7P* 19 De Waal herrijst als muziekcafé 'De randgemeenten lopen nu eens voorop' Duinen van Voome trekken meer en meer bezoekers Bouwer Iaat trapleuning weg om te bezuinigen Als indiaan naar school Apollo-project moet probleemgroepen aan het werk helpen if Feike Waqué: reumapatiënt met bovenlijf van een Chippendale - - Rotterdams Dagblad Zaterdag 3 juni 1995 Schiedam Be/uinigingen leve ren soms storende fouten en ge breken on in nieuwbouwwonin gen. De Vrouwenadviescommis sie voor de woningbouw m Schiedam (VAC) signaleerde vo rig jaar bij verschillende projec ten ontoelaatbare tekortkomin gen. Ook onnadenkendheid en slordigheid van architect en aan nemer leiden soms tot hoogst on praktische situaties voordo bewo ner. Een gevaarlijk voorbeeld van be zuinigen op de verkeerde plaats trof de commissie aan in een blok je sociale koopwoningen aan de Mgr. Nolenslaan in Schiedam- Nieuwland. Dat het project werd opgeleverd met kale muren omdat zelfs het gewone bouwbe- hang er niet meer afkon, vond de VAC nog net aanvaardbaar. Maar dal puur uit kostenoverweging een deel van de trapleuning was weggelaten, dat ging de commis sie te ver. Vooral in de sociale sector van de bouw zijn wel meer dingen niet in orde, blijkt uil hel jaarverslag van de VAC. over 1994. In een aantal buurappartementen aan de Sin gel zette de aannemer een Ie lang aanrecht-in de keuken, waardoor hel voor de bewoners moeilijk zal zijn een passende koelkast te vin den. De ruimte lussen de muur en hel aanrecht bedraagt nu 55 cenli- mcr, terwijl de standaard breedte van een koelkast 60 centimeter is. De bouwer van een blok sociale huurwoningen in de nieuwbouw wijk Spaland bezorgde de bewo ners v/eer een ander probleem. Deze huizen werden opgeleverd; zonder bergruimte. „Een slechte zaak," oordeelt de commissie. In een ander project in Spaland trof fen de dames tijdens een inspec tieronde tot hun verbijstering een hoekwoning (uit de sociale koop sector) aan waarvan het zi jraam uitzichtbood op de schuur van de buren. Dat zou nog tot daar aan toe zijn. ware het niet dat de af stand tot de schuur wel erg klem was. één meter twintig. De Vrouwenadviescommissie voor de woningbouw beoordeelt in Schiedam sinds 1979 bouwpro jecten. In de loop van haar be staan heeft de commissie gaande weg meer zeggenschap gekregen op vooral de praktischeinricliting van huizen. Toch worden nog steeds veel fouten ontdekt. Soms kunnen die vooraf, door overleg met de architect worden bijge steld, soms komen ze pas aan het licht als het huis al is opgeleverd. De komende jaren krijgfde VAC het naar vèrwachting minder druk. Op de toekomstige wijk Spalanö-Oost en enkele middel grote projecten in al bestaande wijken na, is Schiedam vrijwel uitgebouwd. De vrouwen overwe gen daarom de bakens te verzet ten en in de toekomst onderzoe ken te gaan houden naar het wooncomfort m de slad. Hel eer ste onderzoek zal worden gehou den in de Merwedestraat in Schiedam-Zuid. Een schoolreisje zat er voor de jongste leerlingen van basis school De Klinker in Woudhoek-Noord dit jaar nog niet in. Maar, om te vieren dat de zomer voor de deur staat, mochten de jonge Schiedammertjes gisteren wel verkleed als indiaan naar school. Gehuld in kleurige tooien maakten de kinderen er een groot feest van. Onder het motto: de zomer(vakantie) kan zo snel mogelijk beginnen. Foto Roei Dijkstra Door Carel van der Velden Vlaardingen ,.Hé, ik ben hier verkeerd." moet menig kroegtij ger gistermiddag bij de feestelijke heropentng van het 1 egendarische Vlaardmgsë café De Waal hebben gedacht. Achter de bar stonden Dennis en David