Vrouwen en alcohol, iets heel
anders dan mannen en alcohol
'Moeder' van Noorse
kerstboom verdreef
kilte uit Rotterdam
'Juist extra faciliteiten
voor kleine vliegtuigen'
Veehandelaar
klaagt over
Stern T.V.
Klagen over
politie
Rotterdamse
hulp voor
Shanghai
Helft Rotterdammers heeft
geen mening over stadsregio
Vrouw gewond
bij oveival
RL SN SZ RV
Rotterdams Dagblad
t 0--
r
Zaterdag 10 december 1994
W>«rt
Dordrecht De Duitse televisie
zender RTL Plus wijst de verant
woordelijkheid af voor een uitzen
dingvan Stem T.V. van 16 novem
ber over onder meer veehande
laar M. de. Keizer uit Oud-Alblas
Keizer. In het programma zou de
^'indruk' gewekt zijn, dat er in Ne-
- derland sprake is van illegale han-
.j „del met Britse runderen die mo
egelijk aan de gevreesde BSE-ziek-
hr'te (koe-gekte) lijden. RTL Plus
zegt dat deTan (woordelijkheid
van de uitzeiiding ligt bij de pro-
grammam akers van Stem T.V,
die zendtijd huurden.
De Keizer eistte in een kort ge
ding tegen RTL Plus, dat gister
morgen voor de Dordtse recht
bank diende, een schadevergoe
ding van 95.000 gulden en een rec
tificatie via RTL Plus, het blad
Stem en enkele Nederlandse dag-
- ijladen.
'Vlees van koeien die aan BSE-
ziekte hebben geleden kunnen
volgens deskundigen een gevaar
•voor de volksgezondheid opleve
ren. In de reportage van Stem
rX' T.V. werd onder anderen veehan-
- delaar Be Keizer uit Oud-Aiblas
op de veemarkt van Leeuwarden
"z geinterviewd en met een verbor-
;,vgen camera gefllmd. Gesteld werd
,r dat in Duitsland de afgelopen ja
ren mensen zijn gestorven door
- het eten van de met BSE-ziekte
besmette koeien. Na de uïtzen-
ding is de Nederlandse vleesex
port naar Duitsland verder terug
gelopen.
Mr. KM. Edelenbos betoogde gis
teren namens De Keizer dat de
Nederlandse vee- en vleeshandel
schade ondervindt van de uitzen
ding. Nederlandse veehandelaren
zijn de afgelopen weken door de
politie in Duitsland aangehouden
en verhoord. Ook haar cliënt zit
inmiddels met een flinke schade
post door een verminderde han
del.
Mr. C.B.M. Scholten van Aschat
wees namens RTL Plus de eisen
af. Naar zijn mening kan veehan-
delaar de Keizer ook geen beroep
doen op het portretrecht: „De re
actie van De Keizer in de uitzen
ding is juist weergegeven en het
Jïlmen met een verborgen camera
om achter ernstige feiten te ko
men - is niet vérboden." Hij vroeg
zich af of de zaak niet in Duits-
—land_aanhangig- gemaakt had
r^tiioeten worden. Mr.1 Edelenbos
deelde hierop mee dat, wanneer
de Dordtse rechtbankpresident
over veertien dagen tot die con
clusie komt de zaak inderdaad in
Duitsland aanhangig zal worden
gemaakt.
Rotterdam Om klachten van
burgers over de politie in de regio
Rijnmond sneller en beter af te
handelen, is vanaf heden de fol
der 'klachtenregeling' beschik
baar. In deze brochure staat uitge
legd hoe mensen die ontevreden
zijn over het werk van de politie
hun klachten kunnen indienen,
bij wie ze terecht kunnen en hoe
de klachten worden afgehandeld.
Wie ontevreden is ove^de behan
deling door agenten kan terecht
bij het politiebureau. Ook als de
politie niet is opgetreden, wan
neer dat wel had moeten gebeu
ren, kan worden gereageerd.
De klachtenregeling is niet be
doeld voor mensen die een bekeu
ring hebben gekregen en het daar
niet mee eens zijn. Daar zijn ande
re kanalen voor.
De folders zijn verkrijgbaar op al
le politiebureaus en gemeente
huizen binnen de regio.
