Meer vraag naar bedrijfsterrein in het Westland
w
A
I
E
R
E
G
Kinderboerderij
in problemen
Broers houden praktische traditie in stand
Wereldhandelscentrum
te weinig benut
Geen
orginele
terugkeer
na
dropping
in
Ardennen
GS gaan
overleggen
EBÊÊÊË
WÊSÈÈKÊÈÊSÊm
Hobbyist Izak de Boer in ziekenhuis
Ben Win antwoord op vragen:
ÉHÉ Rotterdams Nieuwsblad
Hl dinsdag
U 6 september 1983 RW
Naaldwijk De vraag naar
meer bedrijfsterrein in het
Westland zet zich voort. Vol
gens de voorzitter van de vaste
commissie voor de ruimtelijke
ordening van het Samenwer
kingsorgaan Westland, de
Naaldwijkse wethouder J.P.
Hofman, zijn er tekenen dat
de opleving van de economie
zich voortzet. Waaruit de
vraag naar bedrijfsterreinen
kan worden verklaard-
„JJe regionale economie in het
Westland draait weer als een
trein", aldus Hofman tijdens
de gistermiddag gehouden
commissievergadering. Het da
gelijks bestuurslid van het Sa
menwerkingsorgaan ze» dit b»j
de behandeling van de rappor
tages over het regionale be
drijfsterrein Maasland-Noord.
„Het vollopen van de bestaan
de terreinen begon al in
maart. De vraag naar nieuw
bedrijfsterrein is er weer", al
dus Hofman. „Ik ben echt niet
te optimistisch, maar ga uit
van de feiten". Volgens de
commissieleden Zuidgeest en
Vollebregt hebben de meeste
Westlandse gemeenten nog
wel een voorraad aan bedrijfs
terrein. Zuidgeest pleitte daar
bij voor niet te veel plaatselij
ke terreinen meer. Want zij
gaan ten koste van de tuin
bouw", merkte hij op.
De commissie was het dan ook
eens met het beleid van het
dagelijks bestuur dat het be
drijfsterrein Maasland-Noord
er moet komen. Zij het niet zo
snel als Stad en Landschap in
hun rapportage hadden aange
geven. „Enige terughoudend
heid is nog geboden", aldus
mevr. Groosman, „er moeten
eerst meer cijfers op tafel ko
men". Voorzitter Hofman
wees er op dat in dat verband
het economisch deelplan afge
wacht moet worden. „Al zal
dat geen nieuwe schokkende
bevindingen opleveren", wist
hij al te melden over dit begin
volgend jaar uit te brengen
plan. „Maar we krijgen daar
mee wel meer inzicht in de
materie".
Het nieuwe bedrijfsterrein
Maasland-Noord is in eerste
instantie bedoeld voor aan
tuinbouw verwante bedrijven.
„In ieder geval geen zware in
dustrie of milieu-onvriendelij
ke bedrijven", aldus commis
sielid Blenk (PvdA). Volgens
voorzitter Hofman gaat het om
wat grotere en regionale be
drijven, die niet direct aan ge
meentelijke kernen zijn ge
bonden.
Voor de vestiging van milieu
onvriendelijke bedrijven was
Hofman niet bevreesd, „In zijn
algemeenheid hebben we in
het Westland vrijwel alleen
milieu-vriendelijke bedrijven".
merkte hij op. „AI zijn. er nog
wel een aantal die kunnen
worden verbeterd", vulde hij
aan.
In hoeverre het nieuwe be
drijfsterrein van belang is
voor de werkgelegenheid, kon
Hofman niet zeggen. „Er zijn
transportbedrijven die maar
één of twee administrateurs
hebben, maar waar wel twin
tig chauffeurs op de weg zijn.
Het aantal nieuwe arbeids
plaatsen is voor zo'n terrein
totaal ongrijpbaar".
Commissielid Vollebregt
'noemde de werkgelegenheid
niet onbelangrijk, maar niet
doorslaggevend voor zijn in
stemming. „Als er één streek
in het land is waar de werk
loosheid laag is, dan is dat het
Westland wel. In bepaalde tij
den is er zelfs een tekort aan.
arbeidsplaatsen", hield hij de
commissie voor.
'Alleen rijdende
mannen namen
ons mee
door Vic Steenbergen
Poeldijk Moe, maar
voldaan. Dat was de al
gemene conclusie van de
69 jongeren uit de regio,
die het afgelopen week
einde hadden deelgeno
men aan een dropping.
De stemming in het ge
bouw van het Vormings
centrum Jonge Volwas
senen Westland (VJV)
in Poeldijk was evenwel
opperbest.
