ROTTERDAM
11
Eerste paal voor' grote
plantenkas in Blijdorp
Oude
Noorden:
Taart
voor
Roteb
-tl tm—l
SHANGHAI—
ROTTERDAM
De vriendschap
tussen de olifant
en de muis....
Rotterdam
versoepelt
grondbeleid
Pionierspremie
Oost-Abtspolder
Wethouder
opende
prachtvinken-
expositie
Met horeca-afdeling
Griep velt
jubilerend
operette
gezelschap
Fotoboek over
Rotterdam
Dubbele
tegenactie
m.$r§ P*
Rotterdams Nieuwsblad
zaterdag
26 november 1983
Bedrijfsleven kan
erfpacht afkopen
Rotterdam De gemeente Rotterdam heeft een 'pionier
spremie' uitgeloofd voor ondernemers die zich binnen
twee jaar in het industriegebied Oost-Abtspolder vestigen.
In die periode is de polder (ten noorden van de Spaanse-'
polder) nog niet optimaal bereikbaar, vandaar het 'lok
kertje' van de gemeente.
De bedrijven die van deze regeling gebruik maken wor
den in de gelegenheid gesteld om in één keer de erfpacht
voor 99 jaar af te kopen. Volgens wethouder Linthorst
gaat het om een bijzonder aantrekkelijk aanbod: hij wijst
op de belangstelling die projectontwikkelaar Mackenzie-
Hill al heeft getoond. Mackenzie wil 2,3 hectare grond af
nemen in de polder, voor de bouw van een bedrijven
park.
Het eerste deel van de Oost-Abtspolder is inmiddels
bouwrijp. Volgens Linthorst gaat het nu al om een aan
trekkelijk terrein, waai' grond tegen een concurrende
prijs wordt uitgegeven. „We willen het allemaal nog aan
trekkelijker maken dooi- een verbinding van het indus
triegebied met rijksweg dertien, in het verlengde van de
Doenkade. Deze aansluiting zou dan met een brug over
de Schie moeten worden geleld. De deelgemeente Over-
schie zal nog over de plannen worden geraadpleegd.
Het voorstel wordt in december behandeld in de gemeen
teraad.
Rotterdam De gemeente Rotterdam wil zijn grond
beleid gaan versoepelen, om tegemoet te komen aan de
wensen van het bedrijfsleven. Het systeem van erf
pacht blijft weliswaar overeind, maar die erfpacht kan
in het vervolg worden afgekocht. Ook bestaande erf
pachters kunnen van deze regeling gebruik maken.
Het 'versoepelingsvoorster van het college wordt in
december in de gemeenteraad behandeld.
Wethouder Jan Linthorst gelijkheid de erfpacht af te
hoopt met de nieuwe voor
stellen de concurrentiepositie
van Rotterdam te verbete
ren. „De afgelopen tien jaar
hebben wij de grondpolitiek
primair vanuit politieke bril
bezien, nu willen we er ook
met een commerciële bril
naar kijken. Al houd ik
overeind dat de politieke
doelstellingen van de erf
pacht niet in essentie worden
aangetast."
Voor het bedrijfsleven was
vestiging in Rotterdam wei
nig aantrekkelijk. Linthorst:
„De prijs van de grond was
altijd een ongewis element,
doordat de erfpacht regelma
tig kon worden herzien. Aan
die onzekerheid kunnen wij
een eind maken, door de rao-
kopen."
Voor het afkopen is de erf
pacht verdeeld in twee pe
rioden van respectievelijk
vijftig en negenenveertig
jaar. Binnenkort kunnen die
eerste vijftig worden afge
kocht en na die periode kornt
een mogelijkheid voor de
volgende negenenveertig
jaar.
Linthorst verwacht dat op
grote schaal van de afkoop
regeling gebruik zal worden
gemaakt „Ook al zitten be
drijven financieel niet zo
ruim in hun jasje, er is zo'n
grote behoefte aan zekerheid
dat veel ondernemers toch
tot afkopen zullen over
gaan.".
