"fV4
'Je krijgt geen
vakantiegevoel van
ellende om je heen'
,,y y se
m
Hulpverlener soms betere vriend dan de drank
Si
Leerlingen Groen van
Prinsterer bouwen
school in Kenia
Showkorps op televisie
Nog geen doorbraak
rond bouwstop Stadserf
Reisbranche voor touroperator Hans de
Jong na veertig jaar nog onvoorspelbaar
Rotterdams Dagblad
Zaterdag 4 november 1995
Schiedam De bouw slop die de
rechter voor hel Stauserf in
Schiedam heeft afgekondigd
blijft tenminste nog tot dinsdag
van kracht. Dit valt af te leiden uit
mededelingen van mr. D. Cleton.
de advocaat van de omwonenden
die de bouvvslop hebben afge
dwongen.
Bewoners van de Emma straat en
de gemeente onderhandelen nog
over aanpassingen van hel bouw
plan en over deze gesprekken
worden volgens Qclon lussen-
lij ds geen mededelingen gedaan.
Op z'nYTuegsl dinsdag zou over
eenstemming kunnen worden be
reikt. verwacht de raadsvrouwe.
Hel laalslc gesprek lussen burge
meester Schceres, verantwoorde
lijk voor het bouwproject, en de
dwarsliggende bewoners vond
donderdagavond plaats. Inzel. was
een door de gemeente voorgestel
de aanpassing aan de parkeerga
rage, de voornaamste steen des
aanstoots voor de buurtbewoners.
De gemeente heeft voorgesteld de
in- en uitgang van de garage te
handhaven aan de zijde van de
Emmastraat, maar toegankelijk
te maken vanaf de Broers vest.
Een hellingbaan en een muur
zouden de bewoners van de Em
mastraat moeten vrijwaren van
lawaaiig verkeer en lichtinschij-
ning in hun huizen. 01' de bewo
ners met deze aanpassingen ak
koord zullen gaan is niet duide
lijk: zij willen liever dat de garage
in n geheel wordt verplaatst
naar de Broersvcsl wegens de te
verwachten drukte. Het project op
het Stadserf besraat. uit onder
meer een schouwburg, een biblio-
theek en werk- en vergaderzalen
voor ambtenaren en de gemeente
raad.
De gemeente startte met de bouw
terwijl de milieuvergunning voor
de garage nog niet van kracht
was. Op grond van de Woningwet,
mag dan ook geen bouwvergun
ning worden verleend. De bouw
werd op last van de rechter op 18
oktober stilgelegd. De gemeente
Schiedam wil snel overeenstem
ming bereiken mei de buurtbewo
ners, omdat, iedere dag dat. er niet.
wordt gewerkt veel geld kost.
Koeienbepaaldengistermiddagophetsportveldacfiterdescho-
lengemeenschap Groen van Prinstererwieerwonnen in 'Schijtje
rijk'. En dat allemaal voor de schooi in Sesse. Foto Roei Dijkstra
Vlaardingen—Een groep van twin
tig leerlingen van de Vlaardingse
Christelijke scholengemeenschap
Groen van Prinsterer en tien be
geleiders vertrekt volgend j aar ju -
li naar Kenia om daar cencorupIe
le school te houwen. Het karwei
wordt verricht in de schoolvakan
tie en zal ongeveer drie weken in
beslag nemen. „En alles gebeurt
op vrijwillige basis," zegt docent
W.van den Burg trots.
Van den Burg legde in 1989 het
fundament voor deze vorm van
ontwikkelingssamenwerkingDe
leerkracht is afkomstig uit 's-Gra-
venzande, waar in dat jaar geld
beschikbaar kwam voor medicij
nen en bijbels voor Kenia. Van
den Burg, die graag reist, werd als
tussenpersoon aangewezen. Hij
werd getroffen door de nood in
hel Afrikaanseland. Sindsdien is
h ij er vele mal en teruggeweest om
er allerlei projecten van de grond
te tillen, zoals scholen, waterput
ten en 1 atr i nes. H ij zet de hoofdl i j -
nen uit, de lokale bevolking doet
de rest.
