Van Indoloog tot likeur- ambassadeur Balletscholen: uitslag maakt niet zo veel uit AGENDA SPORT 13 YCS moeiteloos langs Krimpen Hans Lingen op herhalingl Stephan van Oosten neemt afscheid van De Kuyper Soundmix-show van Hennie Huisman Pop Front start met popfestival Rommelmarkt voor tieners Hollandiaanloop in 't Nieuwelant Vlaardingen knokt weer Schiedam Stephan W.A. van Oosten is één van de weinige Nederlanders met een Braziliaans lintje in zijn imoopsgat. Hij draagt de na- tionale orde van het zuider kruis („gelijktijdig gekregen met minister Luns, die heeft het grootkruis") naast het door oud-koningin Wilhel- mina opgespelde kruis van verdienste en het oorlogs- herdenkingskruis. Tijd om de -jongste onderschei ding ridder in de orde van Oranje-Nassau op te spelden heeft hij nog niet gehad. „In de cember had ik drie, vier lunches per week. En vijf of zes afscheïds- borrels". Met Stephan van Oosten is een markante figuur uit het Schie- damse zakenleven vertrokken. Eind december nam hij als direc teur afscheid van de firma Joh.s de Kuyper Zn. Het bedrijf zag hem met lede ogen' gaan. Dertig jaar bereisde Van Oosten LaUjns- Amerika om Nederlandse waren aan te prijzen. Eerst als vertegen woordiger van een groep van veertien vaderlandse industrië len, Jater voornamelijk voor De Kuyper. „Talens, de Apeldoomse fabriek voor tekenspullen en verf, bleef ik er voor de aardig heid bij doen.". Kolonie Maar de likeuren van De Kuyper bleven zijn belangrijkste busi ness. Tien jaar was hij directeur van de fabriek, die het Schie- damse moederbedrijf in Mexico had opgezet. „Met geïmporteerde concentraten kon je daar een heel redelijke borrel stoken". De vraag naar oude jenever was in het land van de Azteken overi gens vrij beperkt, alleen de Ne derlandse kolonie bleek er on danks het warme klimaat niet goed buiten te kunnen. Verder ging er redelijk wat van het 'Schiedamse' vocht naar de zwar te bevolking van het Caraïbisch gebied, traditionele liefhebbers omdat Hollandse koopvaarders er in voorbije eeuwen regelmatig het anker uitgooiden. De Kuyper zal reeds destijds in dat eilanden rijk menig kruikje hebben afge zet, want de firma bestaat al se dert 1695. De nu 65-jarige Van Oosten kwam begin jaren vijftig via een lange omweg in 'de West' terecht. Eigenlijk was hij voorbestemd voor een carrière in Nederlands- Indië, maar de oorlog haalde een lelijke streep door de rekening. 'De Oost' was voor de Indoloog, die juist aan zijn opleiding tot be stuursambtenaar zou beginnen, plotseling onbereikbaar. In 1942 werd de Engelandvaarder naar -Australië uitgezonden om als KNIL-officier de Indische belan- fen te behartigen. De Gordel van maragd zou voor Van Oosten nooit de'beloofde glans verkrij gen. Dienstpaspoort Toen de Hollanders het veld ruimden voor Soekamo, keerde Van Oosten terug naar Neder land. Bij toeval kwam hij terecht op het Instituut voor Latijns- Amerika in Den Haag, een in 1932 door banken en scheep vaartmaatschappijen opgezette handelsorganisatie. De kersverse secretaris/directeur maakte eind '52 zijn eerste reis naar de wind streken die al snel zijn tweede va derland zouden worden. On danks een gebrekkige kennis van bet gebied had hij weinig aanpassingsmoeilijkheden. De grootste problemen leverde het reizen zelf op. De verbindingen waren vaak abominabel. En een visum kon pas na eindeloos gebedel worden verkregen, waarbij een stiekem toegestopt bankbiljet meestal de doorslag gaf. Van Oosten: „Later, met een