12
SPORT/WATERWEG
Sterk Quick
Boys drukt
PPSC op
laatste plaats
mm
HBSS en Satelliet zonder aanval
Liesbet li >ecks
weer tweede
Beter Hoekse Boys
slaat aanval af
"c
DERBY MEER SPANNEND DAN FRAAI
Kurver: fMet deze inzet gaan we er nooit uit
Zwaluwen vergeet
te scoren
Gebroken rib
Rob de Nijs
Sandra Warning knap naar brons
Van Galen
kandidaat
ARC ziet werklust
beloond
met één punt
Rotterdams Nieuwsblad
maandag
24 januari 1983 RW
Schiedam Iets meer dan vijfenveertig mi
nuten mocht PPSC, zich uitsluitend vastklem
mend aan de bijna zaligmakende tussenstand
(1-1), de illusie koesteren op gelijke hoogte te
vertoeven met Quick Boys.
Pas toen de superioriteit van
- de technisch sublieme Kat-
wïjkers eindelijk resulteerde
in een verdiende en beslis
sende tweede treffer, brak
het laatste restje karakter,
dat de Sehiedamse eerste
klasser tot dan op de wanke
le benen had gehouden. Een
'droomdoelpunt' van de bij
Feyenoord op het verlan
glijstje prijkende Frank van
der Kley gaf uiteindelijk een
nog magere weerspiegeling
(3-1) van de juiste proporties
en pinde PPSC troosteloos
en alleen op de laatste plaats.
Aldus eindigde de eerste van
de vier achtereenvolgende
thuiswedstrijden Nieuw
Lekkerfand, RCL en Heer-
jansdam zijn de volgende be
door
Donald Bax
zoekers op Thurledein een
waarschijnlijk op voorhand in
gecalculeerd verlies. Zelfs de
kennis, die Arie Kurver („Het
zit er dik in, dat ik bijteken")
vorig jaar tussen de Zutdhol-
landse duinen opdeed, ver
mocht geen verrassende wen
ding te geven aan het spelletje
tussen de wat al te lakse kat
(Quick Boys) en de soms toch
nog stiekem bijtende muis
(PPSC). Want, waar interim-
trainer Joop Molendijk later
zo'n zeven, acht echt uitge
speelde kansen kon oplepelen,
daar moest de Sehiedamse
aanhang zich behelpen met
één uitgesproken doelkans en
een stuk of drie die daar tus
senin hingen.
„Iedere andere club zou van
daag door dit Quick Boys zijn
weggespeeld", verkondigde
Kurver later op een manier,
alsof het grote Ajax zojuist van
Thurlede een 'speelplaats' had
gemaakt „Maar", vervolgde
de 'grootspreker' even luid
ruchtig. „neem nou maar van
mij aan, dat wij er met dit ka
rakter, met deze inzet, met
deze wil om te winnen nooit
uitgaan. Volgende week
Nieuw Lekkerland en dan
RCL, ploegen die in de buurt
staan en dat zijn heel andere
wedstrijden". En confrater
Joop Molendijk: „We hebben
heel even afgewacht hoe
PPSC zou spelen. Toen dat
geen problemen gaf, was het
natuurlijk gelopen voor ons.
We hadden er alleen een paar
meer moeten maken".
Strafschop
Toch was het juist PPSC, dat
geheel tegen de verhouding de
'nul' van het scorebord schoot.
Daarvoor had Quick Boys na
handsballen van Rob de Nijs
en Martin de Rouw bij
Jan 't Hoen, de maker van
PPSC's enige treffer, duel
leert met Quick Boys' aan
voerder Anne Ouwersloot.
scheidsrechter Rein Cameron
tevergeefs om een strafschop
geroepen en had Frank van
der Kley, nadat De Nijs op
nieuw was uitgegleden, slechts
«en uitgestoken been van
Ruud Spierings getroffen. Zo
kon het dus gebeuren, dat
Jaap Husselman in buiten
spelpositieeerst twee Kat-
wijkse verdedigers dolde en
vervolgens de in militaire
dienst steeds mear an gewicht
winnende Jan 't Hoen (Kur
ver: „Hij mist ook een beetje
snelheid op de eerste meters
een niet te missen kans of
freerde: 1-0.
