15
'Angst wegnemen voor
psychologische test'
I
De fiets
van
'de Kneet'
w.
■4
VEILING VOOR NIERSTICHTING IN AHOY'
Pleidooi
voor
drie
Russen
'Adres
Onbekend'
viert
feest
Maamö^iERDSTE AFLEVERING
Waltmans burgemeester
mms
mm
Twaalf uur
redactie
Joke
Korving
Rotterdams Nieuwsblad
donderdag
29 december J9S3
De kamerleden Wallage
(PvdA). De Boer (CDA)
en Voorhoeve (VVD)
hebben gistermiddag in
Den Haag namens vele
collega's een brief aange
boden aan Sovjet-ambas
sadeur Beletski. met het
verzoek een eind te ma
ken aan de vervolging
van drie Russische dissi
denten; Irina Grivnina.
Alexander Podrabinek en
Vjatsjeslav Bachmin. De
brief is gericht aan Sov
jet-leider Andropov.
De drie dissidenten zijn
leden van een werkgroep
die in actie is gekomen te
gen misbruik var de psy
chiatrie in de Sovjet-Unfe.
Volgens de kamerleden
zit Podrabinek al vijfen-
half jaar vast en lijdt hij
aan tuberculose. Mevrouw
Grivnina keerde in juni
van dit jaar terug naar
Moskou na een verban
ning van vijf jaar, maar
mocht niet bij haar gezin
wonen en loopt nu de
kans opnieuw te worden
verbannen. Bachmin
wordt al drieënhalf jaar
gevangen gehouden.
De brief is opgesteld door
ongeveer negentig kamer
leden onder wie de
fractievoorzitters Den Uyl
(PvdA). De Vries (CDA),
Nijpels (VVD) en Engwir-
da (D'66) leden van het
Europees Parlement, het
Britse Lagerhuis, psychia
ters en schrijvers. Bij die
laatsten is de Westduitser
Heinrich Böll.
Klapstuk
Toch speelde diezelfde Ra-
leigh-fiets gisteravond op
nieuw een hoofdrol. Al ging
hel deze keer dan niet om
door Felix Lévitan in Franse
francs verzilverde seconden,
maar om keiharde Nederland
se guldens. En dit alles dan ten
bate van de Nierstichting Ne
derland. afdeling Rijnmond,
pe roemruchte racefiets zou
het klapstuk van een veiling
moeten worden.
Het idee was afkomstig van de
Rotterdamse dienst voor sport
en recreatie. Net op het mo
ment dat de Nierstichting ero
ver piekerde dit jaar maar
eens verstek te laten gaan op
■de traditionele Kernland-ma
nifestatie in Ahoy\ lanceerde
men het plan van een veiling.
Bekende Nederlanders, af
komstig uit de sport- en show-
gereld, zouden voor dit goede
doel dierbare attributen moe-
*en afstaan. De inmiddels door
affaire rond de tenniser
u j Guillenno Vilas bij Aboy' in
ongenade gevallen Peter Bont-
flUjs pakte He telefoon en be-
Wilt u koffie? Met deze on
schuldige vraag begint Ro
ger Bekius steevast de dag
van een psychologische
test. Maar de kandidaat
aarzelt. De psycholoog zal
toch geen bijbedoeling heb
ben?
..Ik begm altijd met een kop
koffie om mensen op hun ge
mak te stellen", zegt Bekius.
..Toch voel je vaak dat iemand
twijfelt. Niet precies weet hoe-
hij op die vraag moet reage
ren. Want wat zou die psycho
loog er mee kunnen bedoe
len?"
Roger Bekius. verbonden aan
de Stichting Instituut voor So
ciale en Bedrijfspsychologie
aan de Universiteit van Am
sterdam, werkte mee aan het
radioprogramma 'Dokumen-
taire",
Voor het programma volgde
TROS-medewerkster Manja
Jordans een dag lang een solli
citant die een psychologische
test moet afleggen. Roger was
onmiddellijk bereid mee te
doen toen Manja Jordans hem
dit voorstelde. „Oir. iets weg te
halen van de mythes die rond
de psyeholische test hangen en
ook iets van de angst die men
sen hiervoor kunnen hebben",
legt hij uit.
Voor 'Dokumentaire'. dat za
terdagmiddag van hal f drie tot
tien over drie op Hilversum II
wordt uitgezonden, is een 26-
jarige man gevolgd die heeft
gesolliciteerd naar een hogere
functie binnen zijn- eigen be
drijf. Roger: ..Het programma
geeft een aardige indruk van
wat er op zo'n dag gebeurt".
