13
Proefrit vrachtwagens langs haven
Daarmee leg je contacten hoor, met muziek'
Overal kijken,
alles scherp zien.
Banen weg bij Hoeks transportbedrijf
Test moet aantonen of Westhavenkade tot zes meter kan worden versmald
De dood kan
niet bekoren
Mensen vragen weieens of
Andrew Aué een somber mens is
Orpheus helpt Velenje
Carnaval voor de deur
Subsidie voor schoJca
Demonstratie op 'expo'
VARILUX
Rotterdams Dagblad
Dinsdag 9 februari 1993
isat
De eerste musical waar zijn vrouw Debby hem mee naartoe nam was
De Evenaar van Jos Brink. De Rotterdamse kunstenaar Andrew Aué
was meteen verkocht. Ontelbare voorstellingen volgden. Hij zag de
musicals Cyrano, Cats en Les Misérables en het bleef niet bij die ene
keer, In Londen zag hij ook zo'n beetje alles. En al ziet hij een musi
cal of cabaretvoorstelling voor de zoveelste maal, het gaat hem nooit
vervelen. „Je ziet juist steeds weer nieuwe dingen," zegt hij.
Een betere plek voor zijn schilderijen dan het theater is er niet. De
omgeving roept meteen associaties op bij de beschouwer waardoor
de abstracte figuren vanzelf beelden uit de belevingswereld van het
theater gaan vormen.
De expositie-tournee begon vorig jaar september in het Schuurkerk-
theater in Maassluis, hing vervolgens in het Congresgebouw in Den
Haag en was daarna in Schiedam te zien. Tot begin maart hangt de
tentoonstelling, getiteld Deborand, in de Stadsgehoorzaal. Aan het
eind van het jaar komt de kunstenaar terug met een nieuwe serie
schilderijen, ook weer gebaseerd op het theater. Andrew Aué: „Ei
genlijk zou je het een soort theaterpromotie kunnen noemen."
Het enige dat de Rotterdammer wil is zijn enthousiasme voor het
theater overbrengen op anderen. Mensen meetrekken de schouw
burg in, ze een gezellige avond bezorgen. Puur vanuit zijn eigen lief
de voor het theater. Het commerciële gebeuren neemt hij voor lief,
zegt hij. Overdag doet hij zijn werk als ambtenaar en 's avonds of 's
nachts kruipt hij in zijn atelier, Hij heeft weer 'zeeën van tijd' nu hij
de opleiding voor tekenleraar heeft afgerond.
Mensen vragen hem weieens als ze zijn werk zien: ben jij nou zo'n
somber mens? Welnee, roept hij dan. Aué wil de Meuren in zijn schil
derijen juist niet laten overheersen omdat hij de vorm belangrijker
vindt. Met zijn abstracte figuren probeert hij mensen mee te slepen
en ze uit te dagen verder te kijken dan alleen naar de kleur. „Dat sti
muleert de fantasie," zegt hij.
Vroeger gebruikte hij wel felle kleuren in zijn schilderijen. Maar hij
merkte dat mensen zich daar te veel door lieten leiden. Dat ze bij
voorbeeld een schilderij kochten alleen omdat het zo mooi bij de
kleur van het bankstel paste. Nu probeert de kunstenaar mensen te
shockeren door veel met zwart, wit en donkere kleuren te werken.
-Vanuit een donkere achtergrond werkt hij naar de lichtpunten in
'zijn werk toe. De met een donkere waas bedekte kleuren spelen
daarbij een ondersteunende rol. Het wit in zijn schilderyen symboli
seert de dood, „Dat heb ik niet van mezelf," zegt hij. „Les Misérables
gezien? Op het eind ligt een vrouw op een wit sterfbed terwijl de lich
ten steeds witter worden. Het is de symboliek van het theater."
Zijn werk is niet te vergelijken met dat van anderen, zegt hij. Het
oogt onbevangen, persoonlijk. Andrew Aué zou zichzelf in de stroom
van het individualisme willen plaatsen. Die bestaat nog niet, maar
die heeft hij voor het gemak zelf zo genoemd. De term is gebaseerd
op de persoonsgerichte maatschappij van tegenwoordig. Zo is het
ook by zyn schilderijen: een ieder raag zelf bepalen wat hij ziet. Na
tuurlijk heeft de kunstenaar ook een stukje van zichzelf in het werk
gestopt, maar dat houdt hij liever voor zich zodat niemand daardoor
beïnvloed kan worden.
