Zand erover voor
de beugelschipper
Callenburgstraat moet
overlast voor lief nemen
WERKEN AAN BE
'Geen sprake van een deal'
Maasland blijft tegen
het transportcentrum
'De stamboom is alleen een skelet'
UlAARDiNGS DAGBLAD
SGHIEDAMSE COURANT
NIEUWE WATERWEG COURANT
WD'er Bulva
eist onderzoek
naar 'leugens'
over 't Landje
Kunstenaar
niet eens met
renovatie
In ondergoed
op spoorbaan
Gemeente kan door 'misser' bedrijven niet weren
Rf
Raad geeft
kerstbomen
aan Putman
PvdA-Maassluis
gaat door met
dezelfde ploeg
WMERWKI
400S. 3130 V|aafd,„ge^ Te|e|oon,-
WOENSDAG 20 DECEMBER 1989
PAGINA 13
Vlaardingen Het Vlaar
dingse gemeenteraadslid
Jan Bulva (WD) vermoedt
dat er een spelletje wordt
gespeeld rond het Landje
van Chardon,
Bulva's partij zit al maan
den te wachten op een zo
genaamde verklaring van
geen bezwaar van de pro
vincie, zodat het bewuste
stukje asfalt in Vlaardin-
ger-Ambacht voor het ver
keer kan worden openge
steld.
De provincie zegt die verkla
ring reeds op 30 oktober te
hebben afgegeven. De ge
meente Vlaardingen houdt vol
het stuk nooit te hebben ge
zien.
Omdat hij geen wijs kan wor
den uit de herhaalde tegen
strijdige verklaringen van ge
meente en provincie, heeft
Bulva de hulp ingeroepen van
Schelto Patïjn, de commissaris
van de koningin in Zuid-Hol
land. De VVD'er heeft de in
druk dat of de gemeente, of de
provincie liegt. Hij wil dat Pa
tïjn uitzoekt wie de jokkebrok
is.
Het Landje van Chardon is al
jaren een twistpunt tussen de
VVD enerzijds en de PvdA an
derzijds. De VVD wil het
Landje openstellen voor een
richtingverkeer vanaf de Bur
gemeester Heusdenslaan, om
de drukbereden Burgemeester
Verkadesingel te ontlasten. De
PvdA heeft zich daar altijd te
gen verzet. Toen de twee par
tijen met elkaar in het college
van B en W terecht kwamen,
kreeg de VVD haar zin. De be
nodigde verklaring van de
provincie werd aangevraagd,
maar arriveerde nooit op het
Vlaardingse stadhuis. Ten
minste, dat zegt de gemeente.
Bulva verraste de raadscom
missie verkeer en vervoer vo
rige week met een nieuwtje:
hij had zelf eens naar de pro
vincie gebeld om te vragen
waar de verklaring bleef en
toen te horen gekregen dat het
stuk al lang in Vlaardingen
lag. Gemeenteambtenaren
weerspraken dat met klem.
Pas een dag later kregen ze
naar hun zeggen het papier
voor het eerst onder ogen: een
copie die de provincie desge
vraagd via de fax bad ver
stuurd.
Jan Bulva wil koste wat kost
de ware toedracht weten. De
WD heeft haar aanhang be
loofd dat het Landje nog voor
het eind van dit jaar openge
steld zou worden. De partij
kan die belofte nu niet meer
waarmaken. Bovendien is de
kwestie hoogst actueel gewor
den door de acties van boze be
woners in Ambacht. Zij heb
ben schoon genoeg van ae po
litieke besluiteloosheid over
het verkeersplan voor hun
wijk.
door TH EO VAN PELT
Maassluis Nog regelmatig
fietst Jaap Oosterlee (66) naar
zijn schip Vertrouwen in de
haven van Maassluis voor on
derhoud. De meeuwen kun
nen nogal huishouden en af
en toe moet er toch een dweil
over het dek.
Dagelijks uitvaren om rivier
zand te winnen en dat vervol
gens vervoeren naar thuishaven
Maassluis, dat doet hij niet meer.
Het zou best wel kunnen, want
alle benodigde papieren heeft
Oosterlee nog. „Als ik wil", zegt
hij, „kan ik zo aan de slag, maar
ik vind het onderhand welletjes.
