WATERWEE is mi M Vliegvirus vindt nieuw slachtoffer 3 [Scouting Schiedam jkrijgt Bevergroep Amster dammert j es op Rembrandtlaan ^SSSN zal Van der Lugt terug in dienst nemen' Schroom op hoogte overwonnen r Lachengillenrennen en snoepen in Jeugdstad ZBeetje onderling contact is goed 'Spreekuur .afgelast 402 nieuwe huizen in Vlaardingen Cor van den Toorn: Dure sport zal j ierf zeti; 'dè' get! ao-T 5-tej «7. anr iarr- eft Rotterdams Nieuwsblad vrijdag RW 24 december 1982 fHoepel .Vlaardingen Gillen, rennen, lachen, snoepen en 'het allemaal mogen doen, zonder ergens straf voor te krijgen. Het kleine grut gaat uitgelaten te keer. ;De Vlaardingse jeugd leeft zich zichtbaar èn hoor baar uit in Jeugdstad. 'Gadverdamme', roept een meisje verontwaardigd na gulzig haar eigen gebak- »ken poffertjes te hebben opgegeten. „Ik ben misse- 1 lijk." Maar zonder over haar eigen reactie na te idenken, holt ze in een dribbelpasje alweer naar een andere attractie. Jeugdstad: de kinderen kri- en zitten met het puntje van oelen door elkaar, schreeu- hun tong uit de mond ijverig wen hun longen uit hun lijf en geïnsprireerd het één of «.SchiedamDe Burgemeester Van Haarengroep uit Schiedam. begint zaterdag 8 januari met een -nieuwe speltak: de Bevers, Deze groep is bestemd voor kinderen van vijf en zes jaar. Er 'worden aangepaste activiteiten gehouden in gebouw 't Raadhuis aan de Schiedamseweg. LOp zich is de bevergroep fgeen nieuw verschijnsel", al- i dus Lïsette de Brabander, die ;ïe yielding krijgt over deze 1 nieuwe groep. Zij heeft ook de leiding over de welpen van de ^.Burgemeester Van Haaren- I groep. „In Engeland, de baker- :.mat van de scouting, bestaan [.deze 'bevergroepen al vele ja- jtfen, maar voor Nederland is |het vrij nieuw. Wij zijn in elk geval de eerste m Schiedam, fedie hiermee beginnen". ".Door middel van veel samen- .werken en gevarieerde spel- .i'programma's wil Lisette de [[kinderen meer 'gemeenschaps- fzin' bijbrengen. „De kinderen I Vlaardingen Bewoners van tVlaardingen, die hun proble- Imen willen voorleggen aan de [■burgemeester .of een van de [.wethouders, zullen hun vra- jgen een weeïge moeten opzou tten. Maandag houdt het colle- jge niet haar gebruikelijke ^spreekuur.. Een week later, op 3 januari, kunnen de burgers weer terecht. zijn tegenwoordig zo op zich zelf geworden. Daarom is een beetje onderling contact wel goed", -meent ze. De ouders worden in de toekomst ook zo veel mogelijk bij de activitei ten betrokken door middel van een..krantje en speciale ouderdagen. Lisette verwacht niet dat de groep vanaf het be gin 'erg zal opnemen'. „De groep groeit, denk ik, wel uit. Zodra zich meer dan 20 kinde ren hebben aangemeld wijken we uit naar de zaterdagmid dag. Dit gaat uiteraard in overleg". De activiteiten worden gehou den in en rondom het clubhuis aan de Schiedamseweg, terwijl -ook het - Beatrixpark-veel ge bruikt zal worden. „Wat de bevers gaan doen is in princi pe een voorbereiding op de welpengroep, zoals die weer een voorbereiding is op de verkenners enzovoorts", aldus Lisette, die de jeugdvereniging Scouting een 'nuttige instel ling' noemt. „Op-deze manier wordt de jeugd van de straat gehouden". Schiedam kent zes verschil lende scoutinggroepen, die ge heel onafhankelijk van elkaar opereren. Wel hebben de be sturen gezamenlijk overleg. ander in elkaar te flanzen. Dan zijn ze druk aan de slag. Hebben geen oog meer voor de rest van de wereld en oh wee degene die hen stoort. 