REGIO 17 f ^Geen baan toch actief M Rotterdams Nieuwsblad woensdag RZ/RV/RY/RW/RS 28apnl!982 Hellevoetsluis Het pad van werklozen of wao'ers gaat niet over rozen. „Parasieten zijn het, profiteurs", zegt men wel eens achter hun rug. Iemand die geen werk meer heeft of is afgekeurd wordt vaak niet meer geaccepteerd door zijn omgeving en zelfs door zogenaamde vrienden en kennissen gemeden. ;Met als gevolg dat de uitkeringstrekker eenzaam wordt, zijn zelfvertrouwen verliest, in het leven 'geen gat meer ziet. De Stichting 'Geen baan toch actief' in Hellevoetsluis kent 'de problemen van ■mensen die nog geen '■werk of geen werk meer hebben door en •door. Omdat het niet nodig is dat een .werkloze de hele dag treurig in zijn stoel voor zich uit zit te kijken en kluizenaar wordt, daarom is de '.projectgroep Geen baan toch actief 'destijds opgericht. Dat was in januari 1980 toon men onder de naam werklo- zen project voor het eerst bijeen kwam in gebouw De Veste. Het project was ingepast m het programma van de Volksuniversiteit en dal bete kende dal er cursussen werden gegeven door leraren. Dat be door wiiiem PeKeiöer viel de werklozen met 20 en ze begonnen voor zichzelf onder de huidige naam. In januari vorig jaar kreeg het project een eigen ruimte boven de wereldwinkel aan de Oost- zanddijk 32, sinds november is Geen baan toch actief een stichting mei een zelfstandig bestuur. ,.ln de winter is het drukker dan in de zomer", vertelt de heer P.C. Pape, nadat hij zijn miniatuur-molen heeft achter gelaten in de werkruimte en even rustig gaat zitten om een praatje te maken. ..Op een zonnige middag als deze gaan de mensc.» liever naar de cara van. Dan is alleen de vaste kern van zeven (i acht mensen aanwezig". Hartaanval Pape behoort tot die vaste kern. is van het begin af aan actief in het project en zit in het stichtingsbestuur. Bijna zes jaar geleden werd hij na een hartaanval afgekeurd voor zijn baan als plasticbewerker bij de firma Van Pek in Abben- broek. 'Geen baan toch actief' is voor de 65-jarige Pape een ware uitkomst. „Ik heb geen zin om thuis in een hoekje te gaan zitten, dn project breekt de dag". Vier middagen per week van één tot vijf uur is de bovencia- ge van de Wereldwinkel geo pend voor mensen zonder baan. Op vrijdag is er geen bij eenkomst. dan breekt het weekeinde aan en gaan de mensen weg. Eehte leden kent het project niet. Iedereen zon der baan is welkom, of hij nu één keer komt en dan nooit weer of elke middag, het maakt niet uit. De bijeenkom sten zijn gratis, contributie be talen hoeft niet. Elke deelnemer aan het project is geheel vrij om zijn eigen aetiviipii te kiezen. Tim meren, knutselen. verven, •schilderen, kleien, zeefdruk- ken, tekenen, alles kan. ook een praatje onder het genot van een kopje koffie. Alleen op maandagmiddag is .er een vast programmaonder deel: de praatmiddag. Dan wordt er een onderwerp be sproken dat voor mensen zon der baan belangrijk kan zijn, zoals: Hoe deel je de dag in, of beter gezegd: Hoe kom je de dag door? Ook wordt dan ge praat over eventuele gezamen- lfjke activiteiten: een wande ling langs de wallen van Hel- levoetsluis, een diavertoning, enz. 'Pape houdt zich vooral bezig met het maken van zeefdruk ken, waarvan de ontwerpen worden gemaakt door een an dere deelnemer aan het project, Toon Wagner. Met Hellevoetsluis Maritiem voor de boeg, is voor Geen baan toch actief een zeer drukke tijd aangebroken: posters, stic- 1 kers en ander materiaal moe ten worden gedrukt. Verder worden tegeltjes gefabriceerd 1 en wapenborden (met daarop de wapens van Hellevoetsluis, Nieuwenhoorn en Nieuw-Hel- voet) geschilderd. Tegen kost- prijs worden de spullen ,ver- Omdat een werkloze geen kluizenaar is... Juridisch adviseur Jane Haeseker: „Sommige mensen, die willen scheiden, nodig ik uit bij mij thuis". kocht aan de organisatoren van het evenement. Nul Hieruit blijkt dat het project niet