WATERWHT
161
En Lena maar ldingelen...
SP0R1
Buitelaar nog nijdig
Kersttoernooi DWS f
is meer dan liandbalh
Habermehl vertrouwen
Van Reij twijfelt
Prestatieloop
Vliegclub wil exclusieve sport betaalbaar maken
Jeugddroom Piet Bergwerff in vervulling
Schiedam
opgelucht
Juventus
maakt
propaganda
Deelnemers
'Een vliegtuig bouw
je in de achterkamer'
Schiedam Bij de familie Kraan thuis staat een vlieg
tuig m de kamer "Een echt vliegtuig in aanbouw, nafr
ontwerp van de Fransman Pottier en volgend jaar zo
mer xs het klaar. Joop Kraan is er samen met Piet
Boers nu vier jaar aan bezig en allebei zijn ze bezeten
van de vliegerij. Van ohedrukmeters en vleugelribbe
tjes tot en met het heerlijke gevoel van vrijheid en uit
stijgen boven de wolken, waar altijd de zon schijnt.
Kraan en Boers zijn be
stuursleden van de door hen
zelf opgerichte Kring Zelf
bouw en Sportvliegen. Een
vereniging met 46 leden.
Verspreid over Zuid-Holland
zijn die leden zeven vliegtui
gen aan het bouwen. In
schuurtjes, garages, of, zoals
in de Geervlietsestraat in
Schiedam, in de achterka
mer.
Wat bezielt iemand om zijn
huwelijk op het spel te zetten
en zich op de vliegtuigbouw
te storten? Joop Kraan: „Als
je vliegt, ben je zo vrij als
een vogeltje in de lucht, Dat
dacht ik tenminste, toen. ik
lessen ging nemen op vlieg
veld Zestienhoven. Maar al
gauw bleek dat ook de blau
we hemel vol zit met regele-
menten, voornamelijk over
waar je niet mag komen."
Een nieuwe vliegsport, afkomstig
uit Amerika, waarbij je met een
grote driehoekige vlieger, glider,
van een berg afspringt, beloofde
wat meer vrijheid te geven.
Kraan importeerde de eerste
hand gliders uit Canada en bij ge
brek aan echte bergen in ons land
introduceerde hij Kiting: „Je laat
je door een auto optrekken, de
lucht in. Het was nieuw, had iets
zigeunerachtigs. De officiële in
stanties wisten niet meteen wat
ze met ons aanmoesten. Maar
echt vliegen is natuurlijk toch iets
anders."
Hartstochtelij k
Piet Boers is altijd een hartstoch
telijk modelbouwer geweest. Hij
maakte radiografisch bestuurba
re vliegtuigen. En wel zo groot
mogelijk. Ook hij zag zich gecon
fronteerd met wettelijke bepalin
gen, want een modelvliegtuig
mag niet zwaarder zijn dan 5 kilo
en net motorvermogen moet on
der de 10 cc blijven. Toen deze
twee mensen elkaar ontmoetten,
waren de plannen snel gesmeed.
Zelf een echt vliegtuig*bouwen
en daarmee samen vliegen, dat is
nog eens een onderneming.
Boers had zich al geruime tijd ge
oriënteerd op mogelijkheden
voor zelfbouw van vliegtuigen en
was in Frankrijk bij ene Pottier
terecht gekomen. Deze ontwer
per bleek zo gecharmeerd van de
buitenlandse belangstelling, dat
Boers op een waar feestmaal
werd vergast en een complete se
rie bouwtekeningen mee naar
huis mocht nemen.
Wie in Nederland een vliegtuig
wil bouwen, moet Fokker heten,
of lid worden van een officieel
erkende vereniging. Kraan en
door Gijs Konïngs
Boers .sloten zich aan bij de enige
club van zelfbouwers, die ons
land rijk was. Maar toen bleek
dat deze vereniging in haar hele
bestaan slechts een enkel vlieg
tuig de lucht in had gekregen, be
sloten ze voor zichzelf te begin
nen.
