liflös
Zwalkende politiek
werkt vervreemdend
'Veel te hard werken
voor te weinig geld'
19
SPORT
Voordrachtskunst
is geen toneelspel
KOK(KIN)
ACHTERtRONP
k
OP CURSUS
^SCHIEDAM
IVLAARDÏNGÉN-
iSCHiEDAM j
fVLAARDÏNGENl
Restaurant "Het Jagershuis"
BESTEMMINGSPLAN "VAN
HOGENDORPLAAN E.O."
KJXVB-voorlichter De Leede had eigenlijk melkboer moeten worden
DE BAKERMAT
Dementie
Dementie is eeo verschijnsel waarmee veel ouderen
te maken krijgen. Eén van de therapieën tegen deze
vorm van 'geheugenverlies' is de zogenaamde vali
dation therapy, in Amerika ontwikkeld door Noami
Feil Beweerd wordt dat deze benadering familiele
den houvast biedt om op een nieuwe manier contact
te leggen met dementerende mensen.
Over dit onderwerp houdt dienstencentrum 4 Mo
lens op dinsdag 27 februari een informatiemiddag
Gastspreekster is Annie Bijlsma, die jaren in ver
pleeghuis Driemaasstede heeft gewerkt en daar veel
ervaring opdeed met de therapie. Op de bijeenkomst
wordt ook de documentaire De verloren tijd' ver
toond. Deze film volgt een echtpaar waarvan de
man aan dementie lijdt.
De bijeenkomst begint om half twee.
Alaaf voor prins Frans
Frans de Tweede, die volgende week definitief af
scheid neemt als Schiedamse carnavalsprins, ver
geet dit jaar ook de scholieren niet Vormt de voor
man van de Rietzeilers tijdens het carnavalsweek
einde het middelpunt van de festiviteiten in de
Blauwe Brug, reeds vrijdag bezoekt hij de vso-school
De Wegwijzer.
Op de school voor speciaal voortgezet onderwijs aan
de Burgemeester Honneriage Gretelaan maakt
prins Frans onder meer het witte schaap van de
school bekend.
Leiders voor jeugdtuin
Nu de lente zich al weer aandient, staat het jeugdtui-
nenseizoen ook weer voor de deur. Net als andere ja
ren leren honderden kinderen op de verschillende
tuin en complexen in de stad de eerste beginselen
van het moestuinieren.
De kinderen worden begeleid door mensen met een
bijzondere belangstelling voor het werk in de tuin.
De Schiedamse plantsoenendienst is op zoek naar
mensen, die deze taak op zich willen nemen.
Tuinleiders helpen de kinderen twee maal per week
van 16.00 tot 18.00 uur. Van april tot oktober krijgen
de tuiniers de leiding over een groep van ongeveer
twintig kinderen. Voor hun inspanningen worden
de cursusleiders beloond met een vergoeding van 17
gulden per keer. Belangstellenden kunnen zich tele-
ionisch aanmelden op nummer 4260500, toestel 356.
Muziekkorpsen
Geen Koninginnedag, Haring- en Bierfeest, of Sin
terklaasintocht, of ze zijn van de partij. Bij elk open
baar evenement blazen de Vlaardingse muziek
korpsen hun partijtje meer, hun aanwezigheid is
even vanzelfsprekend als die van de agent en de
EHBO'er van het Rode Kruis.
Evengoed hebben muziekkorpsen vaak een lange
en moeizame (ontstaans)geschiedenis. H. de Ruiter,
secretaris van de Federatie van Vlaardingse Mu-
zing voorde historische vereniging Vlaardingen.
Aan bod komen niet alleen de bestaande muziek
korpsen, maar ook de verdwenen gezelschappen,
zoals Hollandia, Concorde, De Schutterij, Volhar
ding en JeruëL De lezing met dia's wordt ge
houden in een zaal van de Bethelkerk aan de Burge
meester Verkadesingel en begint om half acht.
