Bruno Cauwe
drukt dóór
mmsa
WWV voelt niets
voor samenwerking
met De Coureur
SPORT
'Maassluis moet
kampioen worden'
WATERWEE
15
Schoolklas helpt mee
aan schoner milieu
RONDE V
's-QRAVENi
'De drukpers laat zich niet breidelen door de hinderwet'
Russische gasten
la-ijgen geen visa
Pa Salari stopt
SPORTAGENDA
Rotterdams Nieuwsblad
woensdag
19 december 1990
SCHIEDAM
Borden
Op de invalswegen naar de Schiedamse industriege
bieden worden binnenkort bedrijfsinformatiebor
den geplaatst. Opdeborden staat een plattegrond en
een lijst van ondernemingen in het betreffende ge
bied. Bij de borden worden stopstroken aangelegd,
zodat vrachtwagenchauffeurs er gemakkelijk kun
nen stilhouden.
De borden zijn een aanvullingop de informatie voor
bezoekers van Schiedam. Enige jaren geleden wer
den op twintig plaatsen stadsplattegronden neerge
zet en onlangs kreeg Schiedam een routering voor
overheidsgebouwen en bezienswaardigheden.
VLAARDINGEN
Herbergen
Archiefmedewerker Matthijs Struijs had het boek
Herbergen in Vlaardingen het liefst gepresenteerd
op de Kortedijk. „Bij een snerpende oostenwind
hadden we dan het gemis van Het Zwarte Paard
goed kunnen voelen". De sloop van de voormalige
he rberg zit Struijs nog steeds niet lekker. <r
Maar schrijver Frans Assenberg koos een andere
plek om zijn historische uitgave ten doop te houden:
café De Oude Markt. Dat was historisch verant
woord, want op de plek waar nu het café staat was al
in 1605 de herberg Het Hemelrijck en later De
Kaetsbaen. De Markt heette toen nog de Omring.
Volgens Assenberg moeten er tussen 1550 en 1800
ongeveer 55 herbergen in Vlaardingen en omgeving
hebben gestaan. Daarvan heeft hij er in het boek
dertig beschreven. De oudste is herberg De Kapel in
Zouteveen, die er volgens de overlevering al in 1500
stond.
Assenberg heeft vier jaar gewerkt aan het boek. In
de archieven is over herbergen vaak niet meer te
vinden dan de opeenvolgende eigenaren en de
koopsommen. „Als we iets van het verleden van een
herberg weten", zei Struijs, „is dat negen van de tien
keer een justitiezaak". Maar herbergiers waren eer
zame burgers, ontdekte Assenberg.
Moorden en steekpartijen worden in zijn boek wel
beschreven, maar de dagelijkse gang van zaken ih
de herbergen blijft onderbelicht. De reden daarvoor
is dat Assenberg veel van zijn informatie moest put
ten uit de criminele rollen van vorige eeuwen. Sim
pele zaken als gastenlijsten waren niet te vinden en
zelfs de namen van de meeste herbergiers zijn niet
bekend. Assenberg: „Veel blijft in nevelen genuld".
Herbergen in Vlaardingen is 'een uitgave van de
Historische Vereniging en is voor tien gulden te
koop in de boekhandel.
Auteur Frans Assenberg en archielmedewerker
Matthijs Struijs bladeren in Herbergen in Vlaardingen.
Bruidspaar
Zestig jaar getrouwd waren gisteren Petronella Ja
cobs van der Linden en Antonius Hubertus van de
Wijgaart. Het echtpaar, dat in verzorgingshuis De
Valkenhof woont, werd uitgebreid in de bloemen
gezet door vrienden, familieleden en medebewo
ners. Ook burgemeester F red van Lier en zijn echt
genote brachtén het diamanten paar een bezoekje.
De roots van de Van de Wijgaarts liggen overigens
niet in Vlaardingen. De bruidegom, geboren in 1907,
komt uit Rotterdam, de bruid (1909) uit Leiden. Zij
trouwden op 18 december 1930 in Schiedam, om
precies te zijn in Kethel-Spaiand.