Rotterdam Shanghai krijgt ook
in 1995 en 1996 steun van zuster
stad Rotterdam. Burgemeester en
wethouders zijn akkoord gegaan
met nieuwe financiële steun om
de stadsvernieuwing er verder te
ontwikkelen.
Rotterdam heeft tussen 1986 en
1994 deskundigen op het gebied
van de volkshuisvesting naar
Shanghai gestuurd voor de uit
voering van een stadsvernieu-
wings- en renovatieproject. Bij de
afsluiting daarvan is verdere hulp
beloofd.
Dat heeft zijn beslag gekregen in
voorstellen "voor verdere kennis
overdracht, advisering en samen
werking op gebieden als renova
tietechniek, .bouwmaterialen en
het betrekken van Nederlandse
investeerders bij toekomstige
projecten. Deze activiteiten wor
den geconcentreerd rond vijf
werkbezoeken, waarmee in totaal
drie ton is gemoeid.
Langzaamaan zal de hulp veran-
dereh in advies, wat voor de Chi
nezen betekent dat ze een sub
stantieel deel van de kosten voor
hun rekening moeten nemen.
Maar als dat maat -houden niet
lukt, komt een vrouw sneller in de
problemen dan een man. „Voor
een man," zegt Wevers, „past het
bij het machogedrag om veel
drank weg te kunnen zetten. Af
en toe eens dronken en 's mor
gens een kater, dat hoort erbij. En
als het uit de hand loopt, kan een
man hardop zeggen: ik moet eens
wat minderen. Maar vrouwen mo
gen -ook voor zichzelf- niet ia-
ten merken dat ze een drankpro
bleem hebben. Ze mogen wel pra
ten over het feit dat het niet mee
valt om die paar kilootjes kwijt te
raken, maar vertellen moeite te
hebben om de fles te laten staan is
uit den boze."
Smoezen
Behalve dat vrouwen daar zelf
problemen mee hebben - wat het
probleem er doorgaans niet klei
ner op maakt - geldt dat ook voor
de hulpverlening, menen de
schrijfsters. Dat is de tweede doel
groep waar het boek voor is be
doeld. Hulpverleners moeten le
ren te onderkennen als er sprake
is van een drankprobleem en niet
snel genoegen nemen met ontwij
kende antwoorden. „Want de
smoezen die wij weten te verzin
nen zijn legio," aldus Meulenbelt.
Maar het boek -dat heel
toegankelijk is geschreven- is
vooral bedoeld voor vrouwen die
reden hebben om eens na te den
ken over hun drankgebruik. Zij -
maar dat geldt overigens ook
voor mannen die het boek lezen -
zullen veel situaties herkennen.
Over de gewoonte om na het
werk, bij het eten eiVof voor het
slapen gaan bier, borrel of wijntje
te nuttigen. Alcohol als 'snel me
dicijn' om te ontspannen, drem
pels te overwinnen of gezelligheid
op te kunnen brengen.
Bespreekbaar
Anja Meulenbelt en Anke Wevers
zeggen niet de bedoeling te heb
ben mat dit boek van vrouwen
geheelonthouders te maken Juist
om dat te voorkomen. „We willen
het probleem bespreekbaar ma
ken, waardoor het eerder wordt
onderkend. Dat klinkt para
doxaal, maar als je een echte alco
holist benten daarvan af wil, mag
je nooit meer een druppel drin
ken. Behalve dat dit moeilijk is, is
het ook zonde. Want het is natuur
lijk aangenaam spul. Alleen moet
je er niet afhankelijk van worden.
Hoe je daar achter komt? Door
eens een tijdje te stoppen .en niet
toe te geven aan de smoezen die je
na drie dagen verzint."
Vrouwen en Alcohol, Anja Meu
lenbelt en Anke Wevers. Uitge
verij Van Gennep BV, ISBN 90-
5515-003-7. Het boek ligt vanaf
komende week in de winkel.
Den Haag Rotterdam Airport
B;V. heeft dan wel beloofd het de
kleine luchtvaart moeilijker te
maken, maar zorgt tegelijkertijd
voor extra tankfaeïiiteiten voor
diezelfde vliegtuigjes. En juist
deze veroorzaken de meeste
overlast Dat constateerde
raadsvrouw K Jesse gisteren bij
de Raad van State in Den Haag,
namens de Stichting Zweth-
Kandelaar Front en de vereni
ging Milieu Defensie.
