WATERWEG
Si
Einde nomadenbestaan!
DSS'26 komt in zicht
'Ik wil niet dom blijven'
'Ik geloof dat ik de
machinist te pakken heb'
Allemaal gelijk jarig
Oppashulp ontlast
Veer steeds drukker
OBK te klein
Vlos rouwt
Wim Kok komt niet
Wijkwinkel in Oost
Garantieplan uitkomst voor jonge generatie
ODO luistert
goed naar Ram
Ab Schotel: 'Optimalisering is ook noodzaak voor Ylaardingse sportwereld'
/I
ft
VlaardingenBij openbare basisschool De Doorlo
per pakken ze het, als het op feesten aankomt, graag
wat ongebruikelijk aan. Het onderwijzend personeel
viert daar aan de Van Limburg Stirumstraat op de
zelfde dag alle verjaardagen. De juffen- en meesters-
dag valt dit jaar op 22 maart. Nu heeft een gespreide
viering zo zijn voordelen (veel versnaperingen),
maar ook voor een gezamenlijke viering valt wat te
zeggen. Op De Doorloper is het dan namelijk de hele
dag feest: de kinderen versieren hun fietsen, op
school worden pannenkoeken gegeten en 's middags
wordt op de versierde voertuigen een optocht door
de wijk gehouden.
Schiedam Partners van thuiswonende demente
ouderen zijn als vanzelfsprekend aan huis gekluis
terd. Zij kunnen zelden of nooit de deur uit, omdat zij
permanent belast zijn met de zorg voor hun huisge
noot. Met het starten van de oproepeentrale hopen de
belangengroep, het Riagg Nieuwe Waterweg-Noord
en verpleeghuis Driemaasstede daarin nog dit voor
jaar verbetering te brengen.
Het idee achter dit voor Nederlandse begrippen ta
melijk unieke project is dat vrijwilligers zich enkele
uren per week de rol van oppashulp aanmeten, zodat
de partner er even onbezorgd tussenuit kan.
De gemeente heeft reeds toegezegd financiële mid
delen voorde centrale te zullen fourneren. Het initi
atief past prima in het flankerend ouderenbeleid.
Dat beleid beoogt ouderen zo lang mogelijk thuis te
laten blijven wonen. De vrijwilligers worden profes
sioneel ondersteund door mevrouw A.G. de Jong-
van der Laan. Zij is coördinatrice vrijwilligerswerk
bij Driemaasstede. Samen met haar houden de vrij
willigers, die zich tevens bij Driemaasstede kunnen
opgeven, regelmatig groepsbesprekingen zodat on
derling ervaringen kunnen worden uitgewisseld.
Maassluis De groei blijft er goed inzitten bij de
veerdienst tussen Maassluis en Rozenburg. Het aan
tal overgezette auto's nam toe van 507.036 in 1986 tot
528.414 in 1987 een toename van ruim vier pro
cent.
De opbrengst van de veergelden was vorig jaar 2,92
miljoen gulden, tegen 2,85 miljoen in 1986 een stij
ging dus van bijna 2,5 procent. En dat allemaal on
danks de slechte zomer, waardoor er veel minder re-
creatieverkeer was.
De toename kan ondermeer worden toegeschreven
aan de renovatie van de Beneluxtunnel. Doordat er
gedurende die periode met twee veerboten werd ge
varen, konden er niet alleen gemiddeld per dag 450
auto's meer overgezet worden, maar waren er ook
geen boze automobilisten. Dat was in 1986 nog wel
het geval en gaf zelfs aanleiding tot vechtpartijen op
het Hoofd in Maassluis.
Schiedam Harmonie Oefening Baart Kunst heeft
problemen. De 88 jaar oude muziekvereniging moet
nieuw leven worden ingeblazen, nu er sprake is van
een steeds duidelijker leegloop. OBK kan op vrijwel
alle fronten versterking gebruiken. De harmonie re
peteert elke dinsdagavond tussen acht en tien uur,
maar in het clubgebouw aan de Mgr. Nolenslaan ko
men steeds minder mensen.
