M
ROTTERDAM
13
Een treurig conflict en de
jbelangen van de haven...
f
Havenpromotie aan
vernieuwing toe
IBreuk tussen 'StichtingHavenbelangen' en algemeen directeur E. van Ketwich Verschuur
Ji
E
STICHTING „HAVKNBELANGEN"
.-3?
Rotterdams Nieuwsblad
zaterdag
6 november 1982
{At
f Rotterdam De belangen van de Rotter-
J damse haven zijn er zeker niet mee ge-
j diend. In een verre van reeht-door-zee aan-
r pak is er de laatste weken een treurig en
onverkwikkelijk conflict boven water ge-
komen, waarin de belangen van velen spe-
len en de zeggenschap over de promotie
:voor die haven inzet is. De 'Stichting Ha-
venbelangen' wil af van algemeen direc-
teur Evert van Ketwich Verschuur (52):
via de rechter.
- Want er zijn de afgelopen ja-
r ren zóveel onderlinge aanva-
ringen geweest, dat van.
1 stichtingsbestuurskant alle
vertrouwen is weggespoeld.
In een onderlinge sfeer van
verdachtmakingen, beschul-
digingen en procedures voor
rechtbank en kantongerecht
heeft het uit vertegenwoor-
- digers van het havenbedrijf-
sleven èn gemeente Rotter-
2 dam bestaande bestuur voor-
'lopig gewonnen. Slachtoffer
1 van het 'gevecht om de be-
langen' is vooralsnog Van
Ketwich Verschuur, die ge-
1 schorst is geweest, van de
l Rotterdamse rechtbank niet-
- temin terug mocht naar zijn
1 kantoor in het Beursgebouw
2 aan de Meent, die wederom
l functioneert 'maar dat is
f natuurlijk wel moeilijk'
1 en die nu, op grond van een
f gerechtelijke uitspraak het
eind van zijn carrière voor
- zich ziet.
I Een handreiking van Rotter-
dams havenwethouder
1 drs. Roel den Dunnen, om
zelf als bemiddelaar aan het
- werk te gaan of een ander
2 daarvoor te vragen (nadat de
zaak uit de rechterlijke sfeer
*zou zijn gehaald), ging niet
door omdat het bestuur van
'Havenbelangen,' hem duide-
ilijk maakte dat zoiets geen
^enkele zin heeft. Van Ket-
wich Verschuur zou niet
functioneren zoals het moet,
beweert men en daar moest
«een eind aan komen. Zelfs
3 Den Dunnen hij is voor-
zitter van de raad van advies
l die 'statutair het bestuur
t moet bijstaan weet niet
- waaróm het precies draait.
I, Zegt „Het ïs een ontwikke-
j ling van de laatste jaren. Van
misverstanden vooral. Nadat
het bestuur bij mij is geweest
- dn het bemiddelingsaanbod
I afwees, heb ik gezegd: zoek
jhet dan maar uit. Jullie zijn
nïeen zelfstandig bestuur en als
3 het dan zó moet, dóé het
dan".
t Belangen
|De 'Stichting Havenbelan
gen'. Voor veertig procent
^gesubsidieerd door de ge-
|meente (dat is zo'n zeven ton
|per jaar), voor eenzelfde per
centage door de havenwerk-
tgeversorganisatie SVZ en
^voor de rest door het algeme-
|ne bedrijfsleven in de Maas
stad. Een vóóroorlogs insti
tuut, werkend voor de belan-
4 gen van de haven. Door het
^organiseren van congressen,
'het bezoeken van en praten
-met klanten tijdens reizen
naar voor- en achterland;
kortom bezig zijn met pro-
emotie. Er is' een bestuur van
'zestien leden: veertien af
gevaardigden uit het be-
drijf sleven en twee van ge-
meentekant —op dit moment
^adjunct-directeur drs. J.
