16
Economie
Maasdam
opnieuw In
Rotterdam
fX.-SÊM
Dirk Berkhout schildert
vooral HAL-schepen
Francisca Ravestein:
optimisme voor 1998
HAL-schip ligt een dag
aan de Wilhelminakade
Cruise Rotterdam-directeur: 'De stad
heeft straks nogal wat te bieden'
Rechthoek
Wrak voor de deur
Interen op vermogen
Pensioenrechten na scheiding
Brute campingbaas
BTW over maaltijden
Rotterdams Dagblad
Vrijdag 23 augustus 1996
Rotterdam Eén jaar en dertien dagen na het eerste bezoek
komt de Maasdam van de Holland America Line voor de twee
de maal in haar bestaan naar Rotterdam. Op donderdag 29 au
gustus ligt het indrukwekkende cruiseschip opnieuw voor
een dag in de haven; ditmaal aan de nieuwe kademuur van de
aloude Wilhelminakade - op een voor de rederij 'historische'
plaats. Bovendien komt de Maasdam deze keer als Neder
lands schip; getooid met het rood-wit-blauw.
De Amerikaanse rederij Carnival ge maand ere-voorzitter van de
Cruise Lines, die sinds eind
eigenaar is van de HAL, heeft met
het oog op het begin dlit jaar fis
caal aantrekkelijker geworden
Nederlandse zeescheepvaart-be-
ïeid de (goedkope) vlag van onder
meer de Bahama-eilanden enkele
maanden geleden op zeven van de
acht HAL-sehepen gestreken.
Nassau werd als thuishaven ge
schrapt en Rotterdam kwam daar
voor in de plaats. Deze voor ons
land welkome maritieme veran
dering geeft een extra feestelijk
tintje aan de komst van de Maas
dam. Vorig jaar - toen het schip
op een warme zomerdag aan de
Parkkade lag- was het volop
feest En waarom zou dat ook déze
keer weer niet lukken?
Prinses Margriet en Verkeer en
Waterstaat-minister Annemarie
Jomtsma komen speciaal voor de
Maasdam naar de Maasstad. De
prinses zal aan het eind van de
ochtend aan boord officieel de
nieuwe Nederlandse zeebrieven
overhandigen aan gezagvoerder
Hans Eulderink. Als. HAL-kapi-
tein met de langste vaartijd ver
trok hij aan het eind van 1913 met
het allerlaatste schip van wat toen
nog de (Nederlandse) Holland-
Amerika lijn heette -dat was
met de Prinsendam - uit Rotter
dam. Op 16 augustus 1995 kwam
Eulderinks.- collega Hans ,Mate-
boer.met de Maasdam voor het
eerst na zo'n 22 jaar weer met een
HAL-schip de Nieuwe Waterweg
op.
Prinses Margriet heeft als ex-pe
tekind van de Nederlandse koop
vaardij nog aitijd een band met de
zeevaart De prinses is sinds voii-
Vereniging 'De Lijn' (de club van
oud-werknemers en van anderen
die in de HALzijn geïnteresseerd)
en mogelijk heeft deze functie
ook wel iets met haar bezoek aan
de Maasdam te maken.
Minister Jorritsma stapt volgende
week donderdag al om vier uur 's
ochtends vanaf een bootje bij
Hoek van Holland aan boord van
de dan net op de Waterweg ver
schenen Maasdam. Ze wil de vaar
tocht naar Rotterdam en de aan
komst aan de Wilhelminakade
graag meemaken.
Gedraaid
De Maasdam zal dit keer, anders
dan vorig jaar, met de voorsteven
naar zee afgemeerd liggen; met
de achterkant dus naar de Eras-
musbrug, die zes dagen later door
koningin Beatrix officieel in ge
bruik zal worden gesteld. Het
schip wordt eerst op de rivier ge
draaid voordat het om ongeveer
zeven uur 's ochtends aan de kade
wordt gelegd. Tijdens het vorige
bezoek draaide het schip pas bij
het vertrek.
Net als afgelopen jaar kan het pu
bliek ook ditmaal naarhetindruk-
wekkende schip komen kijken.
Men kan dit doen vanuit de
vroegere passagiershal van de
Holland-Amerika Lijn en ook op
twee afgezette delen van de Wil
helminakade.
Voor leden van 'De Lijn' is er een
reünie op touw gezet. Vorig jaar
was die er niet en moesten ook de
'Lijners' achter de dranghekken
op de Parkkade blijven. Vanaf ze
ven uur 's ochtends tot aan het
vertrek van de Maasdam aan het
■■■■li.iun,,,, »r"™S
4gWjSWJ®,.
