WATERWEG
'Ouderen raken ontheemd
door stadsvernieuwing'
SPORT
19
Honderd gezinnen
bouwen 'n feestje
Titelstrijd vol
frustraties
GRAAGÜEDAAN.
,'flOJV
Bondswimpel voor
'zilveren'
De Korenbeurs
UVG ook
te sterk
voor DWS
Paul van Mansum raadt verder bezuinigen af
Programma
100
jaar
Callenburg
'Nummer 19 is
zelfs een
ziekenhuis
geweest
Vijf treffers
van René Bos
Mahorokan weer succesvol
T
NOAD niet
in de put
Rotterdams Nieuwsblad
dinsdag
RW 20 september 1933
Schiedam „Het oude
renwerk moei hoe dan
ook een belangrijke
plaats in het gemeente
lijke beleid blijven hou
den. Daar kun je niet
veel op bezuinigen. Ze
ker niet in Schiedam,
dat steeds verder ver
grijst. Op dit moment is
al vijftien procent van
de bevolking ouder dan
65 jaar. Uit de prognoses
voor de komende jaren
blijkt dat die vergrijzing
zich nog sterker zal
voortzetten, en dat die
groter is dan bijvoor
beeld in VI aardingen.
Bat betekent dat het
aantal ouderen in de
stad zo groot is, dat je
terdege rekening met
hun problemen moet
houden."
Paul van Mansum, projectlei
der en directeur van de stich
ting Raad voor het Bejaarden -
werk. maakt zich wat zorgen,
in liet jaarverslag over het af
gelopen jaar maakte hij al wat
opmerkingen die die zorg tot
uitdrukking brengen. Daarin
toonde hij aan dat de opgeleg
de bezuinigingen, waaraan ook
het ouderenwerk niet is ont
komen, ertoe geleid hebben
dat sommige activiteiten ge
stopt moesten worden. Dat is
een slechte zaak, laat hij in
een toelichting merken, al rea
liseert hij zich dat de tijden
moeilijk zijn.
„Maar toen moet er goed naar
het ouderenwerk worden ge
keken, ook op landelijk ni
veau. In een beleidsbrief van
het ministerie, die in juni
werd verstuurd, werd het be
ft Paul van Mansum, direc
teur van de Raad voor het
Bejaardenwerk: „Politiek
moet niet meer bezuinigen
op ouderenwerk."
lang van het open bejaarden-
werk ook onderstreept. De
landelijke trend is ook om het
aantal verzorgingsplaatsen af
te remmen door te proberen
ouderen langer in hun eigen
omgeving te laten wonen.
Maar dan zul je toch andere
voorzieningen voor hen moe
ten creeren. Dan moet er wel
voor worden gezorgd, dat de
gezinsverzorging niet verder
wordt aangetast en dat er op
plaatselijk niveau een goed ou
derenbeleid wordt gevoerd."
Wijkposten
Als een van de knelpunten in
Schiedam noemt Van Mansum
het feit, dat nog niet in alle
wijken de nodige activiteiten
voor ouderen kunnen worden
ontplooid. „In 1981 hebben we
wijkposten kunnen openen in
Oost en in Zuid. Daar kwam
geld voor op tafel via een ar-
beidsplaaisenplan, dat toen
werd afgekondigd; we zijn er
toen in geslaagd twee arbeids
plaatsen in het gecoördineerd
bejaardenwerk toegewezen te
krijgen. Dat betrof overigens
alleen de personeelskosten; de
organisatie en de activiteiten
moeten door de gemeente zelf
worden betaald. Daarom is het
erg moeilijk nu nog nieuwe za
ken op te zetten. In West bij
voorbeeld gebeurt op het
ogenblik vrijwel niets op dit
terrein. Maar we hopen dat
daar verandering in komt, als
in de toekomst het nieuwe
wijkcentrum in de Aleida-
straat in gebruik genomen
wordt, In dat wijkgebouw zie
ik zeker wel mogelijkheden.
Ook met Huize Frankcland in
West zijn goede contacten;
daar is ook nog wel het een en
ander mee te doen."