Eigenlijk ondenkbaar, omdat
een aantal deelnemers zondag
avond nog niet was gearri
veerd. Telefonisch contact
voorkwam enige ongerustheid
over de andere lotgenoten. Bo
vendien had een groot aantal
in de afgelopen nachten nau
welijks geslapen.
De dropping had plaats in de
buurt van Spa (Belgie) van
waar de deelnemers de op
dracht kregen om op de meest
originele manier weer in Poel
dijk terug te keren. Daarbij
mochten zij van het organisa
tiekwartet, bestaande uit Pïm
Verhey, Piet en Marlen Smal
en Harry van der Voort, naast
enig rantsoen niet meer dan
vijftig gulden zakgeld bij zich
hebben.
Uit de verhalen bleek dat veel
deelnemers zich in eerste in
stantie richting Maastricht
hadden begeven, al dan niet
per trein, na eerst de nacht
van vrijdag op zaterdag onder
de blote hemel te hebben ge
slapen. Het duo Marielle de
Jong en Ton van Zijl nam ver
volgens de trein naar Valken
burg, waar het uit pure armoe
de een hotelletje opzocht. Zon
dagochtend heeft dit tweetal
de reis liftend vervolgd. „Even
waren we toch een beetje
bang, toen ik dacht twee
Israëliërs ons oppikten. Geluk
kig zagen we ook nog een oud
vrouwtje op de achterbank zit
ten. Dat leek ons dus ver
trouwd".
Ria Witte en Moos Wolfs wa
ren ook in Valkenburg terecht
gekomen, waar zij de nacht
van zaterdag op zondag in een
grot zouden hebben geslapen.
De volgende ochtend zijn ze
liftend huiswaarts gekeerd,
waarbij de rit met een Duitse
Volvo met telefoon aan boord
de meeste indruk op hen
maakte. Vanuit de auto heb
ben deze dames de organisatie
gebeld, dat zij in aantocht wa
ren, Hun ervaring: „Het wa
ren hoofdzakelijk aileennjden-
de mannen die ons meena
men".
Veel waardering was er ook
voor de tocht die de 3?-jarige
Aad Boekee en de 31-jarige
Jan Hilgersom met twee ande
re kameraden in de regen heb
ben ondernomen. Vanaf Luik,
waar zij als laatsten werden
gedropt hebben zij niet zon
der materiaalpech de toch
hoofdzakelijk per fiets afge
legd. In het plaatsje Willem
stad hebben zij de nacht van
zaterdag op zondag in een
koelcel van een campinghou
der moeten slapen.
„Merkwaardig", zo zei Jan
Hilgersom, „dat veel boeren
ons geen onderdak hebben
willen geven, hoewel ze een
grote schuur hadden". Het
viertal arriveerde zondagmid
dag om half één in Poeldijk.
Een van de laatsten, die in het
VJV-gebouw in Poeldijk arri
veerden, waren John Haaring,
Een van de laatsten waren
John Haaring, Martin de
Vreeze, Renate Kuypers,
Marj"a Hogervorst en Hetty
Zwinkels, die zich in een old
timer naar Poeldijk lieten ver
voeren.
Martin de Vreeze, Renate
Kuypers, Marja Hogervorst en
Hetty Zwinkels, die zich in
een old-ttmer naar Poeldijk
lieten vervoeren. De nacht
van vrijdag op zaterdag had
dit vijftal doorgebracht in een
weiland in de buurt van Spa
onder een stuk meegebracht
plastic zeil. Woordvoerdster
Renate Kuypers: „Om een
beetje de zaak af te dichten
hebben we een aankondigings
bord dat in dit weiland stond
gebruikt. 'XJne grand demi'
stdnd erop. Dat is het wel ge
worden", lachte ze.
De volgende ochtend heeft dit
vijftal bij de dichtstbijzijnde
boerderij een kostelijk ontbijt
gekregen, waarna ze richting
Maastricht zijn gelift. „Dat
ging niet zo vlot in eerste in
stantie, omdat we met vijf per
sonen waren. We hebben de
groep tenslotte maar in tweeën
gesplitst".
Klooster
In Maastricht zou 2ijn gepro
beerd om de nacht van zater
dag op zondag in een klooster
door te brengen, maar dat luk
te niet. Ook de wens om met
een binnenvaartschipper mee
te gaan ging niet in vervulling.
Uiteindelijk hebben ze in een
jeugdherberg gelogeerd. De te
rugweg ging zondagochtend
over de autoweg. In Rotter
dam namen ze de trein naar
Hoek van Holland.
Renate over haar ervaringen:
„De weggebruikers in de
buurt van Rotterdam zijn het
minst hoffelijk om iemand een
lift te geven". Haar lotgenote
Hetty Swinkels vulde haar aan
en vertelde hoe vaak een stop
pende automobilist weer gauw
verder reed, als de dames met
aanhang naar de stilstaande
auto liepen.