In 3993 werd ook een begin ge
maakt met steunverlening aan
gehandicapte kinderen. In de
streek Mpckeloni, waar Van den
Burg opereert, zijnveel pol iopati-
enten die beugels en andere hulp
middelen ontberen. Daar is nu
een beroepsopleiding voor opge
richt, zodat zij later een zelfstan
dig beslaan kunnen opbouwen.
Het Liliane Fonds zorgt ervoor
dal. dit. werk voortgang kan vin
den.
Dit fonds is overigens maar een
van dc iïnaneicringsbronnen.
Grote bedrijven (VSB, Unilever)
dragen soms een steentje bij en
geld komt er ook van het ministe
rie van Ontwikkelingssamenwer
king, kerken en via inzamelings
acties van particulieren. Grote be
dragen heeft Van den Burg niet
nodig om de levensomstandighe
den in Kenia te verbeteren. „Een
helemaal afgewerkte school van
vijf lokalen zetje neer voor 25.000
gulden. Materiaal en arbeids
krachten zijner goedkoop, een ar
beider verdient er een dagloon
van drie lot vijf gulden. Met wei
nig geld kunje er veel bereiken."
Naast de geschoolde werkkrach
ten. zijn op de bouwplaatsen ook
veel vrijwilligers actief. Zoals de
ouders van de toekomstige leer
lingen, als hel om een school gaat.
„Want." zegt Van den Burg, „dat
vragen we wel van de lokale be
volking: dat ze zelf meebouwen."
Die eis levert zelden problemen
op, zoals het ook geen enkele
moeite kostte om op de Groen van
Prinstererschool voldoende werk
krachten te werven voor het aan
staande project in Sesse. „We had
den twintig plaatsen beschikbaar,
maar krege n ze v e n ti g aan m e I di n -
gen. Geweldig, zo enthousiast als
deze jonge mensen zijn voor dit
werk. Dat ha dik nooit, gedacht."
Gistermiddag werd op het. Groen
van Prinsterer geld ingezameld
voor de school in Sesse. Daarvoor
was een ludieke actie bedacht met
de naam 'Schijtje ri jk'. Het sport
veld achter de school was ver
deeld in 2500 vakjes die als loten
zijn verkocht. Vier koeien bepaal
den de winnende nummers door
ergens op het veld hun behoefte
te doen.
Vlaardingen De leden van het
Vlaardingse showkorps Jong A va
lance zijn morgen vroeger uit de
veren dan op een gewone zondag
morgen. Al om tien over half elf
zal het complete majorette- en
tamboerkorps zich rond de beeld
huis scharen, want dan maken dc
jonge muzikanten hun debuut op
televisie. Het VPRO-programma
Clip Clup vond de show van Jong
Avalance interessant genoeg voor
een uitgebreide reportage. DP on-
namen daarvoor werden vorige
maand gemaakt in het repeti
tielokaal aan de Claudius Civilis-
laan. Ook verschenen de musice
rende Vlaardingertjes voor de ca
mera's in de Rotterdamse tv-stu
dio Neon. Het waren vermoeiende
dagen voor vooral de kleintjes,
maar het resultaat is de moeite
meer dan waard, vindt de leiding
van Jong Avalance, die zeer ver
eerd is met de aandacht, op tv. liet
korps heeft er overigens zelf voor
gezorgd dat de VPRO-ploeg naar
Vlaardingen kwam. Een van de le
den was deze zomer zo vermetel
een brief naar de omroep te stu
ren om die op het bestaan van
.Tone Avalance te wijzen. Een be
zoekje van de programmamakers
aan de repetities van het. show-
korps deed de rest.
De Clip Clup wordl uitgezonden
op Nederland 3. Hel programma
duurt van 10.4Utot 11.00 uur.