Zwakke plekken in de vereniging zijn met name de
blaasinstrumenten {trompet, sax en trombone), maar
secretaris Van Broekhoven zegt ook graag bassisten
en slagwerkers te verwelkomen.
Om de drempel zo laag mogelijk te houden is een spe
ciale leerlingenklas opgezet, waardoor nieuwkomers
in betrekkelijk korte tijd in het grotere geheel kun
nen worden ingepast.
Vlaai dingen Vlaardingen voor Ontwikkelingssa
menwerking (Vlos) en het regionaal comité Vasten
actie Schiedam/Vlaardingen/Maassluis rouwen om
de dood van de Filippijn Gaily Ysulan. Die mede
werker van de zusterorganisatie van de Vlos in de
stad Bacolod werd onlangs voor zijn ouderlijk huis
door twee onbekende mannen vermoord.
Vlos en Vastenactie hebben in brieven aan Filippijn
se autoriteiten geprotesteerd tegen het toenemende
geweld in en rond Bacolod. De kerkleden, die be
trokken zijn bij de Vastenactie, hebben een rouwad
vertentie gezet ïn een Filippijnse krant en in een
brief hun medeleven betuigd aan de familie van
Ysulan.
De Vlos onderhoudt een vriendschapsband met Ba
colod. Voorzitter Kees Clement ging onlangs op stu
diereis naar de stad en soms komen Filippijnen naar
Vlaardingen om het contact te onderhouden. Een
van de mensen die onlangs de Vlos bezocht, vak
bondsman Serge Cherni-Quin, staat volgens Vlos
medewerkster Ria Chin Kon Sung op een dodenlijst
van conservatieve grootgrondbezitters.
Maassluis Wim Kok, fractievoorzitter van de
PvdA in de Tweede Kamer, zou de leden van de af
deling Maassluis op maandag 28 maart toespreken.
Maar zijn redevoering over ae actuele politiek gaat
niet door. De PvdA-voorman voert die dag het
woord in een kamerdebat over de sociaal-economi
sche plannen van de regering. AUe kamerleden
moeten voor dat debat hun paasreces onderbreken.
De PvdA-afdeling Maassluis, die het nieuws over
Koks komst al had verspreid, kreeg gisteren te horen
dat het bezoek was afgelast. De partij besloot daarop
de bijeenkomst in de Schuurkerk, waaraan ook het
strijdkoor De Rode Makkers zou meewerken, in zijn
geheel te schrappen. Met Wim Kok is inmiddels een
nieuwe afspraak gemaakt Hij komt nu op 6 juni naar
Maassluis.
Schiedam Het wekelijks spreekuur op maandag
avond tussen zeven en acht uur van bewonersvere
niging Schiedam-Oost verdwijnt in mei. Daarvoor in
de plaats komt de veel pretentieuzer Wijkwinkel.
Vrijwilligers in Oost beogen met die nieuwe voorzie
ning een inlooppunt* te creëren, zodat wijkbewoners
vaker hun probleem of vraag kwijt kunnen. Voor
het zover is, moeten de verschillende organisaties in
de wijk nog wel 'een grote hobbel' nemen. Om het
succes van de wijkwinkel te kunnen garanderen zijn
veel vrijwilligers nodig. Er wordt aan tenminste tien
gedacht Geïnteresseerden kunnen zich bij de ver
schillende organisaties in Oost aanmelden.
Ook wijkcentrum De Erker wil meer service geven.
Daarom is de info-winkel voortaan elke dinsdag van
9 tot 12 en van half twee tot drie uur open.
Wat grote mensen met vertellen
lees ik toch wel inde krant.
Dit is het derde verhaal uit een
serie over de belevenissen van
beroepsduiker Eef Hendriks uit
Maasluis. In dienst van het Rot
terdamse bergingsbedrijf Smit
Tak zwierf hij over de gehele
wereld om schepen te bergen. In
dit verhaal is hij met zijn maats
bezig met de inspectie van een
baggerschip, dat gezonken is
voor de Schotse kust. We schrij
ven het jaar 1968 en Eef doet een
heel merkwaardige ontdek
king.
