15 'Ik zie de Vlaardingse haven toch gewoon als 'n Rotterdamse haven' 'Het is echt de gebeurtenis van de eeuw' m Week Gemeentegrenzen in de Rijnmond zijn voor John Ranshuij sen niet heilig I De van 'Meer vragen om hulp jonge alcoholisten' Sterrenhemel bekijken vanuit conservatorium Topdrukte bij bioscopen op laatste vakantiedag Sportschoolhouder vecht sluiting aan Zestienhoven: volop gips mmmmm - &/- jlvjés* Rotterdams Dagblad Zaterdag? maart 1992 RL SN sz RY Dordrecht - Het evangelisch centrum voor verslaaf den De Hoop venvacht dat meer jeugdige alcoholis ten om hulp zullen vragen. In De Hoop Magazine schrijft de Dordtse instelling dat jongeren steeds op jongei e leeftijd aan de drank raken. Dit blijkt uit een onderzoek door de Vrije Universiteit. Het recente De Hoop Magazine is gewijd aan het on derwerp alcoholverslaving. Aan de orde komt onder meer de vraag of een christen alcohol mag drinken. Dat mag. is het antwoord, maar met mate. Of, om hel apocriefe Bijbelboek Jezus Sirach te citeren: „Ken vreugdevol hart en een blij gemoed dat geeft de wijn waarvan op zijn tijd genoeg wordt gedronken. Ver bittering van gemoed, dat geeft de wijn waarvan men veel drinkt wanneer men geprikkeld en opstandig Rotterdam - Op diverse plaatsen in het land wordt vrijdagavond weer de mogelijkheid geboden de ster renhemel te bekijken. Als onderdeel van de. inmid dels zestiende, nationale sterrenkijkdag opent ook het Rotterdams Conservatorium aan de Pieter de Hooghweg vanaf half acht de deuren. Bij helder weer zijn drze avond, dooreen aantal tele scopen, twee planeten te zien: Mercurius en Jupiler, Verder kan iedereen de maan en de sterrenbeelden dichterbij halen. Er is een voorts een lezing over de geschiedenis van astronomie en er worden twee films vertoond: 'Speurtocht door hel heelal' en 'The moon and how it affects us'. Deze laatste film han delt over de Apollo 17-maanexpedilie. Lange rijen gistermiddag bij een aantal Rotter damse bioscopen. Het was de wekelijkse pre mièredag, maar bovenal de laatste dag van de krokusvakantie. Maandag wacht de afschuwe lijke routine van het werk of de school weer. Nu nog maar even niet aan denken. Inderdaad, best toepasselijk: als de nachtmerrie werke lijkheid wordt... Foto Robert Vos/John de Pater Den Haag - De gemeente Rotterdam tolereert geen sportschool aan de Cilinderstraat in Vreewijk. De sportschool van P. Haast zal dinsdag dicht mot als de Raad van State het beroep van deze eigenaar tegen het gemeentelijk sluitingsbevel verwerpt. In de gemeentelijke plannen is de Cilinder straat be stemd voor vestiging van bedrijven. De sportschool, die begin vorige maand werd geopend, zou moeten verkassen naar een woonwijk. De eigenaar stapte gisteren naar de Raad van State om de dreigende sluiting te verhinderen. „Maar hij wist dat hij niet op de Cilinderstraat mocht gaan zit ten", zei woordvoerster Van der Meide van de ge meente Rotterdam, die dal een provocerende en bru tale daad noemde. De advocaat van Haast, mr. Put ters. kondigde gisteren al aan bij een voor zijn cliënt negatieve uitspraak de Rotterdamse politiek voor het behoud van de sportschool te wollen mobiliseren. Er zou een grote behoefte in Vreewijk zijn aan een dergelijke recreatieve voorziening: al vierhonderd leden hebben zich binnen een maand aangemeld. De afdeling rechtspraak van de Raad van State doet maandag uitspraak. Rotterdam - Op Rotterdam Airport komen in de loop van vandaag vijf gipsvluchten aan met naar ver wachting tweehonderd onfortuinlijke skiers. Tiro- lean Airways en British Airways verzorgen de vluch ten. De Rotterdamse luchthaven Zestienhoven is sinds begin yorig jaar uitgerust met een aantal voor zie- Kenvervoer uitgeruste vliegtuigen. Bovendien is in samenwerking met ziekenvervoerbedrijf Bomkamp een medisch centrum met ziekenhuisbedden inge- ncht. Er is medisch personeel aanwezig en de orga nisatie beschikt over onder