Begonnen opzijn veertiende doet hij nu op 54-jarige leeftijd nog steeds niets liever dan
werken. Zijn werkdag begintaltijd's ochtends omzesuuren hïjgaattot minimaal eon uur
of zeven 'savonds door. En ook iedere zaterdag is hij in zijn kantoor aande Ridderkerkse
Havenkadete vinden. T ouroperator Hansde Jong, directeur van DeJong Intra Vakanties,
draait al weer veertig jaar mee in de reisvereld. Een branche waarin de ontwikkelingen
zich zelfs navier decennia aan ervaring niet laten voorspellen.
D (-or f..1 s K e 'j d i
RidderkerkDekoffiekrijgl
hij geserveerd in zijn eigen
mok, 'Dc Jong gebruikt zijn
koppie' staat er schuin op ge
drukt. Voor Hans de Jong is
het een soort lijfspreuk ge
worden. „Tn de reisbranche
heerst een verschrikkelijke
concurrentie. Je moet blijven
groeien om overeind te kun
nen blijven. Wanneer je te-
ragvalt in de middenmoot
overleef je niet. Het zijn al
leen de specialisten en al-
lesaanbieders die het red
den."
Opa de .Tong verkocht in 1923 zijn
molen in Streefkerk en schafte
van het verdiende geld een auto
bus aan. Met dit T-Fordje verzorg
de dc kersverse busondcrncmcr
in Rotterdam een lijndienst Lus
sen Tuindorp Vreewijk en het
Stieltjesplein. DeJong besloot in
de jaren dertig echter te verhui
zen naar dc Ridderkerkse kern
Rijsoord omdat de markt in de
Maasstad overvoerd raakte.
De geboren Rol ter dammer Hans
de Jong. die tegenwoordig in
Teteringen woont, besloot op 14-
jarige leeftijd om in de voetsporen
van vader, ooms en grootvader te
treden. Tn school had hij geen zin
meer - 'iets waar je achteraf altijd
spijt van krijgt'- en aangezien
hij was opgegroeid met het bedrijf
van zijn familie, was de stap daar
te gaan werken klein.
„In Rotterdam woonden we boven
een reisbureau aan de Slaak. Het
was een van de drie bureaus die
we in die tijd hadden. Het was
niet te vergelijken met de huidige
reisbureaus. Wc zalen daarop een
kale betonnen vloer met slechts
één baan rood tapijt die dienst
deed als loper en een tweede
hands balie. We waren alleen nog
maar gericht op bustrips, eigen
reizen waren nog helemaal niet
aan de orde. Pas toen ik een jaar
of achttien was, namen we een be
drijf in Zwijndrecht over waar
mee we tevens onze eerste reizen
MM
Het allereersteT-Fordje van busondernemer opa De Jong waarmee een lijndienst tussen T uindorp Vreewijk en het Stïe'cjesplein in
Rotterdam werd onderhouden. FotooeJong intra vakanties
binnenhaalden."
Zijn familie vond die reizen ech
ter al snel 'teveel sores' opleveren.
„Ze zagen het niet meer zo zitten.
Tk had echter het gevoel datjehet
in het toerisme moest zoeken.
Daar zaten de mogelijkheden. Er
ontstond een soort splitsing. Niet
dat we niet meer goed met elkaar
om gingen, maar ik was de enige
die in de reizen verder ging."
Onder de naam De Jong Tours be
gon hi j eind jaren zestig met het
orga n i seren v a n b ui te n I ands e rei -
zen. Uitde fusie met de Tntra Hoi-
landgroep ontstond in 1973 de
reisorganisatie De Jong Intra
Tours, later weer omgedoopt tot
de huidige firmanaam De Jong
Tntra Vakanties. Vanaf dat mo
ment is Hans de Jong algemeen
directeur van deze reisorganisa
tie. Daarnaast is hij ook mededi
recteur en aandeelhouder geble
ven van De Jong Tours Holding
B Vdat na a st de tou roperator ook
een busbedrijf en een keten van
zon dertig reisbureaus exploi
teert. De andere directieleden zijn
neven Johan en Ad De Jong.
