nooit is Zes architecten maken ontwerp voor Schiedam: afbraak expositie tast kwaliteit niet aan LB Vier Nederlanders, een Zweed en een Zwitser i Renovatie Witte Dorp officieel van start Blaauw: 'Hoe kan een onverlaat zonder motief een kind wurgen?' 14 11 Getuige Bert Lowes (33): nooit' DE 'BARTJE'-BADHANDDOEK GEVEN WE STEEDS VAKER CADEAU. eevEh) vam eew NIEOW6 m Begin bouw 54 ouderenwoningen Revitalisering van nieuwjaarsreceptie wil Ver/al door ROB VAN ROOIJEN EN MARTUN VERWAAIJEN ?;5HeïJam T~ Het is zondagmorgen 8 september 1974. De vader van de huiselijke Wü Vervat staat voor het raam van zijn woning aan de Oldegaarde te wachten op zijn dochter. Wil was naar het centrum van de stad gegaan om met haar klasgenoten de net voorbije werkweek nog eens te bespreken. Het is een uitzondering dat de scholierè de stad in gaat. Rollerdams Nieuwsblad I zaterdag- J 9 januari 1988 v sr-1 De plaats waar destijds het stoffelijk overschot van Wil Vervat werd gevonden. Datzelfde tijdstip, rond één uur, PraM staan drie jongens op een balkon op de derde etage aan de Olde- Naast de dubbele moord, die de geschiedenis is ingegaan als de 'Brekelsveld-zaak' is de moord op Wil Vervat (15) één van de meest bekende en geruchtmakende zaken in Rotterdam geweest Tot op heden zijn beide zaken niet op gelost. Rrekelsveld, waar in de nacht van 8 op 9 februari 1963 de weduwe B.A. van der Hoff en haar 8-jarig zoontje Marcel werden beroofd en vermoord, is inmiddels al lang ver jaard, de dader is nooit achterhaald. Wil Vervat werd op 8 september 1974 om het leven ge bracht. Haar zaak leek afgesloten, maar vier jaar voordat de zaak voor justitie is verjaard, lijkt er weer een kleine opening gevonden te zijn, waardoor het onderzoek is hero pend. Het gaat om een nog onbekende Belg, die in de gevangenis in Gent een straf uitzit voor enkele roofovervallen. Hij zou aan mede-gedetineerden gedetailleerd hebben verteld hoe hij Wil Vervat destijds om het leven heeft gebracht. Hij heeft daarbij details gegeven, die wellicht alleen bij de moordenaar bekend zullen zijn. Reden voor politie en jus titie in Rotterdam om alsnog aan de slag te gaan met de overbekende maar zeer trieste 'zaak-Vervat'. Een recon structie. gaarde met. een luchtbuks té" schieten op eén plank: Jaap eri, Bert Lowes en hun zwager Fred - Bloemscheer. Bert ziet hoe Wil Vervat trappen van het me trostation Slinge afloopt en de Zuiderparkweg oploopt. „Ineens hoorde ik een vréselijke gil", verklaart Bert later. Hij ziet nog net een man uit de bosjes ko men. en wegrennen en spoedt zich samen met zijn zwager Frèd naar beneden. Nog geen ander halve minuut later vindt Bert het levenloze lichaam van Wil Vervat. Machteloos „Als ik aan die zaak terugdenk, komen de gevoelens weer naar boven van 'hoe kan dat, hoe kan een onverlaat een kind besprin gen en wurgen", zegt de toenma lige leider van het onderzoek en tegenwoord ig hoofdcommissaris Jan Blaauw nu. „Nog altijd denk je, die vent moet worden gepakt. En als dan dat kleine beetje ge luk, wat je bij iedere zaak nodig hebt, ontbreekt, dan voel je je machteloos en ook wel boos ei genlijk. Het was ook een heel moeilijke zaak. Weinig getuigen en een volstrekt onduidelijk mo tief. Drieduizend tips werden uitein delijk nagetrokken en verwerkt, 85,000 posters verspreid, en di rect na dé moord zetten dertig politiemensen zich op de zaak. Blaauw: „En wat in die