WATERWEG
AGENDA
Janine Keijzer doet gewoon haar werl
Conflict over
rijksweg 19
Een voorzitter moet stimuleren
Kunst van eigen bodem
Pas op z'n verjaardag
Popfestival: lustrum
TURBO-WASH REINIGT MET
SUPERKRACHT ORMORMALE
UUflTHMMMffT if
7/ljR0O-U/fi&H
?j1 Zeeman's Ijzerhandel
Fotomodel blij ft nuchter onder alle belangstelling
'Aftrek dB mag niet in stillegebied'
Van der Sloot: 'Zelfwerkzaamheid belangrijker dan een sponsorbedrag'
DE VOORZITTER CENTRAAL
"V
V
\b&'\
Rotterdams Nieuwsblad'
woensdag
'RW/ 25 november 1987
^'■Schiedam.— Als gewoonlijk besteedt het Stedelijk
V' Museum Schiedam rond de jaarwisseling veel aan-
dacht aan kunstenaars van eigen bodem. Uit de eigen
fl collectie, verzamelingen .van particulieren en die
„van het Rijksmuseum te Amsterdam en Boymans-
van Beuningen te Rotterdam, stelde het Stedelijk
een overzicht samen van Sehiedamse schilders uit de
^zeventiende eeuw.
Het museum laat het niet bij het exposeren van hun
.werk, maar geeft, in samenwerking met het gemeen
tearchief, een verhelderende catalogus uit. Op de
tentoonstelling zijn doeken te zien van Isaac Vro-
mans, Cornells Cruys, Gerrit van Vught, Adam Pijn-
acker en Hendrik Patijn. Van de laatste werd altijd
aangenomen dat hij in de buurt van Delft (waar
schijnlijk Ln Pijnacker) werd geboren. Maar recent
onderzoek wees uit dat de schilder wel degelijk uit
Schiedam afkomstig is.
X, Over de hoofdpersoon van een tweede tentoonstel-
vling bestaat wat dat betreft minder twijfel. Dat is Sint
Liduina, over wie buiten de stadsgrenzen steevast
gesproken wordt als de Heilige Maagd van Schie
dam. De schrijver Joris Karei Huysmans bezocht in
1901 Schiedam om materiaal te verzamelen voor een
boek over Liduina. Het Stedelijk laat niet alleen de
-aan Liduina gewijde beelden zien die tijdens Huys-
mans' bezoek in die stad te vinden waren, maar laat
de bezoeker ook kennis maken met de schrijver zelf,
van wie verschillende foto's konden worden achter-
'haald.
j Tenslotte haalt het museum de Amsterdamse funda
mentalist Jaap Berghuis voor het voetlicht Van deze
kunstenaar verwierf het Stedelijk kort geleden
metsteun van het ministerie een schilderij. Berg
huis maakt echter ook tekeningen op groot formaat
Die waren tot nu toe niet te zien omdat ze bestaan uit
losse vellen die moelijk ten toon te stellen zijn. Het
Stedelijk is daar nu toch in geslaagd en heeft voor
Berghuis' werk een zaal vrijgemaakt.
Alle exposities zijn te zien van 18 december tot 30 ja
nuari.
Schiedam—Door zijn late aankomst in het centrum
is ook het jaarlijkse bezoek van sinterklaas aan
Schiedam-Noord wat vertraagd. De goedheiligman
zal pas op zijn verjaardag Groenoord en omstreken
aandoen. Op zaterdag 5 december, een week na zijn,
aankomst in de binnenstad, is de Sint te gast bij de
winkeliers in de noordelijke wijken. Om tien uur
wandelen de grijze bisschop en zijn zwarte pieten
langs de winkels op de Laan van Bol'es, rond kwart
voor elf arriveren zij in winkelcentrum De Ketel.
Om half twaalf is sinterklaas met zijn gevolg op het
Geuzenpleïn in Woudhoek. Daarna stapt het gezel
schap in koetsjes voor een rijtoer langs het Rietveld
pad, de Scheepvaartweg, de Hoogaars, de Grundel,
de Van Dalsumlaan en de Mozartlaan. Omstreed
half twee wordt het Hof van Spaland bereikt, waar
de Sint tot ongeveer drie uur blijft. Hij besluit zijn be
zoek aan Koord in de Stuurhut op het Faassenplein,
om met nog wat kinderen een persoonlijk woordje te
spreken.