Misschien dat ik in de zomer, als
ze me bellen, nog eens een
vrachtje doe".
De zandhandel begon bij de
grootvader van Jaap Oosterlee.
Opa haalde met een kleine
schuit zand uit Loosduinen en
bracht het naar de Westlandse
tuinders en boeren. Vader nam
vervolgens het werk over en
kocht in 1922 een motorboot die
op maat was gemaakt, zodat-ie
precies door de Monsterse sluis
paste in Maassluis. Later vormde
Jaap, met broer en pa, een firma
die langzaam aan overging op
grotere schepen. Het resulteerde
uiteindelijk toen vader Oos
terlee al was overleden in het
bezit van de zandbakken Joma
Met het relaas van Jaap Ooster
lee is de serie Werken aan de
Waterweg tot een einde geko
men. Auteur en fotograaf Jheo
van Pelt nam in het afgelopen
half jaar veertien bij de rivier
onlosmakelijk verbonden werk
zaamheden onder de loep. De
mensen die aan het woord kwa
men, hebben allemaal één ge
meen: ze zijn 'gek1 van water.
Opvallend in de serie was de rol
van de voortschrijdende tech-
niek die het werken aan de Wa- g
terweg danig heeft veranderd, g
Ook de verontreiniging van het 5
water is een steeds terugke-
rend onderwerp gebleken. o
en Vertrouwen.
De Oosterlees waren zogenaam
de beugelschippers. Ze voeren
naar de Nieuwe Merwede, de
Amer of het Hollands Diep met
een werktuig aan boord dat veel
weg had van een enorm schep
net.
Beugelen
„Die beugel sleepte achter het
schip over de bodem en raakte zo
gevuld met rivierzand. Dan
haalden we het op en stortten
het zand in het ruim. Als we vol
waren, keerden we terug en ging
de lading naar Westlandse tuin
ders en boeren", vertelt de zand-
winner. „Zo hadden we een ei
gen handel. Na 1951 maakte de
beugel plaats voor een grijper.
Toen gingen we niet meer beu
gelen, maar knïjperen".
Inmiddels is zijn broer gestopt en
blijft de schipper over met een
vrijwel stilliggende eenmans
zaak. Het lijkt een aflopende
zaak te zijn met de beugelvaart;
ook landelijk gezien. Oosterlee
kan daar over meepraten, want
hij is voorzitter van de coöpera
tie grind- enzandbedrijf inRhe-
nen, waarbij veel beugelschip
pers zijn aangesloten.
Hij zegt: „Die coöperatie is des
tijds uit nood geboren. Het ging
Beugelschipper Jaap Oosterlee
heeft zijn 'Vertrouwen' nog
steeds, al is het tegenwoordig
meer voor plezlervaart dan dat
het schip dienst doet als zand
schuit.
niet goed met de zandwinning
tot de overheid een gebied aan
wees, waar wij lange tijd kunnen
afgraven. De schippers die zich
in de coöperatie verenigden, zijn
voorlopig verzekerd van een be
paalde opbrengst Als in het
voorjaar van 1991 de boel echter
op is, komt weer de vraag naar
voren hoe het verder moet".
Moeilijk
Het winnen van zand, verduide
lijkt hij, is in de loop der jaren
moeilijker en moeilijker gewor
den. Oorzaak daarvan is dat veel
rivieren tegenwoordig sterk zijn
verontreinigd. Oosterlee: „Het is
uiteraard niet toegestaan giftig
zand te verkopen. Bovendien
kun je een rivier niet eindeloos
afgraven. De overheid heeft
grenzen bepaald en die zijn nu
vrijwel overal bereikt".
De Maassluisse schipper is zélf
vader van vier kinderen, maar
niet één wil zijn 'levenswerk'
overnemen. Daarvan wakker
liggen, doet hij geenszins, „ik
heb gezegd: als je kunt leren,
moetje dat doen. Schipper kun je
altijd nog worden".
Zijn zandschuit zal overigens
niet werkeloos blijven liggen.