De Maasdam lag vorig jaar aan de Parkkade, schuin tegenover Hotel New York. Ditm aal wordt het schip afge mee rd aan de Wilhelmi
nakade. Foto Schouten
eind van de middag (om vijf uur)
kunnen de reünisten terecht in
een voor hen geserveerde hoek op
de eerste verdieping van de passa
giershal, In de hal heeft het Mari
tiem Museum'Prins Hendrik'een
bescheiden expositie ingericht
met afbeeldingen over emigran
ten die met schepen van de Hol-
land-Amerika Lijn via Rotterdam
naar de Verenigde Staten vertrok
ken.
Muziek
Op de kade wordt ook deze keer
weer een Holland Village inge
richt, met kramen vol vaderland
se produkien en mensen die oud-
Hollandse beroepen uitbeelden.
Er is de hele dag muziek: van
zowel draaiorgels als 'shanty-ko-
reni. Een uur vóór het vertrek van
het schip speelt de Douane-Har
monie toepasselijke muziek. Vo
rig jaar deed de Marinierskapel
het, maar dit korps speelt die dag
op de Taptoe in Breda en is dus
niet beschikbaar.
Mensen die naar het schip willen
komen kijken, kunnen het beste
met de Spidoboot Westplaat vanaf
het Leuvehoofd de rivier overste
ken (elk halfuur; enkele reis 4,50
gulden) of vanaf het metrostation
Rijnhaven met een RET-pendel-
Door Bram Oosterwijk
Rotterdam De Nieuw Amster
dam vooral, maar ook de Rotter
dam heeft zijn voorkeur. En het
heeft er van alles mee te maken
dat deze twee schepen van de Hol-
land-Amerika Lijn destijds bij de
RDM z(jn gebouwd: de werf waar
Dirk Berkhout bijna 47 jaar heeft
gewerkt. Na zijn vertrek daar is
hij gaan tekenen en schilderen.
Beide passagiersschepenheefl hij
inmiddels al vele malen op papier
en ook op linnen gezet. Bij de
bouw van de Rotterdam is hij aan
het eind van de jaren '50 trouwens
zelf betrokken geweest.
Het liefst beeldt Dirk zeeschepen
af in combinatie met stoomsleep-
boten, waarop hij eveneens ver
liefd is. „Met een sleepboot erbij
leeft 't allemaal veel meer. Een
vrijvarend schip zegt niet zo
veel," vindt hij.
Berkhout heeft bijna z'n leven
lang technische scheepstekenin-
gen gemaakt: machinedelen,
schroefassen en allerlei andere
zaken die bij de reparatie en de
bouw van schepen om de hoek ko
men kijken. Strakke fijnen, punc
tueel; met geen of heel weinig ei
gen ideeën. Nadat hij zestig was
geworden en wegging bij de
RDM, is hij op een heel andere
manier gaan tekenen en ook
schilderen. Het werden de Rotter
damse haven, de Waterweg, sche
pen, sleepboten, maar ook (door
gaans verdwenen) plekjes van
Pemis: het dorp waar hij opgroei
de en nog altijd woont.
Zo'n twintig olieverfschilderijen
en vele tientallen aquarellen plus
tekeningen is zyn productie tot
nu toe. De meeste heeft hij nog
thuis; een deel heeft hij weggege
ven aan vrienden en kennissen.
Af en toe maakt hij iets waar men
sen hem om de één of andere re
den speciaal om vragen, „En vaak
is dat dan toch een passagiers
schip of een vrachtschip van de
HolJand-Amerika Lijn. Daar heb
ben ze dan herinneringen aan. De
redery lééft nog volop."
Acht jaar oud was Dirk toen hij
met zijn ouders van Rotterdam-
Zuid naar Pemis verhuisde; va-
Dirk Berkhout: schi Iderend aan de Nieuw Amsterdam en een aan
tal Sleepboten. Foto Jaap Rozema/Wottefdams Dagblad
der Berkhout werkte bij Shell en
zat daar dichter bij z'n werk. Op
de lagere school tekende kleine
Dirk meestal al schepen, die hij op
de rivier voorbij had zien gaan.
'Teken nóü eens wat anders', zei
de meester vaak tegen hem.
Jongste bediende
Nog net geen veertien was Dirk
toen hij als jongste bediende bij
de RDM begon. Dat was in 1941.
