ROTTERDAM 15 KORTAF Met vijf kinderen in een woning zonder gas en licht... Blie Ontslag Duitse 'kruisraketten- kapitein' teruggedraaid Buffel goedkoper Rotterdams Nieuwsblad zaterdag 24 december 1983 Doris LUckerath met de twee jongste kinderen in de kille Schiebroekse woning. De sombere kerst van het gezin Lüekerath Rotterdam De geluiden in de holle, kale kamer klinken luid en doordringend. „Mamma...", roept de vijfjarige Daisy terwijl ze aan haar witte t- shirtje frunnikt, „die grote pop uit de winkel, hebben ze die óók weggehaald?" Haar moeder knikt. Het kindergezichtje betrekt. „Ach joh, dat geeft toch niet", tracht de moeder het kind wat op te monteren, „want dan kopen we over een poosje toch gewoon een nieuwe". Doris Lüekerath kijkt wat hulpeloos om zich heen en zegt: „'t Is ook allemaal zo moeilijk. Want los dit nou maar weer eens op, als vrouw alleen, met vijf kinderen..." Doris Lüekerath is 36 jaar en moeder van vijf kinderen, afkomstig uit twee verbinte nissen. De jongste is vier en de oudste vijftien. De twee vaders verblijven elders. ,.Die laten me mooi barsten", zegt ze er over en haar stem klinkt verbitterd. Van haar eerste man scheidde ze, de tweede verdween gewoon... Tot voor kort kende hét ge zinnetje echter nauwelijks problemen. Niet dat Doris het makkelijk had, maar met een beetje hulp van buitenaf en een dosis begrip van voor al Monica, haar oudste doch ter, sloeg ze 2ich er door heen. „Ik was tenminste on afhankelijk1', zegt ze. „We woonden hier fijn en ik had tnijn winkel..." Nu zit dat zelfde gezinnetje ui de kou. De woning aan de Wilgenlei in Schiebroek is jeeg en koud. Rond de open haard ligt een krans van as, afkomstig van onlangs opge stookte kranten. Gekookt wordt gr op een petroleum - sielletje. „Alles is openbaar verkocht. Ze hebben alles weggehaald. Ook m'n winkel is leeg. We hebben niets meer. Gelukkig hebben an doren nog wat voor me te ruggekocht, anders hadden we zelfs het hoognodige niet meer". De oorzaak van de problemen: een fikse belas tingschuld en een achter stand in betalingen bil het GEB. Winkeltje 't Begon natuurlijk allemaal veel langer geleden. Aanvan kelijk zonder dat Doris Lüeke rath er erg in had. Ze had haar dagelijkse /org over de kinde ren en haar winkeltje in baby- kleding in de Van Oldebarne* door Hans Soeters foto Jaap Rozema veltstraat. Financieel verliet ze zich helemaal op haar boek houder. die trouw elke week haar boeken bijwerkte. Al thans, dat dacht ze. En Dons redde het Week in week uit. Zelfs zonder alimentatie, hoe wel ze daar wel degelijk recht op had. „Maar ze betaalden ge woon niet. En dan kun je hoog en la<«g springen: 't is er zoge naamd niet en dus krijgt je 't ook niet". Van een van hen heeft ze volgens een vonnis van de rechtbank nog dertig duizend gulden te goed. De echte problemen ontston den pas na een controle van de belastingdienst. Haar boekhou ding bleek een puinhoop en hel halve kasboek ontbrak. „Niet dat er fraude was ge pleegd". zegt ze erover, „maar m'n boekhouder had er ge woon al die tijd niks aange daan. Natuurlijk heb ik 'm wel eens gevraagd hoe het een en ander in elkaar zat, maar dan zei hij steevast: „Oh, dat is al lemaal in orde", of: „Dat is veel te ingewikkeld om het uit te leggen". En ach, dan liet ik 't maar zo. Stom natuurlijk, maar dat besef je pas als 't te laat is. Maar ik heb hem wel trouw voor z'n werk betaald". Toen het al te laat was nam ze een accountant in de arm om te proheren wat orde in de chaos te scheppen. „Hij is op een avond naar me toegeko men, had een gesprek met m'n boekhouder en zei me, later op de avond: „*t Zit helemaal fout. De man heeft er nooit iets aangedaan. Mijn