tijd uniek was, er werden drie pelotons Mobile Eenheid ingezet voor een buurtonderzoek. Zij gingen 13.000 huizen langs, ongekend in die tijd. De ME werd vrijwel nooit ingezet. Dit was dus heel bijzonder". Schippersknecht De maandag na de moord lijkt er plotseling schot in de zaak te ko men. Een 30-jarige Belgische schippersknecht snijdt zijn pol sen door en springt in het watér van de Waalhaven. Omdat de schippersvrouw heeft gezien dat hij een paar nieuwe laarzen aan boord verstopte en bekend is dat- hij in zijn vaderland enkele ma len is veroordeeld voor zeden-; misdrijven, richt het' politie-on- derzoek zich op deze.man De verdenkingen tegen de man stapelen zich op. De laarzen met modder en gras, maar wat nog veel belangrijker lijkt, hij is in het bezit van een metrokaartje, gedateerd op de dag van de moord. Dat wijst er volgens de politie op, dat hij in hetzelfde treinstel heeft gezeten als Wil Vervat. De man moet ondanks deze aanwijzingen later worden vrijgelaten wegens gebrek aan bewijs. Dezelfde Toch zegt Blaauw nu: „De kans dat de man, die nu onderzocht wordt, dezelfde is, is natuutlïjk groot, maar het is allemaal erg speculatief. Ik moet het allemaal eerst maar eens op papier zien". Terugdenkend aan de hectische tijd, bekruipt de hoofdcommissa ris, die in mei met vervroegd pensioen gaat, niet alleen een ge- Rotterdam - Bert Lowes (33), toen twintig jaar en be roepsmilitair,. is de moord op Wil "Vervat nooit verge ten: Bert hoorde haar gillen en rende'naar beneden. Hij vond in de boqes het leven loze lichaam van de vijftien jarige scholiere. „Zo'n moord vergeet je nooit meer. Die gil van dat meisje, af schuwelijk. Je moetje voorstel len, zo'n drama zie je in een. flits gebeuren. Ik zag iemand, maar het zicht werd belemmerd door een metrozuiL. Ik was als eerste bij hét meisje en zag al meteen dat het fout zat. Ik zei dat ook tegen mijn zwager Fred: 'Kom maar niet verder'. Zelf ben ik ook meteen weggegaan om geen sporen te maken". Bert en Fred hielden afstand en vroegen direct een passe rende buurman die zijn hond uitliet de politie te bellen. „Ik weet nog dat me dat veel te lang duurde. Dus heb ik zelf maar actie ondernomen. Toen de politie er eenmaal was, heb ik alleen maar in hun buq'e ge zeten". - „Maandenlang heb ik dat mo ment voor mezelf gerecon strueerd. Hoe kan iemand.zich zo snel uit de voeten maken? Mijn broer Jaap,'toen acht jaar, heeft vanaf - het; balkon geen auto zien wegrijden". Hij werd meermalen verhoord door politie en marechaussee, De moord is destijds ettelijke keren r gereconstrueerd, maar het raadsel van de snelle ver dwijningvan de dader bleef be staan. Bert woont nog steeds aan de Oldegaarde. Hij vertelt dat.hij' destijds voor de buurt maan denlang verdacht is geweest. „Waar ik ook kwam of ging, ie dereen wees me na. Hoe moet ik het precies zeggen. Ik werd: gewantrouwd. Achteraf be grijp ik dat wél, want dit af schuwelijke misdrijf sloeg in de wijk in. als een bom. Daarom ook hoop ik vurig dat er ooit nog eens een dader wordt ge pakt". voel van machteloosheid. „Als ik aan die tijd terugdenk, herinner ik me ook weer de veel grotere mogelijkheden voor een derge lijk onderzoek. Tegenwoordig bij een moord moeten, wij eerst kijken welke rechercheurs er vrij zijn en niet al te veel overu ren hebben. Vroeger blies je in zo'n geval op een fluit en er stón den zo dertig dienders voor je klaar. Maar