Sint Radboud zet slotakkoord in
WATERWEG
19
Carel Akemann heeft nog
altijd een Fort una-hart
Zorgen om
inbraken in
ouderen
woningen
^laardinger^n
'Manusje van alles' bijna kwart eeuw in dienst bij KNVB
DE BAKERMAT
mmm
Rotterdams Nieuwsblad
donderdag
23 november 1989
^SCHIEDAM"
Zilveren uitvoerder
Uitvoerder Willem van Rijswijk van Van Rietscho
ten Houwens BV Elektronische Maatschappij in
Rotterdam is vanmiddag onderscheiden met de ere
medaille in zilver verbonden aan de Orde van Oran
je Nassau. Hij kreeg die onderscheiding ter gelegen
heid van zijn veertigjarig bedrijfsjubileum. De ver
sierselen werden hem tijdens een bijeenkomst in het
Sc hied am se stadskantoor opgespeld door burge
meester Reinier Scheeres.
Drievlak
Een keuze uit de collectie van het Stedelijk Museum
in Schiedam is vanaf morgen te zien in het gemeen
temuseum Het Markiezenhof in Bergen op Zoom.
De expositie, die daar tot 22 januari is te zien, heeft
de naam Drievlak meegekregen. Directeur Hans
Paalman van het Stedelijk reist morgen naar Bra
bant af om de tentoonstelling officieel te openen.
VLAARDINGEN
J ubileumsho w
Jan Hoogerwerf, specialist in het inrichten van kan
toren, viert zijn zilveren jubileum. Om die reden
houdt hij open huis die vanavond tot tien uur door
gaat en morgen de gehele dag. Aan de Productie
straat 7 toont Hoogerwerf in zijn showroom hoe de
jaren negentig er qua inrichting kunnen uit gaan
zien. De bekende hardloopster EUy van Hulst treedt
in dezer dagen in zijn zaak als gastvrouw op.
Wordt vervolgd
De Stadsgehoorzaal wordt zaterdag omgetoverd in
een tekenfilmparadijs. Vanaf twee uur wordt daar
de vierde Wordt Vervolgd Clubdag van het even
eens vierde seizoen gehouden. Jonge liefhebbers
van strips en tekenfilms kunnen hun hart ophalen.
Speciaal voor hen wordt een serie tekenfilms ver
toond. Tussendoor zijn er optredens van huiszanger
Rein Gerlofs, de clowns de Jobro's, bandparodist
Robert Amsterdam en buikspreker Ritsko van
Vliet. Vaste onderdelen tijdens de altijd drukbe
zochte stripdagen zijn de Gekkebekketrekke show,
het Toetje Boe-spel en een ruilbeurs van plakplaat
jes.
Jubilarissen CNV
rDe Vlaardingse afdeling van de Bouw- en Houtbond
CNV huldigt 8 december twaalf jubilarissen. Tijdens
een bijeenkomst in het kerkcentrum Holy aan de
Reigerlaan worden zes leden in het zonnetje gezet
die al zestig jaar contributie betalen. De overige le
den zijn respectievelijk 40 en 25 jaar lid van de bond.
Na de pauze treedt m uziekgezelschap Insulinde op.
j MAASSLUIS
Furie in dok
Het Prins Bernhard Fonds heeft 36.000 guloen be
schikbaar gesteld voor restauratie van de Furie. De
stichting Hollands Glorie, eigenaar van de befaam
de stoomsleepboot, beschikt nu over voldoende geld
om het schip op te kalefateren. Onlangs zegde de
provincie Zuid-Holland al 10.000 gulden toe.
Om de Furie in de vaart te houden moeten snel en
kele dringende reparaties worden uitgevoerd. Hoog
op de lijst staat de vervanging van enkele spanten
en mogelijk ook huidplaten inde machinekamer.
Het scheepje gaat maandag 27 november in dok bij
de scheepswerf Vlaardingen-Oost De werf heeft
ongeveer twee weken nodig voor de onderhouds
beurt. De Furie zal nog voor het einde van het jaar
terugkeren naar de thuishaven in Maassluis, waar
hetals vanouds wordt afgemeerd aan de kade achter
het Nationaal Sleepvaartmuseum.