hele boekhouding bestond uit zegge en schrijve één boek". Maar óók uit een belastingschuld, die ze zelf schat op zo'n zestig duizend gulden, een stapel on betaalde rekeningen en een achterstand in betalingen bij het gemeentelijk energiebe drijf die om en nabij de tien duizend gulden zou bedragen. ..Maar het gekke is, dat ik zelfs nu nog steeds niet weel hoe groot het werkelijke be drag aan belastingschuld nu eigenlijk is", zegt ze en m haar stem klinkt verontwaardiging. Verschrikking Het was ook een van de eerste zaken die haar accountant aan de weet trachtte te komen. Het antwoord hierop kwam een half jaar later. Maar toen was het al te laat, want tegelijker tijd werden ook de inboedels openbaar verkocht, ,,'t Was een verschrikking", zegt ze. „De wijze waarop die kerels te werk gingen. Onvoorstelbaar. In een van de bedden - want die moesten 2e laten staan - vonden we 's avonds wegge worpen peukjes. De spiegels hadden zo zomaar van de muur gerukt. Op het restantje huisraad, dat ze via familie en kennissen terugkreeg, herin neren plakkertjes met kavel nummers nog aan die trieste gebeurtenis van de 15c decem ber. Amper drie weken eerder had de achterstand in betalingen bij het GEB er al toe geleid dat het gas en licht in haar winkel was afgesloten. „Door de sta king van het openbaar ver voer zag m'n oppas die dag geen kans naar me toe te ko men. En ik kon ook weer niet zomaar weglopen bij de kinde ren. Bovendien: hoe kom ik zelf lopend zo snel vanuit Schiebroek m de Van Olde- barneveltstraat? Toen is m'n oudste dochter alvast maar naar de zaak gegaan om te openen. Maar toen ze daar aankwam stonden er vier ke rels van het GEB voor de deur". Dochter Monica vult aan: „Ze waren boos dal m'n moeder er niet was en omdat tk er niets voor voelde om ze binnen te laten. Ik heb toen nog een klap gekregen van een van die mannen". Doris beklaagde zich over deze gang van zaken bij de politie en de directie van hei GEB. Overi gens zonder resultaat. Drie dagen later was de wo ning in Schiebroek aan de beurt. „Ik zag ze komen, keek door het raam en herkende plotseling de man die me ge slagen had", zegt Monica. „Dat zei ik ook tegen m'n moeder: kijk mam, die vent is *t". Voor Dons Lüekerath werd het toen allemaal iets te veel. 2e stormde naar buiten en maak te de mannen duidelijk dat ie dereen naar binnen mocht, be halve de man die haar dochter had geslagen. „Dat is toch niet zo gek", zegt ze zacht. „Je laat je dochter toch niet zomaar slaan. En bovendien was ik op van de zenuwen. Maar die vent reageerde zo gek. zo van: „Oh ja. was je d'r bij soms? Hebbie mensen die dat kun nen getuigen..? Zo iets zeg je toch nier als 't niet waar is. Dan reageer je anders, zo van: „Zo. zegt uw dochter dat, nou, dan zou ik daar wel eens even mee willen praten. Althans, zo iets dergelijks..." Daarna ging alles razendsnel. „Ze dreigden toen buiten in plaats van binnen de boel af te sluiten. Maar dat zou me zo'n twaalfhonderd gulden gaan kosten. En dat kon ik er nel niet meer bij hebben. Ik ben toen naar de buren gerend, want ik wilde getuigen hebben dat ze best naar binnen moch ten Alleen die ene kerel niet. Ze beweerden toen dat ik aan de meter had geknoeid, maar daar heb ik ook vlug getuigen bijgehaald De loodjes zaten er nog keurig aan. De buurvrouw van hiernaast en van even verderop stonden er dan ook bij toen een van die mannen mij met een staaf ijzer tegen een voor de deur geparkeerde auto duwde, 't Zal hooguit en- kele seconden hebben ge duurd, maar voor m'n gevoel waren het minuten. De vriend van m'n dochter is toen nog tussen beide gekomen" Mishandeling Opnieuw toog Dons naar de politie en de directie