'Hoepel op', zegt een knulle tje nijdig tegen een tegen- strevertje. „Nou ben ik bezig, 't Is mijn hamer. En dat zijn ook mijn spijkers." Oh zo. En ongestoord slaat hij er weer op los. Overdadig Het is druk. Bij het fabriceren van kerststukken, het sjoelen en bij het tenlje voor het be werken van leer wat minder, maar daar tegenover staan lange rijen bij het luchtkussen. Op die plek heeft het lawaai ook bijna bovenmenselijke grenzen bereikt. En de disco doet ook nog eens moeite erbo ven uit te komen. De weinige ouders, die met hun kind even een blik zijn komen werpen, horen het met benepen gezich ten aan. Maar je bent jong en je wilt niet wat, nee, je wilt een hele boel. Tafeltennissen bijvoor beeld. Maar als je slechts een- paar strohalmen hoog bent, kom je amper boven de "tafel uit en dus vliegen de ping pongballetjes door de hele zaal. Het resultaat bij het standje Verven en dat van Kappen ontloopt elkaar ook niet veel. In beide gevallen stappen jon gedames met overdadige kleu ren op het gezicht rond. En bij de Bakkerij zit soms meer deeg in haren en op truien, dan in de vormpjes in de oven. bellen zijn er daarom niet minder om. De disco brult door het OJC, meisjes dansen en jongens met een peuk in de mond kijken geïnteresseerd toe. Eigenlijk is het verschil tussen Jeugdstad en Sjendie- dorp niet zo groot. Ook in het dorp rommelen dametjes met allerlei make-up. Het enige verschil is, dat de knullen het resultaat nauwlettend en met kritisch oog gade slaan. Huppekee, die zit in de pan. Kokkerellen kan iedereen en het resultaat schijnt een glunder waard te zijn. Lieslaarzen Welke ouder echter bang is dat zijn peuter niet ongerept en kraakvrij thuiskomt, kan "zijn- kind- beter""5 niet' "naar" Jeugdstad sturen. Een goede voorzorgsmaatregel zou al zo zijn om zoon of dochter in lies- j laarzen te steken. Want met droge voetjes bereiken ze j Jeugdstad toch nooit. De im- j mense plassen en rotzooi van j nieuwbouw vormen eenbe- langrijk obstakel, waar de ge- meente en de commissie Va- kantiebestedingen waarschijn- 1 lijk aan voorbij is gegaan. Daar heeft de jeugd in het j Sjendiedorp minder last van. Hier vertoeft dan wel de oude re disco jeugd, de deci- Dit is mijn hamer en het zijn mijn spijkers Vlaardingen In de eerste elf maanden van 1982 zijn in Vlaardingen 402 nieuwe hui zen opgeleverd. Daarbij waren 265 woningwetwoningen, 108 premie woningen en 29 huizen in de vrije sector. Op 1 december waren er nog eens 553 huizen in aanbouw. Al die huizen worden ge bouwd in Oostwijk, Vette- noordsepolder en Oostwijk. In november zijn er drie huizen gesloopt. Schiedam Op de hoek van de Rembrandtlaan en de Nicolaas Reetsstraat in Sehtedam-West worden ter hoogte van de panden Rembrandtlaan nummers 112 en 118a op verzoek van de bewoners zogenaamde 'Am sterdammertjes' geplaatst. Zij hadden hiertoe aan het college van Schiedam enkele weken geleden per brief verzocht. De kosten van de paaltjes bedragen 1250 gul den. Schiedam De op staande voet ontslagen opbouwwerker Jos van der Lugt moet door zijn ex-werkgever, de stichting samen levingsopbouw Schiedam-Noord (SSSN), terug in dienst worden genomen. Dat vindt SSSN-bestuurslid Cor van den. Toom, die een meerderheid in het bestuur