I MAASLAND
Tinnen bord
Twee scheidende bestuursleden van de Algemene
Woningstichting Maasland zijn uitgebreid in het
zonnetje gezet. Tijdens zijn afscheid ontving voorzit
ter A.C. van der Hoeven twee erepenningen. Me
vrouw G. Stans-van Rijn werd bedacht met een zil
veren legpenning en het gemeentelijk tinnen bord.
Van dei; Hoeven is in 1969 mede-oprichter geweest
van de woningstichting. In de jaren zeventig werd
Van der Hoeven voorzitter, een functie die hij nu
wegens het bereiken van de statutaire leeftijd van
zeventig jaar moet neerleggen. Mevr. Stans kwam
kort na Van der Hoeven in het bestuur, waarvan zij
twin tig jaar deel uitmaakte.
Sinds de oprichting in 1969 is de'met rond de 200
huizen begonnen woningslichting flink gegroeid.
Momenteel zijn er 556 woningen in beheer, een
kwart van het Maaslandse huizenbestand.
'Brug der zuchten'
Vele jaren na de bouw van de grote ophaalbrug tus
sen de Huis te Veldelaan en de Hofsingel kent Maas
land opnieuw een 'brug der zuchten'. Hei gaat om
een nieuwe brug over de Zuidgaag die de Comman
deurspolder beter moet ontsluiten en ter hoogte van
de in zeer slechte toestand verkerende Brug van
Ammerlaan tussen de Kerkweg en de nog te verlen
gen Burgemeester Groot Enzerinksingei moet ko
men. Dat daar een nieuwe brug moet komen, staat
zowel voor de politici als de bewoners vast. Al sinds
1974 is de vervanging van het reeds enkele tiental
len jaren krakkemikkige, maar steeds weer opge
lapte bruggetje al onderwerp van gesprek.
De standpunten liggen vooral uiteen ten aanzien
van de breedte van de nieuwe brug en de doorvaart-
hoogte. Een meerderheid van het college (waarne
mend burgemeester Bax en wethouder De Vos) is
voorstander van een negen meter brede brug. Wet
houder Houtenbos (Open Groepering) vertolkt het
minderheidsstandpunt binnen het college. Hij
meent dat een brug van zeven meter voldoende
breed is.
Houtenbos en zijn partij staan niet alleen. Ook de
eenmansfracties van de VVD en de PvdA zijn geen
voorstander van een negen-raeterbrug. Het meer-
derheidsvoorstel van het college, waarover de raad
vanavond een principebesluit moet nemen, lijkt dan
ook alleen door het CDA te worden gesteund. De
christen-democraten hebben het wat dat betreft
voor het zeggen, want met zeven van de dertien ze
tels bezitten ze eer» meerderheid in de raad.
jHOEK VANHOLLAND
Kerstviering
De hervormde gemeente, de gereformeerde kerk en
de rooms-katholieke kerk houden weer een geza
menlijke kerstbijeGnkomst voor alle inwoners van
65 jaar en ouder. Dat gebeurt donderdagmiddag van
14.00 tot 16.00 uur in De Hoekstee. Medewerking
verleent het Ouderenkoor onder leiding van me
vrouw Th. Verharen, Voor de pianobegeleiding
zorgt mevrouw N. Duwens-Vermeulen.
door PETER DE LANGE
Schiedam Had die ambtenaar
zich maar beheerst. Maar de ge
moederen raakten verhit en de
man zei: „Nou en? Dan ga je toch
naar de sociale dienst?".
Op Bruno Cauwe werkten die
woorden als de bekende rode lap op
een stier. Er ontstond een woorden
wisseling en de ambtenaar verliet
de zaak. Toen begon de ellende. Na
tien maanden praten, telefoneren
en schrijven dreigen de gemeente
Schiedam en de Dienst Centraal
Milieubeheer Rijnmond (DCMR)
Cauwes drukkerij te sluiten.