'Biesheuvel van het gemeen-
- telijk havenbedrijf en direc-
'-teur W.L. van Schaick van
economische zaken. Vijf van
„die zestien vormen het dage-
Clijks bestuur; voorzitter is di
recteur \H.E_A. Schacht van
ïiMüller Scheepvaartagentu-
4ren-
Een manager die door velen
,*als kundig wordt gekwalifi
ceerd, het 'havenvak' be-
2 heerst, maar af en toe nogal
'risolerend optreedt, zo vindt
'vf.men ook. Vier jaar geleden
^volgde hij mr. J.A. Reus als
_t:;Cérste bestuurs-verantwoor-
delijke bij 'Havenbelangen'
\9P- Schacht, die de Westduit-
'.^se nationaliteit heeft, werkt
i .al'heel lang in de Rotterdam-
-7.se haven. Voor vice-voorzit-
U. Tukker was die natio-
naiiteitskwestie overigens
v-aanleiding om in '78 op te
st3ppen. „Niet om de persoon
.(^an Schacht", verklaarde
.^Tukker destijds. „Integen
deel. Maar "het feit dat een
buitenlander voorzitter
,'^werd, dat-kon ik niet vereni-
;;i'jgen met de belangen van de
ï^Botterdamse haven. In,, Le
;|rHavre maken ze toch ook
ri:geen Nederlander voorzitter
v.^;€n-in Hamburg nemen ze
ook geen Engelsman?",
^luidde zijn verklaring. Tuk
benoeming hebben twee
jaar lang prima kunnen sa
menwerken met de alge
meen directeur. Beiden wen
sen in dit stadium daar nu
nauwelijks nog iets over te
zeggen. Ze willen voorko
men invloed uit te oefenen
op de afloop van het droeve
meningsverschil.
Geen mededelingen. Hetzelf
de geldt voor het stichtings
bestuur en zijn advocaat mr.
C.G. Scholtens, die, nadat zij
in de schorsingskwestie door
vice-president mr. S. Oud-
kerk van de Rotterdamse
rechtbank in het ongelijk
waren gesteld, buiten de offi
ciële uitwisseling van een
enorme papierlawine aan
dagvaardingen, brieven en
telexberichten met recht
bank, kantongerecht en Van
Ketwich Verschuur's raads
man mr. A.P.E.M. van der
Woude geen verdere toelich
ting of standpunt naar buiten
willen uitdragen. Voorzitter
Schacht gaf op de dag na de
uitspraak van mr. Oudkerk
nog wel als commentaar dat
de algemeen directeur in zijn
functie terugkwam (daar
v stond trouwens een dwang
som van 2.500 gulden per dag
op) en dat er geen hoger be
roep tegen die uitspraak zou
worden ingediend. Dat laat
ste is op advies van mr.
Scholtens herroepen: het
Haagse gerechtshof krijgt
binnenkort te oordelen of de
schorsing al dan niet terecht
is geweest.
'Volstrekt onmogelijk'
Van Ketwich Verschuur rea
liseert zich dat zijn zaak ook
nu nog 'onder de rechter' is,
maar hij vertelt wèl. „Omdat
het", vindt hij, „vandaag de
dag volstrekt onmogelijk
moet zijn wat mij is overko
men". Het conflict draagt
volgens hem niet bij aan de
goede naam en de reputatie
van de 'Stichting Havenbe
langen'. Een ernstige uit
spraak, die, gezien de 'be-
middelings-activiteit' van
Den Dunnen kennelijk ook
hèm aansprak.
De band tussen de stichting
en Van Ketwich Verschuur
werd op 1 september 1976
gelegd, nadat hij volgens
zijn zeggen uit 90 kandidaten
tot algemeen directeur
was benöemd. Hij was com
mercieel directeur bij een ex
peditie- en transportbedrijf,
maar koos als inwoner van.
het Utrechtse dorp Wouden
berg (waar hij nog steeds
woont) voor Rotterdam:
'Omdat de baan mij dynami
scher en interessanter leek'.
