15 In De Bolder moetje Wijvee denken Waterweg 'Op een warme dag kun je Den Briel zien liggen' Binnenstad Schiedam: knuffelmuur of snoezelhoek? MMlM Stadsomroep kan nog niet leven van reclame Anti-inbraak-actie Beiaardier jubileert Aquarellen in Zonnehuis Amerikanen te gast Tropische koopavond [Feestweek op school aan de Rotterdams Dagblad Woensdag 17 juni 1992 Schiedam Met het oog op de naderende zomervakantie voert de politie zaterdag 27 juni een anti-inbraak-campagne. Het gebeurt volgens de politie namelijk nog veel te vaak dat uit de toestand waarin het huis m vakantie- tijd wordt achtergelaten, duidelijk blijkt dat er nie mand aanwezig is. Geen planten in de vensterbank, de overgordijnen langdurig gesloten of zelfs een briefje op de deur met het opschrift 'wij zijn op va kantie' zijn enkele voorbeelden van het uitnodigen' van inbrekers. De hele dag kunnen mensen die vragen hebben over het voorkomen van misdrijven en inb; dakpreventie, informatie inwinnen bij de centrale balie van het bu reau waar bovendien ook foldertjes met handzame tips klaar liggen. Bellen kan ook: (010) 4494499. Hoeveel concerten stadsbeiaardier Addie de Jong in ajn loopbaan heeft gegeven, is niet bekend maar wat wel vaststaat is dat zijn orgelconcert van donderdag 25 juni er eentje wordt om nooit te vergeten. Die dag is De Jong 25 jaar als beiaardier in overheidsdienst werkzaam en ter gelegenheid var dat jubileum krijgt hij van 15.30 tot 18.00 uur een receptie aange boden in de Grote- of Sint Janskerk. De Jong die al 14 jaar in Schiedam speelt, verhoogt de feestvreugde door voorafgaande aan de receptie van 14.30 tot 14.50 uur het carillon en van 15.00 tot 15 30 uur het orgel van de kerk te bespelen. Een van de aquarellen van Karei de Groot, die in Het Zonnehuis te zien zal zijn. De Rotterdamse beeldend kunstenaar Karei de Groot exposeert van 23 juni tot en met 31 juli zijn aquarellen met beelden van de Vlaardingervaart en de Nieuwe Maas in verpleegtehuis Het Zonnehuis. De Groot volgde in ziin woonplaats een opleiding aan de Academie van Beeldende Kunsten en legde zich voornamelijk toe op het landschap. Zijn huidige werk bestaat hoofdzakelijk uit het schilderen van ri vierlandschappen m de omgeving van Rotterdam, Gaardingen en de Krimpenerwaard. De tentoonstelling wordt op 23 juni om 15.15 uur ge opend en is van dinsdag tot en met vrijdag van 10.00 tot 20.00 uur en van zaterdag tot en met maandag van 14.00 tot 20.00 uur te bezichtigen. Het Amerikaans jeugdkoor 'Chicago Area Christian Youth Chorale' dat momenteel op tournee is door Europa geeft zaterdagavond een concert in het Kerk centrum Holy aan de Reigerlaan. Het koor bestaan de uit leerlingen van verschillende High Schools uit Chicago, blijft tot maandag 22 juni in Vlaardingen en is ondergebracht bij diverse gastgezinnen. Het concert begint om 20,00 uur en is gratis toegankelijk. Nadat de twee voorgaande edities van de 'midsum- memight-shopping' wegens erbarmelijke weersom standigheden in het water vielen, wordt dit keer re kening gehouden met een zwoele zomeravond zodat de extra lange koopavond in het oude centrum dit maal wél een publiekstrekker wordt. Tot 23.00 uur rijn de winkels open maar daarna gaan de festivitei ten tot middennacht door. Gedurende de hele avond vinden er op het podium op de Markt diverse optredens plaats. Een Antilli aanse band, fraai gevormde danseressen, een