en die plaatsen horecakenners in het decor van een heel ander e lablis semen l: De Steeg. Het kwam gelukkig niet door overmatige alcohol consump tie dal de bezoekers zich gedesori ënteerd voelden. Het horecaduo had zich uitgeleend ter opluiste ring van de festiviteiten m de Waal. Vriendschap inde horeca bestaat dus nog. David en Dennis tapten uit dank voor de bewezen uien- sten van Joban Om mering. Jolian werkte de laatste jaren ach Ier de bar van De Steeg, wat achteraf de aanzet blijkt te zijn geweest voor zijn sprong in hel dfepe: een be staan als zelfstandig horeca-on- dememer m de Waalstraat. In middels js dat een beproeft recept in het Vlaardingse nachtleven. Voordat Dennis met zijn zaken partner een paar jaar geleden De Steeg overnam, werkt hy jaren m D' Oude Stoep, die destijds nog van Ben Vuijk was. De Waal-oude-slijl sloot drie we ken geleden de deuren Het bete kende hel einde van de lange ho- reca-camère van mevrouw öu- wens-Korver. Zij verkocht De Waal aan Johan en zijn vriendin Marjon. Het duo is een compag nonschap aangegaan met Jules en Nel Peppelaar. die beiden als ambtenaar m dienst zijn bij de ge meente Schiedam. Zij participe ren m de eerste plaats financieel m het project. Het zeventig jaar oude café is de afgelopen weken flink opgeknapt. Dat is gebeurd met respect voor de traditie, want in De waal zijn nog verschillende art-deco ele menten Ie herkennen. „Alles is flink opgepoetst," vertelt Johan. „We hebben ons uit de naad ge werkt De hoogpolige tapijtjes zijn van de tafels verdwenen, maar heeft De Waal haar herkenbaarheid met verloren Het biljart is geble ven en ook m de toekomst blijven de twee biljartverenigingen die hel café als domicilie hebben, er actief En mevrouw Ouwens heeft het recept van de bekende ballen gehakt aan haar opvolgers over gedaan. Hel iradilionclc gerecht prijkt nu op een totaal vernieuw de kaan: De Waal is ook een mo derne lunchsaion geworden. Van daar dal de zaak om tien uur 's ochtends de deuren opent. Levende muziek is een andere troef van het café Op de gezellige openingsreccplie gaf Peter de Vries een voorproefje van wal be zoekers m de toekomst te wach ten staat: intieme, akoestische concerten op de zondagmiddag. Voor Johan Ommcring ligt dit concept voor de hand Met Jos van der Molen en Ron Boers vormt hij Stool Pigeons, de groep die tot vreugde van de aanwezigen gis teravond met op het appèl ont brak 16 l UI c II Ridderkerk Als kleine buur van de grote stad worden ze vaak vergeten. Hun problemen zijn immers niet zo nijpend als in Rotterdam, wordt al snel gedacht. Maar ook de gemeen ten rondom de Maasstad zitten met bijvoorbeeld vrouwen, al lochtonen, gehandicapten en langdurig werklozen die dol graag (weer) aan de slag willen. Reden voor Vlaardingen, Schiedam, Capelle aan den IJssel, Ridderkerk en Spijkenisse hun krachten te bundelen in het zogeheten Apollo-project. Op die manier hopen de vijf randgemeenten een grotere kans te maken een subsidie van het Europees Sociaal Fonds in de wacht te slepen. In hel kader van de werkloos heidsbestrijding financiert het Europees 'Sociaal Fonds (ESF) projecten die erop gericht zijn om groepen die bijzondere proble men op de arbeidsmarkt onder vinden, weer aan hel werk te hel pen. Dit betreft zowel langdurig werklozen als diegenen die de kans lopen dat te worden. „Tot nu toe werden altijd goede cursussen gegeven, maar werd er niet geke ken wat iemand daar nou daad werkelijk mee kon. Nu worden we gedwongen alleen nog maar een traject aan te bieden als er een vooruitzichten aan vast zillen. Dat is een omslag die mogelijk