Hij eindigde z'n loopbaan bij de
werf als tekenaar-constructeur.
Op een paar jaar na deed hij z'n
werk bijna een halve eeuw: iets
dat nauwefijks nog voorkomt
Schepen waarvoor hij tekenenin-
gen maakte? Heel veel uiteraard,
maar hij.noemt specifiek de Rot
terdam, de Moerdijk van de HAL
en ook de Doelwijk van de Lloyd.
„Ik heb er een hele ris gehad
vertelt Dirk. „Bij de RDM is niets
meer van die scheepsbouw over.
Het gaat me aan m'n hart, het is
verschrikkelijk eigenlijk. Ik heb
die werf zien blinken en zinken."
Schepen. AI jong begon hij ze dus
te tekenen en bovendien te verza
melen, Hij kreeg van allerlei kan
ten foto's en ook ruilde hij op
beurzen. Eerst alleen schepen
vanaf 1940, maar later dook hij
dieper de koopvaardij-geschiede-
nis in. Nu heeft Dirk Berkhout
een verzameling van pakweg
drieduizend Nederlandse grote
vaart-schepen. De KPM heeft hij
compleet; de HAL bijna. Kasten
met volle ordners; alles keurig ge
rubriceerd. Een schip heeft voor
hem afgedaan ais de Nederlandse
vlag er vanaf gaat, „Dan volg ik 'm
niet meer. Dat is dan voor mij niet
zo interessant meer en het is bijna
ook niet meer te doen."
Berkhout vindt dat hij in zijn ar
tistieke bezigheden nog veel heeft
te leren. „Het valt niet altijd mee.
Ik vraag ook steeds aan mensen
wat ze er van vinden. Ik probeer
daar dan wat van op te steken. Ik
ken niet veel havenschilders.
Laatst ben ik wel bij Henk van der
Veer geweest. Die kan er écht wat
van. Ik was onder de indruk van
wat hij maakt."
Hij heeft Pemis en de havens er
omheen in de voorbije dikke zes
tig jaar grondig zien veranderen.
Berkhout heeft -hij geeft het zelf
als voorbeeld - de Tweede Petro
leumhaven nog zien graven.
Talloze boerderijen en karakteris
tieke punten in het voormalige
vissersdorp heeft hij tegen de
grond zien gaan.
Maar in feite blijft de haven toch
de haven. Altijd boeiend. „Als het
kan ga ik elke dag voor een uurtje
naar de waterkant, ook 's win
ters," vertelt hij. „Tegelijk even
een frisse neus halen."
bus naar de Wilhelminakade rij
den, Er is op en bij de kade abso
luut geen parkeerruimte.
De Maasdam komt op 29 augustus
vanuit Kopenhagen en gaat na
het bezoek aan Rotterdam uitein
delijk naar Civitavecchia (bij Ro
me). Na Rotterdam worden ook
nog de cruisehavens Gent (of Ant
werpen), Dover, Le Havre, La Co
rona, Vigo, Lissabon, Malaga en
Monte Carlo aangelopen.
Aan boord zijn ongeveer 1350 pas
sagiers; bijna allemaal Amerika
nen, die vanuit de VS naar Kopen
hagen zyn overgevlogen. In Rot
terdam komen nauwelijks Euro
pese passagiers aan boord. Ameri
kanen boeken doorgaans lang van
tevoren voor een cruise en dit
houdt dan wel in dat er voor Euro
peanen vaak geen accommodatie
meer te krijgen is. Een groot deel
van de passagiers maakt op 29 au
gustus, zoals gebruikelijk tijdens
een haven-aanloop, excursies
naar Delft, Kinderdijk en de Del
tawerken.
De Maasdam maakt na deze reis
nog een aantal cruises in de Mid
dellandse Zee. Op 24 oktober
steekt het schip vanuil Lissabon
de Atlantische Oceaan weer over,
om de winter onder meer door te
brengen met het varen van crui
ses in het Caraïbisch gebied.
De Maasdam is overigens het eni
ge cruiseschip dat dit jaar de Rot
terdamse haven aandoet; ook vo
rig jaar was dat zo. Daarvóór was
de Queen Elizabeth 2 de laatste
(in het voorjaar van 1992).