MARIETTE OLSTHOORN
Het Schiedams Koninklijk Mannenkoor Orpheus
heeft burgemeester Scheeres ƒ2.259,-- overhandigd
om de Bosnische vluchtelingen in Velenje te helpen.
Het geld vormt de opbrengst van een tombola en een
geldinzamelingsactie die door één van de leden in
verzorgingshuis Frankeland is gehouden. Orpheus
koos voor de hulp aan Velenje omdat het een part-
nerstad van Schiedam is.
De nuchtere Schiedammer staat er misschien niet
bij stil maar bij de echte camavalvierder begint het
bloed al wat sneller te stromen naarmate het week
einde van 20 en 21 februari nadert. Zo ook bij carna
valsvereniging De Rietzeilers.
Zaterdag 13 februari wordt om 13.00 uur het start
schot gegeven voor de optocht en 's avonds is in de
Blauwe Brug vanaf 20.00 uur de viering van het
Brandersbal. Zondag 14 februari staat in het teken
van de klaverjasmiddag en zaterdag 20 februari
barst het echte feest pas los. Eerst is er 's middags
nog wel een ouderenmiJdag maai' vanaf 20.00 uur
worden de feestneuzen opgezet. Zondagmiddag is er
vanaf 14.00 carnaval waarna om 20.00 uur het Disco
Samba Tropical begint. De feestelijkheden worden
afgesloten op dinsdag 23 februari met het finalebal.
Op alle avonden die tot 1.30 uur duren moet tot 23.00
uur toegang worden betaald.
Vlaardingen
Redactie
Waterweg:
Jan Booister
Ben van
Haren
Peter de
Lange
Sander
Sonnemans
Carel van der
Velden
Westhaven
plaats 22
3131 BT
Vlaardingen
Postbus 4008
3130 KA
Vlaardingen
Telefoon
2340055
Telefax
4349754
Sportredac
tie:
Donald Bax
Telefoon
2340055
Door Jan Booister
Vlaardingen - Een proefrit met brede vrachtwagens moet 24 fe
bruari op de kruising van de Parallelweg en de Westhavenkade
in Vlaardingen uitsluitsel geven; kan de weg daar worden ver
smald naar zes meter of niet? De meningen botsen. Hevig zelfs.
Aan de ene kant bevindt zich wet
houder mevrouw Agnes van
Ardenne-van der Hoeven en haar
ambtenaren die hardnekkig en fi
nancieel niet altijd even zorgvul
dig bezig zijn de route 'Van 't Hof
naar 't Hoofd' uit te voeren, ook al
is de behoefte daaraan bij de ge
meenteraad niet zo groot. Onder
nemers langs en achter de West
havenkade én de wykvereniging
Vettenoordsepolder (VOP)
vormen de tegenpartij, voor wat
het gedeelte in hun buurt betreft.
Zij vrezen levensgevaarlijke situ
aties in het verkeer.
Die zijn er eigenlijk nu al, voeren
zij aan. Een fietser naast een
vrachtwagen op de Westhavenka
de moet erg goed opletten, om te
voorkomen dat er ongelukken ge
beuren. Bij een smalle Westha
venkade zal dat alleen maar erger
worden.
Nu zijn die ondernemers wel erg
kopschuw gemaakt door allerlei
stukken waarop ze in de loop der
tijd zijn gestuit en waarin meer
stond dan de gemeente officieel
naar buiten brengt. Ook nu weer.
Op het stadhuis is bij monde van
wethouder mr. Ton van der Steen
(Stadsontwikkeling) officieel en
plechtig verklaard dat er op dit
moment alleen wordt gesproken
over de vernieuwing van de om
geving van de Prinses Juhana-
brug. Maar op meerdere tekenin
gen is al aangegeven dat de rest
van de Westhavenkade ook naar
zes meter breedte moet.
Het maakt ondernemers en VOP-
bewoners er niet geruster op Te
vuur en te zwaard bestrijden ze de
plannen en hebben daarbij de in
druk elke seconde op hun qui ri
ve te moeten zijn om te voorko
men dat er dingen gebeuren die
ze helemaal niet willen.
Illustratief daarvoor is de brij aan
maten waarmee nu wordt ge
werkt. Er worden wegbreedtes
van 6 meter genoemd, maar ook
van 6,40 meter en 6,50 meter,
evenals van 7,50 en 7,80, naast die
van 8.25. 8,50 en nog wat van die
afstanden.