meer hartbewakings- en beademingsapparatuur. WftNHEER OE MAGlkTMERMl WERKEt liKHEIDTOQT THE U N EU ERLAN Q SE PREMIERE TERED Door Kor Kegel Vlaardingen - „Als ik nou eens kijk naar mijn eigen ge meente: we maken ons druk over de omvang en het draag vlak van Vlaardingen. Van daar die hardnekkige ideeën over stadsuitbreiding in de Broekpolder, waar ik tegen ben en ook wel tegen zal blij ven. Maar er zijn andere par tijen die door grootscheepse woningbouw het draagvlak van de gemeente willen ver groten. Nu is daar het laatste woord nog niet over gezegd, maar als ik dan ondertussen om me heen kijk, zie ik rond Rotterdam allerlei gemeen ten die bij lange na nog niet eens het huidige draagvlak van Vlaardingen hebben. Ja, dan ga ik nadenken." John Ranshuijsen mag graag hei lige huisjes bestrijden. Nu weer zijn oproep aan de Rijnmondge meenten om hun grenzen te wijzi gen, ja, zelfs om in een aantal ge vallen met elkaar te fuseren! De Vlaardingse PvdA-wethouder is verklaard voorstander van sa menvoeging. Hij ziet er grote voordelen in, vooral als over en kele jaren het nieuwe regiobe stuur voor Groot-Rotterdam aan de slag gaat. Ranshuijsen zou liefst de Rijnmond in vergelijkba re partjes opgedeeld zien. Vorig jaar baarde Ranshuijsen ook al opzien, in regionaal ver band. Toen was de oprichting van het Overlegorgaan Rijnmondge meenten (OOR) aan de orde. Van een vrijblijvend praatgroepje van burgemeesters moest het OOR omgevormd worden in een forme le adviesclub, op basis van de wet Gemeenschappelijke Regelin gen. Alle regio-gemeenten sloten zich aan, zij het dat Schiedam wat reserves had en Vlaardingen zéér terughoudend was. Ranshuijsen gaf ongezouten zijn mening. „Het ging me niet ver ge noeg. Ik zag niels in een gemeen schappelijke regeling, dat is me lang niet democratisch en contro leerbaar genoeg. Ik vond dat Zuid-Holland gewoon moest wor den gesplitst. Een streekbestuur of provincie voor de Rotterdamse regio, rechtstreeks gekozen door de bevolking, dat had bij ons in Vlaardingen de grote voorkeur. Ik vond het OOR in feite een zeep bel. Toch besloten we om toe te treden, om er bij te zijn als er over de regio wordt gepraat." „Nu we een jaar verder zijn, kan ik stellen dat we in Vlaardingen gelijk hebben gekregen. Het OOR zit nu ook op die lijn, dat er een rechtstreeks gekozen regiobe stuur moet komen. Ik denk dat het nuttig was dat Schiedam en Vlaardingen dergelijke signalen hebben afgegeven." Ranshuijsen steekt zijn bewonde- f-o* V<: John Rans huijsen: 'Noem het al lemaal maar Rotterdam, datkennen ze in de wereld. Rijnmond zegt ze niks.' Foto Roel Dijkstra ring voor Rotterdam in dit proces niet onder stoelen of banken. „Rotterdam was baanbrekend. Rotterdam heeft het stoutmoe digste voorbeeld gegeven, wat er te bedenken valt: opheffing als gemeente. De deelgemeenten worden volwaardige gemeenten. En of het er nu op uitdraait dat elke deelgemeente promoveert, of dat er eerst deelgemeenten sa mengaan om een gemeente met een groter draagvlak te kunnen worden, dat zien we wel. Maar met de opheffing van Rotterdam wordt in ieder geval voorkomen dat er in het nieuwe regiobestuur één gemeente oppermachtig zal zijn." De opofferingsgezindheid van Rotterdam heeft als een katalysa tor gewerkt, prijst Ranshuijsen. De Rijnmondgemeenten hoeven niet bang meer te zijn voor een 'big brother'. Brother De tweede stap. die genomen moet worden, is een verschuiving van gemeentelijke bevoegdhe den. Wat worden de taken van het regiobestuur en wat zullen de be voegdheden van de gemeenten zijn? Ranshuijsen vindt dat een interessante discussie, maar wil er meteen iets anders bij bespro ken hebben: over wat voor ge meenten hebben we het dan, qua grootte en qua inwonertal? Ranshuijsen wil het taboe van de grenswijzigingen graag doorbre ken. Het is niet helemaal toeval lig dat een wethouder uit Vlaar dingen dat doet: het is de op één na grootste Rijnmond