„Mijn vrouw vond dat we de
Vertrouwen niet moesten ver
kopen. Je kunt er goed mee op
vakantie gaan. We zijn al vaker
met een groepje weggeweest Al
les tot en met de surfplanken
gaat dan mee. We leggen aan
in een meer en", voegt Jaap Oos
terlee er aan toe alsof daarover
een misverstand zou kunnen be
staan, „wij vermaken ons pri
ma"
Schiedam Een kort geding
tussen de kunstenaar Bram
Uil en de gemeente Schiedam
over een woningrenovatie is
gisteren op het laatste mo
ment opgeschort. De advoca
ten van beide partijen willen
eerst proberen het geschil on
derling teregelen.
Uil verwijt zijn huisbaas, Ge
meentelijk Woningbebeer, dat
die zich niet houdt aan afspra
ken over de renovatie van zijn
onderkomen in het complex op
de hoek van de Lange Achter
wegen de Hoogstraat. Afgespro
ken was dat de oude sierplafonds
zouden worden gerestaureerd.
Uil kreeg echter in een deel van
zijn woning moderne systeem
plafonds. Hij stapte naar een ad
vocaat, omdat hij vindt dat Wo-
ningbeheer de huurders niet se
rieus neemt, Uil noemt de ge
meente arrogant.
Woningbeheer geeft toe dat de
renovatie niet helemaal, volgens
afspraak is verlopen. Directeur
Ton Verdoes beroept zich op
technische overmacht: „Voor
een deel moesten we wel sys
teemplafonds aanleggen omdat
anders de bedrading niet wegge
werkt kon worden- Maar in de
voor- en achterkamer van Bram
Uil zijn de plafonds met oma-
t inenten voor veel centjes opge
ld knapt".
Het probleem was volgens Ver
does dat de wensen van de bewo
ners pas op tafel kwamen toen
het renovatieplan al was goedge
keurd. Volgens de directeur
werd desondanks zoveel moge
lijk rekening gehouden met w^t
de huurders wilden, Zo zijn de
oude tussendeuren in Uils wo
ning eveneens voor veel geld op
geknapt
De klacht van een andere bewo
ner van het complex dat hij te
gen zijn zin een moderne voor
deur kreeg vindt Verdoes niet
terecht. „We zaten in een blokje
van tien huizen met drie ver
schillende typen voordeur. We
hebben daarom één type deur
voor alle huizen laten maken.
Niet zomaar een woningwet
deur, maar een die naar ons idee
recht doet aan het historische
karakter van de panden".
Het overleg tussen de advocaat
van de gemeente en die van de
kunstenaar vindt vrijdag plaats.
Levert dat geen resultaat op, dan
komt de zaak alsnog voor de
rechter.
Vlaardingen Waarom hij daar
zo liep, kon hij zelf later ook niet
verklaren. Maar voordat er on
gelukken konden gebeuren, had
de Vlaardingse politie de vijftig
jarige man zonder vaste woon-
of verblijfplaats gisteravond van
de spoorbaan geplukt.
Slecbts gekleed In ondergoed
banjerde de 'wandelaar' bij sta
dion Vlaardingen-Centrum over
pde^xaüs. Uit zijn verklaring kon
politie uiteindelijk opmaken
dat de man regelmatig hulp
krijgt van{, medewerkers van de
Paüïuskerk in Rotterdam. Daar
werd de man vervolgens heen
gebracht-
Vlaardingen Omdat de gemeente Vlaardingen
heeft verzuimd een degelijk bestemmingsplan te
maken, komt er weinig terecht van het beleid be
drijven uit de Oostwijk te verplaatsen naar indus
triegebieden.
Volgens wijkbewoners is de laat
ste tijd juist een ontwikkeling in
omgekeerde richting aan de
gang. Het is voor Vlaardingse
ondernemers aantrekkelijker
hun dure bedrijfspand in een in
dustriewijk op te geven en zich
te vestigen in een goedkoop
pandje in de Oostwijk. In dat
deel van de gemeente gelden
geen strenge bepalingen voor
het gebruik van panden. Tenzij
het om bedrijven gaat die een
hinderwet nodig hebben, mogen'
ondernemers er zich vrij vesti
gen.
