UINST Cherkassky (72) nog altijd super-pianist Toneelversie Mephisto' illustratief spektakel Oskar Back Concours zonder eerste prij s Opzwepende soul van The Eurythmics Bonbons en de gezonde voeding Dali-vervalser j werkte niet alleen ter nieulen Nieuwe cursus Teleac Kijkcijfers vallen tegen Directeur Engelse theevee ontslagen Geen uitschieter onder jonge violisten Duizenden fjnaar 'Groen weekend' Rotterdams Nieuwsblad maandag 21 maart 1983 ^lüiiüiiiiiiiiiiniiiiiiiriiiiiiiitiiiiiiiiuiüfiüiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiintiiiiiiji Barcelona De Spaanse politie heeft vorige maand drie mannen gearresteerd op beschuld'mg van handel in ver- valste schilderijen van onder anderen Picasso, Miro. S Goya, Toulouse-Lautrec en Dali. Dat de arrestaties pas nu bekend zijn gemaakt, heeft volgens de politie te ma- ken met de verklaring van de 35-jarige schilder Manuel 5 Pujol Baladas vorige week in een Spaans blad, dat hij de laatste jaren circa 400 Dali -imitaties in omloop heeft ge- bracht. =j S Het is de politie nog niet duidelijk hoeveel pseudo-mees- S ter werken er als 'echt' zijn verkocht De verklaring van B 2 Baladas is inmiddels door kunstexperts en vrienden van 2 Dali als 'een sprookje' van de hand gewezen. De politie s B gelooft niettemin dat het in deze zaak wel degelijk gaat j§ om honderden vervalsingen, die werden verkocht aan particuliere kunstverzamelaars en ook musea. Bij de drie gearresteerde handelaren werden in totaal 47 vervalste S schilderijen aangetroffen. fiiiiiiiiiiiiiuiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiitiiiiiiiitfiiiiniiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiutiniiiiiiiiiiiiiniiiniii Diligentia, Oan Haag: Shura Charkaasky (piano); werken van Chopin en Liazt. Den Haag Gistermid dag was Shura Cherkas- sky weer terug in Dili- gentia. Hij is nu 72 jaar, treedt op sinds zijn ne gende en kan nog altijd gelden als een van 's we relds grootste virtuozen. Zijn programma bevatte slechts twee namen: Chopin, wiens vier Balla den voor de pauze wer den uitgevoerd en Liszt. Cherkassky beheerst zijn instrument op fabelachtige wijze en beschikt daarbij ook nog over een feilloze muzikale intuïtie, Hij doet de luisteraars de muziek die hij speelt niet als een open baring van hogere waarden ervaren, maar als een triomf van menselijk ver nuft en menselijke wils kracht over de materie. Hij maakte duidelijk dat ook de pure techniek tenslotte een feestelijke factor is. In de vier Balladen van Chopin laat hij zich nog niet aanstonds in zijn ware gedaante kennen. Er zijn in zijn spel talloze momenten waarop de wonderlijkste door Chris van Raay klankevocaties tot ademloos luisteren dwingen. De me lodie-toon zingt hoog boven alles uit, de begeleidende fi guren worden op ongeloof lijk subtiele wijze tegen die zangtoon aangevlijd. Er zijn de meest verrassen de verschillen in dynamiek, elke passage wordt op ge heel eigen wijze benaderd. Alles is op het pianospel ge concentreerd en inmiddels wordt Chopins muziek bij herhaling uit haar voegen getrokken, wordt haar die pere achtergrond versluierd door de magie van dit schit terende pianospel. Maar dan, na de pauze in de Tarantella 'Venezia de Napoli', de Liebestraum nr 3 en de Don Juan Fantasie van Liszt, wordt Cherkas sky niet langer geremd door culturele verplichtin gen, die Chopin nog wel op legt. Hier spreidt hij alle wonderen van zijn pianis tisch kunnen ten toon, in de elegante salonsfeer die deze mu2ïek van Liszt omgeeft, kan hij blindelings vertrou wen op zijn muzikale intuï tie. Hij is de ideale vertol king van al die virtuoze Lïszt-effecten, het publiek, ontslagen van alle serieuze plichten, concludeert