16 Economie ami nleving 'Havenvernieuwing is een continu proces' De Kuyper flest Tjoklat Mr. Scholten over toekomst Waalhaven: Minder water, meer terrein Geldé^Goed *.flW I Particuliere belegger zit op de schopstoel ;g 20 februari 1993 Rotterdams Dagblad De Rotterdamse haven vergroot en vernieuwt zich niet alléén in het verre westen van Europoort en Maasvlakte. Want ook rond het Waalhaven/Eemhaven- gebied en het Vierhavens/ Merwehaven-gebied zal zich de komende jaren nog heel wat gaan voltrekken. „Wij proberen er de meest optimale invulling aan te geven," zegt mr. Willem K. Schol ten, hoofddirecteur van het Gemeentelijk Havenbedrijf. „Havenvernieuwing is een continu proces." En inderdaad: óók de haven is, net als de stad zelf, nooit af. Door Bram Oosterwjjk Rotterdam - Er is de laatste twin tig jaar veel veranderd in de ha ven. Zowel het havenbedrijfsle ven is geherstructureerd, als het oude havengebied. Stuwadoors fuseerden, bedrijven verhuisden, terreinen en kaden werden opge knapt of ook wel afgestoten: om voor iets anders te worden be stemd. Wilhelminakade, Binnen haven, Spoorweghaven, de Ka- tendreehtse havens, de Lioydka- de: er leggen geen zeeschepen meer aan, er komt geen lading meer. Ook Maashaven en Rijnha ven zullen in de nabije toekomst hun zeescheepvaart-betekenis steeds meer gaan verliezen. Maar de Waalhaven - daterend uit de jaren '30 - blijft; heeft zelfs een veelbelovende toekomst voor zich. Scholten: „Zestig jaar oud is de Waalhaven, maar straks kan deze haven er weer voor zo'n zelf de tijd tegen. Met een vernieuwde infrastructuur is het een prachtig gebied voor grote en middelgrote havenbedrijven. De Waalhaven heeft nog steeds veel water, maar dat zal toch minder worden. Er is de afgelopen jaren reeds het een en ander gedempt en deze trend zal zich voortzetten. Minder wa ter, meer terrein dus." Vooral aan de westkant van de Waalhaven is - dank zij de con tainer-activiteiten van onder meer Unitcentre en de aaneens luitingvan de pieren 6 en 7 - veel gebeurd. En er staat nóg meer op het programma. Naast het naar de noordwest-kant (Heijplaat) ver huisde kleinere stuwadoorsbe- drijf Van der Gevel is ruimte gere serveerd voor de nu nog in het Vierhavens/Merwehaven-gebied gevestigde collega-stuwadoors J. C. Meyers en Metaal Transport. De verplaatsing heeft uiteraard ook met financiële vergoedingen te maken en daarover praten bei de op dit moment nog met het Ge meentelijk Havenbedrijf. „We zijn bezig," vertelt Scholten. „We praten over het tijdsbestek en over geld." Schroot Wat moeilijker ligt het met Euro pean Scrap Terminal, die op een kade en een terrein aan Waalha ven-pier 5 schroot lost, opslaat en laadt. De Rotterdamse gemeente raad en de provincie Zuid-Hol land zijn het er inmiddels over eens hoe het in de omgeving met de geluidshinder gesteld moet zijn, maar de rijksoverheid moet dit nog aangeven. Scholten ver wacht vóór de zomer duidelijk heid te hebben over de 'geluids- milieuruimte' zoals Den Haag die wenst. „De schrootterminal moet daar Een overzicht van het Waalhaven/Eemhaven-gebïed vanuit het zuiden. In het midden van de foto het mogelijk te dempen deel van de Waalhaven. Foto Aeroview-Dick Sellenraad/GHR Mr. Willem K. Scholten: „De bereik baarheid van de Waalha ven isnogniet optimaal." Folo F. van Arkel/ GHR op redelijke termijn tóch weg," vindt hij. „We denken aan maxi maal drie, vier jaar. En ook deze verplaatsing heeft vanzelfspre kend met geld tc maken. Hel be drijf zelf hoeft niet zo nodig weg, heb ik begrepen." In elk geval wil het Gemeentelijk Havenbedrijf de overslag van schroot voor de haven behouden: „Het is immers lading die goed in onze recycling-filosofie past. Het is bovendien een belangrijk ex portartikel gewoiden. We blieven naar een centraal overslagpunt in de haven en natuurlijk denk je dan aan de Maasvlakte. Daar is de hinder het