WATERWEG
EJ BRIEVEN
In de herberg van Cruys
bloeide de Gouden Eeuw
S
2(M(mK3RTINGP
Ger Pijl is nog zoekende
m
I
3
Schiedam weet niets van
tram naar Vlaardingen
glasherstel
rmeer
Frans Hals en Jacob van iiuisdaelmaar dan op zri Schiedams
Op de Betere Wintermode
Van Internationale Merken
5
DVO'32
en meisjes
Tweede verhalenwedstrijd
-Hanson met circus terug
Flatbewoners op visite
Zoekplaatje
Geen Duits
ALMPEBS W3
4
ar
V»
Voorspoedig 1988
SPORTAGENDA
Sch-sdam— Zondagsschrijvers in Schiedam krijsen
opnieuw een kans met hun pennevruchten een groet
publiek te bereiken. De animo voor de verhalenwed-
stnjd is het bestuur van de Filmclub Schiedam in
198/ zo goed bevallen, dat literaire amateur ook dit
jaar worden uitgenodigd werk in te zenden.
Om de wedstrijd te stroomlijnen en de inzendingen
beter met elkaar te kunnen vergelijken zijn de voor
waarden wat aangescherpt. Een verhaal mag niet
meer dan 2500 woorden tellen en de thema's znn be
perkt. Alleen verhalen of gedichten metis on
derwerp Schiedam xn de toekomst, Schiedam in het
verleden en film of video worden beoordeeld De
.schrijvers mogen die thema's net zo ruim interprete
ren als zij zelf willen.
Wie mee wil doen, moet wel snel de pen ter hand ne
men. Inzenden kan uiterlijk tot en met de eerste
week van februari. Op de 27e van die maand worden
de pnjzen uitgereikt Inzendingen adresseren aan
.'Filmclub Schiedam, postbus 4117, 3102 GC Schie
dam.
Vlaardingen Martin Hanson, die in de jaren zestig
bekwaam meisjes doorzaagde op het toneel van de
Stadsgehoorzaal, keert deze maand terug naar de
Vlaardingse bühne. Niet als artiest met een verbluf
fende, bloedstollende act, maar als directeur van het
nationaal Nederlands Wintercireus.
Die naam is dit seizoen enigszins misleidend, want
Hanson brengt hoofdzakelijk Hongaarse acrobaten,
downs en trapezewerkers mee. Hanson reist al ne
gen jaar met zijn wintercireus door Nederland, elk
jaar met een nieuw programma. "Vorig jaar boekte hij
met artiesten uit de DDR overal volle zalen. De 'Hon
gaarse' toerneedoet daar niet voor onder: de afgelo
pen weken stroomde menig theater vol voor deze
'laatste eerlijke vorm van amusement'. Voor de twee
voorstellingen in de Stadsgehoorzaal op 13 januari
verkocht schouwburgdirecteur Marten Putman in.
één dag tweehonderd kaartjes.
Hansons circus lijkt dus een lucratieve business,
maar volgens zijn eigen zeggen verdient de impres-
sario 'geen gulden' aan het reizende spektakel. Al
leen al de benzine voor de dertig wagens tellende ka
ravaan kost tijdens de 2200 kilometer lange toemee
een vermogen. De 'circusmaffe' Hanson kan zich
deze liefhebberij dan ook uitsluitend veroorloven
dankzij de winst op zijn gewone toneelproducties.
De Rotterdammer werkt zelf keihard mee met het
opbouwen en afbreken van decors, installaties en tij-
gerkooien. Hij maakt in de wintermaanden lange,
zware dagen. „Mensen die denken dat ik vijf weken
vakantie heb, zien 't helemaal verkeerd". Toch
straalt ook de glamour en glitter van het circus een
beetje op hem af. Gedurende de tweeeneenhalfuur
durende voorstelling staat Hanson in rokkostuum in
de piste. Gewoon om erbij te zijn, en te genieten van
de geur van zaagsel
De voorstellingen van het Hongaarse staatscircus in
de Stadsgehoorzaal beginnen om twee uur 's middags
en om half acht 's avonds. Kaartjes kostenƒ7,50 (kin
deren) en 2,50 (volwassenen).
Vlaardingen Een groep bewoners van de Dura
Coignet-woningen in de Vlaardingse West- en Zuid-
wijk gaat vrijdag in Ridderkerk kijken, hoe het wo
ningbedrijf daar klachten over vocht en kou in soort
gelijke flats heeft opgelost.