Een officiële erkenning wordt
door de Hijks Luchtvaart Dienst
gegeven. Vanzelfsprekend moe
ten er eerst de nodige bureacrati-
sche hindernissen genomen wor
den. Zo verlangt de Dienst dat de
vereniging een Technische Ad
vies Commissie installeert, be
staande uit mensen die als be
trouwbaar en vakbekwaam aan
gemerkt kunnen worden. Zo'n
commissie is er inmiddels, telt 14
mensen, die allemaal beroepsma
tig met de vliegtuigbouw te ma
ken hebben. Joop Kraan: „We
zitten tegen de erkenning aan. De
RLD heeft al laten doorscheme
ren dat dit begin volgend jaar zal
gebeuren."
Brabant
De vereniging is nu op zoek naar
een plekje op een vliegveld, waar
de hangar gebouwd kan worden.
Het bouwmateriaal voor zo'n on
derkomen is ooit geschonken
door een aardig bedrijf: Galand
BV uit Rotterdam. Onderhande-
Joop Kraan en Piet Boers: 'Iedereen die handig is en over genoeg doorzettingsvermogen beschikt
kan een vliegtuig bouwen'.
lingen met de directie van vlieg
veld Zestienhoven zijn tot op he
den zonder resultaat gebleven.
Ypenburg is een militair vlieg
veld, zweefvliegtuigen vindt je er
wel, maar een thuishaven voor
de Kring Zelfbouw en Sportvlie
gen ziet Joop Kraan nog niet zo
snel gerealiseerd: „We kunnen in
Brabant terecht, op vliegveld
Seppe. Daar worden we met
open armen ontvangen. Pro
bleem is de afstand. Al onze leden,
wonen in Zuid-Holland, maar als
het niet dichterbij kan, maken
we dankbaar gebruik van het
Brabantse aanbod."
Voorlopig blijven de bouwers nog
aangewezen op hun provisori
sche werkplaatsen in schuurtjes,
garages en achterkamers. Boers:
„Je moet er wel een beetje ruimte
voor hebben. Er is iemand bij ons
die in een heel klein kémertje
aan het bouwen is. Die moet
straks de pui uit z'n huis halen
om het vliegtuig buiten te krij
gen."
De vereniging wil hei vliegen
voor een grote groep liefhebbers
betaalbaar maken. Wie* zelf
bouwt, bespaart al gauw zo'n ne
gentig procent op de aanschaf
kosten van een nieuw vliegtuig.
Aan onderdelen en materiaal
kost een tweepersoonskist 15 a 20
duizend gulden. Peter Boers: „Ie
dereen, die handig is en over ge
noeg doorzettingsvermogen be
schikt, kan een vliegtuig bouwen.
Het grootste probleem is datje er
vier jaar mee bezig bent. Je moet
een beetje ausdauer zijn en on
danks je ups en downs, die ieder
een natuurlijk heeft, toch door
blijven gaan."
En hoe zit het met je vrouw en-
kinderen? Joop Kraan: „Als ma
het niet ziet zitten, komen er ge
garandeerd echtscheidingen van.
Je moet geen schimmen najagen.
Alles watje maakt wordt gecon
troleerd door de Technische Ad
vies Commissie. Goedgekeurde
onderdelen worden op lijsten bij
gehouden, die weer door de Rijks
Luchtvaartdienst worden gecon
troleerd. Die RLD komt ook zelf
kijken. Allicht wordt er wel eens
iets afgekeurd en dan moet je de
moed niet laten zakken,"
Volgens de twee zelfbouwers kan
iedereen, die echt wil, zich uitein
delijk bezitter noemen van zijn
eigen gebouwde vliegtuig. Kraan:
„Moet je je voorstellen, alles is
grijs en grauw, een en al triestig-
heïd met het weer. Dan stapje in
je vliegtuig, stijgt boven de wol
ken en plotseling zitje heerlijk in
de zon. Je krijgt gewoon de nei
ging om uit te stappen."