Daarnaast is er in Schiedam
nog altijd een groot gebrek aan
bejaardenwoningen. Destijds is
als norm gesteld, dat 25 pro
cent van het aantal bejaarden
in een specifieke bejaarden wo
ning zou moeten kunnen wo
nen, maar die norm wordt in
Schiedam lang niet gehaald.
„Er zijn nu wel 660 bejaard en -
woningen in de planning,
maar dat is nog niet genoeg,
terwijl het twijfelachtig is of
een deel daarvan ooit wel ge
bouwd worden. De moeilijk
heid is in Schiedam ook, dat
juist het aantal hoogbejaarden
enorm stijgt. En hoogbejaar
den hebben over het algemeen
natuurlijk eerder verzorging
of aangepaste huisvesting no
dig."
Ontheemd
Volgens Van Mansum zorgt de
stadsvernieuwing er ook voor.
dat bejaarden eerder naar een
verzorgingshuis gaan. „Stads
vernieuwing betekent voor
ouderen erg veel. Soms moe
ten ze twee keer verhuizen; de
hele wijk verandert van ka
rakter; er komen meestal veel
meer jonge mensen wonen; dat
zijn voor ouderen erg ingrij
pende zaken. Ze gaan zich in
hun eigen omgeving ontheemd
voelen. Je ziet dan ook dat ze
dan eerder om een plaatsje
een verzorgingshuis vragen.
Daartegenover staat echter
nog een ander probleem: veel
ouderen durven niet meer zo
goed naar bijvoorbeeld een
serviceflat te gaan. omdat ze
door Paul Houkes
bang zijn dat ze dat over een
paar jaar niet meer kunnen
betalen."
„De emancipatie onder de be
jaarden wordt steeds beter.
Dat is niet meer het grootste
knelpunt. Mensen, die nu ou
der worden, hebben wat dat
betreft al heel wat meege
maakt; zij hebben te maken
gehad met ondernemingsraden
en dat soort dingen. Nee, het
knelpunt op termijn wordt
vooral: kun je straks nog de
hulp geven die nodig is, met
steeds meer hoogbejaarden en
een nog altijd teruglopend be
volkingstal? En wat het plaat
selijke beleid betreft: de poli
tiek zal moeten kiezen, als er
bezuinigd moet worden. De
politiek moet maar zeggen, of
het aantal voorzieningen voor
ouderen kan worden uitge
breid of met. Dat is een kwes
tie van kiezen, waar je je geld
aan uitgeeft. Maar als je het
mij vraagt hebben kunstgras
of een wielerbaan minder
prioriteit dan het ouderen
werk."
Vlaardingen De festi
viteiten rond het hon
derdjarig bestaan van de
Callen burgstraat begin
nen zaterdag om tien
uur. Burgemeester Fred
van Lier knipt een lint
door on opent zo de festi
viteiten. Tot half elf
speelt muziekkorps Tha-
lita. Dan beginnen de
kinderspelen en wordt de
eerste poppenkastvoor
stelling gegeven. Vanaf
elf uur kan-een bezoek
worden gebracht aan
drukkerij Nieuwe Water
weg, Om twaalf uur
wordt bekend gemaakt,
wie van de kinderen de
mooist versierde fiets
heeft. Om half twee
wordt opnieuw een pop
penkastvoorstelling gege
ven. Om twee uur begin
nen de talentenjacht en
de m a ke-up-wedstrijd.
Om half vier kunnen
krachtpatsers tegen el
kaar in hel strijdperk
treden in een poging tot
de sterkste man varn de
Callenburgstraat te wor
den gekozen. Om kwart
over vier begint het
touwtrekken. Dan volgt
tussen vijf en zes uur dis
co en om zes uur begint
een optreden van pop
groep O jé, Om zeven
uur begint dan tenslotte
de grote barbecue voor
de bewoners van de Cal
lenburgstraat.
Schiedam De Schie-
damse streekderby op
sportpark Thurlede tussen
de herenteams van DWS
en UVG eindigde in een
8-9 zege voor UVG. De
andere handbalderby tus
sen de damesteams van
HVK en UVG werd afge
last. De DWS-dames won
nen na twee nederlagen
met 7-4 van MMO. Beide
Holland iaan-teams be
haalden een overwinning:
de heren klopten Aktief
met 7-16 terwijl de dames
met 4-0 het Bijswijkse
Animo versloegen.