In Vlaardingen klagen de bewoners al jaren steen en
been en dat is volgens deskundigen ook logisch: het
woningtype werd geïmporteerd uit Frankrijk, en dat
heeft nu eenmaal een aanmerkelijk droger klimaat
dan het kille Nederland.
In de.jaren zestig werden in Nederland in totaal zo'n
15,000 Dura Coignet-flats neergezet Ridderkerk
bouwde er ook een dikke honderd en kreeg een aan
tal jaren geleden eveneens met vochtproblemen in
deze woningen te maken.
3
Het woningbedrijf bedacht een eigen oplossing. Die
bestond uit het optrekken van een extra bakstenen
muur rond de flats, zodat isolatie tegen vocht en kou
waren gegarandeerd.
Het Vlaardingse gemeentelijk woningbedrijf, dat
vrijdag de excursie naar Ridderkerk meemaakt, is
zeer geïnteresseerd in deze methode. Mogelijk kan
die ook In de West- en Zuidwijk worden toegepast,
als de flats aan de beurt zijn voor een renovatie.
Gooi maar in een patje, even schudden en kijk. wat er
uitkomt. Zo is het natuurlijk niet gegaan. Maar het
was wel verwarrend, dat de foto van het Gusto-ter-
reïn gisteren bij een artikel over het Veerplein stond,,
terwijl het fotobijschrift van Gusto prijkte onder een'
foto van het Veerplein, die bij een stuk over Rehorst
stond.
In de Vlaardingse editie van het Rotterdams
Nieuwsblad van 22 december geeft Mari Timmer
mans een verslag van het kerstconcert in de Grote
Kerk van het mannenkoor Orpheus met medewer
king van het dameskoor Viva Melodia, Henri Black-
mon en hoboïste Ineke Hardonk.
U bent uiteraard vrij uw mening en kritiek te uiten,
II maakt dan ook de opmerking, dat het verschil van
volume van de mannen "[ongeveer 100) tegenover de
dames (ongeveer 40) zo groot was. Maar dat is toch
een logische zaak". Hoe kunt u dit nu met elkaar ver
gelijken?
Ons repertoire was samengesteld uit hele tere kerst
liedjes, terwijl de mannen juist hun volle stemmen
konden gebruiken. Maar is juist de variatie met dat
gene, wat een concert aantrekkelijk maakt?
Als u een muzikaal gehoor hebt, zult u best wel eens
een enkele dissonant ontdekt hebben, maar dat u ons
Duits op z'n Vlaardings hebt horen zingen, gaat wel
een beetje ver, want wij hadden namelijk niet één
Duits nummer op ons programma staan.
Met deze opmerking in uw krant hebt u ons koor
geen dienst bewezen. Tevens is het jammer, dat u In
uw verslag het spel van Ineke Hardonk niet hebt ge
noemd. Ook zij werkte tenslotte mee aan dit kerst
concert
K. van de Ende-van der Weyaen
C. Goos-Hofman
Rotterdams Nieuwsblad
donderdag
'RW, 7 januan 1988
door KOR KEG EL
Schiedam In de herberg van
Cornelis Cruys op de Grote
Markt, bepaald geen stilleven,
heeft Gerrit van Vught onge
twijfeld tot de clientèle be
hoord. Het moet een nette zaak
zijn geweest: Cruys schilderde
op zijn stillevens geregeld een
krab, waarschijnlijk een spe
cialiteit uit zijn keuken.
Van Vught had met zijn 'freuyta-
gien' en 'bancketgeri ook een leu
ke grijpstuiver verdiend, waar
door hij zich onbekommerd een
uurtje in het publieke lokaal kon
ophouden.
Dat half geschilde citroentje op een
stilleven van Cruys is wel een heel
subtiele aanwijzing. Het gold als
„een onmisbaar requisiet bij de
ochtenddis van de dikwijls opulen
te Hollander uit de 17e eeuw"en
opulent betekent: zéér rijk. We
moeten ons die herberg van Cruys
dus niet voorstellen als de morsige
kroegen, waar meester Adriaen
Brouwer zich ophield, volgens een
fascinerende serie op de Vlaamse
tv.