Spiegels
En bij het gehussel met die me
ters is het verhaal ontstaan dat de
buitenspiegels van vrachtwagens
elkaar zullen raken als ze elkaar
tegemoet rijden op een zes meter
brede Westhavenkade. Die ste
ken namelijk buiten de rijbaan.
Dus ook boven de stoep, wat weer
gevaarlijk kan zijn voor voetgan
gers. voeren NOB Wegtransport
en VOP aan.
De Nationale Organisatie voor het
Beroepsgocderenvervoer heeft al
veridaard dat het voor vrachtwa
gens onmogelijk is elkaar daar te
passeren. Daarom is deze organi
satie ook uitgenodigd aanwezig te
zijn bij de proef, die voorlopig
voor 24 februari staat gepland.
Overigens wordt bekeken of met
een simulatieprogramma hetzelf
de kan worden uitgedokterd.
Mocht dat lukken dan gaat de
proef aan de Westhavenkade met
door.
Intussen heeft ook de Vervoers-
bond CNV zich in de discussie ge
mengd. De vakbond schaart zich
aan de zijde van de ondernemers
en de VOP. In een brief aan het
college van B en W wordt gesteld
dat met een eventuele wegver
smalling de normale aan- en af
voer van grondstoffen en eind-
produkten naar en van bedrijven
in de omgeving zal worden be
moeilijkt. Dat kan gedwongen
verhuizing van ondernemingen
betekenen, wat weer verlies van
arbeidsplaatsen tot gevolg kan
hebben, aldus de vervoersbond.
D66 heeft in de nieuwsbrief van
de partij geopperd een represen
tatieve steekproef te houden naar
de behoefte onder de Vlaardingse
bevolking aan een wandelroute.
De leden Ron Molenaar en Joop
Jongeneel sluiten niet uit dat de
route Van 't Hoof naar 't Hoofd
'een politiek speeltje' is van het
CDA. Ze wijzen er op dat er niets
over in het CDA-verkiezingspro-
gram staat en evenmin in het be
leidsprogramma van het college.
In de gemeenteraad legt de D66-
fractie de betrokken wethouder
overigens niet echt veel in de weg
bij de uitvoering van de plannen.
Zo werd de aanleg van een stei
ger, parallel aan de Maasboule
vard, 'zeer positief genoemd. En
bij de plannen voor de Prinses Ju-
lianabrug én omgeving lagen de
Democraten ook niet echt dwars.
Door Jan Booister
Vlaardingen - Ton Stolk gaat het
rustiger aandoen, althans met de
exposities in zijn informatie- en
documentatiecentrum op mu
ziekgebied aan de Westhavenka
de in Vlaardingen. Niet omdat hij
zestig jaar is geworden, want hij
heeft nog energie voor twee, wat
heet, drie als het moet. Maar er
gaat toch wel erg veel werk zitten
in deze liefhebberij. Dus wordt
het aantal tentoonstellingen van
zes naar vier per jaar terugge
bracht.
Maar verder komt Ton Stolk voor
van alles en nog wat tijd te kort.
„Ik heb gewoon teveel hobby's,"
constateert hij gelaten. „Maar ja,
joh," gaat hij meteen weer in het
van hem bekende razendsnelle
tempo verder. „Ik heb me ook nog
geen twee minuten .verveeld in
mijn leven."
Hij stelt het vergenoegd vast. Zijn
verzamelwoede is dan ook groot.
Ton Stolk heeft duizenden boe
ken over muziek(instrun enten)
(„maar er nog geen tiende van ge
lezen/'); talloze postzegels („alle
maal over muziek"), handschrif
ten van musici („Strawinsky, ken
je die? Die heb ik") en legt ook
nog eens een verzameling aan
van wat Vlaardingse musici door
de tijd heen hebben gecompo
neerd.
Dat allemaal buiten zijn tentoon
stellingen en zijn 'muziekmu-
seum' in het Reedershuys, dat
elke morgen kan worden bezocht
en waarin honderden instrumen
ten zijn ondergebracht. Want daar
gaat ook nogeens een enorme
hoeveelheid tijd inzitten.
W'e Ton Stolk daarover wil laten
praten, moet zich er van verzeke
ren over voldoende tijd te be
schikken. Want by eik instru
ment volgt een anecdote, beel
dend naverteld alsof het gisteren
is gebeurd.