De mogelijkheid tot afkopen
van de erfpacht is de belang
rijkste wijziging in het
grondbeleid, maar niet de
enige. In het voorstel van het
college wordt ook uitgegaan
van een verlenging van de
erfpachttermijn tot 99 jaar,
een vergoeding voor de op
stallen wanneer de erpacht
vervalt, een een verrekening,
van de zogenaamde reserver
ingsvergoeding. Al deze wij-'
2igingen gelden alleen voor
nieuwe erfpachters. Volgens
wethouder Linthorst zou het
te omslachtig zijn dit ook
voor de bestaande erpachters
te regelen.
De nieuwe voorstellen van
het college hebben al geleid
tot felle kritiek van de Rot
terdamse Vereniging van
Erfpachters. Deze vereniging
wil dat bestaande erfpachters
precies dezelfde behandeling
krijgens als nieuwe pachters.
Wethouder Linthorst heeft
toegezegd met de vereniging
te gaan praten, nog voordat
het voorstel' in de gemeente
raad wordt behandeld.
RotterdamTot 4 januari zijn
er in de Rivlèrahaf van Dier
gaarde Blijdorp grote aantallen
zogenaamde prachtvinken te
bewonderen. De expositie, die
aan deze bijzondere soort tro
pische vogels is gewijd, munt
uit door het werkelijk zeer
educatieve karakter. In klare
taal wordt in begeleidende
teksten heel veel uit de doe
ken gedaan betreffende onder
meer afkomst, leefwijze en
verzorging van deze kleurige
gevleugelden.
Dat kon gistermiddag bij de
opening door wethouder
M.J.D. Jansen (Sport en recre
atie) een groot aantal genodig
den constateren. Men hoopt
uiteraard, dat die gevolgd zul
len worden door nog zeer vele
belan gstellen den.
Rotterdam— Diergaarde Blijdorp mag een grote publieks-
plantenkas toevoegen aan de twee, die er zich reeds bevin
den. Het is de bedoeling, dat reeds volgende "week woensdag
de eerste paai voor deze uitbreiding wordt geslagen. Dat gaat
gebeuren op de plaats, waar het zogenaamde Paviljoen heeft
gestaan. Dit moest toch worden gesloopt omdat het hoofdza
kelijk uit hout opgetrokken horecagebouw bouwvallig was
geworden.
Bij de opening van de
prachtvinkententoonstelling
gistermiddag door wethouder
M.J.D. Jansen deelde deze
mede, dat b en w juist deze
vrijdagmorgen het sein op
groen hadden gezet. Uiter
aard was men in de Dier
gaarde bijzonder verheugd
met deze mededeling. Het
betekent namelijk, dat in
maart en in april van het ko
mende jaar een grote orchi-
door Ben Swaep
deeënexpositie in de nieuwe
kas kan worden gehouden.
Het bouwsel wordt groter
dan de bestaande Siewertsz
van Reesemakas en de ir.
Koster kas. Maar er komt dan
ook een afdeling van het
Blijdorp-horecabedrijf in. Al
met al zal het een bijzonder
aantrekkelijk rustpunt wor
den op de route door de tuin.
De investering van enkele
tonnen, die er mee is ge
moeid, hoopt men er binnen
enkele jaren uit te hebben.
Er zijn reeds stemmen opge
gaan de nieuwbouw te ver
noemen naar de deze week
op 94-jarige leeftijd overle
den architect van Blijdorp,
ir. Sybold van Ravesteyn.
Verder wordt er momenteel
hard gewerkt aan de ver
nieuwing van de binnenver-
blijven van het mensapen-
huis in de Diergaarde, Buiten
zijn de verblijven nu nage
noeg voltooid. Ook voor de
uilen is men met nieuwbouw
bezig.