Dat het juridisch kader voor be-
drijfsverplaatsingen uit de Oost
wijk ontbreekt, kwam deze
week aan het licht na ^en pro
testbrief van bewoners van de
Callenburgstraat Met de vesti
ging van Mobiele Reiniging
Vlaardingen, een bedrijf dat is
gespecialiseerd in het opknap
pen van gevels, is voor hen ae
maat vol. Men vraagt zich af wat
er nog terecht komt van het met
veel ophef gepresenteerde be
leid om van Oost een woonbuurt
temaken.
De Callenburgstraat zet vraagte
kens bij het nut van investerin
gen in nieuwbouwwoningen,
herinrichting van de straat en
het planten van bomen, zolang
overlast veroorzakende bedrij
ven ongehinderd hun gang mo
gen gaan. „Op die manier wordt
ons leefmilieu verpest", schre
ven zestien gezinnen uit de
straat vorige week aan de ge
meente. Ze lieten niet onver
meld dat het pand dat MRV had
betrokken, eigendom is van ex-
wethouder Chris van Roon. Dat
uitgerekend een oud-stadsbe
stuurder het gemeentelijk beleid
doorkruist, zet veel kwaad
bloed.
Op het stadhuis heeft men wel
begrip voor de klachten. Maar er
kan weinig aan worden gedaan,
maakt een woordvoerder duide
lijk. Door het ontbreken van een
deugdelijk bestemmingsplan
gelden voor ondernemers wei
nig of geen beperkingen. De be
wuste bedrijven uitkopen zou de
enige mogelijkheid zijn, maar
daar heeft de gemeente geen
geld voor.
Laatste middel is het weigeren
van een hinderwetvergunning.
Maar of Mobiele Reiniging
Vlaardingen zo'n vergunning
nodig heeft, wordt betwijfeld.
„We denken van niet, omdat het
pand alleen voor opslag wordt
gebruikt", aldus de zegsman van
de gemeente. Kortom, de buurt
moet het lawaai en de stank van
automotoren bij het laden en los
sen maar voor lief nemen.
Directeur A.F.M. Dekkers van
MRV was verbaasd door de actie
van de buurtbewoners. Die heb
ben hem nooit laten weten over
last van zijn bedrijf te ondervin
den. Ook Jan Schoonhoven, ei
genaar van garage Off Road
Center in de Callenburgstraat,
kijkt vreemd op van de protest
brief. „Wij zitten hier al zeven
jaar en hebben een goede band
met de buurt Veel buren zijn
klant bij ons".
Bij Off Road Center worden au-
tos gerepareerd. Het bedrijf
sleutelt ook aan motorfietsen en
verkoopt daar accessoires voor.
Schoonhoven kan zich niet beu
gen dat de gemeente hemooit
heeft gevraagd zijn bedrijf te
verplaatsen naar een industrie
gebied. Zo'n verzoek zou hem
trouwens slecht uitkomen: „Mo
torrijders zijn gezelligheïdsdie-
ren. Ze komen graag bij een be
drijf in een woonbuurt. Ze zou
den ons mijden als we in een in
dustriewijk zaten".
Wat de betrokkenheid van oud-
wethouder Van Roon betreft,
daarover haalt men op het stad
huis de schouders op. „Hij over
treedt de regels toch niet door
daar een pand te verhuren? Lo
gisch dat die man geen dief van
zijn eigen portemonnee wil zijn".
Vlaardingen De raad weet alles of
had althans alles kunnen weten van
de onderhandelingen tussen provincie
en gemeente over de afvalberging Uc-
kcbacrt. De beschuldiging van SP'er
Remi Poppe dat buiten medeweten
van de gemeenteraad een 'deal' is ge
sloten met de provincie wijzen burge
meester en wethouders van de hand.
Het Vlaardingse college heeft niet in
gestemd met de puinstort in het recre-
tatiegebied tussen Vlaardingen en
Maassluis om een financieel voordeel
tje binnen te halen, melden zij in hun
antwoorden op de vragen van Poppe.
Zij hebben ook niet van de nrovincie
de toezegging gekregen, dat het ter
rein van de oude gasfabriek aan de
Hoflaan sneller wordt gesaneerd als
zij geen blokkades opwerpen voor de
puinstort.
De SP'er, die had gevraagd om alle
brieven, nota's en bespreklngsversla-
ging over de vuilstort, krijgt een
standje van burgemeester en wethou
ders. „Die stukken zijn allemaal voor
raadsleden ter inzage gelegd. U had
daarvan kennis kunnen nemen".