achter zich hoopt te krijgen. „Ik denk dat alles is terug te draaien", aldus Van den Toorn. „Alles kan weer in het reine komen, naar tevreden heid van iedere partij. Maar het gesprek, dat nu met Jos gevoerd gaat worden, had na tuurlijk in feite vóór het ont slag moeten plaatsvinden. Dan was de situatie niet 20 geesca- leerd. Dan had een afgewogen oordeel kunnen plaatshebben, naar mijn mening op basis van het advies van Pook." Pook is de provinciale onder steuningsorganisatie voor soci aal-cultureel werk, gevestigd aan de Tuiniaan. Deze instel ling is al jarenlang adviseur van de SSSN, maar zag een advies ter oplossing van het conflict genegeerd. Pook- woordvoerder Wïm Bik had het SSSN-bestuur een ontslag van de opbouwwerker afgera den, omdat er geen enkele goede reden voor te bedenken zou zijn geweest. Dat is een volstrekt andere conclusie dan die van burgemeester en wet houders, die de formele argu menten juist achtten en vorige maand toestemming verleen den Van der Lugt met onmid dellijke ingang de laan uit te sturen. De opbouwwerker, te vens PvdA-raadslid, loopt nu in de WW en trekt bijstand. Routine Cor van den Toorn vindt dat het bestuur de feiten veel te zakelijk beoordeelde en geen rekening hield met de omstan digheden. Dat Van der Lugt materialen heeft aangeschaft voor de SSSN, zonder toestem ming van het bestuur, is vol gens Van den Toom gekomen door routine, ontstaan in een situatie waarin het bestuur he lemaal niet functioneerde. Dat Van der Lugt privé-aankopen deed op SSSN-rekenmg, was volgens Van den Toorn even eens een gewoonte, waar geen kwaad in schuilde, want oud- penningmeester Henny van Geloven wist daarvan en inde later het geld bij Van der Lugt terug. Alleen de huidige pen ningmeester Piet Penning nam hier aanstoot aan. Pook- adviseur Wim Bik heeft dan ook voorgesteld het ontbre kende bedrag gewoon in te houden op het salaris van de opbouwwerker. Ook Van den Toorn vindt dat een princi pieel betere benadering dan het plotseling geven van ont slag. „Je hebt als werkgever ook een sociale verantwoordelijk heid voor de mensen, die je in dienst hebt," zegt de SSSN-be- stuurder. „Het onprettige is dat een onderzoek naar de boekhouding werd ingesteld, juist toen Jos op vakantie in Spanje was. Dat gaf hem niet cfe gelegenheid de gerezen vragen meteen te beantwoor den. Het bestuur heeft zich toen vergaloppeerd." Van den Toorn: „Dat komt na tuurlijk ook doordat het be stuur maar eenmaal in de maand vergaderde. Dat is veel te weinig om je op de hoogte te houden van al het werk in de wijk. Neem nu de voorzitter. Eiso Blaauw. Die is door zijn door Kor Kegel werk nooit in de gelegenheid overdag eens te komen kijken. Dat geeft dan wel een scheef beeld van wat er allemaal ge beurt." Bestaansrecht Van den Toorn hoopt niet dat het bestuur halsstarrig blijft weigeren de opbouwwerker terug in dienst te nemen. „In het geval dat de rechter dan een heel andere uitspraak doet, kan er helemaal geen op bouwwerk meer plaatsvinden, want zolang er financiële con sequenties zijn, zal er geen nieuwe opbouwwerker van B en W mogen, komen. Dan dreig je de subsidie wel kwijt te raken! Je kunt je afvragen, wat na zo'n situatie nog het bestaansrecht van de SSSN is. Die is tenslotte ooit opgericht door de wijkbewoners, omdat je nu eenmaal een publiek rechtelijke vorm moest vinden om