WIÏERWÉS
Midden- Delfland
prestige-obj eet
Opvangcentrum laat
op zich wachten
GEEN PLEK MEER VOOR FANFARE
hk?
!i!i
Agrarische begeleidingscommissie:
In De Hoek zelf weinig verslaafden
m
Rotterdams Nieuwsblad
vrijdag
6 augustus 1982 RW
Gusto in zijn vierde dimensie
Schiedam Als de Elmaocho, opgewacht door een loodsbootje, de Merwehaven
uitvaart, is dat het enige teken van leven. Aan de overkant van de Nieuwe Wa
terweg klinkt mechanisch geruis, af en toe een bons en soms hoor je stom getjak-
ketjak van machines, maar mensen zijn er bij de RDM niet te zien door de inval
lende schemer: 't is net te ver weg. Het Gusto-terrein is een niemandsland gewor
den: prachtige plek voor een misdaadfilm, Hitchcock of muziektheater van Pink
Floyd.
Overdag komen er nog wel
eens vissers. Die zitten er
prinsheerlijk, zelfs niet lastig
gevallen door de Gorzense
jeugd, want die komt er een
voudig niet Zells als speel
terrein telt Gusto niet meer
mee, hoewel je nergens in de
Rijnmond zo fantastisch ver
stoppertje kunt spelen. Toch
kan iedereen onbelemmerd
de oude werf op.
Maar 's avonds* zijn ook de
vissers weg en 's ochtends
waagt niemand er zich, voor
dat de zon wat hoger staat.
Alsof het er eng is. Met een
zuchtje wind hoor je in de
verlaten fabriekshallen hier
en daar een ijzeren luik ram
melen, aan de waterkant bij
de gestolen reddingsboei slaat
een verroest deurtje onop
houdelijk heen en weer en
iemand met zwakke zenu
wen zal ook het lopen over
de miljoenen glassplinters
wel griezelig vinden, want
dat echoot zo lekker door.
Muggenzwermen
De zandvlakte, die na slope
rijen is geschapen op de punt
langs de Voorhaven, en waar
grote steenhopen de eenzame
wandelaar in de weg staan,
begint al een indrukwekken
de flora te krijgen. Grote
struiken boerenwormkruid,
waar de mieren in kruipen.
Zuring, brandnetel, distels en
heermoes. De scheepshelling
is begroeid met 'zoutbestendi-
ge* mossen, maar ook met
zeewier. Als de zon onder
gaat, stijgen duizenden mug
gen in flinke zwermen op.
Dat prikt, want vers bloed
kregen ze allang niet meer.
De verlatenheid is oneindig.
Zelfs spoken .hebben hier
niks te zoeken. Het is tref
fend, hoe het Amsterdamse
bewegingstheater BEWTH
twee jaar geleden die een
zaamheid uitdrukte, dat valt
pas goed op als je zelf een tijd
in deze uithoek rondwandelt.
Toch, met een beetje inle
vingsvermogen, zie je in de
oude fabriekshallen de arbei
ders van weleer nog aan het
werk. Grappig, hoe BEWTH
dat ook in flitsen speelde.
Daar, in die oude hal die aan
het Rotterdamse bedrijf DSO
grenst, stond vroeger een
beer van een kerel, een on
behouwen knaap die er on
der zijn collega's de wind on
der hield. Vlakbij de ingang
stonden Turken van rond de
45, die waren samen één gro
te plaat aan het lassen. Wie
het verleden leert kennen,
kan het zien. Gusto in zijn
vierde dimensie, een uitste
kende plek om de gebruike
lijke drie voorbij te gaan.
Slaapkoppen
De personeelsbus naar Vlaar-
dingen-West staat er nu al ja
ren niet meer. Hier, op de
oprijlaan naar de werf, waar
nu een hek voor staat, is er
zowel de stemming van sla
perige koppen, wanneer de
scheepsbouwers op hun werk
kwamen, als van de woeste
uitgelatenheid als om vijf uur
de fluit ging. Het Gusto-volk
door Kor Kegel
foto's: Jaap Rozema
heeft er zijn sfeer achtergela
ten. Alleen al daarom is de
werf een monument.