Vlaardingen Op het dak
van de Stadsgehoorzaal staan
sinds gistermiddag weer drie
kerstbomen. Met dat roeren
de gebaar hebben de leden
van de Vlaardingse gemeen
teraad Marten Putman ge
lukkig gemaakt
Onder toeziend oog van Jan van Hemert plaatst de brandweer nieuwe kerstbomen op het dak van de Stadsgehoorzaal. Putman is weer
gelukkig.
Maasland De Maaslandse ge
meenteraad blijft tegenstander
van een regionaal transportcen
trum in de Oude Campspolder-
Zuid. Mét exact dezelfde stem
verhouding als in juni werd gis
teravond opnieuw een voorstel
verworpen om een transport
centrum voor het Westland mo
gelijk te maken. Het bezoek van
gedeputeerde Loudi Stolker be
gin december om de raad op an
dere gedachten te brengen blijkt
geen enkel effect te hebben ge
had.
Voor Stolker zal de herhaalde
Maaslandse afwijzing geen ver
rassing zijn. Na afloop van haar
vorige overleg had zij al de con
clusie getrokken, dat de stem
verhouding ongewijzigd zou blij
ven: zeven tegen en 2es voor.
De ontwerp-herziening van het
streekplan Zuid-Holland West
werd evengoed een maand gele
den al ter visie gelegd. De pro
vincie kan rekenen op bezwaar
schriften van de gemeente
Maasland en de reconstructie
commissie Midden-Delfland.
Mogelijk zal ook Maassluis be
zwaar aantekenen.
Mocht de provincie de bezwaren
afwijzen dan kan Maasland bij
de Kroon in beroep gaan tegen
een provinciale aanwijzing. Stol
ker zei begin december daarmee
rekening te houden. Deson
danks verwacht zij dat de eerste
paal in 1992 de grond in kan. De
tegenstemmers op hun beurt lie
ten er gisteravond geen twijfel
over bestaan dat zij een provinci
ale aanwijzing verwachten.
Vlaardingen Genealogie is
een hobby die mensen niet
loslaat. Harm-Jan Luth weet
uit zijn ervaring als mede
werker op het Vlaardings
stadsarchief, dat sommige
mensen er zelfs volledig aan
verslaafd raken. Die zitten
dag en uur in het archief om
naspeuring te doen naar hun
stamboom. Mede voor die
mensen heeft Luth een boek
je geschreven De familie
Droppert te Vlaardingen,
1710 tot 1939 en heeft het
archief een expositie inge-J*
richt in de bibliotheek aan de B
Waalstraat. 1
Luth heeft voor zijn boekje maar I
een voorbeeld gekozen, een fa-o
mille die al heel lang in Vlaar- S.
dingen woont en waar veel ma- 2
teriaal over te vinden is: de fami-
lie Droppert, waarvan de beken
de beeldhouwer Leen Droppert
een telg is. De boodschap van
Luth is: wie zijn stamboom on
derzoekt, moet het niet laten bij
een opsomming van alle geboor
te- en sterfdata en woonplaatsen.
3e t zijn juist d e verhalen er om -
heen, die zo'n stamboom levend
maken. En die zijn dikwijls ook
te vinden. De stamboom is alleen
maar een skelet".
Met de Dropperts heeft Luth het
wel heel erg getroffen. Die fami
lie kende een tak waarover sme
uïge verhalen bekend zijn. Bo
vendien: Hie tak is uitgestorven,
dus niemand hoeft zich te scha
men voor die verhalen. De lijn-
Arij Droppert (1741-1796) loopt
al snel dood. Luth kon zonder
bezwaar melden, waarom veld
wachter Arij Droppert en zijn
vrouw Reinoutjé van der Velden
van hun zeven kinderen meer
verdriet dan vreugde hadden en
hoe het lev§n in dat gezin werd
bepaald door armoede en crimi-
De expositie over stamboomon
derzoek In oprichting. Luth: 'De
stamboom is alleen een skelet'
naliteit.
Op de expositie zijn talloze oude
foto's te zien van leden van de
familie Droppert Maar ook han
gen er in de uitstalkasten foto's
van'historische plekjes in Vlaar
dingen en groepsportretten. De
si tie is tot en met 16 januari
ichtigen.