Wethouder
Jansen,
geflankeerd door
de voorzitter van
het Diergaarde
stichtingsbestuur,
J.S.C. Schoufour,
en directeur ir. D.
van Dam, onthulde
een paar reuzen-
(van hout)
prachtvinken.
„Omdat hun staking ook
onze staking is", heeft de be
wonersorganisatie Het Oude
Noorden gistermiddag een
taart aangeboden aan de sta
kende Roteb-mensen.
De bewonersorganisatie wilde
op deze wijze steun geven aan
de staking „omdat aiieen ai in
onze wijk van de 10.000 huis
houdens er 4.000 uitkeringsge
rechtigd zijn.
Het Oude Noorden za! boven
dien vandaag en alle koopa
vonden voor sinterklaas een
extra editie van de wijkkrant
uitdelen om de mensen uit te
leggen waarom ze niet zo moe
ten J< ankeren op de stakingen.
Rotterdam Ondanks de bin
nen het gezelschap heersende
griepepidemie is het Rotter
damse operette-gezelschap
ROG er gisteravond in het
theater Zuidplein in geslaagd
tenminste een adellijke Csar-
dasfürstin op de planken te
brengen, Adellijk in de zin
van plechtig, want vooral het
koor, dat bijna de helft van
het totale toneeloppervlak
moet opvullen, bewoog zieh
doorgaans met dermate deftige
door Gerard van den Heuvel
ernst rond de solisten, alsof er
getwijfeld werd aan het feit
dat deze operette vol van
vuur, vrolijkheid, charme en
humor is.
Of spelleider, regisseur en
hoofdrolspeler Frits van Hou
ten het 20 allemaal had be
doeld mag nauwelijks worden
aangenomen. Voor de hand
ligt, dat de groep dermate aan
geslagen was door het feit dat
enkele vitale stemmen (Jopie
Vons als vorstin) in de onver
woestbare operette niet tot
hun recht kwamen, dat de
vrees voor het halen van de fi
nale nadrukkelijker aanwezig
leek dan de regie-aanwijzin
gen. Dat bleek temeer omdat
er een stuk choreografie was
ingebouwd dat niet door ieder
een accuraat werd ingevuld.
Niettemin werden de openge
vallen 'sterplaatsen' voldoende
opgevuld door andere leden
van het gezelschap. Met name
door Van Houten zelf en zeker
door zijn vriend en toeverlaat
Hans Vogel, die als graaf Boni
met aardige mimiek veel aan
zijn tekst wist toe te voegen.
Arrangeur en voortvarend di
rigent Dick Borst liet 'Die Ma-
dis vom Chantant' bekwaam
als een rode draad door de drie
acten lopen, terwijl Hans Vo
gel bekwaam benadrukte dat
het 'Ohne Weiber mit die Cho
se nicht geht'.
Van Houten, Vogel, The Ke-
meny Dancers en het variété
theater 'Orpheum', die bleken
de pijlers onder de gehandi
capte jubilarissen.
Rotterdam Een fotoboek
over Rotterdam is gisteren uit
gereikt aan oud-burgemeesters
W. Thomassen en André van
der Louw en huidig burge
meester A. Peper. De foto's
zijn gemaakt door Pieter Van-
dermeer en de begeleidend
tekst is afkomstig van chef
van het kabinet Ivo Blom, die
de drie burgemeesters terzijde
heeft gestaan.
9 De mensen die uit protest tegen
de ambtenarenacties hun vuilnis
zakken op tramrails hebben gezet,
hebben kennelijk gedacht twee
vliegen in een klap te vangen. Pro
test tegen de nu al bijna twee we
ken stakende Roteb-ambtenaren
en tegen het stakende RET-perso-
nee! dat in ieder geval denkt nog
bijna een week door te gaan.
Met weinig gevolg overigens: de
Roteb haalt de zakken niet en er
komt geen trambestuurder langs
die het aan de kant moet zetten.