ja, toen werden de overuren gewoon uitbetaald en werkte iedereen van 's morgens acht tot 's avonds elf aan een zaak". Nog een vergelijk met toen en nu. Blaauw: „Iedereen die toen dacht ook maar iets te weten of te kunnen vertellen belde direct de politie. De medewerking van het publiek was overweldigend. Helaas is dat tegenwoordig ook anders. Men sluit zich veel meer op en bemoeit zich het liefstner gens meer mee". Of de zaak-Vervat door de ver halen van de Belgische gedeti neerde toch nog wordt opgelost is een open vraag, „Natuurlijk trekken wij de informatie nauw keurig na", zegt Blaauw. Het be hoeft geen betoog, dat hoe moei lijk het momenteel ook voor de familie Vervat is, zij toch enige opluchting krijgt als blijkt, dat de man de waarheid heeft gespro ken... U-Q J Rotterdam---Zes architectenbureaus hebben opdracht gekre gen een ontwerp te maken voor het architectuurinstituut, dat in 1992 in Rotterdam in gebruik moet worden genomen: Quist, Van Ben them en Croüwel, Jo Coenen en Rem Kool haas (OMA) zijn de.Nederlandse deelnemers aan de meervou dige opdracht. Zij moeten conc-urreren met elkaar en met de Zweed Erskine en de Zwitser Snozzi. Dit zestal moet ontwer- pen aandragen voor een architectuurmuseum van hoog ni veau, waaruit de betekenis van de architectuur naar voren moet komen; aldus verwoordde rijksbouwmeester Van Gooi gisteren het belang van de opdracht 'yé. De omgeving van het Museumpark: boven (A) de plaats waar het ar- .'chitectuurinstituut moet komen. Onder (K) de plek voor de kunsthal, waarvoor Rem Koolhaas en studie-opdracht uitwerkt. Voorts: Boy- /nans-van Beuningen (B) en de plaats waar de nieuwbouw van het So- phia-kindera'ekenhuis moet komen. ;De stippellijn tussen architectuurinstituut en kunsthal is de stedebouw- jkuhdice culturele as in hetaebied. De komende maanden slaan de zes deelnemers, die hebben laten weten de opdracht te aanvaar den, aan het ontwerpen van een gebouw, dat een plaats moet krij gen in de driehoek tussen Ro- chussenstraat, MathenesserJaan i en Jongkindstraat. Het is de be doeling dat hun ontwerpen in mei gereed zijn, waarna een be oordelingscommissie zich erover zal buigen. Uiteindelijk moet het bestuur van het nieuwe Neder landse Architectuurinstituut (voluit: het instituut voor archi tectuur, stedebouw en land schapsarchitectuur) uitmaken wie de definitieve opdracht krijgt. De zes ontwerpen zullen in de loop van de zomer voor het publiek te zien zijn in museum Boymans-van Beuningen. In het architectuurinstituut gaan drie bestaande instellingen sa menwerken". het Nederlands do cumentatiecentrum voor de bouwkunst, de Stichting Wonen en de Stichting Architectuurmu seum. Het is de bedoeling dat het bestuur van deze nieuwe over koepelende stichting op vrij kor te termijn wordt geformeerd (maart), waarna dit bestuur zich kan gaan buigen over de ont werpen die de zesdeelnemers inzenden. Dat bestuur laat zich daarbij terzijde staan door een commissie ander leiding van ar chitect Peereboom Voller, die een oordeel zal vellen of de zes onderscheiden ontwerpen, zon der daarbij overigens aan te ge ven of het ene ontwerp beter is dan het andere. Deze commissie waarin verder zitting hebben prof. Dicke van de Technische Universiteit Delft, de architect Bodon en directeur De Leeuw van het Van Goghmuseum in Amsterdam bekijkt vooral of de verschillende ontwerpen vol doen aan het eisenprogramma dat voor het architectuurinsti tuut is opgesteld. Naast museum moet het een documentatiecen trum (van een collectie die terug gaat tot het begin, van de -vorige eeuw) en een instelling voor on derzoek en publicatie worden. 