De Vlaardinger, van oorsprong
musicus, kreeg in 1940 zijn eerste
muziekles. Al snel was hy het
jongste lid van het plaatselijk
fameuze Van Dijk's
Amusementsorkest. Op de accor
deon. Na verloop van tijd volgde
de piano. Vanaf zijn vijftiende gaf
hij muziekles, hij was bijna dertig
jaar koordirigent en stond twintig
jaar voor de schoolklas, drie jaar
geleden voor het laatst, bij De
Vaart. „Ik ben nu dus drie jaar
vrij, maar ik heb nog geen vakan
tie kunnen nemen, zo druk heb ik
het."
Ton Stolk kreeg al snel interesse
voor niet-Europese muziek. Dat
gebeurde in de tijd dat de kunste
naarsvereniging VI65 actief was.
Kunstenaar Dirk Brouwer hield
er eens een praatje over, herin
nert Ton Stolk zich. „Ik hoorde
ook wat van die muziek. En toen
wilde ik natuurlijk dat bijbeho
rende instrument zien."
Wat heet, hij wilde overal instru
menten zien. In 1968, '69 ging hij
voor het eerst in zijn leven naar
het buitenland op vakantie.
Joegoslavië, Bulgarije, die hoek
van Europa. Hij keerde terug met
45 instrumenten:
„Daar leg je contacten mee, hoor,
met muziek. En die verzamelhob-
by. Je vraagt eens aan iemand:
hoe is die kaval? En voor zo'n per-
joon is het al heel wat als iemand
weet hoe zo'n muziekinstrument
heet."
Zeekoe
Ton Stolk leidt rond tussen zijn
instrumenten. Doedelzakken,
kleppers, talloze fluiten, cimba
len, een schalmei, piano's, een ba
lalaika, mandoline, ga maar door.
En in allerlei vormen, vooral de
fluiten. Veel ook als dier ge
vormd. Als een hond. een vogel,
een hert, een paard, ja, zelfs een
zeekoe. Gemaakt van allerlei ma
terialen. Zelfs van mensenbot.
„Dit kocht ik in Bulgarije," zegt
hij dan. „Ik liep ergens en dacht:
r
TonStolkach-
ter één van
zijn instru
menten: 'Mijn
eerste fluitje
kostte een
kwartje'. Foto
Ellen den Ouden/
Roel Dijkstra
hé verrek, levende muziek. Ik
ging op onderzoek uit en zag een
paar gasten spelen. Ik vroeg wat
zo'n instrument kostte. Het be
drag dat ze noemden, een paar
tientjes, had ik niet bij me, want
je maakt daar bijna niks op. Dus
ik denk: joh, ik ga wisselen. Maar
de bank was dicht. Ook geen pro
bleem, want de directeur werd uit
huis gehaald. Goed, ik heb dat
geld, ga terug, maar hij wilde niet
verkopen. Hij dacht dat ik alleen
de prijs wilde weten. Nou ja, aan
dringen en vervolgens de bergen
in. Een andere halen Uil eindelijk
toch zo'n instrument gekocht.
Dus ik maak een fles slivovitsj
open en vraag aan die jongen of
hij wat wil drinken. Hij schudt
zijn hoofd, wat daar 'ja' betekent.
Maar dat wist ik toen niet, dus ik
ga met anderen wat dnnken. Dan
krijg je 'consternatie, joh. Oh ja, ik
heb zo een paar duizend anecdo
tes."
Lopende band
Ze rollen er bij Ton Stolk aan de
lopende band uit. Over zijn reizen
naar Indonesië, Egypte, Mexico.
En over de muziekinstrumenten
die hij daar vandaan haalde. Op
de vraag of hij bepaalde instru
menten niet heeft, moet hij even
lachen. „Ik heb er zo'n zevenhon
derd en er zijn er ongeveer vijftig
duizend," klinkt het bescheiden.
Hij is ook r.iet overal zelf geweest
om ze te kopen. En heeft ze ook
met allemaal in het buitenland
gekocht. Ton Stolk toont een
fluit, een tabasco. Van vijfhon
derd jaar voor Christus. Uniek in
Nederland, verzekert hij over die
mini-verzameling zeer, zeer oude
muziekinstrumenten. Er ligt een
jaliso bij van een volk dat van
tweehonderd voor tot tweehon
derd jaar na Christus leefde.
„Mijn eerste fluitje kostte een
kwartje," herinnert de super-ver
zamelaar zich. „Tegenwoordig,
als ik het heel mooi vind, betaal ik
een paar duizend gulden. Maar ja,
ik rij geen auto, ik rook niet. En
dit pand, nee hoor, dat huur ik
van de gemeente."