Maar in de kantine is niets
meer te merken. Daar heb
ben slopers zo huisgehouden,
daar is de geest uit de fles,
vervlogen. Ook de oude fiet
senstalling, waar opa Noard-
am ooit werkte en waar je
fijn kon spelen, daar is nu
mets van over. Stal weg, al
weg.
Op een gevel zie je In grote
letters de R en de S nog
staan, van de naam Smul
ders, de man die Gusto op
richtte. Wat er van zijn naam
overbleef, is typerend voor
de hele werf. Een afbraak-
troep, waar niemand meer
iets mee zal willen beginnen.
Zo ging het met de kraak-
buurt in de binnenstad ook:
laat het lang genoeg verpau
peren, dan verdwijnt de nos
talgie vanzelf.
Nostalgie? Chris Zijdeveld,
toen die als klein jochie nog
niet wist dat ie wethouder
zou worden, was vroeger al
bang van het Gusto-complex.
Hij hielp toen de melkboer
op de Maasdijk en was vaak
bevreesd voor die halfronde
glazen 'ogen* aan de overkant
want zo zagen de ramen
van de fabriekshallen eruit.
Als het terrein straks toch
een andere bestemming moet
krijgen en dat Is het geval,
zodra de IHC via Kok Be
heer de lap van veertien hec
tare heeft weten te verkopen
(op een groot bord langs de
waterkant staat zelfs in het
Engels aangegeven dat de
grond, site 36 acres, for sale,
de deur uit moet) dan is
het misschien ook maar beter
dat alles gesloopt wordt Vijf
jaar geleden waren er nog
wel mensen, die bijvoorbeeld
de Rijnmondband graag oe
fenruimte in een fabriekshal
hadden gegund. Maar wie nu
in die avondschemer op de
werf gaat kijken, zal fanfare
er weinig gepast vinden. Ook
restauratie van de opstallen
zou niet kunnen verhinde
ren, dat de huidige stemming
verloren gaat. Als de monu
mentenzorg zich uitsluitend
tot steen beperkt en dus lou
ter driemensionaal blijft, is
dat nog maar weinig ode aan
het Gusto-personeel.
<SA
-v,.
Delft De Agrarische Be
geleidingscommissie Mid
den-Delfland, heeft weinig
waardering; voor het voor
ontwerp programma van de
Reconstruct! ecormnissie.
sJflidden-Delfland is een re
creatieproject van formaat.
Het is echter ook een presti
geobject van formaat", be
weert de commissie. Twee
duizend hectare recreatiege
bied voor Midden-Delfland
i'vindt de begelddingscom-
missie, die is samengesteld
uit vertegenwoordigers van
drie landbouworganisaties,
veel te veel.
„Als geen andere bevolkings
groep", schrijft de commissie,
„is de land- en tuinbouw be
trokken bij de reconstructie
van Midden-Delfland. Het is
hun woon- en werkomgeving.
Bovendien staat voor velen de
voortzetting van hun bedrijf
op het speL Een verlies van
ruim tweeduizend hectare
landbouwgrond kan niet wor-,
den gecompenseerd, want ver-'
vangende grond voor de vee
houderij is er eenvoudig niet".
Recreatiedeskundigen hebben
berekend, dat het gebied een
capaciteit nodig heeft voor
43.000 recreanten per dag.
Maar gelet op het ruimtege
brek en de steeds groter wor
dende tekorten van 's rijks fi
nancien wil de commissie een
algehele herziening van het
recreatiebeleid. „De recreatie-
plannen. voor Midden-Delf
land zijn tegen de achtergrond
van gewijzigde omstandighe
den te grootschalig van opzet".
zo concludeert de commissie.
