15 Onvrede sluipt biefstukwijk binnen OV-surveillanten hakken niet met de hotte bijl Week i Stille,- armoede, lekkende daken, schimmel overal; Lombardijen is ontevreden Paul Nijgh-Penning voor dominee Visser De m- M van Jongeren bekennen brandstichting Studenten voelen zich niet veilig Rotterdams Dagblad Zaterdag 8 mei 1993 li', *.i M. - X. s? Kinderen kun nen nu nog volop spelen in de buurt van dezeska merwonin gen, maar straks zal de slopersha mer bikkel hard toe slaan. Foto's Arenda Oomen/ Rotterdams «gei» De slaapka- mer, waar twee opgroei ende kinde ren het mee moeten doen. „Het is zo klein, de kin deren hebben constant ru- zie," zegt de wanhopige moeder. Schimmel in de douche, het komt veel - voor in de flats aan de Homerus- en Dantestraat, Door Martijn Verwaaijen. Rotterdam - Eigenlijk wil ze er helemaal niet over praten. Ze schaamt zich voor haar om geving, vandaar. Er komt uit eindelijk toch een gesprek als haar anonimiteit is gewaar borgd. „Ik lijd inderdaad aan stille armoede," erkent ze dan met zachte stem en wat schichtig om zich heen kij kend. „De ene maand gaat het wel wat beter dan de andere, maar ik heb momenten dat ik het echt niet meer zie zitten." Ze is moeder van drie kinderen (6, 7 en 9 jaar), gescheiden en ze moet rondkomen van haar bij standsuitkering (1554 gulden net to). Maandelijks gaat daar in ieder geval 328 gulden huur en 204 gul den GEB vanaf. „Er zijn echter maanden dat ik de huur niet kan betalen. Ik probeer dan een rege ling met deWoningstichting te treffen of ik moet bij mijn moeder lenen. Maar die heeft het ook niet al te breed, dus probeer ik dat te voorkomen." Om de eindjes dan toch aan elkaar te knopen stelt ze betalin gen zó lang uit dat de kinderbij slag uitkomst biedt. „Nee, een leuk leven is het niet. Ik weet ook wel dat ik er niks aan kan doen maar ik schaam me er wel voor. Ook tegenover de kinderen. Het is natuurlijk vreselijk als ze om een kwartje vragen en je moet zeggen dat het geld op is. Geluk kig krijg ik van andere mensen wel eens kleren en heb ik heel fij ne buren die me helpen waar het maar kan. Maar ten opzichte van mijn kinderen voel ik me toch wel schuldig." Ze woont, in Lombardijen, een puur Rotterdamse wijk met vele gezichten. Een wijk met een 'goudkust', maar ook een stukje Rotterdam met schrijnende ar- v moede, bar slechte huisvesting en andere problemen, geconcen treerd rond de Homerusstraat en de Dantestraat. Het woonlasten comité van Daan Keiler is er heel actief, maar wordt zo langzamer hand wat moedeloos van de sta pels problemen waarmee het wordt geconfronteerd. .Elléride y^'coi^é-lid Peter Embrechts aam|ï$$è om de ellende van zich arte schrijven. Hij rept over de slecht onderhouden flats aan Homerusstraat en Dantestraat, de vervoersproblemen-voor ouderen-1- die in 'Het Lichtpunt' wonen, de enge plekken. „Het komt er op neer dat de arbeider het hoofd niet meer boven water kan hou den. Waar moet dat in godsnaam allemaal naar toe?" „Ik was drie jaar toen ik hier kwam wonen," zegt Embrechts. „Toen was het nog gezeli;g en keek je uit op weilanden met koeien. Maar van lieverlee werd het allemaal anders. En pas sinds een paar maanden zie ik het wel heel erg afzakken. Maar toch, on danks de verpaupering blijft het toch mijn wijk." Nel ten Have zit dagelijks aan de balie van het buurthuis De Kame leon aan de Hortiusstraat. Ook zij zag de wijk Lombardijen in op bouw. „Het zou een elitewijk wor den, een spinazie- en biefstuk- wijk. Echt hoor, het was een heel prettige buurt om in te leven. Maar zo rond 1978 kwam de on vrede, toen de huizen voorzien werden van centrale verwarming. Daardoor ging de huur omhoog en werden de kosten ook neg eens gekoppeld aan de huur. Toen ook merkte je dat het een buurt was waar heel wat stille ar moe