Lekker warm
De scouts zitten er weer warmpjes bij. De oude gas
kachels in het scoutingcentrum in de Broekpolder
zijn eindelijk vervangen door een moderne cv-in-
stallatie. Het geld voor deze operatie werd beschik
baar gesteld door het Nationaal Jeugdfonds, de
stichting Voormalig Weeshuis en de gemeente
Vlaardingen.
kunst- en knutsetmarkt
annex open podium, wijk
centrum De Erker, hele dag.
ruilbeurs dienstencen
trum 4 Molens, 13.30 uur.
dinsdag 27 februari
informatiemiddag over
dementie, dienstencentrum
De 4 Molens, 13.30 uur.
lezing voor ouderen, the
ma Alleen maar niet een
zaam, Sint Jan de Doper-
kerk, 13.30 uur.
vrijdag 23 februari
film Rituelen, Filmhuis,
21.30 uur.
concert organist Hilde-
brandt Otto en vocaal en
semble Merula, Dorpskerk
Schïedam-Kethel, 19.30
uur,
lampionoptocht vanaf
Trefpunt Oost, 1S.4Suur.
camavalsdisco, Trefpunt
Oost, 13.00 uur.
Jules Deetder met Kiezen
of Decider In Passagethea
ter, 20.15 uur.
Mars Teunlsz met 'En nu
willen we eindelijk wel eens
weten wat er in die grote
doos zit', Teerstoof, 20.30
uur.
zaterdag 24 februari
'De witte telerand', pop
pentheater Heksenketel,
Teerstoof, 14.00 uur.
musical Up on the roof.
Passagetheater, 20,15 uur.
gitaarconcert Lydia Gita-
na, Teerstoot, 20.30 uur.
zondag 25 februari
orgelconcert Ronald
Schollaart, Ned. Protestan
tenbond, 14.30 uur.
vrijdag 23 februari
film Dangerous liaisons,
filmhuls Harmonie, 21.30
uur,
zaterdag 24 februari
film Dangerous liaisons,
filmhuis Harmonie, 20.30
uur,
zondag 25 februari
concert Marcel Mandos
(hobo) en Gilbert den Broe
der (piano) in het Visserij
museum, 15.00 uur.
dinsdag 27 februari
lezing Vlaardingse mu
ziekkorpsen, Bethelkerk,
20.30 uur.
te Hoek van Holland
Wij zoeken voor uitbreiding van onze keukenbri
gade een enthousiaste, vakbekwame zelfstandig
werkende
Sollicitaties na telefonische afspraak 01747-2251
of 5027 vragen naar de heer Moerman.
GEMEENTE VLAARDINGEN
De burgemeester van Vlaardingen maakt inge
volge het bepaalde in artikel 26 van de Wet op
de Ruimtelijke Ordening bekend, dat met in
gang van vrijdag, 23 februari 1990, gedurende
één maand op de afdeling Stadsontwikkeling
(kamer 310) en de afdeling Algemeen Bestuur
lijke en Economische Zaken (voorlichting), voor
een ieder ter inzage ligt het door de gemeente
raad op 7 februari 1990 vastgestelde bestem
mingsplan "Van Hogendorplaan e.o.'\
Overeenkomstig het bepaalde jn artikel 26,
juncto artikel 27 van de Wet op de Ruimtelijke
Ordening kunnen zij, die zich tijdig met bezwa
ren tot de gemeenteraad hebben gewend, ge
durende de hierboven genoemde termijn, be
zwaren indienen tegen de vaststelling van het
bestemmingsplan bij het college van Gedepu
teerde Staten van Zuid-Holland, Postbus
90602,2509 LP te 's-Gravenhage,
Het vastgestelde bestemmingsplan heeft be
trekking op de reconstructie van de route Van
Unden van den Heuvellsïngel-Van Hogen
dorplaan.
Vlaardingen, 22 februari 1990.
De burgemeester van Viaardingen,
(get.) A.A.J.M. van Lier
Rotterdams Nieuwsblad
donderdag
22 februari 1990
door JOOP BREEDVÊLD
Politieke partijen hebben nog exact
een maand de tijd om het kiezers
volk te overtuigen, dat hün plan
nen de beste zijn. De dans om het
pluche wordt volgens beproefd re
cept opgevoerd. Op verkiezingsbij
eenkomsten klinken fraaie belof
ten, affiches schreeuwen wervende
slogans en tijdens forumdiscussies
wordt het beleid van tegenstanders
beschimpt. Zo zit het politieke be
drijf nu eenmaal in elkaar.