met welgevallen dat het daar voor gekomen is. De pianist stelt zijn gehoor niet teleur. Onbegrijpelijk dat een man van over de zeventig nog tot zulk een briljante en trefzekere virtuositeit in staat is. Twee toegiften, de beroemde Tango van Albe- ni2 in een bewerking van Godowsky en een duize lingwekkend snel gespeelde wals van Chopin vormden het antwoord op de geest drift van de zaal. Alle mu zikale zedenmeesters ten spijt sterft de figuur van de virtuoos niet uit. Het is te hopen dat Cherkassky's op volger zich snel zal melden. Amsterdam Het Publiekstheater heeft met de premiè re van 'Mephisto' zijn meest ambitieuze project van dit seizoen getoond. In ruim drie uur toneel en 21 taferelen komt de verkeerde weg in het zicht, die Duitslands meest begaafde toneelspeler en regisseur, Gustav Gründgens, vijftig jaar geleden insloeg door zich aan de nazi's be schikbaar te stellen. Als een toneeldier, dat zijn kunst niet wilde opgeven. Hij sloot bewust de ogen voor de ma cabere ontwikkelingen, die er toen in Duitsland plaats grepen. Klaus Mann baseerde zich op het gedrag van Gründ gens (zijn vroegere zwa ger) in de sleutelroman 'Mephisto, Roman einer Karriere', die hij in bal lingschap in 1936 in Am sterdam publiceerde. De Parijse toneelleidster Aria- ne Mnouchkine nam enkele jaren geleden het initiatief daar een toneeladaptatie van te maken om het thema van de maatschappelijke betrok kenheid van de kunstenaar te laten zien. Het Publiekstheater gebruikte die in een eigen bewerking en men moet heiaas vaststellen, dal voor dit thema de film met zijn ruimere middelen in zeg gingskracht het toneel ruim de baas is gebleven. De Hongaar Istvan Szabo koos weliswaar uit dezelfde slof, maar slaagde in zijn film 'Mephisto' een echt drama tot ontplooing te brengen, door het zichtbaar en voelbaar ma ken van de grimmige Unnvelt van het nazi-apparaat. Dat maakte de keuze van Hendrik Hofgen, zoals Gründgens in film en toneelstuk heet, stap voor stap tot een gespannen gebeuren tussen de slachtof fers en de meedogenloze bon zen in. Men kon verbijsterd raken bij zo'n blind opportu nisme. De toneelvoorstelling beperkt zich voornamelijk tot de diver se theateraccommodaties, waar Höfgen bezig is geweest. Dat wil zeggen, alles wat daarbui ten gebeurde is tamelijk breedvoerig in lange scènes gestopt, die aldus meer illus tratief dan dramatisch zijn Stadsschouwburg, Amsterdam; 'Mephisto' van Klaus Mann in de toneelbewerking van Ariono Mnouchkine. Publiekstheater in de regie van Hans Croiset Vertaling: Hans W. Bak*. Produktledrsma- turgie: Guus Rekers. Aankleding: Paul Gallis. Mede- spelenden: Eric Schneider, Cor van den Brink, Gees Linnebank, Mariëlle Fiolet, Hugo Koolschijn, Celia Nuf aar, Truus te Sells, Siem Vroom, Frances Sanders. Chlem van Houweninge, Ast rid Series», Slgrid Koelte, Max Croiset, Frans Vorstman, Chris tine Envert, Johan Ooms e.a. Herhalingen: o.a. van avond, morgenavond en woensdagavond in Rotter dam (De Schouwburg) en op 14 april en 24 en 25 mei in Den Haag (Koninklijke Schouwburg). gaan werken. De lange uiteen zetting bijvoorbeeld, die de eerste helft van het stuk be slaat, doet nauwelijks vermoe den. dal Hofgen de spil van het gebeuren is. In het tweede deel spitst het conflict zich maar weinig toe, de toeschou wer moet meer begrijpen dan dat hij echt ervaart. Een duidelijke zwakte in de bewerking van Mnouchkine. Hans Croiset had als regisseur er overigens veel aan gedaan, de taferelen zo zorgvuldig mo gelijk in te vullen. De waarde ring voor zijn 'Mephisto' gaat dan ook meer naar de waarde van afzonderlijke scènes, dan naar het stuwend in één lijn brengen van een ontwikke ling. Een ingrijpender adapa- tatie