MAASLAND
Gesloten deuren
De Maaslandse gemeenteraad wil alleen met gede
puteerde Loudi Stolker praten, als het informele
overleg een openbaar karakter krijgt. Stolker komt
op 4 december naar Maasland om de vestiging van
het Westlands transportcentrum op de grens met
Maassluis te bepleiten. Stolker wil dat de raad het
verzet tegen het transportcentrum staakt. In juni
stemde de raad tegen de vestiging van het centrum,
dat de provide graag in Maasland wil vestigen.
Tijdens het overleg wil de gedeputeerde de gemeen
te een handreiking doen: het opofferen van het
groene gebied tussen de rijksweg 20 en de Steendïjk-
polder wil Stolker compenseren door het aanlegg-
gen van een groenstrook van 100 hectare. Ondanks
het aangeboden wisselgeld zal de stemming in de
raad waarschijnlijk niet veranderen. De schermut
selingen van deze week in de raad onderstreepten
de ingenomen standpunten nog eens.
Na scherpe kritiek van de Open Groepering en de
PvdA besloot burgemeester Mieke Bloemendaal het
besloten gedeelte uit het programma te schrappen.
CDA-raadslid F. de Vos betreurde dit besluit. „Het
getuigt toch van onfatsoen om dit door de gedepu
teerde gevraagde informele overleg niet door te la
ten gaan", meende hij.
Onfatsoenlijk was het volgens burgemeester Bloe
mendaal allerminst „Het voorstel om in besloten
heid te vergaderen was afkomstig van het college".
Door de interventie van PvdA en de Open Groepe
ring is dit gedeelte van het programma nu van de
baan.
Schiedam
zaterdag 25 no vember
kunstveiling voor Nicara
gua, café Podium, 14.00
uur.
concert van de Robert
Rico and hls Fabulous Band
met muziek uit de laren
twintig en dertig, café Podi
um, 22.30 uur.
sjoeitoemoof, wijkcen
trum De Erker, 11.00 uur.
poppentheater De Spot
vogel speelt De Razende
Donder, theater De Teer-
stoof, 14.00 uur.
zondag 26 novamber
m Tot donderdag dan, to
neel van Utile Duld, thBater
De Teer stoof, 20.00 uur.
jubileumconcert harmonie
Ambroslus, Passagethea
ter. 14.00 uur.
muziekfilm Dance on fire
van The Doors, café Podi
um, 21.30 uur.
ruilbeurs voor postzegels,
munten en prentbriefkaar
ten, dienstencentrum De 4
Molens, 13.30 uur.
Hans Dorrestijn, Liederen
van wanhoop en ongeloof,
Stadsgehoorzaal, 20.30
uur.
koopdag Israëlische pro
ducer, Maassluissedijk 5,
10.00 uur.
vlooienmarkt, Ujnbaan-
halien, 9.00 tot 17.00 uur.
films Circus op stelten en
Hugo de Hippo, Triangel
(11.00 en 13.30 uur), Mid-
delhuyse (10.00 uur), Leger
des Hells (10.30 en 14.30
uur), Ichtuskerk (10.00 en
13.00 uur) en Vred es kerk
(11.00 en 14.00 uur),
zondag 26 novamber
gitaarduo A Capella in het
Visserijmuseum, 15.00 uur.
Rita Young countryshow,
zaai Mlddelhuljse, 13.30
uur.
verzamelaarsbeurs
(prentbriefkaarten, postze
gels. boeken), Lijnbaanhal,
10.00 tot 17.00 uur.