Cauwe (42) is boekdrukker van
professie. Dat wil niet zeggen dat hij
boeken drukt, maar dat hij werkt
met hoogdruk ('boekdruk') in
plaats van offset. Cauwe levert een
ambachtelijk produkt. Hij houdt
van zijn vak en hecht aan ouder
wetse kwaliteit. Iedere letter wordt
met de hand gezet. Door hem zelf,
want personeel heeft hij niet. Vak
genoten noemen hem bewonde
rend 'de laatste dorpsdrukker van
de Randstad'.
Bruno's vader, ook drukker, had
een zaak in de Boterstraat. Zijn
zoon bracht de persen acht jaar ge
leden over naar de Walvisstraat in
Schiedam; naar een oud pand, dat
hij eerst bewoonbaar en bedrijfs
klaar had gemaakt. Als gediplo
meerd 'boek'drukker kon hij zich
er zonder problemen vestigen. Het
Openbaar Lichaam Rijnmond, toen
nog in functie, verklaarde dat Cau
we geen hinderwetvergunning no
dig had.
Zes jaar later, in 1989, kreeg de
drukker een inspecteur van de
DCMR op bezoek. Routinecontrole.
De man constateerde tevreden dat
in Cauwes ambachtelijke bedrijf
nauwelijks chemische afvalstoffen
vrijkwamen. Alles was in orde. In
zijn rapportagebrief repte de con
troleur met geen woord over het
ontbreken.van een vergunning.
Crimineel
„Maar in februari afgelopen jaar
belde er iemand van de DCMR die
zei: 'Meneer Cauwe, ik wil graag
een kijkje bij u komen nemen. Lie
ver gisteren dan vandaag. Uw pa
pieren zijn niet in orde'. Hij kwam
dezelfde middag en het eerste wat
hij zei was dat het me een hoop ging
kosten. Een milie of tien, twaalf',
vertelt de drukker.
Cauwe, zei de inspecteur, had een
hinderwetvergunning nodig. Hij
redeneerde dat het bedrijf in een
woonwijk staat en daarom vergun-
ningplichtig is. Tegenwerpingen
van de drukker dat hij geen over
last veroorzaakt ('In al die jaren dat
ik hier zit heeft niemand ook maar
één klacht over me ingediend')
mochten niet baten. „Nou, twaalf
mille heb ik niet", zei Cauwe ten
slotte bits. Waarop de ambtenaar de
gewraakte woorden sprak dat Cau
we dan zijn zaak maar moest sluiten
en naar de sociale dienst gaan om
bijstand.
Tijdens twee telefoontjes de volgen
de dag werd het bedrag dat Cauwe
zou moeten betalen verlaagd, eerst
tot 3750 gulden en vervolgens met
nog eens duizend gulden. Maar het
was de drukker allang niet meer
om het geld te doen; „In de eerste
plaats werkt de wet zo niet. Mar
chanderen over de prijs van een
vergunning, dat kan toch helemaal
niet? Maar ik was vooral woedend
dat ze je op zo'n botte manier de pin
op de neus zetten. Betalen, anders
gooien we je zaak dicht. „Dit bedrijf
bestaat al ruim vijftig jaar. Het is in
heel Schiedam bekend. Maar ze be
handelen je alsof je crimineel bent.
Als een oplichter, die hier zwart en
zonder papieren z'n zakken staat te
vullen. Ik houd me aan de wet en ik
verwacht van de overheid dat die
dat ook doet. En dat die de burgers
fatsoenlijk behandelt".
Vrijheid
Bruno Cauwe voelde zich in zijn eer
en zijn rechtsgevoel aangetast. Een
aanmaning om binnen zes dagen
een hinderwetvergunning aan te
vragen, legde hij naast zich neer.
Hij verdiepte zich in wetboeken en
jurisprudentie, haalde de statuten
van het Koninklijk Verbond van
Grafische Ondernemers erbij en
liet de DCMR tenslotte schriftelijk
weten dat hij geen vergunning zou
aanvragen, voordat hij overtuigd
was "van de noodzaak daarvan.