Maassluis Het eerste lustrum van het Maassluisse
popfestival Here Goes Our Gig heeft de organisatie
ertoe gebracht om een groot aantal muziekbands
naar Maassluis te halen. In jongerencentrum Dug-
Out aan het Mackayplein treden vrijdag en zaterdag
verschillende bands op.
Het spits wordt vrijdagavond even na acht uur afge
beten door de Vlaardingse driemansformatie Jeilo
Meese. Een veelbelovend begin, want zo laat de orga
nisatie vol lof weten: „Het hart moet bonzen en spre
ken. De muziekstijl van Jello Meese zal stuwend en
denderend een einde maken aan de stelling dat de
rockmuziek dood zou zijn".
Verder treden op de openingsavond de Haagse band
Chihuahua Pearl ('een frisse rockband'), de Ant
werpse Petroleurs ('gitarigheid kent geen tijd'), Im
perial Sceptre ('no tap-dance, but head-bangs') en
Weekend at Waikiki ('pompeuze muziek') op.
Zaterdag wordt het allemaal nog eens dunnedes
overgedaan. Op de slotdag van het festival, dat ieder
jaar meer bezoekers trekt naar Maassluis, opent de
Rotterdams/Vlaardingse formatie Johnnie the Fox
de rij van optredende bands. Een supreme-act, die de
sfeer er direct in moet brengen in het jongerencen-
- trum. Daarna is het de beurt aan Go Ape ('geen flau
wekul, hier is Go Ape'), We Don't Want Any ('de
meest achterhaalde band allertijden*), Mammy the
kids ('een hedendaagse kijk op popmuziek') en als
slotact Herb Mews the Mules ('een band met een
flinke live-reputatie').
Als presentator zal diehter/zanger/percussionist-
7komiek drs. Adrianus Sluiter fungeren. Hij wordt
terzijde gestaan door de 'bloeddorstige' Olek.
vrijdag 27 november
theaterdiner, Passagethea-
ter, 18.00 uur.
soundmix show van Henny
Huisman, Passagatheaier,
20.15 uur.
Herman RnKers speelt Het
meisje van de slijterij, Teer-
stoof, 21.00 uur. Ook zater
dag.
film The Fly, Teerstoot,
21.30 uur.
karate-demonstratie, Club
huis Oost, 20.00 uur.
speelgoed- en kleding-
beurs, De Erker, 13.30 uur.
donderdag 26 november
soos All in, gebouw Trian
gel, 20.00 uur.
film Priïzi's honor van John
Huston, filmhuis Harmonie,
14.00 uur.
film Tokyo-Ga van Wim
Wenders, filmhuis Harmonie,
20.30 uur.
lunchconcert Aad Zouten
dijk, Grote Kerk, 12.45 uur.
vrijdag 27 november
Paul Haenen (Margreet Dol
man) speelt 'Mens en gevoe
lens', Stadsgehoorzaal, 20.15
uur.
Pauline Daniels danst in het
programma 'Geen piek. Ner
gens Harmonie, 20.30 uur.
film A room with a view van
James Ivory, filmhuis Harmo
nie, 20.30 uur. Ook zaterdag.
twoensdag 25 november
film Tokyo Story van Yaswl-
:>o Ozu, filmhuis Harmonie,
20.30 uur.
vrijdag 27 november
superbingo, Koningshof,
20.30 uur.
Gig '07 met optreden van
onder .andere Jello Meese,
Imperial Sceptre en Weekend
at Waikiki, jongerencentrum
Dug Out, 20.00 uur.
DeTurbo-Wash reinigt auto's,
caravans, tegelpaden-enzelfs
ramen op de 1 verdieping.
KlikdeTurbo-Washop
de tuinslang, shampoo
erin en er kan gewassan
worden-
verkrijgbaarbij:
- Broersvest 50-52
-jC,Schiedam Tel: 010-4267594
Maassluis Janine Keij
zer doet het even rustig
aan. Niet het eeuwige
haasten, en jachten, maar
alle tijd om tot rust te ko
men om dan, begin vol
gend jaar, er weer voor de
volle honderd procent te
genaan te gaan.