Maassluis
zaterdag 25 november
film Rain Man, zaal Trian
gel, 18.30 en 20.45 uur.
film Havlnck, filmzaal Har
monie, 20.30 uur.
clubdag Wordt Vervolgd
(strips), L
14.00 uur.
zaterdag 25 november
kindervoorstelling Me
sokke sakke so. Theater
collectief, Schuurkerkthea-
ter, 14.00 uur.
vogeltentoonstelling Vo-
getlust, Fenacoliuspleln,
13.00 uur.
jubileumconcert 700 jaar
Delfland, mmv. Henry
Blackmonkoor. Haags Ma-
trozenkoor, organist Jaap
Kronenburg, Grote Kerk,
20.30 uur.
door OAFiEL VAN DER VELDEN
Schiedam Zijn er nog
Kethelaars die niet weten
dat de dorpsharmonie Sint
Radboud dit jaar honderd
jaar bestaat? Het lijkt uit
gesloten, want de bewo
ners delen door middel
van tal van jubileumcon
certen en een grootschalig
feestweekeinde al maan
den mee in de feestvreug
de.
De muzikanten kijken zelf al
maanden uit naar de reünie, die za
terdag plaats vindt in Kethel. Het
verleden vormt op zulke bijeen
komsten doorgaans het belangrijk
ste gespreksonderwerp. Maar ook
tijdens de feestavond, die volgt op
de reünie, worden de wortels van
de vereniging niet verge .en.
Uit stoffige archiever wist trom
pettist Peter de Vette een toneel
stuk op te vissen, dat de vereniging
bij het tweejarig bestaan in 1891 op
voerde. Dit toneelstuk, Een barbier
brugwachter, handelt over een
kapper, die zijn klanten regelmatig
met een schuimende baard achter
laat omdat zijn andere plicht roept;
het openen van de brug. Voor zover
bekend is het toneelstuk geen au
thentiek Kethels verhaal, maar
voor veel aanwezigen zal het ver
haal ongetwijfeld associaties oproe
pen met de werkwijze van de le
gendarische Kethelse dorpskapper
Piet van Beurden.
Pas enkele jaren geleden legde de
kapper, die aan zijn archaïsche
werkwijze de spotnaam "Piet de
Plukker' overhield, zijn schaar
neer. In sommige opzichten leek
Van Beurden, die ruim zestig jaar
actief was als kapper, wel op de bar
bier/brugwachter.
Kapper
Een half geknipte klant liet de
dorpskapper regelmatig even
wachten om aan een Kethelse boer
een doosje sigaren te verkopen.
Doorgaans gevolgd door een ge
sprek over het wel en wee in het
dorp. Toch had de klant weinig re
den tot mopperen. Want Van Beur
den was in het begin van de jaren
tachtig nog de enige kapper in de
wijde omtrek die voor drie gulden
zijn klanten kortwiekte.
Om het verhaal over de negentien
de eeuwse voorloper van Van
Beurden te laten herleven, zijn ze
ven leden van Radboud druk aan
het repeteren. Duizendpoot Peter
de Vette is ook van de partij. De
ontdekker van het toneelstuk
speelt niet alleen zelf een rol, hij is
ook nauw betrokken bij de organi
satievan de reünie.
Vandaag de eerste aflevering
van een verhalenreeks over (se-
mï)8porter8 die in het Water
weg-gebied zijn geboren en ge
togen, maar hun successen el
ders in den lande of zelfs over
de landsgrenzen behaalden.
Het spite van deze serie wordt
afgebeten door Carel Akemann.
De 58-jarige oud-Vlaardinger,
bij wie het Fortuna-bloed nog
altijd door de aderen stroomt, is
op 2 februari een kwart eeuw in
dienst bij de Koninklijke Neder-
landsche Voetbal Bond (KNVB).
In bijgaand interview verhaalt
het 'manusje van sIIbb' van het
Nederlands elftal echter vrijwel
uitsluitend over z'n Vlaardingse
verleden. Volgende week gaat
hockeyster Trudy HengBt terug
in de tijd.
a
Verder vertegenwoordigt de 37-ja-
rige inwoner van Schipluiden het
korps naar buiten, terwijl het door
hem geschreven jubileumboek
eerder dit jaar verscheen. Doordat
De Vette zich maandenlang door de
archieven van de vereniging heeft
geworsteld, geldt hij langzamer
hand als de grootste kenner van de
rijke historie van de dorpsharmo-
Bouwvakkers
Gaan de reünisten ongetwijfeld te
rug naar het recente verleden. De
Vette kan nog uitgebreid verhalen
over de rol van Radboud in Kethel,
dat voor de oorlog een zelfstandige
gemeente was. Ondanks dat hem
weinig bronnen ter beschikking
stonden, heeft hij toch de nodige
bijzonderheden over de vooroor
logse activiteiten weten op te die
pen. Dat Limburgse bouwvakkers
Kethelaars inspireerden tot het op
richten van een muziekvereniging,
is in het dorp algemeen bekend.