Een vertekend beeld, dat door
Quick Boys nog voor de on
derbreking werd rechtgezet.
Een indraaiende hoekschop
van topschutter Martin van
der Plas, die eerder al met dit
soort spelhervattingen het sein
op rood had laten springen,
werd door iedereen gemist,
maar niet door Van dert Kley
(1-1). Het wachten was nadien
op de volgende Katwijkse tref
fers. Aan welk verlangen eerst
Kees van Rooyen, Ingeleid
door briljante passes Fred Eys-
berg en Huug Aandewiel <ex-
DS'79), voldeed, waarna Van
der Kley achtereenvolgens
Husselman, Leo Alders en Rob
de Nijs z'n hielen liet zien en
diens 'raket' als een bom paal
en lat tegelijkertijd raakte en
vrolijk over de doellijn hup
pelde...
Schiedam PPSC zit inder
daad in het hoekje waar de
klappen vallen. Niet alleen be
landden de Schiedammers na
het 3-1 verlies tegen Quick
Boys op de laatste plaats, zij
verloren ook nog eens vrije
verdediger Rob de Nijs, die
aan een ogenschijnlijk on
schuldige botsing met Katwii
ker Frank van der Kley bi
het derde doelpunt een gebro-
ken rib overhield en nu zeker
acht weken is uitgeschakeld
Onmiddellijk na afloop werd
De Nijs, in gezelschap van
voorzitter Arie Bel, met een
van de pijn vertrokken gezicht
naar het Schieland-ziekenhuü
vervoerd, waar foto's uitwe
zen, dat hij een rib had gebro
ken. In de loop van vandaag
moet De Nijs zich opnieuw bij
de doktoren vervoegen voor
een volgend onderzoek, maar
de verwachting is, dat PPSC
twee maanden zonder hem
verder moet.
Schiedam Zoals de
eindstand al doet vermoe-
den (0-0), hielden HBSS
en Satelliet elkaar in de
semi-derby goed in even
wicht. Beide ploegen mis-
(ten twee routiniers. Bij
- -Satelliet ontbraken Ton
1 Kemper (terug naar Zwart
Wit) en Dick Quack (ge-
schorst), terwijl Leen
a Dijkshoorn (kaakoperatie)
-j en Henk Scharloo (knïe-
blessure) bij HBSS nood-
gedwongen langs de kant
moesten blijven.
- Ook het aantal kansen was
redelijk verdeeld. Zowel
voor Satelliet (kopbal van
Marcel Zeebregts) als voor
tHBSS (schot van Karei van
- der Berg) stond de lat een
1 treffer in de weg. Qua inzet
viel er op beide ploegen ook
al niets af te dingen, maar
*1 - wat wel duidelijk zichtbaar
<-* werd, was het feit dat eh
HBSS eh Satelliet aan een
erg matig seizoen bezig zijn.
r Bij HBSS is vooral de aanval
een probleem. Trainer Roel
den Hartog kan niet anders
-'dan een 4-4-2 systeem spelen,
4 omdat hij nu eenmaal niet
1 over een goede centrumspits
beschikt (Bas van der Leije is
het hele seizoen vanwege een
blessure uitgeschakeld). Links-
t* buiten Ton van der Linden be
wijst regelmatig dat hij wel de
gelijk kan voetballen, maar de
scherpe kantjes zijn duidelijk
van zijn spel af, hoewel hij nog
tie van Wim Poulus op te van
gen, hetgeen tegen tegen
HBSS duidelijk bleek.