heerst." Crepeergevallen Daan Keller, die zelf niet in de wijk woont maar het gebied op z'n duimpje kent, heeft wel een ver klaring. „Er zitten hier heel wat crepeergevallen, maar die vind je ook in de Beverwaard, Zeven kamp of Capelle. Er is-een logi sche verklaring voor. Mensen worden naar wijken gelokt met al-" leszins redelijke huren. Maar als ze er eenmaal zitten merken ze ineens dat de huren omhoog gaan terwijl het inkomen stabiel blijft. Dat kweekt problemen." Mede ook door de veranderde so ciale structuur is Lombardijen niet meer wat het geweest is. Het ons-kent-ons-gevoel is al lang ver dwenen. Dat ondervond ook een bewoonster aan de Bergsonstraat. Haar probleem: na een grondige opknapbeurt van haar woning werd ook een nieuwe centrale af zuiginstallatie aangebracht. Maar op zo'n knullige manier, dat haar naaste buren niet alleen last heb ben van de herrie van het ding maar ook dagelijks kunnen ruiken wat de buurtvrouwaan het koken is. Erover praten hielp niet, de kantonrechter moet nu beslissen of zij op straffe van een dwangsom de ventilatie-instalia- tie tijdens 'nachtrust-uren' uit moet zetten. „Terwijl de woningstichting ver antwoordelijk is," zegt ze in eer ste instantie strijdbaar. Maar die vechtlust maakt snel plaats voor onzekerheid. „Ik ben maar van gymnastiek af gegaan. Want ik mag om elf uur 's avonds niet gaan douchen omdat ik dan moet ventile- ren. Doe ik dat niet dan zit de badkamer in een mum van tijd onder d" schimmel. Nog zoiets, mijn man moet 's ochtends om zes uur dc douche in. Dat mag dus eigenlijk ook niet." Een oplossing is nog nauwelijks in zicht. Schrijnend Het is niet het ergste probleem in Lombardijen. Vooral de situatie in veel flatwoningen aan de Homeruss' raat en de Dantestraat is schrijnend. Daken lekken als een zeef waardoor het behang van de muur komt en de woningen onder de schimmel zitten. „Ik woon met mijn drie kinderen (2.8 en 10 jaar) in een 3-kamerwoning in de Homerusstraat. De twee oudsten (een zoon en dochter) sla pen bij elkaar in de kamer maar dat kan eigenlijk niet meer. Ze maken constant ruzie. Ik wil weg uit dat huis, maar ik sta al drie jaar ingeschreven voor een ande re woning maar ze zeggen dat ik daar niet voor in aanmerking kom. Ze zeggen gewoon dat ik er dan nog een kind bij moet nemen. Terwijl ik vriendinnen heb met eén kind die wel een 4-kamerflat krijgen." Ze leidt ons rond door haar krap pe huis. In het kleine woonka mertje is het behang losgelaten. In de woning hangt een vieze schimmellucht en door de ge brekkige ventilatie in de doucheruimte is het plafond com pleet beschimmeld. De wasma chine is in de gang gezet omdat die in de badkamer ging roesten. „Eén van mijn kinderen krijgt het ook constant benauwd," zegt ze. „Ik ben met hem naar de kinder arts geweest die zei dat het waar schijnlijk door de schimmel en vocht komt. Maar hij weigerde mij een medische verklaring te geven waardoor ik een urgent ge val zou kunnen worden." Het is geen alleen staand geval. Ook een bewoonster aan de Dan testraat kampt met schimmel- en vochtproblemen. Haar zoontje van twee jaar lijdt aan astmati sche bronchitis, vermoedelijk door gebrek aan frisse lucht. Dok toren hebben de moeder drin gend geadviseerd haar huis uit te gaan. Ze staat inmiddels ander half jaar bij de woningstichting op de wachtlijst, maar een aanbie ding heeft ze nog niet gekregen. Zeker als de woonlasten voor de verpauperde woningen ter sprake komen begint het geweeklaag. Nei ten Have: „Van lieverlee is de woningstichting de woningen gaan opknappen. Dat ging twee jaar lang gepaard met een huur- stilstand. Prachtig mooi allemaal, maar daarna schoten de huren met vier tot zeven procent om hoog. Daar zijn veel mensen enorm van geschrokken, maar vooral ook in financiële proble men gekomen." Wijkagent