alleen nut heeft voor werklozen, aow'ers, aww'ers en noem maar op. maar ook voor die gelukkigen die nog in het bezit zijn van een baan. Men kan bijna geen activiteit in Hellevoetsluis bedenken of Geen baan toch actief heeft er iets mee te maken: posters voor het Brandweer museum, die internationaal worden ver spreid, stickers voor de radio zendamateurs, kasten voor het politieburo. wand tegels en an der materiaal voor de Vesting- dagen, hen nnerings tegeltjes bij de opening van gebouwen (bijvoorbeeld bij de in gebruik neming van de recreatieruim te Apollo voor bejaarden in De Kootstee, zeer recent). Het project kijkt ook zeer be wust over de Hellevoetse gren zen heen: de biljetten waarop de open dagen van hei Agat- hahuis m Ooslvoorne worden bekendgemaakt, worden ver vaardigd door de deelnemers aan het project Molen Pape is naast allerlei andere werkzaamheden voor het project bezig met de bouw van een miniatuurmolcn Tot zijn zeventiende heeft hij in de molen van Middelharms ge woond, die inmiddels allang is afgebroken. Het karwei levert hem weinig problemen op. „Ik heb geen tekeningen nodig, al leen gereedschap En daar zorgt de gemeente voor dte het project subsidieert, dit jaar met achtduizend gulden. Van dc molenaarszoon, die al vijfentwintig jaar m Helle voetsluis woont, naar een man die vroeger beroepschauffeur is geweest en zich ongeveer vijftien jaar geleden in de ge meente aan het Haringvliet vestigde. Jan Schutte, driecnveeng jaar oud en voorzitter van de stich ting. Was evenals Papen van het begin af aan bij het project betrokken. Werd na een be drijfsongeval waarbij hij zijn rug zeer ernstig beschadigde ui 1977 afgekeurd voor zijn werk. Heeft weinig zin om over zich zelf te praten, praat liever over het project. „Dat vind ik veel belangrijker". Hij vertelt dal vorig jaar onge veer veertig personen op be zoek zijn geweest bij Geen baan toch actief: twaalf ww'ers, twaalf aow'ers. en zes tien wao'ers. De leeftijd van de deelnemers schommelt zo'n beetje tussen de dertig en de zeventig. Met jonge werkloze schoolverlaters en vrouwen loopt het nog geen storm. „Er is een bepaalde drempelvrees. vooral bij schoolverlaters", laat Schutte weten. „We krijgen ze maar moeilijk hier naar toe. Maar we blijven ons best doen en laten in de kranten regelmatig van ons horen. Met de vrouwelijke belangstelling is het beter ge steld. Afgelopen jaar hebben we hier zes a zeven vrouwen gehad". Vorig jaar zijn door Geen baan toch actief cursussen werken met klei, tekenen en model bouw' georganiseerd, waaraan drie groepen van vijftien men sen hebben deelgenomen. Cur sussen zullen, volgens Jan Schutte in elk geval terugko men, maar dat zal wel van de winter worden. „Aan die cursussen kan echt iedereen meedoen. Zelfs men sen meL twee linkerhanden. We hebben ze hier wel gehad, die mensen die zeiden dat ze niets konden. Maar als je ze een hamer en wat spijkers geeft en ze gewoon hun gang laat gaan, blijken ze helemaal met zo onhandig te zijn". Woorden De sfeer binnen hel project is volgens de voorzitter goed. „Natuurlijk hebben we wel eens woorden, maar echte ru zies hebben we nooit. Verschil van mening is normaal, zo is het toch?" Ruzie binnen het project zou ook zeer slecht van pas ko men, want waar moeten men sen zonder baan hun hobbies dan uitoefenen? „Hoe vaak ge beurt het niet? Echtscheiding omdat de man thuis een plan- kie doorzaagt", vraagt «fan Schutte zich af. Maar ook daar heeft de Stich ting in de persoon van Jaiie Haeseker aan gedacht. Vier middagen per week adviseren zij geheel kosteloos over echi- scheiding. huurzaken, belas ting, straf-, betalmgs- en bij- standszaken. huisvestmgsaön- gelegenhedcn, enz. De bijna aehtenveertigjange, in Indonesië geboren juridisch adviseuze bewandelt daarbij een aparte weg Echtscheidin gen bijvoorbeeld pakt ze op een zeer originele wijze aan. „Ik probeer eerst altijd jüie mensen bij