dienstpaspoort van de economische voorlichtingsdienst, standen opeens alle deuren wijd voor me open. Daarna liep de zaak al snel uit de hand: ik moest de Nederlandse handelsbelangen voortdurend blijven volgen, met één bezoekje per jaar redde je het niet". De meeste van de veertien op drachtgevers onder wie naast De Kuyper en Talens, Nutricia, Rijnstaal en EMF benoemden hun eigen mensen in Latijns- Amerika, waarna Van Oosten zich kon gaan bezighouden met de fabriek voor gedistilleerd in Mexico. De Kuyper deed het be drijf in 1969 over aan haar Ame rikaanse dochteronderneming National Distilleries, in ruil voor een monopoly op de Virgin Is lands. Vanuit dat druk door Amerikaanse toeristen bezochte vrijhandelsgebied werden de Ne derlandse likeur belangen verder uitgebouwd. Peachtree Dat de wat 2oete en felgekleurde drankjes snel aan populariteit wonnen in het door rum, mescal en tequilla overheerste gebied was niet louter "Van Oostens ver dienste, De industrieel-ambassa- deur: „Uit de VS was de rage van de schnapps-likeuren overge waaid, een wat minder zoete, minder sterke likeur. Pepper- mint en Apple-barrel deden het ,goed. maar Peachtree sloeg alles: van dat abrikozer.drankje zijn zo'n dertig miljoen flessen omge zet". Een buitenlands glaasje was vroeger vooral voor de wat hoge re kringen in Latijns-Amerika een welkome onderbreking van de arbeidsdag; de massa's arme boeren hielden zich liever bij de vertrouwde inheemse dranken. Maar de markt is groeiende, Met de opkomst van een nieuwe mid denklasse 15 de vraag naar likeur tjes voorlopig wel gegarandeerd. Hoewel hij zich in 1972 als direc teur van De Kuyper terugtrok in het Schiedamse, bleef Van Oos ten in 'de West' de vinger aan de pols houden. Zijn laatste reis maakte hij in 1985. Hij vond dat het gebied sterk was veranderd: „Vroeger stapte je in je auto en tufte je een eind weg, nu kom je overal guerillastrijders tegen. Je voelt je onbehaaglijk. Waar de bestuurders een jaar of twintig geleden genoegen namen met het verduisteren van een paar mil joen, drukken ze nu miljarden achterover. In het begin nam ik J dat verschijnsel voor lief. het g land werd hoe dan ook bestuurd. 1 Nu gaan dergelijke praktijken wel wat ver". c Een opmerkelijke uitspraak voor de nuchtere Van Oosten, die om de vaart in het zakendoen te hou den ook zelf de overheid wel eens een beetje moest stiekem „Onze Stephan van Oosten is als gewezen directeur van De Kuyper trots op een omzet van dertig miljoen flessen abrïkozenlikeur. Mexicaanse boekhouding was correct Maar wilde je voorko men dat je de accountant, die de spullen controleerde, vier maan den over de vloer had, dan moest je tussen elke bladzijde een bilje tje leggen. Dan tikte hij al de eer ste avond aan zijn pet: de boeken zijn in orde, meneer..." Tijdens hun repetities in de vertrouwde omgeving hadden de balletgroepen beduidend meer ruimte als bij de uiteindelijke televisie-opnames. Maasland Maassluis„Het hele gebeuren is me heel erg tegengevallen", aldus Riet Kom van de Maaslandse Balletschool. „Bij ons was de ervaring juist bijzonder posi tief", stelt Marion Schouten van haar gelijknamige bal letschool uit Maassluis daar lijnrecht tegenover. Beide balletscholendoen dit seizoen mee aan de soundmix- show van Hennie Huisman, waarvoor de opnamen vorig jaar hebben plaatsgehad Deze maand is de uitzending op tv. Honderden balletscholen uit het hele land schreven in om in de show van Hennie Huisman te mogen optreden. Daarvan