limbo- act, modeshows, een kappershow, verschillende pre sentaties. Dat alles en nog veel meer valt die avond op en rond het marktplein te beleven. Er zijn volop drankjes en hapjes verkrijgbaar en bij de vele kraampjes die in het hele centrum staan opgesteld, worden koopjes aangeboden. ft-In de week van 22 juni tot en met 27 juni worden er '-op de Prins Willem Alexanderschool aan de Richard üHollaan geen lessen gegeven maar viert men er jl; feest. Omdat de school 25 jaar bestaat, heeft de ou- e derraad voor de leerlingen, hun ouders, docenten en de buurtbe woners een feestweek op poten j Mede dankzij de inbreng van di- verse bedrijven is er een rommel markt, een oud-Hollandse spelle tjesdag, een rad van avontuur, zijn er sportactiviteiten en wordt er een optocht door de wijk ge houden. De week wordt afgeslo ten met een reume. Alweer zo'n tien jaar torent fier boven h et zuidelijk deel van Vlaardingen De Bolder, het wooncomplex voor ouderen, uit. Bewoners roemen het uitzicht. Gelukkig, want dat is ook de reden waarom er de hoogte in Is gebouwd. De woonvorm werkte eraan mee dat de bewoners actief werden; ze richtten onder meer een zangkoor op en ook anderszins pakten ze zaken samen aan. Hoe Is dat In die tïjd gegroeid? Wat voor mensen wonen er nu? Een impressie Door Paul van den Bosch Vlaardingen - Het uitzicht op de Nieuwe Waterweg is adembe nemend. Ondanks de hemelpoorten die wagenwijd open staan en die het zicht danig vertroebelen. Alleen de schoorstenen van Pernis roken onverminderd verder, de meeste schepen hebben een droger heenkomen gezocht. Zoveel is er dus eigenlijk niet te zien op deze regenachtige ochtend en tegelijk is er weer zó veel te zien. De twintigste verdieping van De Bolder, de bejaarden-, nee beter gezegd de ouderenenclave aan de rand van de Waterweg. Een oase van ouderlijke rust, uitgerekend in wat doorgaat voor het indus triegebied van Vlaardingen. Twee mannen zitten in alle rust van het uitzicht te genieten. „Het uitzicht is vandaag niet zo bie," zegt een van hen. „Moet je op een warme dag komen. Kun je Den Briel zien liggen en aan de andere kant die hoge toren van het Dijkzigtzie- kenhuis. Prachtig." Ze hebben alle tijd om de bedrij vigheid aan gene zijde van het nat gade te slaan. Eens verkeerden ze zelf in het hart van al die bedrij vigheid, nu is hun levensavond gevallen. De gemiddelde leeftijd van de circa 280 bewoners van het De Bolder ligt rond de zeventig jaar. Om op de wachtlijst voor het ouderencomplex toegelaten te worden, moet een aspirant-bewo ner in elk geval vijfenvijftig jaar of ouder zijn. Vroeger, maar wat is vToeger voor een bestaan van acht jaar?, lag die grens - net als die van het pensioen - op vijfenzes tig. Maar da. 'everde niet vol doende nieuwe rurders op. Middelpunt vart" De' Bolder is de torenflat met twintig verdiepin gen. Bij de oplevering in 1984 moet de buitenkant maagdelijk wit zijn geweest, maar in de loop der jaren heeft de uitstoom van de Pernisser industrie er zijn visite kaarde overheen gelegd. Om de torenflat heen zijn de diverse lage flats speels neergezet. Over het algemeen fitte en rede lijk welvarende ouderen slijten er hun laatste levensdagen. ïrx apar te woonruimtes, maar toch ook samen. Het sociale contact is min der dan in bejaardentehuizen. Deze bewoners hebben gekozen voor een zelfstandig leven. Ze zit ten minder op eikaars lip, maar de sociale controle is er wel dege lijk. 