Rotterdams Nieuwsblad
woensdag
16 maart
door CH RIS WOHRTS
Maassluis Het thuiszitten
waren ze meer dan zat. „Ik heb
nu tenminste weer een vast rit
me, dat vind ik heel belang
rijk", maakt René Vermeulen
duidelijk. Samen met Sila Sew-
baran en Irma Pasterkamp
kreeg hij in het kader van het
jeugdwerkgarantieplan een tij
delijke baan (zes maanden) van
19 uur per week bij de gemeen
te Maassluis.
„Van het niets doen werd ik hele
maal gek", omschrijft Sila haar ge
voelens. „Je hebt nu tenminste iets
om handen. Het is saai om hele
maal niets te doen, je kunt hele
maal nergens over meepraten",
vult Irma Pasterkamp aan.
Het buitenkansje werd met beide
handen aangegrepen. {Het trio sol
liciteerde zich de afgelopen maan
den en jaren suf, maar op het vele
geschrijf volgde geen enkele res
pons. „Sommige bedrijven nemen
niet eens de moeite om een briefje
terug te sturen. Dat vind ik ge
woon a-sociaal", aldus René Ver
meulen, die gedurende de zes
maanden een plaatsje heeft gevon
den op de algemene financiële af
deling van de gemeente.
,,Ik heb ervan alles aan gedaan om
aan de slag te komen. Niets lukte",
gaat hij verder. „Je gaatje op een
gegeven moment nutteloos voelen.
Steeds weer die afwijzende reac
ties, ik werd er moedeloos van".
Het werk op het stadhuis van
Maassluis bevalt het trio goed. „Ik
heb al heel veel geleerd", aldus een
opgewekte Sila Sewbaran, die op
de sociale dienst haar werk ver
richt. „Je leert met mensen om
gaan. Het werk op de sociale dienst
is best ingewikkeld. In het begin
moetje gewoon veel vragen, maar
ik ben ontzettend goed opgevan
gen. Kon met al mijn vragen te
recht. Dat geeft een goed gevoel. Ik
-wil heel graag leren. Wie niet leert,
blijft altijd dom, zeg ik maar. Nu, ik
Avii niet dom blijven".
Irma Pasterkamp is een verhaal
apart Zij volgde na de havo een
toeristische oplieding, maar merkt
nu dat het heel moeilijk is om aan
de slag te komen. Op ae VVV doet
2e nu de nodige ervaring op. „Dol
graag zou ik bij een tour-operator
of een reisbureau werken. Je hebt
echt een kruiwagen nodig om aan
de s!ag te kunnen. Ik heb alle tour
operators al aangescheven, maar
werk heb ik nog steeds niet. Altijd
maar weer wordt ervaring ge
vraagd, maar hoe kun je-nu erva
ring hebben als je net van school
komt? Nu werk ik, dat is al heel
wat. Misschien dat het bij volgende
sollicitaties in mijn voordeel
werkt".
Smoezen
René Vermeulen, die nu op vor
mingscentrum De Maaskant de
cursus kantoorassistent volgt,
heeft sinds het verlaten van de
dagschool kennis gemaakt met een
heel assortiment smoezen, die
werkgevers hanteren om sollici
tanten de deur te wijzen.
„Ik was zeventien, kwam net van
school en toen kreeg ik te horen na
een sollicitatie bij sierviskwekerij
Ruysbroek in Maassluis, dat ik
geen ervaring had. Lijkt me vrij lo
gisch als je net 17 bent Daarna heb
ik daar nog eens geprobeerd. Zou
ik worden teruggebeld. Nooit iets
gehoord, maar plotseling zie ik wel
een advertentie in de krant staan
Irma Paster kamp achter de balie
van de WV in Maassluis. Zij geeft
uitleg aan René Vermeulen en Sila
Sewbaran over de vele uitstapjes,
die gemaakt kunnen worden in ons
land.
waarin gevraagd wordt om een
medewerker. Toen werd ik echt
boos. Gesolliciteerd heb ik toen
niet meer. Ik ben geen jojo".