De Raad van State behandelde
de bezwaren van de actiegroep
Milieudefensie en buurtbewo
ners tegen de nieuwe milieuver
gunning voor Zestienhoven.
Beide vinden dat in de vergun
ning voorschiften over het ge
luid en stank van de af- en aan
vliegende vliegtuigen moet wor
den opgenomen. Verder vragen
zij een verbod op het onbe
schermd proefdraaien van de
motoren van vliegtuigen.
Staatsraad mr. Hulshof denkt
aan een onderzoek door deskun
digen van het ministerie van
Volkshuisvesting, Ruimtelijke
Ordening en Milieubeheer. Vol
gens de deelgemeente Over-
schïe heeft de hele procedure bij
de Raad van State weinig zin,
omdat de luchthaven al oude
rechten heeft. Minder vluchten
voorschrijven kan niet en mag
niet, en voorschriften over het
vliegen vallen niet binnen de
hinderwet. Volgens de deelge
meente zal het tankeiland de si
tuatie veiliger maken, omdat nu
overal vaak moeilijk te controle
ren tankwagens rijden. Daar
naast zal Rotterdam Airport
door verhogen van de luchtha-
vengelden het voor kleiner
vliegtuigen oninteressanter ma
ken naar Zestienhoven te ko
men.
De Raad van State doet over een
week uitspraak en bepaalt dan
of de tankinstallatie er mag ko
men.
Rotterdam—Van de inwoners van
Rotterdam heeft de helft geen
mening over de vorming van de
stadsregio. Als reden daarvoor
wordt opgegeven dat men nog
mets inhoudelijks van de plannen
weet. Driekwart van de Rotter
dammers zegt weieens iets ge
hoord te hebben over een mogelij
ke Stadsprovincie Rotterdam.
Van de vijftig procent die wei een
mening heeft over de regiovor
ming is 10 procent voor. 22 pro
cent tegen en maakt het 17 pro
cent mets uit.
Dit blijkt uit de ommbus-enquete
1994, die is gehouden door het
Rotterdamse Centrum voor On
derzoek en Statistiek. Tot 1997,
wanneer de Stadsprovincie een
feit moet zijn, zal de peiling jaar
lijks worden herhaald.
Burgemeester en wethouders van
Rotterdam concluderen uit de ge
gevens dat er snel iets aan de
voorlichting moet worden ge
daan. Dit zal vooral het geval die
nen te zijn wanneer inderdaad
wordt besloten de regiovrming als
onderwerp voor een te houden re
ferendum aan te wijzen. „De com
municatie-activiteiten worden ge
ïntensiveerd," aldus b en w in een
reactie. Daarbij moet worden ge
dacht aan 'een campagne-matige
opzet, begeleid door regelmatig
onderzoek'.
Een belangrijke rol daarin zal zijn
weggelegd voor de deelgemeen
ten, die daarvoor onder meer hun
informatierubrieken in de huis-
aan-buisbiaden zouden kunnen
aanwenden. Daarnaast denken b
en w aan debatten tussen bestuur
en maatschappelijke organisaties
en burgers.
Door Jan Rozendaal
Rotterdam „Als mijn man 's
morgens naar zijn werk vertrok
keek ik uit het raam totdat zijn
auto uit het zicht was verdwenen,
en dan nam ik mijn eerste glas
wijn. 's Avonds had ik dan zo'n
drie flessen achter de kiezen. Als
ik tijdens het boodschappen doen
de behoefte voelde om wat te drin
ken, kocht ik een paar flesjes Un-
•derberg die ik op de wc van V D
leegdronk en dan was ik weer het
ventje. Ik ging nooit op bezoek bij
mijn ouders zonder een fles in
mijn handtas. De weekeinden wa
ren het meest ingewikkeld om te
overbruggen. Als het vrijdag was
zat ik te tellen en te rekenen hoe
veel ik nodig had om het uit te zin
gen tot maandagochtend. Dan
ging ik naar de slijter, kocht wat
ik nodig had en verstopte de fles
sen tussen mijn kleren, in het
gootsteenkastje, in limonadefles-
sen, achter de oven."