'Ik heb de buurman al een tijdje niet gezien in de recreatie zaal. Even controleren of er niets met hem aan de hand is'. De Bolder resorteert onder de Al gemene Stichting voor Huisves ting en Verzorging van Bejaar den, die ook het beheer voert over het Billitonflat, Drieen-Huysen (beide aanleunwoningen), De Wouthof en Valkenhof. De laatste twee complexen zijn te vergelij ken met De Bolder, ze worden wel als 'beschut woonmilieu' om schreven. De bewoners zijn volle dig op zichzelf aangewezen, hoe wel ze in een straal van pakweg driehonderd meter alleen door lotgenoten omgeven zijn. Toch is hulp nabij, en snel óók. als de nood echt aan de man is. In de fiat is op twee plaatsen een alarm installatie ingebouwd, in het toi let en onder het bed. Met behulp daarvan kunnen de Bolderaars in acute noodgevallen de Vlaar- dingse alarmcentrale inschake len. W. Steenbrink heeft er nog geen gebruik van hoeven maken. Snel even afkloppen, trouwens. De krasse 84-jarige is penningmees ter van de bewonerscommissie, die de levensavonden van de be woners de nodige jeu trachtte ge ven. In de wintermaanden hand werken op maandag, een onder linge kaartclub op woensdag, volksdansen een dag later en het zangkoor met vijfenzestig stem men op de laatste dag van de week. De hort op In het weekeinde heerst dc stilte. Vaak is zo'n beetje iedereen die nog goed ter been is, de hort op. Naar kinderen, kleinkinderen, of zomaar een dagje uit. Daarnaast nodigt de commissie zo nu en dan een cabaretgezelschap uit, of een zangkoor of een toneelgezel schap. En uiteraard de onvermij delijke bingo's, geen ouderenen clave zonder bingo. „De mensen in de Bolder hoeven geen contributie te betalen," zegt Steenbrink. Hij wijst op de be scheiden, houten bar in de recre atiezaal. „Alle winst die daar wordt gemaakt, wordt aangewend voor de bewoners. En subsidie, daar vragen wij al helemaal niet om. Niet nodig ook, want van de overkoepelende stichting krijgen we altijd alle medewerking. Eén belletje is vaak al voldoende om iets gedaan te krijgen." Toen hij zelf, nu acht jaar terug, zijn intrek nam aan de oevers van de Waterweg, trad hij onmiddel lijk toe tot de bewonersclub. Ei genlijk hoort dat een automatis me te zijn, vindt Steenbrink. Maar de mentaliteit blijkt in de De Bolder, met een twintig verdiepingen tellende torenflat als middelpunt, ïs een oase van rust. Het gebouw was oorspronkelijk wit, maar in de loop der jaren heeft de uitstoom van de Pernisser industrie er zijn visitekaartje overheen gelegd <=oio Roet Dijkstra praktijk anders te zijn. consta teert hij tol zijn spijt. „De verbondenheid is niet erg groot. Dat valt af te lezen aan de opkomst bij de diverse activitei ten. Er wonen hier ongeveer 280 mensen. Bij een bingo-avond kunnen we rekenen op maximaal negentig personen, als het een héél aardige toneelavond is op honderd en als het programma helemaal niet trekt, zitten er maar vijftig. Je treft altijd dezelf de mensen aan, dat is wel eens jammer.'" „Door natuurlijke factoren is er m de Bolder sprake van nogal wat mutaties. De nieuwelingen zijn momenteel heel moeilijk naar de recreatiezaal te krijgen. Mis schien zijn ze niet gewoon om dichter op elkaar te leven en uit zichzelf nieuwe contacten te zoe ken. De meeste mensen komen natuurlijk uit een Vlaardingse straat, waar ze veel privacy had den. Die willen ze behouden. Mis schien, denk ik weieens, schrik