Ik hoefde alleen de vlam eronder te houden' Inspiratie haalt Fred Bovenberg uit het publiek Week Nog vijf jaar organiseren schrikt Riek Bakker af, ze gaat weer bouwplannen maken Stoelenmatten Doe-Zelf-School Jongenskoor in de Open Hof De van je van de partij was... Rotterdams Dagblad Zaterdag 9 oktober 2993 Door John Bunte en Ben Maandag Rotterdam - Het is aan het eind van het gesprek in haar werkka mer op de elfde verdieping van de Gouden Toren in het Euro- pointcomplex. De blikken dwalen over de stad. Inmiddels ook een beetje haar stad. De gedachten gaan terug naar een jaar of acht geleden toen Riek Bakker zich net in Rotterdam had ge vestigd en in de eerste weken haar intrek nam in het Scandia hotel aan het Wilïemsplein. „Dan hoorde ik dat water tegen de kades en de boten gaan, keek er eens naar, zag ze de oude haven bekkens dichtgooien en dacht 'ze lijken wel gek hier in Rotter dam'. Daar moetje wat mee doen. En snel. Dat wordt hollen." De Kop van Zuid was geboren. „Ja, het is toch eei beetje mij n kind je, Al is het inmiddels een flink volwassen schepping gewor den." Riek Bakker vertrekt aan het eind van dit jaar als directeur van de gemeentelijke dienst Stede- bouw Volkshuisvesting, maar Iaat haar kind niet verkommeren. Ze blijft twee dagen per week aan Rotterdam verbonden als advi seur. „Ik word supervisor van een paar projecten, Daar zit in ieder geval de Kop van Zuid bij. Het was een idee van burgemeester en wethouders. Zelf was ik al zo ver dat ik helemaal zou opstap pen en een straatje verder kijken. Maar het college vond dat de Kop van Zuid zó aan mijn lijf zat ge bakken dal ik daarbij betrokken moest blijven. Dat raakte me best en ik heb er van harte mee inge stemd." Ze ziet het als de perfecte combi natie. Enerzijds het weer opzetten van een eigen adviesbureau voor stedebouw, wat ze voor haar amb telijke carrière ook al deed, en daarnaast toch betrokken blijven bij projecten die haar aan het hart gaan. Bovendien zal ook de moge lijkheid bestaan dat haar bureau voor de gemeente Rotterdam gaat werken. „Al zullen daar heel goe de afspraken over moéten worden gemaakt. Zoiets moet vooraf haarfijn in een contract zijn gere geld. De petten mogen niet door de war raken. Als je het niet in twee zinnen kunt uitleggen moet je er niet aan beginnen. Daarvoor ligt dat veel te gevoelig." Plannen ontwikkelen, daarvoor werd ze een jaar of acht geleden door de gemeente Rotterdam bin nengehaald als directeur stads ontwikkeling. „Het is ook wat ik het liefste doe." In een later sta dium, nu twee jaar geleden, werd ze gevraagd algemeen directeur van de zo'n duizend personeelsle den tellende dienst te worden en leiding te geven aan de reeds in gang gezette reorganisatie. „Ik zou liegen als ik zeg dat ik dit werk niet leuk vind, maar ik be gon de laatste tyd toch wat onrus tig te worden. Mijn hart ligt bij het plannen maken en dingen realiseren en daar ben ik in mijn huidige baan wat verder vanaf ge komen. Aanvankelijk bestond nog het idee dat het goed op poten zetten van een nieuwe organisatie zo'n twee jaar zou duren, maar dat was voor er serieus over de regio vorming werd gesproken. Dat heeft enorme gevolgen voor de dienst. Het betekent dat de orga nisatie nog zeker een jaar of vyf volop in verandering zal zijn en dat er van plannetjes maken ab soluut niets terecht zal komen." Tekentafels Dat is het afgelopen decennium wel anders geweest. Aan de lo pende band rolden de ideeën en de prestigieuze projecten van de tekentafels. Riek Bakker sleurde de gehele afdeling mee in haar enthousiasme voor de stad, die ze had leren kennen bij de opdrach ten die ze hier al met haar bureau Bakker en Bleeker in de wacht had gesleept, Alles