gemeente. Een soort 'big brother' in wor ding, ten opzichte van Hoek van Holland, Berkel en Rodenrijs, Al- brandswaard of Rozenburg. Een dominante gemeente, tenminste, als er niets verandert. Het lijkt John Ranshuijsen een goede zaak als de gemeenten, die onder het nieuwe regiobestuur ressorteren, allemaal een vergelijkbare om vang krijgen en een min of meer gelijk draagvlak hebben. „Neem nu Hoek van Holland. Daar juichen ze toe dat ze straks een zelfstandige gemeente wor den. Geen deelgemeente meer van Rotterdam, maar onafhanke lijk. Leuk. hoor, maar met alle be grip voor hun gevoel: wat is Hoek van Holland nu helemaal? Ik kom er nogal eens, mijn ouders heb ben er al jaren een vakantiehuis je, en dan hoor ik dat de inwoners het zelf hebben over hun dorp. Moetje daar dan een apart stads kantoor neerzetten? Met allemaal ambtenaren die voor allerlei voor zieningen ook weer het wiel gaan uitvinden, dat ze in andere ge meenten al hebben uitgevonden? Dan denk ik; kan De Hoek niet beter samen met Maassluis? En kun je dan het dorpje Maasdijk en ook Maasland er niet beter bij be trekken? Dan heb je één gemeen tebestuur voor een gebied met grote samenhang." Democratie Ranshuijsen wil ongerustheid van de bevolking meteen voorko men: „Ik zeg dus niet dat op het stadskantoor aan de Konings hoek in Maassluis straks beslist moet worden hoe de winkelstraat van Hoek van Holland eruit moet zien. Ik vind echt dat lokale voor zieningen lokaal geregeld moeten worden. Of De Hoek dan een deel gemeente moet zijn, of dat er een wijkraad moet komen, of dat de wijkcentra gezaghebbende podia worden voor de lokale besluitvor ming, daar kunnen we het nog over hebben. Wat mij betreft kie zen de vrijwilligers in elke wijk zo hun eigen constructie voor mede zeggenschap. De lokale democra tie moet gewaarborgd zijn." „Maar tegelijk, en dat klinkt wat dualistisch, dat geef ik toe: is het nodig dat je voor de distributie van gas, water en elektriciteit in elke gemeente een eigen bedrijf hebt? Is het nodig dat elke ge meente een eigen dienst Ge meentewerken heeft? Kun je met beter van eikaars expertise en know-how gebruikmaken en dan meteen een aantal gebieden in elkaar schuiven? Wat zijn ge meentegrenzen nou anders dan toevallige lijntjes uit de historie, die hun praktisch nut in deze ver anderende tijden vaak al lang ver loren hebben? Schiedam en Ma- thenesse, dat ligt zo tegen elkaar aan, dat kun je toch beter in één gemeente stoppen? Of kom voor mijn part met één Waterwegge meente, van Hoek van Holland lot Mathenesse. Maar zorg dan dat daar vergelijkbare gemeenten in de Rijnmond tegenover staan." Eén gemeente Voorne-Putten. één gemeente West-IJsselmonde, één gezamenlijke gemeente van Ridderkerk en Barendrecht en omgeving, één gemeente Capelle en Prins Alexander, één gemeen te met de B-driehoek en Hille- gersberg, dat soort varianten moet allemaal bespreekbaar wor den, als het aan de Vlaardingse PvdA-wethouder ligt. „Het zal hier en daar best verkeerd vallen. En ik heb ook begrip voor de angst die het misschien oproept, verlies van identiteit en zo. Ik be grijp dat goed. Maar we zijn wel met een bestuurlijke aardver schuiving bezig. De regio gaat bo venlokale taken op zich nemen, waardoor er onmiskenbaar voor de gemeenten wat verandert. Je kunt dan niet domweg vasthou den aan bestaande structuren, dal moeten de gemeenten inzien. Maar daar zal nog wel wat over ge praat moeten worden. Als ik de Vlaardingse oud-wethouder Koos van der Linden, nu burgemeester van Bleiswijk, hoor zeggen dal aan de grenzen van Bleiswijk met te tornen valt, dan krijg ik krom me tenen. Dan denk ik: ach. Koos, kom nou toch," President Zeer recent gingen de nutsbedrij ven van Vlaardingen en Maas sluis samen, een bijna geruisloos verlopen fusie. Ranshuijsen werd president-commissaris van de nieuwe NV en heeft er zo veel ex tra werk aan in de startfase, dat de Vlaardinger zich nu