Hoewel qua voetbal armoe
troef was, waren er genoeg
kansen te bewonderen en
daardoor bleef het tot het laat
ste fluitsignaal spannend, AI
in de eerste minuten moest
doelman Cees Verdam twee
maal gestrekt op inzetten van
Tinus van der Pijl en Marcel
Zeebregts. Aan de andere kant
kreeg collega Henk Kloppen
burg schoten van Ton van der
Linden, Karei van der Berg en
Ton Gunter te verwerken, die
zeker niet van gevaar ontbloot
waren.
Ook na de hervatting kregen
beide ploegen nog prima kan
sen, maar een overwinning
was zowel voor HBSS als Sa
telliet teveel van het goede ge
weest. Dat vonden Poulus en
den Hartog ook: „Zonder meer
een terechte uitslag".
Een HBSS-aanvader in de klem tussen twee verdedigers van Satelliet.
steeds een verwoestend af
standschot heeft.
'Spits' Karei van der Berg
werkt zonder meer hard, heeft
ook een goed schot, maar biedt
zich nauwelijks echt in het
centrum aan. Broer Andre
fungeert dan als 'hangende*
rechtsbuiten. Hij wordt echter
veel te weinig op die plaats
aangespeeld, terwijl hij toch
technisch een van de best on
derlegde spelers van HBSS is.
Probleem
Bij Satelliet vormt de aanval
normaal gesproken geen pro
bleem. Marcel Zeebregts is al
tijd lastig en hetzelfde geldt
voor Rob Dijkshoorn. Barend
Buytenhek speelt als romme
laar tussen deze twee youg-
sters in en dat levert regelma
tig gevaarlijke aanvallen op.
Satelliet mist echter een spel
bepaler, die de spitsen constant
op maat bedient. Het verlies
van Ton Kemper is moeilijk
binnen de toch al smalle selee-
Lisse „Ik kan mijn spelers geen enkel verwijt maken",
vond Cor Nieuwenhuizen na de 3-2 nederlaag tegen Lisse.
„Ze hebben er van de eerste tot de laatste minuut keihard
voor gewerkt, maar de scheidsrechter was een schoolvoor
beeld van een thuisfïuiter".
Zevenbergen Furieus
beende Liesbeth Beeks na
haar verloren finale tegen
José Mathon heen en weer in
een bomvolle sporthal Mo
lenberg in Zevenbergen. De
Maasluise judoka Lag in de fi
nale (tot 56 kilogram) tegen
de 29-jarige Mathon in ge-
door
Chris Woerts
Schiedam Het bestuur van
Excelsior'20 hoopt binnen
veertien dagen voorzien te
hebben in de vacature, die is
ontstaan na het aangekondigde
vertrek van oefenmeester Piet
Roozen. Bij secretaris Anton
van Son zijn inmiddels tien
sollicitatiebrieven in de bus
gegleden. Eén van de kandida
ten is Cor van Galen, thans
voor het vierde seizoen werk
zaam bij Den Hoorn, dat in
een andere derde klasse uit
komt.
wonnen positie. Draaide
zichzelf in de beginfase van
de partij weliswaar ongeluk
kig in een houdgreep, maar
José Mathon kon de greep
maar vier seconden vasthou
den. Geen score dus.
Liesbeth Beeks koos toen fa
natiek de aanval en nam het
intiatief over. Scoorde niet,
maar het was overduidelijk
dat zij en niet Mathon (die
herhaaldelijk hulpeloos op de
knieën ging zitten) winnares
was. Hoe anders beslisten de
arbiters. De beide hulpscheids-
rechters wezen Mathon aan als
de sterkste en daarmee was de
deceptie compleet.
„Wat moet ik dan wèl doen
om kampioene te worden. Vo
rig jaar ging ik al de boot in
door een beslissing van de
scheidsrechter en nu weer.
Weer die tweede plaats, ik
word er moedeloos van." En
Koos Henneveld, de trainer-
^coach van Liesbeth Beeks:
„Ik geloof dat ik nu maar stop
met judo. Waar zijn we toch
mee bezig als er zulke beslis-
Marjoleine van Unen in
haar finale-partij tegen Maria
Nijland.
singen worden genomen?"