Het Maassluisse iotomodel/man-
nequin heeft bewust gas terug ge
nomen. „Ik heb een paard en daar
wilde ik gewoon wat meer aan
dacht aan besteden. Daarom even
niet full-time aan de slag", is de
even simpele als logische verkla
ring.
Die gedachte is kenmerkend voor
de nuchterheid, die Janine Keijzer
uitstraalt. Waar veel jongens en
meisjes kunnen'wegdromen bij de
gedachte aan een, carrière als foto
model of mannequin, daar maakt
Janine Keijzer pas op de plaats. „Ik
doe gewoon mijn werk, meer niet.
Het is voor mij niet echt iets heel
bijzonders. Ik heb een leuk beroep,
maar er 2ijn zoveel andere leuke
beroepen. Veel mensen spreken
over de glamour, de belangstelling,
maar in ons land valt dat allemaal
wel mee. Daarom zijn Nederlandse
modellen ook veelgevraagd, ieder
een doet gewoon zijn werk en dat is
het dan. Niks geen overdreven ge
doe".
Na haar atheneum-opleiding stond
Janine Keijzer vijf jaar geleden
voor een dilemma. Haar studie
rechten beviel niet („veel saai,
het boeide geen enkel moment"),
waarna* ze bij toeval in het mode-
wereldje rolde. Via de kennis van
een kennis. Ze staat nu ingeschre
ven bij het Rotterdamse modellen
bureau Intermodel.
„In Nederland zijn eigenlijk maar
vijf goede bureaus", weet Janine
Keijzer. „Inderdaad, de meeste ze
telen in Amsterdam. Intermodel is
echt een uitzondering, In het begin
werd er ook wat argwanend tegen
aan gekeken. In Amsterdam speelt
het zich immers allemaal af, daar is
het confectiecentrum en wonen de
mode-ontwerpers. Maar langza
merhand heeft Intermodel zich
een goede plaats verworven in de
wereld van modellenbureaus".
Over eventuele misstanden is Ja
nine Keijzer resoluut: „Iedereen
weet dat er veel misstanden be
staan. Jonge meiges en jongens la
ten zich vaak het hoofd gek ma
ken. Moeten meestal inschrijfgeld
betalen, maar als je met centen
over de brug moet komen weet je
direct al dat het niet goed zit. Bij
Intermodel en de andere goed aan
geschreven bureaus gaat het an-_
ders. De opdrachtgever kiest mo*
dellen uit en de jongens en meisjes
dragen 15 procent van hun gage af
aan Intermodel voor de bemidde
ling. Dat is alles en direct ook het
meest eerlijke".
Beeldbuis
De felblond gelokte Janine Keijzer
heeft i n de jaren dat ze het werk nu
doet al het nodige meegemaakt
Buitenlandse reisjes, optredens
voor televisie. Onlangs was ze nog
op de beeldbuis te bewonderen.
„Wat opvalt is datje van kinderen
de leukste reacties krijgt na zo'n
tv-optreden. Die staan er echt heel
onbevangen tegenover. Ouderen
nemen vaak een wat afwachtende
houding aan. Zo van: die zal wel
kapsones hebben of zo, terwijl dat"
helemaal niet het geval is", aldus
het fotomodel
Echt genieten kan Janine Keijzer
van een reportage, zoals die ge
staan heeft in het toonaangevende
vrouwenblad Avantgarde. „Ik kijk
nog steeds met plezier "naar die fo
to's. Als je een show -moet lopen,
dan moetje natuurlijk wel iets uit
stralen. De reacties van het pu
bliek zijn natuürlijk ook belang
rijk. Draag je kleding waar ie je fijn
in voelt, dan is het helemaal lekker
om hefpodium op te gaan. Echt
een hekel heb ik nergens aanJ Of
het nu gaat om klassieke kleding of
heel losse ontwerpen, ik draag al
les graag. Ik word ook veel ge
vraagd voor badpakreportages,
maar echt wild ben ik daar niet
van, maar het hoort nu eenmaal
welbij het werk".