'De psycholoog kijkt door je
heen'. .Volgens Bekius is het
een van de misvattingen die
nog vaak leeft bij mensen.
„Waar het bij de psychologi
sche test om draait is een zo'n
eerlijk en duidelijk mogelijk
beeld van iemand te vormen.
Via testen en interviews ver
zamelen we systematisch in
formatie over mensen. Aan de
hand daarvan kunnen we een
schatting maken van wat ie
mand kan. Wij beslissen niet
of een figuur de baan krijgt,
maar brengen alleen advies
uil".
En: „Wij zijn zo eigenwijs te
denken dat het beter is ons in
i Psycholoog Roger Bekius
te schakelen om tot een goed
resultaat te komen. Want een
goed resultaat is tenslotte dat
beide partijen tevreden zijn.
Een bedrijf heeft er niets aan
als niet de juiste man op de
juiste plaats komt. Ook moet
voorkomen worden dat ie
mand tn een werksituatie
vastloopt doordat hij te hoog
gegrepen heeft of misschien
wel te laag. want die kans be
staat ook".
Het radioprogramma is vol
gens Roger Bekius naar twee
kanten actueel. „In deze slech
te economische tijd is de drei
ging van een psychologische
test groter, omdat het belang
van het hebben van een baan
groter is. Maar ook leeft in de
arbeidsmarkt de misvatting
dat nu het aanbod toeneemt,
men niet zo nauw meer hoeft
te kijken. Niets is minder
waar. Een groter aanbod wil
nog niet zeggen dat het per
centage gesehikten ook hoger
is. Steeds meer mensen die
langdurig werkloos zijn gaan
buiten hun eigen vakgebied
solliciteren".
Aan het eind van de dag van
de psychologische test wordt
met de kandidaat besproken of
er wel of geen rapport zal
worden uitgebracht. Bekius:
„Wil iemand geen rapport, dan
komt hij ook niet meer :n aan
merking voor de baan. Besluit
de kandidaat het wel te laten
schrijven, dan kan het altijd
van te voren worden gelezen
en kan alsnog beslist worden
het niet op te sturen".
Je kunt niet in een mum van
tijd beslissen een sollicitant
aan te nemen, zo meent Roger
Bekius. „Sommige bedrijven
zouden dat het liefst in vijf mi
nuten willen doen. maar een
raad van bestuur praat soms
eindeloos over de aanschaf
van apparatuur van arie of
vier miljoen. De verkeerde
kandidaat in dienst nemen
kan. nog afgezien van het sala
ris. een bedrijf ook geld gaan
kosten".
Presentatrice Violet Falken-
burg.
De KRO zendt morgenochtend (HiJv. I. 9.0310.00) de acht
honderdste aflevering uit van het radioprogramma 'Adres On
bekend'.
Bijna 1.2 miljoen luisteraars helpen presentatrice Violet Falken-
burg dan bij het oplossen van vier problemen. Iemand zoekt een
correspond ent ie vriend in van vroeger, een winkeljuffrouw uit
een sigarenzaak moet worden opgespoord, een astrologe vraagt
mensen met dezelfde geboortedatum zich te melden en men is
op zoek naar gegevens over een zanger. In normale uitzendin
gen van 'Adres Onbekend' wordt één geval behandeld.
Volgens producente Ria van de Kuinder gebeurt dat ook vol
gend jaar. hoewel het accent dan wat meer gelegd wordt op aan
vragen uit het buitenland. Vooral in Engeland luisteren veel
mensen van Nederlandse afkomst naar het programma, dat aan
de Engelse oostkust redelijk te ontvangen is.
De eerste aflevering van 'Adres Onbekend' werd op 5 januari
1971 uitgezonden. Daar stond een beurs centraal: mensen pro
beerden via de radio verzamelmateriaal te vinden. Twee jaar la
ter schakelde men over op de nog steeds gehanteerde formule
'mensen zoeken mensen': 95 procent van de gezochten wordt ge
vonden.
Henk Waltmans (53), tot vo
rig jaar lid van de Tweede
Kamer voor de PPR. wordt
op maandag 16 januari bur
gemeester. Waltmans, een
van de oprichters van de
PPR, lost in het Noordhol
landse Landsmeer de D'66'er
Arnold Martini af. Deze is dit
jaar afgetreden om gezond
heidsredenen. Landsmeer
telt ongeveer 8400 inwoners.
