RlTTERiMM Wilt u eens naar me luisteren.. GEGETEN EN GEDRONKEN 'f Scheele Hoekje7 Drie zuigers op IHC-werf gedoopt De Telefonische Hulpdienst Voorne-Putten-Rozenburg mmi Het is bijna kerstmis wam&ïir. "-_d mmh otterdams Nieuwsblad zaterdag 11 december 1962 I Sliedrecht Bij de IHC-werf Van Rees/De Klop zijn vrij dagmiddag drie voor werkzaamheden in Irak bestemde bag- gerwielzuïgers gedoopt. Het zijn de ruim 66 meter lange Isin, Larsa en Uruk; één is er al klaar voor verscheping, de twee de is vrijwel aan de beproeving toe en de laatste ging giste- ren te water. De standaard-baggervaartuigen zijn gebouwd voor MOD - Dredging, een combinatie van het Nederlandse bedrijf Zanen Verstoep en twee Westduitse aannemers. Zij gaan de zuigers vanaf 1 maart volgend jaar gebruiken voor het graven van een 170 kilometer lang kanaal in de buurt van de Eufraat- rivier; daarvoor moet 43 miljoen kubieke meter kleigrond .worden verzet. De zuigers worden in gedemonteerde toestand van Slie- drecht over het water naar Rotterdam vervoerd en daar op een zeeschip geladen. In Koeweit gaan de onderdelen op vrachtwagens per zuiger zijn vijftig wagens nodig naar het uitsluitend via de weg te bereiken werkgebied. Een trage, weinig spectaculaire tewaterlating. Voorne-Putten-Rozenburg „Waar het om gaat is „actief te luisteren" naar wat de bel ler ons wil vertellen. Dat is echt van groot belang", aldus Ben de la Mar van de Stich- ting Telefonische Hulpdienst Rijnmond. Hij is de stafme- 1 dewerker van de vestiging 1 op Voorne-Putten-Rozen burg, waarin zo'n 25 vrijwil ligers zijn ondergebracht, die dagelijks tussen 's avonds rt, tien en 's morgens vier uur ■- bij toerbeurt achter de tele- foon plaatsnemen. Daar wordt geluisterd naar en gesproken met mensen, die in probleem-situaties ver- zeild zijn geraakt, en daar eens over willen praten. Bij r„ de THD kan dat anoniem, v Men vindt er in principe al- it tijd een gewillig oor, en de -^beller kan er zijn hart luch- .viten. Dat kan hard nodig zijn ""'jéh het kan ook helpen om /"dat eens te doen. Bij de THD is echter geen ruimte voor zomaar wat „leuteren" of een „praatje voor het slapen gaan." Van degene, die belt wordt verwacht dat hij of zij be- - wust is van de noodaak om op dat moment de telefoon te pakken. Iets daarvan moet door de luisteraar geproefd L en meebeleefd worden, daar- op is deze dienstverlening - - - gericht. 1 Kant-en-klare oplossingen kunnen niet geboden wor- den, hooguit wordt een enke- Ie keer een advies verstrekt. Bijvoorbeeld door iemand met een bepaald probleem U naar een instelling te verwij- - zen waar men ervaring met die materie heeft. „Eigenlijk zijn wij er om te luisteren en 't\ met de mensen te praten. Door met de beller over zijn -of haar probleem te praten *7 kan er een zekere druk weg- ,v vallen die de mensen de mo- gelijkheid biedt zelf weer "'verder te gaan", aldus Ben. Behoefte Vorig jaar oktober werd de .hulpdienst in dit gebied in het leven geroepen. Het be- gon met vijftien vrijwilligers maar dat aantal is al flink y uitgebreid. Tien personen zijn thans in opleiding, voor- uitlopend op de ontwikke- ling die men in april hoopt te realiseren en waarbij de tele- foon meerdere uren per dag 7-/bemand zal worden. ?/Een nieuw verschijnsel is de 'V telefonische hulpdienst aller- 't minst. In de jaren kort na de oorlog werd in Berlijn ai een begin gemaakt én in een behoefte voorzien met t deze vorm van dienstverle- ning. In Rotterdam ging men in 1958 al met de THD van /start en in 1976 werd in Schiedam een dienst opgezet - om Rotterdam te ontlasten. .Op dit moment zijn er een r''kleine dertig THD's ver gespreid over heel Nederland actief. iVoor wie is de THD bedoeld? ,In een foldertje waarmee de ^;THD wijst op haar bestaan t lf jvordt geprobeerd op die -i, vraag een antwoord te ge- '■ven; „wanneer u zich een zaam voelt, in de kou staat, vertwijfeld bent, verdriet of 1 P'jn hebt of tegen de muur "'oploopt belt u dan voor een i gesprek." -.Wie het nummer van de THD .draait (01880-25952) krijgt een vrïjwillig(st)er