kon opeens, zo leek het. De kansen waren er, ie dereen had het besef dat er iets moest gebeuren. „Er lag al een ba sisplan van vlak na de oorlog, van Van Traa en Witteveen. Heel vi sionair was dat. Dat was een be langrijke basis om mee verder te gaan. De Rotterdamse Kunst stichting heeft heel veel visionai re dingen geopperd. Van 'er Staay, die daar toen d'recteur was, kwam al met een 'kunstas' door de stad. Van die plannen kreeg ik heelrooie oren. Alleen de tyd was er toen nog niet rijp voor." Dit veranderde snel. „Toen duide lijk was dat het college zich grote 2orgen maakte over de economie van de stad, dat het een heleboel problemen op zich af zag komen, toen werd de tijd rijp. In subcolle ges moest je dan op vrijdagmid dag komen vertellen wat je alle maal voor ogen stond. Daar zaten ze allemaal: Peper, Den Dunnen, Laan, Simons. 'Kom maar op. Wat gaan we doen?' Dat is het mo ment geweest waarop we projec ten als de Kop van Zuiden Noord rand konden pluggen. Daar zaten „Platwalsen? Nee, het is veel eerder enthousiasme.' „In ons vak moet je allemaal ballen in de lucht gooien. Zorgen dat er keuze is." mensen bij die echt een drive hadden om iets aan de stad te doen. De vlammen zijn toen pas echt in de pan geslagen. Ik ben op een heel goed moment binnenge komen. Hoefde alleen de vlam er onder te houden. En daar gingen we." Armgebaren Toen de geest eenmaal uit de fles was ging de rest als vanzelf. In het vuur van haar verhaal staat Riek Bakker op en ijsbeert door de ka mer. Brede armgebaren. „Ais je zover bent, dan gaan de mensen heel ander naar ruimtelijke orde ning kijken. Het is een omwente lingsproces geweest. Eindelijk eens kijken naar wat nou precies het kapitaal is van deze stad, Zo is 't gebeurd. Dat was uniek." Na tuurlijk, Riek Bakker heeft daar in zelf ook een rol gespeeld. Niet zo'n onbelangrijke ook. .Als ik iets ga doen. doe ik het ook," lacht ze. „Dat hangt samen met je per- soonlijkhe'd. ïk laat me niet zo maar uit de weg duwen. Probeer tot het uiterste te gaan. De dienst Stadsontwikkeling was niet vro lijk. Onderling was het hard, mee dogenloos." Stadsvernieuwing had toen vooral de aandacht, maar nu kon de stadsontwikke ling daar naadloos op aansluiten. „De visie is dat als je met de stad vooruit wilt, er zoveel mogelijk kwaliteit moet worden geboden." Een kaart werd opgesteld, met vijftig speerpunten, waar iets moest gebeuren. „Toen hadden we hier eerst een verdieping half leeg gemaakt. Alle telefoonstek kers eruit en zijn we gaan praten. Van iedere discipline lieten we een paar ambtenaren komen die vertelden wat er goed en fout was in de stad en wat zij veranderd zouden willen zien." Er zaten, achteraf, natuurlijk ook misgre pen bij. De Lijnbaan, die ooit overkapt moest worden. Het Schouwburgplein, waarvoor een Amerikaanse ontwerper nu hét ei van Columbus had gevonden. „Dat er zo nu en dan iets mislukt, dat vind ik niet gek. Je moet in dat vak van ons allemaai ballen de lucht in gooien. Zorgen dat er keuze is." Platwalsen En dan vooral de plannen weten de verkopen. Dat is het belang rijkste, erkent ze grif. „Ik heb met mijn particuliere bureau al een goede leerschool gehad. Een op dracht doe je niet alleen voor het papier. Je probeert alles uit de kast te halen. Daar is tact voor no dig. Platwalsen van de politiek? Nee, zo zou ik het niet willen noe men. Het is veel meer enthousias me." „Nee, inderdaad. De Lijnbaan ging niet. Had je misschien vante- voren wel kunnen bedenken. Maar ik had zoiets van 'dat gaan we doen, we gaan het tóch probe ren'. Ik laat me niet wegduwen. En we waren er ook bijna, hoor. Het ging om tachtig eigenaren, die 't eens moesten worden. Dat lukte niet. Een afgeleide daarvan is dat