minst." De huidige lokatie op pier 5 is qua situering een aantrekkelijke en het is dan ook niet vreemd dat er een lange lijst van geintereseeer- dtr buuujveu bestaat om de plaats tezijnertijd m te nemen; ze ko men vooral uit de sfeer van con tainers en distributie. De Waalhaven en de direct erop aansluitende Eemhaven moeten nog wel een betere bereikbaar heid krijgen. „Die is nu echt niet optimaal," vindt ook Scholten. „Maar er wordt gewerkt aan we gen, aan fly-overs, aan nieuwe aansluitingen op de A 15. Dus er gebeurt wel iets. En ook het Rail Service Centrum wordt flink uit gebreid. Goede spoorverbindin gen met voldoende capaciteit zijn van enorm belang voor Rotter dam." Dempen Het meest ingrijpend voor de Waalhaven is echter het idee om een fors stuk van het zuidelijke deel te dempen en daar een nieuw haventerrein met zeekade aan te leggen. Het plan is alweer een paar jaar oud en de terminal was oorspronkelijk bedoeld voor het onderbrengen van de Rotterdam se Haven Participatie Maatschap pij, de geforceerd gevormde stu wadoorsonderneming die het slechts een enkel jaar volhield en inmiddels ter ziele is. Dit jaar nog krijgt de gemeenteraad een voor stel te behandelen om het Waal haven-stuk dicht te gooien. Demping levert, hoe dan ook, nogal wat consequenties op. „We moeten uiteraard rekening hou den met zittende klanten," legt Scholten uit. „Waalhaven Termi nal zit daar. Dit bedrijf moet over water bereikbaar blijven voor containers. Er ligt veel binnen vaart aan de zuidkant. Daar moet een oplossing voor worden ge zocht." Een nieuwe Waalhaven-terminal moet er vooral komen voor stuwa doors-activiteiten. Het project lijkt 'gemaakt' voor Hanno, dat binnen enkele jaren zijn kade, terrein plus loodsen aan de Maas haven moet sluiten omdat het in de weg ligt. en daar vrijwel zeker woningen moeten komen. „Han no kun je met ergens wegduwen in de haven," vindt Scholten. „Het is ons veel waard dat Hanno voor Rotterdam bewaard blijft. Zo'n bedrijf behoort bovendien middenin de haven te zitten." Overigens heeft het Gemeente lijk Havenbedrijf ook de moge lijkheid bekeken Hanno naar de Botlek te laten verhuizen, waar het terrein van het bescheiden containeroverslagbedrijf Kramer vrijkomt. Het paste echter alle maal niet; onder meer omdat Hanno daar te veel geluid zou produceren richting Vlaardingen. Maassluis en Rozenburg en ook omdat de kaderuimte er te gering is. Er werd wél een andere herstruc- turerings-oplossing gevonden: de verplaatsing van alle vijf, door het gehele havengebied liggende op- slag-vestigingen van Steinweg- Handelsveem, naar de Botlek. Voor de daardoor vrijkomende lo- katies (zoals die aan de Rijnha ven) zijn intussen de nieuwe be stemmingen al gevonden, zoals de Kop van Zuid. Afgevallen voor de nieuwe termi nal aan de zuidzijde van de Waal haven lijkt in de Hanno-optie nu Uniport, het containeroverslagbe drijf van het Kiihne-Nagel con cern. Uniport zit op één van de kleinere pieren aan de Merweha- ven al enige tijd aan de maximale capaciteit. Het stuwadoorsbedrijf zou er wel weg willen, om elders te kunnen groeien. Het Gemeen telijk Havenbedrijf wil graag dat Uniport verkast omdat de leegko mende ruimte hard nodig is voor de realisering van de fruit-over- slag in het Vierhavens/Menveha- ven-gebied (het 'Foodporf-pro- ject). Scholten kan trouwens nog niet zeggen hoe de verhuizing straks zal verlopen. „Voor Uniport moet ergens anders geschikte ruimte te vinden zijn. In het Waalhaven/ Eemhaven-gebied moeten naar mijn idee mogelijkheden zijn. Havenbedrijven moeten nu een maal hun expansie kunnen vin den. Het is het ons waard bepaal de activiteiten vast te houden. En daar hebben wij, in principe, dan ook geld voor over." Cruiseschepen Als het aan hemzelf ligt, dan moet de Rotterdamse haven vooral ook de cruiseschepen zien terug te ha len. Rotterdam was ooit een grote