iemand in dienst te ne men." Hij hekelt de 'hypocrisie van de OJC-vertegenwoordiging', die naar aanleiding van het conflict een brief verspreidde waarin met name jongeren werker Jaap van der Graaf het,mikpunt is. „Die jongens van het open jongerencentrum zijn altijd al een beeQe een probleem geweest- Dat komt misschien door hun jeugd. Ik herinner mij, toen Lia van Ba- vel, onze vorige jongeren- werkster, ziek was, dat het OJC naar haar buren belde om te vragen, of zij inderdaad thuis op bed lag. Dat is door het toenmalig SSSN-bestuur scherp veroordeeld, want dat heb je niet te doen. Nu ook weer zoiets: anderen beschul digen van drankmisbruik, waar zij zich zelf schuldig aan maken. ecfe dec. dan- 0I1.5I Jan- 010- Zestienhoven Toch met wat schroom de cockpit van de Piper-To- mahawk ingestapt en de riemen vastgemaakt. Het uitgebreide relaas van één van de instructeurs van de Rotterdamse Ae- 2 roclub, Bart van Pelt, was overtuigend en ge ruststellend, maar toch... Wel vaker in een vlieg tuig gezeten, maar alle vorige keren als passa- gier. Nu echter, met be hulp van de instructeur, als piloot-intspé van een sportvliegtuigje. De voorbereiding tot de start afgewerkt. Toen bleek dat het verkeerde toestel was opgezocht, waarop het juiste werd gevonden. De spanning was zodoende enigszins van de beginne ling afgevallen, zodat het nu wat rustiger ging. 'Kan ik er nog uit?', schoot er toch nog even door mij - heen. 'Niet zeuren', bromde het meer roekeloze deel van het brein. Starten en taxiën, na toe- -* stemming van de verkeers- toren te hebben gekregen. 'TMH go ahead' of iets der gelijks klonk er over de booxdradio en het eerste misverstand, het sturen werd eerst nog even met de knuppel gedaan, was gebo ren. In de lucht gaat het met handen en voeten, maar op de grond alleen met de voeten. 'Hou die gele lijn op de door Gerard van den Ende baan maar aan', zei de in structeur. Gemakkelijker gezegd dan gedaan met die indirecte besturing van de voetroeren. De radio bleef op de achtergrond brullen en nogal rommelig werd de lijn aangehouden. Bij een ouderwetse alcoholtest zou het resultaat positief 2ïjn geweest. Na gewacht te hebben op een voorganger mocht de startbaan worden opge zocht. 'Die is breed zat, dus je hebt er alle ruimte', merkte Van Pelt op. 'Als de snelheid 55 knopen (circa 90 kilometer, red.) is, mag je de de knuppel rustig naar je toe trekken en dan ko men we los'. Met zweet in de handen en op de voeten het advies opgevolgd. j Een curieze ervaring, die' eerste keer zelf van dej grond afkomen en zodoen de de zwaartekracht over winnen. Geprobeerd hoogte te winnen. Dat ging iets te enthousiast, want de neus stond wat te veel naar de hemel toegekeerd. Schom melden en hotsend naar bo ven toe, tot een hoogte van ongeveer 1200 voet. 'Héél rustig aan doen metj die knuppel, je hoeft hem' niet fijn te knijpen', was heti commentaar van Van Pelt.j De horizon moest even ver-f der liggen dan de neus vanj de cockpit lang was en dat! was in de eerste minuten! maar zelden het geval. j De Piper stond alles echter gewillig toe en protesteerde zelfs niet, toen de nieuw bakken piloot vroeg of dat schommelen door de wind werd veroorzaakt of dat het aan zijn eigen fout lag, 'Het is niet de wind. Die voel je, zodra je in de lucht zit, niet', zei Van Pelt. Vervolgens de Van Brie- nenoordbrug