Strips
De tentoonstellingen bij Ton
Stolk hebben steevast muziek als
onderwerp. Dat begon ooit toen
de striptekenaar Jan Kruis (Jan,
Jans en de kinderen) een aantal
tekeningen van muziekinstru
menten wilde exposeren. Dat was
zo'n jaar of tien geleden. Ton
Stolk bood aan dat bij hem te
doen, hij had er immers de ruim te
voor, en de eerste tentoonstelling
was een feit. Als dank kreeg Ton
Stolk een tekening van een cel
list, een werkstukje dat Jan Kruis
niet wilde verkopen.
Ton Stolk, die geen provisie re
kent by verkoop, krijgt wel steeds
als dank een werkstuk van de
kunstenaar. Die hangen in zijn
huis. Binnenkort komt daar een
werkstuk over een vrouwelijke
muzikant bij, want Nico Jansen
komt met werk dat als onderwerp
'girls in music' heeft.
En in september volgt dan een ex
positie met werk van twee Ierse
dames. „Dan wordt er gegaran
deerd op de doedelzak gespeeld,"
verzekert Ton Stolk. Want kunst
over muziek is mooi, maar het is
nog mooier als er muziek bij
wordt gemaakt.
Zestien Vlaardingse basisscholen hebben voor de
aanschaf van lesmateriaal voor verkeersonderwijs in
totaal 20.000 gulden subsidie gekregen van Rijkswa
terstaat. Die subsidie is in het kader van de actie
'Vlaardingen Verkeersveiliger' aangevraagd door de
coördinator Verkeersveiligheid van de gemeente. De
scholen kunnen nu het verkeersonderwijs aanpas
sen aan de nieuwe verkeersregels en de veiligheid
van de kinderen in het verkeer bevorderen.
Kunstzinnige, kleurrijke panelen, tekeningen van
kinderen en allerlei materiaal dat met vorm, struc
tuur, kleur en compositie te maken heeft, vormen de
elementen van de expositie die momenteel in de cen
trale bibliotheek aan de Waalstraat wordt gehouden.
'Tekenen en schilderen als hobby' is de titel van de
tentoonstelling waarbij op vrijdagmiddag 19 februa
ri tekendemonstraties worden gegeven door de heer
Van Aa, lid van het Gilde. De expositie duurt tot en
met zaterdag 27 februari.
Agenda
Schiedam
dinsdagö februari
Jamsessie. Podium, 21.00 uur.
woensdag 10 februari
Schoolsehaakkampioenschap, Sporthal Margriet,
13.00-17.00 uur.
Start computercursus, Efluphui* Oost, 18.45 uur.
Kijkavond project 'Technieko.b.s. De Klinker,
Warmoezenierstraat 38,18.30 u ir.
Vlaardingen
woensdag 10 februari
Start computercursus voor vrouwen, Coerke, P.K.
Drossaartstraat 65,9.30 uur.
Sibcric (komedie), Stadsgehoorzaal, 14.00 uur.
Start tekencursus, Vrije Academie, Oosthavenkade
42,16.00 uur.
Maassluis
dinsdag 9 februari
Bingo, Koningshof, 20.00 uur.
I
MULTI-DESIGN
Varilux Multi-Design is
een uniek multifocaal
brilleglas, met een
onbeperkt gezichtsveld,
dat persoonlijk op uw
kijkgedrag kan worden
afgestemd. Maximaal
komfort en zr snelle
gewenning ,u overal
kijken en alles scherp
zien.
ROTTERDAM-OOST:
Oude Dijk 141-143 - Tel. 010-412.23.27
SCHIEDAM: Passage 1S - Tel. 010-426.64.54
Schiedam - De dood is en blijft
een gevoelig onderwerp. De één
praat er makkelijker over dan de
ander, maar de manier waarop
uitvaartverzekeraar AWL uit
Diemen er mee omspringt, wordt
in verschillende steden niet be
paald op prijs gesteld. Elders in
het land, wordt door AWL-
woordvoerder Kwakkelman toe
gegeven, zyn de spreuken waar
mee. op de abri's reclame wordt
gemaakt al eens afgeplakt met
oude kranten. Van de slogan Ts er
koffie na de dood'? zyn de laatste
drie woorden onleesbaar ge
maakt. In Schiedam gaat men re
soluter tegen de reclamecampag
ne in. Daar is de 'de dood' aan de
Vlaardingerdijk en de Burge
meester Knappertlaan met verf
weggewerkt. Kwakkelman heeft
geen begrip voor de actie en kan
zich moeilijk voorstellen dat er
mensen zijn die zich aan de recla
meboodschap storen. „Natuurlijk
is het een beladen onderwerp
maar het enige waar je in het le
ven zeker van bent is de dood. Het
beteeft hier een groot opgezette
campagne waarbij het reclamebu
reau DMB B uil Amsterdam de
spreuken voor ons verzint. De
achterliggende gedachte bij 'Is er
koffie na de dood' is dat 20 pro
cent van de nabestaanden proble
men heeft met de uitvaartrege-
ling als na afloop blijkt dat ze veel
meer inbreng in het geheel had
den kunnen hebben. En koffie
wordt nu eenmaal na de meeste
plechtigheden geschonken.