Cauwe was tot de opmerkelijke
conclusie gekomen dat de grondwet
hem daar krachtens artikel 7 vrij
van stelt.
Dat artikel is gewijd aan de vrijheid
van drukpers. Velen leggen het uit
als een redactionele vrijheid van
meningsuiting (de pers mag schrij
ven wat ze wil. mits andere artike
len uit de grondwet geen geweld
worden aangedaan). Maar volgens
Cauwe slaat artikel 7 ook op de per
sen zelf. Op de machines dus waar
op teksten worden gedrukt.
Cauwe zette de volgende stelling op
papier: „Als een drukkersbedrijf
(zoals in de grondwet ért het vesti-
gingsbesluit wordt omschreven) als
hinderwetplïchtig wordt be
schouwd is dat in strijd met de wet
op de vrijheid van drukpers (zoals
bewezen in de jurisprudentie), daar
het drukkersbedrijf ook niet voor
komt in het hinderwetbesluit. An
dere aspecten mogen daarbij krach
tens de wet geen rol spelen".
Overwinnaar
Kom Cauwe. kies nou eieren voor
je geld, zeiden ambtenaren van
DCMR, economisch specialist Ray
mond V redebregt van de gemeente
Schiedam en vergunningdeskundi-
ge Rob van der Noll in september
tegen de drukker. Ze vonden Cau
wes stelling zeker interessant, maar
artikel 7, voegden ze er aan toe,
sluit een hinderwetvergunning
plicht niet uit. Ze lieten de drukker
weten dat hij alleen al voor zijn per
sen met een motorisch vermogen
dat hoger ligt dan 1,5 kW. een ver
gunning nodig heeft. In een officie-
Ie brief werd die opvatting nog eens
herhaald. De brief besluit met het
dreigement dat Cauwe nog een
maand de tijd had zijn vergunning
aan te vragen. Zo niet, dan zou zijn
zaak worden gesloten.
De drukker lag er niet wakker van.
Hij had zelf om die brief gevraagd,
er zelfs op aangedrongen dat burge
meester Reïnier Scheeres 'm per
soonlijk zou ondertekenen. Dat gaf
Cauwe de gelegenheid de zaak aan
hangig te maken bij de Raad van
State. Dat heeft hij inmiddels ge
daan. De zaak komt naar verwach
ting half januari voor. Voor de
drukker lijdt het geen twijfel wie
als overwinnaar de rechtszaal zal
verlaten. Bruno Cauwe.
„Kijk eens, heb ik tegen de heren
gezegd, ik heb voor drukkerspa
troon gestudeerd in Amsterdam en
Rotterdam, en geen economie in 't
Sterretje (een Schiedams café, red.).
Ik weet waar ik het over heb. Ik
ben door mijn studie aardig op de
hoogte van de wet. Maar men gaat
er blijkbaar van uit dat je, als je
Bruno Cauwe in zijn drukkerij:
'Marchanderen over de prijs van een
vergunning, dat kan toch helemaal
niet?'
geen mr„ drs. of dr. voor je naam
hebt staan en niet in een prachtig
luxe en centraal verwarmd kantoor
zit, je mag worden bestempeld als
een debiel".
Ker ncentralet j e
Nadrukkelijk zegt Cauwe nog eens
dat hij zich niet tegen de wet verzet,
maar tegen ambtenaren die uit ar
rogantie of onkunde een loopje met
de wet nemen. Toen Cauwe uit het
eérste schrijven van de gemeente
vernam dat controle op naleving'
van de hinderwet om politieke re
denen weer hoog in het vaandel
was geplaatst, kon hij dat best billij
ken. Waarom hij als een van de eer
ste ondernemers een controleur op
bezoek kreeg is hem ook duidelijk:
de Walvisstraat ligt in de 'schil* van
de binnenstad, een beschermd
woongebied. Overlast door bedrij
ven moet daar worden ingeperkt.