Aantrekkelijk waren voor
hem Vooral de contacten met
overheid en bedrijfsleven in
binnen- en buitenland èn de
promotiereïzen naar bestem
mingen over de hele wereld.
Van Ketwich Verschuur:
„Mijn eerste reis maakte ik
in *76 naar Polen en dat was
ook de eerste reis van And ré
van der Louw als burge
meester. Mijn laatste reis en
toevallig ook de zijne ging
naar Brazilië; vorig jaar".
Als de situatie tussen bestuur
en algemeen directeur nor
maal zou zijn geweest, had
Van Ketwich Verschuur op
dit moment in het Verre
Oosten gezeten, als lid van
de Rotterdamse delegatie die
onder leiding van burge
meester Bram Peper door di
verse landen in het zoge
naamde Asean-gebied reist.
Namens 'Havenbelangen' ïs
daar voorzitter Schacht bij.
Eén noemer
Nü zegt Van Ketwich Ver
schuur over de hem tevens
toebedeelde coördinatie
functie in het kader van de
havenpromotie: „Daar is in
de praktijk de laatste jaren
niet zoveel van terecht geko
men. Het bleek al snel dat
het belang van het bedrijfsle
ven bestond uit vele, vaak
verschillende en specifieke
belangen van de talloze aan
gesloten bedrijven. Een inha-
E. van Ketwich Verschuur
Volgens hem was het dik
wijls moeizaam al die belan-
gen onder één noemer naar
buiten te brengen. „Niet ie
dereen kon altijd de verlei
ding weerstaan om te probe
ren de stichting te gebruiken
als het vehikel om het speci
fieke belang van zijn bedrijf
te dienen".
Hij houdt bij voorbaat de mo
gelijke aanklacht af dat hij
schuld 20u hebben aan het
niet tijdig formuleren van
een bepaald gewenst beleid,
omdat het dagelijks bestuur
van hem zo zegt hij
geen enkele bemoeienis
duldde bij zelfs maar een ge-
dachtenbepaling over te voe
ren beleid. Hij was uitvoer
der, méér niet. Een bestuurs
lid zei hem eens: „Let wel,
Van Ketwich, niet jij, maar
wij zijn de stichting. Wij be
palen het beleid". Hij be
greep dat en beweert zich
daar loyaal aan te hebben ge
houden.
Van Ketwich Verschuur
heeft vermoedens waarom
de bom barstte. Het was eind
Medio '81 kreeg hij te horen
dat hij zou worden ontslagen,
omdat de vertrouwensrelatie
zou zijn verbroken. Er volg
de veel gediscussieer tussen
de advocaten van beide par
tijen en de zaak ging het
zijn woorden van Van Ket
wich Verschuur 'als een
nachtkaars uit*. Wel was er,
begin dit jaar, de mededeling
dat er in verband met reor
ganisatieplannen met hem
contact zou -worden opgeno-
men.
Pter zowel-als Reus zij had- lering van belangen, die ook
•ri'den in '76 een groot aandeel tot uiting kwam in het be-
l^ïn.Van Ketwich Verschuur's stuur ,van zestien leden".
I
etw:
door Bram Oosterwijk
1980, begin 1981, toen er een
discussie ontstond omtrent
de werkwijze en dé organisa
tie van 'Havenbelangen'. Ge
ïnspireerd door de nota die
de toenmalige havenwethou
der drs. Jan Riezenkamp had
geproduceerd over de stuk-
goed-problematiek in de ha
ven. Riezenkamp deed de
suggestie voor de vestiging
van een door bedrijfsleven
en gemeente gedragen infor
matie- en acquisitiekantoor
in het achterland (West-
Duitsland). SVZ en 'Haven
belangen' wezen dat af en
omdat Riezenkamp ook had
gezegd dat de bestaande
structuren van de toenmalige
en huidige promotie-activi
teiten opnieuw bekeken zou
den moeten worden bur
gemeester Peper heeft daar
inmiddels opdracht toe ver
strekt kwamen de SVZ
en de stichting tot elkaar:
een verdere integratie, waar
in de functie van algemeen
directeur niet paste.