De heren van WIK, net als de
dames van nieuwe trainings
pakken voorzien door sponsor
hakkenbar Hakzo, rolden met
19-4 Hercules op, terwijl de
dames met 7-8 verloren van
het Haagse Hellas, wat voor de
Vlaardingse dames de eerste
nederlaag betekende. In de af
deling slechts twee uitslagen:
Meeuwen-Unitas (d)10-9 en
Wilton-OIiveo (d) 2-6.
l>WSjLIVtx (hj B-S Onder
voor handbal slechte omstan
digheden werd door beide par
tijen een redelijke wedstrijd
gespeeld. Bert Reurling open
de de score waarna Rene Bos
voor 1-1 zorgde. Nadat Rob
van Beek 1-2 had aangete
kend, schoot René Bos een
strafworp op de kruising en de
terugkomende bal werd door
John Vendeloo aan de andere
kant na een break-out wel in
geschoten: 2-2. Een tweede
doelpunt van René Bos bete
kende 2-3 en bij deze stand
stopte UVG's doelman Martin
Draér een stratworp van John
Vendeloo.
Toch werd het 3-3 door een
doelpunt van de knap inge-
starte Bert Reurling. Een fout
van DWS-doelman Peter van
Haasteren werd door René Bos
afgestraft en nu kwam de ge
lijkmaker van Peter Klokgie-
ter:4-4. Voor rust scoorden bei
de ploegen via Eric Bisschop
en Rob Foncke elk nog eén
keer waardoor de ruststand 5-
5 was. Na rust nam DWS door
twee treffers van Ton Wouters
een 7-5 voorsprong, waarna
DWS probeerde deze marge
vast te houden.
UVG kwam terug tot 7-7 door
doelpunten van René Bos en
Eric Bisschop. Jos Moelandts
schoot DWS vier minuten
voor tijd uit de tweede linie
naar 8-7 waarna Eric Bis-
schop's derde doelpunt 8-8 op
het scorebord bracht. In de
laatste minuut schoot René
Bos via het blok zijn vijfde
treffer achter Peter van Haas
teren en dat leverde UVG een
8-9 overwinning op. Deze ne
derlaag is voor DWS de derde
op rij.
Zuidland Hoe moet het
udokampioenschap van
iet district Zuid-Holland
bekeken worden? Als een
zelfstandig kampioen
schap om de districtstitel,
of als een aanloop naar
het Nederlands kampioen
schap, dat altijd twee we
ken na de strijd om de
twee beste plaatsen in
Neerlands zeven judodis
tricten volgt.
Het antwoord op deze vraag is
overduidelijk. Natuurlijk is de
.titelstrijd in een district slechts
een eerste schifting. Het enige
juiste doel moet zijn om per
gewichtsklasse de twee sterk
ste deelnemers te selecteren.
Het te hanteren systeem moet
door Rik Bakker
Vlaardingen Iedereen
vindt het leuk. Niemand uit
gezonderd. Niet alleen de
dokter op de hoek, maar ook
alle kleine middenstanders
èn niet te vergeten burge
meester Van Lier en zijn
vrouw. Alle bewoners van
de Callenburgstraat in
Vlaardingen 2ien de viering
van het honderdjarig be
staan van hun straat aan
staande zaterdag helemaal
zitten.
De Callenburgstraat krijgt van
iedereen medewerking, de
plaatselijke overheid incluis.
Een eeuwfeest brengt het no
dige aan drukte met zich mee.
Tussen het nieten en het ver
spreiden van het programma
boekje door vinden de initia
tiefnemers nog tijd genoeg om
toelichting te geven op de fes
tiviteiten.
„Burgemeester Van Lier vond
het idee heel leuk, want we
2ijn de eerste straat in de Oost-
wijk, die honderd jaar bestaat.
Hij knipt het lint door en
opent zo de feesten", aldus een
dolenthousiaste Riek van 't
Hof, die zich gesteund weet
door nog veel meer enthou
siaste bewoners.