wer den er 32 voor een auditie opge roepen, waarvan er uiteindelijk 8 overbleven. Zowel de Maasland- se Balletschool Riet Kom als de Maassluisse Balletschool Marion Schouten behoorden tot die acht finalisten. De school van Riet Kom eindig de als achtste en laatste en daar had ze het aanvankelijk best moeilijk mee. Haar groep kreeg een 6,1 en een 6 voor de choreo- Vlaardïngen Het Vlaardings Pop Front '87 begint het nieuwe jaar met een popfestival in buurt huis De Pijpelaar in de VOP, Op het festival zullen verschil lende plaatselijke en regionale bands optreden. Op die manier wil de organisatie de Vlaardingse muziekwereld nieuw leven in blazen. Het spits wordt vrijdag afgebeten door de formatie Traces of Li ving: een band met een tikkeltje new-wave, die bestaat uit Morris Breece, Sebastian Erkelaiser, John Dogen RicardoStream. De volgende band is Billy the Slams, met een swingend geluid moet garant staan voor succes. Centrale man is zanger Willem Kamerbeek. Hij wordt bijgestaan door Huib van Keulen, Peter van Tienen en Roel van Wijngaar den. Als laatste groep zal de Schie damse formatie Tip On In optre den: onvervalste blues, waarbij zanger/gitarist Rinie van Willi gen een hoofdrol speelt. Het concert begint om 20.30 uur en de toegangsprijs bedraagt vijf gulden. SCHIEDAM woensdag 7 januari koffieconcert in de aula van het Ste delijk Museum aan de Hoogstraat door pianiste Ineke Kok, 12.30 uur. vlaardïngen woensdag 7 januari met de traditionele Thomasvaer en Pieternel luidt de Nederlandse vereni ging van huisvrouwen in De Harmonie aan de Schiedamseweg het nieuwe jaar in, 10.00 uur. donderdag 8 januari lunchconcert in de Grote Kerk door organist Aad Zoutendijk, 12.45 uur. Vlaardïngen Een rommel markt om het tienerweekeinde financieel te ondersteunen: in ontmoetingscentrum West aan de Floris de Vijfdelaan is het op zaterdag 17 januari dan eindelijk zo ver. Een ieder, die van zijn oude spullen af wil, kan ze kwijt in het ontmoetingscentrum. Wie met grote hoeveelheden zit, kan contact opnemen met Miranda Don, tel. 010-4600166. Inleveren kan ook op vrijdagavond 16 janu ari tussen 18.00 uur en 21.00 uur. grafie en uitvoering, en een 7,2 van de publieksjury. „Ik kan heus wel tegen kritiek", aldus Riet Kom, „maar veel van die kritiek was ten onrechte". Tijdens de repetities en opnames had Riet Kom het'gevoel, alsof zij er nietbijhoorde. „Dat kwam om dat ik niet meedanste, maar ik was toch de choreografe. De re gisseur ging echter toch zijn eigen gang. Ze trekken veel publiek met de soundmix, maar de ballet scholen zijn maar een aanhang sel", is de mening van de Maas landse balletlerares. „Dat klinkt niet aardig, maar het is wel de waarheid". Vloertje Veel moeite hadden Riet Kom en haar groep van 22 danseresen en twee dansers met het beschik bare vloeroppervlak. „Dat was voor zo'n grote groep veel te klein, veel kleiner dan aanvan kelijk was opgegeven". Oefende de groep op een vloer van zeven bij zes meter, de opnamen von den plaats op een vloertje van vier en een half bij drie meter. „E:i dan moest ook ons decor nog op dat vloertje", aldus Riet Kom. „Veel te krap voor 24 mensen. Zeker met een choreografie in groepjes, dus dat niet iedereen de zelfde kant uit danst". De twee geheel in het wit geklede poezen dansten uiteindelijk niet mee. „Die wilden ze helemaal niet", al dus Riet Kom, „want wit komt niet goed over op de televisie. Maar waarom zeggen ze dat van tevoren dan niet", vraagt zij zich