Waltmans is ruim tien jaar
kamerlid geweest. Hij kwam
dit jaar in het nieuws door
zijn geschrift 'Niet bij rood
aüeen'. waarin hij pleitte
voor een opgaan van de PPR
in een 'groene partij*.
De afgelopen maanden werk
te hij op een middelbare
schoof in Waalwijk als leraar
maatschappijleer.
Gisteren heeft in Sexbierum
mevrouw W.W. Veenhof
(VVD), de enige vrouwelijke
burgemeester in Friesland,
afscheid genomen. Zij zat
voor het laatst de raadsverga
dering voor. Mevrouw Veen-
hof moet het veld ruimen
omdat haar gemeente, Barra-
deel, wordt opgesplitst in drie
andere gemeenten.
Terug naar de 14de juli
1982. Frankrijk vierde
feest In Valence d'Agen,
een schilderachtig
plaatsje aan het riviertje
de Garonne, bezorgde
een Nederlandse wiel
renner het Franse chau
vinisme echter een ge
voelige knauw.
Het gebeurde in de elfde
etappe van de Tour de Fran
ce. één uur, 27 minuten en 19
seconden na de start in Va
lence. In Agen, 57,3 kilome
ter verderop, kwakte Gerrie
Knetemann dolgelukkig zijn
fiets tegen een hek. Bernard
Hinault was geklopt. Al was
het dan maar met 0.18 secon-
de.
En in het verre Nederland
glom het nationale wielervolk-
je van trots, toen de Kneet uit
bundig uitriep: „Zelfs Hinault
kan niet alles tegelijk hebben".
Maar hoe zat het nou eigenlijk
met die tegen dat krakkemik
kige hek gesmeten fiets?
Gisteren kwam daarop hei
antwoord, bijna anderhalf jaar
nadat de toen nog zo trouwe
vazal van Peter Post onder de
rook van het Zuid franse stadje
Moissac zijn heroïsche gevecht
tegen het uurwerk leverde. De
rode racefiets stond er op
nieuw wat slordig bij. scheef
weggezakt tegen een kil ver
licht podium in een tentoon
stellingshal van het Rotter
damse Ahov'-complex. Het
leek nog slechts een doodge
wone fiets, zo zonder het stof
van de straten van Laspeyres
en Bon-Encontre.
delde in recordtijd een markt
kraam vol tweedehands spul
len bij elkaar.
Uitdragerij
Op de bureaus in Ahoy' leek
het in' de dagen voorafgaand
aan de veiling een complete
uitdragerij. Zo lag er de pet
van Barry Hughes, compleet
met het rol flu it je waarmee hij
ooit op de voorpagina's van
alle kranten de paljas uithing,
naast een paar bemodderde
trainingsschoenen van André
door Hans Soeters
Stafleu. Jan Raas stuurde ïijn
in 1979 in Valkenburg vero
verde regenboogtrui naar Rot
terdam. Henk Lubberding zijn
nationale tricot van 1981. ter
wijl Joop Zoetemelk niet had
kunnen kiezen uit zijn vroege
re werkgevers Mercier en Ra
leigh. en prompt van beide
maar een trui in Ahov" depo
neerde.
Bij bokser Alex Blanchard
werden een paar bokshand-
schoenen en het vaantje van
zijn titelgevecht tegen Rudïe
Koopmans losgepraat. Het ge
heel werd gecompleteerd met
foto's van zanger André Hazes
en een pentekening van IJf
Blokker. En achteloos onder
uitgezakt tegen een bureau
stond de fiets van Gerrie Kne
temann...
Bieders
Aa» Thee» Siilhoff pti Pierre
van Ostade. de veilingmeesters
van gisteravond, heeft het ze
ker niet gelegen, Een veiling
valt of staat nu eenmaal met
serieuze bieders en kopers,
mensen die met een achteloos
gebaar hun portefeuille te
voorschijn trekken. Ze waren
er gisteravond wel. maar te
gering in aantal om de ner
veus rondstappende mensen
van de Nierstichting echt in
verrukking te brengen.
Neem de pet van Barry Hug
hes, het eerste attribuut dat
geveild werd. Lang zag het er
naar uit dat het beroemde
hoofddeksel niet meer dan vijf
gulden zou opbrengen. De
man die er uiteindelijk 35 gul
den voor overhad liep er en
kele minuten grinnekend mee
rond en bracht 'm toen maar
weer terug Het leverde de
Nierstichting tijdens een twee
de verkoop veertig gulden ex
tra op.