Jaloezie
Waar in het buitenland de moliel-
len en dressmen elkaar met de re
gelmaat in de haren vliegen, de ja
loezie en de afgunst groot is, daar is
in Nederland de onderlinge band
Juist hecht „Het is in Nederland
icel gezellig werken. In bet bui
tenland is het inderdaad anders en
dat is soms best te begrijpen. Veel
Amerikaanse meisjes gaan op jeug
dige leeftijd naar Europa. Worden
bijvoorbeeld in Milaan gestald en
moeten het maar zien te redden.
Die meiden" maken heel wat mee
en daar worden ze door gehard.
Het is dan niet gek dat ze zich an
ders opstellen en gedragen, als ze
het gemaakt hebben. Je moet ook
niet vergeten dat het gewoon hard
werken is als je op reportage bent.
Leuk zeggen ze dan, ga je naar het
buitenland, maar zo aantrekkelijk
is dat helemaal niet. Het is 's mor
gens vroeg op in verband met het
licht In de middag kunnen er van
wege het felle .zonlicht in de was-
me landen geen foto's worderTggy'
maakt. Dan moetje dus 's avonds-
weer opdraven en dan ben je eEEE.
blij dat het allemaal achter de-rag
Is en naar bed kunt. Het lijktAcaa.
de buitenkant allemaal zo moobgij
aardig, maar In de praktijk valfhet
allemaal reuze mee. Daarom
ik er ook heel nuchter onder, voor
mij heeft het vak niets te maEen
met glamour en glitter".
Janine Keitzer: „Het a gewoon leuk werk
Schiedam Vlaardingen
De gemeenten Schie
dam en Vlaardingen stel;
len zich onverkort op ach
ter de werkgroep Stop
Rijksweg 19, waar het gaat
om de berekening van de
te verwachten geluidshin-
.der.
In een gezamenlijke brief leveren
de twee gemeenten kritiek op de
berekeningen. Dat komt ook de re
constructiecommissie Midden-
Delfland goed uit, want die ver
keert over iets dergelijks in een
conflict met rijkswaterstaat. De re
constructiecommissie heeft de mi
nisters Nijpels (VROM) en Smit-
Kroes (verkeer en waterstaat) om
opheldering gevraagd.
Het conflict gaat over een reken
kundige methode, die rijkswater
staat hanteert om het te verwach
ten lawaai van rijksweg 19 te druk
ken. De weg, gepland tussen Rijs
wijk en het knooppunt Kethel-
plein (op de grens van Schiedam
en Vlaardingen), zal het stiltege-
bied Midden-Delfland doorsnij
den. Minister Smit-Kroes heeft ge
garandeerd dat het geluidsniveau
niet hoger zal worden dan 40 deci
bel op 250 meter aan weerszijden
van de weg.
Maar het is de reconstructiecfiiqJK
missie nu gebleken, dat dit niveau-
toch overschreden dreigt LÏÊa
worden. Een aftrek van 5 decibefr
die rijkswaterstaat wel vaker toe
past als er sprake is van geluid£5J£
sorberend asfaltbeton, mag voi~
gens de reeonstructiecommissE!
niet gelden voor officieel als zodtrt
nig erkende stiltegebïeden. Ooï&3&
provincie Zuid-Holland stelt
op dat standpunt. Maar rijkswater
staat vindt dat dat jaren geledémal
naar voren gebracht had moeten'
worden; hooguit over de hoogS
van de geluidswallen langs rijk^
..weg 19 zou nog gesproken kunnen»
worden. Maar, zegt de reconstcuË'
tiecommissie op haar beurt, over
de hoogte van die wallen zijn-na-
moeizaam overleg al afspraken"gg£
maakt Die inpassingsvoorwaai?-
den kunnen niet zomaar eve ritjes-
gewijzigd worden.