Eerder tijdens de nationale
kampioenschgappen had Lies
beth Beeks haar eeuwige con
currente Chita Gross versla
gen. Door een onbegrijpelijke
poule-indeling kwamen de
nummers één en twee van het
vorige jaar elkaar al in de hal
ve finale tegen. De Vlaarding-
se was nu niet opgewassen te-
De wedstrijd kende een spec-
taculair verloop en het publiek
was dan ook de grote winnaar.
Na zeven minuten keek Zwa
luwen al tegen een 1-0 achter-
stand aan, omdat de spits van
Lisse ongehinderd de bal aeh-
- ter invaller-doelman Eelco
Kloppenburg kon koppen.
Zwaluwen rtam' na dit doel-
punt het iniatief over" maar
Eric Visser,' Albert de Pee en
Cees Vogel konden de -kansen
niet benutten. Vijf minuten
voor de rust was het echter de-
- zelfde Cees Vogel die de bal in
de draai op zijn slof nam: 1-1.
Het tweede bedrijf bood een
zelfde beeld. Aanvankelijk een
sterker Lisse, maar Zwaluwen
dat de beste kansen kreeg. Er
waren twintig minuten ge
speeld toen de arbiter een
strafschop zag in de manier
waarop Cees Vogel de bal van
een Lisse-aanvaller afnam.
„Om twee redenen dubieus,
volgens Nieuwenhuizen. „Ten
eerste gebeurde het buiten de
16-meter en ten tweede speel
de Vogel duidelijk de bal".
Het betekende echter wel 2-1
en nog geen minuut later lag
nummer drie in het net. Zwa
luwen perste er nog een laatste
offensief uit en via een schitte
rend afstandschot van Eric
Visser werd het 3-2, maar de
tijd die restte was te kort om
de gelijkmaker nog te force
ren. „Een gelijkspel was zon
der meer verdiend geweest",
benadrukte Cor Nieuwenhui
zen nogmaals het ongelukkige
verlies. j
Alphen aan den Rijn Uiteindelijk kon iedereen wel
vrede hebben met de 2-2, „maèr", 20 stelde ARC-trai-
ner Jan Kroeze nadrukkelijk, „die scheidsrechter heeft
ons wel de das omgedaan.
Niet alleen in deze wedstrijd,
maar ook in de eerste ont
moeting tegen Hoekse Boys.
Toen keurde hij een glaszui-
ver doelpunt af en nu die
strafschop. Van zo'n vent
zakt m'n broek af", besloot
hij met een populair voetbal
gezegde.
Kroeze doelde op de 35-ste mi
nuut van de eerste helft, toen
Ed van Dijk gewillig onderuit
ging na een charge van jeug-
dinternational Joop Lankhaar.
De omstreden J.Tas stond er
met z'n neus bovenop, floot en
zag wellicht toen pas dat de
zeerlichte overtreding binnen
de beruchte lijnen werd be
gaan. Doelman Dick Bos knal
de z'n ploeg naast de thuisclub
(1-1) en vanaf dat moment
kwam ARC er gedurende die
eerste 45 minuten eigenlijk
niet meer aan te pas.
Hoekse Boys, zonder Louis
Knipscheer (vakantie), Alfred
van Os (geschorst) en Erik
Hofman (geblesseerd), was de
betere ploeg en blijft ook na
dit toptreffen trotse lijstaan
voerder van de derde klasse
A. „Ik heb gekregen waar ik
op had gehoopt", zei Cor van
Rooy, die zijn ploeg bewust
met een 4-3-3 opstelling het
veld opstuurde en daar ook
consequent aan vasthield. On
danks het feit, dat ARC, zeker
in de tweede helft, het mid
denveld volkomen in haar
greep had.