In het 'schilprogramma', uitge
bracht medio jaren tachtig, staat dat
bedrijven in het gebied kritisch te
gen het licht gehouden zullen wor
den. Maar, staat er tevens in dat
stuk, bestaande bedrijven zullen
ongemoeid worden gelaten, tenzij
het de spuigaten uitloopt met de
overlast die zij veroorzaken. Alleen
aan nieuwkomers zullen beperkin
gen worden opgelegd. Cauwe is
geen nieuwkomer en klachten over
overlast heeft de gemeente hem
niet kunnen voorleggen. Dat laat in
zijn ogen ruimte voor slechts één
conclusie; „Het gaat alleen om de
poen, op welke manier dan ook".
En daar verzet hij zich tegen. „Wat
was nou eenvoudiger geweest dan
gewoon betalen. Was ik van een
hoop gezeur afgeweest. Ik heb nu
bijna een jaar lang tot 's avonds Iaat
wetboeken zitten uitpluizen. Ik heb
m'n schaarse vrije tijd doorgebracht
in bibliotheken. Want ik sta op m'n
principes. Ik ben deze strijd aange
gaan en ik druk dóór. Ik ben druk
ker, 't puntje hoort op de i.
„De drukpers laat zich niet breide
len. ook niet door de hinderwet. Als
ik nou een kemcentraletje hier in
de kelder had... Maar dit is een keu
rig bedrijf, ik heb het zelf opge
bouwd en ik laat het me niet afpak
ken door de eerst beste ambtenaar.
'Ga maar naar de soos", 't Was alsof
ik een klap in m'n nek kreeg".
Vlaardingen Het milieu begint
bij jezelf! Deze slagzin heeft groep
acht van de VJaardingse basisschool
Van Kampen letterlijk opgevat In
de klas gingen de kinderen zuiniger
om met papier en elektriciteit Ook
hield de groep een enquête onder
de Vlaardingse bevolking om te
ontdekken hoe volwassenen den
ken over het milieu. Gisteravond
hebben de leerlingen de resultaten
van die enquête aangeboden aan
wethouder Arij Maarleveld (mi
lieu).
De hoogste groep van de basis
school is de afgelopen tijd bezig ge
weest met het zogenaamde MacPo-
wer-project van het ministerie van
E"onomische Zaken. Het MePo-
wer-project geeft voorlichting over
energiegebruik en de problemen
die daarbij om de hoek komen kij
ken. Ook draagt het mogelijke op
lossingen aan.
De enquête van de leerlingen laat
zien dat Vlaardingers duidelijk ge
ïnteresseerd zijn in het milieu. Zo
zegt 87 proceijt van de 134 onder
vraagden regelmatig in de krant te
lezen over milieuproblemen. Bij 69
procent scoort onze leefomgeving
op dit moment minder dan het rap
portcijfer vijf. Hans Alders is in
korte tijd erg bekend geworden,
bleek bij de ondervraging. Bijna
driekwart van de ondervraagden
wist dat hij de minister is mei mi
lieu tn de portefeuille. De plaatselij
ke milieuwethouder Maarleveld
kon bij de ondervraagden bogen op
een bekendheid van rond de vijfen
twintig procent.
De kinderen hebben de enquête
omlijst met excursies en eigen bij
dragen aan een schoner milieu. Zo
bracht de klas een bezoek aan de
waterzuiveringsinstallatie de
Groote Lucht en de voormalige
vuilstort in de Broekpolder. Ook
hebben de kinderen het gebied on
der de Lijnbaan schoongemaakt,
om te ervaren hoe vuil het op straat
is.