aan 7 de telefoon. Die worden niet - "zomaar achter dat toestel ge plaatst, maar terdege op dit werk voorbereid. Onder meer via een trainingsweek- einde en een serie trainings- avonden (in februari start een nieuwe basistraining vtpr vrijwilligers). Daarna Relatie-problemen vormen voor veel mensen aanleiding de telefoon te pakken en de THD te bellen. volgt nog een periode van circa twee maanden gedu rende welke een mentor de nieuwkomer inwijdt in het „actieve luisteren" en het praten met mensen in pro bleem-situaties. Pas dan kan het anonieme werk achter de telefoon beginnen. Voor veel mensen is het een veilig ge voel om tegenover een onbe kende aan de telefoon hun hart te luchten en daarbij ook zelf anoniem te blijven. Relaties Door al die anonieme bellers worden de meest uiteenlo pende problemen naar voren "gebracht. „Twee grote groe pen springen er daarbij uit" door Ton van der Vliet foto Jacques Zorgman zegt Ben: „En dat is aan de ene kant de groep mensen die niet met zichzelf be vriend zijn, en aan de andere kant de groep mensen die moeite hebben met hun rela tie met een ander of met an deren." Zonder afbreuk te doen aan het anonieme ka rakter van de gesprekken is door de THD in de loop der jaren wel wat materiaal ver zameld over de aard van de problemen van de bellers. Conclusies laten zich daaruit niet trekken, aldus Ben, die opmerkt dat daarvoor eigen lijk een gedegen wetenschap pelijk onderzoek vereist is. „Wel heeft de praktijk ge leerd dat de THD in het hulpnetwerk nuttig is in het voorkomen van crisissitua ties." Levendig Dat werpt meteen de vraag op of dit zware en moeilijke werk eigenlijk wel door vrij willigers kan worden -ge daan. „Eigenlijk alleen maar door vrijwilligersT' is het re solute antwoord van Ben: „Het werk dat hier wordt ge daan bestaat uit luisteren en praten. We zijn er niet om de problemen op te lossen. Naar mijn mening kan oné werk onmogelijk voor veertig uur per week door een professio neel iemand worden gedaan. Het moet levendig blijven en mag geen routine worden. Dat bereiken we door met geselecteerde en getrainde vrijwilligers te werken. Aan de hand van een schema doet ieder van hen geduren de een paar uren per week dienst achter de telefoon. Aan dat schema wordt strak de hand gehouden. Het werk is vrijwillig maar daarmee natuurlijk niet vrijblijvend." Een van die vrijwilligers is bij het gesprek aanwezig en knikt bij dat laatste instem mend. Zelf vertelt hij hoe het werk door hem wordt er varen. Dat begint met een vorm van concentratie vóór dat z'n dienst 's avonds aan vangt. De eigen problemen, bijvoorbeeld een vervelende dag op het werk, dienen voor de duur van enkele uren op zij gezet te worden. Alle aan dacht dient immers besteed te worden aan de bellers. Veelal is het tijdstip waarop het laatste programma op de televisie is afgelopen bepa lend voor het moment waar op de telefoon gaat rinkelen. Niet zelden een grappenma ker die meent een paar rare opmerkingen te moeten lan ceren. Daarmee is men in middels wel vertrouwd bij de THD. Als zich een serieuze beller meldt, begint het ge sprek steevast met geconcen treerd luisteren. Het gaat er om vast te stellen waar pre cies het probleem schuilt. De beller „even aanhoren" is er niet bij; gemiddelde duur van een gesprek is een half uur. Gesprekken die meer dan een uur dreigen te gaan duren vormen gëen uitzon dering, maar worden dan vaak zinloos zo wijst de praktijk bij de THD uit. Er is dan meestal al zoveel gezegd dat de betrokkenen beter wat afstand kunnen nemen, en over het besprokene na denken. Uiteraard kan men eventueel een andere keer terugbellen. Ofschoon de vrijwilligers tij dens het gesprek zeer nauw zijn betrokken bij het w^! en wee van de beller, is het voor hen toch zaak om na het gesprek weer afstand te nemen, en zich voor te berei den op het volgende tele foontje. Dat valt niet altijd mee. „De eerder aangehaalde vrijwilliger kent die situaties: „Je krijgt weieens de neiging om een telefoonnummer te vragen en later zelf terug te bellen. In het begin mede