REGIO
15
Gifbelt in
Eerste Petroleumhaven is
waanzinnig gevaarlijk'
HONDELEVE
Te koop: mijn complete gezin
1
Havenbedrijf: Afdammen heeft
te veel consequenties
'Robbie paste niet erg
bij zo'n Carmen Sieta'
na het asiel
»-•# -
Uitspraak
puttenplan
6 augustus
hotter-damn Nteuw&kd
overdag
3 juk 1982
door Ben $waep
::S';
Rotterdam Het giftigste
slib van de Rotterdamse
haven ligt in de Eerste
petroleumhaven. In de
zuidelijke havenpoot, bij
Shell. Levensgevaarlijke
modder met landbouwgif
ten als DDT, duizenden li
ters olie en niet ongevaar
lijke zware metalen als
zink en arsenicum.
Een plan om het verontreinig
de spulletje veilig te bergen,
heeft al heel wat hoofdbrekens
gekost. Rotterdam en Shell
zien als oplossing putten in de
bavenbodom; milieuorganisa
ties denken aan een dam. „Als
de baggerschuiten wegvaren,
hgt er een inktzwarte plas
(flodder op het water."
Een discussie over troebele,
ombekende waterstromen in de
ondergrond van Nederland.
Shell maakt in Pernis al jaren
landbouwvergiften als DDT,
door
Nico de Vries
aldrin, dendrm en andere
drins. Op grote schaal zijn die
vergiften in ons land gebruikt.
Totdat ooievaars in polderslo
ten tevergeefs naar kikkers
zochten. Omdat de volksge
zondheid gevaar liep, kwamen
o? bestrijdingsmiddelen op een
zwarte lijst terecht. Sindsdien
2!|n de sloffen in veel landen
verboden. Het gif wordt echter
2SS steec^s gefabriceerd. Voor
f Derde Wereld. Vijftienhon
derd ton per jaar.
«lang Shell bestrijdingsmid
delen maakt, levert dat proces
val op. Tot een paar jaar te-
in een tijd, waarin wei-
J'gen zich druk maakten om
'•Wontreinigd rivierwater
'oosde Shell dat chemisch af-
al van de giffabneken in de
«rste Petroleumhaven, Met
resulaat een laag zwaar
^rantreinigd blubber, die
Plaatselijk meer dan tien me-
dik is.
zonder gevaar was. De vrees,
dat de verontreiniging zich via
het grondwater zou uitbreiden,
werd onlangs bewaarheid.
Van der Laan: „De eerste spo
ren zijn vastgesteld, jaren na
de storting." Onbekend is,
waar het grondwater over ja
ren aan de oppervlakte komt,
Tegenstanders
Diezelfde angst verontreini
ging van het grondwater
bezielt nu de tegenstanders
van het Rotterdamse putten-
plan. Een vragenregen heeft
de Rijn mond raad overspoeld.
Bij de Raad van State tekende
de milieuorganisatie Natuur
en Milieu beroep aan.
In oktober deed de voorzitter
van de afdeling voor de ge
schillen van het bestuur uit
spraak. Nader onderzoek is
noodzakelijk, oordeelde hij en
schortte de uitvoering van het
plan voor een deel op. Het ge
vraagde onderzoek rondt Rot
terdam deze maand af. En
verder bepaalde de rechter,
dat Rotterdam het minst ver
ontreinigde slib voorzichtig
mocht vervoeren naar een put
in de St. Laurenshaven in de
Botlek.
Dat woordje voorzichtig heb
ben de baggeraars volgens het
Rijnmond-raadslid Len Edzes
uit het oog verloren. „Enkele
maanden geleden maakte een
schip van zeventigduizend ton,
getrokken door twee sleepbo
ten, een rondje door de zuide
lijke poot van de Petrouleum-
haven. Door de schroefbewe-
ging kwam de bovenste laag
van het verontreinigde slib los.
Een laag, die toch zwaar ver
ontreinigd is", verklaart Ed
zes.
van vergunningen voor stor
ten op land en in zee is on
denkbaar. Oplossingen als
baksteen en kunstgrind zijn
flauwekul."