Van Vught en Cruys zullen er veel g
over hun werk hebben gepraat, zo- j?
wel in de tijd dat Van Vught over-
hoop lag met het Sint Lucasgilde m
wegens wanbetaling, als later toen
hij eenmaal hoofdman van het
schildersgilde geworden was. Alle-
bei legden ze 2ieh toe op stillevens,
van vruchten of boeken, of (in het
geval van Cruys) van gedekte ta- i
fels, met glazen, een zoutvat en g
krab. De schilderende herbergier e.
zat waarschijnlijk dicht bij het o
raam, aan zijn linkerkant, want uit
die hoek valt telkens het volle dag
licht op zijn dis.
Cruys was trouwens geen lid van
het gilde. Misschien omdat hij zijn
hoofd inkomsten verkreeg als
waard, misschien ook omdat hij de
gildedwang wilde ontduiken. Je
moest er niet alleen contributie
aan betalen, maar omdat Sint Lu
cas de Schiedamse schilders wilde
beschermen, mocht je als lid ook
met meer werk aannemen dan het
gilde oirbaar achtte. Nu zouden ze
zoiets een quotum noemen.
Veel van voornoemde gegevens
ontlenen we aan de kleine, maar
fraaie catalogus van de tentoon
stelling 'Schiedamse schilders in
de Gouden Eeuw'. Deze expositie
wordt gehouden in de entreezaal
van het Stedelijk Museum, en als je
binnenkomt waan je'je even in
Boymans of het Rijksmuseum
want de Schiedamse kunst uit de
zeventiende eeuw had hoge kwali
teit.
De catalogus is geschreven-door
gemeentelijk archivist Sjef Jansen
en museummedewerkster Josine
Bokhoven (al voordat zij om on
duidelijke redenen op non-actief
werd gesteld). Het zal niet te ma
ken hebben met zijn kijk op antie
ke kunst, maar met de zeer gede
gen voorbereiding, dat museumdi
recteur Hans Paalman in het
'woord vooraf kloek en degelijk
overkomt. Hij toont zich aanmer
kelijk minder lyrisch dan door
gaans in zijn verhandelingen over
moderne kunst.
Italiaans landschap. De kunsthistorici zijn er niet uit of Adam Pijnacker in
derdaad in Italië geweest Is, maar in Schiedam schilderde hij de campagna
met in de verte de blauwe bergen majestueus. Het schilderij is onlangs nog
in Boymans gerestaureerd.
Holland van de kleine meesters.
Alleen de groten zijn bekend ge
bleven, maar het werk van de ove
rigen was kwalitatief vaak van
zeer hoog gehalte.
Schiedam had zijn eigen Frans
Hals en 2ijn eigen Jacob van Ruis-
dael, maar zij heetten Hendrick
Patijn en Adam Pijnacker. De ver
gelijking gaat niet helemaal op:
Pijnacker was een Italïanisant. be
horend tot schilders die de Eeuwi
ge Stad, de Romeinse ruïnes of de
vlakke landschappen als onder
werp kozen. Maar in 'Een water
val' legt Pijnacker zoveel dyna
miek, dat onvermijdelijk de brui
sende Van Ruisdael met zijn pant
heïstische belevenis van de natuur
voor de geest komt
Pijnacker is onmiskenbaar het
grootste talent onder de Schiedam-
!-S^e90nten van he1 Weeshuis: een schilderij, waarop Hendrick Patijn ii
1700 de Linden hof-bestuurders ernstig neerzette, a la Frans Hals.
se schilders uit de Gouden Eeuw,
en landelijk kreeg hij faam als één
der meest originelen in het Itali
aanse genre. De vraag rijst hoe re
presentatief het Sint Lucasgilde nu
eigenlijk wel was, want ook Pijn
acker komt in de hele administra
tie niet voor. Het doet denken aan
de (afgeschafte) beeldende-kunst-
regeling, waar goed verdienende
kunstenaars in milde animositeit
op konden neerkijken. Misschien
was dat Lucasgilde een dub voor
hantwerekers van het tweede gar
nituur.
De vijfde Gouden Schiedammer,
van wie tot 25 januari werk hangt
in het museum, is Isaac Vroomans.
Bloeiperiode
De Gouden Eeuw ging aan Schie
dam niet voorbij. In de sloppen en
stegen achter de Hoogstraat en de
Schïe werden de arbeiders er geen
haar beter van, maar daar gold de
Gouden Eeuw niet voor. Het is een
exclusieve term, die gebruikt
wordt voor de vooruitgang in de
wetenschap, de welvaart in de
handel en de bloeiperiode in de
kunst van die dagen.