is door subsidie van dc ESF, vertelt Ineke Zieltjens, ESF-coordinator van de gemeente Ridderkerk. De vijf randgemeenten die aan het Apollo-project deelnemen, ontwikkelen ieder voor een speci fieke doelgroep een scholings- en werkuelegenheidstraject dat uit eindelijk een voorbeeld moet wor den voor andere gemeenten en re gio's m binnen-" en buitenland. Hel. plaatselijk opleidingscen trum speelt daarbij een grote rol. Hen worden doof de gemeente wel criteria opgelegd. Zo wordt het opleidingscentrum bijvoor beeld verplicht veel snuffel- en praktijkstages aan te bieden. Ridderkerk richt zich binnen het Apollo-project op herintredende vrouwen, Vlaardingen op jonge ren en Capelle aan den IJssel op nieuw komen de allochtonen. „Dat zijn de meest urgente groepen. Later ditjaar wordt aan de slag ge gaan met andere doelgroepen. Die kunnen Schiedam en Spijke nisse voor hun rekening nemen." Aan ieder dcclprojccL kunnen 150 werkzoekenden deelnemen. „Tachtig procent daarvan moet volgens de ESF-eisen uiteindelijk op zijn ofhaar plekkie terecht ko men! Lokaal of regionaal. En dat hoeflnielaltijd een betaalde baan te betekenen. Je stemt het doel af op de capaciteiten van de werk zoekenden en mogelijkheden. Bij mensen met een lage of weinig mogelijkheden opleiding kom je tocff eerder in het vrijwilligers- óf anderssoortig werk terecht," In Ridderkerk zijn inmiddels vijf tig vrouwen geïnventariseerd die kunnen herintreden. Die kun je volgens Zieltjens grofweg onder verdelen in drie groepen: de vrou wen die niet willen of durven, de genen wel willen maar nog kleine kinderen hebben en de hoger op geleiden. „Dc tweede groep is uc grootste. Die vrouwen nebben over het algemeen twee tot vier jaarLHNO en zijn vaak teveel ge richt op administratieve en ver zorgende vakken. Ze moeten zich meer oriënteren op andere beroe pen dan ze zich voorstellen, zoals chauffeur, beveiliging, techniek of caLcrina." Als lokaafal het voorwerk rond is. buigen de andere randgemeenten zich over het project waarna het ESF als grote bemiddelaar op treedt en e ivoor zorgt dat er ook i n ter n ati o naai n aar gekeke n wordt. Het ESF-bureau heeft daarvoor inmiddels contacten gelegd met partnerprojecten van gemeenten m Engeland, Spanje en Portugal, ïn totaal gaat ieder project inwe ken in beslag nemen. Zieltjens: „De kunst is om zo'n plaatje te krijgen dat wal er in 'Ridderkerk gebeurt ook naar an dere gemeenten toe vertaald kan worden. Wanneer er een stadspro vincie komt en Rotterdam in der tien gemeenten wordt opgesplitst hoeven ze daar niet opnieuw bet wiel uit tc vinden. Tot nu toe werd alles in Rotterdam alles grootste delijk aangepakt. Daar werd ook alles ontwikkeld. Wij hebben er wel meegekeken, maar moesten vooral zelfereatiefzijn. Daardoor hebben we meer moeten beden ken. De randgemeenten lopen nu eens voorop. En dali s ni et zo vreemd. Gemeen ten worden immers steeds meer gedwongen om dingen regionaal af te s te m m e nNiet al I e e n door dc eisen die het ESF stelt, ook omdat de overheid alleen nog maar fi nanciert wanneer iets een regio naal karakter heeft. Weliswaar hadden de vijf randgemeenten voorheen al regelmatig overleg met. elkaar, van compleet over- draaebaare werkgelegenheids- modellen was nooit sprake De bedoeling is dal de gcmeenlen in aanpak en sturing van werkgele genheidsprojecten meer gelijk op gaan. De subsidie en de strenge maatregelen van het ESF maken die extra impuls mogelijk. Want als de een met A bezig is èn de an der jnet B, dan nader je elkaar nooit," Door Gijs van den Hi! ftockanje—De duinen van Voome zijn internationaal