bijna dage lijks met de Maassluisse nuts voorzieningen bemoeit. In die si tuatie ga je vanzelf wat losser denken over gemeentegrenzen. „Die NV bestaat natuurlijk niet voor de eeuwigheid. Dat zou een concern voor het hele Waterweg gebied kunnen worden. Maar daarbij wel met eenheden, die zich op het lokale niveau richten. Ik bedoel het zo. dat je voor een kapotte lantaarnpaal in Maassluis niet helemaal naar Schiedam moet. maar dat je bij ue eenheid van het nutsbedrijf in je eigen buurt terecht kunt. Dus niet dat ie een brief moet sturen aan een on bekende moloch ergens ver weg, waar je nooit meer wat van hoort. Nee. ik zie het zo: qua dienstverle ning en uitvoerende zaken zo dicht mogelijk bij de burger, maar qua schaal van beleidsvor ming op een wat hoger niveau." „Laten we vooral een voorbeeld nemen aan Rotterdam: als die ge meente zelfs bereid is zich op te heffen, om lot een schaalverklei ning over te kunnen gaan, waar om zouden dan piepkleine ge meenten met aan schaalvergro ting denken? Dat zal ook gunstig kunnen uitwerken op de decen tralisatie van rijkstaken naar de ze regio. Als de gemeenten een behoorlijke omvang hebben, zal het rijk daar eerder toe geneigd zijn." Vuleaanhaven De gemeenten moeten niet te be nauwd doen, vindt Ranshuijsen Hij heeft niet de behoefte om te praten over buurmans erf. dus hij wil het graag aan Schiedam of Pernis of Maassluis overlaten om handreikingen te doen aan zijn aanbod om de grenzen letterlijk te verleggen. Eén ding staat voor hem vast: het havengebied moet rechtstreeks onder hel toekomsti ge regiobestuur vallen. Dat bete kent voor Vlaardingen dat hel de haven prijs moet geven. „Per slot van rekening." zegt hij. „zie ik onze Vuleaanhaven ge woon als een Rotterdamse haven. Als een Japanse reder op Neder land aankoerst, kiest hij voor Rot terdam, ook al meert hij in de Vul eaanhaven af. Dus sentimenten daarover zijn uit de tijd. Het ha- venbeleid is een regionale kwes tie geworden. Het is daarom van de zotte dal, zoals nu, de gemeen te Rotterdam een Havenplan 2010 ontwikkelt, dat de grootste gevol gen heeft voor gemeenten die pal tegen de haven aan liggen en er niets over le zeggen hebben." Ranshuijsen deelt met de onge rustheid onder veel gemeentebe stuurders, dat het regiobestuur de economische belangen zwaar der za! laten wegen dan het mi lieu. „Ik ben wel optimistisch. Om de Broekpolder als voorbeeld te nemen: de PvdA m Vlaardin gen is tegen bebouwing. Dan zou je kunnen denken, dat als je het structuurplan overlaat aan de re gio. het plaatje voor de Broekpol der er anders uit komt te zien. Maar nu denk ik eigenlijk dat de Broekpolder ook in regionaal ver band helemaal geen voor de hand liggende woningbouwiokatie is, Het is een peperdure lokatie. Van wege het gil'. Vanwege het Rotter damse havens!ib. Er moet een gi gantische bodemsanering plaats vinden, want we moeten er na tuurlijk geen tweede Steendijk- polder van maken. Dat za! een be langrijk criterium voor de regio zijn. En daarbij zeg ik- ook de re gio heeft behoefte aan recreatie m een Broekpolderhos Of het nou van Vlaardingen is of van een fu siegemeente Waterweg Soms is het een klein berichtje in de krant. Soms zelfs dat niet. Er gebeurt nu eenmaal zoveel in de wereld. Maar op zaterdag is dat ene kleine nieuwtje of die ene minuscule gebeurtenis voor het Rotter dams Dagblad aanleiding om de man, vrouw of kind achter dat berichtje aan het woord te laten. Omdat begrippen als 'groot'- en 'klein nieuws' nogal betrekkelijk zijn. Vraag maar aan de betrokkene. Vandaag Guido Jansen (links) en Je roen Giltaij voor een schilderij van Saenredamin Boymans-van Beuningen. Foto Niels van der Hoeven Door Lonneke Wessels „Ik hoorde dat Jeroen in het Frans aan het praten was door de telefoon. Ik had al het gevoel dat het iets belangrijks was. Toen ik iets later weer langs zijn kamer kwam en ik Jeroen daar gelukza lig een sigaretje zag