Echte originele invallen om de
terugtocht te maken zijn er
niet geweest. Het is echter wel
geprobeerd. Daarom heeft het
organisatie-comité besloten
daarvoor geen prijs uit te rei
ken. Speciaal voor de deelne
mer, die in zijn eentje de weg
naar huis heeft afgelegd, was
er een aanmoedigingsprijs.
Desondanks zijn vrijwel alle
deelnemers het erover eens:
volgend jaar doen ze weer
mee.
Aansluitingen veerpont
MaassluisRozenburg
Den Haag Gedeputeerde
staten gaan op korte termijn
overleg plegen met de direct
betrokkenen over de aanslui
tingen van de veerdienst
MaassluisRozenburg op de
busdienst. Dat hebben GS
meegedeeld aan het statenlid
A.B.J. de Koning (CDA),
die hierover vragen heeft ge-
steld.
Het is het college van GS ge
bleken, dat het niet goed mo
gelijk is in de praktische uit
voering van de diensten van
de betrokken vervoersbedrij
ven de aansluitingen over en
weer beter op elkaar af te
stemmen zonder een wijzi
ging van de dienstregeling.
Een nader onderzoek naar
de gevolgen van wijzigingen
In de dienstregelingen is vol
gens GS allereerst nodig om
te bezien in hoeverre andere
belangen bij wijziging wor
den geschaad.
Het is het college van GS
ook gebleken, dat wijziging
van de dienstregeling van de
snelbus bezwaren geeft in
verband met de aansluiting
van de busdienst op de trei
nenloop en andere busver
bindingen. Wijziging van de
dienstregeling van de veer
dienst geeft bezwaren voor
aansluitingen op bedrijfsbus-
sen.
Buspassagiers vanuit de rich
ting Den Haag moeten onge
veer 19 minuten wachten"
voordat de pont vertrekt. In
omgekeerde richting be
draagt de wachttijd voor de
pont ongeveer 18 minuten.
- 'i&m
Twee keer per dag trekt Jan van Vliet het bootje met de melkbussen naar en van net land.
Maasland Op hun boeren
bedrijf in Maasland houden de
broers Willem en Jan van
Vliet nog altijd een door hun
s-ader begonnen traditie in
stand. Als er gemolken moet
worden, overbruggen zij de af
stand tussen hun boerderij aan
de Kwakelweg en het ander
halve kilometer verderop lig
gende land per trekschuitje.
Twee keer per dag trekt Jan
van Vliet (59) het bootje met
de melkbussen naar en van
het land. De laatste weken
wordt het bijna vijf meter lan
ge vaartuig ook geladen met
gemengde meelkoeken en
peertjes, omdat de koeien door
de langdurige droogte steeds
minder te grazen hebben. De
vader van de twee broers had
het trekschuitje in zijn tijd al
in gebruik. En dat is met het
voortzetten van het bedrijf
door Willem en Jan zo geble
ven. Omdat 2ij geen auto of
trekker hebben is het ook het
meest praktische middel om
de melkbussen te vervoeren.
„Ik weet ook niet beter", aldus
Jan van Vliet, die al op 9-jari-
ge leeftijd zijn vader bij het
melken hielp. Hij heeft er nog
niet bij stilgestaan dat hij dat
werk nu al een halve eeuw
uitvoert. „We hebben het nooit
anders dan zo gedaan. Een
trekker is voor ons ook niet
rendabel."
Oudere broer Willem van
Vliet (72) is ook nog altijd ac
tief op de boerederij. Al laat
hij het trekken van het schuit
je over aan zijn broer. Wel as
sisteert hij regelmatig bij het
melken. Terwijl Jan het me
rendeel met de melkmachine
voor zijn rekening neemt,
melkt Willem er nog een paar
met de hand.
De kinderboerderij van Izak de Boer.
Hoek van Holland De
kinderboerderij in Hoek
van Holland dreigt in de
problemen te komen.
Izak de Boer, de man die
het kleindierenverblijf
als pure hobby onder
houdt, is in het zieken
huis opgenomen en moet
waarschijnlijk een her
nia-operatie ondergaan.
De verzorging van de dieren
komt daarmee overigens niet
dïrekt op de tocht te staan. De
Boer: „Er zijn gelukkig een
heleboel mensen die bereid
zijn om te helpen. Nu al heb ik
dagelijks hulp en verschillen
de mensen hebben toegezegd
dat ze zullen inspringen als de
nood aan de man komt".