Jan van Alebeek, die dat gebied van Lombardijen 'in portefeuille' heeft, vindt het alle maal wel meevallen. „Al moet ik er gelijk bij zeggen dat er volgens mij veel meer leeft dan wij te ho ren krijgen. Bewoners worden 24 uur per dag geconfronteerd met problemen, wij hooguit acht uur. Dat wij minder horen komt toch omdat voor veel mensen de drem pel om naar het politiebureau te- gaan te hoog is. Daar gaan we nu ook wat aan doen. Per 3 mei hou den we spreekuur in de wijk, ook, één avond in de week. Misschien dat we dan meer aanloop krijgen. Want de problemen die nu ge schetst worden komen mij abso luut met bekend voor." Lürjuii; Waterschade 'ma toom De ingrijpende opknapbeurt van^ de woningen gaat gepaard nodige problemen, weet ook ë2b°' verzekeringsman die in de Home russtraat woont. „De daken bij voorbeeld lekken als een zeef. Daardoor hebben de mensen ver schrikkelijk veel last van water schade. Maar de woningstichting wijst ze door naar de eigen inboe delverzekeraar. Dan praat je wel over een bedrag van 1700 gulden per geval. De verzekering zegt na een keer of vier ook, ga jij maar naar een andere maatschappij." Dergelijke gevallen zijn ook bij de aannemer bekend. Hij zegt er al les aan te doen om de overlast te beperken. „Maar last heb je altijd bij dergelijke opknapbeurten. Aan het einde van de rit gaat dc opzichter bij de mensen langs. Als hij in de woning schade eonsta- Rotterdam - Met de voeten op de bank zitten, zwartrijden en roken in metro: het wordt dadelijk een zeldzaam tafereel in het Rotter damse openbaar vervoer. De OV- surveillanten zijn deze week voor het eerst aan de slag gegaan om de veiligheid in het openbaar ver voer te verbeteren. „Met succes," zegt de kersverse OV-surveillant Manuel Leite Machado. „We krij gen louter positieve reacties van de reizigers." De meest gehoorde opmerkingen zijn: „Blijft dit zo?" en „Wat mo gen jullie allemaal?". Leite Ma chado en zijn collega Adrie da Cruz horen bij de eerste lichting 'gewone' politiesurveillanten die zijn klaargestoomd voor hun spe ciale taak in het Rotterdamse openbaar vervoer. Dit omdat het opleiden van OV-surveillanten lang duurt en de RET om deze 'openbaar-politie' zit te springen. De OV-surveillant - volgend jaar moeten er honderd actief zijn - is een nieuw fenomeen binnen het openbaar vervoer. Menig reiziger keek dan ook raar op toen deze politiefunctionarissen afgelopen maandag ineens opdoken in tram, bus en metro Niet dat de surveillanten nu ineens in teams metrosteilen gaan uitkammen op zoek naar zwartrijders. „Nee," legt projectleider Hans van den Heul uit. „Met de botte bijl gaat dat niet. Maar binnen het open baar vervoer zijn de normen te ernstig vervaagd. Dat terrein Soms Is het een klein berichtje In de krant. Soms zelfs dat niet. Er gebeurt nu eenmaal zoveel In de wereld. Maar op zaterdag is dat ene kleine nieuwtje of die ene minuscule gebeurtenis voor het Rotter dams Dagblad aanleiding om de man, vrouw of kind achter dat berichtje aan het woord te laten. Omdat begrippen als 'groot'- en 'klein nieuws' nogal betrekkelijk zijn. Vraag maar aan de betrokkene. Vandaag fTVrïT lejèe.nf\ac.,h<a^0 Manuel Leite Machado en Adrie da Cruz: 'We krijgen louter positieve reacties van de reizigers'. Foto Ingrid van Beek/John de Pater moeten we nu gaan terugwin nen." Het is dus zeker niet zo dat de OV- surveillanten straks iedereen op de bon slingeren, die een overtre ding begaat in tram, bus of metro. „Van de aanwezigheid van een politiefunctionaris gaat al een preventieve werking uit." legt chef Dio Aimeide Mendes van de OV-surveillanten uit. „De men sen corrigeren hun gedrag dan uit zichzelf. Ze frommelen hun siga ret snel weg, ze halen hun voeten van de stoei." Afbakenen De OV-surveillanten werken al leen op de metro-trajecten