Onderwijzer Jan van der Kolk, die
het project begeleidt, hoopt dat de
leerlingen als ze straks volwassen
zijn net zo goed omgaan met het mi
lieu als dat ze gedurende het project
hebben gedaan.
doorSANDER SONNEMANS
MARTHA VAN DER GAAG (34) meldde zich op
13-jarige leeitijd aan als lid bij korfbalvereni
ging CKC Maassluis en maakt al vanaf Haar
vijftiende deel uit van de hoofdmacht. Onder
trainer Wim Niessing beleefde ze mei hear
ploeg drie jaar geleden een fopeeizoen, waarin
zowel op het veld als in de zaal kampioen
schappen en tal van andere successen werden
gevierd. Momenteel gaat het de Maas«tu(*e
korlbnllormatie wederom aardig voor de wind,
want in de vetdcompetitie is CKC Maassluis
koploper terwijl in de zaal een derde plaats
woidt ingenomen.
Je speelt ai negentien jaar in het eer
ste team. Wordt het niet eens tijd om
het wat rustiger aan te gaan doen?
„Hoe kom je daar nu bij? Elk seizoen
zie ik weer als een nieuwe uitdaging,
omdat ik zo lang mogelijk in het eer
ste mee wil blijven meedraaien. In al
die jaren zijn er al heel wat trainers
geweest en toch zien ze het nog altijd
in mij zitten. En om nou te zeggen dat
ik een belangrijke rol vervul, nee.
Wellicht kiezen ze voor mij omdat
mijn inbreng rustgevend is en ik een
goed overzicht heb".
Maar zondag had je met vier treffers
legen Luctor wel een belangrijk aan
doe) in de overwinning?
„Ach, iedereen bij ons kan scoren. Ik
heb vroeger eigenlijk nooit zo veel
doelpunten gemaakt. 'Martha de die
nende* noemde men mij altij'd. Maar
tegenwoordig presenteer ik mezelf
steeds frequenter onder de korf. We
beschikken over een team waarin ie
dereen doeltreffend kan zijn en als de
ene persoon wordt uitgeschakeld,
neemt een ander die taak gewoon
over".
Een uitgebalanceerd team dus?
„Dat durf ik niet met zekerheid te
zeggen. Ik ben er echter wel van
overtuigd dat de inbreng van de in
middels teruggekeerde Frank de
Jong van vitaal belang is. Hij is de
drijfveer al gaat hij soms wel eens te
verin zijn fanatisme".
Wat is dan de kracht van CKC Maas
sluis?
„De onderlinge verstandhoudingen.
Zeker weten. We kunnen het alle
maal uitstekend met elkaar vinden.
Tijdens de trainingen wordt er niet
alleen serieus gewerkt, maar lachen
we ook heel wat af. Een goede sfeer is
toch bepalend voor het resultaat".
En wat is de in breng van jullie trainer
Teun Schilt?
„Teun eist veel van de spelers en ha
mert op alle kleine dingetjes. Mij be
valt die professionele aanpak wei,
want op die manier word je ontzet
tend scherp gehouden. In mijn ogen is
hij de beste trainer die we hebben ge
had. Helaas moet hij na dit seizoen
wegens werkzaamheden een punt
achter zijn trainerschap zetten. Een
afscheidscadeau in de vorm van een
kampioenschap zou zeker op z'n
plaats zijn".
Zit dat er daadwerkelijk in. een kam
pioenschap?
„Dat moet gewoon. Met een plaats in
de middenmoot nemen we in ieder
geval geen genoegen. We willen alle
maal voor de ttte) gaan en hebben er
veel voor over. In de veldcompetitie
zijn we koploper en in de zaal nemen
we momenteel de derde plaats in. Dat
we het binnen wat minder doen komt
doordat we vaak m de eerste helft
flink uitlopen en denken de wedstrijd
op het gemak uit te kunnen spelen.
Dat breekt ons wel eens op. Maar als
we nu blijven winnen en de anderen
maken elkaar af, dan hebben we ook
een redelijke kans op de zaakitel". v
War vindt jij ervan dat er binnenkort
alleen nog maar op twee vlakken
wordt gespeeld?
„Mits er sprake is van twee gelijk
waardige teams wordt het spel sneller
gespeeld en dus aantrekkelijker.