passagiershaven, maar door het vertrek van de Holland-Amerika Lijn en door verwaarlozing van de faciliteiten aan de Wilhelminaka de, kozen de cruiserederijen die tot in de jaren '80 soms nog wel eens naar Rotterdam kwamen, in tussen definitief voor Amster dam. Maar Rotterdammers hou den van h<* kijken naar passa giersschepen /ui ig jaar Pinkste ren was dit opnieuw duidelijk, toen het bezoek van het Engelse cruiseschip Queen Elizabeth 2 tienduizenden bezoekers trok. „Cruiseschepen voegen iets toe aan de haven," vindt Willem Scholten. „Ze geven cachet en daar moet Rotterdam het toch ook van hebben. Er gebeurt door de realisering van de Kop van Zuid veel op de Wilhelminakade. Nou, samen met de historie van vroeger, moet het toch mogelijk zijn daar weer iets voor cruise schepen te doen. Wij zijn met het Ontwikkelingsbedrijf Rotterdam een onderzoek naar de haalbaar heid ervan begonnen. Wat is er nu mooier dan dat er straks een crui seschip naast de nieuwe Eras- musbrug ligt?" Door Wessei Penning Schiedam - De proevers van De Kuyper hebben hun werk goed gedaan en legden de basis voor wéér een succesje van de bijna driehonderdjarige Schiedamse, maar van oorsprong Rotterdam se, distilleerderij. Het pas op de markt verschenen chocolade drankje Ijoklat wordt nu al een blijvertje' genoemd, zeer populair bij vrouwen en „bij mannen die van snoep houden". Want een snoepje is Tjoklat, of je nu de chocolade-kersen- of de 'ge wone' chocolade-versie van het drankje drinkt, de smaak is heei zoet en smaakt werkelijk naar een (kersen)bonbon. Geen toeval, zeggen ze bij De Kuyper. De cho coladefabriek Baronie De Heer, sinds een jaar of drie deel uitma kend van De Kuyper-Holding. droeg zorg voor de smaak van het chocolade-creamdrankje. De Tjoklat-bonbons van de Baronie dienden als uitgangspunt. De Kuyper is zo'n typisch tradi tioneel, wat deftig familiebedrijf met als directeur drs. R. P. M. de Kuyper, die al tot de elfde genera tie van de in 1695 gestarte distil leerderij behoort. Aan de muur van de vergaderzaal hangt een statieportret van koningin en prins. Een donkerhouten bar - ergens binnenin het kantoorge- deelte. niet ver van de enorme je neverketels - is ingericht als mu seumpje. Zichtbaar zijn het fami liewapen van Job's Kuyper Zoon, anno 1695, vele oud-Hol landse Anton Pieck-achtige pla ten en, in vitrines, vroegere en te genwoordige reclameposters. Op één ervan grijnst Rudi Carrell, die de Duitse consument meldt dat een produkt van De Kuyper „echt lekker schmeckt". Op een andere prijst een Japanse dame het voor al buiten Nederland zo populaire perzikdrankje Peachtree aan Hol SlIded«rast fdinJiebcduji aan de Buitenhavenweg is dan ook vooral een exportbedrijf, met klanten in tachtig verschillende landen, in alle werelddelen. Van origine is De Kuyper jeneverpro ducent, maar tegenwoordig gaan ook citroendranken en likeuren over de grenzen, in Schiedam werken rond de jeneverketels 75 mensen, bij de gehele holding {waaronder een drietal bedrijven in Nederland en een vestiging in het Canadese Montreal) zo'n vier honderd. In de afgelopen jaren is de omzet verdrievoudigd. De nieuwste vondst heet dus Tjoklat. niet toevallig ontwikkeld nadat de Baronie werd overgeno men. „Na bestudering van de markt, op zoek naar nieuwe idee- en, ontdekten we dal een chocola- de-crcamdrank nog niet be stond," zegt J. van der Mijn. mar keting-manager bij De Kuyper. „Het leek ons wel wat zoiets op de markt te brengen Maar daar moest eerst nog een ontwikkelingsfase aan vooral gaan. Van der Mijn verhaalt over de h aaibaarhei dstoetsen en de smaakontwikkeling, bepaald niet de onbelangrijkste fase. „Voor het proeven hebben we een paar mensen van binnen het bedrijf, die daarvoor een bijzonder talent hebben. We roepen ze zo af en toe op om even naar de 'keurkamer' te komen, Zij proberen allerlei verschillende variëteiten uit, tot