Omstreeks die tijd, herinnert
Van Ketwich Verschuur
zich, kwamen er bezwaren
tegen zijn persoon los. Hij
zou verkeerde onkosten-de-
claraties hebben gepresen
teerd, waarbij het ging om
kleine bedragen aan hotel
fooien, omwegen die hij met
*ijn auto zou hebben gere
den. Beschuldigingen overi
gens die raadsman mr. Van
dei Woude met feiten zou
hebben weerlegd, maar die
voortdurend de kop blijven
opsteken.
Lunch
Op 2 juli werd hij door de be
stuursleden Biesheuvel,
S.J.R. de Mofichy namens
de Kamer van Koophandel
afgevaardigd in het bestuur
en onder meer ook fracie-
voorzitter van de VVD in de
Rijnmondraad en pen
ningmeester C. Hollaar uit
genodigd voor een lunch in
net exclusieve restaurant
'Het Kasteel van Rhoon'.
Van Ketwich Verschuur
dacht zelf aan de afsluiting
van een onplezierige periode,
maar het werd hem rap hel
der en klaar dat er iets an
ders broeide. Op tafel kwam
het voorstel zijn functie van
eerste man in te ruilen voor
die van directeur buitenland,
op hetzelfde niveau als de
onder hem functionerende
directeur M. van der Sande
Lacoste, die zich directeur
binnenland zou mogen gaan
noemen- De algehele leiding
van 'Havenbelangen' zou bij
de SVZ worden onderge
bracht. Een degradatie voor
de algemeen directeur, maar
hij accepteerde. De Monchy
vertrouwde hem toe dat er
aan zijn overige rechtspositie
niet zou worden getornd en
dat dat zou worden vastge
legd.
Om dat laatste is veel gehar
rewar ontstaan en het draai
de er op uit dat het bestuur
weigerde terug te komen op
een, in een van de brieven
gedane toezegging dat er op
dit ogenblik niet aan zijn sa
laris, pensioenrechten e. d.
zou worden gekomen. Van
Ketwich Verschuur, die en
kele malen protesteerde,
kreeg de sommatie zonder
meer akkoord te gaan met
zijn nieuwe functie. Zo niet,
dan kon hij vertrekken. Het
zoveelste ultimatum liep af
en op 30 augustus kon hij de
kantoordeur van 'Havenbe
langen' achter zich dicht
doen. Zijn schorsing was een
feit.
Van Ketwich Verschuur
vocht die aan met een kort
geding en hij won. Mr. Oud-
kerk zegt in zijn vonnis dat
het hem bevreemdde dat de
algemeen directeur op non-
actief was gesteld, omdat er
tijdens het proces niet geble
ken is dat hij in zijn werk
heeft gefaald, toezeggingen
niet is nagekomen, onjuiste
declaraties heeft ingediend
of zich tegenover het bestuur
niet correct had gedragen.
Merkwaardig vond de rech
ter het tevens dat er van de
vergadering waarin het be
stuur, op 10 september, defi
nitief besloot zich van Van
Ketwich Verschuur te ont
doen, geen notulen waren.
Van Ketwich Verschuur
meest terug in zijn functie en
dat gebeurde dus.
Kantonrechter
Inmiddels was er bij de kan
tonrechter een proeudure
aangespannen om de ar
beidsovereenkomst voorgoed
te verbreken. Mr.A.D.M.
Metzemaekers behandelde de
zaak op 26 oktober en de uit
spraak die begin volgende
week werd verwacht is
een paar dagen geleden reeds
gevallen: er moet tot ontbin
ding worden overgegaan, per
15 november.