Sila Sewbaran schiet spontaan in
de lach. Zij zou best voor langere
tijd bh de sociale dienst willen wer
ken. volgt een administratieve op
leiding op de streekmuzïekschool
in Schiedam. „Ik kom nu tijd te
kort, zo druk zijn mijn dagen nu
gevuld".
„Ik heb weer vertrouwen gekre
gen in de toekomst", aldus René
Vermeulen. „Op de afdeling finan
ciën werk ik lekker. Het is een
heel rustige afdeling. Een radio op
de kamer bijvoorbeeld ontbreekt.
Maar ik steek veel van de mensen
op. Op school had ik altijd moeite
met de boekhoudkundige staten,
nu niet meer. Het adviseren aan
het college, dat is natuurlijk het
leukste. Dat is al een keer voorge
komen. Het ging over de subsidie
van de personeelsvereniging. Fijn
werk om te doen",
Bij de VVV gaat het er wat dat be
treft' anders aan toe. „Niet ieder
moment van de dag heb je wat te
doen. Het gaat bij vlagen. Zeker als
je achter de receptie zit, is het af en
toe wel saai. Je'kunt dan beter een
breiwerkje meenemen. Maar toch,
ik ben blij met deze kans. Ben ten
minste bezig, de dagen zijn niet
meer zo leeg". En Sila Sewbaran:
„Je moet er wat voor over hebben
om iets te bereiken. Zelf initiatief
nemen, dat is heel belangrijk".
door EEF HENDRIKS
„Lekko voor en achter!"
Arie zette de schroef op langzaam
achteruit Hij had één hand aan het
stuurwiel 's Ochtends had hij geen
roerganger nodig, vooral niet na
een bezoek aan een ha ven.
Het regende nog steeds. Buiten was
het donker. De duikers waren al
bezig de spullen in orde te maken.
Ze zouden gaan standaardduiken,
twee leerlingen waren al bezig om
de koperen helm, de loden en de
schoenen aan dek te brengen.
De uitvoerder en Piet hadden een
meningsverschil. Dat was voor de
uitvoerder niet zo gunstig, omdat
Piet last had van een ochtendhu
meur. „Pr komt een rooie slang op
je helm, een drijfslang, dan staatje
slang al tijd omhoog.
„De móórd,verklaarde Piet We
doen het met een zinkslang, een
zwarte, anders zit je steeds met je
slang om uitsteeksels, zoals davits
heen. Nu sleep je de eerste vijftien
meter luchtslang achter je "kont
aan over de grond, en dan pas gaat
hij omhoog.
Zonder het antwoord af te wach
ten liep hij naar het ruim en riep
naar Eef, die beneden stond: „Zeg
eens tegen die leerlingen dat ze
eerst een zinkslang aan de helm
maken, en dan zes lengte driif-
- slang!"
De uitvoerder liet nog een protest
horen in de geest van: „Ik ben ook
twintig jaar duiker geweest en ik
zal het wel weten! maar hij zag
-van verdere discussie af en klom
naar de brug. De man was deze
ochtend al vroeg moe, aan het be
stijgen van de trap te oordelen.
Toen de Bever vertuid lag op vier
ankers boven het wrakbegon Eef
zich gereed te maken om te duiken
in het standaardpak. Jos was niet
komen opdagen van de wal en
daarom had hij de eerste duik. Se
cuur deed hij het wollen onderpak
aarij twee paar dikke kniekousen
en een wollen mutsje.
Wat voor pak moetje? Een eentje
of een nulletje?" vroeg een van de
leerlingen.
Geef maar een nul, kan ik nog
een beetje meer lucht in m'n pak
houdenlekker warm. Hel water
zal nog wel aardig fris zijn, begin
maart, dacht je ook niet? Geef
maar meteen een canvas mors-
broek voor over het pak heen, voor
de scherpte".