had dus voor de hand ge legen. Eric Schneider kon waar ma ken, dat hij Duitslands meest talentvolle acteur als Hofgen speelde. En daar kreeg hij vooral in de 'Faust'-repetitie grond voor onder de voeten. Hugo Koolschijn greep dank baar de kans van ontwikke ling in de figuur van een ta lentloze foute acteur, maar ook rollen van Marielle Fiolet (als door Piet Ruivenkamp Eric Schneider als Höfgen in de rol van Mephisto. Hij is ten prooi geraakt aan zijn grenzeloze eerzucht. Erika}, Gees Lmnebank (de joodse acteur Oito Ulrich), Chiem van Houweninge (als de toneelmeester Knurr) en enkele anderen gloeiden aan tot meer dan typeringen. Siem Vroom en Signd Koetse deden een heel bewogen scène als een echtpaar, dat voor de dood kiest. Op Johan Ooms rustte do taak het nazi-dom zichtbaar te maken als General-Inten- dant met een meedogenloze fi guur. En hij deed dat uitste kend. Binnen de grimmige nazi-ar chitectuur van pompeus mar mer bouwde Paul Gallis met wisselend sueces de kleinscha liger dekors voor de groots ge monteerde voorstelling. Of Hofgen erg op de prestaties van het Bauhaus gesteld was zelfs tijdens de nazi-pertode mag men zich daarbij af vragen. Delft The Eurythmics is voor twee concerten in Nederland, Delft had gis teravond de primeur. In de mensa van de TH was het Engelse duo Annie Lennox /Dave Stewart voor het eerst in levenden lijve te aanschouwen. Verwachtingen waren er zeker, na de onlangs ver schenen tweede elpee, door Peter ter Horst 'Sweet Dreams (are made of this)'. Een mengeling van moderne synthesizer- muziek en ouderwetse soul, die her en der aan de Motown-tijden doen den ken ('Wrap it up', 'I could give you a mirror'). De muziek van The Euryth mics kenmerkt zich ver der door een mystieke in slag en het leek vooraf moeilijk die sfeer op to neel te benaderen. Het duo sloeg 2ich er moeite loos doorheen, aangevuld met een tweede zangeres, een syn thesizer-bespeler en een drum mer. De stoïcijnse Stewart, zeer bekwaam op de slide-gï- taar, is op toneel de tegenpool van Lennox. De voorvrouw van de groep is een op hol ge slagen Grace Jones, compleet met roestbruin astronaut-kap sel. Ze zweept de band op met Mensa TH, Delft: The Euryth mics. Annie Lennox (zang en dwarsfluit), Dave Stewart (bas, gitaar sn synthesizer). Herhaling: 25 maart in Amster dam (Paradiso). haar soulvolle stem en de uit straling die van een optreden een show kan maken. Haar dubbele vocalen van de elpee kwamen uitstekend tot hun recht door de tweede zangeres. 'This city never sleeps', het toppunt van mystiek op de plaat, kreeg een beklemmende uitvoering, compleet met gro- te-stadsbeelden op een dia- scherm en veel mist. Het duurde, waarschijnlijk vanwe ge de onbekendheid van de groep, even voor het publiek reageerde, maar na de poten tiële hit 'Sweet Dreams' was alle aandacht op Lennox ge richt. De groep bracht de vol ledige tweede elpee, zij het rauwer en opzwepender, waarbij de drummer soms de vervelende neiging toonde te veel op de voorgrond te willen treden. Naast dit bekende werk, bliezen The Eurythmics de Lou Reed-ciassic 'Satellite of Love' verdienstelijk nieuw leven in. Een uitstekend optreden, met als enig minpunt de matige ge luidskwaliteit. Maar dat lag aan de zaal en niet aan de band. Een ritje naar Paradiso in Amsterdam, waar de Eu rythmics op de 25e maart hun tweede Nederlandse concert geven, is zeker de moeite waard. MWWW!.' nHMMWMWDI Madeleine Lim, een van de presentatrices van de Teleac- cursus 'Gezonde voeding' Den Haag Het is nogal verrassend om in een televisie-cursus over 'gezonde voeding' te horen hoe je het beste een zakje bon bons kunt leeg eten. „Doe het met overtuiging en zorg dat je ervan