af. Helemaal verbaasd is de Maas landse erover, dat Barry Stevens in zijn commentaar de groep ei genlijk te groot vond. Riet Kom en haar groep dansten de musical van de Cats, die in twaalf pro- dukties in vele landen steeds vol le zalen trekt Met Barrv Stevens zelf heeft Riet Kom overigens geen contact gehad, evenmin als met presentator Hennie Huis man. Ondanks haar slechte ervaringen tijdens de opnames heeft Riet Kom geen spijt gehad van haar inschrijving. „We zijn echte ama teurs en hebben toch maar be reikt dat we daar stonden. Er werden er uiteindelijk maar acht geselecteerd. Ondanks alles is het toch een belevenis geweest, waar je ontzettend veel van leert". Marion Schouten is het wat dat laatste betreft helemaal met Riet Kom eens. „Het kon bij ons al niet meer stuk, we zaten immers bij de laatste acht". Temidden van haar groep danste Marion Schouten zelf mee in het num mer 'Come follow the band' uit de Amerikaanse musical Bar- num. Dat gaat over het circusle ven en alle twintig danseressen en drie dansers waren daarvoor als clown verkleed. „Met de vierde plaats ben ik heel blij en tevreden", aldus de Maas sluisse. De cijfers waren een 7 voor choreografie en een 7,8 voor de uitvoering. Barry Stevens klasseerde de groep zelfs als der de, maar omdat de publieksjury een vijfde plek toekende, werd het uiteindelijk de vierde plaats. „Die uitslag maakt eigenlijk wei nig uit", is de mening van Marion Schouten. „Zelfs een achtste plaats is al mooi, als je uit zo'n grote groep gekozen bent", aldus komt zij haar collega Riet Kom in heur teleurstelling tegemoet „Het gaat er maar om, dat het goed op de televisie overkomt". Mooier Ook Marion Schouten vond het podium aan de kleine kant. „Met meer ruimte is het mooier. Dan komen de patronen met een g-oep van 23 beter uit de verf', ontact met Ban-y Stevens had ze nauwelijks. „Hij heeft alleen gezegd dat hij het erg leuk vond en hij maakte complimenten over de kostuums". De balletschool van Riet Kom komt op zaterdagavond 1? janua ri op het scherm. De aanvang is om half negen. De openïngsdans duurt twee minuten en de eigen act 4.24 minuten. Balletschool Marion Schouten is in de zevende en voorlaatste show te zien op za terdag 31 januari, eveneens vanaf half negen. Rotterdams Nieuwsblad dinsdag gy/ 6]anuan 1987 Schiedam Hans Lingen is het tafeltennissen nog niet verleerd. De voormalige eredivisiespe ler prolongeerde gisteren met overmacht de ti tel voor het clubkampioensehap van De Koren beurs. Al enkele seizoenen speelt Hans Lingen niet meer in competitieverband. Na het wegvallen van De Korenbeurs uit de hoogste afdeling, heeft Lingen nog een tijdje voor het Leidse Scylla gespeeld. Het afgelopen jaar speelde hij als gastspeler nog enkele wedstrijden in de Belgische competitie. Hans Lingen is voor De Korenbeurs echter niet verloren gegaan. Weliswaar is Lingen zich de afge lopen tijd toe gaan leggen op het lange afstandslo pen, maar hij doet nog het nodige voor De Koren beurs. Hij bekleedt een bestuursfunkiie en traint sa men met zijn vrouw Emma de jeugd. Tijdens het gisteren in de Beursgehouden clubkam pioenschap, liet Lingen zijn klasse weer eens zien. In de A-groep had hij nauwelijks tegenstand, want hij won zijn vier partijen allen in twee games. Ook de tegenwoordig niet meer spelende Ron van der Aa kon het Lingen niet echt moeilijk maken: 21-10 en 21-12. Verrassend was echter wel, dat Van der Aa niet van John Buyk kon winnen. De aanvoerder van het naar de vierde divisie gepromoveerde eerste team wees de nog immer rondborstige Rotterdammer ge decideerd met 21-14 en 21-19 terug. Op zijn beurt had ook Buyk tegen Lingen niets in te- brengen (21-15 en 21-14), maar met zijn tweede^ plaats was de routinier niet minder blij. De eind-* stand in de A-groep luidt 1. Hans Lingen. 