Spontaan
Het begon allemaal op 29 au
gustus van dit jaar. Toen was
Jacolien Wapenaar aan het
snuffelen in het gemeentear
chief en ontdekte dat de Cal
lenburgstraat honderd jaar ge
leden haar naam kreeg. Deze
bewoonster van de Callen
burgstraat atLendeerde haar
medebewoners op dit feit.
Zonder aarzelen werd daarna
door veertien enthousiaste
'Callenburgers' besloten dat
het jubileum niet ongemerkt
voorbij mocht gaan. Het eeuw-
r zijn mensen die onze krant nog niet
j lozen. Uw beste vriend of vriendin
misschien. Breng daar even Maarn:
verandering in. - Adres;'
Maak hem of haar abonnee. Zo gefikst pQs[
en goed beloond! Want voor die kleiner - C°^'
moeite krijgt u een
k rui denwi jzer.
n ,au'°®aiJÏJleejn«>
f
- ^dreS;
I P°stcOde;
I Stu ur j
P'akkt~
f
feest moest worden gevierd en
de reacties, die de initiatiefne
mers kregen waren erg posi
tief.
Yvonne Weber: „De spontani
teit, waarmee iedereen mee
werkt, is verrassend. Het feest
verbroedert duidelijk, de con
tacten tussen de bewoners
worden beter, men zoekt el
kaar op. Iedereen wil graag
meewerken: er zijn speciale
stickers gedrukt en er is zelfs
een lied gecomponeerd. Het
wordt zaterdag een hele gezel
lige ouderwetse toestand." Alle
aanwezige leden van het feest
comité Knikken, Het succes
van het feest staat voor hen nu
al als een paal boven water.
Ook als het regent? „Ook dan.
Als we inderdaad van de
straat regenen, dan is er 's
middags film in zaal Obadja",
zegt Riek van 't Hof. „Als het
bij de barbecue nog regent,
dan plaatsen wc marktkramen
tegen elkaar aan. Die staan er
toch de hele dag."
Kosten
Kinderspelen, poppenkast
voorstellingen, een talenten
jacht, touwtrekken, disco en
een barbecue. Een kleine
greep in de activiteiten van
aanstaande zaterdag. De Cal
lenburgstraat, waarin nu onge
veer honderd gezinnen wonen,
kreeg op 4 november 1883
haar huidige naam. Daarvoor
droeg zij enige jaren de naam
Noorderstraat. „We zijn aan de
weet gekomen, dat de eerste
huizen rond 1878 zijn ge
bouwd.- Nummer 19 is zelfs
De Callenburgstraat be
staat honderd jaar. „Dat kon
den wij niet ongemerkt voor
bij laten gaan," zeggen enke
le initiatiefneemsters van het
eeuwfeest, v.l.n.r.: Riek van'!
Hof, Jacolien Wapenaar, de
heer Wijnstok, Yvonne We>
ber en mevrouw Ravens.
een ziekenhuis geweest", ver
telt Riek enthousiast.
Het feest brengt niet veel kos
ten met zich mee. „Het is ei
genlijk een feest voor de kin
deren in de straat", vertelt
mevrouw Ravens. „Kinderspe
len kosten niet zo veel. De
grote evenementen als bijvoor
beeld de barbecue bedruipen
zichzelf. Daar betaalt iedereen
voor." Desondanks zijn vol
gens haar giften altijd welkom.
De activiteiten van de organi
satie zijn eenmalig. „We zijn
helemaal niet van plan om
straks een buurtvereniging te
gaan vormen. Waarom zouden
we? Buurthuis Oost is dichtbij
en er is een sociëteit even ver
derop. Nee, dat zit er niet in,"
zegt Riek van 't Hof, Zij is niet
bang, dat de contacten tussen
de bewoners straks weer ver
wateren. Bewoner Wijnstok
(„ik ben geen familie van de
wethouder") vult haar aan:
„Dat de één meer optrekt met
de ander komt altijd voor,
maar de contacten van de be
woners onderling zijn altijd al
erg goed geweest in de straat"
De aanwezigen knikken.
Zij zien de festiviteiten vol
vertrouwen tegemoet Het
feest van hun straat kan niet
kapot
dan ook geheel en al in dienst
van dat doel worden gesteld.
