WftTEBWEGZZZZZ Koningshof: zorgenkindje, dat veel geld mag kosten 15 j Zeevaartschool viert I j 150-jarig bestaan Nu 'proeft' de computer, of iemand diabeticus is One Accord: nèt de Continental Singers wuxBBRsscsa»mmmm [Culturele zuigkracht Schuurkerkje schromelijk overschat' J Serie jubileum-evenementen j Isotopenlaboratorium had goedkoper gekund Arts hoeft vinger niet meer in urine te houden 1 PLAATS EEN KLEINTJE C.; ale he ot- Rotterdams Nieuwsblad donderdag RW 21 lui 1983 De Koningshof voorziet vol gens wethouder Van der Knaap „duidelijk in een be hoefte en mag best geld kos ten." door Mart Timmermans Wethouder van der Knaap ,,Wat moeten we anders? T: v4- Maassluis „Een ge meenschapsvoorziening mag best geld kosten en als je het met andere ge meenten vergelijkt, zijn we met onze Koningshof nog goed af/1 Wethouder Izaëk van der Knaap wekt bepaald niet de indruk met de negatieve resulta ten van dit Maassluisse ontmoetingscentrum in zijn maag te zitten. Wie het jaarverslag 1982 van De Koningshof doorleest, krijgt evenwel het gevoel dat Maassluis zit opgescheept met een niet te exploiteren prestige-project uit de tijd dat de bomen nog tot in de he mel groeiden. Nog verwon derlijker is het dat dezelfde gemeente veel geld inves teert om de concurrentie ogenschijnlijk nog groter te maken. In 1982 'scoorde' het ontmoe tingscentrum in de Steen- dijkpolder een negatief saldo van anderhalve ton. Hoeveel pogingen er in dat jaar ook zijn ondernomen om de ex ploitatie nog ten goede te ke ren; het heeft niet mogen ba ten. Het gemeentestuur stel de ooit: nooit meer dan 100.000 gulden in het rood. Die grens werd in 1982 dus wel met 50 procent over schreden. Inbreuk Wethouder Isahk van der Knaap van financiën is tevens voorzitter van het dagelijks bestuur van De Koningshof. De gemeente is de belangrijk ste deelnemer in de exploitatie van het centrum, waarin ook de hervormde, de gerefor meerde en de roomskatholieke kerk participeren. De Ko ningshof draait met drie vaste krachten. Verder zijn er tien uurkrachten en wordt er ge bruik gemaakt van een schoon raaa k bed rijf „Juist die personeelskosten maken het duur, maar wat moeten we anders?", stelt de wethouder. Er zijn volgens hem wel mogelijkheden om te bezuinigen, maar daarmee zou er een flinke inbreuk gepleegd worden op het Maassluise dienstverleningpakket. „Je zou bijvoorbeeld kunnen over wegen alleen in de middag- en avonduren personeel aanwezig te laten zijn. De instellingen die 's ochtends gebruik maken van de ruimte zouden zelf een sleutel en een koffieapparaat kunnen krijgen. Het nadeel is weer dat het personeel dan al leen 's middags en 's avonds moet werken en ik kan me voorstellen dat daar weinig animo voor is. Bibliotheek De wethouder wijst er verder op dat de bibliotheek alleen bereikbaar is via De Konings hof. „Daar zouden we dus een aparte ingang voor moeten maken." De toiletten van de Koningshof doen ook_ dienst als openbare toiletten en daar zou dan ook iets anders voor moeten komen. „Nou ja, op al die prohleempjes is misschien best een oplossing te vinden, maar je berooft Maassluis op die manier wel van een be langrijk stuk gemeenschaps voorziening." „Juist in de toekomst, als de mensen nog meer vrije tijd krijgen zal zo'n centrum erg belangrijk worden en ik vind dat het best wel wat geld mag kosten." De Koningshof zou volgens Van der Knaap com mercieel gezien goed concur reren met andere instellingen. „Wist je bijvoorbeeld dat de Koningshof een grote, goed geoutilleerde keuken heeft? Misschien wel de grootste van Maassluis, Er wordt weinig ge bruik van gemaakt, maar moe ten we dan een restaurant gaan openen? Dan zit ik met overheidsgeld het particuliere bedrijfsleven te beconcurreren en dat lijkt me ook geen goeie zaak." Volgens de wethouder zal het Schuurkerkje niet zo concur rerend worden als sommige mensen wel zeggen. „We heb ben het voornamelijk geres taureerd uit een oogpunt van monumentenzorg en ik denk dat de culturele zuigkracht van het kerkje door sommigen schromelijk wordt overschat. Er kunnen niet meer dan hon derd mensen in en dat zal nog maar een heel selectief pu bliek zijn. Het zal wel wót con currentie geven, maar daar lig ik niet wakker van." In de