2. Johxg, Buyk, 3. Ronald van Kampen, 4. Ron van der Aa, 57" Patrick Barkey. Het clubkampioenschap van De Kojenbeurs hacl een geslaagd verloop. Er werd door 70 spelers aan^ deelgenomen, die in totaal ruim 200 partijen speel den. Eerder in de week waren er al enkele voorron-» des gespeeld. Voorzitter Jos Clazing reikte na afloop- de prijzen uit In de B-groep ging de titel naar junior Robert Rïe- mens, met Fred de Haas op de tweede plaats. Cees Esbach en Hein Sabel werden één en twee in de C- groep, en Mark Klappen en Michel Gerritse waren dat in D. En in de E-groep ging de titel naar het oudst compe titie spelende lid, de 60-jarige Jos Vermeulen. Tweede werd Joop Binkhorst. Bij de dames recre anten won Katty ten Wolde en bij de heren was dat René van Kampen. Unda Schater geeft Thea Harderen llona Geurtshet nakijken. door PAUL DE BAKKER Schiedam Krimpen heeft in Sporthal Oost maar één set de indruk gehad de evenknie van De Blaak- se/VCS te kunnen zijn. De formatie van Ronald Vor- derman verslikte zich even in de wederopstanding van de Krimpensen en moest dat met setverlies bekopen. Daarna lieten de Sehiedam- sen geen spaander heel van de aspiraties van Rabobank- Krimpen. Onder aanvoe ring van Linda Schafer en Tizia Lemmer werd de 3-1 winst moeiteloos binnenge haald. Het duel, dat vanwege het door VCS georganiseerde oïie- boUentoemooi op een wat on gebruikelijk tijdstip werd afge werkt, kwam uiterst moeizaam op gang. Beide teams bezon digden zich aan de nodige slor digheden, waardoor er van re delijk volleybal aanvankelijk nauwelijks sprake was. Nadat Krimpen-coach Kees van der Wal bij een grillig tot stand ge komen 8-6 voorsprong voor De Blaakse/VCSeen time-out had aangevraagd, stortte de Schie damse formatie plotseling als een kaartenhuis in elkaar. De Krimpensen scoorden acht punten op rij en dat was, een korte opleving ten spijt, te veel voor VCS dat de set uiteinde lijk met 11-15 moest afgeven. Op dat moment bood het niet tal rijke, maar wel luidruchtige pu bliek VCS, zoals zo vaak, de nel- pende hand. Dat was althans de verklaring die Kees van der Wal voor de plotselinge terugval van zijn team gaf. Gal „Je kon", zo kon hij niet nalaten zijn gal te spuwen, „duidelijk merken dat een aantal van ons daar niet tegen kon. Dat zou je een mentale tekortkoming on zerzijds kunnen noemen, maar aan de andere kant gingen de aanmoedigingen ook wel eens wat te ver". Tot op zekere hoogte was er mis schien best wat voor de verkla ring van de Krimpen se oefen- meester te zeggen. Daar stond te genover dat hij. evenals zijn te genstrever Ronald Vorderman, zag dat er ook op andere punten het nodige aan zijn formatie schortte. Met name Üona Geurts en Marian van Leeuwen speel den bij vlagen uiterst zwak. „En daar", zei Ronald Vorder man, die geruchten als zou er bin nen de selectie een conflict om trent opgenomen vakanties van zijn speelsters zijn ontstaan, des gevraagd ontzenuwde, „hebben wij handig op ingespeeld. We hebben geprobeerd om zoveel als enigszins mogelijk was diagonaal over die kleine spelverdeelster te serveren en dal sorteerde het ge wenste effect. Bovendien hebben wij ook vrij veel punten