En zo veranderden de attribu
ten van eigenaar. Lubberdings
nationale tricot ging weg voor
110 gulden. Blanchards boks-
handschoenen voor tachtig en
het vaantje voor zestig gulden.
Zelden onstond er opwinding
onder de amper honderd vijf tig
kijkers. Uitgezonderd dan die
ene keer. toen er plotseling ie
mand naar voren stapte en
duizend gulden bood voor de
coit door Jan Raas bevochten
regenboogtrui.
m
Nog eens
Een bod dat maar liefst 860
gulden hoger lag dan het
hoogste bod van dat moment.
Diwplfdp man cooïdo later
Duizend gulden? Dat ging
de man. die nauwelijks be
sefte. dat hij dat bedrag voor
de fiets van 'de Kneet' gebo
den hnd, te ver. Zet hem
maar weer neer. dus..,
met een achteloos gebaar al
zijn gekochte attributen weer
op tafelwaarna het tricot nog
maals 155 gulden opleverde.
Voor het overige bleef het een
kwestie van bedelen om gul-
Hem* Zn <s»nnt er in h*»t ka
mende tennisseizoen iemand
rond met een racket van Tom
Okker. gekocht voor het lutte
le bedrag van honderd gulden.
En ergens anders schopt er ie
mand met maat 43 tegen een
bal op schoenen van André
Stafleu, die de Nierstichting
het bedrag van 35 gulden ople
verden. Zo bekeken viel de 45
gulden voor het prentje van
IJf Blokker nog mee en was
de 250 gulden voor de kleu-
ren#bto van André en
Willem van Hanegem zelfs
een fiks bedrag.
Het door mode-ontwerper
Frans Molenaar vervaardigde
scheidsrechterscostuumpje van
Frans Derks („Ik heb 't nog
gedragen tijdens de finale van
het Amsterdam 700-toernooi,
dus ik ben er erg aan ge
hecht"). die als enige bekende
Nederlander de moeite had ge
nomen zelf naar Ahoy' te ko
men. bracht met veel pijn en
rnr>r*r> honderd fittlde*n f*r> Dp
oud-arbiter had tot twee keer
toe zelf het bod met 25 gulden
verhoogd. Zichtbaar teleurge
steld reisde hij hierna onmid
dellijk weer af naar Den
Bosch.
Vijf gulden
Maar toen kwam de fiets van
Gerrie Knetemann, ,,'t Ding is
minstens wel vierduizend gul
den waardriep Theo Sijt-
hoff, zelf oud-wielrenner, en
thousiast naar het stil voor
zich uitstarende publiek. Hei
eerste bod: vijf gulden...
Sijthoff stond er bedremmeld
bij: „Maar mensen, alleen de
tubes, de bandjes, kosten per
stuk al 20'r» negentig gulden".
Hierna ging het wat sneller
om via een bod van vijfhon
derd uiteindelijk te blijven ste
ken op 950 gulden.
En net toen een Haagse
marktkoopman dacht eigenaar
te zijn geworden van de legen
darische fiets, stak een oudere
man zijn hand op: duizend gul
den. De man waggelde naar
voren, stamelde iets dat leek
op; „Ik vind 't leuk", maar
maakte met een wegwerpge
baar duidelijk dat wat hem be
treft de fiets mocht blijven
staan waar ie stond. „Duizend
gulden?" Verbaasd wankelde
de man weer naar zijn plaats.
Vierduizend
Uiteindelijk bracht de fiets tij
dens een tweede ronde toch
nog vijftienhonderd gulden op.
Waarmee de totale opbrengst
van de veiling net niet de
vierduizend gulden over
schreed. De Haagse markt
koopman was toen al verdwe
nen. Negenhonderd gulden
was ook die tweede keer zijn
uiterste bod geweest, maar te
gen die plotselinge bieder had
hij niet meer op gekund. En
danig de smoor in was hij weg-
gestapt, mopperend: „Als die
dronken vent er niet was ge
weest, had ik 'm gehad..."
I£n zo stond de fiets, waarop
'de Kneet' ooit Hinault be
dwong, na afloop van de vei
ling opnieuw onderuitgezakt
tegen het podium. Een amper
tien kilogram wegende, rode
fiets met tien versnellingen en
in elk wiel 32 spaken. Of zou
de dochter van die verbolgen
Haagse marktkoopman toch
een beetje gelijk nebben ge
had, toen ze'met haar hand
liefkozend over het nationale
tricot van Henk Lubberding
streek en zei: „Toch rnoet je
maar geloven dat dit de échte
is. Misschien heeft ie *m nooit
gedragen..."