Vier tegen drie dus op dat ge
deelte van het veld, waar een
wedstrijd wordt gewonnen of
verloren. Bovendien was dg
samenstelling van het Hoe'
middenveld danig gewij-
Joop van Dop opereerde
door
Erik Winkster
door de afwezigheid van
Knipscheer, als laatste man,
waardoor Daan van der Schild
en Jan Plaisier de plaatsen
van Van Dop en de geblesseer
de Hofman moesten overne
men. Samen met Ed van Dijk
scoorden zij, ondanks het Al-
phense overwicht, een dikke
voldoende.
In het eerste kwartier behaal
de de Westlandse defensie be
slist geen voldoende. Er werd
zeer onzorgvuldig uitverde
digd en niet attent gereageerd
op diverse situaties, waardoor
het opportunistische ARC tel
kens weer Dick Bos op de
/roef kon stellen. Dat de 1-0 al
na tien minuten op het score
bord werd getoverd was niet
meer dan logisch. Een schot
van Rob Koolstra belandde op
de lat, waarna Renê Lammers
de enige was die alert reageer
de.
Paal
Vervolgens dus een veel ster
ker Hoekse Boys, dat direct na
de 1-1 wel door het oog van de
naald kroop, toen Lankhaar,
via de vuisten van Bos, van
dichtbij de paal ramde. Vlak
voor de pauze namen de be
zoekers de leiding. En hoe.
Daan van der Schild nam de
bal ruim buiten de 'zestienme
ter' in de draai op z'n linker
voet en de bal plofte exact in
de bovenhoek: 1-2.
In het tweede bedrijf zette de
thuisclub Hoekse Boys zwaar
onder druk en kwam tien mi
nuten voor tijd verdiend
langszij. Ondanks Hoeske pro
testen voor buitenspel gaf ar
biter Tas (terecht) zijn fiat aan
de treffer van Jelle Koolstra.
Hoekse Boys, dat Jan Plaisier
en John van der Bos inwissel
de voor Lammert Omhof en
Ton van der Pijl, kreeg via de
laatste nog een unieke moge
lijkheid op 2-3. Van der Pijl,
die bij z'n allereerste actie een
boeking opliep, schoot gehaast
voorlangs. Het had ook te veel
van het goede geweest.
gen Beeks en verloor op beslis
sing. Bondscoach Karei Giete-
link: „De partij tussen Lies
beth en Chita was duidelijk d«
finale. Liesbeth ontbrak het ifi
de finale nu aan kracht om
echt door te drukken."
Dc revelatie van het nationale
treffen was de Zuidlandse
Sandra Warning. Voor hei
eerst tijdens een groot toernooi
uitkomend in de klasse tot 11
kilogram, veroverde Warning
onmiddellijk een bronzen me
daille. Werd op weg naar de
finale gestuit door de latere
kampioene Marieke Blauw,
maar was in de strijd om hei
brons te sterk voor de Maas-
sluise Jolanda van Meggelen,
die geen moment de vorm van
de laatste jaren kon. benade
ren,
„Er had meer in gezeten,
mokte Sandra Warning na af
loop toch nog na. „Als je 2»
dicht bij een plaats in de finale
bent geweest, is het jammer
dat je genoegen moet nemen
met brons. Ik ben blij dat ik de
overstap gemaakt heb naar die
klasse tot 72 kilogram. Toen
een klasse lager uitkwam,
moest ik mezelf alles ontzeg
gen, Op verjaardagen kon
niets lekkers eten, want ik
moest altijd maar denken aan
mijn. gewicht. Nu voel ik me
ook lichamelijk veel fijner en
dat vind ik het belangrijkste.'
Maijoleine van Unen behaalde
zonder al te veel problemen de
titel in de klasse boven de 72
kilogram. De Vlaardingse,
rig jaar tweede, won nu me'
ippon van Maria Nijland. «ft
ben echt blij met die titel. Vo
rig jaar was ik tweede en dat
is toch geen fijn gevoel. Twee
de van Nederland en derde
van de wereld, een gekke
combinatie. Nu heb ik getoond
dat ik in mijn klasse gewoon
de sterkste ben."