Cen traal Station-Leuvehaven en Churchillplein-Marconiplein en de tramlijnen 5,6,7, en 9. „Dat is een keurige driehoek waarbin ien je je terrein kunt afbakenen," be toogt inspecteur Van den Heul. „Het heeft geen zin om één keer per jaar een OV-surveillant voor bij te laten struinen. Dat heeft geen effect Daarom hebben we gekozen voor dit gebied. Ook omdat deze mensen nu ook al vanuit bureau Eendrachtsplein werken Van den Heul benadrukt dat dc OV-surveillanten niet alleen de RET-controleurs gaan begelei den. „Sommige kaartcontroleurs denken dat ze nu eindelijk die handboeien en wapenslok binnen hebben gehaaid, maar zo is het met. Die handboeien en wapen stok zijn alleen een laatste red middel Dus niet gelijk gaan mep pen als een klant lastig wordt." vertelt de inspecteur. „Bovendien." vervolgt Van den Heul, „De veiligheid van de con troleurs is slechts één van de ta ken van de surveillanten. Een controleur zal 's avonds laat niet zo snel op een verlaten perron staan, man daar is de aanwezig heid van een OV-surveillant nu juist wel gewenst. In een drukke mensenmassa zal een OV-surveil- lant met zozeer letten op zwartrij den. maar eerder op zakkenrolle rij. En zo zijn er meer accentver schillen." Het bijscholen van de politiesur veillanten tot 'openbaar-vervoer- politie' duurde niet lang. „Je moet bijvoorbeeld weten dat de ettertjes altijd achterin de tram zitten cn de rustige mensen voor in. En soms, als je in de metro iets ziet. moetje besluiten om er niet achteraan te hollen als je het risi co loopt dat iemand de metrobuis invlucht. Dat soort dingen." Rhoon Dominee Hans Visser heeft vanwege zijn enorme inzet voor eenzamen, drugverslaaf den en vele andere kwetsbare mensen in de samenleving gis teren de Paul Nijgh-Penning ge kregen. Deze hoogste cultureel- maatschappelijke onderschei ding van de stad Rotterdam werd ook uitgereikt aan mr. Lu- do J. Pieters en aan Will Chr.H. van Zutphen. De uitreiking van de drie onder scheidingen werd voor de eerste keer in de hervormde (in restau ratie zijnde) kerk van Rhoon ge houden. Eily de Waard droeg een paar van haar eigen gedich ten voor en organist Bas de Vrocme speelde samen met trompettist Chris van Kranen burg enkele stukken van Corelli en Handel. Altijd op zoek Stichtings-bestuurslid mevrouw drs.P, Sluyter verdui delijkte waarom dominee Visser de Paul Nijgh-Penning had ver diend: „Als man van Perron Nul en van de Pauluskerk bent u al tijd op zoek naar de outcasts. U bent geen Rotterdammer en dat is jammer. Maar u kent de stad heel goed. Van hoog tot laag en van links tot rechts." Zij wees erop dat de spreuk van de Stich ting Paul Nijgh-Penning - 'Niet wie gij zijt, maar wat gij zijt' - zeer toepasselijk is op dominee Hans Visser. Ludo Pieters - die de penning overhandigd kreeg van stich- tings-voorzitter C. Willemse - heeft veel gedaan voor de verbe tering van het na-ooriogse cultu rele klimaat van Rotterdam. Hij spant zich daar trouwens nog al tijd bijzonder voor in. Willemse somde de meeste van Pieters' huidige en vroegere voorzitter schappen op (27 in totaal). Ludo Pieters, die van 1972 tot 1981 voorzitter was van de haven werkgeversorganisatie SVZ, heeft naast het vele culturele ook tal van sociale activiteiten binnen stad en haven ontwik keld. Hij was en is onder meer actief in de Rotterdamse Kunst kring, de Erasmus Stichting, de Rotterdamse Jeugdgemeen schap en voor het fraai gerestau reerde Kasteel van Rhoon. Sporen verdiend Namens de stichting - die de penningen reeds zo'n dertig jaar uitreikt - sprak bestuurslid K.W.A. Engelbrecht de onder scheiden Will van Zutphen toe. Hjj wees erop dat Van Zutphen zijn sporen vooral heeft ver diend in de sector havenoplei dingen. Via een in 1947 begon nen leraarschap gymnastiek op het passagiersschip Willem