Het gaat in dit conflict om de^ge^
luidshinder in het polderland
schap van Midden-Delfland.-De-
brief van de gemeenten VIaarctE|£
gen en Schiedam gaat veel meer"
over de geluidshinder in delHeS,
bouwde kom, tussen de flatwijk^C;
Holy en Groenoord. Daarvan hack
de werkgroep Stop Rijksweg 19,gg£
zegd, dat inpassing alleen dan ver**"
antwoord is, als de weg vollëcSgM
wordt overtunneld; anders zulleJC
de omwonenden er veel te veel last-
van ondervinden.
door DONALD BAX
Vlaardingen „Voorzitter", zegt Wim van der
Sloot, „ben je niet om je eigen imago te strelen".
Niet alleen de praeses van Hermes DVS is die
mening toegedaan. Hoewel het merendeel rui
terlijk erkent dat ijdelheid nu eenmaal niemand
vreemd is, vloeit een bestuursfunktie, en in dit
geval zelfs de eindverantwoording, hoofdzake
lijk voort uit een gevoel van plichtsbesef. „Na
tuurlijk vind je het leuk als men je vraagt",
meent Herman Berkhout, „maar op de eerste
plaats doe je het voor je vereniging". „En omdat",
vult Van der Sloot aan,je aan je club heel veel
plezier hebt beleefd, je heel veel hebt meege
maakt en in een situatie komt datje iets kunt te
rugdoen".
Men waakt er ook nadrukkelijk voor om in een zekere
routinematigheid te verzanden. „Ik denk", zegt Nico
van Hu et, „datje de zaak telkens moet bijstellen. Geen
enkel seizoen is hetzelfde. Op het moment daterspra-
ke is van een zekere routine, zitje absoluut verkeerd", i
Die stelling wordt onderschreven door Kien Klink, al i
vijftien jaar aan hei bewind bij HBSS. Hij heeft ge- j
leerd dat het vooral zaak is de medebestuursleden te l
stimuleren en te motiveren. „Het is van wezenlijk be- i
lang dat de rest van het bestuur meedenkt", aldus
Klink. „Gezamenlijk bepalen we het beleid van de
vereniging. Men zit er niet alleen om zijn eigen taak
uit te voeren".
„De tijd dat een voorzitter in een driedelig kostuum
liep, is voorbij", haakt Sjaak Maat in. „Er wordt wat
van je verwacht. Je moet er ook op letten dat je als
voorzitter niet wordt gekozen als alle goede mensen al
geselecteerd zijn. In de regel pikt men toch degenen
die in de gewone maatschappij al iets hebben bewezen.
Men kijkt nog steeds tegen een voorzitter op, omdat
men denkt dat hij het beleid bepaalt Eigenlijk moetje
eisen dat iedereen daar dagelijks mee bezig is. Dat je
tevens je leden moet opvoeden, is een heel ander ver
haal, want daar schort tegenwoordig ook het een en
ander aan".
Beleid
Maat laat als eerste het magische woordje 'beleid' val
len. Een veelal ongrijpbaar fenomeen, dat per vereni
ging anders wordt ingevuld en toegepast. .Beleid voe
ren", zegt Van der Sloot, „is plannen maken voor de t
toekomst en dan praat ik over korte en lange termijn
planning. Een vereniging is vandaag de dag een klein
bedrijfje, dus moetje wel een beleid uitstippelen om de
boel gezond te maken en te houden". En Ab van Dijk:
„Maar je zult toch altijd ad hoe beslissingen moeten ne
men en de juiste mensen moeten zien te vinden die be
paalde problemen kunnen oplossen. Korte termijn po
litiek is dus niet te vermijden".
In deze tijd van zich stabiliserende en vaak teruglo
pende ledentallen wordt het steeds moeilijker de eind
jes op financieel gebied aan elkaar te knopen. De in
trede van de sponsors heeft die mogelijkheden ver
groot, „maar unaniem menen de zeven voorzitters dat
die externe geldgevers nooit en te nimmer de macht
mogen grijpen. Al zegt Berkhout wel dat bij zijn vere
niging De Hollandiaan die gelden juist de lange ter
mijn planning gaan bepalen. „De basisjnkomsten",
zegt hij, „worden geleverd door de leden via contribu
ties en de baromzet. Van de sponsorgelden zijn we nu
bezig een reserve op te bouwen voor de toekomst".