bekend om hun natuurschoon. Wie echter denkt op een mooie zondag in alk- rust een wandeling door dat veel geroemde duingebied te kunnen maken, kan wel eens bedrogen uitkomen. Niet dat je er over de hoofden kunt lopen, zo erg is het nog lang met, maar hel. is wel veel drukker dan een jaar of tien gele den. Als iemand kan weten hoe druk het nu echt is, dan is het Jan Ale- wijn Dijkhuizen, de beheerder van het bezoekerscentrum Tenel- laplas in Roekanje. De meeste mensen die de duinen van Voorne intrekken, beginnen namelijk hun wandeling hij hel houten ge bouw van Zuidhollands Land schap. „Dc laatste tien jaar is het aantal bezoekers gestegen van tienduizend naar zo'n veertigdui zend per jaar. Daarmee is ook de druk toegenomen op de balicbc- manning in het bezoekerscen trum en de gidsen. We hebben nu zo'n zestig vrijwillisersOp een mooie zondag red je net niet meer in je eentje achter de balie, zoals vroeger; er komt dan hier zo'n zeshonderd a zevenhonderd man naar toe. En dat zij n dan alleen de mensen die we hier binnen zien, want buiten lopen er nog meer." Gelukkig is het duingebied uitge- irckL zodat de lie (hebbers van rust en natuurschoon elkaar nog met op de hielen trappen, maar het groeiende aantal oczockcrs baart Zuidhollands Landschap toch wel enige zorgen, geeft Dijk huizen toe. Zuidhollands Land schap wil mensen graag zoveel mogelijkvan de prachtige natuur gebieden die hetbezitlaten genie ten, maar er is een grens: liet is niet dc bedoeling dal dc natuur aan haar eigen succes ten onder gaat. Heemtuin Zorgen of niet: Zuidhollands Landschap heeft loch reden voor een feestje, want het bezoekers centrum bestaat precies 25jaar en de bij dc Tenellaplas gelegen heemtuin -waarmee alles be gon- twee keer zo lang. Met Heemtuin en de plas is overigens wal merkwaardigs aan de hand: hel is eigenlijk helemaal niet zo 'puur natuur' als het eruit ziet. Ze zijn namelijk aangelegd. „Vlak na de oorlog was dit een stuk kaal slag," zegt Dijkhuizen. „Het tei- rein was toen in beheer bij het Ad- mi ni strati efonds Rotterdam. Die hebben direct na de oorlog Kees Sipkcs m dc aangenomen als landschapsarchitect. Die kwam toen met voor die tijd vooruitstre vende idee van een educatieve, opvoedende heemtuin." Sipkes het een zandzuiger komen, maak te een poel en gebruikte het zand dat zo gewonnen werd om elders heuveltjes, duintjes te maken. „Dal. was in fcile een stukje na tuur bouw," vertelt Dijkhuizen, „al kenden ze dat woord toen nog niet eens." Guichelheil In dc loop der jaren raakte dc Tenellaplas - genoemd naar een van de eerste plantjes die op de Opeen mooie zondag ko men honder den mensen naar het be zoekerscen trum bij de Tenellaplas in Roekanje Met de zo mervakantie in zicht liggen nog drukkere tijden in het verschietvoor beheerder JanAlewijn Dijkhuizen en vrijwilligers van Keu en (midden) en Lizzy Lenstra. Foto RoöCornelder/ John de Pater oevers van de plas groeide, de cuicgaüistenella. het teer guichel heil- steeds meer in trek. „Het was hier een heel populaire toe gang tot het duingebied," weet de Beheerder van het bezoekerscen trum. Zo populair, dal Zuidhol lands Landschap -inmiddels ei genaar van het gebied - besloot een on Lv ang s Ig ebo u w ij e te bouwen, met Het oog op het na- tuurbeschermingsjaar 1970. De Brielse architect J. Wal raad maak te een onIwerp, dal vervolgens keer op keer werd aangepast. Dijkhuizen: „Toen hel klaar was, was het een bezoekerscentrum geworden, geen ontvangstge bouwtje. Al tijdens de ontwerpfa se werd namelijk bedacht dat er veel meer aan de educatieve kanl moest worden gedaan." ïn 