Wanneer Hans de Jong op vakan
tie gaat, dan doet hij dat met zijn
eigen organisatie. Immers de sla
ger zoekt voor zichzelf toch ook
zi jn beste vlees uit. Maar hi j gaat
niet met de bus. „Tk heb vrij klei
ne kinderen en dan is de auto al
een hele opgave voor ze wanneer
je naar Italië rijdt.'" En met de
Kwibus da«? „Ja,dat zou wellicht
een oplossing zijn geweest," rea
geert hij lachend.
De touroperator introduceerde al
weer een aantal jaren terug de
Kwibus: een vrolijke en kind
vriendelijke bus. De touringcar
Touroperator Hansde Jong: 'Nietsisergerdanduizendmetertemoetenlopenvanhotelnaarstrand
als in de gids maar honderd meter was vermeld.' Foto Ad Molendijk
Een van de grote tegenvallers in
de reisbranche van de laatste ja
ren is volgens De Jong de markt
voor Oost-Europa. „De grenzen
gingen open on iedereen ver
wachtte een enorme golf toeris
ten. Maar niet het vervallen van
de grenzen verdween kennelijk
ook de spanning. Het toerisme
naar Berlijn is als oen kaarten
huis in eikaar gestort toen de
muur eenmaal omver was ge
haald. En Berlijn is niet alleen
Berlijn gebleven, het is er juist
mooier op geworden. De indruk
wekkendste gebouwen stonden
immers in het oosten. Maar men
sen hoeven de grens niet. meer
over en de onderkant van bus of
auto wordt niet meer met spiegels
gecontroleerd, en daarmee is ook
de interesse weg."
Toch verwacht. De Jong dat Per-
lijn uiteindeli jk wel weer zal aan
trekken. „Het is momenteel een
grote bouwput.. Maar wanneer al
les weer helemaal is opgebouwd,
dan gaan mensen er wel weer
heen." Die verwachting geldt ove
rigens niet voor de rest van hel.
oostblok. „Mensen hebben het
daar wel na één keer gezien, ter
wijl ze wel naar Frankrijk, Italië
en Spanje blijven teruggaan. Hel
heeft ook ie maken met het ge
brek aan accommodaties in hel
oostblok. Je gaat niet tweo weken
in Tsjechië op vakantie zoals je
dat bijvoorbeeld in Oostenrijk
doet. En al zit je wel in een prima
hotel, als je om je heen alleen
maar ellende ziet dan krijg je daar
niet echt een vakantiegevoel
van." „Mijn vader heeft me* wel
eens gevraagd waar ik mee bezig
was. Tn de reisbranche weet je
nooit waar je naar toe groeit
omdat alles zo snel verandert.
Mensen boeken bijvoorbeeld
steeds later. Tn juni weetje vaak
nog nietwaar je aan toe bent voor
het zomerseizoen dat voorde deur
staat. Het wordt steeds risicovol
ler, maar daardoor ook enerveren-
dor. Mijn vader kon daar absoluut
n i et tegen. Hi j w ilde weten wat h ij
uiteindelijk kon bereiken. Maar
die onzekerheid drijft me juist.
Het houdt me wakker en maakt
het leuk en spannend. Enja, soms
ook heel vervelend."
was speciaal gericht op gezinnen
met kinderen die liever niet in
een volgepropte auto op vakantie
gingen. In een speciale speel
ruimte werden de kinderen bezig
gehouden door een spell c id ster.
De ouders kregen daardoor alle
rust. „De Kwibus was een leuk
concept, maar dc markt was te
klein. We gingen er vanuit, dat de
gezinnen met kinderen met. de
tent op vakantie gingen en dat. ze
geen zin hadden om zelf te rij
den." Dat bleek tegen te vallen.
De bus heeft maar twee jaar gere
den.