Niettemin blijft alle aandacht er op gericht om mini
maal het Ledenbestand te behouden. Met name in ver
grijzende steden als Vlaardingen en Schiedam, waar
verregaande herstructureringen als een zwaard van
Damcoles boven de clubs hangen, is de toeloop van
jeugd zo goed als tot staan gebracht. Anders ligt dat in
een stad als Maassluis, dat met drie voetbalverenigin
gen en een inwoneretal van 33.000 nog mogelijkheden
tot groei biedt. Excelsior is daar met z'n circa duizend
leden een treffend voorbeeld van. Die club heeft een
duidelijke wijkfunktie, wat schril afsteekt bij het bui
ten de stad gesitueerde Vlaardingen.
Ledenstop
„Maar", waarschuwt Van Dijk, „de grootte van de dub
is tevens ons probleem. Onze C4-, C5- en C6-elftallen
hebben* daardoor straks geen tegenstander meer en
spelen tegen elkaar. Ik vind dat een gevaarlijke ont
wikkeling, omdat je dan je leden niet kunt bieden Wat
je wilt. Sommige clubs zouden in dat geval misschien
een ledenstop invoeren, maar daar ben ik een fervent
tegenstander van. Het invoeren daarvan is geen punt.
Je maakt het bekend en klaar, maar als je dat veertien
dagen later ontbindt, zal men er toch altijd over blij
ven praten".
Maat: „Wij zitten aan de seniorenkant sterk. Het ge
brek aan jeugd hebben wij opgevangen met een flore
rende dames- en meiqesafd'eling. Dat was een must
om de club draaiende te houden. Gelukkig zien wij nu
dat de jongeren die in het tweede en derde elftal spe
len bereid zijn om bij te springen. De inspiratie om iets
voor de club te doen, is groter geworden". En van der
Sloot: „Zelfwerkzaamheid dus. Dat is nog veel en veel
belangrijker dan welk sponsorbedrag ook. Als ik zie
hoeveel mensen zich bii ons bezig houden met het on
derhoud van de opstallen. Verplicht stellen, moet je
niets, omdat dat absoluut ten koste gaat van de sfeer
binnen je vereniging"
„Je hebt er ook", valt Van Dijk hem bij, „die dan hun
verplichtingen afkopen voor 25 gulden. Dan* loop je
dus het grote gevaar dat degene die niet draagkrachtig
genoeg is met een bezem in z'n handen. loopt. Wij heb
ben voor een andere methode gekozen. "Wij hebben
vaste mensen die een vergoeding krijgen en dat heb
ben we in de begroting verwerkt". En Klink; „Maar,,
het is wel zo, dat je de leden een bepaald verantwoor
delijkheidsgevoel moet meegeven. Zo krijgt ieder se-
o Omdat alle goede dingen nu eenmaal uit zeven be
staan. Van links naar rechts Wim van der Sloot, Nico van,
Huet, Sj'aak Maat, Rien Klink, Ab van Dijk, Theo de Vree
en Herman Berkhout.
Vandaag de'tweede aflevering van een verhalenreeks.
waarin de voetbalsport cenlraal staat. Wim van der Sloot
(Hermes DVS), Ab van Dijk (Excelsior M), Theo de Vree
(Fortuna VI), Rien Klink (HBSS). Herman Berkhout (De Hol
landiaan), Sjaak Maat (Vlaardingen) en Nico van Huet
(Schiedam) buigen zïcb openhartig over de problematiek,
waarmee een voorzitter wordt geconfronteerd. Volgende
week staan de doelverdedigers centraal.
niorelftal bij ons twee ballen, waar ze het hele seizoen
mee moeten doen. Raakt er eentje kwijt, dan moeten
ze zelf een nieuwe betalen".
n. Zo J
Eerste elftal
Om een vereniging in redelijk rustig vaarwater té la-
ten belanden, is het zaak dat het eerste elftal daarbij in
elk geval niet uit de pas loopt. Dreigend degradatiege
vaar vergroot de kans op interne strubbelingen, is de
mening van velen. „Het eerste team", aldus Van der
Sloot, „is niet alleen belangrijk als voorbeeldfunktie
voorde jeugd, maar ook financieel. Om te beginnen is
het vaak je grootste slokop, neem alleen al je trainer".