RotterdamKlein, een bos zilver
grijze krullen, een beetje beverig.
Negentig is Ruth Buskop-Hjelnis
inmiddels. Het is alweer tweeen
veertig jaar geleden dat 'haar' eer
ste kerstboom op de stoep van het
Rotterdamse stadhuis stond.
Kaal en onherbergzaam was de
Rotterdamse binnenstad toen, zo
vlak na de oorlog. Ruth Buskop-
Hjelnis, zelf afkomstig uit de stad
Narvik in het hoge Noorden van
Noorwegen, zag met lede ogen
hoe London ieder jaar met kerst
mis een enorme fijnspar cadeau
kreeg van de Noorse regering die
op Trafalgar Square stond te
pronken. Rotterdam moest dat
ook, vond de dame uit Narvik, in
het hoge Noorden van Noorwe
gen. „Want Noorwegen houdt van
Holland en al eeuwenlang komen
al die Noorse schepen hier," licht
ze toe. Als vice-voorzitster van de
Rotterdam Een 80-jarige vrouw
is ernstig gewond geraakt toen
drie mannen haar probeerden te
beroven. Dat gebeurde op de Slin-
ge, ter hoogte van sporthal Aster-
loo. De vrouw werd door haar be
lagers gevolgd vanaf het metro
station Slinge. Onderweg hoorde
zij de mannen praten over een re
volver, waardoor zij steeds harder
ging lopen.' Ter hoogte van de
sporthal Asterloo werd de vrouw
door één van de mannen tegenge
houden. Hij trachtte haar met grof
geweld van haar tas te beroven.
Dit mislukte omdat de vrouw haar
tas stevig vasthield. Wel kwam zij
ten vil, brak daarbij haar heup en
liep een ernstige hoofdwond op.
De drie overvallers namen de
vlucht en zijn weggerend via de
Meijenhage in de richting van de
Oldegaarde. Passerende automo
bilisten hebben zich over het
slachtoffer ontfermd, voordat zij
naar het Zuiderziekenhuis is ge
bracht.
Noorse Vereniging Rotterdam
wist ze aan welke touwtjes ze
moest trekken om haar idee te
verwezenlijken. Op 19 december
1951 stond hij er: de eerste Noorse
kerstboom, 17 meter hoog, ver
sierd met 600 lampjes en 1200 me
ter lint.
„Het was zo ontroerend, alles was
zo mooi versierd," zegt ze nu. En
tevreden: „Het was een reuze
goed idee van me. Iedereen had er
ontzettend veel plezier van. De
stad fleurde er helemaal van op.
En nu nog. Ieder jaar weer kijken
de Rotterdammers ernaar uit."
Zelf gaat mevrouw Buskop altijd
kijken als, half december, de
boom uit Noorwegen zijn plekje
op de stoep van de Cdolsingel
krijgt. „Als ik gezond ben, want
het gaat steeds minder. Ik wordt
oud, hè?"
Toen, tweeen veertig jaar geleden,
deed ze nog volop mee met het
feest dat rond de boom werd geor
ganiseerd. „Ik deed Noorse kle
derdracht aan, en samen met an
dere Noorse dames danste ik rond
de boom en zong kerstliedjes.
Daar repeteerden we voor. Dan
stond ik in de Burgerzaal, met dat
prachtige orgel, twee dikke kaar
sen in mijn hand, in klederdracht.
En maar zingen. Prachtig vonden
de mensen het."
Mevrouw Buskop en haar man ne
men nog altijd deel aan de feeste
lijkheden rond het ontsteken van
de lichtjes: „Wij zijn ook dit jaar
uitgenodigd voor het diner. Met
Peper en Neelie. Nog steeds is er
tijdens het eten zang en dans en
allerlei verrassingen, net als toen.
Ik vind het een hele eer om erbij
te mogen zitten." Hortend en sto
tend komen steeds meer herinne
ringen naar boven Over die ene
keer bijvoorbeeld, een paar kerst
feesten later, toen de boom tij
dens het transport in tweeen was
gebroken. „Die hebben ze toen
vlug aan elkaar gespijkerd. Nie
mand die er wat van zag. Ja, ik zag
het natuurlijk wel.