ken ze van een grote groep. Kom 'ns kijken, zeg ik weieens tegen zo'n nieuweling. Ach. luidt dan vaak het antwoord, ik ben niet ge- interesseerd. Heel jammer." De meeste bewoners trekken nog een aantal keren per week de spoorlijn over om in het centrum hun boodschappen te halen. Wie daartoe lichamelijk niet meer in staat is, is aangewezen op de SRV- man, die in dit geval voor de ver andering niet in de blauw-witte wagen, maar op de parterre van de Bolder is gehuisvest. „De eni ge winkel aan deze kant van de spoorbaan," weet Steenbrink. „Voor nood. Als je iets ben verge ten te halen in de supermarkt. Voor de rest probeer ik de SRV- man maar te vermijden. Hij is nogal duur." We lopen door de re creatiezaal. Een twintigtal oude ren werkt het wekelijkse uurtje volksdansen af. Allemaal vrou wen, zoals ook het overgrote ge deelte van de Bolder van het vrouwelijke geslacht is. Steen brink: „Die leven statistisch ge zien ook wat langer dan man- „Je kan maar beter zo lang moge lijk op jezelf wonen. Om de kos ten van de verzorging te drukken. De gemeenschap hoeft op deze manier heel weinig bij te dragen aan de ouderen, alleen een beetje huursubsidie. Maar ook geeste lijk is het beter Ik moet er niet aan denken om in een bejaarden tehuis, laat staan een verzor gingshuis te zitten, daar word je de godganse dag achterna gelo pen. In de Bolder móet je blijven denken. Hoe oud je ook bent, je móet wel fris van geest blijven." Van religie of politieke voorkeur blijven ze ver verwijderd, daar in de Bolder. Geen toestanden zoals m de Meerpaal, aan de Willem de Zwijgerlaan, dat is streng gerefor meerd. De Boldcraars doen daar niet aan. Een idyllisch Huize Avondrood aan de Waterweg dus. maar dan zonder rood. Naam: Aad van Toor Geboren: 30 oktober 1942 in Maassluis Beroep: acrobaat Woonplaats: Vlaardingen „Mijn leukste herinnering be waar ik can de eerste keer dat ik op vaka'itie ging. In Oudewater, waar mij i broer Bassie als aanko mend acrobaat in een circus werkte. Ik was toen twaalf, denk ik. Een broekie. De paarden van het circus stonden in een weiland. Wij mochten er wel een stukje op rijden. Het was de eerste keer in m'n leven dat ik op een paard zat. Ik vergeet het nooit. De grote jon gens namen allemaal een volwas sen paard. Vcor mij was er een hitje, een klein geval, iets tussen een paard en een pony m. De paarden van de grote jongens sprongen allemaal keurig over de sloot. Dat van mij niet. Mijn hit stopte voor de sloot en boog zijn hoofd, zodat ik er afgleed en kop- pie onder ging. Van mijn geboorteplaats Maas sluis weet ik me niet veel te herin neren. Wij woonden aan de Noorddyk, in een rijtje dat in de oorlog is weggebombardeerd. Ik geloof niet dat het later weer is opgebouwd. Ik was anderhalf of zo, ik iag te slapen toen de bom men vielen. Ze hebben me tussen de vlammen door uit de wieg ge haald. Direct daarna zijn we m Vlaardingen gaan wonen. Mijn vader werkte bij de touwfabriek. Die had vestigingen m Maassluis en in Gaardingen. Ik ben opgegroeid in de Markgraaflaan. In de loop der ja ren ben ik zo aan Gaardingen verknocht geraakt dat ik er nooit meer weg wil. We hebben wel eens een serie voor Bassie en Adnaan opgenomen in de buurt van Hilversum, de buurt waar veel beroemdheden wonen. Ik heb die mensen toen eens beke ken en gedacht: nee hoor, geef mij toch maar Rotterdam en om streken. Daar wonen pas echt jo fele mensen. Je kent het gezegde: Amsterdam zegt 't, Rotterdam doet 't. Het is nergens zo fijn als hier. Dus v /au ik m Hilversum moeten9 1/ .