De relatie tussen Rotter
dam en Sjanghai is eigen
lijk een heel wonderlijke.
Goed, beide zijn dan ha
venstad: Rotterdam is de
poort van Europa, Sjangai
de poort van China.
Maar hoe kunnen een
stad met een half miljoen
mensen en een metropool
met acht miljoen inwo
ners nu iets aan elkaar
hebben? Elke verhouding
is toch zoek?
Het zou het verhaal kun
nen zijn over de vriend
schap tussen de muis en
de olifant. Wat kan dat
opleveren? Want zo zijn
we wel: vriendschap is
mooi, maar het moet toch
ook wat opbrengen.
Hoe is Sjanghai: een on
voorstelbaar grote, oude
stad. We melden het al:
het overheersende beeld is
dat van onze jaren '20. In
de omgeving liggen wat
satellietsteden met dicht
opeengepakte hoogbouw.
Die woningen worden
niet op elkaar gestapeld
omdat er gebrek aan
ruimte is. Er is (nog)
geen vervoer. Verplaatsen
moet men zich met de
fiets of met de trolleybus.
Grote fabrieken hebben
hun eigen vrachtwagens,
met stangen op de laad
bak, waaraan men zich
kan vasthouden.
Het land is in ontwikke
ling, heeft een twintig ja
renplan op stapel gezet
om met moderniseringen
in de buurt van een wes
ters niveau te komen. De
eerste tien jaar zijn be
doeld om In te lopen, in
de jaren '90 moet de ex
pansie komen.
Dat inhalen van de ach
terstand gaat niet vanzelf.
Problemen alom.
Neem het containerver
keer. De afnemers in
West-Europa, Amerika en
ook Japan eisen min of
meer aanvoer van in Chi
na gekochte goederen per
container. China vaart
dus ook met container
schepen, onder meer op
Rotterdam, en heeft in
Sjanghai en Kanton een
royale containerterminal
ingericht. Het systeem
van aan- en afvoerwegen
in China is echter nog zo
matig ontwikkeld, dat de
containers op de kade
moeten worden gestouwd
en gelost.
En hier begint dan in we
zen het verhaal over de
olifant, die de hulp van de
muis inroept Want Rot
terdam heeft de grootste
containerhaven van de
wereld, en daar kun je
dus alles van leren.
Neem een ander voor
beeld. Tot nu toe paste in
het communistische sy
steem geen vrij onderne
merschap. Ieders werk
stond in dienst van de
staat. Men heeft onder
kend, dat men met die
ideologie geen stap voor
uit is gekomen. Het druist
ook in tegen de eeuwenou
de handelsgeest van de
Chinezen.
Economen hebben nu heel
pragmatische oplossingen
bedacht om de lust tot
werken en ondernemen
terug te brengen. Er ïljn
nog wel de verplichtingen
tegenover het land. maar
wat men boven die aan
slag verbouwt, produceert
of verdient mag men zelf
verhandelen.
Vergeleken met het aan
tal mensen dat in Sjang
hai in overheidsdienst is
<3.7 miljoen) en onder col
lectieve overeenkomsten
in bedrijven valt (één
miljoen) is het aantal
mensen dat voor zichzelf
werkt laag: niet meer dan
24.000. Maar dat aantal
neemt wel jaarlijks met
80 procent toe.
Ook daarbij kijkt de oli
fant met een schuin oog
naar de muis. Dat mid
den- en kleinbedrijf in
Sjanghai heeft deskundi
ge hulp nodig: het heeft
jaren stilgestaan, bedrijfs
voeringen zijn verouderd,
alles gaat nog met de
hand.
Chinezen zijn praktisch.
'Bij jullie zijn er heel wat
deskundigen, die naar
onze maatstaven betrek
kelijk jong met pensioen
gaan, al of niet vervroegd.