Mevrouw Buskop wil nog een he
leboel meer vertellen. „Ach, ik
Mevrouw Buskop-Hjelnis (90): „Het was een reuze goed idee van me, die kerstboom," Foto Enk
Stoemmk/Rotterdams Dagblad
ben een heleboel natuurlijk ook
weer vergeten," zucht ze. De Rot
terdamse hoopt dat de traditie
nog heel lang stand zal houden:
„Ik wilde graag iets scheppen.
Iets terugdoen voor Nederland.
Met de kerstboom doe sk iets te
rug voor de stad waai* ik altijd zo
fijn heb gewoond."
De Amsterdamse schrijfster An
ja Meulenbelt en de Rotterdam
se hulpverleenster Anke Wevers
hebben een boek geschreven
over Vrouwen en alcohol (is met
een ook de titel). Het boek, dat
maandag - niet een hapje én een
drankje - wordt gepresenteerd
in hotel New York, is vooral be
doeld voor vrouwen die een re
den hebben (óf zoeken) om eens
na te denken over hun drankge
bruik. Niet om alcohol af te zwe
ren. „Maar," zegt Anja Meulen
belt, Juist om die noodzaak te
voorkomen. Yfant alcohol is na
tuurlijk ook een puik middel om
je snel prettig te voelen."
Slonzige vrouw
Een citaat uit het boek 'Vrouwen
en alcohol'. En meteen het meest
karateristieke beeld dat er over
aan drank verslaafde vrouwen be
staat Je denkt aan een verlepte,
slonzige vrouw die ook nog rookt,
maar dan geen filtersigaretten.
Het probleem is echter veel bre
der, constateren Anja Meulenbelt
en Anke Wevers in hun boek. Het
zijn (juist) ook de geëmancipeer
de vrouwen die steeds meer drin
ken. Vrouwen die een baan heb
ben tussen mannen en zich daar
voor extra moeten bewijzen. Bij
voorbeeld door na de vergadering
mee het café in te gaan. Maar ze
nemen ook de stress mee naar
huis en daar vinden ze over het al
gemeen -in vergelijking met
mannen - niet de opvang die ze
nodig hebben. Moeten'ook' nog
eens de verantwoordelijkheid
voor het gezin op zich nemen.
Meulenbelt: „Het is de onvoltooi
de emancipatie. Mannen zéggen
wel dat ze hun vrouw helpen,
maar in de praktijk gebeurt het zo
weinig. En de vrouw moet dan
Anja Meulenbelt, genietend van een sigaar, en Anke Wevers: 'Alcohol is natuurlijk ook een pujkmiddel om je snel prettig tevoeten:
toch altijd nog zeggen wat ze moe
ten doen en houden dus de orga
nisatie, En ze moeten vooral niet
vergeten te zeggen dat ze zo goed
zijn als ze een keer hebben ge
kookt of afgewassen. Dat levert
ook stress op."
Ze vervolgt: „Het is met voor
niets dat van de mannelijke cliën
ten die bij de hulpverlening aan
kloppen met alcoholproblemen 30
procent is gehuwd en 38 procent
niet. Bij vrouwen is dat tegen
overgesteld: 38 procent is gehuwd
en 26 procent niet."
Onvoltooid of met, de emancipa-
tiegoif - het duurt volgens Meu
lenbelt nog zeker driehonderd
jaar voordat man en vrouw hele
maal gelijk zijn - heeft het drin
ken door vrouwen wel acceptabel
gemaakt. „Steeds vaker zien we,
in de Sterreclame en advertenties
beelden van vrouwen met een
glas in de hand. Of het nu om
Campari, Martini of Grolsch gaat,
onveranderlijk zijn de vrouwen
jong en aantrekkelijk, en worden
I* FototffifBloemml^gterdams Dagtflad
ze omgeven door een sfeer van ro
mantiek, erotiek en gezelligheid.
Nooit drinken ze te veel. Het is ac
ceptabeler dan ooit dat vrouwen
in het openbaar drinken, zolang
ze maar maat weten te houden,"
staat in het boek.