dat de ideale smaak gevonden is." Voor Tjoklat (het Maleisische woord voor chocolade) zou vooral erg op „het chocolade-element en de cacaocomponent" zijn gelet. Van der Mijn: „Jong en oud. man nen en vooral vrouwen drinken De Kuypers' nieuwste vondst, Tjoklat, is letterlijk een produkt van de fusie met chocoladefabriek Baronie De Heer. Het zoete drankje lijkt een succesnummer te worden. Foto Roei Dijkstra het. Je kunt het gebruiken als aperitief of dtgestief. voor of na het eten. Mijzelf lijkt een Tjoklat na het eten het lekkerst, tegelijk met een kopje koffie. Maar zo rond een uur of vijf, bijvoorbeeld met wat ijsblokjes, dat kan ook wel." Tjoklat is geen zogenaamde door- drink-drank. de zoete en romige smaak laat al te veel glaasjes in een kort tijdsbestek niet toe. Van der Mijn: „En dat hoeft ook niet. Het blijft een genotmiddel, daar moet je van genieten." De consument blijkt vooralsnog niet ongevoelig voor de smaak van Tjoklat. Vooral in december werd het drankje, inmiddels ver krijgbaar in zo'n vijftig procent van de Nederlandse slijterijen, goed verkocht. Bij De Kuyper ver wacht men binnen enkele weken de Tjoklat-produktie weer op gang te moeten brengen om zo de bestaande voorraad aan te vullen. De Paasdagen noemen ze bij het Schiedamse familiebedrijf „een chocolade tijd". Het drankje Tjoklat 2al dan ook wel in trek zijn. Dit is de vijentwintïgste afleve ring van een serie verhalen over produkten die worden gemaakt in Rotterdam en omliggende ge meenten. Door Wim van der Meulen Een belegger heeft recht op uitvoerige en duidelijke informatie over de onder nemingen waarin hij belangen heeft. Dat staat vast maar krijgt hij die informatie ook? In veel gevallen lijkt het heel wat. De papiermassa's die over de ge middelde belegger worden uitge stort zijn groot en... duur. De tek sten zijn heel vaak echter noch uitvoerig, noch duide lijk. De verstrekte informatie staat vaak rommelig en onlogisch over de bladzijden verdeeld, terwijl het taal gebruik in veel gevallen verhullend of ouderwets is. In andere gevallen zijn jaarverslagen complete pren tenboeken, die de aandacht van de tekst in sterke ma te afleiden. Als dat al de bedoeling is, kan gezegd wor den, dat sommige ondernemingen daarin wonderwel De jaarver slagtijcf breekt weer aan. Maar de [nformatie daarin is vaak verhullend. Foto Arenda Oomerv Rotterdams Dagblad Twee voorbeelden. Het bericht over de fusie van Bührmann-Tetterode, Koninklijke Papierfabrieken KNP, en de VRG Groep. Dat bericht is zeker een men- senduim dik. Produktie en verzending moeten kapi talen hebben gekost, maar overzichtelijk en dus pret tig leesbaar, ho maar. Je mag ook niet meer verwach ten van een werkstuk, waaraan de drie raden van be stuur mitsgaders hun juristen, accountants en exter ne adviseurs ontelbare uren moeten hebben zitten sleutelen. Het andere geval betrof hetverslag 1991 van de Konin klijke Nedlloyd Groep. Daarin stond ergens diep ver scholen een brokje interessante cijfermatige informa tie. Bij enig verder spitwerk was het desbetreffende cjjfer niet meer terug te vindenop de enkelvoudigeen geconsolideerde winst-enverliesrekeningen. Voorie mand die het naadje van de kous wil weten is zoiets ronduit frustrerend. Prognoses Een heel bijzonder probleem van alle jaarverslagen - van goede tot slechte - is de prognose, die doorgaans is vervat in het hoofdstukje 'vooruitzichten'. Moet zo'n prognose gedetailleerd of in algemene bewoor dingen zijn gesteld? Een gedetailleerde prognose is een onding, vooral in tijden van economische neer gang. Dan zijn de optimistische prognoses op de beu rs de oorzaak van soms forse koersstijgingen. En moe ten de verwachtingen naar beneden worden bijge steld dan is de beer helemaal los omdat dan doorgaans grote koersverliezen ontstaan. Er is eigenlijk altijd wat aan de hand met jaarversla gen, tussentijdse berichten