Tijdens die oktober-zittmg
kwam het bestuur ineens wèl
met een verslag van de 'ont
slag-vergadering', nadat men
tijdens de behandeling van
het kort geding via de advo
caat had meegedeeld dat er
géén notulen waren opge
maakt
Deze dagen trekt onder
leiding van burgemees
ter Bram Peper een dele
gatie langs de Asean-lan-
den, om de Rotterdamse
haven in het Verre Oos
ten te promoten. Het ïs
één van de 'grote voor
land-reizen'. Die zijn
min of meer uniek door
de opzet: in het kielzog
van het officiële gemeen
telijke gezelschap trekt
een aantal vertegen
woordigers van het be
drijfsleven mee. Peper
en wethouder Den Dun
nen als wegbereiders en
deurenopeners voor za
kenlieden, die daardoor
een ruimere aandacht
krijgen.
Aan de delegatie ont
breekt één man, van wie
men zou mogen veron
derstellen, dat hij één
van de belangrijkste fi
guren in dat gezelschap
zou moeten zijn: de alge
meen directeur van de
'Stichting Havenbelan
gen', de heer Evert van
Ketwich Verschuur. De
stichting heeft hem ont
slagen.
Het fijne over die kwes
tie krijgt men niet te ho
ren. Uit gerechtelijke
procedures krijgt men
de indruk, dat er meer
sprake is van partijen,
die niet meer met elkaar
overweg kunnen dan
van ernstige beleidsfou
ten. Het bestuur zwijgt
in alle talen, onder het
argument dat altijd gele
gen komt als je niets
wilt zeggen: het gaat om
personen.
Het gaat ook om de be
steding van gemeen
schapsgeld. De gemeente
draagt jaarlijks zeven
ton bij aan de promotie
van de haven en dan
mag men toch verlan
gen. dat er voor het geld
gewerkt en niet geruzied
wordt. En hoe men de
zaak ook keert of wendt:
spanningen binnen het
apparaat, dat de haven
moet verkopen, leiden
altijd tot schade. Ze zeg
gen ook iets over de
mentaliteit van bestuur
ders, die zo'n voor de ha
ven belangrijk instituut
moeten runnen.
Dat roept de vraag op of
de toch al wat bejaarde
'Stichting Havenbelan
gen' is meegegroeid naar
de eisen, die modern ma
nagement vandaag de
dag stelt. De structuur
van de stichting is sinds
de oprichting met we
zenlijk veranderd: het is
een vereniging van be
langhebbenden, die geza
menlijk hun product - de
haven - promoten. In
zichzelf is dat een onmo
gelijke opgave: de geza
menlijke aanpak van de
promotie dient per slot
van rekening voor ieder
van de leden van de
stichting het enge be
drijfsbelang. Het gevolg
is, dat de activiteiten
van de stichting veelal
aan de oppervlakte blij
ven. Ze dienen er toe een
gunstig klimaat te
scheppen, waarbinnen
de leden bet als concur
renten van elkaar verder
wel uitvechten.
Zo'n beleid is in deze tijd
ontoereikend om de ha
ven overeind te houden.
Er moet harder aan wor
den getrokken, de markt
moet intensiever worden
bewerkt en de onderlin
ge concurrentie neemt,
ook internationaal, sterk
toe. 'Havenbelangen' on
derkent dat kennelijk
wel. Aan de orde is een
reorganisatie, waarbin
nen de havenwerkgever
sorganisatie SVZ een do
minerende rol gaat spe-
door Koos de Gast.
len. Duidelijk is, dat het
bedrijfsleven op deze
wijze de zeggenschap
over de promotieactivi
teiten wil houden.
Intussen is de gemeente
ook weinig gelukkig met
de wijze, waarop Rotter
dam promotie voor de
haven maakt en de inter
nationale markt be
werkt. Ten stadhuize is
een reorganisatieplan in
de maak en bij het ge
meentelijk Havenbedrijf
wordt de afdeling Exter
ne Betrekkingen zo op
getuigd, dat de markt
agressiever kan worden
bestormd.