Als wij nu hun verblijf in
Sjanghai voor onze reke
ning nemen, zijn er dan in
Rotterdam geen mensen
te vinden, die óns willen
helpen om dat midden- en
kleinbedrijf te reorganise
ren en op poten te zetten?
Dat hoeft niet duur te
zijn, want die gepensio
neerden houden toch hun
pensioen'.
(Voor wie er idee in
krijgt: de zomer in Sjang
hai is heet en regenachtig
met in augustus een ge
middelde temperatuur
van 28 graden: de winters
zijn droog en koud^met in
januari een gemiddelde
van drie graden).
Sjanghai is een echte in
dustriestad geworden.
Voor de revolutie in 1949
was het een soort kolonia
le, feodale stad, bekend
als 'paradijs voor avontu
riers'. Er was wat lichte
en textielindustrie, maar
weinig zware industrie.
Er staan nu achtduizend
fabrieken, die een vrijwel
volledig industrieel pak
ket bieden.
De Rotterdamse delegatie
is bij één zo'n bedrijf we
zen kijken: een fabriek
van zware draaibanken,
die over de hele wereld
worden verkocht. Er wer
ken 6100 man, of beter,
4000 mannen en 2100 vrou
wen. Aan de fabriek is
een enorme kindercrèche
verbonden, waarin de kin
deren helemaal thuis zijn.
Er wordt zes dagen in de
week gewerkt. De vakan
tie blijft beperkt tot twee
extra vrije dagen per jaar,
tenzij men van het platte
land komt: dan krijgt
men een week om naar da
familie te gaan. De ene
ploeg werkt van acht tot
kwart voor vijf, de twee
de van kwart voor vijf tot
middernacht. Gemiddelde
beloning: 120 gulden per
maand, een bedrag dat
weinig zegt als men de
prijzen niet kent. Zo be
taalt men aan huur niet
meer dan drie procent
van het inkomen.
Ondanks de enorme in
dustrialisering blijft het
energicverbuik (China
door Koos de Gast.
verstookt 600 miljoen ton
kolen per jaar nog ver
beneden het gemiddelde
niveau hier. Het verbuik
per hoofd van de bevol
king is in Nederland tien
maal hoger dan in China.
Dat zegt ook iets over de
welstand. ïn Sjanghai
zijn er per duizend inwo
ners 160 radio's in ge
bruik, in Rotterdam 315.
Daar heeft men 25 tv's per
duizend inwoners, hier
300. Hier beschikken we
over één telefoon per twee
inwoners, in Sjanghai
moet je echt naar de win
kel om de hoek om te
kunnen bellen. En daar
staat men dan soms voor
ïn de rij.
Het maakt duidelijk, dat
China heel wat te doen
heeft om de levensstan
daard iets te verhogen. De
resultaten zijn voor gere
gelde China-gangers met
een te zien: er liggen veel
meer con sum ptiegoed eren
In de voor ons doen ouder
wetse warenhuizen dan
nog maar één of twee jaar
geleden. Sinds vorig jaar
mag er weer gekleurde
kleding worden gedragen.
Sterken meer fleur in het
leven wordt gepropa
geerd.
Dat proces van verbete
ring en modernisering zal
heel geleidelijk moeten
gaan, onderkennen de
Chinese autoriteiten. In
de eerste plaats omdat het
met één miljard inwoners
om enorme hoeveelheden
gaat In de tweede plaats
omdat Inkomensverschil
len er niet al te groot zijn
en grote groepen van de
bevolking tegelijk in de
gelegenheid zullen komen
zich iets meer te kunnen
veroorloven.
'Het verklaart waarom
olifant Sjanghai de kleine
muis Rotterdam min of
meer koestert: de zuster
stadrelatie is de sleutel
naar een maatschappij
boordevol kennis en erva
ring. Sjanghai moet die
zich nog eigen maken en
mikt daartoe op de hulp
van Rotterdam.