De Vree: „Maar toch heb je die rust keihard nodig om
bepaalde zaken op de rails te zetten. Pas dan kun je je
aandacht gaan verleggen. Al vind ook ik datje eerste
elftal uitstraling moet hebben en een bijdrage moetle-
veren, op het gebied van ledenwerving".
„Wij hebben jarenlang tegen degradatie gevqchten en
hebben ons inderdaad in de KNVB kunnen handha-
ven", aldus Van Huet. „Degradeer je, dan zul je daar
heel lang de naweëen van ondervinden". De andere
kant van de medaille wordt geschilderd door DVO*32,
dat rond de eindjaren zeventig, beginjaren tachtig een
ijzersterke jeugdafdeling had, maar er toch niet. in
slaagde het asgrauwe RVB-voetbal te ontvluchten.
Evenals RKWIK dat jaar najaar, tot vorig seozoen de
doorbraak kwam, vergeefs trachtte terugkeer naar de
KNVB te bewerkstelligen. Het sportieve succes van
het eerste had daar tevens een flinke groei tot gevolg.
De keuze van de oefenmeesters houdt vaak zeer nauw
samen met die gedachtengang. Nu er steeds meer trai
ners vrij komen en het aantal clubs eerder slinkt dan
toeneemt, is het gelukkig voorgoed gedaan met hun
absurde salariseisen. Maar doorgaans pleegt het aan
trekken van een trainer-nog steeds een flinke aanslag
op de clubkas. „Het is gewoon zo dat je je behaalde ni-
yeau minimaal wilt handhaven", meent Van Dijk. „Je
probeert dan een trainer aan te stellen van wie-j£
denkt dat hij capabel is en aan jouw verlangens kan"
voldoen. Wij hebben nu in Eric Gudde eindelijk een
trainer gevonden die de jeugd niet verwaarloost".
Mentaliteit
De meeste clubs prijzen zich gelukkig met de veranr
derde metaliteit van de huidige eerste elftal spelers,
die bijna overal wel een jeugdige leeftijdsgroep onder
handen nemen. Sommigen vinden het te vergaan ohp
zo iets te moeten eisen van de hoofdtrainer. Maat: „Ja
neemt een trainer aan tegen een bepaalde som, omdat,
je budget niet meer toelaat. Dan moet het wel een ge-u
weldige hobbyist zijn als hij er voor dat bedragook nog,
de jeugd bijpakt Met een duurdere traineryzul-je;
eerder aan een goed onderbouwd jeugdplan kun Pen
werken". 1 \*ïr
Een en ander kan niet worden losgekoppeld van de at
tractiviteit van hetgebodene, dat in geheel Nederland-
en over de hele linie steeds verder afglijdt Maat we^T
„Zodra een trainer onderaan komt te hangen, geeft hij
een stuk van de schoonheid prijs. Dan staat het hana*-
haven van de nul achterin voorop". Kortom, het spe^
len van aantrekkelijk voetbal wordt meestal niet aI?--<
opdracht meegegeven. Van Huet: „Ik vraag me ar öf
een bestuur in een sollicitatiegesprek daarover praats-
En Van der Sloot, eerlijk: ,Jk kan me voorstellen da(j-
veel mensen het spelletje tegenwoordig niet meer leuk;
vinden met al dat verdedigende gedoe'~c
Een oplossing hebben de voorzitters ook niet yoorh^rb"
den als het gaat om het stopzetten van de jaarlijkse;
trainerscarrousel, die nu al (begin december) voor
zichtig óp gang is gekomen. „In wezen", filosofeert^
Berkhout, „zou je een trainer voor het leven moeten
aanstellen, omdat je hem zo'n goeae vent vindt'
heeft ook alles te maken met het eigen hachie van-dflr
trainer en zijn marktwaarde,,, oppert Van der Sleet..
„Ze willen vaak proberen om je te dwingen een besus--_
sing te nemen. Je zou gezamenlijk per niveau een bè-v
paald'plafond moeten afspreken. Ik denk niet dat;x&;
deze toestanden kunt voorkomen, maar het is en blijfl j
wel een krankzinnigi wereld...".
v" t