Schiedam was een klein plaatsje en
telde geen wetenschappers van
naam, economische groei was er
wel, maar het is vooral in de kunst
dat Schiedammers rond 1650 mee
telden. Meer dan tegenwoordig het
geval is verstrekten notabelen
voor hun aanzien opdrachten aan
kunstenaars, en het wemelde in
Volgens één van de bronnen, die
Sjef Jansen en Josine Bokhoven
hebben geraadpleegd, was Vroom
ans iemand die zich ophield met
astrologie om met behulp daarvan
een wijnelixer te fabriceren; bo
vendien zou hij een machine om te
leren vliegen hebben ontwikkeld.
Hij voedde zich met moeskruiden
en streefde naar een leefgemeen
schap, die de terugkeer naar de na
tuur voorstond.
Hij had als bijnaam de Slangen
schilder, omdat hij zijn bosland
schappen stoffeerde met slangen,
kikvorsen, kameleons, hagedissen,
muizen, spinnen en rupsen, vlin
ders overigens ook. Hij schilderde
bloemen en kruiden, distels "én
doornen, zo nauwgezet dat deze
moeiteloos kunnen worden gede
termineerd,
Schiedam kende in ck v iden
Eeuw nog een kunstscï t van
formaat, Christoffel Pierson, *dté
veelzijdiger was dan zijn tijdgeno
ten in de regio, die allemaal ê&rt
specialiteit hadden. In Schiedam
stonden twee stromingen tegen
over elkaar; de schilders van stille-
vens, met een vermeende hang-
naar een mystieke weergave van
vergankelijkheid, en de schilders
van landschappen die met het midr,
deleeuwse plichtsbesef om symbo
liek te betrachten geducht afre
kenden, en die, zoals Josine bak
hoven het zo mooi zegt, duidelijk
een bladzij omsloegen in het ge
schiedenisboek van de schilder:
kunst.
Maar Pierson kon alle stromingen
aan; stadsgezichten, portretten
historie, noem maar op. Van Kern
hangt overigens geen werk inmet
Stedelijk Museum. Vorig jaar" al
werd een tentoonstelling gehéel
aan Christoffel Pierson gewijd, en
de huidige expositie van schilders
uit de Gouden Eeuw is te beschou
wen als een tweede in een serie.
Het museum heeft hiermee ib'gë-,'
haakt op een voorstel van de Histo
rische Vereniging Schiedam. In de
geschiedschrijving van Schiedam
is namelijk eeuwenlang het cultu
rele leven verwaarloosd, en(]19p
deze manier kan alsnog een witte
vlek worden ingekleurd.
Schiedam/Vlaardingen De gemeente Schie
dam is niet uilgenodigd voor het ambtelijk over
leg over het eventueel doortrekken van de tram
lijn van Schiedam naar Vlaardingen. Gemeente
werken Schiedam weet zelfs van het hele plan
niets af. Adjunct-directeur De Klerk heeft in het
verleden 'wel eens dat soort geluiden' opgevan
gen, maar concrete uitspraken over het opstar
ten van een werkgroep, die de mogelijkheden
van 20'n tram verbinding gaat bekijken, zijn hem
onbekend.
De Vlaardingse wethouder voor verkeerszaken
Chris van Roon maakte deze week gewag van
een dergelijke werkgroep, die zou bestaan uit
Rotterdamse en Vlaardingse ambtenaren. Over
de deelname van Schiedam bestond volgens Van
Roon Volstrekte onduidelijkheid'. De Klerk kan
zich echter niet voorsteilen dat Schiedam dat
naar zijn zeggen geen enkel bezwaar heeft tegen
doortrekken van de tram buiten het overleg
gehouden zou worden.