Over het reilen en zeilen in de eer
ste decennia van deze eeuw is uit de
overlevering veel minder bekend.
De Vette weet te melden dat Rad
boud een belangrijke rol speelde bij
de oprichting van de Sint Jacobus-
school in de Kerkbuurt. Als bijzon
dere school kreeg het initiatief min
der rijkssubsidie. De opbrengst van
de eerste concerten werd aange
wend om de katholieke school op te
kunnen richten. Het illustreerde,
dat Sint Radboud in de beginjaren
een bij uitstek katholiek karakter
had.
Pastoor Koevoets gold in de pio-
niersjaren als de peetvader van het
orkest, zijn opvolgers volgden het
wel en wee van het orkest ook op de
voet. Lag de basis van het orkest m
de beginjaren in het Kerkdorp, nog
immer komen veel van de orkestle
den uit de polder.
Splijtzwam
Uit de dorpskern, waar veel her
vormden wonen, recruteerde het
korps aanvankelijk nauwelijks mu
zikanten. Ondanks de geloofste-
genstellingen heeft De Vette het
idee, dat de verdraagzaamheid in
het vooroorlogse Kethel groot was.
Dat had ongetwijfeld met het klein
schalige karakter van het dorp te
maken.
De inwoners van het amper 1000
zielen tellende dorp kenden hun
pappenheimers, hetgeen ongetwij
feld de tolerantie bevorderde. Al
leen in 1931 fungeerde het geloof
als splijtzwam in de vereniging. Le
den van Radboud wilden een open-
luchtconcert op de Polderweg orga
niseren, maar pastoor Saulen
meende daar een stokje voor te
moeten steken. Het concert zou
plaatsvinden op het erf van de ge
broeders Klein, die van protes
tants-christelijke huize waren.
Toen Saulen het concert verbood,
gaven enkele leden van Radboud er
de brui aan.
Deze conflicten behoren echter
reeds lang tot het verleden. De
tachtig leden van het orkest vor
men in dezer dagen een. zeer gemê
leerd, maar vreedzaam gezelschap.
De katholieke signatuur mag nog
steeds herkenbaar zijn, andere ge
loofsrichtingen worden al lang niet
meer geweerd.
Tijdens de reünie hopen alle leden
en ex-leden elkaar weer te treffen.
Maar ook voor buitenstaanders
hebben de onvermoeibare organi
satoren dit weekeinde nog wat in
petto. Zondag vormt het Passage
theater het decor voor het laatste
jubileumconcert, waarin de muzi
kanten hun aanspraak op de titel
'de beste harmonie van Schiedam'
nog eens willen herhalen. N
Na een serieus gedeelte, waarin'
Radboud alle aspecten van het mu
zikale vérmogen nog eens wil de
monstreren, volgt na de pauze een
show in de beste Holly woodtraditie.
Het jubileumconcert begint zon
dagmiddag om 2 uur.
Maasland r- Het toenemend
aantal inbraken in de wonin
gen bij het Maaslandse dien
stencentrum aan de Ham-
merdreef, heeft opnieuw tot
vragen in de gemeenteraad
geleid. Volgens raadslid L.H.
van Ruyven-Van Leeuwen
(CDA) treffen die inbraken
de bewoners niet alleen in
materieel, maar vooral ook in
menselijk opzicht.
„Ze durven zonder begeleiding
haast niet meer naar hun huisjes
te gaan", aldus Van Ruyven,
Ze heeft het college herinnerd
aan de opmerkingen tijdens de
begrotingsbehandeling.
Pal daarop waren er weer twee
inbraken. Ook pleitte ze voor
steun aan de getroffenen via het
project slachtofferhulp.