Op de achtergrond van dat politie
ke steekspel voltrekken zich twee
belangrijke processen. Enerzijds
speelt de zorgwekkende afkalving
van het kiezersvolk een belangrijke
rol in de verkiezingsstrijd. Ander
zijds zaaien politici met hun verkie
zingspraat soms grote verwarring,
terwijl zij juist duidelijkheid zouden
moeten scheppen.
Het lijkt niet onlogisch dat er een
verband bestaat tussen die twee
processen, maar politici zullen de
laatsten zijn om dat toe te geven.
Desinteresse
De groeiende desinteresse voor het
politieke bedrijf werd deze week
weer eens pijnlijk duidelijk toen
lijsttrekker Aad Wiegman van de
PvdA in Schiedam 'zijn' verkie
zingsprogramma aanbood aan de
twee jongste stemgerechtigden van
die stad. Beiden lieten er geen en
kele twijfel over bestaan dat zij van
bun democratisch recht om een 0
vakje in te kleuren geen gebruik
zullen maken. „Ik vind net wel =-
best", zeiden Jenny en Ibrahim in -3
koor. Duidelijke taal van een gene- d
ratie die de schouders liever op- g
haalt dan ze er onder te zetten.
Politici vragen zich al jaren af hoe
het toch komt dat de opkomst bij <5
verkiezingen zo tegenvalt De ant- 2
woorden raken helaas maar zelden -2
de kern. Natuurlijk leidt wollig en
verhullend taalgebruik niet tot en- John Banstluijjen maak, ais
nmm
i De Vlaardingse PvdA-lijsttrekker
y, - <Jui lii riaiioi lulled i 11laartt ais cw oic
thousvasme, Evenmm als impopu- gebruik van de mogelijkheid om van-
.11r-n rYiAnrrPoP hn ptI r*nrYir\lkav-i_
laire maatregelen en de complexi
teit van de politiek een stembus
koorts veroorzaken.
Maar vooral fnuikend is het oppor
tunistisch zwalken dat juist aan de
vooravond van verkiezingen op
vaak genante wijze gebeurt.
Politieke partijen in de drie Water
weggemeenten kunnen zich helaas
niet onttrekken aan die schijnbare
af een maand voor de verkiezingen
zijn verkiezingsbiljet op te hangen.
wetmatigheid. Het CDA in Maas
sluis bij voorbeeld. Die partij laat
met haar nieuwe pleidooi om
zwembad Dol-fijn misschien toch
maar op te kalefateren, en af te zien
van een nieuw en peperduur
zwemparadijs aan de Uiverlaan,
aan duidelijkheid niets te wensen
over.
Want wat willen de confessionelen
nu eigenlijk? Toen de discussie en
kele maanden geleden naar een
hoogtepunt werd gevoerd, deden
de CDA-kopstukken alle mogelijke
moeite om een splijtzwam in eigen
gelederen te verdoezelen. Wethou
der Izaak van der Knaap was on
verbloemd voorstander van de va
riant zwemparadijs. De rest van de
fractie murmelde wat kritische
woorden, maar schaarde zich om
wille van de eenheid achter zijn
wethouder. De partij was belangrij
ker dan de bijna 10.000 inwoners
die zich met handtekeningen tegen
het nieuwe bad uitspraken.
Oprakelen
Met de verkiezingen in zieht rakelt
het CDA de zwembaddiscussie
weer op. Als de partij, zoals progno
ses doen vermoeden, sterker uit de
verkiezingen te voorschijn komt,
wil ze alsnog onderzoeken of Dol
fijn niet moet worden opgeknapt
Opportunistischer kan het nauwe
lijks.
Eerst solt het CDA met de belangen
van de bevolking de vrouwen
van CDA-raadsleden werden er
nota bene op uitgestuurd om hand
tekeningen tegen een nieuw zwem
bad op te halen door een conflict
met het college van B en W en zijn
eigen afgevaardigde daarin uit ae
weg te gaan. Nu proberen de con
fessionelen diezelfde bevolking te
paaien door zich te profileren als de
partij die dat vermaledijde zwem
bad wellicht nog kan tegenhouden.
Als een politieke partij er openlijk
voor uititomt dat ze afhankelijk
van de stembusuitslag bepaalt van
welk walletje ze wil snoepen, is dat
voor veel kiezers reden genoeg hun
vertrouwen in de politiek op te zeg
gen.