Dat is nu juist waar het aan
schort in Zuid-Holland. Nog
steeds heerst er in de techni
sche commissie, die belast is
met de organisatie van de dis
trictskampioenschappen, ver
deeldheid over het te gebrui
ken wedstrijdsysteem. De dis
trictskampioen vormt vanzelf
sprekend geen probleem. Door
het winnen van alle wedstrij
den, rechtvaardigt die kam
pioen automatisch zijn afvaar
diging naar de nationale titel
strijd.
De problemen rijzen echter
met betrekking tot de nummer
twee. In het huidige systeem is
de verliezer van de finale zon
der meer de tweede districtsaf
gevaardigde naar het NK.
Hier nu, zou verandering in
moeten komen. Niet altijd na
melijk, is die verliezer van de
finale ook werkelijk de op één
na sterkste. Een concreet voor
beeld: afgelopen weekeinde,
tijdens de districtstitelstrijd
voor junioren (17-19 jaar) in
Zuidland, ontmoetten de twee
absolute favorieten voor de
eindzege in de klasse tot 65 ki
logram elkaar voortijdig.
Desastreus
Direct na de poule-wedstrij
den, zagen de Hoogvlieter
Marcel Roos en de Leidenaar
Laurens van Aseh hun namen
op het ^aantreedbord' verschij
nen. Eén van de twee moest
verliezen. Dat werd Marcel
Martin Speyer werd in de fi
nale tot 95 kilogram versla
gen door Leiderdorper Koos
van Atten.
Roos. Het verschil was miniem
(koka), maar de gevolgen voor
Roos waren desastreus. In
plaats van een vrijwel zekere
medaille op het Nederlands
kampioenschap (de afgevaar
digden van Zuid-Holland ma
ken al sinds jaren de dienst uit
in de nationale titelstrijd),
werd Roos verwezen naar de
herkansingen, die nooit of te
nimmer tot een beter resultaat
kunnen leiden dan een derde
plaats, hetgeen een reserve-
plek inhoudt voor het NK (in
geval van blessures).
Dat moet de ambitieuze Hoog
vlieter in hoge mate hebben
gefrustreerd, want na Laurers
van Asch en hemzelf, volgt er
een hele grote leemte. De win
naar van de andere competi-
tiehelft, Mahorokanjudoka
Rick Snellen van Vollenho
ven, bleek niet van kwalitei
ten gespeend, maar is pas te
kort in training om een con
frontatie met Roos tot een
goed einde te brengen.
Dat is nu net wat er aan het
gehanteerde wedstrijdsysteem
schort: na de finale-nederlaag
tegen Laurens van Asch. had
Snellen van Vollenhoven zijn
tweede plaats moeten waarma
ken tegen Marcel Roos, die.
zijn duels in de herkansing"
stuk voor stuk oppermachtig
had gewonnen. Pas dan was
met zekerheid te zeggen ge
weest, dat de werkelijk sterk
ste twee Zuid-Holland over
twee weken in het Gelderse
Ei burg hadden vertegenwoor
digd.
Gebrek
De voorzitter van de wedstrij
dorganisatie, Vlaardinger
Siem Kattestaart, beaamde dit
gebrek in het systeem na enig
nadenken. „Het is inderdaad
waar dat de nummer twee die
uit dit syteem rolt, niet werke
lijk de op één na beste judoka
is. Maar, het vergt van een
verliezend finalist ontzettend
veel mentaliteit om ook nog
eens die tweede plaats tegen
de winnaar van de herkansing
te verdedigen. Toch zal ik dit
punt ter discussie stellen in de
eerstvolgende vergadering van
de wedstrijdorganisatie, want
wij hebben wel degelijk de
plicht om als organsatoren de
twee sterkste Zuid hol landse
deelnemers uit zo'n titelstrijd
te laten rollen."
Mahorokan uit Maassluis bleek
opnieuw over de meeste jeugd-
talenten te beschikken. Marcel
van de Water won onbedreigd
het syperlichtgewicht (-60 kg)
en Erik Verburg (-71 kg) en
Ronald van Buuren (-78 kg)
evenaarden de prestatie van
hun clubgenoot, zij het wat
moeizamer. Winnaar tot 86 kg
werd de Hagenaar Ed Nales,
terwijl de Leiderdorper Koos
Atten ternslotte, de klasse tot
95 kg inpalmde, door een sen
sationele zege op Mahorokan -
troef Martin Speyer.