Ontkennend
Namens de Open Groepering
wees ook F. Abbas op het toene
mende aantal inbraken dat in de
afgelopen tijd tot zeven is opge
lopen.
Op zijn directe vraag of de da
ders al waren gepakt, reageerde
burgemeestér Bloemendaal ont
kennend. „Het onderzoek heeft
nog niet zo veel opgeleverd".
Bloemendaal erkende de zorg eh
de angst en de daar uit voort
vloeiende sociale onrust bij de
bewoners.
Van de slachtofferhulp wordt
volgens haar al gebruik ge
maakt „Alle maatregelen die we
kunnen nemen, zijn al getrof
fen", liet de burgemeester we
ten.
Een rondgang met de politie om
het gebouw heeft geleid tot di
verse maatregelen om de veilig
heid te verbeteren.
Verlichting
Verhoogde surveillance, het
snoeien en verwijderen van
'groen en het plaatsen van meer
verlichting rond het diensten
centrum behoren tot de concrete
maatregelen.
Binnenkort wordt in het dien
stencentrum een gespreks- en
informatiebijeenkomst over het
probleem van de inbraken ge
wijd.
door PAUL VAN DEN BOSCH
ZeistWanneer Jan Huijbregts het doel van ons bezoek aan
de Zeister hossen verneemt, produceert hij een brede glim
lach en zegt: „De herinneringen van Carel Akemann, aha,
dan moet het wel over Fortuna Vlaardingen gaan". Waarop
het sectie-bestuurslid onmiddellijk een anecdote over de
roemruchte Vlaardingse voetbalclub paraat heeft, 'ooit 'ns
eens van Carel gehoord'. Reageert Carel Akemann: „Goh
Jan, knap van jou, dat verhaal was ik allang vergeten".
Waar het hart van vol is, loopt dient'. Vanaf dat moment mocht
de mond van over. De interna
tionals, met wie Carel Akemann
pleegt om te gaan, worden dan
ook regelmatig bestookt met
zijn verhalen over de vergane
glorie van Fortuna Vlaardin
gen. De voetbalglobetrotter, die
in zijn functie als manusje van
alles hij de diverse nationale
teams de ganse wereld heeft be
reisd, heeft nog altijd zijn hart
verpand aan Fortuna VI. Het
geen blijkt uit onderstaande mo
noloog.
„Laatst zei Adri van Tiggelen tegen
me: 'joh Carel, ik zag vorige week
mijn oude kluppie, Oud-Beijerland,
tegen jouw kluppie spelen'. Ze we
ten het eigenlijk allemaal bij de
KNVB, spelers en trainers, dat ik
nog altijd een Fortuna-man ben. Ik
vertel de jongens nogal eens een
verhaal uit de oude doos. Vooral Ri-
nus Michels plaagt me daar nog
weieens mee.
Het zal weinig gescheeld hebben of
ik was op het Fortuna-veld gebo
ren. Mijn moeder zal op de bewuste
zaterdagmiddag wel hard van het
veld naar huis zijn gelopen. Ik kom
uit een groot Fortuna-nest Mijn
grootvader was Jochem Hofland,
die 25 jaar lang, van 1910 tot 1935
voorzitter Ls geweest van de club.
En dat was hij niet alleen, hij was
ook een zakenman en hij heeft uit
eigen middelen een kantine op de
Kethelweg in Vlaardingen-Am-
bacht neergezet
Een prachtige clubhuis, mag ik wel
zeggen. Mijn grootvader verdiende
als uitbater aan de kantine. Dat is
nu de gewoonste zaak van de we
reld, maar toen... Mün opa was zijn
tijd ver vooruit In 1935 zei een aan
tal mensen: 'Het is ongehoord dat
die vent aan het voetballen ver-
Jochem Hofland geen cent meer
aan de kantine verdienen, die hij
zelf had opgericht. Hij trad dan ook
gelijk uit het bestuur. Toevallig
verhuisde Fortuna VI in die tija
naar de Parallelweg en daar werd
met geld van de Volksbond tegen
Drankmisbruik een nieuw kantine
neergezet. Een hokkie van vier bij
vier en minder mooi dan het oude
gebouw.