Zig-zag
Een zig-zagkoers varen is geen ex
clusief kenmerk van het CDA. De
WD weet ook wat schipperen is.
In het verkiezingsprogram van de
Schiedamse liberalen wordt een
prominente rol aan de auto toebe
dacht, en pleiten de opstellers voor
een op- en afrit naar rijksweg 19
voor Schiedam-Noord. Nooit heb
ben de liberalen het nut van die
nieuwe snelweg door het groene
Midden-Delfland betwist Maar op
een verkiezingsbijeenkomst vorige
week in Maassluis bleek de regio
nale WD opeens vraagtekens te
zetten bij de wenselijkheid van
rijksweg 19. De Schiedamse wet
houder Luub Hafkamp vond 'rail-
verbindingen' zo'n slecht alterna
tief nog niet
Lieten de liberalen zulke geluiden
ook horen toen hun partijgenote
Neelie Smit-Kroes minister van
verkeer en waterstaat was? Nee,
want toen stonden er nog geen ver
kiezingen met 'het milieu' als grote
publiekstrekker voor de deur.
„De macht van het woord". Het
is een gezegde dat Dineke Rood-
enburg tijdens haar cursussen
vaak uit de mond laat vallen.
Want zij leert mensen door het
voordragen van proza en poëzie
hun gedachten in woorden uit te
drukken.
De cursusleidster legt er de na
druk op dat voordrachtskunst in
de eerste plaats woordkunst is.
„Bij declameren maken we geen
gebaren, Het is geen toneel. De
stem is het enige instrument dat
we gebruiken om een stuk tekst
te laten leven".
De deelnemers zoeken zelf hun
teksten uit en gaan thuis aan het
oefenen, voordat zij het stuk in
het openbaar ten gehore bren
gen. Roodenburg vindt dat haar
leerlingen het zichzelf meestal
niet gemakkelijk maken. „Om
een tekst goed te kunnen voor
dragen, moet je de gedachten
van de schrijver kunnen volgen.
Je mag niet je eigen interpretatie
weergeven. Toch blijkt dat de
cursisten zich niet laten weer
houden door moeilijke stukken.
Zij kiezen bij voorbeeld vaak een
gedicht van Gutdo Gezelle, toch
een dichter uit de negentiende
eeuw".
Kritiek
Iedere deelnemer komt elke
week zo'n tien minuten aan het
woord. Terwijl er één staand een
tekst voordraagt, zitten de ande
ren met gespitste oren te luiste
ren. Soms wijzen ze elkaar op
fouten. De echte kritiek laten ze
over aan Dini-
En zij blijkt haar oordeel niet on
der stoelen of banken te steken:
„Dit is niet speels! Je moet niet al
die komma's benadrukken, dat
is afschuwelijk". En: „Hier moet
een hele symfonie achter zitten.
Laat dat horen!"
De vrouwen mannen zijn on
der de deelnemers niet te vinden
ervaren de werkmethode van
hun voordrachtskunstenares als
prettig. „Je leert hier veel van.
Het is allemaal opbouwende kri
tiek en dat. werkt. Je ziet elkaar
vooruitgaan".
Tijdens een avondje declameren,
passeren zo'n beetje alle groten
uit de Nederlandse literatuur de
revue. Vooral dichters, zoals Ro
land Holst, M. Vasalis en Hans
And reus zijn geliefd bij de cur
sisten. De vraag rijst of zij deze
cursus uit literaire interesse zijn
gaan doen. Maar slechts een en
keling beaamt dit.
-ij-
Omscholen, bijscholen, na
scholen... De mens verbreedt
rijn horizon. Voor het werk
en voor de algemene ontwik
keling. Cursussen schieten
als paddestoelen nit de grond.
Van lessen in milieubeheer
tot de fijne kneepjes van het
clownsvak. In OP CURSUS
wekelijks aandacht voor een
ongewone vorm van kennis
verbreding.
Verslaafd
De redenen om aan voordracht
skunst te doen, blijken ver uit
een te liggen. De één wil het ge
voel kwijt dat spreken in het
openbaar 'eng' is. Een ander be
kent: „Ik wilde gewoon iets met
m'nstem doen".
De interesse van de vrouwen
loopt eveneens nogal uiteen,
maar één ding hebben zij ge
meen: ze zijn allemaal verslaafd
geraakt aan de woordkunst Ze
taan eenmaal in de week naar
e Vrije Academie in Vlaardin
gen om die kunst machtig te
worden.