we met het Beursplein aan de slag zijn gegaan. Zo van: als jullie niet willen, dan roken we jullie wel uit." Of het eindeloze vervolgverhaal van het Schouwburgplein. „Ik had een Amerikaan in Baltimore bezig gezien. Dacht toen: dat moeten we hier ook hebben. Dus die man komt in het stadhuis om z!n plan te presenteren. Je zag het helemaal misgaan. Hij zat nog volop in z'n jetlag. Het verhaal kwam niet over. Het leek ook wel alsof er een fröbelklasje bezig was geweest. Op dat moment ga je door de grond, maar zoiets is ali in the game. Het zou ook we! heel erg arrogant zijn als alles je zou lukken. Het blijft een democra tisch proces." Maar wat blijft er over van het In tegraal Plan Noordrand Rotter dam, wanneer besloten wordt, te gen de wens van Rotterdam in, dat het nieuwe Rotterdam Airport er niet komt? Jarenlange voorbe- Rotterdam - Bij de Doe-Zelf- .School Rotterdam kunnen be- 'langstelienaen de cursus sioeien- -'■matten volgen. Deze cursus gaat op 13 november van start en be- staat uit zes praktijklessen van drie uur. Stoelenmatten is een heel oud ambacht, maar wel actu- eel, want nog steeds worden meu- beien met biezen- of gaatjesmat* - werk gemaakt en gaan ze kapot. Bij de Doel-Zelf-School leren cur sisten hoe ze een stoel van een nieuwe zitting of rugleuning kun nen voorzien. Voor wie geen ei gen stoel heeft, bestaat de moge lijkheid een stoel op de school aan te schaffen. Voor mensen die al leen de techniek willen leren, zijn 'leerstoelen' beschikbaar. Voor meer informatie: (010) 4119877. Rotterdam - Het Rotterdams Jon genskoor onder leiding van Sil- vère van Lieshout geeft zondag avond een concert in de Open Hof aan de Hesseplaats in Rotterdam. Wiecher Mandemaker begeleidt het koor op orgel en piano. En kele werken worden a capella ge zongen. Op het programma staan werken van Bach, Haydn, Cou- perin, Jubilemus, Bruckner en Rheinberger. Aanvang 19.00 uur. De toegang is gratis, maar bij de uitgang is een vrijwillige bijdrage ter bestrijding van de onkosten van harte welkom. Mensen die het concert graag willen bezoe ken, maar slecht ter been zijn, kunnen contact opnemen met de vervoersdienst van Peter van der Tas, tel. (010)4567325. Door Rein Wolters Fred Bovenberg demonstreert. Niet uit protest, maar produkten op Femina. Zijn vlotte, vriendelij ke doch besliste babbel doet me nigeen stoppen. Om even daarna met een met 'gezondheid' gevul de tas en tien of vijftien gulden minder in de knip weer verder te gaan. De 48-jarige inwoner van Zoetermeer brengt produkten van Remia aan de vrouw/man. Als hij eenmaal begint met babbelen en verkopen, is hij niet meer te stuiten. Van de eerste tot de laat ste beursminuut, dus zo'n twaalf uur per dag. „Néé, het verveelt geen moment," lacht hij tussen twee verkoopses sies door. „Op Femina voel ik me als een vis in het water. Héérlijk publiek, die Rotterdammers. Je kunt een grapje maken zonder dat ze boos worden." Serieus: „Grapjes ten koste van mensen, maak ik nóóit. De sociale aspecten van myn werk houd ik hoog in het vaandel. Als er bij voorbeeld iemand in een rolstoel voor de stand staat, dan richt ik me tot hem of haar. Dat geeft mensen met een handicap het te rechte gevoel dat ze er bij horen. Vaak zie je dat collega's het woord richten tot een begeleider. Dat hoort zo niet, vind ik. En daarom doe ik het ook niet." Uitstraling Fred Johan Bovenberg, zoals hij volledig heet, heeft uitstraling up het publiek. Zodra hij zijn mond open trekt en vertelt over de pro dukten, dan blijft men staan. Rij- endik luistert het beurspubliek nieuwsgierig naar zijn nooit de zelfde tekst. „Het zijn de mensen die me inspireren. Zo ontstaat de noodzakelijke wisselwerking tus sen mij en 'Ha, die