De ziekenhuisopname van
Izak de Boer is evenwel niet
het enige probleem waarmee
de kinderboerderij heeft te
kampen, Cor Zumker, de man
die op zich heeft genomen om
de financiële nood zoveel mo
gelijk in te lossen, maakt zich
samen met gelegenheidspart
ner Wim de Bie veel meer zor
gen over allerlei praatjes die
de ronde doen. Zo zouden de
dieren niet goed worden ver
zorgd en er zouden veel zieke
dieren zijn.
Kortom, allerlei roddels die
nooit helemaal te achterhalen
zijn vormen ook een bedrei
ging voor de kinderboerderij,
die twee jaar geleden met me
dewerking van de deelge-
meenteraad werd opgezet aan
de Willem van Houtenstraat
nabij de oude vuurtoren. Zum
ker: „Het zijn de mensen zelf
die in de kinderboerderij ziek
ten kunnen veroorzaken.
Vooral in de vakantieperiode
kwam het herhaaldelijk voor
dat kippen en konijnen zo
maar over het hek gezet wer
den tussen de andere dieren.
Die ongevraagde gasten had
den vaak ziekten bij zich
waardoor regelmatig konijnen
en kippen moesten worden af
gemaakt. Maar dat is natuur
lijk \vel iets anders dan wat er
wordt rondverteld".
Izak de Boer zelf kreeg enkele
malen aanmerkingen omdat
Rotterdam Het Rotterdamse
bedrijfsleven maakt te weinig
betaald gebruik van het We
reldhandelscentrum. Daarom
moet het centrum nu bezuini
gen en het personeel van acht
naar vijf mensen inkrimpen.
Dit antwoordt het Rotterdams
college op vragen van het
VVD-raadslid W. Baggerman
over de vermindering van de
gemeentelijke bijdrage aan het
Wereldhandelscentrum.
Volgens het college is het al
tijd de bedoeling geweest om
de bijdragen aan het Wereld
handelscentrum van gemeente
en Kamer van Koophandel in
de loop van de tijd terug te
brengen. Het Wereldhandels
centrum zou zichzelf mee* en
meer moeten gaan bedruipen
door inkomsten uit de dien
sten, die aan het bedrijfsleven
worden verleend. In de prak
tijk is echter gebleken, dat
deze inkomsten sterk zijn te
gengevallen. Het geboden
dienstenpakket wordt onvol
doende door het bedrijfsleven
afgenomen.
Volgens B en W is een herbe
zinning op de taken nodig. De
raad van commissarissen heeft
daarom besloten de activitei
ten van het centrum in te
krimpen en het personeelsbe
stand terug te brengen. Indien
het Wereldhandelscentrum in
de toekomst weer gaat uitbrei
den, moet dat via een dien
stenpakket, dat zichzelf in toe
nemende mate betaalt.
de drinkbakken van de dieren
droog stonden. De amateur-be
heerder van de kinderboerde
rij daarover: „Dat zal best zo
zijn. Het is een koud kunstje
om alle dieren altijd water te
laten hebben. Je maakt ge
woon zulke grote bakken dat
ze voor een week genoeg heb
ben. Maar na een dag of twee
drinken die beesten dan wel
bedorven water, Ik geef ze
elke dag vers in kleine bak
ken, die dan best eens een
uurtje droog staan, maar dat
kan helemaal geen kwaad".
Wat de voeding betreft is Izak
de Boer voor het grootste deel
aangewezen op overschotten
van bakkers en restanten van
groentehandelaren, aangevuld
met brood en overschotten
van gezinnen. Voor zover no
dig wordt er bijgevoerd met
hard voer dat uit vrijwillige
bijdragen of uit eigen porte
monnee wordt ingekocht.
Geen asiel
De kinderboerderij wordt re
gelmatig gecontroleerd door de
dierenbescherming. „Niet de
boerderij maar de mensen zelf
moeten opletten", vindt De
Boer. „In de vakantiemaanden
krijg ik soms veertig konijnen
per week aangeboden. De
mensen denken dat we een
soort asiel zijn, maar zo is het
toevallig niet. Deze week nog
had iemand twee cavia's tus
sen de konijnen laten zakken.
Het geeft niet wat er gebeurt,
als ze de beesten maar kwijt
zijn".
Om in elk geval de financiële
problemen enigszins te ver
lichten, wordt er binnenkort
een collekte gehouden ten bate
van de kinderboerderij.
Hoewel de boerderij niet op
een aantrekkelijke wandelrou
te ligt, is de belangstelling zeer
behoorlijk. Met name de scho
len accepteren de boerderij als
aanvulling op de theoretische
instructie met veel enthousias
me.
Wanneer binnenkort de grote
schuur als winteronderkomen
gereed is dan wordt een deel
van de kinderboerderij gesa
neerd. Eet geheel wordt wat
bescheidener van opzet en zal
zich meer rond de grote
schuur concentreren.