Voorlopig is dat wel degelijk het geval. De ge
meente Rotterdam, die het overleg coördineert,
gaat uit van een Vlaardings/Rotterdamse bezet
ting. Hit de woorden van een ambtenaar aan de
Coolsingel valt op te maken dat de groep bestaat
uit technici, die eerst de cijfers op een rijtje gaan
zetten. Komen zij tot de conclusie dat het om een
zinvol project gaat, en krijgt het plan concrete
vormen, dan zal Schiedam alsnog bij de gesprek
ken worden betrokken. Op het Vlaardingse
stadhuis zegt verkeersdeskundige Roel Blom,
dat het initiatief is uitgegaan van de Rotterdam
se wethouder Jan Laan (vervoerszaken). De
Maasstad zou de oude discussie over doortrek
ken van de tram naar Vlaardingen hebben, aan
gezwengeld op verzoek van minister Smit-
Kroes (verkeer en waterstaat). Smit-Kroes ziet
uitbreiding van het openbaar vervoer als onder
deel van haar mobiliteitsscenario, het plan om de
fileproblemen in de Randstad op te lossen.
Het ministerie bevestigt die lezing, maar zet wel
vraagtekens bij de 50 tot 70 miljoen gulden die
volgens Van Roon voor het tramplan beschik
baar zouden zijn. Er is nog geen cent voor het
project gereserveerd, maakt men bij verkeer en
waterstaat duidelijk. Volgens Blom heeft Van
Roon zich slechts beroepen op een oude kosten
berekening: „Dat bedrag van 50 miljoen hebben
wij wel eens gehoord".
Wanneer de Rotterdams/Vlaardingse werk
groep voor het eerst bijeenkomt, is nog niet dui
delijk. Op het ministerie kijkt men vreemd op
van het enthousiasme, waarmee Vlaardingen
zegt het overleg in te gaan. De woordvoerder
van verkeer en waterstaat noemt als saillant de
tail, dat Vlaardingen aanvankelijk tegen door
trekking van de tramlijn was;
Er bestond in de jaren zestig en zeventig een
stuurgroep Kethel-Holy-Broekpolder (KHB) om
te bestuderen of een metrolijn door Schiedam-
Groenoord en VJaardingen-Holy mogelijk was.
Vlaardingen wilde alleen verder praten als het
eindpunt in de binnenstad zou komen te liggen
in plaats van in de Broekpolder, waar toen nog
woningbouw door Rijnmond was gepland. De
stuurgroep KHB liep stuk; later werd gekozen
voor een tramlijn tussen het Marconïplein en
Schiedam-Woudhoek, waarbij overigens reke
ning werd gehouden met een toekomstige aftak
king naar Vlaardingenter hoogte van de Bre-
deroweg, in Vlaardingen uitkomend op de Euro
pa Boulevard. Overigens mikt men in Vlaardin
gen ook op een variant: via de BK-laan in Schie
dam.
(ADVERTENTIE)
(Uitgezonderd de nieuwe voorjaarskoliektie)
5
ARA. BASEER. KINK, (ilKl'.V («tTZ. IN.V
JEAN FLAIR. Lt'FlA. MARIANNE PAIRS.
Mc liKKOOR. ENZ. ENZ
Rroersvest 109 113 Schiedam
Tel. 01(1 -4267416 '"j
Ook op maanddgniidd.ig
en dundcrdagiiMind geopend
Ruime parkeergelegenheid ~~vr
Modehuis
oen tnkil- en
zaterdag's geopend
- Bel de uohmon
Wetthovenkade 1,
Vlaardingen
(01ÓM34 6$ 88
Ger Pijl, instruerend: „Ondanks de teleurstel
lingen maak ik mij geen zorgen".
Tipt voor doza rubriek kun» u doorgeien aan do «poriro-
daklie van doze krant, poatbua 110,3130 AC Vlaardlngan.
Do aportrodaktlo la ovordag tolefoniaeh boroftbaarondor
nummar 010-4345209 en fn de avonduren onder nummer
010-4120705.
VRUOAGS JANUARI
Basketbal: 19.15 DAS—Qementum/Green Eagles («Jfc BH-
jartarc 19-00 DVK'73 AApolFo'75,19.00 WVA—OVK'73 C,
19.00 S en v—Apofto*75: Volleybal: 21.15 Zwfjndrocfit—
Holy (d). 20.00 VareVCW 5—SunUght (dj,
ZATERDAGS JANUARI
Waterpolo: 18.40 DevelWIK (d, De Hoge Devel Zwijn-
dracht). 19.10 Shell—PCG, 20.00Shell—ZPB/Unlco 5{h. bei
de Kolpabad Vlaardingen); Volleybal: 17.00 R/Jnmond 1—
Bo sla/The Smasti (h),14.CO Rijnmond Z—Brother/Martinus2
ft). 13.30 MVCintermezzo (d). 14.30 Rijnmond—RoWl Do
dl, 12,00 MVC—Mavo'30 (h). 16.15 Ibis 2—Hoty (b* Zaal
korfbal: 19,40 Oranje Nassau—Phoenix, 20.00 Spirit—Poor-
tugaal.