22 Miljoen De bouw mag 22 miljoen gulden gaan kosten. Dit bedrag wordt beschikbaar gesteld door de mi nisteries van welzijn,volksge zondheid en cultuur en volks huisvesting, ruimtelijke orde ning e.n milieu.' De gemeente- Rotterdam stelt de grond be schikbaar; In het gebouw komen ongeveer veertig mensen te werken.(in clusief beveiliging). Het is de be doeling dat het gebouw voor hen, maar vooral ook voor be-., zoekers, gerieflijk en functioneel is; zonder al te protserig te worden. Van de gekozen architecten heeft pró!. Wim Quist (Rotter dam) verreweg hetmeeste in liMAT/s az hcü C£0«eé vm xzecf /roeceoo Mereew BA/srx-MiDDOQC, .DIE HEKT VG5DJEMD EO HET OP- f 1 m N. H mÊ IEDEREEN DIEONS-',;, EEN NIEUWE gijll'' fAB:6NNEéBEZOTGt|!||j •kniJG'tiAL^ö^Kggigl EEN KWALITEITS*"I BADHANDDOEK1'^-Vf/'J UITGEVOERD IN g De nieuwe abonnee it: Naam: adres:- postcode: - plaats: telefoon: (code HA) voorl.: huisnummer: - (i.v.ml controle op bezorging) De nieuwe abonnee krijgt het RN eerst 2 weken gratis en neemt daarna een maandabonnement kwartaalabonnement o iOver de betaling krijgt hij/zij t.z.t. bericht O Stuur deze Bartje-handdoek naar: :50 X .100 CM. I voorl.: :DqmiMBKABbNNéè^ /MOSTWEU MINSTENS |ÓAató|pEÜWS8Öip.f5l postcode: plaats:;. Deze bon in een open envelop, zondw postzegel zen- den naar: Rotterdams N^uwsblad. afd. abonnemen ten. Antwoordno. 1579. 3000 VB Rotterdam^ pg i 'S 4 i i i S-y i j Schiedam In een gisteren verspreid communiqué zegt de gemeente Schiedam dat het'voortijdig beëindigen van de ex positie 'Huysmans en Schiedam' geen afbreuk doet aan de kwaliteit van de tentoonstelling. De gemeente zegt de Huysmans- stukken alleen uit het Stedelijk Muséum Schiedam te hebben la ten verwijderen órti geen verde re discussie uit te lokken over de discriminerende opmerkingen van de Franse schrijver. In de door wethouder Hafkamp goedgekeurde verklaring staat breuk doet aan de kwaliteit er- dat Joris-Karl Huysmans (1848- van. 1907) in het Rotterdams Nieuws- blad van woensdag is' uitge- Museumdirecteur J. Paalman, maakt voor 'jodenhater' en 'ra- wiens persoonlijk initiatief de eist'. In het betreffende artikel, tentoonstelling .'Huysmans- en dat in de Waterweg-editie ver- Schiedam', was, onderbrak we- dat een, dergelijke tentoonstel ling van een meer kritische, bé- nadering hadmoetenblijkge- ven. In deze opzet kon.het vol gens hem niet. Niettemin liet hij gisteren êen verklaring uitbren gen, waarin staat dat het verwij deren van de expositie geen af scheen, worden die termen ech ter niet gebruikt. Aan de hand van citaten ('joods ongedierte') en aan de hand van meningen, .die de Delftse psychiater P.J. Stolk in 1980 verwoordde, wordt gesteld dat Huysmans 'niet vrij van antisemitisme' was. Huysmans liét 2ïch ook over an dere minderheidsgroepen bele digend uit, beaamde Hafkamp. Hij zei donderdag dat Huysmans zich 'in zijn hele werk door 2éér extreem uitlaat', wat reden voor •hem was de tentoonstelling te sluiten. Nu zegt de wethouder de kritiek, op Huysmans 'uit het verband gerukt te vinden. Iri het artikel werd evenwel be toogd dat juist het Stedelijk. Mu-: seum van de'schrijver, éeri een zijdig beeld