Francisca Ravestein op de Wilhelminakade, bij de toekomstige
crulsetennlnal. FotocorVos
Door Bram Oostenrijk
Rotterdam Voor volgend jaar zal
het moeilijk zyn om er in de vaar-
schema's nog tussen te komen,
maar voor 1998 is er toch wel wat
optimisme bij Francisca Rave
stein. Sinds een paar maanden is
ze directeur van de Stichting
Cruise Rotterdam. „De stad heeft
straks nogal wat te bieden,", vindt
ze.Als de terminal aan de Wilhel
minakade en de Erasmusbrug
klaar zijn dan héb je wat. Wij wil
len in elk geval een stukje van de
cruisemarkt binnenhalen."
Francisca Ravestein -jarenlang
al voorzitter van de D66-fractie in
de Rotterdamse gemeenteraad -
promoot sinds kort Rotterdam als
cruisehaven en dat in een fikse
concurrentie met Amsterdam. Ze
durft de strijd aan omdat ze over
tuigd is van de aantrekkings
kracht die de Maasstad als haven
ook op de cruisevaart hebben kan.
„Rotterdam Is gemakkelijk be
reikbaar bovendien," legt ze uit
„Oen sluizen of bruggen en een
terminal die eigenlijk middenin
de stad ligt In Rotterdam kom je
zelfs mooier aan varen dan in Am
sterdam."
Cruise Rotterdam moet cruise
schepen voor de (Wilhelmina)ka-
de zien te krijgen. Vorig jaar kwa
men de eerste plannen voor zo'n
stichting naar buiten en toen het
Gemeentelijk Havenbedrijf, het
Ontwikkelingsbedrijf Rotterdam
en de VVV concreet aan de oprich
ting ervan gingen denken heeft
Francisca naar het directeurschap
gesolliciteerd. Het stichtingsbe
stuur, dat onder leiding staat van
VW-directeur Marijke van der
Lingen, benoemde haar. „Het is
een deeltijdbaan, die ik goed met
het raadswerk kan combineren.
Ik weet wel iets van stad en haven
af en cruisevaart heb ik altijd fan
tastisch gevonden. Vorig jaar ben
ik aan boord geweest toen de
Maasdam hier lag. Geweldig vond
ik dat."
Contacten
Ze heeft de afgelopen paar maan
den heel wat contacten gelegd:
bezoeken aan en gesprekken met
rederyen of hun agenten in Rot
terdam. In september gaat ze naar
een nieuwe cruisevaart-beurs in
Genua, waar iedereen present is
die met deze business van doen
heeft: rederijen, havens, toeleve
ranciers, touroperators. Rotter
dam heeft een pied-é-terre in de
stand van Cruise Europe, öc orga
nisatie van Europese havens die
de veel cruisende Amerikanen
duidelijk probeert te maken dat
Europa in 2'n totaliteit een goede
cruisebestemming is, Volgend
jaar gaat ze naar Miami, waar de
cruisewereld zich elk jaar in nog
groter verband presenteert.
Binnen dat Europese kader zitten
zo'n zestig havens: grote en klei
ne, als het om aantallen scheeps
bezoeken gaat. De nummer één is
Lissabon, dat dit jaar 178 cruise
schepen binnenkrijgt Kopenha
gen is met 168 bezoeken een stevi
ge tweede. Beide havens liggen
geografisch gunstig en zijn mede
daarom aantrekkelijk voor rede
rijen. Lissabon ligt prima tussen
het Caribisch gebied en de Mid
dellandse Zee -cruisegebieden
bij uitstek- en Kopenhagen is
vaak uitvalsbasis of aanlooppunt
voor cruises naar Scandinavië en
de Oostzee, Amsterdam staat ze
vende op de lijst en Rotterdam -
grootste haven van de wereld-
sluit (samen met Peterhead in
Schotland) de rij voor '96 met één
schip. In de jaren '70 en '80 werd
Rotterdam door meer cruisesche
pen bezocht - vooral Russische-
maar gebrek aan interesse bij de
Rotterdamse havenautoriteiten
leidde ertoe dat alles verdween en
niet meer terugkwam.
Deze mentaliteit is de laatste tijd
veranderd. Binnen de gemeente
en ook bij de VW wil men er veel
aan doen om ook die tak van
scheepvaart aan Rotterdam te
koppelen. Cruisevaart heeft na
melijk een flinke uitstraling op
het beeld van de stad; ook de (toe
ristische) economie is er goed
mee. Burgemeester Bram Peper
loopt er eveneens warm voor. Hy
heeft president-directeur Kirk
Lanterman van de Holland Ame
rica Line volgende week woens
dag voor de lunch uitgenodigd.