gescoord met taktischgeplaatste ballen". Celukkig Desondanks hadden de Schie- damsen een gelukkige redding voor de juist voor Karin de Leede in het veld gekomen Maijan Boers nodig, om in de tweede set op hei rechte spoor te komen. Bij een 9-8 voorsprong voorkwam zij op miraculeuze wijze de gelijk maker, waarna Krimpen de goed ingezette inhaalrace opgaf, 15-8. Die lijn trokken de Schiedamsen in de derde set door. Vooral Lin da Schöfer smashte er in die fase luchtig op los en voor Krimpen goed en wel besefte wat er gaan de was, prijkte er reeds een 9-3 stand op het bord. Kees van der Wal probeerde met een serie dubbele wissels VCS uit het ritmp te halen, maar dat was vergeefse moeite. Pas bij 15-5 kwam de Schiedamse locomotief tot stil stand. Des te opmerkelijker, maar tege lijkertijd typerend voor hei mati ge gehalte van dit duel, was de tij delijke terugval van VCS in de vierde set. Via een tussenstand van 0-3 had Krimpen halverwe ge een 3-8 voorsprong, maar daarna stapelde de formatie van Kees van der Wal fout op fout. Bovendien bleek het, door Caro line Landheer en Marieke de Willigen gevormde, blok een te groot obstakel voor de van elke variatie gespeende Krïmpense aan valsopzettten te zijn. „En dan", zo stak Van der Wal zijn teleursteling niet onder stoe len of banken, „kan ik wisselen wat ik wil, maar daar schiet je dan geen meter mee op". Die me ning werd in het verdere verloop van de wedstrijd nog eens onder streept door VCS, dat via een 15- 11 setwinst de partij definitief naar zich toetrok. Vlaardingen Voor de zevende, achtereenvolgende maal wordt zaterdag 17 januari het startschot gelost voor de Hollandiaanloop, Dit traditionele evenement bevat een viertal prestatielopen (2'/i, 5, 10 en 15 km), die alle start en fi nish hebben op het terrein van de Vlaardingse voetbalclub in sport park 't Nieuwelant. De deelnemers aan de lopen over 2lA en 5 km vertrekken om 12.00 uur, die aan de andere twee af standen gaan een uur later van start. Het inschrijfgeld voor de jeugdloop (2lA km) bedraagt drie gulden, terwijl voor de langere afstanden een gulden meer op ta fel moet worden gelegd. De winnaar van de langste af stand komt in het bezit van de wisselbokaal. Deze werd in eer dere jaren gewonnen door be kende atleten als Henri Rietdijk, Marius de Snayer en Michel de Maat. De laatste vestigde vorig jaar tevens een nieuw rondere cord met een tijd van 47.15 minu ten. Vlaardingen Twee inhaalwed strijden stonden er op het volley - balprogramnia. De dames van Vlaardingen pakten drie punten door Smash met 3-1 te verslaan. De heren van MVC verging het slechter. De strijd om de onderste plek werd glansrijk 'gewonnen' door MVC, dat Spirit met 3-1 voor moest laten. SmashVlaardingen (d) 1-3 In een niet echt aantrekkelijke wedstrijd trok Vlaardingen aan het langste eind. Weliswaar werd de eerste set verloren, maar de lust om te winnen kreeg de over hand, Dit weerspiegelde zich in het spel en knokkend werd de wedstrijd gewonnen. Setstanden: 15-8,10-15,13-15,13-15. MVCSpirit (h) 1-3 Het ge vecht om van de onderste plek af te komen werd verloren/door MVC. De Maassluizers hadden tijdens de feestdagen verzuimd de bal aan te raken en dit brak hen op. In de derde set viel Spirit terug en greep MVC z'n kans. Ook in de laatste set waren er mogelijkheden, maar Spirit speelde voor de winst en greep deze uiteindelijk. Setstanden: 8- 15,11-15,15-13.14-16.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1987 | | pagina 2