gaf, doordat dé expo sitie slechts was beperkt tot zijn relatie met Schiedam (wegens het sehrijvën van een biografie over. de heilige Liduiria). Aan zijn somé dubieuze ideeën ging het museum voorbij. V i Hafkamp, is dan ook van mening gens de afbraak van de tentoon stelling zijn vakantie. Hij vond het jamnier dat de tentoonstel ling niet door kon. gaan. Zaken rond Liduina spreken veel Schiedammers aan, zei hij. Paal man zei het te betreuren dat de gemeente een, eenzijdig besluit heeft genomen door de expositie te staken. Liever had hij een be middelingspoging ondernomen gezien. Paalman en Hafkamp lieten bei den weten, dat Huysmans gezien móet worden in de context van zijn tijd en dat ér plaats is voor nuances. PSP/PPR-raadslid Bart de Leede, die Hafkamp woensdag verzocht de tentoon stelling te beëindigen, meent echter, dat dat de opmerkingen van Huysmans niet minder ver derfelijk maakt Eind vorige eeuw waren er zeer wijze en ver lichte mensen, aan wie Huys mans zich óók had kunnen spie- gelen, maar hij koos voor roomse intolerantie richting alles wat. ketters was. J;" j Rotterdam gebouwd. Van zijn hand zijn onder meer de zwarte kubussen naast de Laurenskerk, het maritiem museum Prins Hendrik, de nieuwe schouwburg en het kantoorgebouw Willems- werf aan de Boompjes. Bij de meervoudige opdracht voor een nieuw Rotterdams hoofdkantoor voor Nationale Nederlanden, werd Quists opdracht uiteinde lijk niet uitgekozen. Benthem en Crouwel (uit Am sterdam) hebben in Rotterdam een woonhuis aan de Kralingse- plaslaan gerealiseerd: een 'doos je' van zwart glas, dat als type rend mag gelden voor hun licht voetige ontwerpstijl. Jo "Coenen (Eindhoven)' nam evenals Quist deel aan de-ont werpopdracht yah Nationale Nederlanden. Hij ontwierp aan het Weena een groen gebouw, dat kenmerken van een futuris tisch slagschip en een kathedraal in zich. verenigde. Ook hij kreeg de definitieve opdracht niet, die is naar Abe Bonnema uit Harde- garijp gegaan. Coenen heeft on der meer het nieuwe stadskan toor in Delft op zijn naam staan'; Rem Koolhaas won in 1986 de Rotterdam-Maaskantprijs voor zijn architectonischwerk en voor zijn publicaties over archi tectuur en stedebouw. Van die publicaties is .Delirious New York de bekendste. Koolhaas woonde én werkte enkele jaren in deze Amerikaanse metropool. Nu heeft hij zijn Office fot Me tropolitan Architecture in Rot-1 terdam en Londen. Koolhaas heeft in'Rotterdam het bussta tion met overkapping op het Sta tionsplein Oiitwarpen, het niéu we Woonhuis van -wethouder Linthorst (nog in aanbouw) en hij heeft een studie-opdracht voor de kunsthal in het Mu- sëumpark ("dus tamelijk dichtbij het toekomstige architectuur museum) gekregen. V Buitenlanders De,(in Londen geboren) Zweed Ralph Erski ne mét 73 jaar verreweg de oudste van de uit-, genodigde architecten geniet internationale faam, vooral door zijn ontwerpen van woning- bouwcomplexen en' universi teitsbouwwerken (Cambridge, Stockholm). De. Zwitser Luigi Snozzi tenslot te geldt.in zijn land en daarbui ten als een eigentijds architect, die deel uitmaakt van de Tessi-, ner School. Deze groepering jon ge, hedendaagse bouwmeesters paart de Zwitserse-degelijkheid aan elementen van de moderne Italiaanse architectuur. Snozzi heeft op zijn bureau jarenlang een Nederlandse stagiair gehad: Jo Coenen... De gemeente Rotterdam toonde zich gisteren ingenomen met de keus van