Peper zal met Lanterman, die
vanwege het bezoek van de Maas
dam twee dagen in de stad is, de
mogelijkheden bespreken of Rot
terdam in de toekomst misschien
regelmatiger door schepen van de
HAL kan worden aangelopen. De
rederij moet -zo meent Francis
ca Ravestein hartgrondig- wor
den overgehaald elk jaar met één
of meer cruiseschepen naar Rot
terdam te komen. Ze vindt dat dit,
hoe dan ook, in elk geval in 1998
zo moet zyn: het jaar waarin de
HAL 125 jaar bestaat „Hopelijk
beseft de rederij dat haar wortels
in deze stad liggen," zegt ze.
Aantallen
Ze durft als Cruise Rotterdam-di
recteur voor de komende jaren
geen aantallen scheepsbezoeken
te noemen. In het verhaal by de
oprichting van de stichting zijn er
dertig genoemd voor het jaar
2000. „Dat zou inderdaad mooi
zyn," lacht ze. „Ik geneer me er
niet voor als er volgend jaar geen
enkel schip zou komen, maar als
dat over enkele jaren nóg zo zou
zijn, ja dan wel"
Veel valt of staat straks met het
beeld van de cruiseterminal, die
voor ruim tien miljoen gulden in
de voormalige passagiershal van
de HAL wordt ingericht en die in
mei volgend jaar klaar moet zijn.
Bij een scheepsbezoek huurt de
rederij-agent de terminalruimte
en zorgt ook voor het 'bemannen'
ervan, Op de andere dagen van
het jaar -en dat zullen er veel
zijn - moet de terminal z'n geld
opbrengen uit de exploitatie van
een grand-café (dat in exploitatie
komt bij het Dudok-concem) en
van de verhuur voor feesten en
partijen.
Met de exploitatie van de terminal
en het afsluiten van contracten
met rederyen heeft Francisca
niets te maken. Ze doet uitslui
tend de cruisehaven-promotie.
Samen met het Gemeentelijk Ha
venbedrijf is ze wel bezig met een
rederij die elk jaar een fiks aantal
scheepsbezoeken aan Amsterdam
brengt, maar die de hoofdstad mo
gelijk voor Rotterdam zal verrui
len. Ook overlegt ze met rederijen
die helemaal nog niet naar een
Nederlandse haven komen:
„Cruisevaart is een groeimarkt en
daar hoop ik dan maar op."
Onder redactie van Peter Louwerse
In de rubriek Rechthoek behandelt het Rotterdams Dagblad juridi
sche consumenten-kwesties. Problemen op het gebied van kopen, hu
ren, echtscheiding, ontslag, lonen en uitkeringen, verzekeringen en
dergelijke worden beantwoord door onze deskundigen. Lezers kun
nen vragen opsturen naar het Rotterdams Dagblad, Rubriek Recht
hoek, Postbus 2999,3000 CZ Rotterdam,
Onbekenden hebben bij mij voor de deur een onbruikbare auto neergezet.
De voorkant is geheel in de prak, het ding staat daar maar. De buren heb'
ben de politie gebeld, maar die doen er niets aan. We kunnen de eigenaar
niet achterhalen. Wat kunnen toe eraan doen?
illustratie Sandra dumpen van een wrak op een parkeerplaats is
de Haan een milieudelict waartegen de politie moet optreden.
Aan de hand van het kenteken kan de politie de eige
naar achterhalen en hem sommeren de auto te ver
wijderen, Weigert hij dit, dan kan de politie de Roteb
inschakelen die het wrak dan op kosten van de eige
naar verwijdert, Het zelfde gebeurt in grote lijnen bij
fietswrakken waaraan veel mensen zich ergeren.
Zo zou het in elk geval moeten gaan. Als de politie
blijft weigeren om deze zaak te behandelen, kunt u
uw beklag doen bij de baas van de politie, het Open
baar Ministerie. Doet die ook niets, dan kunt u een
beroep doen op artikel 12 van het Wetboek van Straf
vordering. Daarin staat dat het Gerechtshof op een
verzoek van een burger het Openbaar Ministerie kan
opdragen om een strafbaar feit te vervolgen.