roken, wist ik het zeker," zegt Guido Jansen. Jeroen Giltaij en Guido Jansen, die op de afdeling oude schilder en beeldhouwkunst in museum Boymans-van Beuningen wer ken. hebben een prijs van bijna vijftigduizend gulden gewonnen voor de samenstelling van de bes te tentoonstellingscatalogus van de wereld. De 'Pnx Min da de Gunzburg' sleepten zn in de wacht met de catalogus voor de tentoonstel li ng Perspectives Saenredam en de architectuur schilders van de 17de eeuw', die vorig jaar herfst in Boymans te zien was. Van een Franse woordvoerder van de Association de Soutien et de Diffusion d'Arl (ASDA), die de prijs uitreikt, kreeg Giltaij via de telefoon te horen dat v ij samen met zijn collega in de prijzen was gevallen. „Ik kon het eigenlijk met geloven" zegl Giltaij Tk had nooit venvacht dat juist onze catalogus uit de duizenden geko zen zou worden. Ik ben dan ook vreselijk trots; zo van kijk ons eens lopen. Normaal heb ik dat niet zo gauw. maar dit is de ge beurtenis van de eeuw. Iedereen over de hele wereld kent nu Boy mans" De twee collega's kregen eigen lijk twee weken geleden al te ho ren dat zc de prijs hadden gewon nen. „Ik wilde gelijk een feestje gaan Vum'en cn het overal be kend maken." vertelt Giltav, „maar van de woordvoerder van de ASDA kreeg ik te horen dat ik mijn kop moest houden. De orga nisatie wilde de prijs zelf aan de pers bekend maken. Ik moet zeg gen dat ik het heel moeilijk vond om het voor me te houden, dus tk heb het wel tegen de rest van het museum en tegen mijn familie gezegd, onder voorwaarde dat ze hun mond hielden natuurlijk." De 'Prix Minda de Gunzburg' werd in 1987 voor het eerst toege kend. De prijs wordt eens per jaar uitgereikt en is alleen bestemd voor tentoonstellingscatalogi. De tentoonstelling moet gaan over Westerse kunst uit de Middeleeu wen tot de twintigste eeuw. En de kunstenaar, die de werken maak te, mag niet meer in leven zijn. „De prijs is de enige die echt in houdelijk op een tentoonstelling ingaat," zegt Jansen. „Ik hoop al leen dat /e ons nog precies willen uitleggen waarom het juist onze cata' is geworden. Op welke crite:/e hem hebben bekeken, want dat is nog steeds niet echt duidelijk." De jury, die de catalo gus beoordeeld heeft, is samenge steld uit kunstspecialisten uit heel de wereld. Dit jaar zaten in de jury onder anderen de direc teuren van het Louvre in Parijs, het Prado in Madrid en de Natio nal Gallery in Londen. „Om deze tentoonstelling in Boy mans te krijgen, hebben we heel de wereld af moeten reizen," zegt Jansen. „Het probleem was dat de meeste schilderijen die we voor de tentoonstelling wilden ge bruiken op hout zijn geschilderd. We moesten de werken bij andere musea lenen, en omdat hout nog al gauw beschadigt, werd hier heel moeilijk over gedaan. Door veel overreden hebben we uitein delijk de meeste werken kunnen krijgen, maar sommige musea bleven voet bij stuk houden. Zo ben ik bijvoorbeeld voor niks naar Canada gereisd." „De tentoonstelling heeft in to taal meer dan vijf ton gekost," zegt Giltaij. „Gelukkig kregen we steun van WVC en van particulie re sponsors. Anders hadden we het nooit voor elkaar gekregen En Jan van Cappellen. die het boek heeft geproduceerd, is ook een grote steun geweest. Hij is de gene die ons ertoe heeft gezet de catalogus in een duurdere uitvoe ring met kleur te brengen. Als we dat niet hadden gedaan, was de catalogus misschien niet eens in de prijzen gevallen," vertelt Gil- tay. Woensdag 8 april wordt de prijs uitgereikt in het Institut Neer landais te Parijs. ..Dan kunnen we pas echt gaan feesten, want tot nu toe is daar door de geheimhou ding nog mets van gekomen." zegt Giltav. „Daar gaan we waar schijnlijk de hele nacht lekker door." beweert Jansen. „Dat moe ten we nog maar afwachten hoor." zegt Giltaij. „maar het wordt in ie der geval heel gezellig."

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1992 | | pagina 1