De telefoon werd nog een keer ge
controleerd, toen Eef op deladder
stond. Het ronde voorglas werd
erin gedraaid, hij kreeg een klap op
de koperen helm ten teken dat al
les aan dek in orde was en liep de
ladder af. Hij bleef nog even aan de
oppervlakte om zich te trimmen en
verdween toen onder water.
Langzaam daalde Eef af naar het
wrak. Hij constateerde dat er nog
een beetje vloed stond en contro
leerde of zijn luchtslang niet om de
signaallijn was gegaan, toen be
landde hij op de zijkant van de bag
germolen, dwars van de ankerlier.
De telefoon kraakte in de helm,
van boven werd er gevraagd;
„Gaat het een beetje? Hoe staat 't
met het zicht?"
Eef moest even slikken om de oren
te klaren voor hij antwoord gaf
iJLet houdt niet over. Ik schat het
zicht op een halve meter. Ik zit nu
bij het ankerkluisen ik ga via het
dek naar achteren. Hou mijn slang
en lijn bovenstrooms, want er staat
nog een beetje vloed".
Oké, piepte de telefoon in de helm.
De duiker gooide de slang en de
lijn over zijn schouder heen en be
gon langzaam naar achteren te
klauteren, soms kruipend, soms
half strompelend, af en toe een me
dedeling doorgevend naar boven.
Bij de emmers aangekomen liet hij
zich zakken tot de bodem. De bag
germolen had een tamelijk breed.--,
bun, hij schatte de inhoud op eedjf.
kuub. Alles was nog in redelijke 1
staat, wat de bergingsoperatie
gemakkelijkte.
Hij klom weer een eind naar bof-
venliet de slangen lijn doorhaletf'i,
en ging via de bakboordkant ver-
der naar achteren. Hij controleer
de het draaipunt van de emmer§,^
klauterde toen door naar de ma-rf
chinekamer en inspecteerde ach'-T^
ter de grondslag. De uitvoerder,
riep via de telefoon, „hee ouwe! Jjff
zit er al ruim anderhalf uur int Z
Kom maar terug naar de afdaal*v«
lijn, dan kan je je omkleden m'eV'-
JOS".
„Oké! Haal de spullen maar doof"'"
ik kom via het hekwerk naar vcé-V1
ren!"
De jongens aan dek trokken
duiker langzaam naar zich toe op-
aanwijzingen van Piet IneeriSf?,
schreeuwde de duiker: Stopf
stop!" -V
„JUd
De uitvoerder griste-de telefoonCl
van het haakje. „Ja, wa t is er?" Ir.
Eef ademde zwaar, deels door dÖ'S
inspanning van de laatste anders
half uur, maar ook omdat hij me ff
zijn schoenen ergens tegenaan hadn-
geschopt wat ietwat meegaf. u
Verdomme, ik geloof dat ik de-
machinist te pakken heb! Wacët' -
even, ik ga even kijken...
Iedereen stond met inspanning te'-A
luisteren: even later kwam hetf
antwoord: „Ja hoor! Ik heb weer-'
de mazzel. Maar hij zit wel knijp'D
tussen het hekwerk en is al flink-
opgezet, dus de brander zal er wéLZi
aan te pas moeten komen. Ik
hier wel een afdaal lijn neer, dazfè:
kom ik even naar boven
Na een seintje te hebben gekregefH**
begon Eef de signaallijn door te ha-:
Jen waar de afdaallijn aan was bef.
vestigd, hij maakte hem vast op het
hekwerk en gaf de order slang en l
lijn door te halen. „Ik kom eruit!" i»
Maasland Een terugblik van ODO op
het vorige verblijf in de eerste klasse gaat
niet meer op. Daarvoor is er in de afgelo
pen vier jaar bij de Maaslandse korfbalver
eniging te veel veranderd. Van het achttal
uit die tijd is aanvoerder Bram Hanemaaij-
er de enige die nu nog in het keurkorps
van de promovendus speelt. Ook voor trai
ner-coach Jelle Ram gaat die terugblik
niet op, want de Naaldwijker is pas aan zijn
eerste seizoen bij ODO bezig,
In de breedte
Het gegeven dat ODO destijds meteen
weer degradeerde, zegt Ram (44) dan ook
niet zoveel meer. Hij kent de eerste klasse
door zijn betrokkenheid bij De Bermen,
VES en Achilles, waar ODO's oud-trainer
Rolf Latuperisa momenteel werkzaam is,
redelijk goed. „Het peil ligt weer een stuk
hoger. Ik zie er echter niet tegenop. De
kracht van ODO is dat we in de breedte
een stuk sterker zijn geworden".