elkaar te houdem In principe ben ik tegen echt scheiding", vertelt cfe Evange lisch-Lutherse Jane Haesker „Scheiden is een afgrijselijk iets Waarom dacht u dat ik zo laat ben getrouwd'7 (achten dertig jaar, red.) Omdat, toen ik nog in de advocatuur zat. zoveel c 'tscheidingen heb meegeinac „Sommige echtparen die uit elkaar willen, nodig ik een avondje uit bij ^uj thuis in De Struyten. Dan eten ze bij mij. drinken koffie en dan praten we de zaak rustig uit. Soms duurt dat lot twee uut half drie in de ochtend, vaak met een positief resultaat Ik vertel dan dat ze beiden water bij de wijn moeten doen En dan krijg je soms reacties als- maar ik lust helemaal geen wijn. Dan leg ik uit dat hei een ge zegde is en dat vinden ze dan dom. Dan zeg ik' ik ben ook dom, maar desondanks pro beer ik u te helpen". „De korte tijd dal je leeft al word je negentig dan is het le ven nog kort moet je het sa men gezellig maken". „Hoe oud ik zelf denk te wor den' Dat laat ik liever over aan Onze Lieve Heer" „Kijk", zegt ze, terugkomend op het onderwerp, „een woor- is normaal.*Het is zelfs prima, dan heb je tenminste iets om goed te maken. Getrouwde mensen die zeggen dat ze nooit ruzie hebben met hun partner, die worden wederzijds bedro- gen". „Waar ik wel tegen ben. dat is bij elkaar blijven om de kinde ren. Kinderen mogen niet lij den onder een slecht huwelijk, zij hebben met om het leven gevraagd". Ze biedt koffie met een sigaartje aan, steekt er zelf ook één op, en vertelt dan dat ze ook veel mensen met socia le uitkeringen begeleidt „Slechts m zeer dringende ge vallen verwijs ik ze door naai de wethouder, want die goede man heeft het al druk genoeg. Mensen die dc boel bedriegen, fraudeurs zogezegd, help ik niet verder, I k heb ze hier we) gehad, ja. maar dat merk ik zo Ik help alleen eerlijke men sen". Boemannen Sommige mensen mei een bij standsuitkering komen bij Jane Haeseker klagen over de ambtenaren op sociale zaken Maar van die verhalen geloott ze geen fluit „Ik ken die amb tenaren hier vrij goed Ze zijn allemaal beleefd en fatsoenlijk het zijn geen boemannen, maar ja als er twintig keer per dag legen je schenen wordt ge schopt door onredelijke en emotionele clienten, dan wil je wel eens uk je sluf schieten" Sinds maart zit Jane, die rech ten heeft gestudeerd in Lei den, in het project Geen baan toch actief. Ze is erinee begon nen omdat ze verwacht van wege haar leeftijd geen betaal de baan meer te kunnen krij gen „Rechten ts mijn vak. Thuis heb ik alleen mijn man en kat te onderhouden, van daar da'k hier zit Per week voorziet /e zo'n ne gentien clienten van juridisch advies. Op momenten dat ze geen bezoek heeft, knutselt en schildert ze samen met de an- deren in de werkruimte Op zaterdag 15 mei, wanneer de stichting een open dag or ganiseert. zullen ook haar kan toortje met de bijbehorende 111- formaliewmke] (met brochu res en folders over werk. werkloos zijn, uitkeringen en dergelijke) voor het publiek zijn geopend. Op die dag wordt tevens een rommelmarkt ge houden. Geen baan toch actief is duide lijk bezig meer bekendheid te geven aan haar bestaan. Een goede zaak, want mensen zon- der baan zijn niet voorbestemd om kluizenaar te worden. Dat blijkt ook uit de treffende te- kening die in de werkruimte hangt. t De schepper Toon Wagner, helaas deze middag niet aan wezig, heeft hierop gaasvlak- ken afgebeeld die samen een 1 eenheid vormen. ALleen - de - onderste gaasvlakken zijn ver broken. De tekst die erbij hoort luidt als volgt: „Het gaas geeft een gevoel van opgeslo- ten te zijn. De grote eri wat kleinere gaasvlakken haken in elkaar en vormen een geheel, J bijvoorbeeld maatschappij of j levenspatroon. Als er geen j verbinding meer is. kijkt men tegen het raamgaas aan. Door de linkerlijn niet door te trek ken ontstaat er ruimte voor bijvoorbeeld dit project".

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1982 | | pagina 5