Maassluis De Maassluisse
PvdA gaat in 1990 met nagenoeg
dezelfde kandidatenlijst de
raadsverkiezingen in als vier
jaar geleden. De eerste acht
plaatsen op de lijst worden inge
nomen door de zittende raadsle
den. De negende tot en met de
elfde plaats zijn toebedeeld aan
nieuwkomers.
Lijsttrekker wordt wethouder
Anton Wustrow. Op de tweede
plaats staat fractievoorzitter Ro
bert Punt. Daarna volgen Pieter
Hoogenraad, Yvonne de Groot,
Pieter Roelofs, Martin Burger,
Anton Bijtenhoom en Hans de
Bruin. Negende is Piet de Groot,
tiende Pieter Kromdijk en elfde
EdBiesbroek.
Van de laatste drie maakt alleen
Piet de Groot kans op een raads-
zetel. De sociaal-democraten
gokken bij de verkiezingen op
één zetel winst omdat Groen
Links zich uit de strijd heeft te
ruggetrokken. De kiezers van
die partij zullen naar verwach
ting op de PvdA stemmen.
De PvdA stelde de kandidaten
lijst gisteravond vast op een
drukbezochte ledenvergadering
in zaal De Kern. Over de rangor
de werd nauwelijks gediscus
sieerd. Alleen de positie van An
ton Bijtenhoom en Hans de
Bruin stond aan het begin van de
avond niet vast
De theaterdirecteur was hevig
ontstemd, toen vorige "week de
kerstcomen die hij had neerge
zet al na een dag waren gestolen.
Alle raadsleden hebben spon
taan een tientje gelapt om het
verlies goed te maken.
VVD'er Jan van Hemert was ra
zend toen hij het bericht over de
gestolen bomen in de krant las.
Neemt er eens iemand een leuk
initiatief, dacht hij, wordt het zo
nóg de grond in geboord. Van
Hemert schreef meteen briefjes
aan alle raadsleden en die bracht
hij samen met zijn vrouw zater
dag rond.
Zondag wist Van Hemert al, dat
op twee na alle 35 leden van de
raad zijn initiatief steunden. Al
leen de leden van
SGP/RPF/GPV, die principieel
tegen alles zijn wat met de Stads
gehoorzaal van doen heeften die
ook een wat andere opvatting
hebben over het kerstfeest,
droegen geen steentje bij. Maar
daar beeft Van Hemert die res
pectvoor. „Rien Lensveltzei wel
tegen mij: Joh, ik ben net zo ter
gen vandalisme als jSj. Misschien
nog wel meer". Burgemeester
Fred van Lier en gemeentese
cretaris Bram van Beuzekom ga
ven ook een tienje, en zo kwam
het raadslid toch aan zijn 350
gulden.
Na het inzamelen van het geld
was er nog één probleem. De
Stadsgehoorzaal kon geen men
sen vrijmaken om de drie kerst
bomen op het dak te zetten. Een
telefoontje met de brandweer
bracht uitkomst. Die wilde dat
karweitje wel uitvoeren.
„Ik heb die actie nadrukkelijk
op persoonlijke titel gevoerd",
zegt Van Hemert, die door zijn
partij op eeri onverkiesbare
plaats op de lijst is gezet. „Ik wil,-
de het buiten de politiek hou
den".-Maar in zijn briefje aan de
raadsleden noemt hij die politiek
wel: „Zo kunnen wij ook eensla-
ten zien, dat wij niet altijd vech
tend over straat rollen", spoorde
Van Hemert zijn collega-raads
leden aan om mee te doen.
De reacties op wat misschien wel
zijn laatste goede daad in de polL
tiek is, hebben Van Hemert pier
zier gedaan. „Echt overweldir
gend. We moesten ook een keer
tje iets doen. Anders durft strakt
niemand het nog aan eens iets
leuks te verzinnen, uit angst
voor vandalisme". De VVD'er
vindt het heel belangrijk, dat er
leuke dingen blijven gebeuren
in Vlaardingen. „Want om'het
eens met een variant op Coupe;
rus te zeggen: zo ik iets ben, ben
ik een