Mijn zuster, een weduwe zonder kinderen, heeft een eigen huts tooarze
zelf in tvoont. Zij iw't in een verzorgingshuis gaan wonen en is van me
ning dat ze dan 'moet interen op haar vermogen, en dus ook haar eigen
huts moet 'opeten'. Ik dacht dat dit 'interen* wordt afgeschaft. Wie heeft
gelijk
U heeft het bij het juiste eind. Het kabinet heeft be
sloten om de vermogenstoets voor bejaardenoorden
af te schaffen per 1 januari. Dc regering heeft de be
jaardenoorden ondergebracht bij de Algemene Wet
Bijzondere Ziektekosten (AWBZ) die geen vermo
genstoets kent. De nieuwe regeling geldt voor alle
bewoners in kwestie, óók voor diegenen die nu al wo
nen in een bejaardenoord.
Ik beu 22 jaar getrouwd geweest met mijn eerste man van wie ik in 1976
ben gescheiden. In 1980 ben ik met mijn tweede man getrouwd. Hij is in
augustus 1995 overledenIk krijg alleen een pensioengedeelte van mijn
eerste echtgenoot, die nog steeds in leven is. Hoe wordt dit bedrag bere
kend? Heb ik recht over het pensioen van mijn tweede man?
IT behoort waarschijnlijk tot de kleine groep geschei
den vrouwen die vóór 1981 is gescheiden en toch
recht heeft op nabestaandenpensioen van hun ex-
man. Dat is alleen het geval indien het huwelijk lan
ger dan 18 jaar heeft geduurd en de vrouw in die tijd
minderjarige kinderen heeft opgevoed. Pas na het ar
rest Boon/Van Loon uit 1981 \i iit de normale gang
van zaken geworden. Sindsdien wordt bij echtschei
dingen het pensioen dat tijdens het huwefijk is opge
bouwd automatisch verrekend. Dat is alleen anders
als er sprake is van een zogeheten 'koude uitslui
ting', dat wil zeggen: alles wat voor en fijdens het hu
welijk wordt verkregen is van elk van de partners af
zonderlijk. Sinds 1995 is deze praktijk geregeld in de
Wet Pensioenverevening na Scheiding. De duur van
het huwelijk bepaalt de hoogte van de pensioenuit
kering.
Het is mogelijk dat men door hertrouwen het recht
op het eerste pensioen verspeelt, maar dat is by u
- kennelijk niet het geval.
Het is ons onduidelijk waarom u geen recht zou heb
ben op het pensioen van uw tweede man. Wellicht
hebt u verzuimd het aan te vragen. In veel gevallen
moet de rechthebbende zelf stappen ondernemen
om het pensioen uitgekeerd te krijgen.
Na een conflict met de baas van de camping waarop ik mijn caravan heb
staan heb ik besloten daar te vertrekken. Mijn stacaravan is al weg, maar
mijn schuurtje ter waarde txm 1500 gulden heb ik in overleg met de cam-
pingbaas laten staan, zodat de volgende huurders het tegen betaling kon
den overnemen. Inmiddels heeft de campingbaas besloten het schuurtje
aan de volgende huurders te schenken. Hij verbiedt mij om het schuurtje
weg te halen. Hij zegt dat er rare dingen gaan gebeuren als ik toch op de
camping torn. Waf kan ik doen?
De campingbaas pleegt contractbreuk en een on
rechtmatige daad door het schuurtje aan de volgende
huurders te geven. Het gebouwtje blijft gewoon uw
eigendom en het staat u vrij om het weg te halen.
Aangezien de campingbaas niet voor rede vatbaar is,
zult u hem juridisch moeten dwingen tot de afgifte
van het schuurtje. U kunt eerst proberen hoever u
kunt komen met inschakelen van een advocaat. Deze
zal eerste een briefschrijven waarin de campingbaas
wordt gesommeerd om het schuurtje af te geven.
Mocht dat niet voldoende zijn, dan kunt u aan de
rechter een verklaring voor recht vragen waarin
wordt vastgesteld dat u de eigenaar bent van het
schuurtje. Met die verklaring kunt u met behulp van
de deurwaarder uw gelijk dan alsnog halen. Het is
echter de vraag of een schuurtje van 1500 gulden al
die moeite waard is.
Op de rekening voor de maaltijd in een restaurant stond de BTW ver
meld. Volgens mij is dit niet correct. Aon particulieren mag de BTW toch
niet doorberekend worden?
Iedereen moet BTW (Belasting Toegevoegde Waar
de) betalen. Dat geldt dus niet alleen voor onderne
mingen maar ook voor particulieren. Het verschil is
alleen dat niet alle bedrijven het vermelden op de no
ta.