Dc Jong leidt het gesprek naar
iets waar het familiebedrijf wél
veel succes mee behaalde en nog
steeds heeft: de Royal Class, een
bus met veel comfort en veel
beenruimte. De slaap bus daaren
tegen sterft uit omdat de reiziger
dat kennelijk weer niet comforta
bel vindt.
„Te bent afhankelijk van de con
sument. En die wil steeds meer
voor hetzelfde en liefst nog min
der geld." Hoe hij daar op in
speelt? Door hel geven van betere
voorlichting zodat klachten en Ie
le urs Lellingen worden voorko
men. „Wanneer een hotel geen lift
heeft, dan zeilen wc dat tegen
woordig expliciet in de reisgids.
Vroeger gebeurde dal niet, alleen
als cr wel ccn lift was dan werd
dat in dc beschrijving opgeno
men. En we vermelden ook geen
uilzich l op zee' meer als b lij kt dat
dat slechts voor twee van de twin
tig kamers geldt. Niet;: is erger
dan duizend meter te moeten lo
pen van hotel naar strand als in de
gids maar honderd meter was ver
meld."
DoorMenno Haddeman
VlaardingenIn de steek gelalen
door famillie of vrienden, verge
len door buren en bekenden, ra
ken zij in het slop. Bang voor een
confrontatie met de 'buitenwe
reld' sluiten zij zich op in hun
huis. Alleen voor het hoognodige
verlaten zij nog hun vesting. De
goedkope Hes wodka, de huisdie
ren of de stemmen in het hoofd
worden hun enige kameraden.
Langzaam beginnen ze te verslon
zen. Het huis wordt niet meer ge
stofzuigd, de ramen niet meer ge
zeemd. Stinkende vuilniszakken
blijven in de gang staan en katte-
b akken raken overvol.
'Die gek op nummer zes' wordt
voor de buurtbewoners steeds
meer stof tot gesprek. 'Ze zeggen
dat zijn vrouw hem heeft verlaten'
en 'hetenigcwat'iedoetis zuipen'
wordt er vaker en vaker gerod
deld.
Dan. wanneer de stank en over
last onhoudbaar worden, schake
len dc buurtbewoners de hulpver
lening in. „We krijgen dan te ho
ren dal er iemand bij hen in de
straat woont, die een gevaar
vormt voor de volksgezondheid,"
vertelt G. Aris. sociaal verpleeg
kundige bij de GGD. ..Meestaiga
ik er vervolgens op af om te kij
ken hoe het met die persoon is ge
steld."
Inmenging
Aris maakt deel uit van het Maar-
Zuster Aris van het project
Complexe Hulpverlening
neemt het op voor de ont
spoorden.
Foto Roet Dijkstra
dingso project Complexe Hulp
verlening. Dit project, ccn samen
werkingsverband tussen de GGD
Nieuwe Waterweg Noord, de Pa-
mcijer Stichting en de Stichting
Woningbedrijf Vlaardingen. pro
beert in het slop geraakte Maar-
ding er s weer op de rails te krij-
gen.
„Het is niet altijd makkelijk con
tact. te loggen met deze mensen.
Vaaklevcn zo in hun eigen wereld
en dulden ze geen inmenging.
Om door tc dringen bij deze men
sen blijf ik dan mees tul volhou
den. Elke dag bel ik een keertje
aan of gooi een briefje door de
deur."
Wanneer iemand dan nog niet
reageert, schakelt Aris de politie
in. „Tk doo dit ir, het uiterste ge
val. Wanneer iemand dagenlang
niet bniten is gesignaleerd, drin
gen wo mot een gerechterlijk be
vel de woning binnen. Voor de
vorm zeggen we dan sterke ver
moedens te hebben dat de per
soon dood in de woning ligt. Ei
genlijk welen wo dal dit niet hol.
geval is. maar we moeten toch op
do een of andere manier naarbin-
Vervuild
Wanneer er door de hulpverle
ning contact is gelegd melde 'cli
ënt'kan het werk beginnen. Eerst
worden er afspraken gemaakt om
de woning op te ruimen. ..De wo
ningen zijn meestal lolaal ver
waarloosd." zegt Aris. „De men
en zijn zelf ook sterk vervuild."