gemeenteraad verdedig de hij onlangs de opzet van de Schuurkerk als mini-theater door op te merken, dat dit leu-. ke dingen voor de Maasslui2e- naren zijn. Nu praat hij over een selectief publiek... Toch wat tegenstrijdig. De problemen rond Konings hof zijn voor het gemeentebe stuur dus geen reden om in te grijpen. Van der Knaap: „Ik vind dat De Koningshof in een duidelijke behoefte voorziet en dat mag best wel wat geld kos ten." In het Vlaardïngse Broe derhuis (Nieuwe Kerk straat 3) wordt dinsdag weer een van de onder tussen overbekende schrijfavonden van Am nesty International gehou den. Er liggen zes brieven gereed, die kunnen wor den overgeschreven. Ook is het mogelijk op dit adres brieven af te halen, die thuis kunnen worden geschreven. Dienstencentrum De Woudhoek (Heijermans- plein 36 in Schiedam) heeft voor 4 augustus een viseoncours voor ouderen georganiseerd. Deelne mers aan de dag kunnen tot 29 juli inschrijven of zich telefonisch aanmel den (709555). Het viseon cours begint om tien uur 's morgens en tussen de maaltijd zal heel toe passelijk een vismaal- tijd worden geserveerd. Wie nooit gevist heeft of geen hengel bezit, is toch van welkom. Rotterdam Anderhalve I eeuw zeevaart-onderwijs in I Rotterdam en dat wordt i gevierd. Honderdvijftig jaar oud dus is deze Rotter- j damse instelling, die sinds kort officieel geen Ge meentelijke Hogere Zee vaartschool meer heet, maar Academie Nautisch Onderwijs. Een instituut met een brede basis: een opleiding voor stuurman grote èn kleine handels vaart, voor radio-officier en voor maritieme bedrijfs kunde, een twee jaar gele den ingestelde studie die zich richt op scheepvaart functies aan de wal. De Rotterdamse zeevaart school floreert: er zijn ruim 450 studenten, van wie zo'n twintig dames. Adjunct-di recteur W.P. Jiskoot: „Hoe wel het emplooi in de zee vaart terugloopt, blijft de interesse voor onze school tóch groot. De laatste jaren hebben de meeste afgestu deerden een baan gevon den. Ik hoop dat dit zo blijft." Hij rekent erop dat zij alle maal en ook vele honder den oud-studenten op de een of andere manier zul len deelnemen aan de tal loze jubileum-evenemen ten die zijn opgetuigd. Het 'zeevaartschool-feest' be gint op 23 augustus, als Rotterdams burgemeester Bram Peper het eerste exemplaar van het boek 'En de zee wil met schepen geploegd zijn* zal aanbie den aan onderwïjs-minister Deetman. Een boek dat de laatste vijftig jaar van de school behandelt: de eerste eeuw is reeds beschreven in een in 1933 verschenen publicatie. Dezelfde dag gaat in de hal van het stad huis de expositie '150 jaar Zeevaartschool Rotterdam' van start, die vijf weken lang op werkdagen voor iedereen te bekijken is. Op 6 september is er .een receptie voor studenten en oud-studenten, op 16 en 17 september zijn er sport- en roei wedstrijd en voor stu denten van alle Nederland se zeevaartscholen en op de avonden van de 17e en de 24e wordt er gefeest- De jubileum-viering wordt op 27 september besloten met een in het Hofplein-theater te houden symposium 'Vrouw en de zeevaart'. Historie Het Rotterdamse zeevaart- onderwijs kwam in 1833 van de grond op initiatief van de uit Tiel afkomstige Petrus van Galen, die een jaar eerder door het ge meentebestuur was aange steld als 'lector in de zuive re en toegepaste wiskunde'. Amsterdam en Groningen bezaten toen al enkele de cennia een zeevaart- schoool. Van Galen had het gemeentebestuur tot de invoering van zeevaarton- derwijs bereid gekregen nadat hij had beweerd dat 'de zeemansstand weldra onder diegene zal behoren welke ook door jongelin gen van meer beschaafde opvoeding bij voorkeur wordt gekozen'. Hij kreeg een vergoeding van dui- i zend gulden per jaar, om in i een lokaal van het Beurs- gebouw gratis les te gaan i geven. De cursus was bestemd j voor jongelui van 16 tot 20 jaar, voor wie het een eer- j ste plicht was gehoorzaam j te zijn aan en eerbied te j hebben voor hun lector. In j 1849 werd de leeftijdsgroep j uitgebreid van 12 tot 25 I jaar, om meer leerlingen te i kunnen aantrekken. In j 1857 verhuisde de school j naar het Zeemanshuis aan j de enige jaren daarvóór ge- graven Westerhaven (die in 1902 weer werd ge- dempt). Bijna zestig jaar la- ter nam de