doorTONDELEEDE
Vlaardingen Niet bepaald
met een onbezorgd gevoel is
Ger Pijl de winterstop inge
gaan. De HBSS-trainer zag
zijn elftal na een, ook al, ha
perende seizoenstart de ene
nederlaag na de andere in
casseren. Hoewel de zater
dag-derdeklasser slechts een
maal echt werd zoekgetikt
(thuis tegen Leiden), is de
tussenbalans zeer triest: vijf
punten uit elf wedstrijden.
De Schiedamse formatie bungelt
onderaan de ranglijst met twee
punten achterstand (en een wed
strijd minder gespeeld) op Xer
xes en Die Haghe. De 41-jarige
Pijl had zich wel een ander begin
voorgesteld bij zijn nieuwe club:
„Mijn verwachtingen waren
toch wel even anders. De doel
stelling was zeker om bovenin
mee te draaien. Maar ja, gelijk in
de eerste wedstrijd verloren we
onnodig tegen SVPTT (0-2) en
toen begon eigenlijk de ellende".
Na twee, door Pijl als niet ge-
bij
o ervaren, seizoenen
VFC (derde klasse zondag) kon
hij bij HBSS aan de slag. „Ik had
vorig seizoen", vertelt de besnor
de Pijl over de snelle totstandko
ming van de overgang naar
HBSS, „bijtijds gemeld dat ik er
genoeg van had. Binnen een
-week was ik rond met mijn nieu
we club. Op een maandag werd
het eerste contact gelegd en aan
het eind van de week was de
hele zaak beklonken".
Zijn overstap van een zondag-
naar een zaterdagclub weet hij
duidelijk te verklaren: „Als trai
ner van een zondagclub kom je
nooit los van het voetbal. Je bent
de hele week met je club bezig,
terwijl nu de zondag voor jezelf
is. Je bent een dag lekker ont
spannen en natuurlijk zit ik dan
ook nog wel op een voetbalveld,
maar dat is dan wel anders. Eni
ge nadeel is wel dat ik nu mijn
zoons (allebei spelend voor het
Rotterdamse Sparta) niet kan
zien spelen",
Pijls vrouw Nel, die voortdurend
blijk geeft van haar medeleven
en uitstekend op de hoogte is van
het sportieve wel en wee van
haar man en zoons, kent ook een
reden voor zijn voorkeur voor
een zaterdagclub: „Ger ergert
zich mateloos aan spelers die za
terdagavond gaan stappen en
zich helemaal vol laten lopen. Zo
uit de kroeg moeten die gasten
een wedstrijd spelen. Met zulke
spelers kan en wil hij niet wer
ken. Bij een zaterdagclub heb je
daar weinig last van".
HBSS was voor voetbalfanaat
Pijl een vrij onbekende vereni
ging. „Ik wist erg weinig van
HBSS", bekent Pijl, „ik had ze
vrijwel nooit zien spelen. Ik had
natuurlijk wel eens wat over ze
gehoord, zodat ik wist dat het ge
schikte club voor me was. Na de
eerste contacten met het bestuur
en met de spelersgroep had ik al
gauw het gevoel dat het klikte.
HESS lijkt in veel opzichten op
HVO, waar ik vier jaar lang fijn
heb gewerkt. Vanaf februari '87
ben ik meer bij de club gaan kij
ken. Niet al te veel, maar toch
genoeg om me een bepaald beeld
te kunnen vormen".
„Natuurlijk ga je de groep pas
doorgronden", vervolgt hij, „in
de beginfase van het seizoen. Ik
volgde Ger Hoogerwerf op die
jarenlang op HBSS had rondge
lopen en iedere trainer heeft zijn
eigen werkwijze. Nu heb ik zo
langzamerhand een goed beeld
van de groep waarmee ik werk
en kan ik stellen dat er best een.
aantal spelers zijn waarvan ik
„hogere verwachtingen had en
heb".