Een wielerkenner had enkele
uren voor de veiling nog ge
waarschuwd: „De fiets waar
mee 'de Kneet' 2ijn legendari-
sche tijdrit reed? Let dan wel
goed op: zo'n fiets heeft maar
26 stiakfn hoor..."
VAV.-AV.'
RoorKist
Het heeft iets oudejaars-ach-
tigs als klokken op twaalf
uur blijven stilstaan. En in
Den Haag, is mij opgevallen,
staan er heel war openbare
klokken stil en merk
waardigerwijs de meeste op
twaalf uur. Een half jaar ge
leden was dat nog alleen
maar hinderlijk, maar eind
december is dat ineens toe
passelijk geworden. Al blijft
het natuurlijk vervelend dah
als de gemeenteklokken stil
staan. je toch weer aan de
luxe van een eigen horloge
gaat denken.
En dat terwijl wij in Neder
land juist zo'n slimme ma
nier hadden gevonden om
luxe te ontmoedigen: zorgen
dat er geen excuus voor is
Wij hebben een hecht net
werk van openbaar vervoer
opgebouwd zodat niemand
meer een echte reden zou
hebben om een auto te ko-
pen, wij hebben het land
vol gelegd met groenstroken
zodat niemand meer zou
kunnen beweren dat je niet
zonder tuin kunt en wij heb
ben er tijdig voor gezorgd
dat de televisieprogramma's
niet zo goed werden dat het
zin zou krijgen een video-re
corder aan te schaffen.
Zo is ook in de tijd dat de
horloges nog duur waren,
een dicht web van openbare
klokken neergezel, zodat de
aankoop van een eigen hor
loge een buitensporigheid
zou blijven. Dat was een
campagne waarbij de over
heid ineens steun kreeg van
onverwachte zijde: de kerk
Onafhankelijk van wat de
overheid op dit gebied deed.
bezaaide de kerk het land
schap met torenklokken. De
bedoeling hiervan was waar
schijnlijk ons al van verre
toe te roepen dat hei nog
niet te laat was om even bin
nen te wippen. Helaas be
antwoordden wij niet altijd
aan deze verwachting en za
gen de klok in de kerktoren
in de eerste plaats als een
goed middel om vast te stel
len dat daar juist geen tijd
meer voor was. Dit doet ech
ter met af aan het feit dat
het christendom zich op die
manier als een superieure
instelling het kennen: de
godsdienst die je ook nog
vertelt hoe laat hei is.
Deze gezamenlijke inspan
ning van kerk en staat heeft
ervoor gezorgd dat je hier in -
beginsel zonder horloge
kunt leven. Er is altijd wel
een openbare klok om de
hoek en in de schaarse ge- -
vallen waarin dat niet zo is.
kun je er wel een raadple
gen door iemands raam
heen. Bij particulieren kun
je op de schoorsteen zien hoe
laat het is en bij winkels op
de muur. Ook kantoren en
andere plaatsen waar werk
in dienstverband wordt uit
gevoerd, stellen op dit punt j
nooit teleur, om de eenvou-
dige reden dat geen enkel T
bedrijf meer mensen krijgt
als die niet op elk gewenst
moment kunnen zien hoe
lang ze nog moeten.
In Den Haag is de toestand
dus zorgelijk. De kerktorens
doen het daar nogmaar de
gemeen te klokken houden
grotendeels vol dat het
twaalf uur is. Het is met dui
delijk wat hiervan de reden
is. Eén mogelijkheid is na
tuurlijk dat die klokken ge
woon kapot zijn en er pas -
volgend jaar weer geld is om
ze te repareren. De andere
mogelijkheid is dat er iets
achter zit. Dat hier een
boodschap zit verscholen.
Ik stem voor het laatste
Niet omdat het onwaar
schijnlijk zou zijn dat de ge
meente geen geld heeft
dat is zelfs heel aannemelijk
Maar omdat al die klokken
om twaalf uur zijn stilgezet
Dat kan geen toeval zijn.
Dat is vooruit zien geweest
De gemeente mag dan ach-
ter zijn met haar onderhoud,
zij is ver vóór waar het de
o udejaa rsboodschap betreft
Het zijn geen klokken die
stilstaan, het is de jaarlijkse -
oproep tot bezinning. Het is
een stil protest tegen de ti-
rannie van de tijd. Inóer-
daad. Den Haag. het leven -
gaat te snel voorbij. Het is 1
goed dat de gemeente hierte
gen optreedt