zeevaartschool j z'n derde behuizing in ge- bruik: het nog altijd als zo- danig functionerende, mar- kante gebouw aan de Pie- f ter de Hoochweg, Onlangs 1 is de school-dependance aan de Bruinstraat inge- s ruild voor het vrijwel naast jj de school staande gebouw j van de Rijksloodsdienst. ^iiiJiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiifiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiniiiiiiiiimiiiiHiiiiiiiHiuiiiuiiiiiiniiiiiiiiimiiiiiiiiiiimmiiiumiuiiiiiiiiiiiitiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiniiiiiiiiiniiHiiiuiiiiiiiiiiiiiiiifiiiiiiiiiiijiiiiuiiiii Ktinisch-chemicus dr. D.A. van Dam in het oudste van de twee laboratoria: veel computerge stuurde apparatuur. Schiedam Lopend langs een serie buisjes met urine, waarin de concentratie van enkele stoffen tegenwoordig computergestuurd wordt be paald, zegt dr. J. H. Keijea: „Vroeger kwam het voor. dan doopte de arts zijn vin ger erin en proefde hij. Dat was vóór ik besloot dit vak in te gaan. Als de urine dan bijvoorbeeld zoet smaakte, wist je dat je een diabeet te pakken had." Keijea zegt het om duidelijk te maken, dat de oude me thode niet altijd de meest heldere analyses opleverde en daarom in de verste verte niet vergelijkbaar is met het nieuwerwetse instrumentari um, waarmee de twee kli- nisch-ehemische laboratoria van het Sehielandziekenhuis vol staat. Tegenwoordig 'proeft' de computer in plaats van de arts. Twee onderkomens zijn het, waarvan alleen de witte mu ren nog de oude hospitaalsfeer ademen. Terminals, printers en andere computerappara tuur zorgen voor een heden daags klimaat: met recht kli nisch. De instrumenten heb ben fraaie namen: spectropho tometer, absorptiometer, vlam- fotometer allemaal meters, want daar gaat het om. In de twee laboratoria meet men de hoeveelheid van bepaalde stof fen in bloed, urine en feces. Op die wijze worden gegevens verzameld over ongeveer 350 patiënten per dag. Voor de helft betreft het hier lopend onderzoek van mensen, die in Sehieland liggen. De andere helft betreft Schiedammers, die poliklinisch behandeld worden. De laboratoria staan allebei aan de Juliana van Stolberg straat. De ene is gevestigd naast de aula bij de loeatie- Stadhouderslaan, de andere is gehuisvest in een ruimte bij de BK-laan waar vroeger het kinderpavdjoen zat. Vooral dit nieuwe isotopenlaboratorium, zoals het ook wel genoemd wordt, wordt gekenmerkt door een strakke 'no nonsense'-ar- chitectuur. Dr. ir. Fnts Sonneveld, alge meen directeur van het Sehie landziekenhuis, geeft ruiterlijk toe dat de renovatie van het voormalige kinderpavdjoen behoorlijk aan de dure kant is geweest. Vier miljoen gulden Sonneveld heeft een voorzich tige indruk, dat nieuwbouw goedkoper was geweest. Het klinkt nogal zuur, als hierbij in ogenschouw wordt geno men dat op het verlanglijstje van Sehieland de bouw van een nieuw kinderpaviJjoen staat. Dat zou in de tuin achter de locatie-Burgemeester Knap- pertlaan moeten komen. Die nieuwbouw maakt deel uit van een plan a dertig miljoen om polikliniek en psychiatrie te concentreren aan de Stad houderslaan (het voormalige Noletziekenhuis) en om alles wat puur klinisch is (verple ging, dagbehandeling, opera ties) m het vroegere gemeente ziekenhuis (GZ) aan de BK- laan onder te brengen. De di rectie heeft moeten afzien van het plan om aan hei oude GZ een nieuwe vleugel te bouwen. Dat was driemaal zo duur ge weest: geraamd op negentig miljoen. Vroeger, toen er nog niet bezuinigd hoefde te wor den, keken de ziekenhuizen niet op een miljoentje meer of minder. Gegevens Tegen de achte nd van zul ke bedragen zou Haast de nei ging bestaan om de renovatie van het isotopenlaboratorium aan de Juliana van Stolberg straat met eens zo duur te noe men. De enige rechtvaardiging van het hoge bedrag ligt in het feit, dal op de twee iabs zoveel te ontdekken valt. De reeds genoemde dr. Keijea en zijn collega dr. D.A. van Dam, die hem opgeleid heeft, zetten uiteen dat aan de hand van de analyses vele gegevens op tafel komen- over bloedstol- lingen, leukemie en leukope nic; over nierziekten die de kwaliteit van het bloed beïn vloeden; over hepatitis en de lever in het algemeen, wan neer het bloed een gelige bij kleur krijgt; over