Grondwater
Wim van Zanten, raadslid van
D'66 in de Rijnmondraad, is
als de dood voor die putten in
de Petroleumhaven. „Die kui
len steken tot de grondwater
stromen, waarvan niemand
echt weet welke richtingen ze
op gaan. Het is mogelijk dat
het grondwater straks ergens
de kop op steekt en in woon
wijken terecht komt, zodat de
volksgezondheid ernstig wordt
bedreigd."
Als rode vlelcken op de land
kaart geven de milieuorgani
saties de uiinbouwgronden
van Voorne en Putten aan en
de groeikern Spijkenisse.
Ing. Heinen beweert het te
gendeel: „Water stroomt van
hoog naar laag. Voor de Petro
leumhaven betekent dat, dat
het grondwater uitkomt in de
Oude Maas. Bovendien zijn de
voorspellingen, dat de mobili
teit van het grondwater klein
is. En zo lang de verontreinig
de deeltjes in het slib liggen,
buiten het bereik van grond
water, kan het daar tot in de
lengte van eeuwen blijven."
„Het milieu in de bodem is
heel anders, het is er een dooie
boel. Zuurstof onderbreekt er.
Als het puttenpan voorzichtig
wordt uitgevoerd en het slib
heel rustig afdaalt in de putten
kan het er een waar feest wor
den. Zand over de putten en ie
De Eerste Petroleumhaven.
hebt een koninkrijk voor ié
mand, die van plan is nog één
microgram verontreinigd wa
ter aan te tonen", aldus ing.
Heinen.
Len Edzes: „Rotterdam en an
dere overheden onderschatten
nog steeds het gevaar van het
bagger uit de Eerste Petro
leumhaven. Het is waanzinnig
gevaarlijk. Die vergiften heb
ben een opeen hopend effect.
Een micro-organisme eet zijn
bu;k vol, waarna een diersoort
van een hogere orde datzelfde
beestje opeet. Waaronder
prooidieren voor roofvogels.
Er zijn voorbeelden bekend,
waarin die landbouwgif ten
aangetroffen werden in moe
dermelk."
Rotterdam Om verlost
te zijn van het meest gifti
ge bagger uit de Rotter
damse haven hebben Rot
terdam en Shell het zoge
noemde puttenplan uitge
dacht.
Volgens dat plan komen
er in de havenmond van
de Eerste Petroleumhaven
diepe putten, die dienen
als laatste rustplaats voor
het het zwaar verontrei
nigde slib uit de zuidelijke
poot van die haven. Een
half miljoen kubieke me
ter ofwel ruim honderzes-
tigduïzend overvolle
vrachtwagens.
De bergputten zijn al ge
reed. Het volstorten mag
pas na toestemming van
de Raad van State, die
daar 6 augustus uitspraak
over doet. Tot zolang is de
zuidelijke poot van de Pe
troleumhaven met te ge
bruiken.
Minder giftige bagger is
inmiddels overgebracht
naar een kuil in de mond
van de St. Laurenshaven.
Het gaat daarbij om onge
veer een miljoen kubieke
meter, waaronder enkele
honderdduizenden tonnen
uit de putten. Eind mei
werd die klus geklaard.
Het puttenplan kost vijf
tien miljoen gulden. Daar
van neemt Shell vijf mil
joen gulden voor haar re
kening, Rotterdam de ove
rige tien miljoen.
In Rotterdam hebben mi
lieugroepen stopzetting ge-
eist van de produktie van
landbouwgiften bij Shell
in Pernis. Die vergiften
hebben gezorgd voor de
ernstige verontreiniging in
de Eerste Petroleumha
ven. Vanmiddag zouden
de milieugroepen kransen
leggen op de stoep van het
Rotterdamse stadhuis en
het Shell-gebouw aan het
Hofplein,
rEV**
Schrikbarend
j>1972 bleek, dat de Shell-ha-
en erger vervuild was dan
P ders Rotterdamse havens,
pfite schrikbarende cijfers
vijf jaar later aan het
lh?& Rotterdam weigerde in
de bagger te ruimen. Tè
6fn0ntr^n'Sd* moest eerst
«doende oplossing ko-
j0- Het leed was echter al
seschied.