Grootste wens van Kraan en
Boers is om nog eens een vlieg
tuig naar eigen ontwerp te bou
wen. Gebruikelijk is' om een
reeds goedgekeurd ontwerp te
nemen, aangezien de regels in
ons land zeer streng zijn. Ameri
ka daarentegen geeft de zelfbou
wers de meeste vrijheid. Boers:
„Er kan daar naar hartelust wor
den geëxperimenteerd, zoveel,
zelfs dat de industrie er op terug
grijpt. Professionele ontwerpers
proberen zo in hun vrije tijd nieu
we snufjes uit, waarvoor op de fa
briek geen mogelijkheden zijn of
geld uitgetrokken ka worden."
Maasland Ais schooljon
gen wist Piet Bergwerff uit
Maasland, het al: een echte
arreslee wilde hij hebben.
Het zou een kleine vijftig
jaar duren voor zijn droom
werkelijkheid werd.
Terwijl hij zijn eeltige han
den over het beslag van zijn
roodgeverfde Oostenrijkse
arreslee Iaat glijden, vertelt
hij: „Toen ik nog een school
jongen was, ging ik vaak bij
de sleperij hier in Maasland
kijken. Dat was een vracht-
bedrijf, waar nog met paar
den werd gewerkt. Daar
kwam 's winters vaak een
boer voorbij met een arres
lee. Een prachtig gezicht. Op
een keer hield ik het niet
meer uit. Ik sprong achterop
om een stukje mee te glijden.
Meteen haalde die boer uit
met zijn zweep en sloeg me
er weer af. Toen dacht ik: als
ik. toch eens- zo'n slee had,
wat zou ik dan rijk zijn."
Inmiddels is Bergwerff al
acht jaar inderdaad de trotse
bezitter van - ^o'n typisch
Winters vervoermiddel. Sa
men met zijn onafscheidelij
ke merrie'Lena is Bergwerff
- in de koude wintermaanden
een graag geziene gast op het
ijs en bij intochten van de
kerstman, of zoals vorige
week in Schiedam, bij het
ontsteken van de kerstboom
in het stadscentrum.
Een pak sneeuw of een be
trouwbare ijslaag is daarvoor
geen vereiste. Heel vernuftig
kan- de slee op een rijdend
- onderstel worden gemon-
^teerd. Zodat ook in het ons
j$meer vertrouwde druilerige
Tjjwfëea Piet Bergwerf anderen
>Xmê^njn prachtslee rollend
en wel de ogen uit kan ste
ken.
„Reken maar, dat ik heel
wat bekijks heb met die slee
van me, vooral als ik het ijs
opga", stelt hij niet zonder
trots. „Ik ben zelfs een paar
keer de Delftse Plas in de
Delftse Hout opgeweest.
Man, een hele schare mensen
krijg je dan achter je aan. En
Lena maar klingelen."
Want als Piet Bergwerff iets
aanpakt, dan doet hij het
goed. Gewoon een paard
voor de slee is maar niks.
Zijn trouwe metgezel Lena
wordt steevast opgetuigd met
door Rob van Es
kleurige pluimen en tiental
len bellen. Uiteindelijk is hij
dan nog het meest in zijn
nopjes als hij anderen met
een kort ritje een plezier kan
doen. Zijn zweepslag van de
boer in zijn kinderjaren zal
daar niet vreemd aan zijn.
„Vorig jaar was ik met Lena
en de slee op de ijsbaan hier
in Maasland. Een oude dame
schuifelde op me af en vroeg
of ze een stuk je mee mocht
glijden. Als een koningin zat
ze naast me. Meneer, zei ze
na afloop, zoiets heb ik nu
mijn hele leven al gewild.
Dat is toch mooi. Je moet zo
iets niet voor je zelf houden."