van het GEB om zich te beklagen. „Maar de politie weigerde het geval in behandeling te nemen en bij het GEB ging het al niet anders. Vreemd genoeg zei ie mand daar eerst tegen me. „Dit is een kwalijke 2aak me vrouw, ik zal de zaak onmid dellijk doorspelen, maar toen hij terugkwam klonk het kort af dat de directie volledig ach ter die man stond. Sterker nog, ik zou hem hebben mis handeld. Stel je voor ik. met m'n 1,60 meter en zestig kilo gram, zou die beul van een ke rel hebben mishandeld. Mis schien hen ik hem in de hele consternatie een duw gegeven, maar mishandeld..." Het incident ligt nu alweer bij na een maand achter haar In die tijd verwerkte ze ook het verdriet van het overlijden van haar vader Het is twee- dagen voor kerst en op de oude kale bank tovert ze een brief van het GEB te voor schijn. Volgens deze op 28 no vember gedateerde brief van chef hoofdafdeling administra tie is er een betalingsregeling getroffen. Op 23 december dient een bedrag van J 157,17 te zijn betaald, gevolgd door termijnen van 200 gulden „Bovendien heb ik eind no vember 1650 gulden betaald, om tenminste weer te worden aangesloten Maar er is nog steeds niets gebeurd" Wel zijn er op dit moment ver schillende instanties voor Do ns in de weer Ook dr.J.F.Rang, de Nationale Om budsman, tracht helderheid in de zaak te brengen „Nu weet ïk dat er allerlei mensen en instanties zijn die je misschien kunnen helpen, maai wist ik een maand geleden veel Maar het gekke is dat men steeds maar weer tegen mij /.egt ga nou toch gewoon in de bijstand en laat alles verder rusten Maar dat wil ik helemaal met Ik heb m'n winkel nog. Zolang ik de huur betaal kunnen ze- maar daar het komende jaar nog niet uitzetten. Met de spulletjes die men voor mij heeft teruggekocht zou ik zo weer kunnen beginnen. Dan zou ik tenminste weer geld kunnen verdienen om m'n schulden terug te betalen. Want dat is alles wat ik wil: laten ze me precies vertellen hoeveel ik moet betalen en la ten we dan een regeling tref fen. Per maand een bepaald bedrag. Maar van de sociale dienst mag ik op dit moment niets ondernemen, want an ders krijg ik straks geen uitke ring. Nu moeten we maar zien rond te komen van een nood- bedrag. Pas op 2 januari hoor ik meer over een eventuele uitkering" Wintersport ..Ik voel me lot", /egt ze. ter wijl ze haar vijfjarige dochter tje Daisy op een keukenstoel zet en sokjes aandoet In eon hoek van de kamer Jigt een hond, de 01 en angstig ui de nek gedrukt Het dier is van familie die op wintersport is. „Iedereen is op wintersport", zegt /e en in haai stem klinkt onbegrip „Niet omdat ze weg zijn hoor, want dal niuc-ten ze zelf weten Maai niemand die even zegt van joh. ga met de kinderen zolang lekker in ons huis zolang we weg /ijn Dan hadden wc tenminste licht en warmte tijdens de kerst Dan tovert ye tot slot nog een wijkkramje tevoorschijn. „Ik heb voor de kerst tóch nog iets leuks bedacht", zegt ze la chend Ze wijst op een artikel tje voor vijf gulden naar de film van Joep Meloen, met koffie vooraf en nog zoiets ais een koud buffel toe „Ik heb razendsnel /es kaarten ge haald Voor dertig gulden de hele dag onder de pannen en nog te eten en te drinken ook" „En dan mag ik óók mee hè mamma", roept de kleine Daisy opgetogen En uitgelaten rent ze door de kamer. Haar een jaar jongere broertje zeurt voor de zoveelste keer die middag om patat In een hoek van de kamer krast de hond met zijn pool tegen de etens bak Aan de muur in die kale en kille kamer aan de Schie broekse Wilgen lei hangt een gedichtje, geschreven door Olaff J.de Landell, vermoede lijk door de deurwaarder over het hoofd gezien* Wat ons verblijdt willen wij anderen