het zestal, zo liet direc teur stadsontwikkeling mé- vrouw Bakker desgevraagd we ten. Zij bevestigde dat het mu seumpark als terrein- voor groot schalige evenmenten als kermis sen of popconcerten heeft afge daan. Wel zou er een kleinschali ger evenement'als een poetry- festival gehouden kunnen worden- Rotterdam De eerste paal voor het nieuwe. Witte Dorp is gisteren door de 93-jarige mevrouw Berkhoudt, de oud ste bewoonster van het dorp, geslagen: Met deze officiële paal, geslagen in aanwezig heid van wethouder P. Ver-.'' meulen, is een begin gemaakt aan de bouw van 54 wonin gen voor oude -en op het voormalig Robbeneiland. Dat het slaan van de eerste paal slechts symbolisch was, bleek uit de topjes van vijf andere palen die al in de grond 2aten. Voor mevrouw Berkhoudt betekende dit echter niet veel. Ondanks haar leeftijd beklom zij met een laddertje de heimachine om op de knoppen te drukken. Zelfs de wethouder kwam er niet meer aan te pas. Door de-woordvoer der van actiegroep 'Witte Dorp Forever' werd hem echter be loofd dat de eerste paal voor de nieuwbouw van de driehoek, die volgend jaar zal beginnen, door hiem mag worden ingeslagen. De 54 ouderenwoningen vor men de'eerste fase/van de ver- vanging .en renovatie van hét door Koos de Gast Mevrouw Berkhoudt, de oudste inwoonster van het Witte Dorp, slaat de eerste paal voorde bouw van 54 ouderenwoningen aan de Barkasstraat vol overtulging.de grond in. - "Witte Dorp. Dit dorp, neergezet vólgens plannen van architect J. Oud in 1924 en 1925, werd aan vankelijk neergezet voor een pe riode van 25 jaar. Het dorp werd tot een internationaal voorbeeld van moderne stedenbouw uit de jaren twintig en in de jarenze ven tig zijn er dan ook nog 238 woningen van gerenoveerd. Enkele jaren geleden kwam men echter met plannen om het dorp te slopen en te vervangen door nieuwbouw. De actiegroep 'Witte Dorp Forever' startte hiertegen een campagne. Het bij zondere, in de vorm van een driehoek gebouwde, dorp wordt ondanks de acties toch vervan gen. Wat de actiegroep, wèi be reikte, is de fasegewijze renova tie van het naar voorbeeld van een Scandinavisch vissersplaats je gebouwde driehoekige dorp. Door deze opzet zal het her nieuwde Witte Dorp pas rond 1994 officieel klaar zijn. Vanavond is er in de keet aan de Aakstraat een groot - feest vóór het hele dorp•- /:'y Goede voornemens in het nïeu4 we jaar kunnen soms zo wonder lijk uitpakken. Neem bijvoor-; beeld onze burgemeester Bram Peper. Dinsdag zei de burge meester tijdens de nieuwjaars bijeenkomst van het college met journalisten en voorlichters, dat hij van plan is zich meer onder de Rotterdammers te gaan bege ven. In het stadhuis kom je lang niet met alle geledingen in de stad in contact en daarom gaat hij de stad in om de contacten op te 2oeken; We zullen hem de ko mende jaren.dus meer tegenko- men. Bravo.- Dat is; een goed voorne men. Een paar dagen later'was er de traditionele nieuwjaarsre ceptie op het stadhuis. Het stad huis ontvangt de stad. En wat lees je dan een week van te vo ren in de krant? Alleen voor ge nodigden. Voor belangstellende burgers zijn er 15Q kaarten af te. h alen. Dan klopt er toch iets niet, denk je dan. Meent Peper nu echt dat h ij de burgemeester-van - alle Rotterdammers wil zijn. Er is geen. enkele reden om aan de goede bedoelingen van, burgemeester te twijfelen. Int et gendeel. Wie hem een béétje denkt