Speel je op drie vlakken tegen een
mindere tegenstander, dan sta je ont
zettend veel stil. Ja, en dan wordt de
wedstrijd er niet fraaier op".
Hoe lang denkjij nog door te gaan met
korfballen in he:standaardteam?
„Zo lang mogelijk. Soms reageert er
wel eens iemand verbaasd als ik ver
tel dat ik nog altijd in het eerste speel.
Net alsof ik me daarvoor moet scha
men. De korfbalsport is nu eenmaal
mijn lust en mijn leven en voor geen
goud wil ik dat opgeven. Uiteraard
besef ik best wel dat als een jongere
speelster even goed als ik wordt be
vonden, ik mijn plek af zal moeten
staan. Daar zal ik in het begin mis
schien wat moeite mee hebben, maar
dat hoort er nu eenmaal bij. Ik blijf
echter wei dermate ambitieus dat ik
voor mijn plaats blijf knokken".
Schiedam De oefenwedstrijd,
die het herenteam van Rijn
mond vrijdag in sportzaal-Oost
zouden afwerken tegen het Rus
sische Albatros Noworossijsk,
gaat niet door. De gasten, die op
uitnodiging van de Kamer van
Koophandel vier wedstrijden in
Zuid-Holland zouden spelen,
krijgen geen visa. Wellicht dat in
mei van het volgend jaar een
nieuwe poging wordt gedaan Al
batros naar Nederland te halen.
Henk Saiari.
Schiedam Henk Salari heeft
zijn voetbalschoenen aan de wil
gen gehangen. De oud-SVV'er,
die in de loop der jaren tien ope
raties aan de rechterknie onder
ging, kampt nu met een hard
nekkige kwetsuur aan het lin-
ker kniegewricht.
De 30-jarige Salari meldde zich
dit seizoen aan bij SFC. maar
kwam wegens ziin blessure nog
geen enkele maal voor de nood
lijdende derde klasser in actie.
Als gevolg van de nauwelijks
herstellende kapselbeschadiging
besloot de spijkerharde verdedi
ger. die overigens vorige week
vader werd van zoon Henkie,
een punt achter zijn actieve
voetballoopbaan te zetten.
„Ik kan het voor mijn trainen»-
werk bij SVDPW niet maken
om nog langer met het gevaar
voor een blessure bij SFC te gaan
spelen", liet Salari weten.
„Laatst kregen de spelers nog
een waardebon voor een paar
voetbalschoenen, maar die heb
ik inmiddels terug gegeven om
dat ik daar toch niets meer aan
heb"
Tijd om met wat voorzichtige
trainingsarbeid zijn carrièreaf te
bouwen heeft de dit jaar debute
rende oefenmeester overigens
niet. Aangezien Guus van der
Driesschen een maand in Ame
rika vertoeft, heeft Salari naast
de zaterdagafdeling van
SVDPW nu ook de zondagvoet
ballers onderzijn hoede.
Vlaardingen Naald wijk
Westland Wil Vooruit
voelt niets voor een sa
menwerkingsverband
met De Coureur, de
Vlaardingse wielrenver-
eniging die onlangs de
definitieve opdracht
voor de aanleg van het
wielerparcours in het re
creatiegebied Licke-
baert de deur uit deed.
De recente pogingen van voor
zitter Ed Wittekoek van De Cou
reur om lot een samenwerkings
verband met 'grote buur' WWV
te komen, waren aan dovemans
oren gericht.
..Het idee dat WWV met Dc Cou
reur gaat samenwerken is bela
chelijk", verwoordt Leo van de
Wal de mening van de West-
la ndse wielrenvereniging. „Er
zal niemand van WWV op de
baan in Vlaardingen gaan trai- i
nen. Je moet niet vergeten dat j
WWV veertig jaar geleden is i
ontstaan ujt een aantal ontevre-
den Westland» renners die bij
verschillende Haagse verenigin
gen fietsten. Zij wilden een puur
W est! a n dse verenigi ng".