Ten opzichte van vier jaar terugspelen nu
ook het tweede en derde team van ODO
een stuk hoger. De kloof met het eerste is
behoorlijk verkleind. Bovendien zit nu
ook hei eerste jeugdteam tegen landelijk
korfbal aan. Op één puntje na miste dit
achttal junioren vorige week promotie.
Binnenkomer
Het ach ter. kampioen Meervogels als twee
de geeïndigde ODO had door die versterke
promotieregeling genoeg aan die klasse
ring. Voor Jelle Ram een aardige birrnko-
mer om meteen te promoveren, terwijl hij
ODO vorig jaar nota bene in ernstige de-
gradaiiezorgen aantrof. Pas in de laatste
wedstrijd wist ODO het behoud van de
tweede klasse veilig testellen.
„Er viel hier voor mij wat te doen", wil
Ram niet al te uitgebreid op die mindere
periode ingaan. „Het vertrouwen moest te
rugkomen en we zijn anders gaan spelen".
Dat spelpatroon hield onder meer in een
paalbezetting, insnijden en dan snel wisse
len. „Vorig jaar zat ODO gemiddeld op
acht doelpunten, nu zaten we al op der
tien", ziet Ram als belangrijk verschil. „We
hebben dit seizoen maar éen keer dik ver
loren, de ander nederlagen waren heel
klein. Daarom is ODO terecht tweede ge
worden".
Nieuwe seizoen
Ram laat in het midden of ODO aan een
hogere klasse toe is. „Dat weet je nooit,
maar ik ben blij dat het gelukt is. Als het
kan moet je het doen, anders kom je niet
hoger. Of we er aan toe waren zien we in
het nieuwe seizoen wel weer", zegt hij.
„ODO zal heus wel weer moeten leren om
wat meer te verliezen, maar ik denk dat
we het aan kunnen. ODO moet zich kun
nen handhaven. Er zal nog harder ge
traind moeten worden om elkaar blinde
lings te vinden. Al heb ik nu al geen kla
gen. De opkomst is grandioos en ze zijn
enorm fanatiek bezig'
door DONALD BAX
Vlaardingen Het cynisme van Ab
Schotel, per traditie omkleed in fraaie
volzinnen, maakt heel langzaam
plaats voor een voorzichtig groeiend
gevoel van optimisme. De uit nood ge
boren verhuizing van DSS'26 naar het
tweehon-
derd meter verder gelegen For
tune Vi moet, zo hoopt Schotel
uit de grond van z'n hart, voor
eens en.voor altijd een einde ma
ken aan het nomadenbe
staan van Door Samenwer
king Sterk
Slechts de wijze waarop eerst de
Vlaardingse voetbalclubs, ver
volgens een commissie van 'wij
ze mannen' en later opnieuw de
verenigingen de route naar de
nu tot stand gekomen herstruc
turering bewandelden, doet de
voorzitter van DSS*26 nog altijd
de haren te berge rijzen.
Het is nooit echte onwil geweest
van het DSS-bestuur om zich te
verweren tegen de in eerste aan
leg ondoorzichtige problema
tiek. Schotel noemde het regel
matig een deportatie, sprak ook
over bierviltjes oplossingen,
maar was tevens een van de eer
sten die het naderend onheil on
derkende en al vrij snel de be
sprekingen met Fortuna opende.
