigt f-i.i
eert parkeerrnei'er k ■[..•b.n
staan zonder te het,*
wordt het hoog tijd be.
hele parkeerbeleid; m her
zien. Wie ervan uit/aai.
dat voor kor Spar ktnvi'
een hoge betaalde,
tingsgraail hij een Schei*;k-
controlu een aa;"j jtrij/ïnjj A>,
voor de noodzaak v;-.n
parkeermeters, ,\-u
goede leidraad. Elk arnlvf
beleid kost geld.
ALLE MERKEN
CAM ERA'S 70T
40% KORTING
OOK IN-EN VERKOOP
VAN GOEDE
GEBRUIKTE CAMERA'S
VAN OER GRAAF 8.V.
WALENBURGERWEG3
MEENT 4* (hV- BiWWVOtio)
ROTTERDAM-CENTRUM
FUJI-FILM INDIEN
ONTWIKKELDEN
AFGEDRUKT
-• f