Schiedam Tafeltennis
vereniging De Koren
beurs kan terugzien op
een geslaagde viering van
het zilveren jubileum. Het
hoogtepunt daarvan was
de officiële receptie, ge
koppeld aan een open
huis en een feestavond
voor de leden.
De Beurs was daartoe omgeto
verd in een sfeervol feestter
rein, waarin de gebruikelijke
tafeltennistafels hadden plaats
gemaakt voor gezellige
kraampjes. Met diverse toer
nooien en een sportieve zes
kamp was de afgelopen week
ai tot een feestweeek uitgeroe
pen. waarin ook een bijzonde
re ledenvergadering paste.
Het middelpunt van die verga
dering werd voorzitter Jos
Clazing, want hij werd tot ere
lid uitgeroepen. „Voor mezelf
was dat buiten verwachting"
aldus de in 1974 aanvankelijk
ais tijdelijk gekozen voorzitter.
Met zijn ere-lidmaatschap
plaatst Jos Clazing zich in het
illustere rijtje ereleden als
Koos van der Horst, B. van
der Horst-Water, wijlen kape
laan Gerrit van Dijk, oud
voorzitter Wim de Raay en
topspeler Hans Lingen.
In maart beslist Clazing of hij
tijdens de in juni te houden
jaarvergadering al dan niet
voor een nieuwe periode als
kandidaat zal laten voordra
gen. Tijden de receptie sprak
Frans van Rijsbergen namens
de Schiedamse sportraad zijn
waardering uit voor het Ko
renbeurs-besluit, om vrijwillig
naar de vijfde divisie terug te
keren. Waarmee De Koren
beurs twee vrijwel zekere de-'
gradaties op voorhand heeft
ingecalculeerd. Namens de
NTTB was vice-voorzitter Lo
wer aanwezig. Ter gelegen
heid van het zilveren jubileum
overhandigde hij de oranje
bondswimpel.
Wageningen Dat het kam
pioenschap in de eerste divisie
tafeltennis tussen Shot en
Middelburg-Zuid zal gaan, is
op voorhand een uitgemaakte
zaak. Immers, in geen andere
individuele sport als tafelten
nis zijn da verhoudingen zo
bekend. Daarom tilt NOAD
ook niet al te zwaar aan de af
getekende 6-1 nederlaag, die
het xn Wageningen kreeg toe
gediend.
„Tegen ploegen als Quick'32,
Tempo Team 2 en Odion lig
gen onze kansen om ons op dit
nieau te handhaven", aldus
NOAD's aanvoerder Jan Si
mons. „Ondanks deze neder
laag hebben we toch redelijk
goed gespeeld, en dat geeft
vertrouwen voor het verdere
verloop van de competitie".
Simons doelde met dat redelijk
goede spel op de geboden te
genstand aan het gedegradeer
de Shot. De wedstrijd duurde
niet minder dan drie uur en
een kwartier, wat aangeeft dat
NOAD zich niet zomaar ge
wonnen heeft gegeven. Alleen
in de beslissende derde games
trok het al langer in de hoog
ste regionen spelende Wage-
ningse team de winst steeds
naar 2ich toe.
Het geringe verschil in game-
standen maakte het door
NOAD geboden verweer ech
ter wel duidelijk. Ron van der
Wijk verloor zowel van Ro
nald van Rooyen als van Ed
die Wiggers slechts nipt in die
derde game: respectievelijk 21-
19 en 21-18. Jan Landsbergen
verloor in twee games van
Wigger, maar pas met 21-15 in
de derde game van jeugdinter-
national Edwin Angenent.
Jan Simons verloor ïn twee
games van diezelfde Ange
nent, maar redde met 21-23 en
19-21 tegen Van Rooyen de
Schiedamse eer. Ook voor het
dubbel was een derde game
noodzakelijk, omdat Simons
en Van der "Wijk een 21-6 ne
derlaag tegen Wiggers en An
genent met 9-21 winst goed
maakten. De derde game was
ook nu voor Shot, waardoor de
eindstand op 6-1 werd bepaald.