„Je moet", zegt hij, „kijken naar
optimalisering. Dat gebeurt al in
het bedrijfsleven, dus zal dat ook
in de Vlaardingse sportwereld
moeten gebeuren. Per slot van
rekening praat je over gemeen
schapsgelden en daar moetje or
delijk mee omgaan. Anno 1988
zul je dus emoties en sentimen
ten terzijde moeten schuiven".
Schotel, bijgestaan door vice-
voorzitter John de Lange en de
in de 'verhuiseommissïe' zitting
hebbende Jan den Breejen, zegt
tegelijkertijd dat die optimalise
ring niet van een kant in goede
banen geleid kan worden. De ge
meente zal niet om eeri bijdrage
worden verzocht voor de bouw
van een nieuw clubgebouw en
bestuursruimte. DSS'26 heeft
negen jaar Jang gespaard en weet
dat het die investering uit eigen
middelen kan realiseren.
„Maar", aldus Schotel, „daarH
houdt het niet mee op. Het hele'
Jan den Bree
jen, John de Lan
ge en Ab Schotel
(van links naar
rechts) maken
zich gezamenlijk,
sterk voor een
goede toekomst
van DSS'26,
complex dat dan door Fortuna
en DSS wordt bespeeld, zal geop
timaliseerd moeten worden.
Fortuna en wij hebben uitgere
kend dat we vier velden nodig
hebben om verantwoord te kun
nen voetballen. Een gezin met
acht kinderen wordt toch ook
niet in een tweekamer flat ge
stopt".
Investering
Het complex van Fortuna telt
thans drie grasvelden en een
trainingsveld. Voorts zou men
kunnen beschikken over het
veld van Turk Gücii, dat echter
niet de afmetingen van een vol
wassen voetbalveld heeft. Het
huidige derde veld en het trai
ningsveld zullen in de nieuwe si
tuatie worden gedraaid, waar
door voor DSS tegelijkertijd
ruimte voor een clubhuis wordt
geschapen. Hoewel de commis
sie van 'wijze mannen' in haar
rapport opteerde voor een
kunstgrasveld op het terrein van
Fortuna, zijn beide clubs nuchter
genoeg om in te zien dat die in
vestering nogniet verant
woord is. „Natuurlijk is kunst-
fras een geweldig iets", meent
chotel, „maar als je de overige
tekortkomingen ziet, moetje dat
gewoon inleveren".
De gemeente zal derhalve ge
vraagd worden een nieuw gras
veld aan te leggen, waarschijn
lijk op dè plaats van het huidige
trainingsveld van Fortuna.
„De2e operatie", benadrukt
Schotel, „betekent zeker niet dat
DSS naar Fortuna gaat en dat we
er dan vanaf zijn. Beide clubs
gaan iets meemaken, vergeet dat
niet. Dat hebben we de leden
duidelijk gemaakt en dat zullen
we ook blijven doen. Er is een
bouwkundige tekening gemaakt
voor het clubgebouw en er is al
een vrij behoorlijk kostenover
zicht Daarin speelt de post zelf
werkzaamheid een grote rol.
Ook wat dat betreft, zullen we de
leden constant blijven raadple
gen, omdat het financieel on
doenlijk is om alles des aanne
mers te laten zijn".
Typisch
Sinds het voormalige Sunlight in
1979 het Umlever-terrein ver
ruilde voor het oude complex
van het naar de Broekpolder
verhuisde Vlaardingen, heeft
DSS'26 voor 130.000 gulden ge
ïnvesteerd in de opstallen. Dat
bedrag gaat binnenkort gedeel
telijk in rook op, ook al krijgt
DSS'26 van de gemeente een te
gemoetkoming in de verhuis
kosten van 32.000 gulden (2.000
gulden per elftal), Schotel: „Ik
maak het nu al zestien jaar mee
dat deze vereniging onder typi
sche omstandigheden z'n sport
bedrijft. Als Sunlight had de club
een duidelijk personeels karak
ter, een andere dimensie zou je
kunnen zeggen. Na de verhui
zing naar de Marathonweg heb
ben we ons eigenlijk pas sec met
voetballen bezig gehouden. Dat
kan ook een reden voor ons cy
nisme zijn".