Ruys werd hij directeur van de havenvakschool en later ook van enkele andere havenoplei dingen. Sinds de jaren '60 doet hij veel op het sociaal-culturele vlak. De in 1989 tot 'Rotterdam mer van het Jaar" benoemde Van Zutphen werd eerder reeds enkele malen onderscheiden vanwege de volgens Engelb recht 'uitzonderlijke prestaties voor de Rotterdamse samenle ving'. teert rapporteert hij dat aan de woningstichting en wordt het ver holpen. Dan worden bij voorbeeld schimmelplekken op het plafond - wegegwerkt. Maar dat kost even tijd." Zijn de problemen in de kleine,, flatjes groot, een ander probleem doemt op bij de 6-kamer\vonin-> gen. De woningbouwvereniging' wil ze slopen, maar een deel van de buurtbewoners verzet zielig daartegen. Intussen slaat de ver-, t paupering bikkelhard toe, omdat leegkomende woningen worden - dichtgetimmerd. Alie woont ai twaalf jaar in een 6- kamerwomng. Ze is tegen sloop. „Maar door de verpaupering wordt een soort ontmoedigings beleid gevoerd. Mensen die graag wilden blijven, gaan nu toch maar weg omdat her cn der in de wijk van die dichtgetimmerde panden zijn. Volgens mij worden sommi ge mensen gewoon omgepraat. Als wij het zo ver kunnen krijgen dat van sloop wordt afgezien en de woningen worden opgeknapt, wil ik zeker blijven zitten. En ge beurt dat niet dan eis ik een scha devergoeding van 10.000 gulden.-" Nee, ik zit hier in het jaar 2000 nog wel." V Wijkagent Jan van Elebeek kent j uiteraard de problemen bij de 6-' kamerwoningen. Heeft er dus ook een verklaring voor waarom de leegstaande woningen worden dichtgetimmerd. ..Eén keer ge beurde dat niet en toen lag er ge lijk een brandbom in. Je zult er maar naast wonen. Bovendien, de boel moet tegen de vlakte, maar timmer je de zaak niet dicht dan komen er krakers in te zitten En 1 die krijg je er met zo snel uit." Hellevoetsluis - De twee minder- jarige jongens uit Hellevoetsluis/ die anderhalve week geleden zijn opgepakt op verdenking van 1 brandstichting op grote schaal in hun woonplaats hebben toegege ven in rubberfabriek Helvoet cn op een jacht brand te hebben ge sticht. Daarnaast hebben zij een inbraak en poging tot brandstich ting bekend in een sauna en m cultureel centrum De Veste. De rechtbank m Rotterdam heeft naar aanleiding van de verklarin gen de gevangenhouding van de twee verdachten met dertig da gen verlengd. In die periode' wordt geprobeerd te welen te ko men of het tweetal ook veranL- Wooiduiijk is \uor de \eiueie reeks branden die Hellevoetsluis de afgelopen anderhalf'jaar heelt geteisterd. Daarbij werd voor minstens tien miijoen gulden".; schade aangericht en brand ge sticht in verschillende scholen, een onderkomen van de red dingsbrigade, de kantine van de natunstenverenigmg. de kinder boerderij en een wijkcentrum met sporthal en een afdeling van een psychiatrisch ziekenhuis. Rotterdam - Er zijn weinig Rot- terdamse studenten die zich echt - veilig voelen in hun eigen stad. Het gevoel van onveiligheid komt in grote mate overeen met de ima go's van de verschillende stadsde len. Zuid. West en het centrum, en dan met name de opstapplaat- - sen voor trein, tram en metro, 1 worden als onveilig afgeschil derd." De siudenten verwachten - wel dat dit met meer openbaar*, vervoer- cn politiesurveillanten - in toekomst beter wordt. Dat zijn de conclusies van een rapport dat is geschreven door de gemeente- commissie van de Jonge Demo craten Rotterdam. De gegevens komen uit een enquête die is gc- huuden onder vijfhonderd siu denten van de Erasmus Universi teit Rotterdam. Behalve meer surveillanten op straat en in het openbaar vervoer, willen de stu denten ook dat de RET op don- derdag een nachtbus inzet. Don-. derdag is de stapavond van stu denten.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1993 | | pagina 1