botziekten, waarbij meer enzymen m het bloed komen; over klieren met interne secretie, die tot andere door Kor Kegel hormoonbepalingen leiden, over de pancreas met zijn ei landjes van Langerhans, die, als zij niet goed werken, sui kerziekte veroorzaken: en zelfs over hartinfarcten. ,,Nee, niet over gebroken be nen." merkt Cees Vlootman, medisch directeur van Sehie land, grappen der wijs op, hoe wel hij er meteen aan toevoegt dat het een slecht voorbeeld is, want als een botbreuk gepaard gaat met degenererende spier cellen, valt dat in het isotopen- lab weer wèl te signaleren Binnen één dag zijn doorgaans alle uitslagen van de analyses binnen. Vlootman maakt duidelijk, welke een enorme voordelen deze snelle werkmethode biedt. „Niemand komt bij de dokter om te klagen over zijn twaalfvingerige darm. Nee, zij wrijven een beetje over de plek en zeggen: daar doet het pijn. De dokter zoekt het wel uit." Het klinisch-chemisch la boratorium is bij deze diagno ses een geperfectioneerd hulp systeem, meer nog' een weg wijzer. Graansilo De twee laboratoria doen geen dingen dubbel-op Reeds voor de fusie van het gemeente- en het Noletziekenhuis tot Sehie land kenden de twee laborato ria één exploitatie, ofschoon zij zich op gescheiden locaties be vonden. In de fusiever wikke lingen liepen de klimsch-che- mici Van Dam en Keijea als het ware voorop, wat overi gens toeval was, dus zij schreeuwen dat niet van de daken. Ruwweg valt aan te geven, dat in het oudere laboratorium (dus bij 'Nolet') de chemische bepalingen in het serum wor den gedaan en dat in het vroe gere kinderpavdjoen alle he- matologische bepalingen de bloedsamenstelling wordén verricht. Dat wordt gedaan door soms merkwaardige apparatuur. Zo staat er een kast met lichtjes en slangetjes en buisjes, waar in het pruttelen en borrelen een lieve lust is. en zo staat er een sample-processor, die dr. Keijea het liefst vergelijkt niet een graansilo langs een oude Amerikaanse spoorlijn. Het apparaat heeft een arm. waar uit pipetten neerdalen in de buisjes, verschuiven, herhalen en soms twee keer op één plek op en neer gaan. „Hij vindt het kennelijk lekker," constateert Keijea bij dit procédé. Naarmate de technische per fectie toeneemt, veroudert zul ke ziekenhuisapparatuur steeds sneller, tussen de vijf en tien jaar, hoewel in de praktijk blijkt dat na zeven, acht jaar het onderhoud heel moeilijk wordt. Het instrumentarium wordt steeds vernuftiger Er staat een computergestuurde microscoop, die zo'n 500 cellen per uur doorlicht Dat is veel „Als in de ziekenhuizen de verpleegduur korter wordt, krijgen de behandelende art sen meer haast en zullen de gegevens met meer spoed op tafel moeten komen." zegt dr Van Dam. „Dat maakt die din gen natuurlijk duurder." Medisch directeur Vlootman „De verpleegduur is 20 anders dan vroeger! Als je vroeger als ziekenhuis veei bedden had, was je modern Nu zijn veel bedden vies. Maar het is ge lukkig nog niet zo bont als in Amerika, dat er een sirene gaat loeien als je voor een blinde darm langer dan vier dagen in het ziekenhuis ligt. Nee, zo erg is het nog niet met de verkorte verpleegduur." Vlaardingen One Accord, een koor van 36 mensen, geeft in Nederland precies één con cert weg en dat vindt zondag plaats in Vlaardingen. Adriaan Koppens, die de organisatie in handen heeft, omschrijft de zanggroep als: 'net zoiets als de veel bekender Continental Singers', One Accord is bezig aan een toe mee door Europa. Het is een koor, dat bestaat uit jonge ren uit de Verenigde Staten, West- en Oost-Europa en jaar lijks van oezetting wisselt. Zij laten zich zondagavond met een twee uur durend program ma van hun beste kant zien en horen in de Vlaardingse Val kenhof (Frank van Borsselen- straat 95). Koppens heeft net de bevesti ging binnen gekregen, dat One, Accord echt een optreden gaat verzorgen, „En binnen een half uur heb ik zeker wel der tig telefoontjes gehad voor kaartjes", meldt hij. Er zijn echter maar een beperkt aan- - tal kaarten (250) en het is nog al kort dag. De toegang is gra- tis. Vanavond zijn de zangers gastvrij ontvangen door het Volle Evangelie in de Bethel- kerk in Vlaardingen-West.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1983 | | pagina 3