.herd am, dat de plicht heeft
ens op diepte te houden,
vele kubieke meters uit de
gfe Petroleumhaven ver
lak ®en Portie kwam op
terecht. „Voor een deel
waarschijnlijk in de
'Polder in Vlaardingen",
Dick van ^er Laan, we-
j£«chappelijk medewerker bij
oiologisch station Weever's
n in Oostvoorne en raads-
riV?°£ ^V(^A in Rijnmond,
.schnk yan velen kwam
bi ltar of f»eleden uit, dat
.Van Poentjes en biet-
u" die Broekpolder niet
'Inktzwart'
Bij het baggeren wordt vol
gens haar 'inktzwart bagger in
grote hoeveelheden' over
boord gezet. Schadelijk en ge
vaarlijk, oordeelt Edzes. Ing.
M.J.K. Heinen, hoofd van de
afdeling milieu van het Rot
terdamse havenbedrijf: „Water
vervoeren is flauwekul. Je
kunt het beter in de Eerste Pe
troleumhaven hebben dan in
de Laurenshaven. Het beste is
2oveel mogelijk te laten over
vloeien. Alle andere alterna
tieven zijn minder goed, dan
loop je de kans goed water te
vervuilen."
Als milieuspecialist is ing. Hei
nen voorstander van een dam
in de Petroleumhaven. „Het
beste is om in die verontrei
nigde pot niet te roeren.
Schoon zand over het slib is
een aantrekkelijke oplossing."
„Maar", vervolgt de milieu
man van het havenbedrijf,
„Rotterdam heeft een bagger-
plicht en er zijn miljoenen
meegemoeid. Een haven laat
zich niet zo maar afsluiten. Af
dammen heeft juridisch en
economisch veel voeten in de
aarde. Daarom is het putten
plan van alle alternatieven de
enig werkbare. Het krijgen
Mevrouw Van Vugt zou Sieta nog niet graag willen missen.
Rotterdam Op B december 1970 ontdekte mevrouw PT van
Vugt-Verschuur een drie maanden jong hondje m het asiel', aan
wat toen nog Abraham van Stolkweg heette Zij was onmiddel
lijk helemaal weg van hel teefje, dat een kruising was tussen
een poedel en een spaniel Het bleek, dat Robbie, zoals het hond
je heette, zes dagen daarvoor in het asiel was gebracht Robbie
kon met alleen zijn en zowel haar baas als bazin namen deel aan
het arbeidsproces. Gevolg gejank en geblaf tijdens hun afwezig
heid, wat met bepaald aangenaam voor de omwonenden was
Hel ging dus gewoon niet langer en het mollige zwarte, van een
tralies 6n kleurige sik voorziene dier kwam achter de
ï™IVa" Vu«' heel poëtisch: „Bij zon Carmen Sieta ofwel
Zwarte Roos vond ik de naam Robbie niet erg passen. Dus
noemde ik haar Sieta. Ik mag stellen, dat het een echt kleuter
hondje was. Het was ze speels en heel ondeugend."
Tobben
Eewew?' mBt d° 8ez0ndheld van Slet0 vaak noga] tobben te zijn
..Het begon al aldus mevrouw Van Vugt, „met haar eerste
endt v" n i 5?h'jnzwanger. En dat was één g.ote el-
hX Tnfd - dierenarts geprobeerd, maar niets
nn f Jaar geIeden baa™oedcronü,teking kreeg
en moest worden geopereerd Daarna was die narigheid geluk
kig voorbij Maar nou wordt de laatste maanden Sieta die nu
S, i, r,iUI' weer Behinderd door benauwdheid De die
renarts heeft geconstateerd, dat het een gevolg js van uitgerekte
longen. Ik moet daardoor vaak met haar naar de dokter maar
er ,S weinig aan te doen. Alleen wat medicijnen om de bc-
nauwdheid zoveel mogelijk te verlichten."