schenken Wij krijgen krach t om vreugde door te geven Dat zijn de zegen-schakels van het leven Die ons aan het geluk doen denken... „Gelukkig kerstmis, meneer", zegt kleine Daisy bij het ver trek... Ook in de wintermaanden gaat de stiltekring van de ac tiegroep 'Zwijgen voor vre de* gewoon door. Elke vrij dagavond van half acht tol acht uur wordt op het Bin nenwegplein uitdrukking ge geven aan de bezorgdheid over de bestaande kernbewa pening. Iedereen die mee wil doen is van harte welkom, voor inlichtingen kunt u bel len tel: 010-220869. In Arena, Kruiskade 26. is vanavond vanaf 21.30 uur een Reggae-Show. De me dewerkenden zijn o.a. de groepen The Proffessor, Hor- semouth. Tonicman en Asad Vanavond om 19.00 en 21.00 is de jaarlijkse volkskerst zang in de grote zaal van De Doelen. De medewerkenden zijn de I.J.E. koren Rotter dam en Overschie, het kin derkoor 'De Ruimtevogels' uit Dordrecht, orkest van het Leger des Heils, dirigent Adrie Vrijhof. De algehele leiding van de samenzang is in handen van Frits Heuve- iink. Op eerste en tweede kerst dag is er aan boord van het museumschip 'Buffel' (lig plaats Leuvehaven) een op treden van de volksmu ziekgroep 'Monkpants Smart Set'. Deze groep brengt een speciaal meezing - programma met Nederlandse en Engelse liederen uit de zeilvaart. Het programma omvat liederen over de gar nalen vangst. walvisvaart, en oude Nederlandse zeemans liederen over het reizen per schip naar het oude Neder- lands-Indie. De aanvang va het optreden is twee uur. Het 'gheselscap goet ende fyn' o.l,v. Robbert van Lint brengt dinsdagmiddag in De Doelen een muziekthea terprogramma voor de jeugd onder de titel 'De speelman door de eeuwen heen'. Het programma omvat Nederlandse muziek vanaf de middeleeuwen, waarbij de speelman centraal staat, ge zongen en gebracht op oude muziekinstrumenten, zoals draailieren, schalmei, klomp viool, doedelzakken enz. Me dewerkenden zijn Robbert van Lint, Anja van Lint, Hil- brand Adema en Bert Veen- kamp. De aanvangstijden zijn 13,30 en 15.00 uur. Rotterdam De Weslduitse rederij Hapag Lloyd heeft het ontslag ingetrokken van kapitein Kemrich Kraft, de man die in augustus aan boord van zijn schip Alema- ma Express een resolutie te gen kruisraketten onderte kende. De maatschappij heeft vrijdag meegedeeld dat ze ook afziet van het ontslag van twee leden van de on dernemingsraad van het be drijf. Die hadden vlak nadat Kraft op straat was gezet, een protestvergadering op het schip belegd. De gewraakte resolutie was destijd aan boord van het containerschip Alemama Ex press opgesteld door leden van de Duitse vervoersbond OTV Er stond een oproep in om hei vervoer over zee van Amerikaanse kruisraketten te boycotten. De maatschap pij vond dat Kraft door zijn handtekening te zetten bui ten zijn boekje was gegaan en omsloeg hem. Het arbeidsgerecht besloot begin deze maand de partijen terug te sturen naar de on derhandelingstafel. Donder dag kwamen ze alsnog tot overeenstemming. In de overeenkomst zegt Kraft dat het niet zijn bedoeling was de belangen van de maat schappij te schenden. Ha- pag-Lloyd verklaart van haar kant onder meer dat zij niet de vrije meningsuiting van de kapitein heeft willen beperken. Tegen het ontslag zijn destijd wereldwijde protesten gere zen. Volgens OTV is een handtekeningenactie ook door enkel duizenden Neder landers ondersteund. Rotterdam Het sterk ge daalde bezoekersaantal van museumschip de Buffel heeft de directie doen besluiten de toegangsprijs te verlagen van een rijksdaalder naar een gulden. CJP'ers, 65-plussers en groepen betalen vijftig cent.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1983 | | pagina 3