omdat je vaak denkt een op lossing te weten. Maar dat doen we niet, dat is een van onze regels. Het is natuurlijk ook werk waar je in moet groeien. Na verloop van tijd treedt er een bepaalde mate van gewenning op, wat ove rigens duidelijk onderschei den moet worden van „ver vlakking" want juist voor "dat laatste moet jé oppassen." Gewenning treedt ook op met betrekking tot het feit dat niet echt controleerbaar is in hoeverre het gesprek ook resultaat heeft gehad voor die onbekende persoon aan de andere kant van de lijn. Ben daarover: „Vooral de vrijwilligers die het werk nog niet zo lang doen wor den nogal bezig gehouden met de vraag of ze het wel goed hebben gedaan, en wat het effect is. Maar wat dat betreft moeten we ons heel nuchter opstellen. We moe ten onze uiterste best doen en verder proberen °- aan vaarden dat onmacht toch een groot deel van ons werk zal blijven uitmaken. Maar behalve dat een vrijwilliger zich vaak onmachtig voelt, nemen ze er ook iets goeds van mee. Ze beleven het als zinvol en goed werk, dat ze met veel inzet in hun vrije tijd doen. Voor velen bete kent het ook dat ze er per soonlijk „rijker" en rijper van worden." Dat staat in schril kontrast tot de financiële positie van de THD Voorne-Putten- Ro zenburg. Ofschoon de THD er is voor alle mensen in dat gebied, wordt de dienst al leen gesubsidieerd door Spij- kenisse. Helle voetslu is en Brielle. Daarnaast draagt ook het Rijk een steentje bij. Maar omdat de ^estiging in dit gebied één vaste kracht in dienst heeft, wordt een bedrag voor apparaatskosten uitgekeerd zoals dat geldt voor één persoon. En die kosten worden aangewend om het werk van al de vrij willigers mogelijk te maken. Volgens Ben is dat onvol doende en nu ook nogeens de subsidie flink gekort dreigt te worden ziet hij de toe komst van de THD op Voor ne-Putten-Rozenburg somber tegemoet. „Als die korting op onze subsidie-aanvraag er werkelijk komt, wordt deze vestiging werkelijk in haar voortbestaan bedreigd." In dat op2ieht wijst Ben op het feit dat in dit gebied onvol doende voorzieningen aan wezig zijn voor mensen die in acute psychische nood verkeren. Vooral voor hen is de telefoon een belangrijke mogelijkheid om erger te voorkomen. ADRES: Markt 23, Vlaar- dingen TELEFOON: 016-34.85.07 CATEGORIE; bar-bistro INTERIEUR: Hollandse knus met nautische elementen CAPACITEIT: circa 35 plaatsen BAR: Grote bar, vrij centraal in de zaak, ten dele (visueel) afgescheiden. PRIJZEN: Koude voorgerechten (9 stuks) van/6,50 tot ƒ15,-; warme voorgerechten (5) van 9,- tot ƒ13,50; soepen (3) van ƒ3,75 tot 4,50; visgerechten (7 tongvariaties) dagprijs en (3 forelvariaties) van ƒ22,50 tot ƒ24,50; vleesgerechten (18) van ƒ18,50 tot 28,50 MENU: Niet op de kaart KINDERMENU: ƒ14,- ONZE BESTELLING: Paté met stokbrood (ƒ8,-) en een St.Jacobsschelp (ƒ12,50); forel met mosterd/witte wijn-saus (ƒ24,50) en tournedos met spek en uiringen (ƒ26,50). VERDERE BIJZONDERHEDEN: Geen Een rustiek, volgend jaar een eeuw bestaand pandje. Dat nogal scheluw is. Scheluw- ...dat betekent zoiets als 'scheef van maatvoering' hebben we ons laten uitleg gen. Dat bejaard-Nederlandse scheluw werd indertijd al gauw verbasterd tot scheel, waarmee de naam van het restaurant dat deze week on derwerp is van onze beproe ving wel verklaard is. Maar, genoeg over schele bouw. Eten en drinken, daar gaat het tenslotte om in deze rubriek. Welnu, binnenko mende bij 't Scheele hoekje' kregen we het idee dat het er best goed toeven zou zijn. De veel te kijken gevende en tourage alsmede de belich ting gaven een warm gevoel, zo zeker ook de schouw waarin een vlijtig houtvuur tje knetterde. Omdat het stil was in de zaak, konden we niet beoor delen of er bij een goed be zette bar niet teveel kabaal zou doorkomen tot in het res- taurantdeel. De bar van 't Scheele hoekje' staat name lijk nogal prominent te we zen, met als enige afscheiding houten schotjes slechts tot navelhoogte. Anderzijds, het restaurantdeel is tamelijk groot, voor wie ongestoord wil tafelen zal er best een stil hoekje te