Over dc spreuken is dus goed na
gedacht. Maar met de plaatsen
van de posters wordt het klaarblij
kelijk met zo nauw genomen. De
plek pal voor de deur van verzor
gingsflat Thurlede aan de Nieuwe
Damlaan, om een voorbeeld te
ij bepalen niet waar de reclame
boodschappen komen te han
gen," reageert Kwakkelman ten
slotte. „De mensen moeten maar
even tot maart geduld hebben.
Dan komen we met een nieuwe
spreuk: Leven doe je maar één
keer, doodgaan ook."
In Maassluis heeft de landelijke
reclamecampagne geleid tot
schriftelijke vragen van de fractie
van de RPF/SGP aan het college
van burgemeester en wethouders.
Volgens do fractie ergert een
groot aantal Maassluizers zich
aan de gehanteerde leus en ver
toont de reclameboodschap voor
het christelijk deel van de samen
leving het karakter van minach
ting met hetgeen de bijbel over
het ontstaan en de ernst van de
dood zegt. Daarom heeft de RPF/
SGP-fractie gevraagd of het colle
ge bereid is AWL de opdracht te
geven de posters te laten verwij
deren.
Uitvaartverzekeraar AWL er
gert zich aan de halvering van
de reclametekst 00 het bord
dat staat aan de viaardinger-
dijk in Schiedam Foto Ellenden
Ouden/Roel Dijkstra
Hoek van Holland - Bij het in
Hoek van Holland gevestigde
transportbedrijf Transport Tra
ding Boon (TTB), één van de vijf
werkmaatschappijen van tie
Transport Trading Group (TIG)
zyn de directeuren L. Boon en P.
Boon opgestapt. Dit vormt de in
leiding tot ccn ingrijpende reor
ganisatie bij TTB
Sinds eind 1991 en begin 1992 zijn
zowel de tarieven als de activitei
ten van de werkmaatschappij
aanzienlijk teruggevallen. Het is
daardoor met langer verantwoord
om het bedrijf op de huidige voet
voort te zetten.
Transport Trading Boon moet
worden afgeslankt in samenhang
met een gewijzigde organisatie,
werkwijze, wagenpark en perso
neelsbestand Dc bedoeling van
de hele operatie is het scheppen
van een nieuwe en solide basis
voor TTB. Alleen dan kan zoveel
mogelijk werk en werkgelegen
heid worden behouden, zegt alge
meen directeur B J. Peters van
Transport Trading Group.
Van de huidige 63 werknemers
van de werkmaatschappij zullen
er 23 afvloeien. Inmiddels hebben
de twee directieleden, de heren L.
Boon en P. Boon al het voortouw
genomen en zich uit het bedrijf
teruggetrokken.
De reorganisatie zal ook gevolgen
hebben voor het dienstverband
van ongeveer 17 chauffeurs De
werkzaamheden in de onder-
houdsgarage zullen op termijn
worden afgebouwd, zodat uitein
delijk dc reparatiewerkzaamhe
den aan het wagenpark van TTB
door derden zal geschieden.
Inmiddels zijn er gesprekken ge
voerd met de ondernemingsraad
en met de vakbonden. Peters:
„Wij hebben die gesprekken als
positief ervaren. Alle partijen
hebben begrip kunnen opbren
gen voor de situatie en men hoopt
binnenkort tot een afronding te
komen."
Moedermaatschappij Transport
Trading Group BV, die nu de di
rectie over Transport Trading
Boon BV voert, heeft al een aantal
contacten gelegd om te proberen
zoveel mogelijk medewerkers el
ders tc plaatsen. TTG beheert een
aantal werkmaatschappijen met
vijf vestigingen in Nederland, die
werk bieden aan ongeveer 250
mensen. De vestiging aan de
Kulkweg in Hoek van Holland is
daarvan verreweg de grootste.