Schoeisel
Glijden op ijs met de arreslee is
uiteraard wel wat anders dan
rustig draven op een zandwegge
tje. „Vooral in de bochten moetje
uitkijken. In het begin dreigde ik
soms met slee en al te kantelen.
Maar tót nu toe is het allemaal
goed gegaan." Lena kriigt op het
Een in stijl opgetuigde Lena met Pjet Bergwerff op de bok,
voor de stal die binnenkort verlaten zal moeten worden.
ijs speciaal schoeisel. In haar hoe
ven zitten gaatjes, waarin Piet
stiften kan draaien, die een stevi
ge grip op het ijs geven. Een soort
voetbalschoenen, dus.
En Lena vindt dat best. Plets
viervoetige vriendin draagt de
bellen en pluimen op haar hoofd
en rug alsof ze zo op de wereld is
gekomen. „Al loopt iedereen om
haar heen te rennen, ze maalt er
niet om." Lena en Piet, ze zijn
aan elkaar gewaagd en kennen
elkaar door en door. „Als ik met
mijn fiets de straat in rijd, waar
de stal staat, begint ze al te hinni
ken voor ze me ziet of hoort Hoe
kan dat nou, hè? Ze ruikt me ge
woon van verre al, dat is het. Ze
kentdelucht"
Paardengek
Piet Bergwerff is, dat is duidelijk,
een echte paardengek. Naast de
l€«jarige Lena heeft hij nog drie
paarden opstal staan, Onderhoud
en verzorging is voor Bergwerff
een vrijetijdsbesteding, want nog
steeds is de 60-jarige Maaslander
actief als expeditiechef bij een be
drijf in zijn woonplaats. De paar-
denpassie slurpt zijn spaarzame
tijd en geld op. „Mensen met
paarden hebben een hemel op
aarde. Komen ze te sterven, dan
hebben ze niets meer te erven,"
vat hij zijn eigen situatie kern
achtig samen.
Zijn vrouw moet er weinig van
hebben. „Dat Piet paarden heeft,
vind ik prachtig, maar mij trekt
het niet." Bergwerff maakt stee
vast ritjes met zijn vaste 'paar-
denvriendin' Annie Gordijn-van
Adrichem. Zijn vrouw daarover:
„Mensen begrijpen dat vaak niet.
Maar ik vind het best zo. Als ik
mee rij, krijgen we steevast ruzie
en dan is het paard binnen de
kortste keren zo plat als een
schol. En wat koop je déér dan
voor."
In de stal woont ook de broer van
Lena. „Dat is een felle, hoor. Die
kun je niet zomaar voor de slee
zetten." In een andere box staan
sinds korte tijd twee veulens. Bo
vendien scharrelt er permanent
een geit rond in de stal. Dat laat
ste blijkt een sociale voorziening
voor de broer van Lena. „AL
Lena een stukje gaat rijden,
wordt haar broer nogal onrustig.
De geit houdt hem dan gezel
schap tot z'n zus weer terug is. En
dat bevalt hem best"
Huur
Ondanks de blijde gezichten, die
Piet en Lena altijd oproepen met
de arreslee, ziet de toekomst er
somber uit. Lena en soortgenoten
vinden onderdak in een schuur
aan de Commandeurskade. Van
betalen wilde de bewoner van
het pand, waar de paardestal is
ondergebracht, niets weten. „Ik
deed wat karweitjes voor die
man, zoals het wassen van zijn
auto," verklaart Bergwerff.
Maar de tijden veranderen. Een
andere bewoner heeft het pand
gekocht Die wil huur hebben
voor de stalling. ',',Dat kan ik niet
opbrengen. Ik moet wat anders
zien te vinden". Het is Piet Berg-
werffs nieuwjaarswens, dat er
snel een vervangend tehuis
komt.
Zelf houdt hij vooralsnog de
moed er maar in. Terwijl hij in de
Russische, bontmuts kneedt, die
bij zijn tochten in de slee hoort,
verklaart hij grijnzend: „Be zelf
zit niet zo gauw in de war, mijn
haar wel."