en perscommuniqués. En dat betekent, dat op het vlak van de public relations (pr) en investor relations (ir) nog hee! wat tc doen valt. Dit zijn betrekkelijk jonge vormen van dienstverle ning. waaraan nog veel bij ie schaven valt. Gelukkig zijn dc na-oorlogse pr-potentaten verdwe nen. Ik herinner me nog als de dag van gisteren, dat ik zo'n potentaat van een niet onbelangrijk Haags con cern opbelde met het verzoek een bepaalde persconfe rentie te mogen bijwonen. Het bitse antwoord: dat zal niet gaan want we hebben in de vergaderzaal niet vol doende stoelen. Ik moest smadelijk lachen om dat antwoord. Sindsdien heb ik vermoedelijk een slechte aantekening ineen ofanderdossierzodatmijnkennis over dat concern berust op een handjevol kranteknip sels. Tegen deze achtergrond is het goed dat de doorgewin terde pr-adviseur drs. Har ry Mock het boek 'Finan ciële public relations/in vestor relations - naar bete re betrekkingen tussen be drijf, beurs en belegger' heeft geschreven, waarin tot in details uiteengezet wordt wat een onderne ming moet doen om goede maatjes te blijven met 'be drijf, beurs en belegger'. In het boek wordt ook uitvoe rig verteld hoe een onderneming de pers dient te be naderen. Hoe moetje die financiële pr zien Heel eenvoudig: I n de financiële public relations staat niet de kwaliteit van het winstcijfer voorop, maar de kwaliteit van dc berichtgeving hierover. Dat is een tamelijk simplisti sche stelling. Doorgaans worden op dc jaarverslag persconferenties namelijk grote aantallen vragen ge steld over het wel en wee van de onderneming, terwijl het tot de goede gebruiken behoort ook te informeren naar de hiervoor al genoemde toekomstverwachtin gen. De taal die over dit onderwerp pleegt te worden gebezigd is doorgaans wollig en bij wijze van uitzon dering mag deze vaagheid vooral in periodes van neer gaande conjunctuur verstandig worden geacht. Meesteres Vermoedelijk is de beurs met haar straffe voorschrif ten over de notering, misbruik van voorwetenschap en haar strijd tegen al te strenge beschermingsmaat regelen de lastigste tegenspeler van de onderneming en haar pr-adviseurs. Hoewel de beurs een strenge meesteres is, moet zij toch voorzichtig te werk gaan om niet het onderspit delven in de strijd tegen de grote beurzen in Frankfurt, Parijs en Londen. Die voorzichtigheid heeft ertoe geleid, dat in de strijd tegen te strenge beschermingsconstructies besloten is tot een wat laf smakend compromis. De tien fondsen die niet willen buigen voorde eisen, die de beurs op dit gebied stelt, krijgen een 'wybertje' bij hun naam. Wat dit halsstarrige tiental op wat langere termijn boven het hoofd hangt staat nog in de sterren geschreven, maar ik vermoed dat uiteindelijk getracht zal worden kool en geit te sparen. Daarbij komt, dat sommige van die aandelen tot de pronkjuwelen - zoals dat van het voedingsmiddelenconcern CSM - horen. De andere 'gewyberde' fondsen zijn Ahrend, Amev, Athlon, Hoogovens, Nutricia, Reesink, Samas, Twentsche Kabel, Volker Stevin en Westersuiker. Van sommige van deze fondsen staat vast, dat zij het doelwit kunnen zijn of worden van vijandelijke over vallen en dat zij zich daartegen zo goed mogelijk wil len wapenen. De particuliere belegger komt langzamerhand op de schopstoel te zitten, omdat hij een minderheidsposi tie in de effecten hand el begint in te nemen De belan gen van de grote institutionele beleggers zijn tegen woordig dermate groot, dat zij een voorkeursbehan delingbij het verstrekken van informatiekrijgen. Een gevolg hiervan is dat de handel in beursfondsen voor steeds kortere perioden wordt geschorst als er plotse ling koersgevoelige informatie wereldkundig wordt gemaakt. Het moet velen moeite kosten om zich in deze bizarre effectenwereld als een vis in het water te voelen.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1993 | | pagina 1