Wijwater
Fortuna was een pure arbeiders
vereniging. Ik weet nog dat Fortu
na voor het eerst een douche in de
kleedkamers kreeg. Dat hadden de
meesten nog nooit meegemaakt.
Stond er in het clubblad: Hoera, we
hebben een does- De mensen kon
den het niet eens schrijven, zo on
bekend waren ze met luxe-
Ik ben zelf katholiek. Waarom ik
dan niet bij RKWIK ging voetbal
len? Ik was inderdaad een buiten
beentje door voor Fortuna VI te
kiezen, hoewel ik gezien de rest van
mijn familie eigenlijk ook niet an
ders kon. In die tijd, met die ver-rui
ling was dat nog een verschrikking.
Een katholiek, die bij een niet-ka-
tholieke vereniging ging spelen, dat
was ongehoord. Christelijke clubs
dachten bij wijze van spreken dat er
wijwater in de bal zat. Ik kan je zeg
gen: dat is dus niet zo.
Je mocht vroeger pas bij een dub
voetballen als je twaalf jaar oud
was. Mijn eerste wedstrijd, ik weet
het nog goed, was Fortuna VI C2
Excelsior Cl in 1943, midden in de
oorlog. Bij Fortuna ben ik niet ver
der gekomen dan het tweede team.
's Ochtends om tien uur in het
tweede spelen en 's middags ban
ken bij het eerste. Ik ben twee keer
bij het eerste ingevallen, tegen Nep-
tunus en CVV. Toen het betaalde
Klik daar heb je Karei van der Meer", roept Carel Akemann verrast uit. Net nadat de KNVB-official had verteld
over dé kampioenswedstrijd Fortuna VI-VOC in 1944 onder leiding van scheidsrechter Van der Meer, ontwaart hij op
de tentoonstelling '100 jaar KNVB' in de eetzaal in Zeist een foto van de
voetbal kwam werd het tweede
team automatisch een soort C-team.
Uiteindelijk ben ik tot het seizoen
1955-1956 bij de selectie gebleven.
Tierelantijnen
Ik was geen technische voetballer,
ik speelde rechts op het midden
veld, zonder tierelantijnen. Dat is
hetzelfde met mijn baan: dat ge
beurt sober en op de achtergrond,
geen onzinverhalen. Geen goede,
maar wel een bezeten voetballer
dus. Aan mijn werklust lag het dus
niet Ik heb weieens gedacht, als ik
de kwaliteiten van René van der
Gijp of Mario Been had gehad, dan
had ik zeker tien jaar achtereen in
Oranje gestaan. Ik heb die jongens
van nabij meegemaakt waardeer
hun creativiteit maar ik snap echt
niet dat ze met hun talent nooit echt
hebben door gezet
In 1957 werd ik secretaris, de derde
generatie in het bestuur dus, na
mijn grootvader en mijn vader. Met
de laatste heb ik nog even samen in
het bestuur gezeten. Ach, Fortuna
in die tijd, ik zou er een boek over
kunnen schrijven.
Ik heb. het allemaal meegemaakt.
De promotiecompetitie in 1944 toen
Fortuna met de vijf kampioenen uit
de diverse derde klassen moest
strijden om twee promotieplaatsen.
VFC was al zeker en Fortuna moest
in de wedstrijd tegen VOC per se
winnen om ook te promoveren.
Dertig seconden voor tijd stond het
nog 0-0, scheidsrechter Karei van
der Meer. die later een internatio
naal bekende scheidsrechter werd,
keek al op zijn horloge. Uit de laat
ste aanval ontstond een hoekschop
en die kopte Cor Boere binnen: 1-0.
Ik zie het nog voor me, Fortuna
naar de tweede klasse.