Rotterdams Nieuwsblad
FW 20 december 1985
Schiedam Dick Buitelaar heeft z'n selectie
gisteravond goed laten voelen, dat de 3-0 neder
laag tegen Heerenveen hem slecht is bevallen.
De oefenmeester van S W had zijn spelers een
vrije avond beloofd bij een redelijk resultaat,
maar liet iedereen nu natuurlijk opdraven
voor een pittige extra training.
Er moet morgenavond tegen NAC derhalve op
twee fronten een revanche volgen. Enerzijds
voor de bekerultschakeiing in Breda enkele
weken geleden en anderzijds voor de povere
vertoning (Buitelaar: 'Ik miste bij acht, negen
spelers de wedstrijdagressie') in Friesland,
waardoor de Schiedammers de aansluiting metl-
de sub-top lieten liggen. .Ja
Over de opstelling kan de joviale Brabander1^
nog met geen zinnig woord reppen. omdat"":
Henk Salari (achterbeen). Glenn Bonneville^'.
(dikke enkel) en Chris Treling (lag gister-''--'
avond nog ziek in bed) allerminst fit zijn Bni-'l
telaan „Daarom wil ik zaterdagochtend ook
nog iets gaan doen, vooral in de mentale voor-"'"'
bereiding."
Beerschot, dat wordt getraind door oud-S W'erv
Aad Koudijzer, vervangt zaterdag 28 december""
op Harga FC Antwerp als sparring-partner'"
voorSVV. Aanvang 14.30 uur.
p'v "an der Windt (links) en Jan de Rooi) voor de Margriethal, die tweede kerstdaq wordt omaeto-
verd tot 'handbalbaslion'. M
Schiedam De traditie
moet worden verplaatst. Nu
het veldhandbal bij iedere
zichzelf respecterende vere
niging naar het tweede plan
■wordt verschoven, is het ei
genlijk niet meer dan lo
gisch, dat het jaarlijkse
(pinkster)toernooi van DWS
ook naar de zaal wordt ver
legd.
En wat is, om zo'n eerste editie
al meteen aan antrekkings-
kracht te laten winnen, mooi
er dan een evenement met een
internationaal tintje. De Mar
griethal moet derhalve tweede
kerstdag de in de Rotterdamse
regio beslist niet verwende
liefhebber de vingers laten af
likken.
Het bestuur DWS heeft kosten
noch moeite gespaard om van
het eerste kersttoernooi een
klapper van jewelste te ma
ken. De handbalsport staat ui
teraard centraal in de Schie-
damse arena, maar het is de
bedoeling van de organisato
ren (Gerard Gommel, Piet van
der Windt, Marcel de Kort,
Leo de Vries, John Röhrling
en Jan de Rooij) om de bij deze
dagen passende sfeer op, alle
fronten door te trekken. Naast
een sterk deelnemersveld, met
zelfs twee Belgische ploegen,
dient de aansluitende feesta
vond (met koud buffet en dis
co voor ongeveer driehonderd
'man') al op voorhand het suc
ces te garanderen.
Bewust heeft DWS voor een
andere aanpak gekozen. Hoe
wel de relatie met zustervere
nigingen als UVG en HVK be
slist niet slecht is, vond de.
toernooicommissie het beter
teams uit te nodigen, die nor
maliter slechts bij hoge uitzon
dering in Schiedam zsjn te be
wonderen. Nationale toppers
zelfs, waarvan eredvisionist
AMC/Niloc verreweg de be
kendste klank heeft. Boven
dien hoopt DWS uit Rotter
dam de nodige toeschouwers
te lokken, omdat een dergelijk
sterk bezet evenement voor
deze omgeving best als uniek
mag worden betiteld, zeker nu
de hoogtijdagen van Ancora
voorgoed zijn geteld.