massa', zoals ik het weieens gekscherend uit druk. Zodra ik mensen zie, dan ontwaakt in mij de entertainer. Dit werk moetje met plezier doen en cr de juiste inzet voor hebben. Ook dien je voldoende know how in huis ie hebben en natuurlijk moet je volledig achter het pro- dukt staan datje demonstreert en verkoopt." En: „Pas wanneer ik zeker ben dat een produkt goed is, dan ga ik in de slag. Natuurlijk op mijn ei gen manier. Remia heeft mij daarin de vrije hand gegeven. Dat moet ook, want ik moet mijn ei gen creatieve ei kunnen leggen. En dat het lukt, blijkt hier op Fe mina. We draaien in deze nieuwe presentatie prima, buiten ver wachting zelfs. Onze doelstelling, het promoten van de produkten, maken we meer dan waar. Dat kan en doe ik natuurlijk niet al leen. Elk lid van ons team staat ruimschoots voor de gestelde taak. Onderling verloopt het alle maal vlekkeloos. Ook dat is een must voor een goede overdracht naar het publiek. Inderdaad, ik ben héél tevreden. Ook over de organisatie van Femina zelf. Die is perfect, uitmuntend. Ik maak ISOkkVII KÜtTEVEN Op Femina voelt Fred Bovenberg zich als een vis in het water. Foto Ronald Goudbersi/corVos het elders weieens anders mee. Zonder moeite kan ik op deze wij ze nog weken doorwerken. Néé, zelfs na acht dagen Femina ben ik niet écht moe." Slotdag Voor Fred Bovenberg en zijn team is het vandaag de laatste dag op de nationale consumentebeurs in Ahoy'. Morgen rnag hij ver plicht thuisblijven, maar dat geldt niet voor de andere stand houders. Die gaan er op de slot (zon)dag nogeens stevig tegen aan. Bovenbergs broodheer ver koopt op de dag des heren niet vanwege de geloofsovertuiging van het bedrijf. „En die respec teer ik volledig," zegt de demon- strateur. „Volgende week kun je me vinden in Brussel, op een in ternationale exportbeurs. Door gaans demonstreer ik produkten in winkelbedrijven met grote klantenstromen door heel Neder land. „Mijn verkoopverhaal is ge baseerd op de gegevens van het produkt. Eerst doe ik een studie en daarna een test. Ik wil precies weten waarover ik praat. Goed be slagen ten ijs komen is het halve werk en je h-;le geloofwaardig heid. Ik hecht daaraan enorm, want mijn imago als demonstra- teur is er ook mee gemoeid." „Qua beslis-cultuur is Rotterdam het absolute Mekka." Foto's Jaap Ro/ema/Rotterdams Dagblad reiding de vernieling in. Is dat ook nog aU in the game en met op geheven hoofd verder alsof er niets aan de hand is? Riek Bakker aarzelt. „Ja, ho daar trap ik niet in. We staan nog steeds vol op de barricades, we doen er alles aan om te zorgen dat het zo goed mogelijk gaat. De bal ligt nu op rijkshelft. Ik maak me er niet on gerust over. Als het anders uit pakt, dan ligt er een nieuwe opga ve." Sleutels Ze is vol vertrouwen. „Dat moetje ook wel hebben anders hoef je nergens aan te-beginnen. Neem de Erasmusbrug. Dat is van een intensiteit, dat had je toch niet durven dromen. Iedereen zei dat het me nooit zou lukken, maar in een goed debat is de politiek toch meegegaan." Zoals meestal het geval was. „Je mag hier initiatie ven nemen. Dan wordt zelfs leuk gevonden. Ze willen de zaken wèl goed op een rijtje hebben, maar dan wordt er gezegd: doen! Die Rotterdammers zijn wat dat be treft toch fantastisch volk, hoor. Qua beslis-cultuur zit je hier in het absolute Mekka, Dat is ook één van de sleutels van het succes van Het Nieuwe Rotterdam ge weest. In mijn vorige baan heb ik natuurlijk met allerlei gemeenten te maken gehad. Weet dus wel wat er te koop is. Ik had deze functie nergens anders willen be kleden. Hier vind je de goede cul tuur en daar ben ik de stad dank baar voor." Wat een zegen is het toch om geen lid te zijn van een politieke partij. Ja, Daan