Het eerste had een keer veel gebles
seerde spelers, dus de club zou het
wel goed uitkomen als de wedstrijd
op zondag werd afgekeurd. Maar
daar was weinig kans op. Nu had
den we een consul, genaamd Koos
de Wildt. Die was een beetje lui en
die ging 's ochtends echt niet zijn
bed uit om het veld te keuren. Wat
deed-ïe dus op zaterdagavond? Hij
zette een klomp op de rand van het
balkon en als die klomp de volgen
de dag vol met water zat, keurde hij
het terrein af. Dat wisten we bij
Fortuna, dus 's nachts zijn enkele
jongens van de club naar het huis
van De Wildt gegaan, zijn op het
balkon geklauterd en hebben die
klomp vol met water gegooid. Ging
op zondag de telefoon: de wedstrijd
was afgelast.
Eigenlijk heeft Fortuna in Vlaar
dingen altijd het meest aan de weg
getimmerd. Er is nog nooit een club
geweest in Vlaardingen die hoger
heeft gevoetbald. Toen het betaalde
voetbal zich aandiende, meldde de
club zich dan ook gretig aan. Eerst
speelden we in de tweede divisie,
later in de eerste divisie na een be
slissingswedstrijd tegen Tubantia
op het terrein van HFC (2-1). In de
eerste divisie kon Fortuna altijd net
de degradatie ontlopen maar meer
ook niet. Totdat in 1961 een aantal
nieuwe spelers werd aangetrokken,
Jan Hooixnans van Woerden, Eddy
Verweel van Spijkenisse, René Ha
genaars van Leonldas. Uit de eigen
jeugd kwamen daar nog eens Jan
Baksteen, Sjaak Jansen, Jan Kooi
man, Jan Kramer, nog eens Jan
Kramer en Jan Bouman bij.
Met het vermeuwe team werd For
tuna toen kampioen van de eerste
divisie. In de huidige situatie had
dat een plaats in de eredivisie opge- l
leverd, maar toen waren er nog j
twee eerste divisies. In de beslis-
singswedstrijden tegen Heracles
verloren we uit met 1-0, nadat we I
thuis met 0-0 hadden gelijk ge-I
speeld. Weg eredivisie-droom.
Daarna heeft Fortuna nog wat ja
ren in het betaald voetbal gespeeld,
op het laatste onder de naam FC
Vlaardingen. Hoe het daarmee is
afgelopen, is dacht ik wel bekend.
Dat heb ik allemaal niet meer mee- i
gemaakt Op 2 februari 1965 trad ik
in dienst bij de KNVB. Hoe ik daar
verzeild raakte? We hadden met z'n
vieren thuis een speelgoedwinkel.
Op dinsdag was de winkel dicht en
deed ik mijn taken als secretaris
van Fortuna. Dan ging ik naar het
bondsbureau in Den Haag om mijn
zaakjes te regelen. Daaruit vloeiden
weer goede en nuttige contacten
voort, zodoende. En daar was pc
maar wat blij om. Want dat werk in
die speelgoedwinkel beviel me voor
geen meter. Veel te saai en totaal
geen vooruitzicht.
Regelaar
Ik begon als secretaris zaterdag-
voetbal en zes jaar later kreeg ik
mijn huidige baan, die van regelaar
bij internationale wedstrijden. Ik ga
met alle teams op stap. Het is een
goddelijke baan omdat ik nu een
maal bezeten van voetbal ben. La
ter mogen ze mijn as over een voet
balveld uitgooien, neen, dat is echt
geen geintje. Toen de KNVB in
1973 in z'n geheel naar Zeist ging,
ben ik zelf ook in Zeist gaan wonen.
Daardoor is het contact met Fortu
na wat verwaterd. Ik kom er nog
weieens, twee of drie keer per jaar.
Vaker kan niet, wegens mijn druk
ke werkzaamheden
Weetje, vroeger ging ik altijd met
mijn vader naar de Kuip, naar een
interland, en zag dan vanaf het sta
dionplein de lichten in de bestuurs
kamer branden. En dan zei ik tegen
mijn vader: 'daar wil ik later ook*
komen'. Zeventien jaar was ik toen.
Vijftien jaar later had ik zelf de toe
gangskaarten voor de bestuurska
mer in mijn handen. Het eerste wat
ik deed, was mijn vader meenemen.
Pa, nou mag jij er eens in, zei ik'