In de praktijk ondervinden zij,
zeggen ze, direct resultaat van de
opdrachten die Dineke Rooden
burg hun opgeeft. „Je durft ge
makkelijker in het openbaar te
spreken. Zelfs het schrijven van
brieven gaat je beter af. Dat
komt, omdat je leert hoe je ge
dachten onder woorden moet
brengen".
Om de cursisten nog wat extra te
stimuleren organiseert Dineke
Roodenburg ieder jaar een slota-
vond. „Tijdens die avond dragen
de deelnemers hun favoriete ge
dichten voor. Die avond, waar
naar ze intens toe werken, ver
hoogt hun prestaties. En het
blijkt dat iedereen na een repeti
tie-tijd in staat is een gedicht op
de juiste manier voor te dragen
door SANDER SONNEMANS
Schiedam Door de ou
dere Schiedammers wordt
de naam De Leede onher
roepelijk aan het melkboe-
rengilde verbonden. Ook
in de Gorzen, waar het
echtpaar Toon en Annie de
Leede zo'n dertig jaar hun
buurtwinkel bestierde, is
die naam inmiddels uitge
groeid tot een begrip. Wie
denkt dat hun oudste na
zaat als een originele 'Gor-
zenees' kan worden beti
teld, heeft het bij het ver
keerde eind.
„In feite zijn alleen mijn vader cn
jongste broer Ton echte Gorzene-
zen", licht Rob de Leede, op het
KNVB-sportcentnjm in Zeist
werkzaam als voorlichter, zijn her
komst toe. „Net als mijn broer Ruud
ben ik geboren op de hoek van de
Dam en de Vlaardïngerstraat. Toen
mijn opa en oma weggingen uit hun
melkwinkel in de Nieuwe Maas
straat, waar mijn vader werd gebo
ren, hebben mijn ouders de zaak
overgenomen. Later zag Ton, de
jongste, daar het levenslicht".
„Hoewel er bij de De Leede's spra
ke is van een echte melkboerenfa
milie heb ik er nooit over gedacht
om 'Gallie' op te volgen. Ja, nie
mand van ons wordt bij zijn ware
naam genoemd", verklaart de twee
meter lange Rob de Leede vaders
koosnaampje. „Iedereen heeft een
bijnaam gekregen. Waar waren we
gebleven? Die melkhandel. Mijn
opa had drie zonen die dezelfde
kant opgingen, maar geen van de
kinderen is verder gegaan in die
branche. Die generatie is nu wel
over. Joh, dat is toch veel te hard
werken voor veel te weinig geld!"
Sukkel
„Vroeger wilde ik leraar worden,
maar ik schreef me toch in voor de
school voor de journalistiek. Toen
ik daarvoor werd uitgeloot, ben ik
Engels gaan studeren. Op de een of
andere manier is dat de tik van de
familie. Als invaller heb ik ooit een
week les gegeven, maar dat vond ik
maar niks. Je bent eerder een poli-
tie-agent dan iemand die anderen
iets leert. Daarbij komt nog dat ik
wel van een grap houd, dus als een
inbreng tn de sollicitatieprocedure
een rol heeft gespeeld. Van de ruim
honderd gegadigden kwam ik uit
de bus. Waarschijnlijk was het in
terview met Heeijansdam-voorzit-
ter Janus van Peenen, dat ik des
tijds voor het maandblad Voetbal
had gemaakt, van doorslaggevende
betekenis, Stolk had namelijk nau
we contacten met die club".
De 30-jarige Rob de Leede, die niet
alleen vanwege zijn lengte ('Ik
groei niet meer, ja, alleen mijn
buik'), maar ook door zijn droogko
mische opvattingen een opvallende
verschijning is, werkt nu twee jaar
op het hoofdkwartier van de Ko
ninklijke Nederlandse Voetbal
Bond èn heeft er volgens eigen zeg
gen nog geen rustige dag meege-
knoppen. AI met al kom je er wel
achter dat het KNVB-sportcen-
trum het voetbalhart van Neder
land is".