„Eén van de oorzaken", weet Pijl
van de slechte resultaten, „is het
feit dat er vijf spelers in militaire
dienst zitten. Zij trainen niet,
spelen alleen op zaterdag en ma
ken de leuke en slechte dingen
doordeweeks niet mee. Als ik be
paalde tekortkomingen consta
teer dan maak ik aanmerkingen
en wil erover praten. Een goed
voorbeeld is het centrale verde
digingsduo Seharloo—De Jonge.
Henk Seharloo moet als voor
stopper zijn vent uitschakelen en
opbouwend moet hij het werk
aan de 'betere' voetballers over
laten. Laatste man Robert de
Jong moet leiding geven en des
noods Seharloo op zijn sodemie
ter geven als hij zich niet aan zijn
taak houdt. Dit meldde ik ook uit
bij Xerxes, maar dan valt het
niet goed en reageert De Jonge
nogal. Over zulke zaken wil ik
graag praten en daarom is het zo
jammer dat jongens als De Jon
ge, De Held en Griep in dienst
zitten".
Overgang
Bij blessures of schorsingen
raakt Pijl al gauw in de proble
men. „Je moet dan gaan zoeken
want echte opvulling is er niet
Er moet zeker aan gewerkt
worden om het grote verschil
tussen het eerste en tweede elftal
op te heffen. Spelers die Inval
len, zoals nu Michel van Zijl in
de spits, kunnen eventjes mee
draaien, maar de overgang blijkt
uiteindelijk toch te groot". De
grootste tegenvaller was wel de
'gunstige' kuitbeenbreuk van
Rob van der Meer. „Rob heeft
een grote inbreng", bekent Pijl,
„kwa voetbal en inzicht. De
wedstrijden zonder hem hebben
geen punt opgeleverd. Natuur
lijk ligt het niet alleen aan zijn
afwezigheid, maar het zoeken
naar een ander op zijn plek heeft
geen resultaat gehad. Gelukkig
zal Rob van der Meer na de win
terstop weer kunnen spelen".
Onzichtbaar
Het scoren gaat de oranje-hem
den met bepaald gemakkelijk af.
„We lopen echt lekker te voet
ballen", erkent Pijl de duidelijk
aanwezige kwaliteiten bij HBSS.
„Maar terwijl je zit te wachten op
een doelpunt van ons, komt er
een 'drollengoal' tegen en verlies
je weer een partij. De spitsen
Van Zijl en Faust van der Meer
missen op belangrijke momen
ten opgelegde kansen en Adrie
Bierhuizen moet zoveel onzicht
baar en dienend werk verrich
ten, dat de scherpte voor het doel
ontbreeki Op trainingen zie je
bij het afwerken de mooiste
goals en in oefenwedstrijden
lukt het ook wel, maar in echte
wedstrijden..."-
„We moeten geen excuses meer
zoeken", kijkt de HBSS-coach
vooruit, „maar zodaniggaan spek
len dat we gewoon punten paky
ken. Dan maar minder voetbal-,
lende oplossingen, maar eet;d££
die schoen onder de baL Erg veel
wijzigingen zullen er niet ko,-.
men. Noodoplossingen, zoalsRet
inschakelen van Ton Guntenèi
Roel den Hartog, zie ik niet, fit
ten. Aan gasten die zomaar-ko
men aanwaaien heb ik niets'L^
Zelfvertrouwen
„Nee", besluit de sympathieke
Ger Pijl optimistisch, „ondanks
de teleurstellingen maak ik me
geen zorgen. De club en hetbey
stuur staan nog steeds achter me
en als dat niet zo is, dan zou ikjefc
meteen mee kappen. Ik merk op'
de gezellige avondjes, die uitsffo
kend geregeld worden door lei
der Aad Bierhuizen .('met hem
zit ik helemaal op dezelfde lijft,
hoewel velen dat misschien niet
verwacht hadden'), datiederhfir
gaan is met het lot yanFde 'dub.
De spelers moeben het gevoel
krijgen dat iedereen ach ter,.ze
staat. Dat stimuleert het zelfver
trouwen. De pech die we torihu
gehad hebben kan niet voortdu
ren".
Vlaardingen DVO'32 doet
mee aan Het thema vap l988;het
jaar van de vrouw en de sport In
dit kader wordt zaterdag door
het gehele land middagen ge
houden, waarbij het vier-tegen-
vier voor meisjes centraal staat.
DVO'32 doet dat in de sportzaal
aan de Oosterstraat Tussen 13:00
en 14.00 uur is iedereen vanaf elf
jaar van harte welkom.