<*h een studio aan huis, en alles bij de hand." Door Sander Sonnemans Schiedam - Al miste het politiek café over de invulling van het stadshart die moet plaatsvinden nadat de nieuwbouwcomplexen in het centrum zijn verrezen de nodige diepgang, toch keek het grootste aantal aanwezigen na af loop terug op een geslaagde avond waar men iets wijzer van was geworden. De discussie avond, ontsproten aan het brein van de welbespraakte penning meester van de VVD, Marian de Mol-de Mooij, die gisteravond in de Roo Roozenzaal van het Passa getheater werd gehouden, lever de volgens de organisatoren pre cies datgene op wat men ermee beoogd had. Suggesties, en daar ging het om, over de aankleding van het centrum als straks de ge daanteverwisseling heeft plaats gevonden. En die werden volop Schiedam woeasdag 17 juni Ti.vcftomeiie-avond mei helderziende waarnemingen, spirituele vereniging Har- roonia, Wibd ut plein 165,20 00 uur Vlaardingen donderdag 18 juni „Lunchconcert Aad Zoutendijk. Grole &erk, 1245 uur TAPIJTEN GORDIJNEN BEDDEN ZONWERING ®WÏ5 Ml! K Sdéete Wefow 010-1733735 „Maar wat wordt er straks met on ze ideeen gedaan?" was de meest gestelde vraag waar de belang stellenden mee bleven zitten. Dis cussieleider Marian de Mol-de Mooij had dan wel verteld dat de suggesties die op tafel waren ge komen aaneen worden gesmeed tot een totale sfeerschets die aan geboden wordt aan burgemeester en wethouders, maar in hoeverre de toehoorders er na gisteravond nog bij worden betrokken was voor velen onduidelijk. „Ik denk," opperde WD-fractie- leider Will van Wijk dan ook. „dat er een vervolg op moet komen. Voor mij is gebleken dat de men sen belangstelling hebben voor dit soort avonden. En juist van hen moeten we het hebben. De plannen aangaande de binnen stad zijn heel lang geleden ge maakt en woiden momenteel con creet uitgevoerd. Het stukje wel behagen dat na de voltooiing ip het centrum geschapen moetv. den, hebben de bewoners en m. denstanders zelf inde hand. Mu we moeten oppassen dat 'Dai o\ 11 niet al te veel wordt gepmat Ik zie liever dat daaraan zo spoedig mogelijk gewerkt kan worden." „Voor mij," reageerde een be woonster van de binnenstad, „was het een aardige informatie avond. Meer ook met. Er is niets concreets uit gekomen. Waar ik me overigens aan gestoord heb is het gedrag van wethouder Zijde veld. Die man heeft zich onbe schoft gedragen." Verveeld Los van het feit dat Chris Zijde veld een wat verveelde mdruk maakte, zorgde de wethouder bij meerdere toehoorders voor con sternatie door zich laatdunkend uit te laten jegens de heer Van Woerkom, eigenaar van de gelijk namige haardenwinkel aan het Broersveld. Deze, al enigs/.ins op leeftijd, gaf te kennen de presen tator van de nota 'Kansen benut ten' zonder microfoon niet te ver staan, waarop Zijdeveld botweg reageerde met 'ik kan nu eenmaal niet met alle gehoorapparaten re kening houden'. Ook op Van Woerkoms vraag waarom de binnenstadsplannen met eerder waren voorgesteld kwam Zijdeveld cynisch uit de nock. „Dat is te danken aan at die bezwaarschriften. Die hebben de nik vertraagd." Desalniettemin kan het politiek café als nuttig worden be schouwd. Er werden diverse sug gesties aan de hand gedaan, waar bij de toehoorders het over eén ding duidelijk eens waren. Er