De Leede mag naast een melkboe
renfamilie ongetwijfeld ook een
Excelsior'20-familie worden ge
noemd. Niet alleen Rob, zijn vader
en broers zijn regelmatig op en rond
de velden van de rooms-katholieke
sportvereniging te vinden, ook tal
van neven en ooms bedrijven er de
voetbal- en cricketsport. „Vroeger
voetbalden we op het pleintje van
de Heilig Hartkerk. Dan deden we
afmattertje en soms speelden we te
gen andere straatelftalletjes", blikt
de bebrilde cricketfanaat terug op
zijn prille jeugd.
In de twaalfde aflevering van De Ba
kermat staat vandaag da Schie
dammer en KNVB-voorlichter Rob
de Leede centraal. In deze aerie ver
halen vertellen eportera en officials
die in het Waterweg-gebied zijn ge
boren, maar (ver) daarbuiten natio
nale bekendheid kregen, over he
den, verleden en toekomst.
De Leede werd in deze reeks voor
gegaan door Carel Akemann (voet
bal), Trudy Hengst (hockey), Jan
Brouwer (voetbal), John de Wolf
(voetbal), Rob BrekelmanB (voet
bal), Peter Ffeischmann (volleybal),
Koen Pijpers (hockey), Michel de
Maat (aletiek), René Eijer (voetbal),
Chris de Korte (judo) en Jan Bart
Vollebregt (cricket en hockey).
van de leerlingen leuk uit de hoek
kwam, lachte ik net zo hard mee.
Dat kan natuurlijk niet, want dan
vinden die gasten je al snel een suk
kel".
In zijn studietijd werkte De Leede
als free-lance voetbal verslaggever
bij een dagblad. Die werkzaamhe
den zouden hem later naar zijn hui
dige funktie op het KNVB-sport-
centrum leiden. „In 1985 begon ik
met het verslaan van regionale
voetbalwedstrijdjes en na dat werk
ongeveer drie jaar te hebben ge
daan ik was inmiddels ook afge
studeerdhoorde ik op de redaktie
dat ze bij de KNVB iemand zoch
ten. Ik heb toen gebeld met Ger
Stolk, de voorlichter van het ama
teurvoetbal".
„Ik had de mazzel dat hij mijn stuk
ken wel eens had gelezen. Stolk
kon voor mij niet als de bekende
kruiwagen fungeren, maar toch
maakt. Namens de bond levert hij
bijdragen voor de bladen
;vert tl n
Voetbal
Partijtje
„Somsspeelden we op de Maasbou-
Totaal en Voetbal en werkte hij levard een officieel partijtje met
mee aan de totstandkoming van de een 'echte' scheidsrechter. Ook c
John de Wolf, René Eijer en Cor M
Huigen liepen dan tegen de bal aan 5
te trappen. Doordat we altijd met g
mijn vader, ik geloof dat hij al 45 a.
jaar lid is bij Excelsior, meegingen 55
naar het voetbal en cricket, zijn we 5
eigenlijk vanzelf op die sporten ge-
gaan". 2
„Met cricket, ik snapte daar geen
bal van, ben ik begonnen, al kon ik
er niets van. Op mijn zestiende de
buteerde ik in het eerste elftal, dat
toen kampioen moest worden. Ei
genlijk was ik voorbestemd voor
het vierde elftal, maar al snel klom
KNVB-schoolagenda. Zijn veelom
vattende takenpakket omhelst
meer werkzaamheden.
Kanariepietje
„Je wordt soms helemaal gek ge
beld door mensen die wat willen
weten over kaartverkoop, pro
gramma's en meer van dat soort
dingen. De meeste tijd gaat dan ook
zitten in het afhandelen van tele
foontjes met journalisten en andere
mensen die van alles willen weten.
Verder houd ik me ook bezig met
verzenden van persberichten. Als
bepaalde clubs aan Thijs Libregts of jjj naar het tweede waar ik als bow-
Rinus Mich els vragen een verhaal- ier heel wat wickets pakte. Ik vond
ge voor bij voorbeeld een jubileum- mezelf niet zo goed maar toch werd
Rob de Leede...'Als invaller heb ik
ooit een week les gegeve. Dat vond
ik maar niks'...
heb ik ergens wel het idee dat zijn
blad te schrijven dan doen wij, van
de afdeling voorlichting, dat, Li
bregts en Michels zetten er dan zelf
hun handtekening onder".