Mevrouw Van Vugl verzekert mij met grolc stelligheid, dat zii
vée? 1°8 nlet gra8.® zou wliIen missen „Ik beleef ondanks alles
vee! plezier aan m n trouwe dier. Het is te hopen, dat het leven
k™rh har draash* kan bliJve". dat ik haar nog een poosje
alst^hofï' Wan' i'° enorm aan ha;"" gehecht. Maar ja
als zij het te benauwd gaat krijgen..."
Alblasserdam „Te koop
mijn complete gezin".
Deze niet alledaagse open
bare aankondiging van
een bijvoorbaat niet te vei
len verkoop is te zien op
affiches in Alblasserdam.
Op vele plaatsen binnen
de gemeente hangt deze
verzuchting —een andere
uitleg valt er niet aan te
geven van iemand, die
de huwelijkse staat blijk
baar meer dan spuugzat is,
aan de muur, abri of recla
mezuil. Het affiche is keu
rig ondertekend met Har
ry Kiedee.
In het rustige dorp aan de
Noord kijkt men er niet
meer van op. Men is al
wat gewend van Harry
Kiedee, want vanaf begin
vorig jaar wordt men elke
maand door hem met een
Tgelijke slogan verrast,
ja, enige tijd geleden was
het dorp zelfs in rep en
roer, want toen men *s
morgens de slapers uit de
ogen had gewreven keek
men aan tegen „Na een
jaar kocht hij nog steeds
maandverband".
Een aantal inwoners stoor
de zich zo aan deze in het
openbaar gedane vaststel
ling, dat men de politie
vroeg of er niets tegen ge
daan kon worden. En pas
sant vroeg men zich af, of
voor deze aanstootgevende
plakkerij soms ook nog
subsidie werd gegeven.
Een onderzoek heeft wei
nig of niets opgeleverd,
want Harry Kiedee heeft
zijn zaakjes zo geregeld
dat hij anoniem blijft.
Slechts de drukker van de
pamfletten is bekend.
blasserdamse vrouwen te
zijn. die de behoefte voelt,
de inwoners van het dorp
te betrekken bij haar ge
dachten en gevoelens.
De vrouwen zeggen spreu
ken te maken waarvan 2ij
willen dat ze appeleren.
aan de gevoelswereld van
de ontvanger. „Ze gaan
over de belevingswereld
van de vrouw, persoonlij
ke ervaringen etcetera."
Naast het opplakken 's
nachts op diverse plaat
sen bieden de vrouwen ze
ook aan bij diverse instel-
maar die heeft een slot op
z'n mond gekregen.
Zoals eerder vastgesteld,
Alblasserdam kijkt elke
maand tegen een nieuwe
kreet aan. Een bloemle
zing:
- Gisteren was ik nog ver
liefd
- Nou vooruit dan maar
- Dus jullie willen dat ik
lach
- Vertel je vriend dat ik
jaloers ben
- Jij de
bankstel
koelkast ik
Te bevragen
Kiedee...
Harry
Vrouwen
Wie veronderstelt dat ach
ter de pseudoniem Harry
Kiedee een man schuil
gaat, heeft het mis. Het
blijkt een kleine groep Al
door
Pïeter A. Kerkwijk
hngen, zoals jongeren- en
culturele centra, scholen
en cafe s. Ze worden via
de post bezorgd.
Verder zeggen de anonie
me vrouwen. „Door de
spreuken los van elke con
text te presenteren zal er
een versterkte werking
van uitgaan. Wij hebben
het al eens 'minimal com
munication* genoemd".
Ze wensen anoniem te
blijven, omdat de weten
schap wie de maaksters
zijn de ontvanger zal beïn
vloeden. Verder merken
de vrouwen op, dat Harry
Kiedee wel een manne-
naam is, maar dat ze de
betekenis van deze beken
de kreet goed bruikbaar
voor hun project vonden.
Ze wijzen er nadrukkelijk
op dat ze geen enkele sub
sidie ontvangen en het
project gezamenlijk bekos
tigen.
♦.Nou- vooruit dan maar",
zal de gemiddelde ractie in
Alblasserdam wel zijn.^