Deze stelt voor om op 'korte
termijn duizend hectare goed
in te richten. Ook de groot
schalige plannen voor de aan
leg van bossen spreekt weinig
aan. „Het eigen open karakter
van Midden-Delfland, dat al
tijd zo bejubeld wordt, loopt
gevaar. Tevens is de behoefte,
aan een groot bos niet aange
toond".
Als grootste landbouwkundige
bezwaar wordt genoemd het
verlies aan grasland. De vee
houderij dreigt in Midden-
Delfland op een zeer klein
eiland te worden teVuggedron-
gen, opgesloten tussen steden,
recreatievoorzieningen en
tuinbouwgebieden. De wens
om nog nieuwe natuurgebie
den en beheersgebieden te ma
ken zet, naar de mening van
de begeleidingscommissie, het
blijvende agrarisch gebied nog
verder onder druk.
Grote delen van Midden-Delf
land hebben al 20 tot 30 jaar te
maken met plannen voor re
creatiegebieden. Deze lange
periode van onzekerheid heeft
de landbouwkundige ontwik
kelingen sterk vertraagd. Ver
paupering is in sommige delen
ingetreden. De commissie is
blij dat het voorontwerp pro
gramma meer duidelijkheid
geeft, maar plaatst bij sommige
uitgangspunten grote vraagte
kens en dringt daarom aan op
herziening van de plannen.
„Voor- de landbouw blijft het
uiterst moeilijk verteerbaar
dat de boeren moeten wijken
voor de openluchtrecreatie, te-
ipeer wanneer men bij de ge
kozen uitgangspunten grote
vraagtekens kan 2etten", aldus
de agrarische begeleidings
commissie Midden-Delfland.
Hoek van Holland „De ambtelijke molen draait altijd
erg langzaam. Zo ook in hef geval van de ontwikkeling van
het re-socialisatïeproject in Hoek van Holland7'. Met deïe
woorden geeft de Rotterdamse beleidsmedewerkster A. ten
Kortenaar aan dat het nog enige tijd kan duren voordat het
opvangcentrum voor Surinaamse ex-verslaafden in De
Hoek wordt verwezenlijkt.
„Maar wij streven er naar nog
dit jaar een begin met het pro
ject te maken", oppert Ten
Kortenaar. Of dat inderdaad
lukt is te betwijfelen. Niet alle
adviezen zijn binnen. „Doordat
de deelraad een ander stand
punt dan het voorstel van Rot
terdam heeft ingenomen (wet
houder W. Van der Have geeft
de voorkeur aan De Hillwo-
ning, terwijl de deelraad voor
een lokatie aan de Kulkweg
heeft gestemd) verandert er
het een. en ander. Want ook
die lokatie moet worden bestu
deerd. Het zou niet verstandig
zijn overhaaste beslissingen te
nemen".
De deelraad blijft van mening
verschillen. Dat bleek wel tij
dens de vergadering, waar hét
onderwerp werd behandeld
naar aanleiding van vragen
van raadslid P. Tijthoff. Deze
had bij het dagelijks bestuur
geïnformeerd of er in Hoek
van Holland zelf drugsgebrui
kers en drugsverslaafden, wa
ren. .Wanneer dat het geval
zou zijn, zouden er meer argu
menten zijn een centrum in de
Hoek te vestigen.
Deelraadsvoorzitter drjn
P. J, A. L de Lint antwoordde,
dat het al dan niet vestigen
van een centrum niet gekop
peld kan worden aan het ge
bruik van verdovende midde
len door inwoners van Hoek
van Holland: „In onze plaats
zijn een aantal gebruikers en
verslaafden. We hoeven echter
met van verontrustende cijfers
te spreken."
Politie en de plaatselijke art
sen in de Hoek zijn niet bereid
gegevens over de juiste aantal
len te geven. Dit bleek uit het
antwoord op de vraag van
deelraadslid F. van Vugt
(PvdA).
t