Hoewel Schotel zich tijdens een
aantal vergaderingen te vuur en
té zwaard heeft verdedigd, wil
hij wel kwijt dat zijn vereniging
in het verleden vaker heeft ge
tracht mee te werken aan een
verbetering van het voetbalkli
maat in Vlaardingen. Daarvan
•wordt trouwens gewag gemaakt
in het rapport van de commissie
van 'wijze mannen', die verwij
zen naar in 1986 door De Lange
gelanceerde ideëen. Van een
priller verleden daterende plan
nen van DSS'26 om tot een fusie
te komen metCION, dat door de
'gedwongen' verhuizing naar de
Broekpolder uit de Westwijk en
de Zuidbuurt wordt verdreven.
Wat dat betreft, komt DSS'26 er
in het nieuwe plaatje nog goed
af, omdat het aan de Marathon-
weg blijft spelen en derhalve de
wijkgebondenheid geen geweld
wordt aangedaan.
Oplossing
„Het zou", vult De Lange de me
ning van zijn voorzitter aan,
„niet reëel zijn om per se hier te
willen blijven en hier nieuw
bouw te willen plegen. Natuur
lijk vinden we het niet dat leuk
dat we moeten vertrekken, maar
op het moment dat er bezuinigd
moet worden, en daar praten we
toch over, zullen we gezamenlijk
naar de beste oplossing moeten
zoeken. Verbuizen naar Fortuna
is beter dan naar de Broekpol
der, sowieso al omdat er dan een
zaterdag- en een zondagclub opt
hetzelfde complex gaan spelen^
Ik heb het trouwens nooit eeftl".
goed idee gevonden om DSS'26;
bij Vlaardingen te laten intrek-"
ken. Met vier velden kunnen
Fortuna en DSS alles laten spe
len en zijn er voor beide clubsL'
zelfs mogelijkheden om te groep"-
en".
Schotel op zijn beurt heeft tc£n
vens op meer gebieden de ont-jj;
wikkelingen in de gaten gehou:
den. Hij is tot de conclusie gekn^L
men dat een voetbalvereniging-,
in het hedendaagse maatschap->:*
pelijke bestel veel meer heeft té
bieden. Zo vindt hij dat een club-
gebouw ook overdag veel meer
gebruikt moet kunnen worden
voor aktiviteiten die helemaal 'j,
niets met de voetbalsport van-
doen hebben. Schotel: „Ook dat
bedoel ik met optimaliseren. Egn
voetbalclub kan eeirdiepere,so- r
ciale betekenis voor een wjjjc
hebben. Er komen steeds meer j
mensen die geen werkkriBg
meer hebben, maar die overdag i
toch bezig willen zijn. Ik vind*'
dat -de gemeentelijke bestui^c/i
ders dat ook moeten onderkerj-*}
nen. Uit de groep zonder werEj.
moeten wij mensen recruterèng;
die een betere inhoud aan een1
voetbalcomplex kunnen gev®.
Op die sociale aspecten heeft de e
sport slechts zeer bescheiden in-
gespeeld". -
Toelichting "j
Voorlopig beperken de bespre-
kingen tussen Fortuna enu
DSS'26 zich nog tot een puur;}
theoretische aanpak. Het was de
bedoeling dat wethouder J&Q h
Madern onlangs een toelichting
zou geven tijdens een vergade?
ring van de raadscommissie voor
sport, maar wegens andere ver-
pliehtingen van de bewindvoer-
der ging dat niet door. Madern n
zal nu op 12 april een en ancfép!!
uit de doeken, uiteraard op de;]
vingers gekeken door onder.
meer DSS'26 en Fortuna. J
gemeente", stelt Schotel, „z®*]
moeten inzien dat deze verhul
zing niet kosteloos kan verlopeatr
Voor ons clubgebouw behoeft aej j
gemeente niets te betalen, maar
wij verwachten wel dat men ons
de mogelijkheden zal bieden om
onze sport zo optimaal mogelijk-.-»
te bedrijven...".