„Fanmail behandelen we ook. Joh,
als je riet wat de kinderen allemaal
aan Marco van Basten schrijven! De
een heeft het over zijn kanariepiet
je dat pas is gestorven en de ander
vraagt wat ie moet doen om net zo
goed te worden als hij. Om nu te
zeggen dat we wel eens lekker ach
terover met de voeten op het bu
reau kunnen gaan ritten, nee. Na
tuurlijk is er ook wel tijd voor een
dolletje",
„Met name Nol de Ruiter heeft daar
een handje Van. Hij heeft bijvoor
beeld een keer de brilleglazen van
Ger Stolk helemaal volgekalkt met
correctie-inkt Als De Ruiter door
de gangen loopt wil hij overal nogal
eens het licht uitdoen. Daar hebben
we toen een stokje voor gestoken.
.We smeerden mosterd aan de
ik naar het eerste gehaald. Ik denk
omdat ze mij wel aardig vonden".
„Ik zal nooit het jaar vergeten
waarin we met Hennes in de eerste
klasse speelden. Het was mijn eer
ste seizoen in één. Het was mooi
weer en er zaten heel wat mensen
aan de boundary. Ik pakte zes wic
kets ten koste van slechts 30 runs.
Daarna heb ik nog anderhalf sei
zoen in de hoofdklasse gespeeld.
Met voetbal ben ik nooit zo ver ge
komen. Ik voetbal voor de gezellig
heid in het negende elftaL Dat is
niet al te hoog, maar toch ben ik
daar wel een veel scorende spits",
profileert hij zichzelf, een grimas
trekkend".
Zoals de inmiddels dichtgetimmer
de 4=6 winkel van rijn ouders al so
ciale hoeksteen van de Gorzen fun
geerde, zo vormde de tegenover ge
legen Heilig Hartkerk een belang
rijke schakel in het gezin De Leede.
„Mijn opa was koster van die kerk,
mijn vader collectant en mijn
broers en ik rijn er misdienaar ge
weest In de parochie konden we al
tijd terecht want pastoor Donkers,
een formidabele vent overigens,
had er een soort buurthuis van ge
maakt De kinderen uit de buurt
konden er altijd biljarten, tafelten
nissen en tal van andere spelletjes
doen. Wij hadden de sleutel en kon
den dus altijd de kerk in voor een
potje tafeltennis".
Sterren
Waar iedere jeugdige voetballief
hebber droomt om ooit eens met
Neerlands beste voetballers oog in
oog te staan, lijkt Rob de Leede nau
welijks onder de indruk te rijn van
het feit bijna dagelijks tussen de na
tionale sterren te verkeren. „Aan
vankelijk was het best wel vreemd
om me tussen de mensen te bewe
gen die je normaal alleen op de tele
visie ziet Natuurlijk had ik vroeger
nooit durven hopen ooit eens de za
ken van Michels en Libregts te be
hartigen. Maar in feite zijn ze gewo
ne collega's van mg. Als je die be
kendheden tussen de gewone men
sen ziet lopen zie je pas hoe bijzon
der ze zijn", licht De Leede, die elke
dag in rijn (wegens zijn enorme lan
ge benen aangepaste auto) heen en
weer riidt, toe.
„Joh, ik liep laatst ergens met Li
bregts. Moet je eens kijken hoe de
mensen aan hem lopen te plukken
en wat ze allemaal naar hem roe
pen! Met Gullit heb ik ook iets der
gelijks meegemaakt Voor het EK
dachten de journalisten dat ze met
hem alles konden doen wat ze wil
den. We hebben toen verschillende
tv-studio's ingericht zodat hij iedere
verslaggever op z'n beurt te woord
kon staan. Ik moest met Gullit op
pad om al die zaken te regelen,
want voor iedere journalist hadden
we evenveel tijd uitgetrokken".
„Verschillende interviews heb ik
moeten afkappen, al waren de be
trokken journalisten daar niet over
te spreken. Achteraf heb ik van
Gullit begrepen dat hij tevreden
was over de gang van zaken. Ik
vind hem geen bijzondere man,
maar het zijn juist de anderen die
hem belangrijk maken. Als iemand
eenmaal een keer op de televisie is
geweest wordt er op straat naar
hem of haar gewezen. Dat beeld is
toch bekend!?