„Als het slaagt", zegt Jan de
Rooij, tot het einde van dit sei
zoen de voorzittershamer han
terend, „hopen we er volgend
jaar een nog sterker toernooi
van te maken. Wij willen op
door Donald Bax
de2e manier vooral onze naam
een grotere bekendheid geven.
DWS is een grote club die
meer doet dan alleen handbal
len." En Van der Windt: „Je
kunt zeggen, dat de vereniging
zich na een flinke inzinking
aan het herstellen Is. Het eer
ste herenteam speelt dit sei
zoen weer aantrekkelijk hand
bal en ons streven is om zo
snel mogelijk in de tweede di
visie terug te keren."
DWS wil dus weer in de be
langstelling komen en het
kersttoernooi is een stevige
stap in die richting. „Zo'n toer
nooi", weet De Rooij, „kost na
tuurlijk een hoop geld, We
proberen het self-supporting te
maken, maar ook al zou dat
niet helemaal lukken, dan
hebben wij het er graag voor
over. Ik ben er voor meer dan
99 procent van overtuigd, dat
het slaagt."
De intensieve benadering van
met name Van der Windt, ais
animator van het na twintig
jaar geleden ter zielen geganeu'
pinkstertoernooi door de wol.**>
geverfd, bleef niet zonder ef-< l
fect. „Het heeft veel moeite*'
gekost", licht Van der Windt',/*
die met de andere commissie-')
leden een schitterend pro-
grammaboekje heeftuitgege-"'/
ven, toe, „maar bijna iedere,
club reageerde positief. Je
hebt natuurlijk ploegen dig
met Kerstmis liever thuis blij-,,
ven, maar het merendeel rea^j;
geerde ontzettend enthou-7
slast."
En Gerard Gommel, de grotë-*
gangmaker van de 'handbalj'
dag' die zich wat op de achter-1 f
grond houdt: „Punt is, dat die,"'
toppers zich hier natuurlijk 't
geen afgang kunnen veroorloj*"
ven. Dat maakt het toernooi efj
alleen maar aantrekkelijker^
op." Heel voorzichtig wordt"
gedacht aan de uitbreiding
naar een meerdaags toernooi:"
Alvorens men die plannen'
verder kan uitwerken, wil^
men eerst de uitkomst van't
tweede kerstdag afwachten.
„Hoe veel bekendheid kunnen;,^
we er aan geven?", wacht Deri*
Rooij de ontwikkelingen af
„Het is te hopen, dat die Belgi
sche ploegen het hier naar hum i
zin hebben en voor een goeden
mond-op-mond reclame zor-'i -
gen. Misschien, dat we in de
toekomst ook naar Duitsé -
ploegen op zoek gaan. We zijn'
nu al vanaf augustus met de
organisatie bezig. Dat zou voor
een tweedaags toernooi naf
tuurlijk nog meer worden..."
Sehaesberg -Het eerste tiental
van Damclub Schiedam kan de
toekomst iets optimistischer tege
moet zien. De moeilijke uitwed
strijd tegen Sehaesberg werd in
een 12-8 overwinning omgezet,
waardoor Sch iedam voorlopig af
stand heeft genomen van ae de
gradatiezone.
Sjaak Prins en Gert van Willigen
tilden Schiedam naar een 4-0
voorsprong. Na een 9-3 tussen
stand leek er voor Schiedam geen
vuiltje aan delucht, maar dat
veranderde toen de thuisclub tot
7 terugkwam. Rob van Eijk
trok Schiedam tenslotte over de
streep: 11-7.
Schiedam De basketbalvereni-
ging Juventus grijpt het jaarlijkse
scholierentoemooi aan om zelf
ook aan de weg te timmeren. De
organisatie van dit evenement,
dat maandag en dinsdag in de
Margriethal wordt afgewerkt, is
in handen van de gemeente en
Juventus, dat voor de nodige
scheidsreehtters zorgt.