1984 werd een stuk aangebouwd. Met de zomer m zicht breken weer drukke tijden aan voor de beheerder van het bezoekerscen trum en de vrijwilligers die Zuid- hollands Landschap helpen. Zo moet de informalicbalie annex, winkel worden bemand en er moeten genoeg gidsen zijn voor alle rondleidingen door de dui nen. „Eris nu bijna elke weck wel een excursie," aldus Dijkhuizen. „We hebben iets van 25' openbare excursies per jaar en daar komen nog eens meer dan honderd groepsexcursies - die zijn op aan vraag - bijOnder andere veel scholen uit Rotterdam en omge ving maken van die mogelijkheid gebruik; Zuidholland s Landschap Heeft voor schoolkinderen zei Is een speciaie route met opdrach ten uitgezet: het Adrianipad. Waanzinnig Een kwart eeuw na de bouw heeft liet gebouw aan de Tenellaplas zijn bestaansrecht wel bewezen. De vraag is walde komende jaren brcngcnzullen. Dijkhuizen: „He L bezoekerscentrum werd in 1970 geopend door een gedeputeerde van de provincie Zuid-Holland, mevrouw De Zeeuw. Zij noemde dit toen 'het symbool van de strijd tegen de industrialisatie'. Wat wij ons als Zuidhollands Landschap afvragen is of dat nog steeds actu eel is. Wij denken dus van wel. Er wordt echter wel een steeds grote re claim gelegd op hel terrein in een andere zin. Er wordt bijvoor beeld steeds meer in de duinen gejogd." D't heeft Zuidhollands Landschap aan het denken gezet over het beheer van het duinge bied. De natuurbeschermingsor ganisatie wil volgens Dijkhuizen alle toegangen lol hét gebied openhouden, maar er wordt wel gedacht aan zonering de wal in tensievere recreatie meer richting Oostvoorne Wie echt rust zoekt, zal wat verder moeten lopen. Eén ding blijft echter als een paal bo ven" water staan, meent Dijkhui zen. „Helallerbelangrijks leisdal als mensen naar Voorne komen, dat ze weten dat dit een waanzin nig wandelgebied is!" Het bezoekerscentrum Tenel laplas is bereikbaar onder tele foonnummer 01815-3909. Het centrum is dc komende maan den dagelijks geopend van 10.00 tot 16.30 uur; de toegang is gra tis. Hel gebouw is toegankelijk voor rolstoelgebruikers en er is een aangepast toilet. Adres: Duinstraat 12aJlockanje; vanuit Oostvoorne aangegeven met gele bordjes. Door Jdlc Gunneweg SchiedamZiek? Dat woord lijkt inhei vocabulaire van de 18-jarige Schiedammer Feike Waqué met v'oor te komen Goed, hij zitin een rolstoel, maar daarmee is dan ook alles gezegd Want als 'wheeler' reist hij de halve wereld rond en heeft hij een kist vol prijzen m de wacht gesleept. „En zijnboven lij f is nel Hal van een Chippendale." j^ocht zijn moeder. Dus ziek, nee, dat voelt hij zich met. En zielig al helemaal niet. Thuis zou hij er ook de kans met voor krijgen. Feike moet net zo veel in Het huishouden doen als de anderen m het kinderrijke ge zin Waqué. Moeder Anca wind ter geen doekjes om: .Ais hij straks op kamers wil, moet hij het ook al teen kunnen." En. „Hij heeft een handicap, dat is wat anders dan gehandicapt zijn." ]De bui Len wach L den kl daar soms anders over. Die vindt moeders veel te streng als ze haar zoon na een ondeugende actie op zijn don der geeft. „Hel verbaast mij niets dat hij m een rolstoel zit, hij is er zeker ingeslagen," merkte ooit een medewerkster bij C A op. Woedend was ma Waqué, want vVaar bemoeien die mensen zich mee. Ook is ze eens op hoge polen naar school gegaan, omdat ac juf haar zoon geen corvee-beurten gaf. „Daar heb ik wal van gezegd. \vant hij mankeert toch niets aan zijn handjes? Nee, meelij hoefje echt niet met hem te hebben, want hij kan heel goed uit de weg met dat ding. Hij stuitert des noods met