..We zijn bang dat, als een aantal
leden van WWV in Vlaardingen
gaat trainen, de vereniging weer
m drie delen uiteen valt' een
groep die op Vlaardingen is geo
riënteerd, een groep die op Den
Haag is georiënteerd en een an
dere groep die in het Westland
wil blijven".
„Daarnaast", gaat Van de Wal
verder, „rekenen we erop dat we
binnen driejaar een eigen baan
hebben", refereert de 's-Graven-
zander aan het 3700 meter lange
parcours dat m de Naaldwijkse
Broekpolder moet verrijzen.
„Het 2ou de afwikkeling'van de
zaak niet bevorderen als we nu
in Vlaardingen zouden gaan
trainen. Dan beschouwt de ge
meente Naaldwijk het probleem
natuurlijk direct als opgelost".
Het merkwaardige aoet zich
echter volgens De Coureur-be
stuurslid Arjan Korthout voor
dat de gemeente Naaldwijk wel
meebetaalt aan het parcours in
Maassluis. „Met de bedoeling",
aldus Korthout, „dat Naaldwijk
voor: lielhebbBrsiveloro
SC Km - start 17.00
IOC fcm- start 19.00
Klaadgoleaenheld: "Mek Vgy
dinsdag 10 jul
npt madewarkJsif* va, Wt i!l.i
Van VlwtConlalpon fiV inhol
"WËSTLANDSCHE C
KLASSEMENT" 1
Leo van de WaL.'belachefijk
idee van De Coureur',..
in de eigen gemeente geen par
cours hoeft tc* bouwen".
Geduld
Moet WWV nog geduid hebben
als het om dc- aanleg van de baan
gaat, voor Ed Wittekoek, voor
zitter van de Vlaardingse wiel
ren vereniging De Coureur, kan
de bouw van ztjn baan niet snel
genoeg beginnen. „Weer een
stapje dichter bij waar we al ja
ren voor vechten", noemt hij het
bestuit van het recreatieschap
Midden Delfland om het grond-,
weg- en waterbouwbedrijf Noot-
enboom Barendrecht bv het par
cours te laten bouwen. „Met dat
nieuwe parcours hopen we de
vertrokken topjongens weer te
rug te krijgen", zegt Wittekoek,
die zich reeds kan verheugen in
de rentree van Hans-Peter Meij
er.
Het voorstel om het parcours ook
voor renners van WWV open te
stellen, had ook een dergelijke
achterliggende gedachte. Witte
koek hoopte dat de renners die
bij WWV niet aan de bak kom^n,
overschrijving aan zouden vra
gen naar De Coureur. „Ik denk
dat we daar niet bang voor had
den hoeven zijn", reageert
WWV'er Leo van de Wal. „De
sponsoring en de verzorging van
de renners als het gaat om bij
voorbeeld kleding, is bij ons zo
goedverzorgd, dat ik niet veel
renners zie verdwijnen".
Tip» voor deze rubriek kunt U doorgeven
aan de sportredaklie van dox» krent,
postbus 4008, 3130 KC Vliiardlngen. D«
sportredaktie ie overdag telefonisch be
reikbaar onder nummer 010-4345209 en
in de avonduren onder nummer 010-
4058509.
WOENSDAG 19 DECEMBER
Biljarten: 19.30 Voorwedstrijden bandslo-
ten vijlde klasse klein in De oude Markt te
Vlaardingen (poule 2); Zaalvoetbal: West-
wljkbal Vlaardingen: 21,45 WKSDV,
DONDERDAG 20 DECEMBER
Biljarten: 19,30 Voorwedstrijden bandsto
ten vijlde klasse klein In 't Spinnewiel te
Vlaardingen (poute 3). 19.30 Voorwedstrii-
den bandstoten vijfde klasse klein in De
Kroon te Vlaa rdingen (pou Ie 4>.
VRIJDAG 21 DECEMBER
Volleybal: 2l.0QHoty—Var«/CW2(d),