Daar blijft het wat Juventus be
treft niet bij. Het bestuur zal in de
Margriethal een speciale stand
inrichten, waar de deelnemers
terecht kunnen voor alle mogelij
ke informatie over Schiedams
enige basketbalvereniging.
Voorts is het bestuur van Juven
tus, dat zondag 29 december met
het damesteam deelneemt aan
een toernooi van Cady'73, van
dan tijdens het toernooi enkele
ijasketbal-video's af te d raaien.
Schiedam Het kersttoernooi van DWS kent in de verschil
lende poules de volgende bezetting: damesjunioren: Westlan-
dia (Naaldwijk), AMC/Niloc (Amsterdam), Eindhoven, DWS;
herenjunioren: Westlandia, AMC/Niloc, Aalsmeer, DWS; da
messenioren: Plantenhoek/Forehclte (Voorhout), Olympia
(Hengelo), Stelmar/Merksem (België), DWS; herensenioren:
Olsen /Merksem (België), AMC/Niloc, Olympia en DWS.
Schiedam PPSC begint morgen in ongewijzigde opstelling aan défr'
thuiswedstrijd tegen RVVH. CorHabermehl geeft dus z'n vertrouwend';
aan het team, dat Roda Boys in eigen huis op 1-1 hield. De trainer is" -
overigens vol lof over de trair.ïngsarbeid van spelers als Wijnand Meij-";
boom, Leon Klepke en Ron Tetteroo die tijdelijk uit beeld 2ijn ver-;
d wenen.
Habermehl hoopt zaterdag de score van twee uit vijf op eigen terrein'"'
om te buigen in vier uit zes. „Maar dan zullen we wel de sterke puntend
van RVVH moeten zien in te dammen", wil Habermehl niet loslaten--t
hoe bij dat denkt te doen. Dat RVVH draait om Wout Lems en Bartho'./
Westerdijk, is hem uiteraard niet ontgaan.
De opstelling: Suurmond, Westarveld, Winkelman, Rob de Nijs, Alders, Van,-
Harmelan, Michel de Nïj's, Kolmeyer, Timmera, Van der Mijden en 1 noen^
Vlaardingen Pim van Reij
twijfelt nog. De oefenmeester
van De Hollandiaan heeft een
aantrekkelijke aanbieding ont
vangen van het bestuur, dat bij
zonder te spreken is over zijn
werkwijze. Van Reij, bezig aan
zijn tweede seizoen als zelfstandig
trainer, kon al in oktober bijteke
nen, maar hield de boot af.
„Want", is Van Reij eerlijk, „als
trainer denk je ook toch een beet
je aan het sportieve", waarme^
hij voorzichtig aangeeft, dat z'n,
ambities verder reiken dan een
onverwacht fris acterende vier-)
deklassen Als het aan De Hollan- -
diaan ligt, blijft Van Reij langer.
„Hij doet het fantastisch", zegtv-
voorzitter Herman Berkhou^.*
„Eigenlijk is hij veel te netjesjj",
voor een trainer. Wij zijn in ieder
geval erg over hem te spreken en),,'
zeker wat mij betreft, mag hij no|w
wel wat jaartjes blijven."
Vlaardingen De atletiekvereniging Fortuna sluit zaterdag 28 deÜ
cember het jaar 19B5 af met de traditionele prestatieloop in de Broek-?))
polder. Gekozen kan worden uit drie afstanden, 3 (start 13.30 uur), 8'».
14.00) en 12 14.45 uur) kilometer. C'
Voorde drie kilometer moet 2,50 gulden inschrijfgeld worden betaald/--
voor de andere twee afstanden vier gulden. In hetv clubgebouw van,
de voetbalvereniging Vlaardingen, waar tevens kleed- en wasruimte,'-,
aanwezig is, kan die dag vanaf 12.30 uur worden ingeschreven.
Na het succes van vorig jaar rekent Fortuna op ongeveer driehonderd"?*»
deelnemers.