De uitkomst van deze ge
meentelijke reorganisa
tie kan zijn, dat de rol
van 'Havenbelangen' een
ondergeschikte wordt.
Dat hoeft bepaald geen
nadeel te zijn: als onaf
hankelijke partij is de
gemeente beter in staat
de algemene havenpro
motie te bedrijven dan
een stichting, die hon
derd-en-één afzonderlij
ke bedrijfsbelangen
heeft te dienen.
i -
-r
l
i
Over dat verslag bestaat bij
Van Ketwich Verschuur dan
ook het vermoeden dat het
om 'onjuiste notuleringen'
gaat. Hij weet dat het besluit
tot ontslag genomen is door
een aantal bestuursleden dat
te klein was. In elk geval
waren de gemeente-verte
genwoordigers er niet bij.
Daarna zouden de besluiten
van 10 september in een ver
gadering van 6 oktober zijn
goedgekeurd, maar hij heeft
redenen om aan te nemen
dat de affaire rond zijn per
soon van tevoren niet op de
agenda stond. Van Ketwich
Verschuur spreekt in dit ver
band dan ook over een vol
strekt ongeldig besluit.
In het omstreden verslag
staat dat de SVZ er niet mee
akkoord gaat dat de 'Haven
belangen' geografisch wordt
ondergebracht bij of in de di
recte nabijheid van de ha
venwerkgeversorganisatie
als Van Ketwich Verschuur
wordt gehandhaafd als alge-
WMÊÊÊMwÊÊÈ
Het stichtings-rraambord in het Beursgebouw
meen directeur of zelfs als
directeur. De SVZ dreigt de
banden met de stichting zelfs
te verbreken. Van Ketwich
Verschuur bestempelt die in
menging als uitermate
vreemd, temeer omdat hij
van die kant nooit en te nim
mer een klacht heeft gehad.
Bovendien: „De SVZ kan het
niet weten, want ik ben daar
niet in dienst".
Van Ketwich Verschuur en
zijn advocaat werden tijdens
de kantongerechts-zitting
door deze onverwachte wen
ding verrast en overvallen,
zeggen ze. De algemeen di
recteur van 'Havenbelangen'
besloot daarop een tweede
kort geding in beweging te
zetten, omdat hij vond dat de
procesgang niet eerlijk is
verlopen. Gisterochtend zou
dat geding in het rechtbank-
gebouw aan de Noordsingel
worden behandeld, maar
door de vervroegde kanton-
rechter-uitspraak is dat auto
matisch vervallen.
Van Ketwich Verschuur eis
te dat voortzetting van de
behandeling van de verbre
king van de arbeidsovereen
komst met tenminste vier
weken zou worden uitgesteld
dwangsom een miljoen
en ook dat de SVZ aan het
bestuur van 'Havenbelangen.'
zou schrijven dat het stand
punt omtrent zijn handha
ving tot stand is gekomen op
grond van de informatie' die
verstrekt is op basis van pro
blemen tussen de stichting
en haar algemeen directeur.
Mocht dat niet gebeuren, dan
diende er in dat geval een
bedrag van vijf ton op tafel
te komen.
Géén kort geding-procedure
dus, maar in overleg met zijn
raadsman wordt op dit mo
ment toch nog gezocht naar
een juridische mogelijkheid
tot een schadeclaim.
Maar met geld is deze, door
onwrikbaarheid tot een ach-
ter-de-scher men-gevecht
verlaagde competentiestrijd,
niet meer te overbruggen. De,
brokken liggen er en de "ha
venbelangen zijn geschééd.i
In havenkringen circuleert
het gerucht dat stichting èn
SVZ straks wel eens uit de
boot kunnen vallen en dai de
gemeente Rotterdam voor. dê
échte promotie van de haven
zelfu, het roer in ..handen
neemt, - ,*&-
y t f