Broekhuyzen van de PvdA in Delfshaven heeft hele maal gelijk als hij zegt dat eigen lijk iederéén lid zou moeten zijn van een politieke partij, maar hij zal dan op zijn minst veronder stellen dat die partijen met poli tiek of op z'n minst met een bood schap bezig zijn. Klaarblijkelijk doen ze dat onvol doende. De één roept nog harder dan de ander dat ze allemaal op elkaar gaan lijken en op straat hoor je dan echoën dat het niet uitmaakt of je door de hond of door de kat gebeten wordt. Dat is een afgrijselijke uitdruk king, die feitelijk niet klopt, maar helaas ingegeven is door de da mes en heren politici zelf, dus neem het het domme volk eens kwalijk. Om de grijze brij te camoufleren gaan de partijen met poppetjes schuiven. Goede gemeentebe stuurders worden weggemoffeld. Zogenaamd aansprekende groot heden worden met veel tam-tam en poeha binnengehaald. En maar hopen dat de kiezers erin tuinen. Hans Simons wast zo heerlijk wit. Den Oudendammer bakt zo heerlyk bruin. Maar zou het de opkomst bevorderen? Het is heerlijk om geen lid te zijn van een politieke partij. Ga maar na. Was je van GroenLinks, dan kon je je er dood aan ergeren dat ze de geniale Herman Meijer niet als landelijk lijsttrekker hebben ge nomen, maar dat ze dubben tus sen twee muffe duo's. Hoor nu toch Paul Rosenmöller: „Het wordt geen strijd op leven of dood." Ach gut, de schat! Was je van het CDA, dan ging je gebukt onder het verdriet dat de wereldwijze Ruud Lubbers plaatsmaakt voor de huisje-boom pje-beestje-ouderling Brinkman, vooral als je in Rotterdam woont, want Lubbers' huis in Kralingen schijnt ook nog te koop te staan. Was je van D66, dan liep je bij het Riagg vanwege de afvoer van Ed Westra naar de Overschiese zijlijn en kon de psychiater na urenlan ge sessies nog niet verklaren waaraan Hans den Oudendam mer zijn lijsttrekkerschap toch verdiend heeft. Nummer één! Het zij hem niet misgund, maar waar aan heeft hij het verdiend? Als het alleen ligt aan een tekort schieten van Francisca Rave- stein, is het erg gesteld met de Democraten te Rotterdam. Was je van de WD, dan in vesteer- de je je hele winst in een extern adviesbureau om uitgelegd te krijgen waarom Frits Bolkestein, Hans Wiegel, Ed Nijpels en Pieier "Winsemius niet met hun vieren de kar kunnen trekken, en alleen vanwege Ella ter Kuile bleef je dan thee drinken. Ella is zo'n type van wie linkse mensen het zonde vinden dat ze bij de WD zit, al zou de WD prima zijn als er alle maal Ella's zaten. Was je van de PvdA, allemachtig, loopt die Rottenberg al niet een poosje te lang mee? Moet die par tij niet nodig eens een nieuwe voorzitter krijgen? Kijk nou eens hoe de vooruitgang van die partij leidt tot een totale afbraak van de gemeenteraadsfractie in Rotter dam. Hailensleben weg, Hoogen- doorn weg, Vermeulen weg. Lint horst weg. Sytske de Vries weg (snik), Dick van Puffelen weg. Jan Janse weg. Peter Au bert mis schien weg - en daar krijgen ze alleen Hans Hans voor terug! Zijn die Simons en Kombrink nu zulke keien dat dat afdoende compenseert? Ook in de regio ruimen uitnemende PvdA-frae- tieleiders het veld. Wat worden we daar nou wijzer van? De incon sistentie van de lokale politiek neemt er aanmerkelijk door toe. Driemaal raden, nee, eenmaal, waarom de kiezers afhaken. Voor een politiek dakloze, die geen lid is van een party maar wel stemmen wil, maken ze het er niet eenvoudiger op. En er valt niet eens te stemmen op de be stuurlijke vernieuwer Pim For- tuyn of de sociale vernieuwer Ge rard de Kleijn. Zo krijgt de kiezer een wat zweverig gevoel. Kent u die mop van die twee jon gens die naar de stembus gingen? Ze gingen.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1993 | | pagina 1