Na het opruimen wordt gezocht
naar een oplossing voor het pro
bleem van de cliënt. „Het beeft
geen zin do hele bende schoon te
maken om de dient vervolgens
aan zijn lot over te laten," meent
Aris.
De GGD en de Pameijor Stichting
zoeken dan samen naar een in
stantie waar de cliünlhctbesl kan
worden geholpen. „Overhel, alge
meen zijn het mensen met drank
en psychische problemen. Deze
twee factoren gaan vaak hand in
hand." vertelt Aris. .Alleenstaan
de dementi; bejaarden, alleen
staande ex-zeelui en psychiatri
sche patiënten komen we veel te
gen. Opmerkelijk is dat het
mcerondeel van onze cliënten van
hetmannelijkegeslachtis. Ik heb
daar niet direkt een verklaring
voor."
De ontspoorde Vlaardingers leven
vaak ook zonder partner. „Weko
men voel mannen tegen die hun
hele leven bij de marine hebben
gezeten. J urenlang heelt defensie
voor deze mensen gezorgd. Op het
moment dal de dienstbetrekking
bij defensie ophield, zijn do man
nen in een gat gevallen. Er kwam
een einde aan hot geregelde le
ventje en de zeelui stonden er al
leen voor. De drank, altijd al een
goede vriend van deze groep men
sen. begon een steeds belangrij
kere rol te spelen. Sommigen
kunnen daar aardig mee omgaan,
anderen niet en belanden in een
diepe put.
De mensen vallen, volgens Aris.
net lussen wal en schip. Ze zijn ie
slim om het stempeltje zwakzin
nig opgedrukt te krijgen maar
wvei ie Map uiu zeil net Ijmuju bo
ven water te houden. ..Zwakbe
gaafd is misschien wel de beste
omschrijving." vertelt Aris. „Na
een gesprek zien de mensen
meestal wel in dat ze niet goed be
zig 2ijn. Ze hebben voordat ze zich
begonnen te verwaarlozen een ge
woon leventjcgeleid en weten wat
dat betrefL dus wel dat hel ook an
ders kan.
Binnen het project is geen vast
team hulpverleners dat zich be
zighoudt met do problemen van
de cliënten. „We hebben contact
met een schoonmaakbedrijf in
Vlaardingen. Zij krijgen van ons
de opdracht de boel op te ruimen.
Verder schakelen we hulpverle
ners in die gespecialiseerd zijn in
de problematiek van de cliënt."
Asociaal
In de driej aar dat het project, nu
loopt in Vlaardingen kwamen in
totaal 97 meldingen binnen. Het.
grootste gedeelte van die meldin
gen betroffen vervuiling on ver
waarlozing. „Hel is eehternicl al
tijd vervuiling," vertelt Aris. „We
krijgen ook meldingen binnen
v an mens en die o v erl as t v ero orz a -
ken omdat ze stemmen horen. De
ze mensen zijn vaak zo angstig
dat ze gaan roepen en schreeu
wen. Buren worden hier natuur
lijk gek van en bellen ons. Ook de
ze mensen helpen we." Toch gaan
de hulpverleners van het. project
Complexe Hulpverlening niet op
alle meldingen in. Aris: „Soms
moeten wo besluiten niet op een
melding in te gaan omdat het ons
pakkie aan niet is. Zo gebeurt het
wel eens dat mensen klagen over
een buurman dio zijn muziek dag
in dag uit te hard aan heeft, staan.
Du is vuur u'e buurtbewoners na
tuurlijk rcu/e vervelend maar
asociaal gedrag ts niet waar wij
ons mee bezig houden. Deze mel
dingen sluizen we dan ook direkt
door naar de politie."