vinden zijn. De kaart Een tamelijk uitgebreide kaart. Met name het aantal vleesgerechten achttien! trof ons. Maar geen kaart vol verrassing. Bij nader in zien wordt er in de keuken van 't Scheele hoekje' nogal gevarieerd in de kantlijnen van zelfde thema's. Acht vis gerechten bijvoorbeeld. Dat lijkt een heleboel. Maar 't is het niet, met vijfmaal tong en drie maal forel op verschil lende maniertjes. En bij de vleesgerechten is het de tour nedos die deed doorfantase- Op zichzelf is dat geen be zwaar, als er hier en daar iets échts opmerkelijks wordt ge boden. En dat gebeurt niet fanatiek. Toch maakte de kaart ons wel lekker, omdat er enkele dingen op stonden waarvoor we toevallig in de stemming waren. Daarbij „gingen we zelfs voorbij aan culinaire wetten (voor zover die geldigheid hebben) dat je bijvoorbeeld geen vis na vis en vlees na vlees moet eten. Gegeten... In het algemeen gesproken voelden we ons in 't Scheele hoekje' ook met de gerechten onder het mes heel genoeg lijk. We proefden dat er inte ger aan een zo goed mogelij ke kwaliteit gewerkt was, met gebruikmaking van goe de spullen. Dat geconstateerd hebbende, ben je sneller be reid foutjes te vergeven. Zo was de inhoud van de Ja- eobsschelp nogal zout, waar door het subtiele zilte een beetje ten onder ging. En in de mosterd/witte wijnsaus (op zichzelf een leuk idee, die combinatie) speelde de mos terd te indringend de baas. Daar tegenover stonden ech ter pluspunten. Het laten sa mengaan van fijn vlees als tournedos met 'ruige' 2aken als spek en uiringen bleek een prima uitkomst te heb ben. De paté was eenvoudig, maar wel echte paté en geen veredelde leverpastei. De hoofdgerechten werden be geleid door wel drie verse groenten, gezien de (redelij ke) prijzen een gul aantal. PS. In een vorige G G hebben we het er al uitge breid over gehad: over de nonsens van de 'Hollandse garnering'. Blaadje sla, to maat, komkommer, zilveruit je, plukje rauwkost. Houd er toch mee op, H.H. restaura teurs, want dat spul hoort op z'n mooist in een snackbar thuis. ...en Gedronken De een vis als hoofdgerecht, de ander vlees. Witte wijn, rode wijn? Of allebei een halfje wit c.q. rood. Zowaar, 't Scheele hoekje' heeft ook van een gewone rode wijn halve flesjes m de aanbie ding. Het kleintje Cahors dat ik voor 12,50 ontkurkt kreeg was even vol als zacht. even stevig als toch jolig. Pri ma. Tinky had mei haar wit te wijn iets minder getroffen Haar eerst glaaqe was van zoetige (Duitse) komaf, toe ze vervolgens om een droge witte vroeg was ook die niet geheel vrij van zoet. Behoor lijke wijn, dat wel. De koffie (met after eight) was geheel uit de kunst Pit- tig, geurig en wat alles wac koffie verder nodig heeft. Van de prijs per kopje bleven we onkundig. Op de reke ning bleken namelijk diverse consumpties niet opgevoerd. 1 Wij verzochten om herstel 'in uw voordeel'. Hetgeen in dank werd aanvaard, maar eenmaal buiten zagen we dat de koffie toch nog vergeten was. En dat hebben we toen maar zo .gelaten. De bediening Geen aanmerkingen Ober en eigenaar wisselden elkaar af. Beiden deden plezierig aan klantenbinding, zonder overdrijving. De punten: Voorgerecht (paté 7,5, Jacobsschelp 6,5) 7; hoofdgerecht 7; sfeer 7,5; bediening 7; koffie 8; inventiviteit 3 punten extra; algemene indruk 7; dat is 46,5 uit maximaal 70 punten. Dat de kerstdagen naderen is niet alleen af te lelden uit de aangepaste etalages en de eerste kerstboomverkopers. De officiële Rotterdamse boom is inmiddels ook gearriveerd. Nog weinig indrukwekkend ligt hij er bij op de kade van Seaport Ter minal. Glorieuzer zai hij er bij staan ais hij aanstaande om half acht offi cieel wordt overgedragen aan burgemeester Bram Peper. Zijn collega uit Oslo, Albert Norden- gen, zal deze 32ste boom over--;' dragen. De bijeenkomst zal worden op-'/' geluisterd met muziek, koor-u zang en samenzang. Belangstel-S lenden kunnen - indien nog 2 voorradig - kaarten afhalen bij/ de bodes aan de ingangen van hej.,stadhuis.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1982 | | pagina 3