vanuit de Nietig staat hij daar dan, de Piper Tomahawk naast grote broer Boeing lucht benaderd. Voorzichtig aan een rustige bocht be gonnen en verdraaid, het ging. Heel even tijd gevon den om naar beneden te kijken, waar op de auto snelweg eenieder druk be zig was om in een file te staan en de mensen in de stad wellicht opkeken haar boven, om te zien wat voor vliegtuigje daar bezig was. Apart Het gevoel om zélf te vlie gen in een klein toestel, en niet als passagier van een DC-zevenhonderdzoveel, is uitermate apart en aan. te bevelen. Zonder meer beter dan met 220 kilometer over de racebaan van Zandvoort te razen of per ongeluk een zware skipiste in de winter uit te proberen. Tenslotte doen vogels ook niet aan dat soort dingen. Die vlie gen, zweven en landen. 'Fantastisch, fantastisch', bleef er door mijn hoofd heen denderen, terwijl ik de grootste moeite had om over de neus van de Piper te blijven gluren. Het kan inbeelding zijn geweest maar het leek er net op, als of Van Pelt enigszins tevre den begon te worden over de'eerste stuntelige vliegpo- ging. 'Gaat lekker zo', zei hij. Je hebt er misschien angst voor gehad dat de motor zou uitvallen', begon Van Pelt aan wat verdere uitleg. 'Nog niet', was het an- ■woord. 'Oh. Nou, als de mo tor van een toestel als dit uitvalt hoef je er totaal geen zorgen over te maken. Het kan ook zweven en je kan het dan gewoon op een grasveldje laten landen'. Waarop de motor werd af gezet en een weldadige stil te over de Piper heen- kwam. De stilstaande pro- pelior stak brutaal naar bo ven en wij verloren hoogte. 'Even kijken of die het nog doet', bromde Van Pelt en dat was het geval. Veel te snel alweer werd er koers gezet naar Zestienhoven. Het aanvliegen gebeurde 'keurig', maar de instruc teur nam wel zelf de knup pel in handen bij de lan ding. Enfin, het vliegvirus heeft een nieuw slachtoffer ge vonden. Rest nog slechts één vraag: hoe kom ik in godsnaam aan acht- a vijf tienduizend gulden, die no dig zijn om het eerste bre vet te halen? Want dat er moet worden doorgegaan met sportvliegen staat bui ten kijf. Het vliegen in een sportvliegtuig heeft volgens Bart van Pelt, één van de in structeurs van de Rotterdamse Aero- club (RAC) op Zes- tienhoven, weinig last van de dalende conjunctuur. Wél is het duur. Voor de proefles van 20 mi nuten werd 80 gul den (minus een kor ting van 30 gulden van het RN-evene- mentenpaspoort) be taald. Voor een gewone les moet er bij de RAC, de oudste vliegclub van Nederland (uit 1926), 120 gulden huur en 65 gulden voor de instructeur worden betaald. Elke landing kost zes gul den. Wil je je eerste (beperkte) brevet ha len, dan zit daar ook een theoretische cur sus van 600 gulden (inclusief leerboek) aan vast. Het mi nu mum aan tal te volgen lessen is 30. Stel dat een ad- spirant-sportvlieger elke week wil vlie gen (zoals wordt aanbevolen), dan kan hij circa acht maanden bezig zijn voor hij zijn brevet heeft. Kosten van het geheel, volgens de RAC: tussen de 8.000 en 9.000 gulden. Op Zestienhoven zijn drie erkende clubs die vlieglessen geven en volgens Van Pelt liggen de prijzen na genoeg op gelijke hoogte. Maar deze prijzen kunnen be langrijk hoger uit vallen, Een totaalbe drag van 15.000 gul den voor het beperk te brevet is geen uit zondering.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1982 | | pagina 3