stoel en al de trap af. In Feike Waqué: 'In principe kan hij alles, alleen niet meer lopen.' Foto Roel Dijkstra principe kan hij alles, alleen niet meer lopen.'4 Acht jaar was Feike, toen hij reu ma kreeg. Het voetballen m de F- pupillen bij voetbalclub PPSC moest hij kort daarna opgeven want zijn rechter kniegewricht ging kapot en met zi jn rechteroog kon hij al vrij snel niets meer zien. Veel rust, dal was volgens de art sen het. beste medicijn. Maar Feike kon niet stilzitten en werd van het niets doen vreselijk chag rijnig. Toen hebben zijn ouders hem op zwemmen gestuurd. En op tafeltennissen. Maar wheelen (zeg maar 'hardlopen' in een rol stoel) dat werd uiteindelijk zijn fa voriete sport. De kick van de snel heid, daar is hel hem op le doen. Zo'n 26,27 kilometer per uur rijdt hij gemiddeld, en daarmee zit hij in de ton van Nederland. „Dan moet je hard fietsen hoor, wil je hem kunnen bijhouden," zegt zijn trotse moedér. Met een ge leend an lick modelletje van 26 ta- lo is hij ooit begonnen: een lood zware stoel, maar goed genoeg voor een beginner. Üoor voortdu rend in de buurt rond te hangen van de toenmalige (en veel oude re) profs leerde hij de techniek. „Zaten zij al frisgéwassen aan de bar als ik liet over de finish kwam." In de loop der jaren werden de stoelen moderner en sneller l,s Feike leerde snel. waardoor hij snel Lot de besten in Nederland ging behoren. Sindsdien sleept hij medaille na medaille binnen. En reist hij heel de wereld rond om aan bèlangrijke wedstrijden mee te doen. Amerika, Berlijn, Helsinki en Parijs, hij is er alle maal al een keer geweest. Afgelo pen weekeinde zat hij nog in Zwit serland en over enkele weken gaat hij naar Toronto in Canada, om te oefenen voor een demon stratiewedstrijd tijdens de we reldkampioenschappen voor vali den. Sinds vier jaar heeft hij een eigen coach, dc Schiedam se Emmy Ger- ritsma. Vijf, zes jaar geeft zij hem om bij de wereldtop le komen „Ik ben nog tc jong om op dat niveau al volledig mee te kunnen draai en. Ik ben wat dat betreft nog een ukkie, ik mis de kracht en daar door de snelheid." Aan de halve marathon doet hij om die reden niet meer mee. Tijdens de Open NederlandseKampioenschappen, die over twee weken plaatsvin den, komt hij ook voor hel laatst uit op de tien kilometerop de weg. Daarna gaat hij zich verder spe cialiseren op de 800,1500 en 5000 meter op de baan. Student Twee uur per dag traint hij, en studeert daarnaast logistiek en economie aan de HES "in Rotter dam. „Ik ben geen fanatieke stu dent. helwhceïen slaat op de eer ste plaats. Eigenlijk mag dal met want erzitlo taal geen loekoms lm deze sport. Maar ik train liever dan dat ik leer." Om het geld hoeft hij het met te doen. Prijzengeld komt nauwe lijks voor in de invalidensport en dè Nederlandse Bond van Aange paste Sporten (Ncbas) geeft de beste sporters alleen een onkos tenvergoeding als zij voor Ncdcr- laiidwordenuitgezonden. Geluk kig heeft Feike een sponsor, de rolstoelenfabrikant Top End uit Frankrijk, die leverthem hel bes- Ie materiaal en financiert een deel van de andere onkosten. „Daar mee kan hij toch op niveau mee- Iraaien, want met een studie- .ïeursje kom je niet ver boor." al dus Anca. Over zijn toekomstplannen is Feike duidelijk. „Over vijf jaar wil ik bi j de wereldtop zitten, onder wijl mijn studie afmaken en bin nen tien jaar als bondstraineraan de slag. De reuma mag dan na tuurlij k niet erger worden. Maar dat kan morgen gebeuren en ook helemaal niet. Dus ik ga me <!iiar niet druk over maken.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1995 | | pagina 1