te kennen en wie hem1 rei gelmati'g in zijn ambt bezigVziet weet, dat hij er oprecht ,naa£ streeft aandacht voor alle RotJ terdammers te hebben. Dat er. relatief weinig burgers bij de nieuwjaarsreceptie worden toegelaten heeft een andere,oor® zaak: de burgemeester wil graag contact met Jan en Alleman^ maar wel zonder risico op acties of demonstraties. Een paar jaa( geleden hebben bijstandsmoe» ders tijdens de receptie huil boodschappentassen gevuld 'mei drank en hartige hapjes. Dat \vaf natuurlijk niet leuk. Maar sinds* dien weten 'we in Rotterdam' in£ eens niet meer.wat we met-die nieuwjaarsrecepties aanmoeten. Het wordt een steeds wateriger gebeuren. •Dat is jammer, want erg veel tra dities heeft Rotterdam niet.'Een Rotterdammer kari 2ijn chauvi nisme nauwelijks nog kwijt: Al leen' tijdens'de oudejaarssamen- komst van de Bavenverenigiilg. En dat heeft meer te maken met de saamhorigheid ih de hav.en dan met belangstelling op het stadhuis om de havenvrienden te 'ohtvangém Je kunt er Tiièt omheen, zo is in het verïederfbij herhalinggebleken. "l".' Als men hét verloop van-het niemvjaarsgebeuren eens nagaat blijkt, dat de aard van de opt- vangsten óp het stadhuis niet zo zeer met traditie hebben te'ihei ken alswel niet de persoon-van de burgemeester. Onder Van Walsum en Thomassen werden de nieuwjaarsrecepties nog echt in de middag van Nieuwjaarsdag gehouden'. Dat was vaste .prik, dat hoorde zo. T~ Thomassen onderbrak er zijn win tervakantie voor. 'Heel'Rot terdam' maakte rijn opwachting. I Dat had stijl. Met de komst van Van der Cóüw ging dat niet meer, zeker niet in de eerste jaren. De elitaire recep tie werd na zijn komst onmiddel lijk afgeschaft, maar er kwam tenminste iets voorin de plaats dat paste bij de geest van dedijd: de democratisering, én dèT'óp- i komst van de bewonersorgani- j saties. 'V' j Van der Louw hield open'huls. Dat was even wennen, maar het sloeg wel aan: het stadhuls"aïs feestgebouw voor een daverend volksgebeuren- Het was ér zo druk, dat men aan nieuwjaar- wensen niet meer toekwam, maar wat maakt dat uit? Ieder een was er en iedereen had het naar zijn zin, In die sfeer gaf liet ook niet dat actiegroepen vgrf de gelegenheid gebruik maakten om hun grieven te spuien. In tiet feestende stadhuis was helemaal geen plaats voor grimmigheid. Met de komst van Peper werd 'de sfeer weer wat vormeiijker en-in die ambiance krijgen acties'met een oók een onaangenamere-in- vloed. Om het gezellig te hóuden probeer je dan maar om de actie groepen te weren door alleen mensen uit te nodigen eritWét kaarten voor de belangstellende burger, ter bschikking te stellen. Het is,allemaal best te begrijpen. Maar bruisend en inspirerend'is zo'n receptie niet. De vraag."fs: wat dan? Helemaal niets meer doen? Het college zou er eens aan kun nen denken om te proberen !£n nieuwe traditie te starten. De,ge- mëente Amsterdam heeft haar nieuwjaarsconcert in het 'Con certgebouw. Wij hebben de Doe len. Wat let het gemeentebe stuur om jaarlijks de stad een, 'ge lukkig nieuwjaar te wensen jnet een feestelijke voorstelling','«iet •Rotterdams talent. En dan niet elk jaar' voor allemaal dezelfde genodigden, maar roulerepd voor ruime vertegenwoordigin gen uit de stedelijke gemeen schap. Dat past wonderwel in het nieu we elan: revitalisering van de nieuwjaarsreceptie.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1988 | | pagina 1