moet wat gebeuren met de bin nenstad om als stad te kunnen concurreren met omringende ge meenten. De differentiatie van het winkelaanbod speelt daarbij een belangrijke factor. „Schiedam is een trainingspak ken- en Adidasschoenenstad," meende Addy Helmons van Ad- dy s Haarmode. „Daar moeten we van af." „Met het veranderende woningaanbod trekt Schiedam meer en meer verschillende be volkingslagen aan," vulde D66- woordvoerder Vincent Broeke haar aan. „Daar moet met het winkelaanbod op in worden ge speeld VW-directeur Ruud Pillard kwam gevat met een stelling voor de dag die vervolgens als een rode draad door de discussie heen liep „Het stadshart moet voor de be zoekers als een knuffelmuur zijn. Men moet er zich behaaglijk voe len." „Ik zou het liever een snoe zelhoek willen noemen", bedacht Broeke een variant. „Een plek waar mensen uit alle lagen van de bevolking terecht kunnen Pillard weer: „Hoe dan ook. Schiedam moet van haar onver zorgde uiterlijk af. Zo lang het on kruid er welig tiert en zwerfvuil aan de orde van de dag is. krijgt de stad nooit de kwaliteit om met andere steden de concurrentie strijd aan te kunnen gaan." Schiedam - De stichting Stads omroep Schiedam heeft ander maal bij de gemeente ora finan ciële steun aangeklopt. Wethou der Aad Wiegman (Financiën) is bereid de omroep, die tot nu toe afhankelijk was van gemeente lijke subsidies, nogmaals 12.000 gulden toe te stoppen. De Sehiedamse omroep mag sinds 1 april reclameboodschappen uitzenden, maar het is het sta tion nog niet gelukt daar zoveel geld mee te verdienen dat hel zichzelf kan bedruipen. Hoofdredacteur Wim Groene- vveg vermoedt dat de stadsom roep het ook in de nabije toe komst niet zonder financiële steun van de gemeente 2al kun nen stellen. „We moeten zuinig aan blijven doen. Alleen als we ook televisieprogramma's gaan maken, zijn de mogelijkheden waarschijnlijk groter." De belangstelling van de plaat selijke middenstand voor een spotje bij de lokale radio valt volgens Groeneweg niet tegen. „Maar het is zeker niet zo dat het geld binnenstroomt sinds we reclame mogen uitzenden." Een probleem is, zegt de hoofd redacteur. dat grote adverteer ders (bijvoorbeeld winkelke tens) meestal een jaarplanning maken en hun budgetten dus ai hebben besteed. Niet duidelijk is of zij volgend jaar wel bereid zullen zijn te adverteren op een lokaal radiostation. En veel klei ne adverteerders hebben het nieuwe medium nog niet ont dekt. Of ze kijken de kat uit de boom. Volgens Groeneweg heeft de Sehiedamse omroep bovendien het nadeel dat ze moet concurre ren met een populaire zender ais Radio Rijnmond, die ver moedelijk veel luisteraars 'weg zuigt', „We zitten vlak onder de rook van Rotterdam, dat maakt het er niet makkelijker op." De hoofdredacteur kondigt aan dat er binnenkort een onder zoek komt naar de luisterdicht heid van de Stadsomroep. Tot nu toe is het gissen naar het aan tal luisteraars. „Al heb ik wel de indruk dat we steeds meer men sen bereiken. Je merkt dat bij voorbeeld aan het toenemend aantal telefoontjes als reactie op de uitzendingen. En als je bood schappen gaat doen, merkje dat er winkels zijn waar we de hele dag aan staan." Behalve de 12.000 gulden direc te steun, krijgt de Stadsomroep 20.000 gulden van de gemeente voor het verzorgen van pro gramma's speciaal voor migran ten.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1992 | | pagina 1