geniet", zegt de marktpsychologe Mary Zeldenrust-Noord - anus daarover. Ze blijkt een diepere bedoeling te hebben, want „als je het zo doet houd je jezelf beter in de hand, de kans dat je alsmaar gedachteloos dooreet is dan minder groot" Mary Zeldenrust is een van de deskundigen die in deze Tele- accursus, gemaakt in samen werking met het Voorlich tingsbureau voor de Voeding, komen vertellen dat gezond eten met een soort dure plicht is- Het gaat bij eten ook om lekker, gezelligheid en sfeer. De meeste kinderen die bij Te leac even mogen meepraten, blijken bij lekker overigens vooral aan kip en patat te den ken. De acht lessen gaan onder meer over voeding en sport, het kiezen van maaltijden, over hoe goedkoop het kan en over alternatieve voeding. Talaviaie, dintdeg 22 maart, Nad.1, Teleac, 18.25 - 18.55: wrste aflevering van de cursue 'Gezonde voeding'. Twee diëtisten, Anneke Geerts (maandblad Leef) cn Madelei ne Lim (Voorlichtingsbureau) zorgen voor de presentatie Het doel van de cursus is het doorbreken van het patroon van onbewust eten. Men richt zich voornamelijk op vrouwen onder de dertig, die minstens één kookboek in huis hebben, een vrouwenblad lezen, de krant lezen en die soms aan sport doen. Londen Tegenvallende kijkcijfers hebben de 46-jarige Peter Jay zijn baan gekost als directeur van de nog jonge Britse commerciële zender TV-AM, die sinds 1 februari van dit jaar iedere morgen het programma 'Good morning, Britain' op het scherm brengt. Officieel heet het dat Jay zelf ontslag heeft genomen. De raad van bestuur van TV-AM het hem echter geen andere keus. De verwachtingen waren dat 'Good morning. Britain' dage lijks gemiddeld 1 miljoen kij kers zou trekken. Tot nu toe scoort het programma nauwe lijks 300.000 kijkers 'Een cata strofale omwikkeling' aldus TV-AM, temeer omdat de twee weken eerde gestarte 'Breakfast show' van de BBC een gemiddelde haait van 1,6 miljoen kijkers per uitzending. Een van de klachten van de kijkers naar 'Good morning, Britain* is, dat het *s morgens vroeg 'uitermate irritant is om een programma te zien dat door reclame-spots wordt on derbroken'. De opvolger van Jay, voor heen ambassadeur voor zijn land in de V.S., is Jonathan Aitken, wiens familie 16,7 pro cent van de aandelen in TV-AM bezit. De 23-jarige violist Johannes Leertouwer ontvangt na afloop van het Oskar Back Concours een tweede prijs uit handen van minister Brinkman. door A ad van der Ven Amsterdam Voor het eerst in de 16-jarige ge schiedenis van het Natio naal Vioolconcours van de stichting Studiefonds Os kar Back is er dit jaar geen eerste prijs toege kend. Het niveau van het vioolspel, zoals dat zater dag tijdens de finale in de kleine zaal van het Con certgebouw werd gede monstreerd, was over het geheel niet of nauwelijks lager dan dat in de voor afgaande jaren. Maar een werkelijke uitschieter, zo als Emmy Ver hey (1967), Vera Beths (1969), Jaap van Zweden (1977) of Theodora Geraets (1979) was er niet bij. Een wat gehaaste minister Brinkman („Voor een con cours als dit is noeste vlijt no dig", „over de relatie tussen muziek cn politiek zou ik lang kunnen praten") reikte zater dagavond tweede prijzen uit aan Johannes Leertouwer (23, uit Amsterdam, leerlmg van Bouw Lemkes) en Antoine van Dongen (eveneens 23, eveneens uit Amsterdam, leer ling van Davina van Wely). Belden kregen een studiebeurs van tienduizend gulden, waar door zij de kans krijgen zich in het buitenland onder de hoede van een viool pedagoog naar keuze te stellen. Johannes Leertouwer kreeg ook de prijs van het BUMA-Fonds voor de beste interpretatie van een Ne derlandse compositie (de sona te uit 1977 van Tristan Keu ris). Voor Ronald Touw (21, uit Bergen op Zoom) en loa Silva Gavnla (17 jaar, in Roemenie geboren, maar al enkele jaren in het bezit van de Nederland se nationaliteit en woonachtig in Amsterdam) waren er aan moedigingsprijzen van 1500 gulden. De vier finalisten moesten za terdag in een stampvolle zaal ieder een programma van on geveer een uur spelen. Ver plicht waren enkele delen uit Bachs tweede partita en uil Schumanns sonate in a, verder stukken van Dallapiccola en Keuris en tenslotte was er de mogelijkheid tot een keus uit de Symphonie Espagnole van Lalo, het derde concert van Saint-Saens en het vierde con cert van Vieuxtemps, althans enkele delen daaruit. Salonachtig Dat laatste programmaonder deel stelde de vier jonge musi ci in de gelegenheid te laten horen of zij de tegen het salo nachtige aanleunende vioolstijl van de Franse romantische school, met meer charme dan diepgang, dc baas kunnen. Jo hannes Leertouwer, die in zijn hele programma hel artistiek en technisch meest ontwikkel de vioolspel liet horen, bracht het er hel best af. Hij had als enige Samt-Saens gekozen. Bach gaf uiteindelijk, zoals zo vaak, de meeste problemen Eigenlijk gaf geen van de vier violisten een uitvoering die de ritmische aspecten in de ver schillende dansvormen van Bach werkelijk recht deed. De beoordeling van de jury (André Jurres. Herman Kreb- hers, Else Krieg. Jcan-Louis Stuurop en Janng Walta) was een afspiegeling van het feit dat Antoine van Dongen in menig opzicht met of nauwe lijks voor Johannes Leertou wer onder deed. Leertouwer speelt wat spontaner, komt makkelijker los van de noten. Van Dongen is introverter, speelt iels minder soepel. Voor loa Silva Gavnla met haar zeventien jaar was bet programma nog een beetje te zwaar. Een prematuur optre den waarvan men zich maar moeilijk kan voorstellen dat het door haar lerares Davina van Wely is gesanctioneerd. 9 Dat drie van de vier finalisten |j van haar les hebben bracht jury-voorzitter André Jurres tot de opmerking, dat Davina j van Wely langzamerhand de f hofleverancier van het viool- talent in Nederland is. Het volgende Oskar Back Qon- cours in 1985 is het tiende fin de reeks Het zal een feestelijk tintje krijgen. Voor het cèrst g zal de finale in de grote zaal van het Concertgebouw voor den gehouden. De kandidaten zullen door een orkest wortfen begeleid. |iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiituiuiiiuiiiiiiiiiiiuiim!iuiiiiiiii[Etiiiiiiiii(uiitiiiniimuKimmiiiimi(iië hebben de manifestatie 2 'Groen weekend' bezocht, 2 die zaterdag en zondag in de VARA-studto werd ge- S houden Deze (milicu)mani- festatiD was georganiseerd ter gelegenheid van de 250e uitzending van het VARA radioprogramma "Vroege H vogels*. In een geïmproviseerd labo- ratorium werden ongeveer 2 1000 analyses verricht naar §j de kwaliteit van grond en =j water, aan de hand van monsters die bezoekers had- den meegebracht. Onderdeel van 'Groen weekeind' was ook een poe- zenfestivaL Tot de catego- rieen waarin katten konden §1 worden bekroond, behoorde 'gelijkenis met een bekende Nederlander'. De kat die 2 was ingezet als het even- beeld van Noortje van Oost- 3 veen van het NOS-Jour- naai, kreeg in deze catego- rie de eerste prijs. Noortje van Oostveen §j ...een poes lijkt op haar... =j Hilversum Tussen de 25.000 en 30.000 mensen ^itm i u i tui inn ui ifi iiiiiiiiii iitiiiui min in uiiiiniitiiii iitiiiiii iiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiituitiuiii iP ADVERTENTIE Odorex dry deodorant lotion, van 4,35 j voor odorex Nivea crème. Groot blik van 250 ml_ van 5,55 voor, 5 stukken karnemeikzeep. van 4,75 voor «melk

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1983 | | pagina 7